Relaties
alle pijlers
Plotseling einde relatie
dinsdag 2 mei 2017 om 11:20
Goedemorgen.
Ik merk dat het mij helpt om het te delen en op te schrijven.
Begin april is, voor mij zeer plotseling, mijn relatie na ruim 12,5 jaar verbroken. Eind januari hebben wel ons samenlevingscontract ondertekend en een nieuwbouwwoning gekocht. Ik was intens gelukkig het afgelopen jaar. We gingen eindelijk een volgende stap zetten. Ik zag een toekomst voor me. Ons droomhuis, kindjes. Helaas bleek hij al bijna een jaar te twijfelen. Hij was tevreden, niet gelukkig. Hij heeft nooit aangegeven te twijfelen. Enkel dat hij het eng vond. Maar ik vond het ook eng. Maar leuk eng.
Al maanden had hij veel contact met een dame. Ik had aangegeven dat ik het niet vertrouwde en dat als ik ooit zo met iemand contact had hij zich wel zorgen mocht maken. Maar hij beweerde dat er niets was. Hij bleek toch gevoelens voor haar te hebben en ook te hebben gezoend.
Ik heb verdriet om het feit dat de liefste niet meer de liefste is. Dat mijn dromen een illusie bleken. Dat hij nu met een ander is. En ik elke avond alleen ben.
Ik ben boos dat hij nooit wat heeft gezegd. Hij mij als grofvuil aan de kant heeft gezet. Hij nu niets regelt. Dat we de rest van het jaar contact moeten houden vanwege het huis. Dat hij, ogenschijnlijk, gewoon doorgaat met zijn leven.
Ik weet ondertussen dat mijn dalen diep, maar niet oneindig zijn. En zolang ik hooguit een week vooruit kijk ik nog kan ademen. Maar ik zie niet in hoe ik hier op de lange termijn uit kan komen. Iemand nog kan vertrouwen. Gelukkig kan worden. Ooit een nieuwe liefde kan vinden.
Mijn hart is gebroken.
Ik merk dat het mij helpt om het te delen en op te schrijven.
Begin april is, voor mij zeer plotseling, mijn relatie na ruim 12,5 jaar verbroken. Eind januari hebben wel ons samenlevingscontract ondertekend en een nieuwbouwwoning gekocht. Ik was intens gelukkig het afgelopen jaar. We gingen eindelijk een volgende stap zetten. Ik zag een toekomst voor me. Ons droomhuis, kindjes. Helaas bleek hij al bijna een jaar te twijfelen. Hij was tevreden, niet gelukkig. Hij heeft nooit aangegeven te twijfelen. Enkel dat hij het eng vond. Maar ik vond het ook eng. Maar leuk eng.
Al maanden had hij veel contact met een dame. Ik had aangegeven dat ik het niet vertrouwde en dat als ik ooit zo met iemand contact had hij zich wel zorgen mocht maken. Maar hij beweerde dat er niets was. Hij bleek toch gevoelens voor haar te hebben en ook te hebben gezoend.
Ik heb verdriet om het feit dat de liefste niet meer de liefste is. Dat mijn dromen een illusie bleken. Dat hij nu met een ander is. En ik elke avond alleen ben.
Ik ben boos dat hij nooit wat heeft gezegd. Hij mij als grofvuil aan de kant heeft gezet. Hij nu niets regelt. Dat we de rest van het jaar contact moeten houden vanwege het huis. Dat hij, ogenschijnlijk, gewoon doorgaat met zijn leven.
Ik weet ondertussen dat mijn dalen diep, maar niet oneindig zijn. En zolang ik hooguit een week vooruit kijk ik nog kan ademen. Maar ik zie niet in hoe ik hier op de lange termijn uit kan komen. Iemand nog kan vertrouwen. Gelukkig kan worden. Ooit een nieuwe liefde kan vinden.
