Gezondheid
alle pijlers
Ongeneeslijk ziek: een hersentumor
maandag 13 augustus 2007 om 12:50
Dit is niks voor mij, maar ik wilde het toch eens proberen, een onderwerp op het forum te starten. Maar ja, het verhaal: (en voor dat ik erover begin wil ik alvast zeggen dat ik dit niet doe om te horen dat ik zielig ben, zo voel ik me helemaal niet.)
Ik ben nu 20 jaar oud, in mei dit jaar kreeg ik last van mijn linkerhand, typen ging niet zo snel en makkelijk meer en mijn linkerbeen begon soms ineens te trillen. Ik zocht hier verder niks achter. Ik doe fanatiek aan paardrijden en moest eind mei een belangrijke wedstrijd rijden. De weken hiervoor had ik al moeite met rijden om links stil te houden, terwijl ik vrij hoog rijd en dit normaal geen probleem hoorde te zijn. Op die wedstrijd, waar ik nog wel 3e van Zuid-Holland werd vroeg iedereen wat ik in vredesnaam aan het doen was met mijn hand, omdat die zo erg bewoog.
Om een lang verhaal kort te maken: die woensdag begon mijn mond scheef te hangen, ik helemaal in paniek, want toen had ik wel door dat er iets niet klopte... Ik ben uitgebreid onderzocht, maar in het eerste ziekenhuis zagen ze wel iets afwijkends op de MRI, maar ze wisten niet wat het was, ze dachten dat het een soort ontsteking was die vanzelf over zou gaan. Het was uitgesloten dat het MS, herseninfarct of tumor was. Wat een opluchting :S
Na flink aandringen van mijn kant gingen ze verder kijken en mocht ik naar het UMC. Hier had de neurologe een slecht voorgevoel (gelukkig) en is een biopsie verricht. Uitkomst: kwaadaardige tumor, niet te genezen, alleen tijdelijk te remmen. Mijn wereld stond op zn kop, hij zei dat het een kwestie van jaren was...
Nu zijn we vandaag begonnen met bestralen en mijn neurologe heeft goede hoop dat dit het jaren kan stop zetten, voordat het weer begint te groeien. Dat was wel goed nieuws.
Verder gaat het heel goed met me, raar maar waar, niet altijd natuurlijk, maar ik geniet van alles en ben hard aan het fysioën om de uitval links te kunnen verbeteren (mijn motoriek ging al slecht, maar door genoeg wilskracht en oefenen gaat het nu al beter, kan alweer typen). En heb ook alweer paardgereden, wat echt super is.
Heeft iemand dit ook? En ervaring met bestralen en hoe je je voelt en andere moeilijke dingen die nog in de toekomst liggen? OOk met trouwen enzo, samenwonen, of kinderen. Dit is voor mij in één klap veranderd natuurlijk.
Ik zou het leuk vinden als er mensen zijn die hier meer over willen vertellen of weten, nou ja, je snapt het.
Groetjes Essie
Ik ben nu 20 jaar oud, in mei dit jaar kreeg ik last van mijn linkerhand, typen ging niet zo snel en makkelijk meer en mijn linkerbeen begon soms ineens te trillen. Ik zocht hier verder niks achter. Ik doe fanatiek aan paardrijden en moest eind mei een belangrijke wedstrijd rijden. De weken hiervoor had ik al moeite met rijden om links stil te houden, terwijl ik vrij hoog rijd en dit normaal geen probleem hoorde te zijn. Op die wedstrijd, waar ik nog wel 3e van Zuid-Holland werd vroeg iedereen wat ik in vredesnaam aan het doen was met mijn hand, omdat die zo erg bewoog.
