Relaties
alle pijlers
Ruzie en de gevolgen..
vrijdag 23 januari 2009 om 20:41
Hallo dames,
Ik zou graag jullie advies of mening willen over het volgende..
Ik zit in een relatie van vijf jaar en we wonen samen. Mijn vriend is een echte regelneef en ik ben dat niet.. Nu deed mijn tel het een tijdje niet en ik heb daar niet achter aangebeld, en had zoiets van dat komt nog wel. Tot frustratie van hem..
Nu is meneer zo boos dat ik dat nog steeds NIET geregeld heb. Volgens hem regel ik nl nooit wat..
Nu gaat het mij erom hoe hij hier op reageert..
Hij werd teneerste ontzettend kwaad, en ontloopt me nu al een aantal dagen. Gaat constant weg als ik er ben, en zegt ook niet waar hij naar toe gaat. Komt pas weer thuis als ik weg ben. Toen w elkaar gister wel even troffen schreeuwde hij dat ik weer net deed of er niets aan de hand was en dat ik er niet over wou praten.. Terwijl ik juist aan hem vroeg of we dit niet uit konden praten.. En toen ik nogmaals herhaalde van laten we er nu over praten zei hij dat hij er niet over wou praten.. Vermoeiend!
Nu heeft hij gezegd dat hij zich zo klote heeft gevoeld dat ik dat niet geregeld heb, dat ik nu maar even me klote moet voelen en dat hij daatom nu zo doet. M.a.w, dit is mijn straf. Ja, ja.
Is dit niet ontzettend kinderachtig? Zo los je toch geen problemen of ruzies op? Ik ben 26, en hij is 24.
Ik zou graag jullie advies of mening willen over het volgende..
Ik zit in een relatie van vijf jaar en we wonen samen. Mijn vriend is een echte regelneef en ik ben dat niet.. Nu deed mijn tel het een tijdje niet en ik heb daar niet achter aangebeld, en had zoiets van dat komt nog wel. Tot frustratie van hem..
Nu is meneer zo boos dat ik dat nog steeds NIET geregeld heb. Volgens hem regel ik nl nooit wat..
Nu gaat het mij erom hoe hij hier op reageert..
Hij werd teneerste ontzettend kwaad, en ontloopt me nu al een aantal dagen. Gaat constant weg als ik er ben, en zegt ook niet waar hij naar toe gaat. Komt pas weer thuis als ik weg ben. Toen w elkaar gister wel even troffen schreeuwde hij dat ik weer net deed of er niets aan de hand was en dat ik er niet over wou praten.. Terwijl ik juist aan hem vroeg of we dit niet uit konden praten.. En toen ik nogmaals herhaalde van laten we er nu over praten zei hij dat hij er niet over wou praten.. Vermoeiend!
Nu heeft hij gezegd dat hij zich zo klote heeft gevoeld dat ik dat niet geregeld heb, dat ik nu maar even me klote moet voelen en dat hij daatom nu zo doet. M.a.w, dit is mijn straf. Ja, ja.
Is dit niet ontzettend kinderachtig? Zo los je toch geen problemen of ruzies op? Ik ben 26, en hij is 24.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:58
Kruimeltje,
jemig meid, als ik je verhaal zo eens lees gaan bij mij alle alarm bellen rinkelen. Ik kan maar 1 ding zeggen en dat is, kies maar lekker voor jezelf en laat hem in zijn eigen sop gaar koken.
Dit is geen gelijkwaardige relatie... jij MOET van alles, omdat hij dat wil????....maar jij bent een persoon, met een eigen wil,en met een eigen mening, en zijn redenen om continu boos en "depri"te zijn slaan nergens op.
Als hij al "depri"raakt van het feit dat jij iets niet geregeld hebt, hoe moet hij dan wel niet zijn als jij echt eens iets fout gedaan hebt( wat overigens ook menselijk is, want nobody is perfect)
Vergeef me de vraag maar zijn jullie beide Nederlands? Dit zou natuurlijk niet van invloed op jullie relatie mogen zijn, of op zijn houding naar jou toe, maar ik weet ook uit ervaring dat in sommige culturen de verhoudingen iets anders liggen.
jemig meid, als ik je verhaal zo eens lees gaan bij mij alle alarm bellen rinkelen. Ik kan maar 1 ding zeggen en dat is, kies maar lekker voor jezelf en laat hem in zijn eigen sop gaar koken.
