Relaties
alle pijlers
Plotseling einde relatie
dinsdag 2 mei 2017 om 11:20
Goedemorgen.
Ik merk dat het mij helpt om het te delen en op te schrijven.
Begin april is, voor mij zeer plotseling, mijn relatie na ruim 12,5 jaar verbroken. Eind januari hebben wel ons samenlevingscontract ondertekend en een nieuwbouwwoning gekocht. Ik was intens gelukkig het afgelopen jaar. We gingen eindelijk een volgende stap zetten. Ik zag een toekomst voor me. Ons droomhuis, kindjes. Helaas bleek hij al bijna een jaar te twijfelen. Hij was tevreden, niet gelukkig. Hij heeft nooit aangegeven te twijfelen. Enkel dat hij het eng vond. Maar ik vond het ook eng. Maar leuk eng.
Al maanden had hij veel contact met een dame. Ik had aangegeven dat ik het niet vertrouwde en dat als ik ooit zo met iemand contact had hij zich wel zorgen mocht maken. Maar hij beweerde dat er niets was. Hij bleek toch gevoelens voor haar te hebben en ook te hebben gezoend.
Ik heb verdriet om het feit dat de liefste niet meer de liefste is. Dat mijn dromen een illusie bleken. Dat hij nu met een ander is. En ik elke avond alleen ben.
Ik ben boos dat hij nooit wat heeft gezegd. Hij mij als grofvuil aan de kant heeft gezet. Hij nu niets regelt. Dat we de rest van het jaar contact moeten houden vanwege het huis. Dat hij, ogenschijnlijk, gewoon doorgaat met zijn leven.
Ik weet ondertussen dat mijn dalen diep, maar niet oneindig zijn. En zolang ik hooguit een week vooruit kijk ik nog kan ademen. Maar ik zie niet in hoe ik hier op de lange termijn uit kan komen. Iemand nog kan vertrouwen. Gelukkig kan worden. Ooit een nieuwe liefde kan vinden.
Mijn hart is gebroken.
Ik merk dat het mij helpt om het te delen en op te schrijven.
Begin april is, voor mij zeer plotseling, mijn relatie na ruim 12,5 jaar verbroken. Eind januari hebben wel ons samenlevingscontract ondertekend en een nieuwbouwwoning gekocht. Ik was intens gelukkig het afgelopen jaar. We gingen eindelijk een volgende stap zetten. Ik zag een toekomst voor me. Ons droomhuis, kindjes. Helaas bleek hij al bijna een jaar te twijfelen. Hij was tevreden, niet gelukkig. Hij heeft nooit aangegeven te twijfelen. Enkel dat hij het eng vond. Maar ik vond het ook eng. Maar leuk eng.
Al maanden had hij veel contact met een dame. Ik had aangegeven dat ik het niet vertrouwde en dat als ik ooit zo met iemand contact had hij zich wel zorgen mocht maken. Maar hij beweerde dat er niets was. Hij bleek toch gevoelens voor haar te hebben en ook te hebben gezoend.
Ik heb verdriet om het feit dat de liefste niet meer de liefste is. Dat mijn dromen een illusie bleken. Dat hij nu met een ander is. En ik elke avond alleen ben.
Ik ben boos dat hij nooit wat heeft gezegd. Hij mij als grofvuil aan de kant heeft gezet. Hij nu niets regelt. Dat we de rest van het jaar contact moeten houden vanwege het huis. Dat hij, ogenschijnlijk, gewoon doorgaat met zijn leven.
Ik weet ondertussen dat mijn dalen diep, maar niet oneindig zijn. En zolang ik hooguit een week vooruit kijk ik nog kan ademen. Maar ik zie niet in hoe ik hier op de lange termijn uit kan komen. Iemand nog kan vertrouwen. Gelukkig kan worden. Ooit een nieuwe liefde kan vinden.
Mijn hart is gebroken.
anoniem_100485 wijzigde dit bericht op 18-06-2017 13:01
5.28% gewijzigd
woensdag 10 mei 2017 om 22:03
Ach jemig Evelyne! Aan de ene kant haal ik 'troost' uit het feit dat meerdere mensen dit meemaken. En dat het uiteindelijk goed komt. Maar aan de andere kant maakt mij dat alleen maar banger voor de toekomst...
Ook merk ik dat ik het mij helpt om te praten met mensen die 'hetzelfde' hebben meegemaakt. Én net een grote stap gezet Én je liefde kwijt Én een ander in het spel zonder dat je iets door had. Merk dat die combi het heel moeilijk te snappen maakt.