Mijn hart is gebroken.
anoniem_100485 wijzigde dit bericht op 18-06-2017 13:01
5.28% gewijzigd
dinsdag 23 mei 2017 om 09:21
Hij is niet meer hetzelfde... Hij ziet er hetzelfde uit, maar zijn gevoelens naar jou toe zijn veranderd of zijn in ieder geval in de verdrukking gekomen door zijn nieuwe liefde.kaatfeun schreef: ↑22-05-2017 13:41Ik denk dat het meer mijn gevoel is. Komt mede doordat als ik hem zie hij nog dezelfde is.... Ik kan gewoon niet begrijpen dat ik niet meer de liefste ben. Dus op dit moment zit het met mijn eigenwaarde (nog) goed.
Ik mis vooral mijn oude leven. Dat er iemand is als ik thuis kom om mijn verhaal te doen. Dat er iemand is om mee naar bed te gaan en mee wakker te worden. De dingen die wij samen deden. De fijne schoonfamilie. De vrienden die we samen hadden. Het was echt fijn samen.
Ik kan ook vrij goed alleen zijn, dat was ik ook vaak.
Ik hoop dat dat over gaat en ik vertrouwen ga krijgen dat ik nog jong genoeg ben om opnieuw te beginnenIk voel op dit moment alleen nog teveel te druk om huisje boompje beestje te krijgen.... Daar was ik al mee bezig en ontzettend aan toe.
Je kunt niet begrijpen dat je niet meer de liefste bent. Logisch, want jij ziet hem nog steeds alsof hij dezelfde persoon is. Maar van binnen is hij veranderd. Hoe, wat en waarom dat precies gebeurd is, daar zul je nooit een sluitend antwoord op krijgen.
Je bent altijd goed voor hem geweest en hem altijd trouw gebleven. Dat op zichzelf maakt je al een fantastische vrouw. En ben ervan overtuigd dat je nog 1001 prachtige eigenschappen hebt. En ik weet zeker dat je op een bepaald moment een man tegen komt die dat ook ziet en je ernaar behandelt. Iemand die net zo graag als jou huisje, boompje beestje wil. Ik hoop dat je dat zelf ook ziet en daar vertrouwen in hebt. Dat je jezelf trouw blijft en de breuk niet ten koste laat gaan van je zelfbeeld en zelfvertrouwen.
dinsdag 23 mei 2017 om 23:18
Jeetje, alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ben er eindelijk achter dat ik hem eigenlijk niet zo mis. Ik mis het nl. helemaal niet om onderaan het prioriteitenlijstje te staan. Of eigenlijk helemaal niet op zijn lijst te staan, dat ik alleen aandacht kreeg als het toevallig uitkwam.. Viel nooit zo op, maar nu zie ik het zo duidelijk. Maar ik mis het zo om samen te eten, niet alleen te slapen, leuke woning, tuin, mensen, schoonfamilie... Ik heb zat te doen, kan heel goed alleen zijn, druk leven maar ik mis mijn leven met iemand. Hoop dat de toekomst nu eindelijk eens een goeie vent voor me in petto heeft.kaatfeun schreef: ↑22-05-2017 13:41Ik mis vooral mijn oude leven. Dat er iemand is als ik thuis kom om mijn verhaal te doen. Dat er iemand is om mee naar bed te gaan en mee wakker te worden. De dingen die wij samen deden. De fijne schoonfamilie. De vrienden die we samen hadden. Het was echt fijn samen. Ik kan ook vrij goed alleen zijn, dat was ik ook vaak. Alleen nu is het écht alleen.
