Seks
alle pijlers
Wie herkent dit: seksmoe
vrijdag 8 december 2017 17:29
Wat ik ook doe en waar ik ook ben....nergens kan ik eromheen...overal is seks. Zo ook hier: met een van pijn vertrokken gezicht las ik net (vrijwillig!) iets over standjes voor wanneer de man een grote piemel heeft en ook iets over squirten. Steeds zie ik hier vruchten die penissen of vagina's moeten voorstellen....ach, natuurlijk, ik moet er niet over miepen, ik hoef het ook niet te lezen, maar naarmate mijn omgeving meer en meer doordrenkt raakt van seks verdwijnt zelfs de herinnering aan dat beetje lol dat ik er ooit ook wel aan beleefde volkomen.
Lang geleden vond ik Katja Schuurman nog een toffe griet met een warme uitstraling, maar sinds ze met die Freek is en ons continu wil laten weten hoe ze samen soppend door het leven gaan zie ik haar liever gaan dan komen.
Seks moet, seks is gezond, seks is leuk, spannend en lekker en wie niet regelmatig seks heeft is eigenlijk maar een zielepoot. Beklagenswaardig, rijp voor therapie.
Lang geleden, toen ik nog een puber was moest seks ook al. Onze leraar Nederlands las ons brugpiepers vieze verhaaltjes voor over vingerende meisjes en spuitende jongetjes. Ik wilde dat allemaal niet weten, ik had de neiging mijn handen tegen mijn oren te drukken. Verder was de docent okay hoor, maar hij vond blijkbaar dat je met seks niet vroeg genoeg kon beginnen. "Seks is toch alleen maar mooi..." zwijmelde mijn vriendin met wie ik samen verliefd was op dezelfde jongen. "Ja nou zeg, heel mooi..." kraaide ik haar na terwijl ik het eigenlijk maar een smerige boel vond.
Als studente verliet ik jankend tot orgies verworden verjaardagsfuifjes, ik sloeg triootjes af en ik trapte handtastelijke jongens mijn studentenkamer uit.
Men begreep er niets van...
Lieve mensen, ik ben ZO, ZO, ZOOOOOOO seksmoe en dat is al heel lang zo, maar ik heb dat eerder nauwelijks durven bekennen omdat er zo'n groot taboe op rust. En nee, ik hoef niet naar de huisarts, want het zijn NIET de hormonen. En in therapie biedt ook geen soelaas, want ik ben gewoon zoals ik ben: al nooit een echt seksbeest zoals Katja Schuurman en Anna Nooshin en weet ik veel wie allemaal nog meer, en inmiddels al jaren volledig seksmoe. De zogenaamde "verzuurde muts", de "frigide trut".
De wereld ademt seks en ik ben seksmoe.
Ik vind seks stom.
Ik vind seks vermoeiend.
Ik vind seks pijnlijk.
Ik vind seks potsierlijk.
Ik vind seks vies.
Ik heb geen behoefte aan seks.
Maar het ergste is: het geeft me een eenzaam gevoel omdat het net is alsof ik er niet echt bij hoor.
Wie herkent dit?
Lang geleden vond ik Katja Schuurman nog een toffe griet met een warme uitstraling, maar sinds ze met die Freek is en ons continu wil laten weten hoe ze samen soppend door het leven gaan zie ik haar liever gaan dan komen.
Seks moet, seks is gezond, seks is leuk, spannend en lekker en wie niet regelmatig seks heeft is eigenlijk maar een zielepoot. Beklagenswaardig, rijp voor therapie.
Lang geleden, toen ik nog een puber was moest seks ook al. Onze leraar Nederlands las ons brugpiepers vieze verhaaltjes voor over vingerende meisjes en spuitende jongetjes. Ik wilde dat allemaal niet weten, ik had de neiging mijn handen tegen mijn oren te drukken. Verder was de docent okay hoor, maar hij vond blijkbaar dat je met seks niet vroeg genoeg kon beginnen. "Seks is toch alleen maar mooi..." zwijmelde mijn vriendin met wie ik samen verliefd was op dezelfde jongen. "Ja nou zeg, heel mooi..." kraaide ik haar na terwijl ik het eigenlijk maar een smerige boel vond.