Dit is geen gelijkwaardige relatie... jij MOET van alles, omdat hij dat wil????....maar jij bent een persoon, met een eigen wil,en met een eigen mening, en zijn redenen om continu boos en "depri"te zijn slaan nergens op.
Als hij al "depri"raakt van het feit dat jij iets niet geregeld hebt, hoe moet hij dan wel niet zijn als jij echt eens iets fout gedaan hebt( wat overigens ook menselijk is, want nobody is perfect)
Vergeef me de vraag maar zijn jullie beide Nederlands? Dit zou natuurlijk niet van invloed op jullie relatie mogen zijn, of op zijn houding naar jou toe, maar ik weet ook uit ervaring dat in sommige culturen de verhoudingen iets anders liggen.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zaterdag 31 januari 2009 om 23:00
Liselore:
Ik weet niet hoe lang ik blijf proberen om er iets moois van te maken.. Misschien is het wel onhaalbaar.. Maar ik wil het gewoon zo graag.. Ik ben nog niet klaar om "weg te gaan". Ken je dat gevoel?
Mamzelle:
Ik denk dat hij het niet kan en wil accepteren. Dus, tsja..
Ik vond je uitleg over hoe je het patroon moet doorbreken erg duidelijk. Waarom zie je zoiets zelf toch niet en verval je vaak in hetzelfde? Thanx!
Ik weet niet hoe lang ik blijf proberen om er iets moois van te maken.. Misschien is het wel onhaalbaar.. Maar ik wil het gewoon zo graag.. Ik ben nog niet klaar om "weg te gaan". Ken je dat gevoel?
Mamzelle:
Ik denk dat hij het niet kan en wil accepteren. Dus, tsja..
Ik vond je uitleg over hoe je het patroon moet doorbreken erg duidelijk. Waarom zie je zoiets zelf toch niet en verval je vaak in hetzelfde? Thanx!
zaterdag 31 januari 2009 om 23:06
quote:Kruimeltje14 schreef op 31 januari 2009 @ 23:00:
Liselore:
Ik weet niet hoe lang ik blijf proberen om er iets moois van te maken.. Misschien is het wel onhaalbaar.. Maar ik wil het gewoon zo graag.. Ik ben nog niet klaar om "weg te gaan". Ken je dat gevoel?
Mamzelle:
Ik denk dat hij het niet kan en wil accepteren. Dus, tsja..
Ik vond je uitleg over hoe je het patroon moet doorbreken erg duidelijk. Waarom zie je zoiets zelf toch niet en verval je vaak in hetzelfde? Thanx!
Ja dat gevoel dat ken ik. Zo ben ik ooit veel te lang blijven hangen achter af zo zonde.. Nu is iedereen achteraf wijs en weet ik heus wel dat het moeilijk is als je er midden in zit. Het heeft mij alleen zoveel mooie jaren gekost...
Toen ik aan het twijfelen was van wat moet ik nou, ik wil niet zo maar opgeven, maar zo wil ik het ook niet ....
Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt.
Ik vond het niet weten wat ik krijg ineens zo veel aantrekkelijker dan weten hoe het wel gaat en dat hoe gaat niet leuk is. En toen heb ik pats boem van de een op de andere dag voor het onbekende gekozen. Dan gebeurde er tenminste iets. Doodeng. En achter... ja daar heb je weer de wijze achteraf... ik wilde dat ik dat veel eerder had gedurfd...
Liselore:
Ik weet niet hoe lang ik blijf proberen om er iets moois van te maken.. Misschien is het wel onhaalbaar.. Maar ik wil het gewoon zo graag.. Ik ben nog niet klaar om "weg te gaan". Ken je dat gevoel?
Mamzelle:
Ik denk dat hij het niet kan en wil accepteren. Dus, tsja..
Ik vond je uitleg over hoe je het patroon moet doorbreken erg duidelijk. Waarom zie je zoiets zelf toch niet en verval je vaak in hetzelfde? Thanx!