Om een lang verhaal kort te maken: die woensdag begon mijn mond scheef te hangen, ik helemaal in paniek, want toen had ik wel door dat er iets niet klopte... Ik ben uitgebreid onderzocht, maar in het eerste ziekenhuis zagen ze wel iets afwijkends op de MRI, maar ze wisten niet wat het was, ze dachten dat het een soort ontsteking was die vanzelf over zou gaan. Het was uitgesloten dat het MS, herseninfarct of tumor was. Wat een opluchting :S
Na flink aandringen van mijn kant gingen ze verder kijken en mocht ik naar het UMC. Hier had de neurologe een slecht voorgevoel (gelukkig) en is een biopsie verricht. Uitkomst: kwaadaardige tumor, niet te genezen, alleen tijdelijk te remmen. Mijn wereld stond op zn kop, hij zei dat het een kwestie van jaren was...
Nu zijn we vandaag begonnen met bestralen en mijn neurologe heeft goede hoop dat dit het jaren kan stop zetten, voordat het weer begint te groeien. Dat was wel goed nieuws.
Verder gaat het heel goed met me, raar maar waar, niet altijd natuurlijk, maar ik geniet van alles en ben hard aan het fysioën om de uitval links te kunnen verbeteren (mijn motoriek ging al slecht, maar door genoeg wilskracht en oefenen gaat het nu al beter, kan alweer typen). En heb ook alweer paardgereden, wat echt super is.
Heeft iemand dit ook? En ervaring met bestralen en hoe je je voelt en andere moeilijke dingen die nog in de toekomst liggen? OOk met trouwen enzo, samenwonen, of kinderen. Dit is voor mij in één klap veranderd natuurlijk.
Ik zou het leuk vinden als er mensen zijn die hier meer over willen vertellen of weten, nou ja, je snapt het.
Groetjes Essie
dinsdag 23 september 2008 om 23:34
Het schijnt dat als je "vrienden" wordt middels viva dat je dan ook berichten kunt uitwisselen, maar geen idee hoe dat precies werkt.
En anders gewoon even in het moderator topic aan een engeltje vragen om aan de andere persoon jouw e-mail adres door te spelen zodat jullie met elkaar in contact kunnen komen.
En anders gewoon even in het moderator topic aan een engeltje vragen om aan de andere persoon jouw e-mail adres door te spelen zodat jullie met elkaar in contact kunnen komen.
zondag 28 september 2008 om 18:11
He meghan, juliana en de rest!
Hier gaat t eigenlijk redelijk goed! Steeds meer vingers tonen zo nu en dan een teken van leven, dus das wel positief denk ik. Ze hebben allemaal willekeurig bewogen in de afgelopen paar weken. Lijkt mij een teken dat t niet kapot is
Zou eigenlijk vanaf vrijdag aan n nieuwe chemo beginnen, maar mn bloed was niet goed, de bloedplaatjes.
Maar ik hoop dat alles nog veel beter kan gaan door de resterende 4 chemokuren. Hebben jullie ook wel eens dat je denkt dat iedereen je een zeur vindt en ze liever niet meer met je omgaan? Ik nu wel ff... Ben ook wel beetje alleen op zondag, zat normaal altijd bij mn vriend, maar dat is nu ook niet meer zo natuurlijk. En iedereen heeft verder een vriend en die zitten dus altijd daar... Saai saai saai
Verder zit ik meestal 4 dagen in t ziekenhuis per week, dus alleen daarmee heb ik het al druk. En ik doe wandelen, de straat op en neer, niet ver, maar gewoon om te oefenen. En ik zwem bijna elke week in het UMC. Op mn rug, op normale manier kan niet meer. Ben pas nog bijna verzopen (voor mijn idee dan). Maar vind t wel spannend, heb t idee dat ik mezelf niet kan redden als k onder water kom. En volgens de fysio 'dreef ik al een dobbertje' de laatste x. Waarvan ik zo moest lachen dat ik weer bijna verzoop natuurlijk Maar int water is echt wel lekker!! Lekker warm ook.