Als studente verliet ik jankend tot orgies verworden verjaardagsfuifjes, ik sloeg triootjes af en ik trapte handtastelijke jongens mijn studentenkamer uit.
Men begreep er niets van...
Lieve mensen, ik ben ZO, ZO, ZOOOOOOO seksmoe en dat is al heel lang zo, maar ik heb dat eerder nauwelijks durven bekennen omdat er zo'n groot taboe op rust. En nee, ik hoef niet naar de huisarts, want het zijn NIET de hormonen. En in therapie biedt ook geen soelaas, want ik ben gewoon zoals ik ben: al nooit een echt seksbeest zoals Katja Schuurman en Anna Nooshin en weet ik veel wie allemaal nog meer, en inmiddels al jaren volledig seksmoe. De zogenaamde "verzuurde muts", de "frigide trut".
De wereld ademt seks en ik ben seksmoe.
Ik vind seks stom.
Ik vind seks vermoeiend.
Ik vind seks pijnlijk.
Ik vind seks potsierlijk.
Ik vind seks vies.
Ik heb geen behoefte aan seks.
Maar het ergste is: het geeft me een eenzaam gevoel omdat het net is alsof ik er niet echt bij hoor.
Wie herkent dit?
anoniem_181204 wijzigde dit bericht op 08-12-2017 19:57
1.22% gewijzigd
woensdag 13 december 2017 19:44
redbulletje schreef: ↑13-12-2017 19:40Ik denk dat je alleen het missen mist als je eigenlijk een relatie wil, want tis toch een standaard onderdeel voor de meeste mensen. Zolang je lucky single bent heeft t juist voordelen het niet te missen. Geen gedoe en je kan ook niets vervelends oplopen als je t niet doet.
Dat ik single ben maakt me niet ongelukkig, en ik ben blij dat ik me geen zorgen hoef te maken over die seks.
Maar als ik eerlijk ben zou ik liever wel seksueel zijn en een leuke relatie hebben.
woensdag 13 december 2017 19:49
Dat was wat ik bedoelde. Je zou liever een relatie hebben dan single te willen blijven, dus daarom heb je zin in seks nodig omdat je anders niet ver komt met een relatie.francieneke schreef: ↑13-12-2017 19:44Dat ik single ben maakt me niet ongelukkig, en ik ben blij dat ik me geen zorgen hoef te maken over die seks.
Maar als ik eerlijk ben zou ik liever wel seksueel zijn en een leuke relatie hebben.
woensdag 13 december 2017 19:51
redbulletje schreef: ↑13-12-2017 19:49Dat was wat ik bedoelde. Je zou liever een relatie hebben dan single te willen blijven, dus daarom heb je zin in seks nodig omdat je anders niet ver komt met een relatie.
Zo is het wel Redbull. Het is niet dat het mijn hart breekt, maar ik vind het wel jammer!
Straks als de kinderen de deur uit zijn ben ik alleen. En ik kan prima alleen zijn, maar ik zie er toch ook wel tegenop.
Toen de kinderen nog jong waren zat ik er veel minder mee bedenk ik nu.
woensdag 13 december 2017 20:00
En een leuke relatie waarin je gewoon van alles met elkaar deelt wat je allebei fijn vindt (bv wellness, shoppen, wandelen, mooie vakanties etc) maar dan ook wel met een levenspartner ipv met steeds losse vriendinnen of vrienden? Het is niet per se ondenkbaar toch? Of wordt het dan echt zo'n ding dat je "vooraf moet bespreken"? Dat kan ik me wel voorstellen dat je daar dan tegenaan hikt. En er tegenop ziet. Maar de relatie op zichzelf met een levenspartner kan op die manier toch ook waardevol zijn. 
woensdag 13 december 2017 20:16
NYC schreef: ↑13-12-2017 20:00En een leuke relatie waarin je gewoon van alles met elkaar deelt wat je allebei fijn vindt (bv wellness, shoppen, wandelen, mooie vakanties etc) maar dan ook wel met een levenspartner ipv met steeds losse vriendinnen of vrienden? Het is niet per se ondenkbaar toch? Of wordt het dan echt zo'n ding dat je "vooraf moet bespreken"? Dat kan ik me wel voorstellen dat je daar dan tegenaan hikt. En er tegenop ziet. Maar de relatie op zichzelf met een levenspartner kan op die manier toch ook waardevol zijn.