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
dinsdag 23 mei 2017 om 23:23
Hi marjolein! Ik snap je helemaal hoor! Is ook heerlijk om even lekker te scharrelen tussendoor en helemaal niet erg als je je er goed bij voelt. Heb daar na mijn vorige break-up ook erg van genoten. Maar merkte ook dat ik me er uiteindelijk niet beter van voelde. Heb er nu ook helemaal geen behoefte aan. Zo anders dan de vorige keer. Deze man betekende helaas meer voor me dan de vorige... Doe lekker wat voor jou goed voelt!marjolein853 schreef: ↑21-05-2017 23:14Heel erg: ik heb 3 scharrels.. 1 is getrouwd (!), de andere 2 kan ik me niet voorstellen dat ik die aan mijn familie/vrienden zou voorstellen.. Eigenlijk zou ik er mee moeten stoppen, maar het gevoel dat ze me geven is heerlijk.. Komt vanzelf wel..
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
woensdag 24 mei 2017 om 10:26
Good for you! Echt goed dat je tot dat inzicht bent gekomen. Naar dat punt moet ik ook nog toe. Verstandelijk ben ik daar ook al wel, maar het gevoel wil er nog niet achteraan. Het missen van de fijne dingen die jij ook noemt voelt voor mij momenteel nog zwaarder dan de opluchting over de dingen die minder fijn waren.meisje36 schreef: ↑23-05-2017 23:18Jeetje, alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ben er eindelijk achter dat ik hem eigenlijk niet zo mis. Ik mis het nl. helemaal niet om onderaan het prioriteitenlijstje te staan. Of eigenlijk helemaal niet op zijn lijst te staan, dat ik alleen aandacht kreeg als het toevallig uitkwam.. Viel nooit zo op, maar nu zie ik het zo duidelijk. Maar ik mis het zo om samen te eten, niet alleen te slapen, leuke woning, tuin, mensen, schoonfamilie... Ik heb zat te doen, kan heel goed alleen zijn, druk leven maar ik mis mijn leven met iemand. Hoop dat de toekomst nu eindelijk eens een goeie vent voor me in petto heeft.
zaterdag 27 mei 2017 om 09:34
Ik hoop dat dat moment ook snel bij mij zal komen
Verstandelijk weet ik veel. Alleen volgt mijn gevoel nog niet. Ik vind het gewoon verschrikkelijk om alleen te zijn. Zeker nu spontaan iedereen zwanger raakt... Ik wist al waar de wieg moest komen te staan in het nieuwe huis zeg maar...
Heb gewoon een paar jaar terug in de tijd gezet... Ben zo bang om alleen te blijven. Merk ook dat ik down begin te worden... Zou het liefst de hele dag in bed liggen. Gelukkig kan ik me nog een schop onder mn kon geven
Verstandelijk weet ik veel. Alleen volgt mijn gevoel nog niet. Ik vind het gewoon verschrikkelijk om alleen te zijn. Zeker nu spontaan iedereen zwanger raakt... Ik wist al waar de wieg moest komen te staan in het nieuwe huis zeg maar...
Heb gewoon een paar jaar terug in de tijd gezet... Ben zo bang om alleen te blijven. Merk ook dat ik down begin te worden... Zou het liefst de hele dag in bed liggen. Gelukkig kan ik me nog een schop onder mn kon geven
zaterdag 27 mei 2017 om 12:54
Kaatfeun
Ik weet niet of jullie het al geprobeerd hebben of iemand het hier voorgesteld heeft, maar hebben jullie al een keer met de bouwer gepraat of jullie het tijdens de bouw mogen verkopen.
Ik heb namelijk een paar maanden geleden een huis in aanbouw gekocht van een koppel dat ging scheiden.
Verder heel veel sterkte.
Ik weet niet of jullie het al geprobeerd hebben of iemand het hier voorgesteld heeft, maar hebben jullie al een keer met de bouwer gepraat of jullie het tijdens de bouw mogen verkopen.
Ik heb namelijk een paar maanden geleden een huis in aanbouw gekocht van een koppel dat ging scheiden.