Hier gaat t eigenlijk redelijk goed! Steeds meer vingers tonen zo nu en dan een teken van leven, dus das wel positief denk ik. Ze hebben allemaal willekeurig bewogen in de afgelopen paar weken. Lijkt mij een teken dat t niet kapot is
Zou eigenlijk vanaf vrijdag aan n nieuwe chemo beginnen, maar mn bloed was niet goed, de bloedplaatjes.
Maar ik hoop dat alles nog veel beter kan gaan door de resterende 4 chemokuren. Hebben jullie ook wel eens dat je denkt dat iedereen je een zeur vindt en ze liever niet meer met je omgaan? Ik nu wel ff... Ben ook wel beetje alleen op zondag, zat normaal altijd bij mn vriend, maar dat is nu ook niet meer zo natuurlijk. En iedereen heeft verder een vriend en die zitten dus altijd daar... Saai saai saai
Verder zit ik meestal 4 dagen in t ziekenhuis per week, dus alleen daarmee heb ik het al druk. En ik doe wandelen, de straat op en neer, niet ver, maar gewoon om te oefenen. En ik zwem bijna elke week in het UMC. Op mn rug, op normale manier kan niet meer. Ben pas nog bijna verzopen (voor mijn idee dan). Maar vind t wel spannend, heb t idee dat ik mezelf niet kan redden als k onder water kom. En volgens de fysio 'dreef ik al een dobbertje' de laatste x. Waarvan ik zo moest lachen dat ik weer bijna verzoop natuurlijk Maar int water is echt wel lekker!! Lekker warm ook.
dinsdag 7 oktober 2008 om 21:59
Hai Essie,
Je bent helemaal geen zeur!! Je bent juist zo'n positief en ongelofelijk sterke meid! Ik denk juist vaak op deze manier aan jou. Hoe bijzonder het is hoe je dit draagt. Hopelijk helpt de chemo je, en zijn er geen dingen kapot. Ik gun jou nog zoveel plezier in je leven!!! En wat jammer voor je dat je paard verkocht is. Zal echt moeilijk zijn geweest.
Liefs, en sterkte, Betje
Je bent helemaal geen zeur!! Je bent juist zo'n positief en ongelofelijk sterke meid! Ik denk juist vaak op deze manier aan jou. Hoe bijzonder het is hoe je dit draagt. Hopelijk helpt de chemo je, en zijn er geen dingen kapot. Ik gun jou nog zoveel plezier in je leven!!! En wat jammer voor je dat je paard verkocht is. Zal echt moeilijk zijn geweest.
Liefs, en sterkte, Betje
donderdag 16 oktober 2008 om 11:45
vrijdag 24 oktober 2008 om 21:05
hey Essie,
na het bericht van carla vandaag vraag ik me ook af hoe het nu met jou gaat? in je laatste berichtje schrijf je dat je bijna niet meer kan lopen, kan dat nog verbeteren? En hoe voel je je verder? hoop snel weer wat te horen/lezen van je.
liefs rtyler
na het bericht van carla vandaag vraag ik me ook af hoe het nu met jou gaat? in je laatste berichtje schrijf je dat je bijna niet meer kan lopen, kan dat nog verbeteren? En hoe voel je je verder? hoop snel weer wat te horen/lezen van je.
liefs rtyler
En wees blij dat je oud wordt want dat betekent dat je het gras niet van onderen ligt te bekijken.
vrijdag 24 oktober 2008 om 21:25
Beste Essie,
Toen ik jou stukje op het forum las, deed dat mij direct denken aan een vriendin van mij. Zij heeft een kwaadaardige hersentumor en stuurde mij onlangs onderstaand bericht + enquete.
Ik hoop dat je er wat aan hebt en dat het je sterkt.
Ik wens je het allerbeste!
Hallo,
Het grootste deel van jullie zal weten dat ik een kwaadaardig hersentumor heb, sinds januari j.l. Nu wil ik me er niet bij neerleggen dat het afgelopen zou kunnen zijn en ik heb nogal wat vragen die ik aan 'lotgenoten' wil stellen. Daarom heb ik een enquête opgesteld. Dit is geen statistisch onderzoek - ik heb immers geen medische achtergrond - maar ik zal - afhankelijk van het aantal reacties - wel een grote gemene deler proberen te vinden.