Dat zou ik ook best willen. Eigenlijk gewoon een liefdesrelatie, maar dan een waarin seks geen enorm belang heeft.
Mijn ervaring is dat het toch lastig wordt wanneer een van de twee er niet vaak zin in heeft.
woensdag 13 december 2017 20:43
Maar echt goeie zin in seks hebben, geeft ook wel een heel levendig gevoel ergens, vind ik. Bruisend, energiek. Ik heb zelden zin in seks en ik mis dat ook wel. Die zin dan, of lust eigenlijk. Rond een eisprong heb ik wel wat dagen dat ik uit mezelf zin heb in seks, of als het behoorlijk lang geleden is, maar stevige lust voel ik niet echt. Vorig jaar een keer, een paar seconden. Bij wederzijdse vrienden kom ik af en toe iemand tegen waar ik op mijn dertiende/veertiende erg verliefd op was. We hebben toen gezoend en wat gevoeld, meer niet, maar als we elkaar zien, is er toch altijd een beetje een ander gevoel dan 'gewoon', zeg maar. Vorig jaar zagen we elkaar op een feest, dronken wat, op een gegeven moment keek hij mij heel broeierig aan en toen schoot er een golfje door mijn onderbuik. Aha! dacht ik, jaaaaa, zo voelt dat inderdaad, dat lag al jaren en jaren onder een steen. Wat zeg ik? Rotsblok. Ik heb een lieve man hoor, we zijn inmiddels al 17 jaar samen en ik ben hem nog nooit ontrouw geweest (mijn vorige twee relaties wel, toen was ik nog wel ietsje lustiger), en hij is nog een goede minnaar ook, maar ja... Hij zou het liefst elke dag seks hebben en voor mij hoeft het dus niet zo, een paar keer in de maand vind ik eigenlijk meer dan genoeg. En dat is toch wel een beetje een punt. Wij leven daarbij ook nog heel onregelmatig, mijn man komt óf heel laat thuis óf moet heel vroeg op (en dus heel vroeg naar bed), of is in het buitenland. Sowieso heb ik 's avonds nooit zin in seks, dan ga ik liever wat lezen, Netflixen of slapen. Ik vind het ook niks om te seksen als de kinderen in huis zijn, ook al slapen ze. We hebben met name gelegenheid voor seks als hij laat werkt en de kinderen naar school zijn.redbulletje schreef: ↑13-12-2017 19:40Ik denk dat je alleen het missen mist als je eigenlijk een relatie wil, want tis toch een standaard onderdeel voor de meeste mensen. Zolang je lucky single bent heeft t juist voordelen het niet te missen. Geen gedoe en je kan ook niets vervelends oplopen als je t niet doet.
Maar nu ik vorig jaar dat golfje van lust heel even heb gevoeld, weet ik wel weer dat ik dát gevoel toch wel mis. En als mijn man dat elke dag voelt, moet het toch wel erg zijn om dat maar af en toe in een vrijpartij (los van masturbatie dus) te kunnen botvieren, zogezegd. Dat lijkt mij frustrerend en ook daarom zou ik graag willen dat ik een wat hoger libido had. Bovendien ben ik bang dat het alleen maar nog minder zal worden als ik de overgang eenmaal door ben. Wat zou het fijn zijn als je een (veilig) pilletje kon nemen en hups, lust...