Ja dat gevoel dat ken ik. Zo ben ik ooit veel te lang blijven hangen achter af zo zonde.. Nu is iedereen achteraf wijs en weet ik heus wel dat het moeilijk is als je er midden in zit. Het heeft mij alleen zoveel mooie jaren gekost...
Toen ik aan het twijfelen was van wat moet ik nou, ik wil niet zo maar opgeven, maar zo wil ik het ook niet ....
Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt.
Ik vond het niet weten wat ik krijg ineens zo veel aantrekkelijker dan weten hoe het wel gaat en dat hoe gaat niet leuk is. En toen heb ik pats boem van de een op de andere dag voor het onbekende gekozen. Dan gebeurde er tenminste iets. Doodeng. En achter... ja daar heb je weer de wijze achteraf... ik wilde dat ik dat veel eerder had gedurfd...
anoniem_71933 wijzigde dit bericht op 31-01-2009 23:10
Reden: leesbaarheid met mijn nederige excusses aan de spellingspolitie
Reden: leesbaarheid met mijn nederige excusses aan de spellingspolitie
% gewijzigd
zaterdag 31 januari 2009 om 23:12
Ja, precies, dat is altijd achteraf! Misschien denk ik ook over een jaartje wel van : Had ik maar..
Achteraf is het zonde, maar ik denk dat je er wel veel van geleerd hebt! (Kan ik ook wel aflezen aan je advies.)
Je komt over als een sterk persoon die weet wat ze wilt, en hoe een relatie "behoort te gaan".
Achteraf is het zonde, maar ik denk dat je er wel veel van geleerd hebt! (Kan ik ook wel aflezen aan je advies.)
Je komt over als een sterk persoon die weet wat ze wilt, en hoe een relatie "behoort te gaan".
zaterdag 31 januari 2009 om 23:15
quote:Kruimeltje14 schreef op 25 januari 2009 @ 12:08:
Hij zegt zo te zijn, omdat ik die dingen niet goed doe en daarom zo gefrustreerd en gestressed te zijn, dat hij zich daarom zo als een klootzak gedraagt.
Hoi Kruimeltje,
Ik vond dit wel heel schokkend om te lezen (naast nog meer dingen die je schreef). Hij vindt dus dat jij verantwoordelijk bent voor zijn gedrag. Volgens hem moet hij zich wel als een klootzak gedragen, omdat jij je niet helemaal gedraagt zoals hij wil. Ongelofelijk.
Jij gedraagt je op een bepaalde manier, dat kan hem niet bevallen, maar laat dit duidelijk zijn: hoe hij hier vervolgens mee omgaat is TOTAAL zijn eigen verantwoordelijkheid. Heeft alles met hem te maken en niks met jou. Wat je ook doet. Geloof dat alsjeblieft. Jouw gedrag kan nooit een acceptabel excuus zijn voor het agressieve, lullige en straffende gedrag dat hij vertoont.
Ga dus alsjeblieft niet langer proberen om jezelf maar aan te passen met het idee dat je daarmee de relatie kan redden. Dat kan niet op die manier. Jullie relatie kan alleen op een gezonde manier gered worden als hij jou gaat respecteren en accepteren zoals je bent, niet als jij je weer aanpast. Dat is een heilloze weg, geloof me.
Je schreef dat jullie in dat gesprek (voor jullie ruzie van vanavond, dat eerdere gesprek bedoel ik) had gezegd dat jullie hadden vastgesteld in sommige dingen misschien wat te verschillend te zijn. Ik hoop dat je het niet over dat sommige-dingen-niet-direct-regelen-ding hebt. Want jij bent in andere dingen weer punctueler/netter dan hij. Wat is dit nou helemaal voor verschil? Het is niet dat hij volkomen volgens Mormoonse leefregels wil leven en jij een Hells Angel bent. Kijk, dan is fundamenteel onbegrip binnen een relatie misschien te verwachten (en zelfs dan is dat niet vanzelfsprekend het geval).
Voor de verschillen die je nu noemt moet hij gewoon begrip kunnen opbrengen. En als hij dat niet kan, zegt dat alles over hem. Ik weet niet of hij niet van je houdt, misschien houdt hij op zijn eigen manier best van je, liefde is een vreemd ding. Maar voor een goede relatie is liefde alleen nooit genoeg. Het belangrijkste is nog altijd respect. En dat heeft hij duidelijk niet voor jou.