Het duurt ongeveer een uur om deze enquête in te vullen. Dat is veel, maar hij is dan ook voor een zeer specifieke groep mensen. We kunnen elkaar hiermee helpen, wie weet is er iets te vinden. De enquête wordt ook vertaald in het Engels, Frans, Spaans, Portugees, Italiaans, Chinees en Duits. Als ook deze versies online staan, zal ik internationaal op zoek gaan naar mensen met een hersentumor. Ik wil iedereen vragen die iemand kent met een kwaadaardig hersentumor of hij de volgende link wil doorsturen. http://survey.lamaman.nl/...dex.php?sid=13562&lang=nl Indien u zelf een hersentumor heeft zou ik het zeer waarderen als u de enquête zou willen invullen. Als u op de link klikt komt u vanzelf in de enquête terecht. Ook kunt u ervoor kiezen om eerst naar mijn weblog te gaan; http://nathaliekuster.web-log.nl/mijn_weblog/ Rechts op de eerste pagina staat deze link ook. Mocht u een printbare versie willen ontvangen, mailt u me dan uw gegevens, dan stuur ik er één op, via mail of per post.
Bij voorbaat heel hartelijk dank!
Nathalie Kuster
Toen ik jou stukje op het forum las, deed dat mij direct denken aan een vriendin van mij. Zij heeft een kwaadaardige hersentumor en stuurde mij onlangs onderstaand bericht + enquete.
Ik hoop dat je er wat aan hebt en dat het je sterkt.
Ik wens je het allerbeste!
Hallo,
Het grootste deel van jullie zal weten dat ik een kwaadaardig hersentumor heb, sinds januari j.l. Nu wil ik me er niet bij neerleggen dat het afgelopen zou kunnen zijn en ik heb nogal wat vragen die ik aan 'lotgenoten' wil stellen. Daarom heb ik een enquête opgesteld. Dit is geen statistisch onderzoek - ik heb immers geen medische achtergrond - maar ik zal - afhankelijk van het aantal reacties - wel een grote gemene deler proberen te vinden.
Het duurt ongeveer een uur om deze enquête in te vullen. Dat is veel, maar hij is dan ook voor een zeer specifieke groep mensen. We kunnen elkaar hiermee helpen, wie weet is er iets te vinden. De enquête wordt ook vertaald in het Engels, Frans, Spaans, Portugees, Italiaans, Chinees en Duits. Als ook deze versies online staan, zal ik internationaal op zoek gaan naar mensen met een hersentumor. Ik wil iedereen vragen die iemand kent met een kwaadaardig hersentumor of hij de volgende link wil doorsturen. http://survey.lamaman.nl/...dex.php?sid=13562&lang=nl Indien u zelf een hersentumor heeft zou ik het zeer waarderen als u de enquête zou willen invullen. Als u op de link klikt komt u vanzelf in de enquête terecht. Ook kunt u ervoor kiezen om eerst naar mijn weblog te gaan; http://nathaliekuster.web-log.nl/mijn_weblog/ Rechts op de eerste pagina staat deze link ook. Mocht u een printbare versie willen ontvangen, mailt u me dan uw gegevens, dan stuur ik er één op, via mail of per post.
Bij voorbaat heel hartelijk dank!
Nathalie Kuster
vrijdag 21 november 2008 om 20:23
Hoi allemaal, ik las het net van Carla/Lonneke,wat erg zeg!! Zat bijna te huilen,je kent haar niet persoonlijk, maar leeft wel met haar mee.
Met mij gaat t wel, z'n ups en z'n downs, baal gewoon heel erg dat ik nog steeds niks kan met mn linkerhand en arm. Mn bloed was telkens niet goed genoeg om te beginnen met de nieuwe, vierde, chemo (logisch,had keel- en oorontsteking), maar mag nu morgen beginnen.