Ik heb hier gelukkig nog vrienden en familie en kan in mijn eigen huis blijven. Na een maand begint mijn verstand weer wakker te worden. Helaas volgen de emoties nog niet en vliegt het mij ontzettend naar de keel. Ik mis hem ook nog verschrikkelijk.
Ben wel al een stuk stabieler. Mijn emotie verschilt niet meer per uur en kan nu ook uren zonder te huilen. Vandaag zou ik zelf een goede dag kunnen noemen.... Nu nog even gaan doorslapen....
Je mag me altijd een PB sturen!
Ook merk ik dat ik het mij helpt om te praten met mensen die 'hetzelfde' hebben meegemaakt. Én net een grote stap gezet Én je liefde kwijt Én een ander in het spel zonder dat je iets door had. Merk dat die combi het heel moeilijk te snappen maakt.
Ik heb hier gelukkig nog vrienden en familie en kan in mijn eigen huis blijven. Na een maand begint mijn verstand weer wakker te worden. Helaas volgen de emoties nog niet en vliegt het mij ontzettend naar de keel. Ik mis hem ook nog verschrikkelijk.
Ben wel al een stuk stabieler. Mijn emotie verschilt niet meer per uur en kan nu ook uren zonder te huilen. Vandaag zou ik zelf een goede dag kunnen noemen.... Nu nog even gaan doorslapen....
Je mag me altijd een PB sturen!
woensdag 10 mei 2017 om 22:13
quote:kaatfeun schreef op 09 mei 2017 @ 06:51:
Ik voel me zo'n mislukkeling. Wat is er mis met mij dat hij nu, net na het huis en samenlevingscontract, de benen nam? Ben ik zo'n heks? Zo onaardig? Waarom wil hij er niet samen met mij voor vechten? Over praten? Waarom heb ik het niet zien aankomen?
Waarom neemt hij nu zijn verantwoordelijkheden niet en laat hij mij alles opknappen? Het voelt enorm alsof ik faal....
Rationeel kan ik e.e.a. verklaren en weet ik dat de fout bij hem ligt. Maar mn emoties werken helaas nog totaal anders...
Dit zou ik geschreven kunnen hebben. Ik stel mijzelf dezelfde vragen,...
Twee maanden geleden werd de grond onder mijn leven totaal onverwachts weggeslagen.
Ik voel me zo'n mislukkeling. Wat is er mis met mij dat hij nu, net na het huis en samenlevingscontract, de benen nam? Ben ik zo'n heks? Zo onaardig? Waarom wil hij er niet samen met mij voor vechten? Over praten? Waarom heb ik het niet zien aankomen?
Waarom neemt hij nu zijn verantwoordelijkheden niet en laat hij mij alles opknappen? Het voelt enorm alsof ik faal....
Rationeel kan ik e.e.a. verklaren en weet ik dat de fout bij hem ligt. Maar mn emoties werken helaas nog totaal anders...
Dit zou ik geschreven kunnen hebben. Ik stel mijzelf dezelfde vragen,...
Twee maanden geleden werd de grond onder mijn leven totaal onverwachts weggeslagen.
woensdag 10 mei 2017 om 22:32
woensdag 10 mei 2017 om 22:48
quote:Macho schreef op 09 mei 2017 @ 13:29:
En uuuuhh... niks zo aantrekkelijk voor een vent als een vrouw die zich niet uit het veld laat slaan... Komop!!
Zo is het!
En verder voor al jullie verdriet.
En uuuuhh... niks zo aantrekkelijk voor een vent als een vrouw die zich niet uit het veld laat slaan... Komop!!
Zo is het!
En verder voor al jullie verdriet.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 12 mei 2017 om 22:58
Ik mis hem nog verschrikkelijk. Maar mijn ratio kan wel redenen bedenken waarom het beter is. Beter nu dan over 5 jaar. Zou ik nog 5 jaar met zijn stapgedrag kunnen leven?
Maar ik blijf ontzettend met de waarom vraag zitten. Waarom nu. Waarom zo. Waarom geen kans. Ben daardoor ontzettend boos.
Ook boos op haar. Hoe kan je je zo verlagen dat je je inlaat met een man die net een huis heeft gekocht? Dan kan je nog zo verliefd zijn, kan hij beweren dat zij beter is. Maar je moet toch ook dan de eer aan jezelf houden? Of zie ik dat echt verkeerd?
Ik heb trouwens ook het idee dat mensen, in mijn ogen, makkelijk opgeven. Er niet meer voor willen vechten. Én dat dit door de buitenwereld geaccepteerd wordt...
Maarja, in dit soort situaties leer je je ware vrienden kennen....
Maar ik blijf ontzettend met de waarom vraag zitten. Waarom nu. Waarom zo. Waarom geen kans. Ben daardoor ontzettend boos.
