Geen kinderen op Bruiloft

14-01-2018 12:34 958 berichten
Hallo allemaal,

Wij trouwen in juni en wij hebben besloten dat wij geen kinderen erbij willen.

Reden hiervoor is dat wij 2 neefjes hebben ( bijna 2 en net geboren) en vrienden met 2 kindjes van dezelfde leeftijd. Kindjes van deze leeftijd snappen nog niet dat ze even stil moeten zijn wat ook logisch is. En buiten dat vinden wij het vervelend voor de kinderen want voor de kinderen is er simpelweg niks. Vrienden begrijpen dot gelukkig heel goed maar mijn schoonfamilie niet. Die gedragen zich alsof het heel raar is dat er een bruiloft wordt gegeven zonder kinderen.

Er zijn al heel wat drama's voorgevallen met hun waarbij ze heel veel dingen verpest hebben voor ons. Mijn vriend ging met hun zijn pak uitkiezen en uitgerekend op die dag gaan ze daar een discussie over aan met hem. Erg jammer.
Ze zijn tegen ons tekeer gegaan, hebben ons gechanteerd en gemanipuleerd etc. ..
Nou was ik laatst even op visite bij mijn schoonzus en ben er zelf over begonnen om hun een uitleg te geven waarom wij het niet willen.....in de hoop dat dat misschien wat begrip op zou kunnen leveren. Dit heeft dus averechts gewerkt, want ik stuurde haar een paar dagen daarna een ap je of ik de baby nog even mocht komen kijken. In het kort ben ik daar niet welkom om wat ik heb gezegd over de bruiloft en het feit dat er dus geen kinderen mogen komen.....Dus met andere woorden zolang haar kinderen niet welkom zijn op de bruiloft ben ik daar ook niet welkom....Ik vindt het zelf een beetje kinderachtig en mijn vriend is het ook spuugzat met ze.

Als dit al die tijd gewoon op een normale manier besproken was geweest dan hadden wij heus wel gekeken naar een andere oplossing....Zelf na dat ze mijn vriend gechanteerd hadden heb ik nog gezegd: laat die kinderen anders even naar de kerkdienst komen en ff op het feest, dan zijn ze er alsnog even bij...Maar zelfs daar wordt geen genoegen mee genomen....Op een gegeven moment hebben wij gezegd het houdt voor ons nu ook op. Dit is onze dag en het gaat zoals wij dat willen, en niet alleen maar zoals een ander het wil...moet ook bij gezegd worden dat wij al in Veel dingen toegegeven hebben aan schoonfamilie bv van mensen die wij er eigenlijk niet bij wilde hebben die nu toch maar komen etc....het houdt ergens op.

Ik kan ook wel gaan praten met mijn schoonzus maar het Hoe en waarom wil ze toch niet horen......

Ik vindt dit een hele lastige situatie om mee om te gaan!
@sprietgras
@christiana

Dat vind ik dus hypocriet en respectloos. En ja hoor, je kan gewoon buiten de kerk wachten, meestal staan de rouwauto's al te wachten tot de dienst afgelopen is en dan schuif je weer aan.
Je kan niemand je geloof opdringen of dwingen een kerkdienst bij te wonen. Simpel zat.
Net zomin als je iemand kan verplichten naar een bruiloft te komen. Of een verjaardag. De 2 keren dat er een kerkdienst was stonden er meer mensen buiten dan binnen trouwens, allemaal atheist en geen zin om voor een uurtje de gelovige uit te hangen. Heeft ook niks met respect te maken...
Respect is mensen in hun waarde laten.
Lenn12345 schreef:
16-01-2018 21:46
@sprietgras
@christiana

Dat vind ik dus hypocriet en respectloos. En ja hoor, je kan gewoon buiten de kerk wachten, meestal staan de rouwauto's al te wachten tot de dienst afgelopen is en dan schuif je weer aan.
Je kan niemand je geloof opdringen of dwingen een kerkdienst bij te wonen. Simpel zat.
Net zomin als je iemand kan verplichten naar een bruiloft te komen. Of een verjaardag. De 2 keren dat er een kerkdienst was stonden er meer mensen buiten dan binnen trouwens, allemaal atheist en geen zin om voor een uurtje de gelovige uit te hangen. Heeft ook niks met respect te maken...
Respect is mensen in hun waarde laten.
Hear hear.