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 december 2017 05:51
Yella78 schreef: ↑13-12-2017 20:43Maar echt goeie zin in seks hebben, geeft ook wel een heel levendig gevoel ergens, vind ik. Bruisend, energiek. Ik heb zelden zin in seks en ik mis dat ook wel. Die zin dan, of lust eigenlijk. Rond een eisprong heb ik wel wat dagen dat ik uit mezelf zin heb in seks, of als het behoorlijk lang geleden is, maar stevige lust voel ik niet echt. Vorig jaar een keer, een paar seconden. Bij wederzijdse vrienden kom ik af en toe iemand tegen waar ik op mijn dertiende/veertiende erg verliefd op was. We hebben toen gezoend en wat gevoeld, meer niet, maar als we elkaar zien, is er toch altijd een beetje een ander gevoel dan 'gewoon', zeg maar. Vorig jaar zagen we elkaar op een feest, dronken wat, op een gegeven moment keek hij mij heel broeierig aan en toen schoot er een golfje door mijn onderbuik. Aha! dacht ik, jaaaaa, zo voelt dat inderdaad, dat lag al jaren en jaren onder een steen. Wat zeg ik? Rotsblok. Ik heb een lieve man hoor, we zijn inmiddels al 17 jaar samen en ik ben hem nog nooit ontrouw geweest (mijn vorige twee relaties wel, toen was ik nog wel ietsje lustiger), en hij is nog een goede minnaar ook, maar ja... Hij zou het liefst elke dag seks hebben en voor mij hoeft het dus niet zo, een paar keer in de maand vind ik eigenlijk meer dan genoeg. En dat is toch wel een beetje een punt. Wij leven daarbij ook nog heel onregelmatig, mijn man komt óf heel laat thuis óf moet heel vroeg op (en dus heel vroeg naar bed), of is in het buitenland. Sowieso heb ik 's avonds nooit zin in seks, dan ga ik liever wat lezen, Netflixen of slapen. Ik vind het ook niks om te seksen als de kinderen in huis zijn, ook al slapen ze. We hebben met name gelegenheid voor seks als hij laat werkt en de kinderen naar school zijn.
Maar nu ik vorig jaar dat golfje van lust heel even heb gevoeld, weet ik wel weer dat ik dát gevoel toch wel mis. En als mijn man dat elke dag voelt, moet het toch wel erg zijn om dat maar af en toe in een vrijpartij (los van masturbatie dus) te kunnen botvieren, zogezegd. Dat lijkt mij frustrerend en ook daarom zou ik graag willen dat ik een wat hoger libido had. Bovendien ben ik bang dat het alleen maar nog minder zal worden als ik de overgang eenmaal door ben. Wat zou het fijn zijn als je een (veilig) pilletje kon nemen en hups, lust...
Ja! Dit is zo herkenbaar. Wat jij beschrijft had ik als ik echt heel verliefd was. En dat is inmiddels alweer heel lang geleden. Als er een relatie ontstond hadden we in het begin veel seks, maar met de weken, maanden, verdween de zin erin bij mij. Misschien zelfs maar tot op het punt zoals nu bij jou....dat ik er een paar keer per maand wel zin in zou kunnen hebben. Maar er ontstond dan toch een druk en schuldgevoel bij mij, en zo ging ik er een hekel aan krijgen.
donderdag 14 december 2017 08:50
Maar wil je echt zo'n pilletje dan of alles maar om zo dichter bij de behoeften van de partner te kunnen blijven? Want nogmaals, het is niet gek/stom als de zin met de maanden/jaren verdwijnt en dat lijkt nu wel gesuggereerd te worden. Ik denk zelfs dat het heel normaal is. In het begin van een relatie veel seks. Aantrekkingskracht hoog, daarin verschilt een (nieuw) contact dan van een gewone vriendschap die je met iemand opbouwt. Hormonen door het lijf etc. Maar na maanden of jaren heb je de stabiele, warme, veilige relatie waar je je prettig in voelt en geniet je samen van andere dingen. Waarom zou je dan pilletjes willen/lust opwekken als je het helemaal prima vindt zoals het is?
donderdag 14 december 2017 09:36
In mijn geval omdat er een te groot verschil is tussen de behoeften van mijn man en van mij. Ik heb weinig zin, hij heel veel. Dat maakt dat hij niet aan zijn trekken komt. Ik kan mijn schouders ophalen en denken 'ik kom wel aan mijn trekken, dus so what', maar een relatie gaat toch ook over elkaar serieus nemen en proberen elkaar tegemoet te komen (ook op andere gebieden dan seks).
