Kinderen
alle pijlers
Studeren: wel of geen kind?
zondag 15 februari 2009 om 16:47
Hoi allemaal,
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
dinsdag 17 februari 2009 om 15:18
quote:Tsara schreef op 17 februari 2009 @ 15:15:
Ik heb ook geld. Een hele spaarrekening vol, waar ik jaren voor heb gewerkt. Genoeg om een hele lange tijd te kunnen zorgen voor een zieke man, dus nogmaals: Ik denk er niet simpel over en heb écht wel dingen geregeld.pff het gaat toch niet alleen om jou.. niet iedereen heeft die spaarrekening.. en als je die niet hebt.. nou dan ist best lastig zonder inkomen hoor
Ik heb ook geld. Een hele spaarrekening vol, waar ik jaren voor heb gewerkt. Genoeg om een hele lange tijd te kunnen zorgen voor een zieke man, dus nogmaals: Ik denk er niet simpel over en heb écht wel dingen geregeld.pff het gaat toch niet alleen om jou.. niet iedereen heeft die spaarrekening.. en als je die niet hebt.. nou dan ist best lastig zonder inkomen hoor
dinsdag 17 februari 2009 om 15:20
Oh kom op Quirijn, ik kan ook geen 250 euro missen per maand. Sterker nog, ik moet elke maand behoorlijk puzzelen om rond te komen. Is dat nou zó belangrijk? Het wordt zó overdreven wat je allemaal geregeld moet hebben voordat er kinderen komen. Natuurlijk moet er liefst een diploma, huis en stabiele relatie en voldoende inkomen zijn, maar je bent niet meteen onverantwoordelijk en naief als je geen dikke spaarrekening hebt of als je nog geen diploma hebt.
Ik zie het zo: ik ben jong, flexibel, niet te beroerd om hard te werken, ik kóm er wel. Met of zonder man, met of zonder spaarrekening, met of zonder diploma. Daarbij zijn we ook nog eens leuke ouders, hebben we twee ontzettend blije kindjes, die er echt niet om malen dat ze geen nieuwe merkkleding dragen en dat de babykamer tweedehands was en we in een oud brik van een auto rijden.
Dat wil niet zeggen dat ik het mensen aan zou raden om zonder diploma zwanger te worden, maar het geeikte plaatje is ook zwaar overdreven tegenwoordig. En dan zou de eerste tijd níeman zwanger mogen worden, in deze economisch zware tijden, je weet maar nooit of je je baan kwijtraakt.
Ik zie het zo: ik ben jong, flexibel, niet te beroerd om hard te werken, ik kóm er wel. Met of zonder man, met of zonder spaarrekening, met of zonder diploma. Daarbij zijn we ook nog eens leuke ouders, hebben we twee ontzettend blije kindjes, die er echt niet om malen dat ze geen nieuwe merkkleding dragen en dat de babykamer tweedehands was en we in een oud brik van een auto rijden.
Dat wil niet zeggen dat ik het mensen aan zou raden om zonder diploma zwanger te worden, maar het geeikte plaatje is ook zwaar overdreven tegenwoordig. En dan zou de eerste tijd níeman zwanger mogen worden, in deze economisch zware tijden, je weet maar nooit of je je baan kwijtraakt.
dinsdag 17 februari 2009 om 15:20
Ja als ik echt naar mijn hart zou luisteren zou ik het wel willen, maar iets houd me tegen, ook gevoelsmatig. Ik ben iemand die alles graag van te voren overdenkt en het voelt nog niet helemaal lekker. Soms denk ik: gebeurde het maar per ongeluk, dan hoefde ik er niet zo over na te denken.
Dat ik straks misschien helemaal niet af studeer is een grote tegen voor mij. Misschien is voor mij nog wel het belangrijkste dat ik naar sommige mensen in mijn omgeving niet eerlijk zou durven zijn over mijn bewuste keuze.
Dat ik straks misschien helemaal niet af studeer is een grote tegen voor mij. Misschien is voor mij nog wel het belangrijkste dat ik naar sommige mensen in mijn omgeving niet eerlijk zou durven zijn over mijn bewuste keuze.
dinsdag 17 februari 2009 om 15:22
quote:Tsara schreef op 17 februari 2009 @ 15:11:
[...]