Ook boos op haar. Hoe kan je je zo verlagen dat je je inlaat met een man die net een huis heeft gekocht? Dan kan je nog zo verliefd zijn, kan hij beweren dat zij beter is. Maar je moet toch ook dan de eer aan jezelf houden? Of zie ik dat echt verkeerd?
Ik heb trouwens ook het idee dat mensen, in mijn ogen, makkelijk opgeven. Er niet meer voor willen vechten. Én dat dit door de buitenwereld geaccepteerd wordt...
Maarja, in dit soort situaties leer je je ware vrienden kennen....
zaterdag 13 mei 2017 om 06:16
Hoi Kaat, ik denk niet dat je iets van schuld moet leggen bij die derde partij.
Het is je ex die het mogelijk maakte en die derde is gewoon verliefd geworden, heeft een roze bril op, denkt ook dat het de ideale man/vrouw is en denkt, net als eigenlijk iedereen aan zichzelf.
Met mij gaat het steeds meer de goede kant op. Ik zag mijzelf in een rol zitten die me ZO niet paste.
Blijf niet hangen in de "waarom "vraag... het verleden is niet de goede tijd om NU in te leven.
Verder realiseer ik mezelf heel goed hoe zaken gelopen zijn en kijk ook vooral naar mijn eigen rol daarin. Ik heb ook fouten gemaakt, en de signalen die er achteraf toch wel waren, maar in mijn beleving vaag, onderschat.
Hetgeen ik haar echt heel erg kwalijk neem in de manier waarop het ten einde kwam. Voordeel daarvan is, dat die herinnering hetgeen ik nog voor haar voel, aan het slopen is.
Kijk eens of dat voor jou ook werkt. Niet vanuit zelf medelijden, maar vooral uit oprechte verontwaardiging.
Iemand die dit toch met je doet.... Tsja...
Nou, boos worden... komop!
Het is je ex die het mogelijk maakte en die derde is gewoon verliefd geworden, heeft een roze bril op, denkt ook dat het de ideale man/vrouw is en denkt, net als eigenlijk iedereen aan zichzelf.
Met mij gaat het steeds meer de goede kant op. Ik zag mijzelf in een rol zitten die me ZO niet paste.
Blijf niet hangen in de "waarom "vraag... het verleden is niet de goede tijd om NU in te leven.
Verder realiseer ik mezelf heel goed hoe zaken gelopen zijn en kijk ook vooral naar mijn eigen rol daarin. Ik heb ook fouten gemaakt, en de signalen die er achteraf toch wel waren, maar in mijn beleving vaag, onderschat.
Hetgeen ik haar echt heel erg kwalijk neem in de manier waarop het ten einde kwam. Voordeel daarvan is, dat die herinnering hetgeen ik nog voor haar voel, aan het slopen is.
Kijk eens of dat voor jou ook werkt. Niet vanuit zelf medelijden, maar vooral uit oprechte verontwaardiging.
Iemand die dit toch met je doet.... Tsja...
Nou, boos worden... komop!
zaterdag 13 mei 2017 om 09:03
kaatfeun schreef: ↑12-05-2017 22:58Ik mis hem nog verschrikkelijk. Maar mijn ratio kan wel redenen bedenken waarom het beter is. Beter nu dan over 5 jaar. Zou ik nog 5 jaar met zijn stapgedrag kunnen leven?
Maar ik blijf ontzettend met de waarom vraag zitten. Waarom nu. Waarom zo. Waarom geen kans. Ben daardoor ontzettend boos.
Ook boos op haar. Hoe kan je je zo verlagen dat je je inlaat met een man die net een huis heeft gekocht? Dan kan je nog zo verliefd zijn, kan hij beweren dat zij beter is. Maar je moet toch ook dan de eer aan jezelf houden? Of zie ik dat echt verkeerd?
Ik heb trouwens ook het idee dat mensen, in mijn ogen, makkelijk opgeven. Er niet meer voor willen vechten. Én dat dit door de buitenwereld geaccepteerd wordt...
Maarja, in dit soort situaties leer je je ware vrienden kennen....
Ik denk dat je beter kan afvragen waarom je zoblijkbaar weinig eigenwaarde hebt?
Waarom wil je bij iemand zijn die je overduidelijk niet echt wil.
Waarom denk je te moeten vechten voor een relatie in jouw geval? Wat is te vechten voor zo'n eikel?