Verder heel veel sterkte.
zondag 28 mei 2017 om 11:18
Dit heb ik inderdaad ook, wij kochten afgelopen september een huis met daarin een kamer met muurschildering voor een kind. Ik kocht afgelopen januari een 4-deurs auto voor de toekomst. Nu is alles helemaal weg en kan ik overnieuw beginnen met alles wat ik had opgebouwd. Vreselijk.kaatfeun schreef: ↑27-05-2017 09:34Ik hoop dat dat moment ook snel bij mij zal komen
Verstandelijk weet ik veel. Alleen volgt mijn gevoel nog niet. Ik vind het gewoon verschrikkelijk om alleen te zijn. Zeker nu spontaan iedereen zwanger raakt... Ik wist al waar de wieg moest komen te staan in het nieuwe huis zeg maar...
Heb gewoon een paar jaar terug in de tijd gezet... Ben zo bang om alleen te blijven. Merk ook dat ik down begin te worden... Zou het liefst de hele dag in bed liggen. Gelukkig kan ik me nog een schop onder mn kon geven
Ik ben gister wezen stappen met 2 vriendinnenen ik dacht dat dat mij goed zou doen maar pas toen merkte ik hoe veel ik heb ingeleverd en hoe vreselijk bang ik ben om voor altijd alleen te blijven.
zondag 28 mei 2017 om 14:57
Maak je geen zorgen. Krijg je alleen maar rimpels van. Zonder gekheid: het enige wat er vannacht gebeurd is dat je erachter bent gekomen dat je er nog niet klaar voor bent en je emotioneel nog aan het herstellen bent. Laat de teleurstelling van vannacht er niet voor zorgen dat je zelfvertrouwen een deuk krijgt. Wees alsjeblieft lief voor jezelf en heb geduld met jezelf. Jouw tijd komt wel weer, heus.Evelyne1289 schreef: ↑28-05-2017 11:18Ik ben gister wezen stappen met 2 vriendinnenen ik dacht dat dat mij goed zou doen maar pas toen merkte ik hoe veel ik heb ingeleverd en hoe vreselijk bang ik ben om voor altijd alleen te blijven.
zondag 28 mei 2017 om 18:28
Waarom doen mensen elkaar toch aan...
Heb met mezelf afgesproken dat ik voor elk dag 1 doel moet stellen, naar buiten MOET en drie positieve dingen per dag moet opschrijven.
Het gaat helaas tijd kosten...
Het helpt mij ook om terug te lezen hoe het in het begin met mij ging en hoeveel 'stappen' ik heb al heb gezet. Wellicht een tip voor anderen en een dikke knuffel!
Heb met mezelf afgesproken dat ik voor elk dag 1 doel moet stellen, naar buiten MOET en drie positieve dingen per dag moet opschrijven.
Het gaat helaas tijd kosten...
Het helpt mij ook om terug te lezen hoe het in het begin met mij ging en hoeveel 'stappen' ik heb al heb gezet. Wellicht een tip voor anderen en een dikke knuffel!
zondag 28 mei 2017 om 20:25
Omdat mensen graag gelukkig willen zijn denk ik. Kennelijk hebben ze er geen vertrouwen meer in dat ze dat met ons kunnen zijn. En dus gaan mensen al dan niet actief op zoek naar iets 'beters'. Iemand bij wie zij verwachten wel gelukkig te zijn. En wanneer zo iemand zich aandient, maken ze de overstap.
Wat er vooral gemeen aan is, is dat ze pas hun oude schoenen pas weggooien zodra ze nieuwe schoenen hebben. Dat is ontzettend lafhartig en bovenal kwetsend.
Wat er vooral gemeen aan is, is dat ze pas hun oude schoenen pas weggooien zodra ze nieuwe schoenen hebben. Dat is ontzettend lafhartig en bovenal kwetsend.
zondag 28 mei 2017 om 22:13
Het valt niet altijd mee inderdaad. Moeilijke momenten blijven nog wel even maar komen minder vaak en worden minder heftig.