Wil je alsjeblieft jezelf een heel groot plezier doen en ophouden te geloven dat jij verantwoordelijk kunt zijn voor zijn (respectloze) gedrag? En dus ook ophouden om jezelf aan te passen aan zijn eisen?
Heel veel sterkte vanavond en morgen (en daarna natuurlijk ook)!
Phien
Hij zegt zo te zijn, omdat ik die dingen niet goed doe en daarom zo gefrustreerd en gestressed te zijn, dat hij zich daarom zo als een klootzak gedraagt.
Hoi Kruimeltje,
Ik vond dit wel heel schokkend om te lezen (naast nog meer dingen die je schreef). Hij vindt dus dat jij verantwoordelijk bent voor zijn gedrag. Volgens hem moet hij zich wel als een klootzak gedragen, omdat jij je niet helemaal gedraagt zoals hij wil. Ongelofelijk.
Jij gedraagt je op een bepaalde manier, dat kan hem niet bevallen, maar laat dit duidelijk zijn: hoe hij hier vervolgens mee omgaat is TOTAAL zijn eigen verantwoordelijkheid. Heeft alles met hem te maken en niks met jou. Wat je ook doet. Geloof dat alsjeblieft. Jouw gedrag kan nooit een acceptabel excuus zijn voor het agressieve, lullige en straffende gedrag dat hij vertoont.
Ga dus alsjeblieft niet langer proberen om jezelf maar aan te passen met het idee dat je daarmee de relatie kan redden. Dat kan niet op die manier. Jullie relatie kan alleen op een gezonde manier gered worden als hij jou gaat respecteren en accepteren zoals je bent, niet als jij je weer aanpast. Dat is een heilloze weg, geloof me.
Je schreef dat jullie in dat gesprek (voor jullie ruzie van vanavond, dat eerdere gesprek bedoel ik) had gezegd dat jullie hadden vastgesteld in sommige dingen misschien wat te verschillend te zijn. Ik hoop dat je het niet over dat sommige-dingen-niet-direct-regelen-ding hebt. Want jij bent in andere dingen weer punctueler/netter dan hij. Wat is dit nou helemaal voor verschil? Het is niet dat hij volkomen volgens Mormoonse leefregels wil leven en jij een Hells Angel bent. Kijk, dan is fundamenteel onbegrip binnen een relatie misschien te verwachten (en zelfs dan is dat niet vanzelfsprekend het geval).
Voor de verschillen die je nu noemt moet hij gewoon begrip kunnen opbrengen. En als hij dat niet kan, zegt dat alles over hem. Ik weet niet of hij niet van je houdt, misschien houdt hij op zijn eigen manier best van je, liefde is een vreemd ding. Maar voor een goede relatie is liefde alleen nooit genoeg. Het belangrijkste is nog altijd respect. En dat heeft hij duidelijk niet voor jou.
Wil je alsjeblieft jezelf een heel groot plezier doen en ophouden te geloven dat jij verantwoordelijk kunt zijn voor zijn (respectloze) gedrag? En dus ook ophouden om jezelf aan te passen aan zijn eisen?
Heel veel sterkte vanavond en morgen (en daarna natuurlijk ook)!
Phien
zaterdag 31 januari 2009 om 23:20
Ik heb ook veel te lang gewacht met weggaan van zo'n veeleisende man. Steeds blijven hopen dat er met ratio en met aanpassing wel wat te bereiken zou zijn, dat er genoeg goeds was. Ook ineens weggegaan.
Ik hoop dat jij eerder inziet dat er gewoon geen beginnen aan is, Kruimeltje. Het is zonde van jullie beider tijd, dit gesteggel.
Ik hoop dat jij eerder inziet dat er gewoon geen beginnen aan is, Kruimeltje. Het is zonde van jullie beider tijd, dit gesteggel.
zaterdag 31 januari 2009 om 23:31
quote:Kruimeltje14 schreef op 31 januari 2009 @ 23:03:
We zijn beiden Nederlands. Ik ben 26, hij is 24.
Dus er is geen cultuur verschil. Maar wel een heel duidelijk verschil in opvoeding!