Ik zou me daar druk om maken ipv wat anderen mensen wel of niet overhebben voor hun relatie.
zaterdag 13 mei 2017 om 12:07
Ik merk dat het bij mij ook heel erg helpt om mensen te spreken die iets soortgelijks hebben meegemaakt. Ik ben blij dat jij in je huis kunt blijven en je vrienden om je heen hebt. Toen hij het uitmaakte was het voor mij duidelijk dat ik terug naar mijn oude woonplaats 150 km verderop zou verhuizen, gelukkkig kon ik overgeplaatst worden met mijn werk dus dat was al een hele zorg minder. Ik heb toen contact gezocht met mijn vriendinnen in mijn oude woonplaats maar zij hebben me uit de groep gezet omdat ze vonden dat het contact te erg verwaterd was en ik alleen contact met ze zocht in slechte tijden. Kon er ook nog wel bij.kaatfeun schreef: ↑10-05-2017 22:03Ach jemig Evelyne! Aan de ene kant haal ik 'troost' uit het feit dat meerdere mensen dit meemaken. En dat het uiteindelijk goed komt. Maar aan de andere kant maakt mij dat alleen maar banger voor de toekomst...
Ook merk ik dat ik het mij helpt om te praten met mensen die 'hetzelfde' hebben meegemaakt. Én net een grote stap gezet Én je liefde kwijt Én een ander in het spel zonder dat je iets door had. Merk dat die combi het heel moeilijk te snappen maakt.
Ik heb hier gelukkig nog vrienden en familie en kan in mijn eigen huis blijven. Na een maand begint mijn verstand weer wakker te worden. Helaas volgen de emoties nog niet en vliegt het mij ontzettend naar de keel. Ik mis hem ook nog verschrikkelijk.
Ben wel al een stuk stabieler. Mijn emotie verschilt niet meer per uur en kan nu ook uren zonder te huilen. Vandaag zou ik zelf een goede dag kunnen noemen.... Nu nog even gaan doorslapen....
Je mag me altijd een PB sturen!
zaterdag 13 mei 2017 om 12:50
@ macho: ik weet dat zij niet de schuld is van deze breuk. En dat mijn ex degene is die het heeft laten gebeuren. Maar ik word wel doodmoe van de mensen die zeggen dat haar niets valt te verwijten. Als kinderen speelgoed af pakken van een ander zeg je toch ook niet 'ja maar, zij wil gewoon heel graag met die pop spelen?'. Ik vind mensen die BEWUST gaan met iemand die een relatie heeft gewoon erg laag.
@ Fee: ik vind niet zozeer dat ik moet vechten. Maar dat hij had moeten vechten voor ons in de zindat hij het er over had moeten hebben. Samen werken aan dingen die niet goed gaan. En ik zie om me heen dat het tegenwoordig normaal is om weg te lopen. Dat alles alleen maar leuk moet zijn. Maar dat is mijn mening
En als je door je partner wordt verlaten voor een ander. Mensen je als een baksteen laten vallen. Ja, dan krijgt je eigenwaarde wel een knauw..... Immers ben je voor bepaalde mensen niet leuk genoeg meer.
Ook vind ik er geen reet aan alleen...
@ Evelynr: Ja helaas leer je in dit soort situaties je echte vrienden kennen.... Maar als je weer alleen komt aan de andere kant van het land lijkt het me helemaal verschrikkelijk om niemand te hebben.... Helaas heb ik dit moment geen tips hoe je weer een netwerk kan opbouwen. Daar ben ik ook nog naar op zoek....
@ Fee: ik vind niet zozeer dat ik moet vechten. Maar dat hij had moeten vechten voor ons in de zindat hij het er over had moeten hebben. Samen werken aan dingen die niet goed gaan. En ik zie om me heen dat het tegenwoordig normaal is om weg te lopen. Dat alles alleen maar leuk moet zijn. Maar dat is mijn mening
En als je door je partner wordt verlaten voor een ander. Mensen je als een baksteen laten vallen. Ja, dan krijgt je eigenwaarde wel een knauw..... Immers ben je voor bepaalde mensen niet leuk genoeg meer.
Ook vind ik er geen reet aan alleen...
@ Evelynr: Ja helaas leer je in dit soort situaties je echte vrienden kennen.... Maar als je weer alleen komt aan de andere kant van het land lijkt het me helemaal verschrikkelijk om niemand te hebben.... Helaas heb ik dit moment geen tips hoe je weer een netwerk kan opbouwen. Daar ben ik ook nog naar op zoek....
zaterdag 13 mei 2017 om 13:12
Lieve meiden, ondanks dat ik het niemand toewens, is gedeelde smart, halve smart. Fijn om te lezen dat het heel voorzichtig steeds een klein beetje beter gaat met jullie. Ondanks dat er bij mij nog veel onbegrip en (soms) boosheid en (soms) verdriet en eenzaamheid zit... heb ik iets mogen leren wat rust geeft. Een vriendin van mij heeft met hem gesproken en hij heeft gezegd: Ik ben veel gelukkiger alleen. Er was een paniek/hysterisch-jankenaanval voor nodig om te beseffen dat hij niet gelukkiger is zonder mij maar dat hij gewoon in het algemeen liever alleen is. Niemand om voor te zorgen, niemand die voor hem zorgt. Dat maakt hem gelukkiger. En dat wil ik niet. Ik vind het fijn om mensen om me heen te hebben van wie ik houd en waar ik tijd, energie en aandacht aan wil geven. Dat hij dat niet heeft, maakt hem niet mijn ideale partner. Nummer van Kygo en Selena draai ik grijs.