Miste mijn ex dit weekend opeens weer heel erg en maak me zorgen om hem. Moet mezelf echt steeds voorhouden dat hij me niet gelukkig gaat maken zoals hij nu is. Weet daardoor wel weer dat ik nog niet toe ben aan nieuwe relatie. Ik claim gewoon al mijn vriendinnen om me continu te vermaken, dat helpt. Ik blijf hopen dat er wel weer iemand voorbij komt als ik er aan toe ben. Voor ons allemaal! Knuffels!
Miste mijn ex dit weekend opeens weer heel erg en maak me zorgen om hem. Moet mezelf echt steeds voorhouden dat hij me niet gelukkig gaat maken zoals hij nu is. Weet daardoor wel weer dat ik nog niet toe ben aan nieuwe relatie. Ik claim gewoon al mijn vriendinnen om me continu te vermaken, dat helpt. Ik blijf hopen dat er wel weer iemand voorbij komt als ik er aan toe ben. Voor ons allemaal! Knuffels!
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
woensdag 31 mei 2017 om 07:19
Van het weekend is er een knop omgegaan. Ik verdien beter. Na 13 jaar verdien ik beter. Meer respect. Hij had het recht naar niet om mij, zonder mij een kans te geven, op dit moment aan de kant te zetten. Tegen mij te liegen. En mij in te wisselen voor een ander.
Voel dat ik dingen aan het afsluiten ben.
Wel mis ik nog mijn oude leven. Kan helaas nog steeds spontaan huilen. Maar het is anders.
Maar het allermoeilijkst vind ik het feit dat ik mijn herrineringen met niemand kan delen. Sowieso is er een herinneringsluik open gegaan in mijn hoofd. Maar wij hebben samen zulke mooie reizen en stedentrips gemaakt. En dat kan ik met niemand delen. Hoe ervaren jullie dit?
Voel dat ik dingen aan het afsluiten ben.
Wel mis ik nog mijn oude leven. Kan helaas nog steeds spontaan huilen. Maar het is anders.
Maar het allermoeilijkst vind ik het feit dat ik mijn herrineringen met niemand kan delen. Sowieso is er een herinneringsluik open gegaan in mijn hoofd. Maar wij hebben samen zulke mooie reizen en stedentrips gemaakt. En dat kan ik met niemand delen. Hoe ervaren jullie dit?
woensdag 31 mei 2017 om 10:54
Bij deze meld ik mijzelf ook even aan bij de groepkaatfeun schreef: ↑31-05-2017 07:19Van het weekend is er een knop omgegaan. Ik verdien beter. Na 13 jaar verdien ik beter. Meer respect. Hij had het recht naar niet om mij, zonder mij een kans te geven, op dit moment aan de kant te zetten. Tegen mij te liegen. En mij in te wisselen voor een ander.
Voel dat ik dingen aan het afsluiten ben.
Wel mis ik nog mijn oude leven. Kan helaas nog steeds spontaan huilen. Maar het is anders.
Maar het allermoeilijkst vind ik het feit dat ik mijn herrineringen met niemand kan delen. Sowieso is er een herinneringsluik open gegaan in mijn hoofd. Maar wij hebben samen zulke mooie reizen en stedentrips gemaakt. En dat kan ik met niemand delen. Hoe ervaren jullie dit?
Wat een verhalen zeg, ik ben dan niet bedrogen maar voor de rest voelt alles hetzelfde..of nouja, niet bedrogen? Eigenlijk wel, maar dan bedrogen in mijn gevoelens, dat je zo stom kunt zijn om te denken dat de relatie toekomst heeft..
@Kaatfeun
Die herinneringen zijn killing, en helemaal als je 13 jaar bij elkaar bent geweest..superknap hoe je er nu in staat, stap voor stap. Die herinneringen die zullen blijven, maar op een gegeven moment vervagen. Toen mijn eerdere relatie uitging had ik precies hetzelfde als jou..wat moet ik met al die leuke momenten en fotoboeken etc. Uiteindelijk zijn ze gaan vervagen en kon ik er na een tijdje gewoon naar kijken zonder te huilen..maar dit heeft tijd nodig en blabla dat wil je niet horen..maar je komt eroverheen. Moet je kijken waar je nu al staat..