Dat kan zo zijn, maar toch heb ik niet echt de indruk dat jullie problemen daar dan mee te maken hebben.
Oa met bakstenen gooien als je boos bent en daar dan de ander de schuld van geven maakt volgens mij deel uit van geen enkele (respectvolle) opvoeding. En zelfs al had hij dit vreselijke gedrag van zijn ouders geleerd (wat ik me niet voor kan stellen), dan nog is hij nu volwassen en heeft hij dus de verantwoordelijkheid om je gewoon met respect te behandelen.
We zijn beiden Nederlands. Ik ben 26, hij is 24.
Dus er is geen cultuur verschil. Maar wel een heel duidelijk verschil in opvoeding!
Dat kan zo zijn, maar toch heb ik niet echt de indruk dat jullie problemen daar dan mee te maken hebben.
Oa met bakstenen gooien als je boos bent en daar dan de ander de schuld van geven maakt volgens mij deel uit van geen enkele (respectvolle) opvoeding. En zelfs al had hij dit vreselijke gedrag van zijn ouders geleerd (wat ik me niet voor kan stellen), dan nog is hij nu volwassen en heeft hij dus de verantwoordelijkheid om je gewoon met respect te behandelen.
zondag 1 februari 2009 om 13:07
quote:Kruimeltje14 schreef op 31 januari 2009 @ 22:17:
Ons gesprek analyseren.. Maar hoe doe ik dat en waar moet ik dan op letten?
Ik maak geen beloftes meer dat ik dingen beter regel.. Ik heb gezegd dat ik mijn best doe, en met vroeger al veel veranderd ben.
We hebben ook problemen gehad dat ik bij mijn opleiding niet werkte.. Ik werk nu 18u per week erbij. Dit heb ik ook gedaan voor hem. Ik probeer me ook echt aan te passen, maar ik kan ook niet alles perfect doen. Voor mijn gevoel, moet het precies zo gaan als hij wil..De dingen die ik wel goed doe worden niet opgemerkt, en wat ik fout doe "bestraft".En als ik na zo'n "preek"van hem wel iets geregeld heb, krijg ik weer het verwijt dat hij eerst boos moet worden "voordat ik weer eens wat doe."
Sorry hoor, ik moet het ff kwijt! Lucht wel op.
Hoe lang voordat hij de eerste corrigerende tik uitdeelt, zodat je doet wat hij zegt?
Daar gaat dit naar toe, hij 'corrigeert' je, probeert je te maken tot iemand die je niet bent of kunt zijn. Nu gaat het nog redelijk verbaal met agressie gericht tegen voorwerpen, straks leeft hij zich op jou uit. Ook het feit dat hij geen verantwoording voor zijn gedrag neemt is een teken aan de wand. Mensen die mishandelen leggen altijd de schuld bij een ander.
Ons gesprek analyseren.. Maar hoe doe ik dat en waar moet ik dan op letten?
Ik maak geen beloftes meer dat ik dingen beter regel.. Ik heb gezegd dat ik mijn best doe, en met vroeger al veel veranderd ben.
We hebben ook problemen gehad dat ik bij mijn opleiding niet werkte.. Ik werk nu 18u per week erbij. Dit heb ik ook gedaan voor hem. Ik probeer me ook echt aan te passen, maar ik kan ook niet alles perfect doen. Voor mijn gevoel, moet het precies zo gaan als hij wil..De dingen die ik wel goed doe worden niet opgemerkt, en wat ik fout doe "bestraft".En als ik na zo'n "preek"van hem wel iets geregeld heb, krijg ik weer het verwijt dat hij eerst boos moet worden "voordat ik weer eens wat doe."
Sorry hoor, ik moet het ff kwijt! Lucht wel op.
Hoe lang voordat hij de eerste corrigerende tik uitdeelt, zodat je doet wat hij zegt?
Daar gaat dit naar toe, hij 'corrigeert' je, probeert je te maken tot iemand die je niet bent of kunt zijn. Nu gaat het nog redelijk verbaal met agressie gericht tegen voorwerpen, straks leeft hij zich op jou uit. Ook het feit dat hij geen verantwoording voor zijn gedrag neemt is een teken aan de wand. Mensen die mishandelen leggen altijd de schuld bij een ander.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
