Overdreven zwangerschap

hallo allemaal,

Eerste keer forum en al vaak topics gelezen op viva. Lange tijd getwijfeld of ik wel of geen topic hierover zou aanmaken, maar ik bleef steeds terug komen op ditzelfde punt. Dus hier komt ie (het is een lange):

De dochter van de vriend van mijn moeder is zwanger. Deze dochter is 22 en had een knipperlicht relatje met haar vriend (hij was ook een keer vreemd gegaan en de maand voor ze ontdekte zwanger Te zijn wou ze het nog uitmaken, omdat ze niet bij elkaar zouden passen). Dat ontdekte ze in februari dit jaar en is november uitgerekend. Zij deed alsof dit een echte onverwachte zwangerschap was, maar vertelde met grote grijns als je haar vroeg hoe dat kon omdat ze aan de pil was, zij er wel eens eentje was "vergeten" hier en daar. Verder deed ze ook nog De uitspraak als "haha, straks is dit om mij en **** bij elkaar te houden. Ik vind dat hele rare uitspraken voor iemand die ECHT per ongeluk zwanger wordt. Hiermee begon ook de drama. Niemand heeft haar hierin tegen gesproken o.i.d.

In het begin was er niet zoveel aan de hand en deed ze er zelf ook vrij relaxed over. Toch werd het steeds en steeds erger. Er is niks anders meer dan haar zwangerschap, ze kan opeens heel veel dingen niet meer en doet vreselijk dramatisch. Hier een aantal voorbeelden:
- wou geen gender reveal doen, want dat vind ze overdreven Amerikaanse toestanden, maar vervolgens had ze zelf voor na haar geslachtsecho allemaal roze troep gekocht om toch een gender reveal te houden. Ik bedoel niet een beetje van beschuit met roze muisjes, maar echt roze kinderchampagne, roze snoepjes, roze brilletje en ga zo maar door.

- huilen tijdens een concert. Ze was ongeveer 3 maanden zwanger en ze haf tickets voor de toppers samen met mijn moeder en haar vader. Ze ging mee, maar heeft zich De hele avond lopen aanstellen dat het druk was, ze niet mocht drinken en heeft dus uiteindelijk staan huilen en is buiten 3 uur gaan wachten....

- afspraken afzeggen. Voor ze ontdekte dat ze zwanger was zouden we bvb naar de efteling. Een tijdje nadat ze wist dat ze zwanger was prikten we hiervoor een datum en ook zij ging akkoord en mee. Zij zou op het moment van gaan 6 maand zwanger zijn. Tot we een week voor de efteling waren zei ze opeens ik ga niet. Wij vroegen haar waarom en ze zei: gewoon geen zin in rn ik ga niet naar de efteling met een dikke buik. We stelden haar gerust dat meer mensen dat deden, ik ook niet in achtbanen ging (en ze dus niet alleen zou zijn) waarop ze zei dat ze geen lange stukken kan lopen. We probeerden een oplossing Te bedenken in vorm van een rolstoel ofzo of regelmatig een zitplekken te vinden, maar nee mevrouw was hoogzwanger en had er opeens geen zin meer in. Het irritante hieraan was voornamelijk erna.... Ze ging niet mee en daar is verder niks over gezegd, maar vervolgens postte ze wel foto's van lange wandelingen over het strand en in het bos met vriendinnetjes en de hond.

- opeens heeft ze overal last van. Elk zwangerschap kwaaltje uit het boekje heeft zij sowieso! En klagen erover doet ze ook "oh ik ben zo dik", "kijk dit nou" enzovoort

- ze zegt nog meer dingen af onder het mom "ik ben zwanger en ik heb het vreselijk moeilijk" en zegt nu ook al dingen af voor na de geboorte in november, want zegt ze "ik heb dan een kind, dus Ben ik sowieso uitgeput, heb ik er geen zin in en wil ik tijd met het kind door brengen".

-ze wou zichzelf laten ontslaan door haar baas tijdens de zwangerschap door gewoon niet op te komen dagen of zich heel vaak ziek te melden, zodat ze na ontslag een vette uitkering kon aanvragen op basis van ontslag door discriminatie o.i.d.