Ik heb weleens gezegd, in een periode dat hij er echt grote moeite mee had, dat het wel een beetje apart is dat degene met weinig zin 'de schuld' krijgt. Als je het omdraait, zou hij misschien zijn lust kunnen beperken met medicatie of zo. Want dat bestaat wel, haha. Het was meer bedoeld als eye opener, om de zaak ook eens van een andere kant te bekijken, maar hij begreep dat toen helemaal niet, dacht dat ik iets bedoelde in de trant van 'je zoekt het maar uit met je zin, bij mij valt niets te halen en dat blijft zo'.
Wij hebben toen afgesproken dat we per week, met de agenda in de hand, zouden bekijken wanneer er gelegenheid was en dat we dan tijd zouden maken. Dat heeft ook wel goed gewerkt, dat liet in elk geval zien dat ik hem serieus nam en ik heb ook geen hekel aan seks hoor, maar het zou zo lekker makkelijk zijn als ik gewoon veel vaker uit mezelf zou voelen 'o ja, kom hier!' en het wat minder een gedoe zou vinden. Mijn man is dit jaar ruim drie maanden achter elkaar in het buitenland geweest en ik heb de seks niet één keer gemist. Af en toe opkomende lichte geilheid is snel met wat handwerk opgelost en voor mij is dat bevredigend genoeg. Soms ben ik wel eens bang dat er een keer iemand op zal duiken die mij wél weer sterke lustgevoelens bezorgt. Zou ik daar dan tegen bestand zijn? Ik kan het me helemaal niet voorstellen hoor, en ben er ook helemaal niet naar op zoek, veel te onrustig en veel te lastig, het idee alleen al dat ik mijn lijf (waar ik qua uiterlijk momenteel helemaal niet tevreden mee ben) aan een ander zou toevertrouwen, bah, nee. Maar als dat gevoel me zou overspoelen, dan zou dat toch ook wel heerlijk levenslustig voelen...
Ik heb weleens gezegd, in een periode dat hij er echt grote moeite mee had, dat het wel een beetje apart is dat degene met weinig zin 'de schuld' krijgt. Als je het omdraait, zou hij misschien zijn lust kunnen beperken met medicatie of zo. Want dat bestaat wel, haha. Het was meer bedoeld als eye opener, om de zaak ook eens van een andere kant te bekijken, maar hij begreep dat toen helemaal niet, dacht dat ik iets bedoelde in de trant van 'je zoekt het maar uit met je zin, bij mij valt niets te halen en dat blijft zo'.
Wij hebben toen afgesproken dat we per week, met de agenda in de hand, zouden bekijken wanneer er gelegenheid was en dat we dan tijd zouden maken. Dat heeft ook wel goed gewerkt, dat liet in elk geval zien dat ik hem serieus nam en ik heb ook geen hekel aan seks hoor, maar het zou zo lekker makkelijk zijn als ik gewoon veel vaker uit mezelf zou voelen 'o ja, kom hier!' en het wat minder een gedoe zou vinden. Mijn man is dit jaar ruim drie maanden achter elkaar in het buitenland geweest en ik heb de seks niet één keer gemist. Af en toe opkomende lichte geilheid is snel met wat handwerk opgelost en voor mij is dat bevredigend genoeg. Soms ben ik wel eens bang dat er een keer iemand op zal duiken die mij wél weer sterke lustgevoelens bezorgt. Zou ik daar dan tegen bestand zijn? Ik kan het me helemaal niet voorstellen hoor, en ben er ook helemaal niet naar op zoek, veel te onrustig en veel te lastig, het idee alleen al dat ik mijn lijf (waar ik qua uiterlijk momenteel helemaal niet tevreden mee ben) aan een ander zou toevertrouwen, bah, nee. Maar als dat gevoel me zou overspoelen, dan zou dat toch ook wel heerlijk levenslustig voelen...