@Kaat; Ik ben het deels met je eens hoor, over te makkelijk weglopen. Nu 2 exen die binnen 2u bedacht hadden dat het niet werkte zonder communicatie vooraf. Maar ik zie ook stellen die er alles aan willen doen om het te redden, soms lukt het wel, soms lukt het toch niet.
@Evelyn; Heel veel sterkte! En tot je netwerk weer is opgebouwd, lekker hier op het forum blijven komen!
@Kaat; Ik ben het deels met je eens hoor, over te makkelijk weglopen. Nu 2 exen die binnen 2u bedacht hadden dat het niet werkte zonder communicatie vooraf. Maar ik zie ook stellen die er alles aan willen doen om het te redden, soms lukt het wel, soms lukt het toch niet.
@Evelyn; Heel veel sterkte! En tot je netwerk weer is opgebouwd, lekker hier op het forum blijven komen!
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
zaterdag 13 mei 2017 om 13:37
Wat fijn dat je zo om kunt gaan met de wetenschap dat hij liever alleen is. Klinkt als een stap in de goede richting voor jou.
Ik heb inmiddels veel nieuwe meiden leren kennen, zit in 2 vriendinnengroepen en met wat andere meiden sport ik op zondag. Ik heb middels een vriendin geleerd dat sommige vriendschappen niet voor het leven zijn, dat is nu eenmaal zo.
Ik heb ergens nog hoop dat hij ook ooit weer contact op zal nemen en in ziet wat er mis ging. Ik kan namelijk niet geloven dat zij zijn grote liefde is, daar ken ik hem te goed voor.
Ik heb inmiddels veel nieuwe meiden leren kennen, zit in 2 vriendinnengroepen en met wat andere meiden sport ik op zondag. Ik heb middels een vriendin geleerd dat sommige vriendschappen niet voor het leven zijn, dat is nu eenmaal zo.
Ik heb ergens nog hoop dat hij ook ooit weer contact op zal nemen en in ziet wat er mis ging. Ik kan namelijk niet geloven dat zij zijn grote liefde is, daar ken ik hem te goed voor.
zaterdag 13 mei 2017 om 13:50
Wat goed om te lezen dat je weer nieuwe meiden hebt leren kennen! Girlpower!Evelyne1289 schreef: ↑13-05-2017 13:37Ik heb inmiddels veel nieuwe meiden leren kennen, zit in 2 vriendinnengroepen en met wat andere meiden sport ik op zondag.
Ik heb ergens nog hoop dat hij ook ooit weer contact op zal nemen en in ziet wat er mis ging. Ik kan namelijk niet geloven dat zij zijn grote liefde is, daar ken ik hem te goed voor.
Zou er niet teveel op rekenen dat hij gaat inzien wat hij niet goed heeft gedaan... mijn enige tip.. laat ook dat los, hij heeft er niks van en alleen jij wordt er niet gelukkiger van.
Yoga heeft mij heel erg geholpen loslaten en inzien dat ik mensen niet kan veranderen, alleen mezelf.
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
zaterdag 13 mei 2017 om 14:06
zaterdag 13 mei 2017 om 14:19
Hihi, dan is het alles waard! Belangrijk om jezelf aandacht te geven! Hoop dat het veranderd van: leuk kleden mocht je hem zien, naar leuk kleden om het te laten zien wat hij nooit meer krijgt naar leuk kleden omdat je dat gewoon voor jezelf wil. Ik zit nog ergens tussen de eerste en tweede fase inEvelyne1289 schreef: ↑13-05-2017 14:06Heel terecht hoor, dat je dat zegt van het loslaten. Dat zegt iedereen en dan zal het ook wel het beste zijn. Ik moet wel zeggen dat het me ook op de been houdt. Het idee dat ik ooit nog wel een kans krijg van hem zorgt ervoor dat ik me leuk aankleed in de ochtend. Hoe raar dat ook is.
Loslaten gaat toch gewoon in je eigen tempo
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
zaterdag 13 mei 2017 om 15:02
Haha dat leuk kleden ken ik...