Typ morgen verder,krijg nu vrienden 'te poker'
Met mij gaat t wel, z'n ups en z'n downs, baal gewoon heel erg dat ik nog steeds niks kan met mn linkerhand en arm. Mn bloed was telkens niet goed genoeg om te beginnen met de nieuwe, vierde, chemo (logisch,had keel- en oorontsteking), maar mag nu morgen beginnen.
Typ morgen verder,krijg nu vrienden 'te poker'
zondag 23 november 2008 om 17:25
vrijdag 28 november 2008 om 11:34
Ik heb gelukkig de 5 rotste dagen er weer op zitten,kan er toch nooit aan wennen hoor! Nu nog maar 2,dus waarschijnlijk in januari klaar
Lijkt mijook heel eng, een keer in het jaar een mri, ik heb ze om de 3 maanden ongeveer. Vorige week nog een gehad, was zelfde als altijd,misschien zelfs iets kleiner geworden. Neurologe: "Daar ben je wel blij mee zeker?!"(ja echt wel, vooral omdat ik nog steeds bijna niet kan lopen, zei ik niet hoor )
En ben vorige week bij vd Valk nog heel hard op de trap in de kou gevallen, lekker dom... Moest heel nodig naar de wc (en een file van 20km). Maar na het vallen kon ik van schrik niet meer...
Dat was mijn week eigenlijk, jullie nog 'spannende' dingen meegemaakt?
Ik vind mri eigenlijk nooit zo spannend, vertrouw er meestal wel op dat t goed komt, en zo niet, dan niet.
Groetjes Esther
Lijkt mijook heel eng, een keer in het jaar een mri, ik heb ze om de 3 maanden ongeveer. Vorige week nog een gehad, was zelfde als altijd,misschien zelfs iets kleiner geworden. Neurologe: "Daar ben je wel blij mee zeker?!"(ja echt wel, vooral omdat ik nog steeds bijna niet kan lopen, zei ik niet hoor )
En ben vorige week bij vd Valk nog heel hard op de trap in de kou gevallen, lekker dom... Moest heel nodig naar de wc (en een file van 20km). Maar na het vallen kon ik van schrik niet meer...
Dat was mijn week eigenlijk, jullie nog 'spannende' dingen meegemaakt?
Ik vind mri eigenlijk nooit zo spannend, vertrouw er meestal wel op dat t goed komt, en zo niet, dan niet.
Groetjes Esther
zondag 7 december 2008 om 14:24
Even een berichtje van een meelezer: ik wil jullie allemaal heel erg veel sterkte wensen. Ben diep onder de indruk van de positiviteit van jullie. Zelf heb ik een goedaardige vlek in mijn hersenen, maar dat vind ik al eng. Wat nou goedaardig, het hoort er toch gewoon niet? Ik denk dus een klein beetje te voelen wat jullie meemaken. Nogmaals heel veel sterkte allemaal en ik hoop echt dat het goed met jullie zal gaan.
zaterdag 24 januari 2009 om 16:06
Hoi allemaal,
hoe gaat het met jullie? Nog nieuwe ontwikkelingen, uitslagen, behandelingen?
Hier ging alles tot afgelopen maandag z'n gangetje (vandaar dat ik hier ook weinig geweest ben). Ik kreef afgelopen maandag voor het eerst sinds oktober 2005 (en sinds zomer '06 met medicatie gestopt te zijn) een epileptische aanval. was weer compleet van de wereld, ambulance is geweest, hoefde gelukkig niet mee. maar het was wel even schrikken. Gebeld met m'n neuroloog maar die vond het gelukkig niet erg verontrustend. Hoef niet met medicijnen te beginnen, gewoon afwachten hoe het verder gaat.