En ik herken mij enorm als je het hebt over je ex wat betreft voetbal, kroeg en vrienden. Alles ging altijd voor en jij zat braaf te wachten op het moment dat jij even aan de beurt was en even aandacht kreeg. Plande je ook altijd alles om hem heen? Eerst kijken wat hij het weekend ging doen en dan pas je eigen planning maken? Want dat deed hij waarschijnlijk andersom niet..
woensdag 31 mei 2017 om 17:48
Balen is dat he, als je er met anderen over praat krijg je toch vaak de blik "ach, ze wil hem terug" terwijl dat niet zo is. Merk dat ik de mooie reizen met vorige ex nu omschrijf met 'ik en mijn-ervaring'. Ik heb niet eens meer het idee dat hij er bij was. Dat gebeurt ook wel weer met de nieuwe herinneringen. Ik heb ze sowieso zelf ook allemaal meegemaakt, niet alleen via hem. Maar ik kan nog steeds knoop in mijn maag krijgen bij mooie herinnering met ex, gewoon omdat je weet dat dit niet meer terugkomt en ik geen idee heb wanneer ik er ooit weer een ga maken met eventuele nieuwe partner.kaatfeun schreef: ↑31-05-2017 07:19Maar het allermoeilijkst vind ik het feit dat ik mijn herinneringen met niemand kan delen. Sowieso is er een herinneringsluik open gegaan in mijn hoofd. Maar wij hebben samen zulke mooie reizen en stedentrips gemaakt. En dat kan ik met niemand delen. Hoe ervaren jullie dit?
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
woensdag 31 mei 2017 om 18:13
@Nalavoorjou: Welkom bij de club... Het vreemdgaan had ik mogelijk kunnen vergeven. Het inwisselen is een stuk pijnlijker. Ben aan de kant gezet voor HAAR. En nee, zij is niet de reden blablabla. Maar hij bedacht zich pas met zn tong in haar keel dat we toch echt niet bij elkaar passen...
Het bedrogen worden met je dromen en gevoelens is ook killing. Hoe hebben we het niet (bewust) gezien. Op dat moment. Maar op dit moment neem ik hem dat vooral kwalijk.
Het was inderdaad 'hebben wij nog wat gepland want anders...'. Maar dat heb ik ook altijd goed gevonden. Alleen achteraf had ik het graag anders gezien. Hopelijk behandeld hij die h**r ook zo en heeft ze er snel genoeg van.
@Meisje36: Inderdaad. Ik wil HEM niet terug. Ik mis alleen die mooie tijd. Had het graag anders gezien. En zeker omdat je niet weet of en wanneer je je leven met een ander kan delen maakt het extra zuur. Als ik zou weten JOH over een half jaar zit je bij een leuke vent dan zou ik er (denk ik) heel anders over denken
Wij komen er wel!
Het bedrogen worden met je dromen en gevoelens is ook killing. Hoe hebben we het niet (bewust) gezien. Op dat moment. Maar op dit moment neem ik hem dat vooral kwalijk.
Het was inderdaad 'hebben wij nog wat gepland want anders...'. Maar dat heb ik ook altijd goed gevonden. Alleen achteraf had ik het graag anders gezien. Hopelijk behandeld hij die h**r ook zo en heeft ze er snel genoeg van.
@Meisje36: Inderdaad. Ik wil HEM niet terug. Ik mis alleen die mooie tijd. Had het graag anders gezien. En zeker omdat je niet weet of en wanneer je je leven met een ander kan delen maakt het extra zuur. Als ik zou weten JOH over een half jaar zit je bij een leuke vent dan zou ik er (denk ik) heel anders over denken
Wij komen er wel!
woensdag 7 juni 2017 om 05:43
Hoe is het met iedereen?