Op de dagen dat ik hem zie (huis etc) heb ik opeens hakken aan, makeup, mooiste shirt
En zoals in Hotel Hartzeer staat, zelfzorg is heel belangrijk!
Mag ik vragen hoe je je nieuwe vrienden hebt gemaakt? Wil in mn eigen stad ook mijn eigen netwerk opbouwen, maar weet niet zo goed goed
Loslaten is inderdaad het toverwoord, alleen is er helaas geen knopje voor.
Het helpt mij om af en toe de minder leuke dingen op een rij te zetten en te bedenken of ik zijn manier van leven (kroeg, voetbal, veel festivals waardoor ik vaak alleen thuis was, voor de rest van mn leven zou kunnen volhouden.
Op de dagen dat ik hem zie (huis etc) heb ik opeens hakken aan, makeup, mooiste shirt
En zoals in Hotel Hartzeer staat, zelfzorg is heel belangrijk!Mag ik vragen hoe je je nieuwe vrienden hebt gemaakt? Wil in mn eigen stad ook mijn eigen netwerk opbouwen, maar weet niet zo goed goed
Loslaten is inderdaad het toverwoord, alleen is er helaas geen knopje voor.
Het helpt mij om af en toe de minder leuke dingen op een rij te zetten en te bedenken of ik zijn manier van leven (kroeg, voetbal, veel festivals waardoor ik vaak alleen thuis was, voor de rest van mn leven zou kunnen volhouden.
zaterdag 13 mei 2017 om 16:11
Wat je zegt is natuurlijk waar Kaat... Je zou niets moeten beginnen met iemand die al een relatie heeft..
Punt is wel dat je dat benadert vanuit jouw referentie kader, op zich heel zuiver, maar lang niet altijd van toepassing op een ander.
En op loslaten zich geen knop... dat maakt het zo zwaar..
Ik heb zoals eerder gezegd best al weer wat stapjes gemaakt, maar zit haar ineens, zo in mijn eentje, achter mijn lap top, terwijl ik dit schrijf te missen. Gewoon.. de kleine dingen... het vertrouwde, de sfeer, haar manier van doen..
Het zijn golf bewegingen. En die golven worden steeds minder hoog totdat je zee van gevoelens weer vlak is.. En zo zal het met jou ook gaan.
Als je onder de mensen wil komen is ergens lid van worden (buitenshuis) natuurlijk hartstikke leuk! Vast wel iets wat je aanspreekt!
Pak het rustig weer op. Wellicht een vakantie voor alleen gaanden... Of ga wat doen wat je altijd al eens had willen doen..
Ikzelf ga in het najaar met de auto een flink aantal weken kamperen aan de Costa Brava. Lijkt me heerlijk om horloge en mobiel niet meer aan te raken en in mijn eigen tempo te gaan resetten. Alleen! Heerlijk, met niemand rekening houden en lekken sporten, zonnen, biertjes drinken...
Ik wil ook echt alleen zijn... merk dat ik daar behoefte aan heb. Een poosje niet geleefd worden...
En daarna zien we wel weer verder... Ik ben op dit moment nog niet klaar voor een nieuwe relatie en zie wel wanneer dat weer op mijn pad komt.
Ik wil er straks weer vol voor kunnen gaan en niet van binnen belemmerd worden door oud zeer. Zo ga ik dat doen.. maar daar moet je een wat solistische inslag voor hebben..
Pak in ieder geval weer een draad op. Maakt niet zoveel uit wat het is!
Punt is wel dat je dat benadert vanuit jouw referentie kader, op zich heel zuiver, maar lang niet altijd van toepassing op een ander.
En op loslaten zich geen knop... dat maakt het zo zwaar..
Ik heb zoals eerder gezegd best al weer wat stapjes gemaakt, maar zit haar ineens, zo in mijn eentje, achter mijn lap top, terwijl ik dit schrijf te missen. Gewoon.. de kleine dingen... het vertrouwde, de sfeer, haar manier van doen..
Het zijn golf bewegingen. En die golven worden steeds minder hoog totdat je zee van gevoelens weer vlak is.. En zo zal het met jou ook gaan.
Als je onder de mensen wil komen is ergens lid van worden (buitenshuis) natuurlijk hartstikke leuk! Vast wel iets wat je aanspreekt!
Pak het rustig weer op. Wellicht een vakantie voor alleen gaanden... Of ga wat doen wat je altijd al eens had willen doen..
Ikzelf ga in het najaar met de auto een flink aantal weken kamperen aan de Costa Brava. Lijkt me heerlijk om horloge en mobiel niet meer aan te raken en in mijn eigen tempo te gaan resetten. Alleen! Heerlijk, met niemand rekening houden en lekken sporten, zonnen, biertjes drinken...