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 december 2017 09:38
donderdag 14 december 2017 10:01
Mijn man had daar geen gelegenheid voor en omdat hij daar hard moest werken, op een kampement in de woestijn verbleef en het bovendien elke dag minimaal 45 graden was, was zijn libido in die periode zowaar ook zo goed als afwezig.
In de periode dat hij er echt moeite mee had, een aantal jaren geleden, heeft hij een keer de verleiding niet goed kunnen weerstaan in het buitenland. Met een aantal collega's veel te veel gedronken, meiden meegenomen naar het hotel, toen is het wel te ver gegaan maar binnen mijn grenzen van het toelaatbare, onder de omstandigheden en met het oog op het grotere geheel van ons huwelijk, zeg maar. Hij is geen vreemdganger, ik zal niet zeggen dat het echt zeker weten nooit meer zal gebeuren, maar het zit niet in zijn karakter en hij is daar zeker ook niet op uit. Een eenmalig slippertje zou voor mij ook geen reden zijn de relatie te verbreken.
In de periode dat hij er echt moeite mee had, een aantal jaren geleden, heeft hij een keer de verleiding niet goed kunnen weerstaan in het buitenland. Met een aantal collega's veel te veel gedronken, meiden meegenomen naar het hotel, toen is het wel te ver gegaan maar binnen mijn grenzen van het toelaatbare, onder de omstandigheden en met het oog op het grotere geheel van ons huwelijk, zeg maar. Hij is geen vreemdganger, ik zal niet zeggen dat het echt zeker weten nooit meer zal gebeuren, maar het zit niet in zijn karakter en hij is daar zeker ook niet op uit. Een eenmalig slippertje zou voor mij ook geen reden zijn de relatie te verbreken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 december 2017 12:02
donderdag 14 december 2017 12:26
Voortplantingsdrang heeft er voor mij niets mee te maken. In de tijd dat wij kinderen kregen had ik niet veel méér zin dan nu. (het is trouwens nu niet zo dat ik er nooit zin in heb hè, op dit moment bijvoorbeeld best wel, man is ook thuis, wat denk je? Zit hij beneden te gamen terwijl we zouden seksen, en hij moet zo meteen gaan werken, dus nu is het een keer omgekeerd, haha)
Ik heb vroeger een paar keer een joint gerookt, niks voor mij. Ik voelde me afgesloten van anderen en/of werd doodziek.
Ik heb vroeger een paar keer een joint gerookt, niks voor mij. Ik voelde me afgesloten van anderen en/of werd doodziek.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 december 2017 12:31
Ik zou denken dat het juist veel vaker gaat gebeuren als hij er eenmaal van geproefd heeft. Thuis komt hij totaal niet aan zijn trekken en daar ligt het voor het grijpen en z'n vrouw op veilige afstand.Yella78 schreef: ↑14-12-2017 10:01Mijn man had daar geen gelegenheid voor en omdat hij daar hard moest werken, op een kampement in de woestijn verbleef en het bovendien elke dag minimaal 45 graden was, was zijn libido in die periode zowaar ook zo goed als afwezig.
In de periode dat hij er echt moeite mee had, een aantal jaren geleden, heeft hij een keer de verleiding niet goed kunnen weerstaan in het buitenland. Met een aantal collega's veel te veel gedronken, meiden meegenomen naar het hotel, toen is het wel te ver gegaan maar binnen mijn grenzen van het toelaatbare, onder de omstandigheden en met het oog op het grotere geheel van ons huwelijk, zeg maar. Hij is geen vreemdganger, ik zal niet zeggen dat het echt zeker weten nooit meer zal gebeuren, maar het zit niet in zijn karakter en hij is daar zeker ook niet op uit. Een eenmalig slippertje zou voor mij ook geen reden zijn de relatie te verbreken.
donderdag 14 december 2017 12:33
donderdag 14 december 2017 12:34
@yella78 bedankt voor je antwoord! 
ja het gevoel is voor iedereen natuurlijk wel anders.. Ken ook veel mensen die het wel fijn vinden!