Ja, waar ik al eerder naar vroeg bij iemand anders. Wanneer je man uitvalt dor bv ziekte en je het huishouden en de zorg op je moet nemen. Lijkt me net zo moeilijk als je een baan hebt.Heel simpel. Als een van ons ziek is dan wordt het huishouden een chaos. Jammer dan. Kind is overdag op school of creche, werken kan je zelf wel natuurlijk. Als partner zo ziek is dat ie niet alleen kan blijven dan neem ik zorgverlof op. Zelfde als kind ziek is.
[...]
Ja, waar ik al eerder naar vroeg bij iemand anders. Wanneer je man uitvalt dor bv ziekte en je het huishouden en de zorg op je moet nemen. Lijkt me net zo moeilijk als je een baan hebt.Heel simpel. Als een van ons ziek is dan wordt het huishouden een chaos. Jammer dan. Kind is overdag op school of creche, werken kan je zelf wel natuurlijk. Als partner zo ziek is dat ie niet alleen kan blijven dan neem ik zorgverlof op. Zelfde als kind ziek is.
dinsdag 17 februari 2009 om 15:24
quote:Tsara schreef op 17 februari 2009 @ 15:21:
Jij spreekt mij de hele tijd aan! Je vind het maar belachelijk wat ik doe en stelt vragen als: Wat als je man weg gaat? Dan geef ik daar antwoord op en dan zeg je dat het niet alleen om mij gaat. Ik begrijp niet zoveel van jou eigenlijk.er wordt gezegd shoot! zo van kom maar op met situaties die moeilijk zijn voor werkende en studerende moeders... dat zijn dus voorbeelden van moeilijke situaties en gaat weer niet om jou persoonlijk..
Jij spreekt mij de hele tijd aan! Je vind het maar belachelijk wat ik doe en stelt vragen als: Wat als je man weg gaat? Dan geef ik daar antwoord op en dan zeg je dat het niet alleen om mij gaat. Ik begrijp niet zoveel van jou eigenlijk.er wordt gezegd shoot! zo van kom maar op met situaties die moeilijk zijn voor werkende en studerende moeders... dat zijn dus voorbeelden van moeilijke situaties en gaat weer niet om jou persoonlijk..
dinsdag 17 februari 2009 om 15:26
Quirijn, andersom kun je toch precies dezelfde vragen stellen aan iemand die nog wil wachten tot ze 34 is...
Wat als je voor die tijd uit elkaar gaat en nooit meer een nieuwe geschikte partner vindt, wat als je man doodgaat, wat als je je baan kwijtraakt, wat als het niet meer lukt, wat nou als je huis affikt, enzovoorts....
Ik ben er geen voorstander van om zomaar een kind te krijgen omdat het wel leuk lijkt in beroerde omstandigheden. Maar je kunt het ook overdrijven.
Wat als je voor die tijd uit elkaar gaat en nooit meer een nieuwe geschikte partner vindt, wat als je man doodgaat, wat als je je baan kwijtraakt, wat als het niet meer lukt, wat nou als je huis affikt, enzovoorts....
Ik ben er geen voorstander van om zomaar een kind te krijgen omdat het wel leuk lijkt in beroerde omstandigheden. Maar je kunt het ook overdrijven.
dinsdag 17 februari 2009 om 15:27
Overigens klopt het wat Eowynn zegt, je komt er altijd wel uit. Alleen maak je het jezelf wel zoveel makkelijk als je even wacht met een kind tot na je diploma. Scheelt immens veel stress in ieder geval.
Aan de andere kant denk ik ergens: studeren en een kind is ook weer makkelijker dan werken en een kind. Want je hebt echt geen 40 uur per week nodig voor de studie. Dus lekker je kind eerder van creche halen of niet en in je eentje even snel de boodschapjes doen en stofzuigen nu de kleine er nog niet is etc.
Financieel is studeren en een kind alleen minder handig want je hebt toch minder inkomen en dat kan best heel wat stress opleveren, zeker in deze tijden waarin iedereen zijn baan onzeker is. Ik kan er ook morgen uitvliegen (uh, overmorgen, om precies te zijn) maar dan is het fijn te weten dat we het ook op het inkomen van mijn man zouden redden. Vraag niet hoe maar het zou moeten kunnen.
Aan de andere kant denk ik ergens: studeren en een kind is ook weer makkelijker dan werken en een kind. Want je hebt echt geen 40 uur per week nodig voor de studie. Dus lekker je kind eerder van creche halen of niet en in je eentje even snel de boodschapjes doen en stofzuigen nu de kleine er nog niet is etc.