Ik ben heel erg boos. Heel erg gekwetst.
Boos op hem omdat hij zo lang tegen mij heeft gelogen en mij ordinair heeft ingewisseld. Boos op hem omdat hij doet van 'tsja, kan gebeuren, stom'. Boos op hem dat hij zo makkelijk doorgaat. Mij details vertelt over hem en haar. Het raar vindt dat ik nog niemand anders heb.
Maar helaas ook boos op mezelf. Dat ik niet genoten heb van mijn jeugd. Mijzelf niet op 1 heb gezet. Dit niet heb zien aankomen.
Ik heb het heel fijn met hem gehad. Maar als ik zie waar ik nu sta en wat ik er aan over houd, dan voelt het toch alsof ik mijn tijd verkeerd heb besteed....
En ik ben boos op mezelf dat ik hem stiekem nog wel terug wil....
Ik ben heel erg boos. Heel erg gekwetst.
Boos op hem omdat hij zo lang tegen mij heeft gelogen en mij ordinair heeft ingewisseld. Boos op hem omdat hij doet van 'tsja, kan gebeuren, stom'. Boos op hem dat hij zo makkelijk doorgaat. Mij details vertelt over hem en haar. Het raar vindt dat ik nog niemand anders heb.
Maar helaas ook boos op mezelf. Dat ik niet genoten heb van mijn jeugd. Mijzelf niet op 1 heb gezet. Dit niet heb zien aankomen.
Ik heb het heel fijn met hem gehad. Maar als ik zie waar ik nu sta en wat ik er aan over houd, dan voelt het toch alsof ik mijn tijd verkeerd heb besteed....
En ik ben boos op mezelf dat ik hem stiekem nog wel terug wil....
vrijdag 16 juni 2017 om 17:46
Het gaat eigenlijk best goed
Bij vlagen heel erg verdrietig. Dat ik niet meer heb wat ik had. Dat ik voor hem niet de moeite waard was. Dat zij dat wel is. Dat ik mijn droomhuis kwijt raak.
Ik zie nog seeds niet in waarom het niet kon werken. Dat is ook heel moeilijk.
Heb ook veel verdriet om alle andere mensen en dingen die ik ben kwijt geraakt.... Ze kiezen zogenaamd geen kant, maar staan met hem ivm mij in de kroeg...
Ben ook heel bang om ze samen tegen te komen...
Bij vlagen heel erg verdrietig. Dat ik niet meer heb wat ik had. Dat ik voor hem niet de moeite waard was. Dat zij dat wel is. Dat ik mijn droomhuis kwijt raak.
Ik zie nog seeds niet in waarom het niet kon werken. Dat is ook heel moeilijk.
Heb ook veel verdriet om alle andere mensen en dingen die ik ben kwijt geraakt.... Ze kiezen zogenaamd geen kant, maar staan met hem ivm mij in de kroeg...
Ben ook heel bang om ze samen tegen te komen...
vrijdag 16 juni 2017 om 18:05
Het herstel is nog in volle gang dus. Geeft niet, gewoon laten komen. 12+ jaar wis jij niet zomaar even uit. Dat hij daar al mee was begonnen lang voordat hij jou op de hoogte stelde is niet jouw fout.
Maar zo te lezen gaan er dus ook perioden voorbij zonder dat jij terugdenkt. Perioden waarbij het puur om jou en jouw toekomst gaat. Die zullen steeds vaker en langer gaan duren. Maar het blijft rouwen om een verlies met als additionele manco dat er iemand nog rondloopt die lijkt op de persoon die jij mist.
Maar zo te lezen gaan er dus ook perioden voorbij zonder dat jij terugdenkt. Perioden waarbij het puur om jou en jouw toekomst gaat. Die zullen steeds vaker en langer gaan duren. Maar het blijft rouwen om een verlies met als additionele manco dat er iemand nog rondloopt die lijkt op de persoon die jij mist.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