- meldt zich sinds het begin van de zwangerschap ook echt regelmatig ziek, omdat ze "zoveel mogelijk van haar zwangerschap wil genieten"

Het lijkt wel alsof ze alleen maar kan klagen, zich gedraagt alsof ze gehandicapt is, maar hier gek genoeg ook voldoening uit haalt om met haat zwangerschap fe aandacht te trekken. Begrijp mij niet verkeerd, ik kan me goed indenken dat je als zwangere eerder moe bent, niet overal zin in hebt en dat je aan het einde ook wel klaar bent met zwanger zijn. Maar!!! ze doet net alsof dit Het einde is, niks kan meer, alleen zij en haar zwangerschap zijn interessant en alsof ze nu niks meer kan.

Wat moet ik hiermee?
Het stoort mij en andere familie leden enorm dat ze zich zo gedraagt. En ja, ik heb naar haar wel al benoemd dat ik begrijp dat zwanger zijn kwaaltjes met zich mee brengt en dat vervelend voor haar is, maar dat ze wel erg overdreven over alles doet.

Groetjes,
Miss Beertje

Misschien goed om te weten: van de verloskundige weten we dat ze geen medische aandoeningen die verband houden met de zwangerschap heeft waardoor ze bvb niet lang mag lopen of bepaalde dingen niet mag.

@ nessemeisje, dat is wel lastig aangezien het wel (aangetrouwde) familie is....

@ saartjepoes Ja voor de zwangerschap was ze leuker om mee om te gaan. Toen had ze ook wel haar "aparte" momenten, maar was een stuk beter te handelen.

@sweetchili: ik snap je reactie niet zo. Is zwanger zijn een vrijbrief om je als een kreng te gedragen? Om overal een drama van te maken? En heb je überhaupt wel gelezen wat ik in mijn laatste alinea zeg. Het bieden van empathie deed helemaal niets voor haar. Sterker nog, haar gedrag werd er erger van. Ik denk dat jij nu te snel oordeelt.

lattemachiato schreef: ↑

02-11-2017 16:49

Precies dit. Ik neem aan dat je niet dagelijks met haar te maken hebt. Of wonen jullie beide nog bij jullie ouders thuis? En natuurlijk zegt ze afspraken voor kort na de bevalling af, lijkt me niet zo raar. Alleen dat werkverhaal vind ik vaag, ietwat aparte normen en waarden. Kan me voorstellen dat je dat niet leuk vindt van iemand die een soort familie van je is. Waar haalt ze die vandaan? Is haar vader/jouw stiefvader ook zo? Van zo iemand zou ik ook wat afstand houden, zou mijn type niet zijn.

Nee we wonen niet meer thuis, allebei niet, maar we hebben wel een familie app waar dus regelmatig (zeker paar keer per week) dingen voorbij komen. Ik bedoel ook geen afspraken die binnen een maand na de bevalling zijn, maar echt maanden erna... Uhm nee haar vader, mijn stiefvader, is totaal niet zo. Haar moeder echter wel. Ze lijkt qua gedrag, ook voor de zwangerschap, erg op haar moeder. Ik, mijn moeder, mijn biologische zusje en stiefvader vinden haar gedrag mbt werk ook echt abnormaal.

Sophiever schreef: ↑

02-11-2017 16:53

Als ze zo´n kreng is tijdens de zwangerschap moet to maar blij zijn dat de afspraken worden afgezegd.

Ik vind het juist jammer dat ze zo veranderd is en had graag gezien dat er niks aan de hand zou zijn. Voordat ze zwanger was, was ze helemaal niet zoals ze zich nu gedraagt. Eerst konden we het altijd wel vinden. Misschien kende ik haar toen nog niet goed genoeg om dit te zien? Haar stiefvader kent dit gedrag wrl van haar, ook van eerdere jaren.

nina1966 schreef: ↑

02-11-2017 16:56

Ik kan me niet voorstellen dat jij niet thuis woont, je klinkt namelijk heel puberaal.

Ik begrijp niet wat je puberaal vindt aan dat ik me irriteert aan het feit dat ze zich gedraagt alsof ze gehandicapt is, liegt over wat ze dus wel/niet kan, een zwangerschap zonder medeweten van haar vriend voor elkaar krijgt, zichzelf probeert te laten ontslaan voor een uitkering en doet alsof alles drama is?