Ik wil ook echt alleen zijn... merk dat ik daar behoefte aan heb. Een poosje niet geleefd worden...
En daarna zien we wel weer verder... Ik ben op dit moment nog niet klaar voor een nieuwe relatie en zie wel wanneer dat weer op mijn pad komt.
Ik wil er straks weer vol voor kunnen gaan en niet van binnen belemmerd worden door oud zeer. Zo ga ik dat doen.. maar daar moet je een wat solistische inslag voor hebben..
Pak in ieder geval weer een draad op. Maakt niet zoveel uit wat het is!
zaterdag 13 mei 2017 om 16:11
Wat je zegt is natuurlijk waar Kaat... Je zou niets moeten beginnen met iemand die al een relatie heeft..
Punt is wel dat je dat benadert vanuit jouw referentie kader, op zich heel zuiver, maar lang niet altijd van toepassing op een ander.
En op loslaten zich geen knop... dat maakt het zo zwaar..
Ik heb zoals eerder gezegd best al weer wat stapjes gemaakt, maar zit haar ineens, zo in mijn eentje, achter mijn lap top, terwijl ik dit schrijf te missen. Gewoon.. de kleine dingen... het vertrouwde, de sfeer, haar manier van doen..
Het zijn golf bewegingen. En die golven worden steeds minder hoog totdat je zee van gevoelens weer vlak is.. En zo zal het met jou ook gaan.
Als je onder de mensen wil komen is ergens lid van worden (buitenshuis) natuurlijk hartstikke leuk! Vast wel iets wat je aanspreekt!
Pak het rustig weer op. Wellicht een vakantie voor alleen gaanden... Of ga wat doen wat je altijd al eens had willen doen..
Ikzelf ga in het najaar met de auto een flink aantal weken kamperen aan de Costa Brava. Lijkt me heerlijk om horloge en mobiel niet meer aan te raken en in mijn eigen tempo te gaan resetten. Alleen! Heerlijk, met niemand rekening houden en lekken sporten, zonnen, biertjes drinken...
Ik wil ook echt alleen zijn... merk dat ik daar behoefte aan heb. Een poosje niet geleefd worden...
En daarna zien we wel weer verder... Ik ben op dit moment nog niet klaar voor een nieuwe relatie en zie wel wanneer dat weer op mijn pad komt.
Ik wil er straks weer vol voor kunnen gaan en niet van binnen belemmerd worden door oud zeer. Zo ga ik dat doen.. maar daar moet je een wat solistische inslag voor hebben..
Pak in ieder geval weer een draad op. Maakt niet zoveel uit wat het is!
Punt is wel dat je dat benadert vanuit jouw referentie kader, op zich heel zuiver, maar lang niet altijd van toepassing op een ander.
En op loslaten zich geen knop... dat maakt het zo zwaar..
Ik heb zoals eerder gezegd best al weer wat stapjes gemaakt, maar zit haar ineens, zo in mijn eentje, achter mijn lap top, terwijl ik dit schrijf te missen. Gewoon.. de kleine dingen... het vertrouwde, de sfeer, haar manier van doen..
Het zijn golf bewegingen. En die golven worden steeds minder hoog totdat je zee van gevoelens weer vlak is.. En zo zal het met jou ook gaan.
Als je onder de mensen wil komen is ergens lid van worden (buitenshuis) natuurlijk hartstikke leuk! Vast wel iets wat je aanspreekt!
Pak het rustig weer op. Wellicht een vakantie voor alleen gaanden... Of ga wat doen wat je altijd al eens had willen doen..
Ikzelf ga in het najaar met de auto een flink aantal weken kamperen aan de Costa Brava. Lijkt me heerlijk om horloge en mobiel niet meer aan te raken en in mijn eigen tempo te gaan resetten. Alleen! Heerlijk, met niemand rekening houden en lekken sporten, zonnen, biertjes drinken...
Ik wil ook echt alleen zijn... merk dat ik daar behoefte aan heb. Een poosje niet geleefd worden...
En daarna zien we wel weer verder... Ik ben op dit moment nog niet klaar voor een nieuwe relatie en zie wel wanneer dat weer op mijn pad komt.
Ik wil er straks weer vol voor kunnen gaan en niet van binnen belemmerd worden door oud zeer. Zo ga ik dat doen.. maar daar moet je een wat solistische inslag voor hebben..