Financieel is studeren en een kind alleen minder handig want je hebt toch minder inkomen en dat kan best heel wat stress opleveren, zeker in deze tijden waarin iedereen zijn baan onzeker is. Ik kan er ook morgen uitvliegen (uh, overmorgen, om precies te zijn) maar dan is het fijn te weten dat we het ook op het inkomen van mijn man zouden redden. Vraag niet hoe maar het zou moeten kunnen.
dinsdag 17 februari 2009 om 15:28
dinsdag 17 februari 2009 om 15:29
quote:Quirijn schreef op 17 februari 2009 @ 15:13:
en wat als ie bij je weg gaat?
God wat een beren op de weg zeg. Zit nu een aantal blz.'s mee te lezen en erger me vreselijk. Vind dit totaal niet relaistisch. Kan jij wél 250 euro per maand missen? Zo vreemd is dat toch niet? Mag je dan alleen een kind als je dat geld wel kan missen? Mag je alleen een kind als je zéker weet dat je man niet bij je weggaat? Wie weet dat wel zeker in hemelsnaam?
Ja, hij kan komen te overlijden, zij kan overlijden, ze kunnen uit elkaar gaan, dat geldt voor iedereen hoor. Bij iedere gezinssituatie kan álles instorten.
Eigenlijk ben ik het compleet eens met Eowynn. En wie krijgt er tegenwoordig wel een kind in dat plaatje dat jij schetst?
Bibi kiwi, persoonlijk denk ik dat je het er het beste aan doet om tot na je studie te wachten. Maar als je het écht wil, kunnen wij je daar toch met geen 10 paarden vanaf houden en vind je vast wel een manier om het te bolwerken.
Er zijn ook mensen die op papier alles geregeld en goed voor elkaar hebben en die qua liefde en aandacht tekortschieten.
en wat als ie bij je weg gaat?
God wat een beren op de weg zeg. Zit nu een aantal blz.'s mee te lezen en erger me vreselijk. Vind dit totaal niet relaistisch. Kan jij wél 250 euro per maand missen? Zo vreemd is dat toch niet? Mag je dan alleen een kind als je dat geld wel kan missen? Mag je alleen een kind als je zéker weet dat je man niet bij je weggaat? Wie weet dat wel zeker in hemelsnaam?
Ja, hij kan komen te overlijden, zij kan overlijden, ze kunnen uit elkaar gaan, dat geldt voor iedereen hoor. Bij iedere gezinssituatie kan álles instorten.
Eigenlijk ben ik het compleet eens met Eowynn. En wie krijgt er tegenwoordig wel een kind in dat plaatje dat jij schetst?
Bibi kiwi, persoonlijk denk ik dat je het er het beste aan doet om tot na je studie te wachten. Maar als je het écht wil, kunnen wij je daar toch met geen 10 paarden vanaf houden en vind je vast wel een manier om het te bolwerken.
Er zijn ook mensen die op papier alles geregeld en goed voor elkaar hebben en die qua liefde en aandacht tekortschieten.
dinsdag 17 februari 2009 om 15:29
quote:bibi_kiwi schreef op 17 februari 2009 @ 15:20:
Ja als ik echt naar mijn hart zou luisteren zou ik het wel willen, maar iets houd me tegen, ook gevoelsmatig. Ik ben iemand die alles graag van te voren overdenkt en het voelt nog niet helemaal lekker. Soms denk ik: gebeurde het maar per ongeluk, dan hoefde ik er niet zo over na te denken.
Dat ik straks misschien helemaal niet af studeer is een grote tegen voor mij. Misschien is voor mij nog wel het belangrijkste dat ik naar sommige mensen in mijn omgeving niet eerlijk zou durven zijn over mijn bewuste keuze.Ik heb dat ook een poos gehad.. Dat ik bang was voor de reacties. Maar inmiddels heb ik dat achter me gelaten. Ik ben inmiddels 24 jaar, waarom zou ik mijn onze keuze moeten verantwoorden aan andere mensen?? Onze ouders waren op onze leeftijd al lang en breed ouders... En nu is het ineens mode om pas als je eierstokken er verlept bij beginnen te hangen ouders te willen gaan worden???
Hmmmzz ik doe niet mee aan hype's. Wij volgen ons gevoel, nadat we het financiele plaatje hebben bekeken.
Je zou eens kunnen gaan uitzoeken hoe het in jullie situatie met kinderopvang zou zijn... Hoeveel dagen je nodig denkt te hebben. Pf je denkt er nog naast te kunnen werken.