Vind het allemaal toch wel eng; het eerste wat je denkt is toch dat de tumor weer aan het groeien is maar de mri scan hoeft niet vervroegd te worden (staat gepland voor juni).
Als ik het allemaal rationeel bekijk kan ik het wel verklaren; de hele winter al doorlopend verkouden en grieperig (ben normaal nooit ziek), gestopt met roken sinds 5 januari en ook meteen 3 x/week gaan sporten... maar toch, zal blij zijn als de scan in juni weer goed is
hoe gaat het met jullie? Nog nieuwe ontwikkelingen, uitslagen, behandelingen?
Hier ging alles tot afgelopen maandag z'n gangetje (vandaar dat ik hier ook weinig geweest ben). Ik kreef afgelopen maandag voor het eerst sinds oktober 2005 (en sinds zomer '06 met medicatie gestopt te zijn) een epileptische aanval. was weer compleet van de wereld, ambulance is geweest, hoefde gelukkig niet mee. maar het was wel even schrikken. Gebeld met m'n neuroloog maar die vond het gelukkig niet erg verontrustend. Hoef niet met medicijnen te beginnen, gewoon afwachten hoe het verder gaat.
Vind het allemaal toch wel eng; het eerste wat je denkt is toch dat de tumor weer aan het groeien is maar de mri scan hoeft niet vervroegd te worden (staat gepland voor juni).
Als ik het allemaal rationeel bekijk kan ik het wel verklaren; de hele winter al doorlopend verkouden en grieperig (ben normaal nooit ziek), gestopt met roken sinds 5 januari en ook meteen 3 x/week gaan sporten... maar toch, zal blij zijn als de scan in juni weer goed is
En wees blij dat je oud wordt want dat betekent dat je het gras niet van onderen ligt te bekijken.
vrijdag 6 februari 2009 om 15:18
Hoi,
Bij mij is alles goed, bijna klaar met de laatste chemo echt heerlijk! Verder de MRI gister weer onveranderd, maar had ook niet anders verwacht...
Exvriendje belt nog steeds trouw elke dag, erg lief! Lopen gaat nog steeds kut, maar niet slechter. Hand gaat heel klein beetje beter.
Snap je best rtyler, dat t weer spannend is!
Met de rest alles goed?
essie
Bij mij is alles goed, bijna klaar met de laatste chemo echt heerlijk! Verder de MRI gister weer onveranderd, maar had ook niet anders verwacht...
Exvriendje belt nog steeds trouw elke dag, erg lief! Lopen gaat nog steeds kut, maar niet slechter. Hand gaat heel klein beetje beter.
Snap je best rtyler, dat t weer spannend is!
Met de rest alles goed?
essie
zondag 8 februari 2009 om 22:29
Hoi Essie en anderen natuurlijk die veel op dit topic te vinden waren. Ik ben Jools en weet sinds kort dat mijn vriend een hersentumor heeft. Het is een type dat gevoelig is voor bestraling en dat gaat nu ook gebeuren (we zitten te wachten op een oproep van de radiotherapeut).. spannende tijden maar we hopen op het beste. Ik volg dit topic (en andere over gerelateerde onderwerpen) natuurlijk wel (wat zitten we ineens in een ' andere wereld' pff.) maar goed, ik hoop dat het jou, Essie en anderen die met dit thema te maken hebben of hebben gehad heel goed gaat. x
zondag 8 februari 2009 om 22:33
quote:Essie1987 schreef op 06 februari 2009 @ 15:18:
Lopen gaat nog steeds kut, maar niet slechter.
Ik heb dit hele topic niet gelezen, eerlijk gezegd. Scrollde er een beetje doorheen, zat me wat te vervelen. Totdat ik op dit zinnetje stuitte en ernaar bleef staren met prikkende ogen. Wat een positivisme spreekt hieruit. Wat een stoerheid. Wat vind ik jou dapper...
Lopen gaat nog steeds kut, maar niet slechter.
