Relaties
alle pijlers
Het is over... maar het doet zo'n pijn...
zondag 15 februari 2009 om 12:13
Ik weet het... er zijn al verschillende topics hierover... maar ik vind het lastig om nu zomaar ergens bij aan te sluiten.. vooral omdat het nog zo 'vers' is..
Mijn vriend en ik waren 2 jaar samen.. Happy samen.. Hij studeert sinds aug08 in Portugal voor piloot en heeft voorlopig geen zicht op een eind van de studie enz, want de school zit tegen, het weer zit tegen enz. Hij zou eind april klaar moeten zijn, maar dat wordt al augustus!
Volgende week zou ik naar hem toegaan, maar woensdag was hij hier. Omdat hij het niet meer wist. Onze toekomstvisies zijn verschillend. Ik ben een huisje, boompje beestje mens, hij weet dat nog niet. Dus heeft hij het idee dat hij mij aan het lijntje houdt. Ik snap het ergens wel. Ook twijfelde hij een beetje over zijn gevoel..
Dat maakte het allemaal nog lastiger.. Hij kon van de week die knoop niet doorhakken. Toen hij mij zag, zat er zeker nog wel gevoel. Woensdag, donderdag gepraat... Vrijdag dagje naar t strand, lunchen samen, heel gezellig. Maar eind van de middag heb ik de knoop doorgehakt. Ik word zo gek, dan maar niet. Toen stortte hij een soort in en ik ook. Vreselijk huilen en uiteindelijk met elkaar in bed beland.... Stom!! Maar dat was wel ons gevoel! Gister nog spullen gebracht en 'afscheid' genomen. Weer in bed beland... vannacht ging hij terug naar Portugal.
Ergens is dit misschien goed... je moet er allebei voor 100% voor gaan. Maar mn gevoel zegt dat er nog zoveel is.. hoe moet ik hem nou loslaten?? 't Is een lang verhaal... ik moest het gewoon even kwijt. Ik ga nu proberen niks te laten horen, nu moet hij maar echt zonder mij. Maar oh... wat is dat lastig!!! En wat doet dit vreselijk pijn...
Mijn vriend en ik waren 2 jaar samen.. Happy samen.. Hij studeert sinds aug08 in Portugal voor piloot en heeft voorlopig geen zicht op een eind van de studie enz, want de school zit tegen, het weer zit tegen enz. Hij zou eind april klaar moeten zijn, maar dat wordt al augustus!
Volgende week zou ik naar hem toegaan, maar woensdag was hij hier. Omdat hij het niet meer wist. Onze toekomstvisies zijn verschillend. Ik ben een huisje, boompje beestje mens, hij weet dat nog niet. Dus heeft hij het idee dat hij mij aan het lijntje houdt. Ik snap het ergens wel. Ook twijfelde hij een beetje over zijn gevoel..
Dat maakte het allemaal nog lastiger.. Hij kon van de week die knoop niet doorhakken. Toen hij mij zag, zat er zeker nog wel gevoel. Woensdag, donderdag gepraat... Vrijdag dagje naar t strand, lunchen samen, heel gezellig. Maar eind van de middag heb ik de knoop doorgehakt. Ik word zo gek, dan maar niet. Toen stortte hij een soort in en ik ook. Vreselijk huilen en uiteindelijk met elkaar in bed beland.... Stom!! Maar dat was wel ons gevoel! Gister nog spullen gebracht en 'afscheid' genomen. Weer in bed beland... vannacht ging hij terug naar Portugal.
Ergens is dit misschien goed... je moet er allebei voor 100% voor gaan. Maar mn gevoel zegt dat er nog zoveel is.. hoe moet ik hem nou loslaten?? 't Is een lang verhaal... ik moest het gewoon even kwijt. Ik ga nu proberen niks te laten horen, nu moet hij maar echt zonder mij. Maar oh... wat is dat lastig!!! En wat doet dit vreselijk pijn...
zondag 15 februari 2009 om 12:24
Hoi marijntje22
Ik begrijp je gevoel heel goed. Bij me is ook zo een situatie. En het doet vreselijk veel pijn. Mijn vriend en ik zijn niet echt uit elkaar, zijn nog steeds samen, maar er zijn dingen in ons leven die wij allebei nog niet hebben afgesloten en dat zit tussen ons.
Ik kan je misschien niet echt een goed advies geven, maar wat voor mij werkt is even afstand nemen, in stilte zijn, heel goed naar mijn gevoel luisteren en niet verder kijken dan vandaag. Als ik over toekomst denk dan word ik bang dat ik hem kwijtraak, dus leef ik per dag.
Heel veel sterkte
Ik begrijp je gevoel heel goed. Bij me is ook zo een situatie. En het doet vreselijk veel pijn. Mijn vriend en ik zijn niet echt uit elkaar, zijn nog steeds samen, maar er zijn dingen in ons leven die wij allebei nog niet hebben afgesloten en dat zit tussen ons.