Hoeveel geld je kwijt zou zijn aan kamer en andere benodigdheden. Je zou kunnen gaan informeren of je ook extra studiefinanciering van je hogeschool kunt krijgen.
Je zou kunnen gaan informeren hoe verplicht je college's zijn.
Ik studeer zelf aan de univerisiteit. Bij ons zou je eventueel een jaar extra geld kunnen krijgen als je door zwangerschap vertraging hebt opgelopen. Voor mijzelf heb ik besloten om daar geen beroep op te willen gaan doen, ook al zou ik er ooit recht op hebben, maar dat is heel persoonlijk.
Je zou ook eens op www.studerendemoeders.nl kunnen gaan kijken.
Ja als ik echt naar mijn hart zou luisteren zou ik het wel willen, maar iets houd me tegen, ook gevoelsmatig. Ik ben iemand die alles graag van te voren overdenkt en het voelt nog niet helemaal lekker. Soms denk ik: gebeurde het maar per ongeluk, dan hoefde ik er niet zo over na te denken.
Dat ik straks misschien helemaal niet af studeer is een grote tegen voor mij. Misschien is voor mij nog wel het belangrijkste dat ik naar sommige mensen in mijn omgeving niet eerlijk zou durven zijn over mijn bewuste keuze.Ik heb dat ook een poos gehad.. Dat ik bang was voor de reacties. Maar inmiddels heb ik dat achter me gelaten. Ik ben inmiddels 24 jaar, waarom zou ik mijn onze keuze moeten verantwoorden aan andere mensen?? Onze ouders waren op onze leeftijd al lang en breed ouders... En nu is het ineens mode om pas als je eierstokken er verlept bij beginnen te hangen ouders te willen gaan worden???
Hmmmzz ik doe niet mee aan hype's. Wij volgen ons gevoel, nadat we het financiele plaatje hebben bekeken.
Je zou eens kunnen gaan uitzoeken hoe het in jullie situatie met kinderopvang zou zijn... Hoeveel dagen je nodig denkt te hebben. Pf je denkt er nog naast te kunnen werken.
Hoeveel geld je kwijt zou zijn aan kamer en andere benodigdheden. Je zou kunnen gaan informeren of je ook extra studiefinanciering van je hogeschool kunt krijgen.
Je zou kunnen gaan informeren hoe verplicht je college's zijn.
Ik studeer zelf aan de univerisiteit. Bij ons zou je eventueel een jaar extra geld kunnen krijgen als je door zwangerschap vertraging hebt opgelopen. Voor mijzelf heb ik besloten om daar geen beroep op te willen gaan doen, ook al zou ik er ooit recht op hebben, maar dat is heel persoonlijk.
Je zou ook eens op www.studerendemoeders.nl kunnen gaan kijken.
dinsdag 17 februari 2009 om 15:30
quote:Quirijn schreef op 17 februari 2009 @ 15:18:
[...]
pff het gaat toch niet alleen om jou.. niet iedereen heeft die spaarrekening.. en als je die niet hebt.. nou dan ist best lastig zonder inkomen hoorDoe niet zo onnozel. Je vraagt haar steeds vanalles, wilt haar steeds de grond in boren of haar in de val te laten lopen.
[...]
pff het gaat toch niet alleen om jou.. niet iedereen heeft die spaarrekening.. en als je die niet hebt.. nou dan ist best lastig zonder inkomen hoorDoe niet zo onnozel. Je vraagt haar steeds vanalles, wilt haar steeds de grond in boren of haar in de val te laten lopen.
dinsdag 17 februari 2009 om 15:30
dinsdag 17 februari 2009 om 15:30
quote:Tsara schreef op 17 februari 2009 @ 14:44:
Hoe vaak moet ik hier nog zeggen dat ik als één van de weinige alles heb geregeld? Qua geld, opvang, studie, woning, verzekeringen. Ik begrijp niet zo goed hoe je dan nog steeds kunt zeggen dat ik geen realistisch verantwoordelijkheidsgevoel heb. Wat moet je dan in jouw ogen nóg meer doen?Wat me tegen staat is dat jij dus zowel nu als tegen de tijd dat je kind er is leeft op de zak van je vriend. Want als ik je begrijp werk je niet? Je doet enkel een studie die 2.5 dag per week in beslag neemt? Je ontvangt geen stufi zeg je.
Ik vind dus dat je het NU al helemaal niet slim aanpakt. Een beetje op je krent zitten met hand omhoog en en passent nog 2.5 dagje een beetje leren.