Pak in ieder geval weer een draad op. Maakt niet zoveel uit wat het is!
zaterdag 13 mei 2017 om 17:33
Ik heb de meiden via dit forum leren kennen, door een oproepje onder "contacten". De groep bestond al maar had nog nooit gemeet, inmiddels wel. Een andere vriendin heb ik altijd contact mee gehouden, en nog een andere vriendin ken ik door een oproep van haar op een andere site.kaatfeun schreef: ↑13-05-2017 15:02Haha dat leuk kleden ken ik...
Op de dagen dat ik hem zie (huis etc) heb ik opeens hakken aan, makeup, mooiste shirt
Mag ik vragen hoe je je nieuwe vrienden hebt gemaakt? Wil in mn eigen stad ook mijn eigen netwerk opbouwen, maar weet niet zo goed goed
Loslaten is inderdaad het toverwoord, alleen is er helaas geen knopje voor.
Het helpt mij om af en toe de minder leuke dingen op een rij te zetten en te bedenken of ik zijn manier van leven (kroeg, voetbal, veel festivals waardoor ik vaak alleen thuis was, voor de rest van mn leven zou kunnen volhouden.
Best moeilijk maar wel belangrijk denk ik.
Ik probeer ook de negatieve dingen naar voren te laten komen, maar hij is en blijft denk ik helaas toch de liefde van mijn leven.
zaterdag 13 mei 2017 om 17:59
Ik blijf hopen dat de liefde van mijn leven me beter behandelt dan dat hij heeft gedaan.. en dat de echte nog ergens rondloopt. En soms denk ik dat m'n vriendinnetjes de liefde van mijn leven zijn en de mannen voorbijgangers (uit sex and the city denk ik...)Evelyne1289 schreef: ↑13-05-2017 17:33Ik probeer ook de negatieve dingen naar voren te laten komen, maar hij is en blijft denk ik helaas toch de liefde van mijn leven.
Misschien moeten we met het clubje van dit forum een keertje elkaar ontmoeten, hele avond b*tchen op de mannen
maken we misschien meteen wat nieuwe vriendinnen.
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
zaterdag 13 mei 2017 om 18:15
Haha ik ben blij dat je t al een beetje kunt relativeren allemaal.meisje36 schreef: ↑13-05-2017 17:59Ik blijf hopen dat de liefde van mijn leven me beter behandelt dan dat hij heeft gedaan.. en dat de echte nog ergens rondloopt. En soms denk ik dat m'n vriendinnetjes de liefde van mijn leven zijn en de mannen voorbijgangers (uit sex and the city denk ik...)
Misschien moeten we met het clubje van dit forum een keertje elkaar ontmoeten, hele avond b*tchen op de mannen
Het lastige bij mij is dat hij uiterst galant is naar mij toen en het ook allemaal afschuwelijk vind wat er is gebeurd. Ik heb liever iemand die ik kan haten en waar ik boos op kan zijn.
zaterdag 13 mei 2017 om 23:07
\Evelyne1289 schreef: ↑13-05-2017 18:15Het lastige bij mij is dat hij uiterst galant is naar mij toen en het ook allemaal afschuwelijk vind wat er is gebeurd. Ik heb liever iemand die ik kan haten en waar ik boos op kan zijn.
O.. maar dat is die van mij ook. Vind mij een fantastische vrouw, ik verdien beter, prijst me de hemel in bij iedereen...maar hij wil geen relatie met me. Hij is liever alleen.
Dit wil niet zeggen dat ik hem niet de boosdoener vind... Hij had eerder met me moeten praten, dan had misschien hetzelfde gebeurd maar iig wel het gevoel gehad dat we er alles aan hebben gedaan. Heb het hem ook gezegd. Het is makkelijker verwerken als ik je gewoon een kl**tz*k vind. Zelf dat vond hij goed. Dus toen maar alle contact verbroken. Het blijft allemaal niet gemakkelijk.
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
zondag 14 mei 2017 om 09:59
zondag 14 mei 2017 om 10:10
Hij vindt je een fantastische vrouw.... voor een ander ja. Daar ken ik er ook genoeg van.meisje36 schreef: ↑13-05-2017 23:07\
O.. maar dat is die van mij ook. Vind mij een fantastische vrouw, ik verdien beter, prijst me de hemel in bij iedereen...maar hij wil geen relatie met me. Hij is liever alleen.
Dit wil niet zeggen dat ik hem niet de boosdoener vind... Hij had eerder met me moeten praten, dan had misschien hetzelfde gebeurd maar iig wel het gevoel gehad dat we er alles aan hebben gedaan. Heb het hem ook gezegd. Het is makkelijker verwerken als ik je gewoon een kl**tz*k vind. Zelf dat vond hij goed. Dus toen maar alle contact verbroken. Het blijft allemaal niet gemakkelijk.