Ik heb dit hele topic niet gelezen, eerlijk gezegd. Scrollde er een beetje doorheen, zat me wat te vervelen. Totdat ik op dit zinnetje stuitte en ernaar bleef staren met prikkende ogen. Wat een positivisme spreekt hieruit. Wat een stoerheid. Wat vind ik jou dapper...
vrijdag 13 februari 2009 om 13:11
Hoi Essie, wat fijn dat je MRI onveranderd is en dat de chemo er bijna op zit. Wel ontzettend kut (sorry kon geen beter woord er voor vinden) dat lopen eigenlijk nog niet beter gaat.
Jools, wat een bizarre wereld stap je dan opeens in he? alsof je in de verkeerde film bent beland. Schrijf gerust mee, ben ook wel heel benieuwd naar de belevingen van "de partner van", hoe het is om als "toeschouwer" dit alles mee te maken.
Laura, hoe gaat het nu met jou?
En Meghan en Julianaa?
liefs Chantal
Jools, wat een bizarre wereld stap je dan opeens in he? alsof je in de verkeerde film bent beland. Schrijf gerust mee, ben ook wel heel benieuwd naar de belevingen van "de partner van", hoe het is om als "toeschouwer" dit alles mee te maken.
Laura, hoe gaat het nu met jou?
En Meghan en Julianaa?
liefs Chantal
En wees blij dat je oud wordt want dat betekent dat je het gras niet van onderen ligt te bekijken.
vrijdag 13 februari 2009 om 20:26
Hoi Essie, hoe gaat het nu met je? Wel fijn dat ex nog steeds contact zoekt. Ook fijn dat de MRI ok was!
Hang on girl!
Rtyler, dankje voor je uitnodiging! Vind het ook wel fijn om eens mee te schrijven. Hoe gaat het verder met je? Geen epileptische aanval meer gehad? Pff.. kan me voorstellen dat je onwijs bent geschrokken.
Jools-man had ook deze week een dipje, daarom toch maar weer de dexa verhoogd, hopelijk gaat het dan over een paar dagen weer beter. Volgende week weer terug naar de radioth. voor verdere voorbereidende afspraken voor de komende bestralingen. Ook nog eens een extra MRI en meteen is er weer bloed geprikt waar we dan weer de uitslagen van krijgen. Hoop op een 'strak aanvalsplan' . Ben soms zo ontzettende boos ' op dat kreng in zijn hoofd' pff.. Kan niet wachten tot de bestraling het verschrompelt. Misschien een droom maar ik kan nu nog even niet anders dan ervan uit gaan dat dat gewoon gaat gebeuren. Vraag me soms ook af wanneer het allemaal weer eens
'normaal' wordt want dat lijkt eeuwen geleden en mijlen ver weg. Maarja.. dat zullen jullie ook hebben.
x
Hang on girl!
Rtyler, dankje voor je uitnodiging! Vind het ook wel fijn om eens mee te schrijven. Hoe gaat het verder met je? Geen epileptische aanval meer gehad? Pff.. kan me voorstellen dat je onwijs bent geschrokken.
Jools-man had ook deze week een dipje, daarom toch maar weer de dexa verhoogd, hopelijk gaat het dan over een paar dagen weer beter. Volgende week weer terug naar de radioth. voor verdere voorbereidende afspraken voor de komende bestralingen. Ook nog eens een extra MRI en meteen is er weer bloed geprikt waar we dan weer de uitslagen van krijgen. Hoop op een 'strak aanvalsplan' . Ben soms zo ontzettende boos ' op dat kreng in zijn hoofd' pff.. Kan niet wachten tot de bestraling het verschrompelt. Misschien een droom maar ik kan nu nog even niet anders dan ervan uit gaan dat dat gewoon gaat gebeuren. Vraag me soms ook af wanneer het allemaal weer eens
'normaal' wordt want dat lijkt eeuwen geleden en mijlen ver weg. Maarja.. dat zullen jullie ook hebben.
x