In mijn beleving woon je een begrafenis mee vanwege je eigen gevoelens voor de overledene en om de andere naasten te laten zien dat de overledene jou ook nabij stond. Of je al of niet afgerekend wordt op het bijwonen van de kerkdienst heeft niets met de overledene te maken maar slechts met het ego van de kergangers.
Respect is soms ook jezelf even opzij zetten om iemand anders bij te staan in een moeilijke tijd.

Mijn familie heeft een heel hard-atheistische tak en een tamelijk-christelijke. Waar het voorkwam, bezochten beide partijen uitvaarten en huwelijken in de andere "zuilen". Dan zat mijn refofamilie braaf naar de Internationale te luisteren als er een oude communistische tante gecremeerd werd of zat mijn lieve opa netjes naar een dominee te luisteren, al geloofde hij er verder niets van. Dat is geen verloochening van je eigen standpunten, dat is de naasten bijstaan op een moeilijk moment.
vrouwjagersma schreef:
16-01-2018 21:52
Dat is geen verloochening van je eigen standpunten, dat is de naasten bijstaan op een moeilijk moment.
Voor mensen die hun eigen keuzes ondergeschikt vinden aan die van een ander wel, ja.

Er komt een punt in je leven dat je de keuze zult moeten maken of je je al of niet gaat schikken naar de eisen van volwassen mensen die in sprookjes zijn blijven geloven. Of niet, natuurlijk. Niet iedereen is even sterk.
Amant schreef:
16-01-2018 21:42
Zoals ik eerder al stelde; ontkenning is sterk.
Je bedoelt ontkennen dat er ook huwelijken goed gaan, en sommige mensen geen kinderen op de wereld zetten als ze daar geen geld voor hebben? Jij dacht na mij de zondvloed, we zien wel.
Kennelijk betaal je nu alimentatie. Ik begrijp echt niet waarom je dit soort reacties in een topic over een bruiloft zonder kinderen moet plaatsen. Lijkt me al pijnlijk genoeg dat TO geen kinderen kan krijgen. Dan toch nog even een sneer over scheiden én partneralimentatie.
Waarom is me een raadsel. Waar staat dat de a.s. bruid niet werkt en dat ook niet van plan is? Juist zonder kinderen verdienen mensen over het algemeen meer dan de bijstandsnorm. Kinderen kosten bakken geld. Ik heb ze niet en tóch weet ik dat. Nu al.
Zou ook geen kind willen met iemand die geen inkomen heeft. Krijg je scheve toestanden én scheve gezichten van.
Alle reacties Link kopieren
Precies hetzelfde gehad En ja mijn zoon kan zich prima gedragen tijdens zo'n dienst. Maar kinderen waren echt niet welkom. Tja jammer dan maar dan kan ik niet want mijn eerste oppas had, hoe "toevallig" een bruiloft en mijn tweede oppas dus "toevallig " ook. Eerste oppas was nog getuige ook dus jammer als die op moet passen. Btw dat kinderen even bezig worden gehouden tijdens de dienst in een andere ruimte vind ik geen enkel probleem Het sowieso niet welkom schiet mij iig in het verkeerde keelgat.
Jouw goed recht om dingen te eisen maar hun goed recht om dan jouw gezelschap niet meer te willen.
Alle reacties Link kopieren
Tsja, je begrijpt hopelijk wel dat deze bruiloft niet om jou en je aanstaande gaat, maar om je schoonouders?