----
Mijn libido was een tijdje ook lager na het overstappen van de pil. Maar ik denk ook dat het heel erg mentaal is; ik was op dat moment zo aan het opletten of ik nog wel een libido had dat het daarom heel laag werd. Op een gegeven moment liet ik alle gedachtes los, en liet ik het gewoon gebeuren. Dat scheelt heel erg: er niet krampachtig mee bezig zijn, want je schiet al heel snel in een soort "Onee nu wil hij maar heb ik eigenlijk wel zin?" - modus en dan is het antwoord eigenlijk altijd: nee.
ja het gevoel is voor iedereen natuurlijk wel anders.. Ken ook veel mensen die het wel fijn vinden!----
Mijn libido was een tijdje ook lager na het overstappen van de pil. Maar ik denk ook dat het heel erg mentaal is; ik was op dat moment zo aan het opletten of ik nog wel een libido had dat het daarom heel laag werd. Op een gegeven moment liet ik alle gedachtes los, en liet ik het gewoon gebeuren. Dat scheelt heel erg: er niet krampachtig mee bezig zijn, want je schiet al heel snel in een soort "Onee nu wil hij maar heb ik eigenlijk wel zin?" - modus en dan is het antwoord eigenlijk altijd: nee.
donderdag 14 december 2017 12:34
Reactie op de vraag over meer vreemdgaan: Nee, dat idee heb ik helemaal niet. Hij is er destijds ook enorm van in de war geweest. En het is ook weer niet zo dat hij 'totaal niet aan zijn trekken' komt. Ik zou alleen willen dat het wat meer vanzelf en met meer enthousiasme van mijn kant zou gaan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 december 2017 12:36
Libido staat toch los van t hebben van een partner?Uomo schreef: ↑14-12-2017 12:33Heeft libido (binnen een relatie) niet vooral veel te maken met hoe je partner is? ik vind het geen zuiver biologisch gegeven..met een partner die spannend, speels, romantisch, energiek is kan je dagelijks willen en een uitgezakte partner die nergens zin in heeft daar hoeft het nooit mee.
donderdag 14 december 2017 12:39
Ik denk dat het grootste deel biologisch bepaald is, maar dat het er voor een klein deel ook wel mee te maken heeft wat voor partner je hebt.Uomo schreef: ↑14-12-2017 12:33Heeft libido (binnen een relatie) niet vooral veel te maken met hoe je partner is? ik vind het geen zuiver biologisch gegeven..met een partner die spannend, speels, romantisch, energiek is kan je dagelijks willen en een uitgezakte partner die nergens zin in heeft daar hoeft het nooit mee.
donderdag 14 december 2017 12:41
Vind je? als single kan je tegen de muren op stuiteren maar dat wil toch niet zeggen dat je maar met "iedereen" sex wil.. ik vind een partner van grote invloed op het libido..je kan nog zo'n hoog libido hebben, met sommigen wil je echt niet zo graag. En je kan nog zo'n laag libido hebben, sommige wil je bijna altijd wel.
donderdag 14 december 2017 12:43
In de wilde jaren dat ik een happy single was, leek het alsof ik een hoog libido had. Ik ben nogal losgegaan in die tijd, understatement, maar natuurlijk niet elke dag en wellicht ook niet elke week, al weet ik dat niet meer zo precies. Ik hoef er nu niet naar op zoek, mijn man heeft altijd zin, ik hoef geen moeite te doen, dat is ook niet heel prikkelend misschien, ik weet het niet. Wat ik ook weleens denk, weet niet of mensen hier dat herkennen, als je al heel veel hebt gesekst en heel veel hebt uitgeprobeerd met heel veel verschillende bedpartners, zou het dan kunnen dat het op een gegeven moment ook eerder op is, zogezegd? Of zou dat helemaal niet uitmaken en heeft dat er niets mee te maken?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