Ik kan je misschien niet echt een goed advies geven, maar wat voor mij werkt is even afstand nemen, in stilte zijn, heel goed naar mijn gevoel luisteren en niet verder kijken dan vandaag. Als ik over toekomst denk dan word ik bang dat ik hem kwijtraak, dus leef ik per dag.
Heel veel sterkte
zondag 15 februari 2009 om 13:19
Dank jullie wel voor jullie reacties! Niemand heeft hier een oplossing voor, die is er ook niet... Soms helpt het gewoon al om het te kunnen delen met andere mensen, zoals hier op t forum!
@belvedere: ik denk inderdaad dat het nu beter is om gewoon even 'radiostilte' te hebben.. dan pas kom je er echt achter wat je voelt voor elkaar.. jij ook sterkte met alles!
@ gewooneen meisje.. ik las net jouw topic.. sterkte! ik weet wat je voelt! daar heb je weinig aan,, maar toch!!
ik ga vanmiddag even bij een vriendin langs.. mn broertje is ook jarig vandaag, dus daar 'moet' ik vanavond ook 'gezellig' doen. Misschien geeft het wel wat afleiding.
Wat me wel 'tegenvalt' is dat je bij zoveel dingen een herinnering hebt! En dan wordt die pijn alleen nog maar erger...
@belvedere: ik denk inderdaad dat het nu beter is om gewoon even 'radiostilte' te hebben.. dan pas kom je er echt achter wat je voelt voor elkaar.. jij ook sterkte met alles!
@ gewooneen meisje.. ik las net jouw topic.. sterkte! ik weet wat je voelt! daar heb je weinig aan,, maar toch!!
ik ga vanmiddag even bij een vriendin langs.. mn broertje is ook jarig vandaag, dus daar 'moet' ik vanavond ook 'gezellig' doen. Misschien geeft het wel wat afleiding.
Wat me wel 'tegenvalt' is dat je bij zoveel dingen een herinnering hebt! En dan wordt die pijn alleen nog maar erger...
zondag 15 februari 2009 om 13:53
Zeker naartoe gaan, afleiding is nu erg belangrijk! Sterkte met dit verdriet.
Ik denk dat het idd het slimste is om te proberen even geen contact te hebben. Na een tijdje snappen jullie dan waarschijnlijk beter of jullie het wel of juist niet moeten oppakken. Maar ik begrijp dat het MEGA moeilijk is...
Ga vooral veel dingen doen, niet dat je je verdriet niet moet toelaten, maar van thuis zitten word je nu echt niet vrolijker. Nieuwe input, nieuwe dingen meemaken, nieuwe verhalen van anderen horen; dat werkt beter om de tijd te laten lopen.
Succes!
Ik denk dat het idd het slimste is om te proberen even geen contact te hebben. Na een tijdje snappen jullie dan waarschijnlijk beter of jullie het wel of juist niet moeten oppakken. Maar ik begrijp dat het MEGA moeilijk is...
Ga vooral veel dingen doen, niet dat je je verdriet niet moet toelaten, maar van thuis zitten word je nu echt niet vrolijker. Nieuwe input, nieuwe dingen meemaken, nieuwe verhalen van anderen horen; dat werkt beter om de tijd te laten lopen.
Succes!
zondag 15 februari 2009 om 14:33
Zeker doen Marijntje22! Ga uit het huis, praat met anderen, want het helpt echt. Misschien voor een paar uurtjes, maar alle uurtjes tellen, toch?
En je hebt gelijk over herinneringen. Heb ik ook. Bijna elke dingetje in het huis doet me aan hem denken en dat doet vreselijk veel pijn, maar met de afleiding wordt minder.
Hey, veel plezier vandaag met je vriendin en bij je broer en als je weer thuis bent, maak een lekker kopje thee voor jezelf, kom tot rust met een boek of tijdschrift en ga lekker slapen. Misschien een beetje flauw advies, maar bij me werkt i.i.g.
Groetjes, en tot later!
En je hebt gelijk over herinneringen. Heb ik ook. Bijna elke dingetje in het huis doet me aan hem denken en dat doet vreselijk veel pijn, maar met de afleiding wordt minder.
Hey, veel plezier vandaag met je vriendin en bij je broer en als je weer thuis bent, maak een lekker kopje thee voor jezelf, kom tot rust met een boek of tijdschrift en ga lekker slapen. Misschien een beetje flauw advies, maar bij me werkt i.i.g.
Groetjes, en tot later!
zondag 15 februari 2009 om 21:07
Vandaag viel nog wel mee... afleiding doet je goed. Wel fijn dat mensen zeggen dat het wel weer goed komt, maar jammer dat je daar zo veel hoop van krijgt. Nu weer thuis en dan zie je zoveel dingen die met hem te maken hebben... en dan breek je echt weer... ik wil nu alles opzoeken wat met hem te maken heeft, maar ik moet dat nu niet doen, dat maakt het ws alleen maar erger.
Morgen werken, ik ben kleuterjuf, dus die afleiding krijg ik dan wel
Morgen werken, ik ben kleuterjuf, dus die afleiding krijg ik dan wel