Er zijn veel vrouwen die het zo doen of hebben gedaan zoals jij hoor, maar ik vind het niet meer van deze tijd en ik had meer van een student verwacht (iemand die dus wél in staat is om zelf iets te bereiken). Misschien is die verwachting mijn makke in deze discussie.
Wat je méér kan doen?
Ehm.. bijvoorbeeld nadenken over het volgende. Jij bent jong, je kunt nauwelijks werkervaring hebben, je hebt geen studie afgerond of bent zelfs maar nearby, je hebt straks een baby, een boel nieuwe dingen die op je af komen.... wat als de relatie tussen je vriend en jou over gaat?
Lijkt me wat reeëler dan een derde WO om als voorbeeld te nemen. Je zegt dat je vriend zo leuk verdient, maar wat zie jij daar van als het over is tussen jullie? Weet je zeker dat je kindje daar iets van merkt? Wat kan jij verder doen om dan je geld te verdienen in plaats van horeca-en of poetsen (zie je het voor je met een baby in je draagzak?)?
Dus regelvragen: zijn je vriend en jij getrouwd? Of gaat hij jullie kind erkennen en gezag aanvragen? Heeft hij kortom een zorgplicht? Kun jij je voorstellen dat je vriend minder gaat werken om voor het kind te zorgen mocht het over gaan tussen jullie (en er dus minder geld is)?
Of wil je je kind naar een KDV brengen? Waarom, als je dat dán goed genoeg zou vinden voor je kind, zou je dat dan niet al meteen doen, om gewoon te werken en zelf alvast iets op te bouwen? Want die studie klinkt wel leuk, maar ik hoor jou nergens over een eigen loopbaan/carriere (alleen over die van je vriend) dus zo belangrijk is een studie voor jou misschien niet? Op eigen benen staan is altijd belangrijk, dus misschien kun je je beter daar op richten?
Hoe vaak moet ik hier nog zeggen dat ik als één van de weinige alles heb geregeld? Qua geld, opvang, studie, woning, verzekeringen. Ik begrijp niet zo goed hoe je dan nog steeds kunt zeggen dat ik geen realistisch verantwoordelijkheidsgevoel heb. Wat moet je dan in jouw ogen nóg meer doen?Wat me tegen staat is dat jij dus zowel nu als tegen de tijd dat je kind er is leeft op de zak van je vriend. Want als ik je begrijp werk je niet? Je doet enkel een studie die 2.5 dag per week in beslag neemt? Je ontvangt geen stufi zeg je.
Ik vind dus dat je het NU al helemaal niet slim aanpakt. Een beetje op je krent zitten met hand omhoog en en passent nog 2.5 dagje een beetje leren.
Er zijn veel vrouwen die het zo doen of hebben gedaan zoals jij hoor, maar ik vind het niet meer van deze tijd en ik had meer van een student verwacht (iemand die dus wél in staat is om zelf iets te bereiken). Misschien is die verwachting mijn makke in deze discussie.
Wat je méér kan doen?
Ehm.. bijvoorbeeld nadenken over het volgende. Jij bent jong, je kunt nauwelijks werkervaring hebben, je hebt geen studie afgerond of bent zelfs maar nearby, je hebt straks een baby, een boel nieuwe dingen die op je af komen.... wat als de relatie tussen je vriend en jou over gaat?
Lijkt me wat reeëler dan een derde WO om als voorbeeld te nemen. Je zegt dat je vriend zo leuk verdient, maar wat zie jij daar van als het over is tussen jullie? Weet je zeker dat je kindje daar iets van merkt? Wat kan jij verder doen om dan je geld te verdienen in plaats van horeca-en of poetsen (zie je het voor je met een baby in je draagzak?)?
Dus regelvragen: zijn je vriend en jij getrouwd? Of gaat hij jullie kind erkennen en gezag aanvragen? Heeft hij kortom een zorgplicht? Kun jij je voorstellen dat je vriend minder gaat werken om voor het kind te zorgen mocht het over gaan tussen jullie (en er dus minder geld is)?
Of wil je je kind naar een KDV brengen? Waarom, als je dat dán goed genoeg zou vinden voor je kind, zou je dat dan niet al meteen doen, om gewoon te werken en zelf alvast iets op te bouwen? Want die studie klinkt wel leuk, maar ik hoor jou nergens over een eigen loopbaan/carriere (alleen over die van je vriend) dus zo belangrijk is een studie voor jou misschien niet? Op eigen benen staan is altijd belangrijk, dus misschien kun je je beter daar op richten?