Dit is nou typisch iets wat jij niet moet oplossen maar je vriend moet oplossen. Je moet niet met je schoonouders zo'n discussie aan gaan want dan heb jij het gedaan. Laat het hem lekker doen, van hem zullen ze veel meer accepteren en hij is in de gelegenheid zich ook wat bozer naar ze op te stellen.

Helaas moet je tegenwoordig nadrukkelijk op de uitnodiging zetten dat kinderen niet welkom zijn omdat veel mensen denken dat je er op zit te wachten dat er tijdens de ceremonie een of andere peuter loopt te krijsen of een kleuter met zijn vingers in het buffet zit te roeren. Volstrekt normaal dus dat je die kinderen er liever niet bij wil. Geef het wel duidelijk aan want je hebt de poppen aan het dansen als het niet heel duidelijk op de uitnodiging staat, je tegen iedereen die het vraagt zegt dat het niet de bedoeling is en dat er uiteindelijk toch iemand een kind meeneemt.

Tsja, als ouders verder zouden kijken dan hun eigen kind, dan zou de wereld een stuk mooier zijn.
Amant schreef:
16-01-2018 21:55
Voor mensen die hun eigen keuzes ondergeschikt vinden aan die van een ander wel, ja.

Er komt een punt in je leven dat je de keuze zult moeten maken of je je al of niet gaat schikken naar de eisen van volwassen mensen die in sprookjes zijn blijven geloven. Of niet, natuurlijk. Niet iedereen is even sterk.
Ik weet hoe jij er over denkt. Mij heb je er niet mee. Ik neem aan dat je geen communist bent. Zou je nu, mocht je hem kennen, wel of niet naar de begrafenis van mijn opa gaan, wetende dat zijn uitvaart in het teken zou staan van zijn strijd tegen het Grootkapitaal? Of ga je alleen niet naar kerkdiensten?
Alle reacties Link kopieren
Lenn12345 schreef:
16-01-2018 21:46
@sprietgras
@christiana

Dat vind ik dus hypocriet en respectloos. En ja hoor, je kan gewoon buiten de kerk wachten, meestal staan de rouwauto's al te wachten tot de dienst afgelopen is en dan schuif je weer aan.
Je kan niemand je geloof opdringen of dwingen een kerkdienst bij te wonen. Simpel zat.
Net zomin als je iemand kan verplichten naar een bruiloft te komen. Of een verjaardag. De 2 keren dat er een kerkdienst was stonden er meer mensen buiten dan binnen trouwens, allemaal atheist en geen zin om voor een uurtje de gelovige uit te hangen. Heeft ook niks met respect te maken...
Respect is mensen in hun waarde laten.
Niets hypocriets aan van mijn kant, heb respect en medeleven voor de nabestaanden en steun hun met mijn aanwezigheid. Weet mij keurig te gedragen in kerken en diensten. Weet uit ervaring hoe fijn het is dat mensen komen als je naaste (vader/moeder/zus/partner) is overleden. Dat ik vanaf mijn 20e geen actief lid meer ben van de kerk doet daar niets vanaf. Ik ga voor steun en respect naar de dienst. Zo ik ook naar een dienst ga voor een huwelijk van een naaste.
Amant schreef:
16-01-2018 21:49
Hear hear.

In mijn beleving woon je een begrafenis mee vanwege je eigen gevoelens voor de overledene en om de andere naasten te laten zien dat de overledene jou ook nabij stond. Of je al of niet afgerekend wordt op het bijwonen van de kerkdienst heeft niets met de overledene te maken maar slechts met het ego van de kergangers.
Zijn we het toch nog ergens helemaal over eens! :mrgreen:
vrouwjagersma schreef:
16-01-2018 21:57
Ik weet hoe jij er over denkt. Mij heb je er niet mee. Ik neem aan dat je geen communist bent. Zou je nu, mocht je hem kennen, wel of niet naar de begrafenis van mijn opa gaan, wetende dat zijn uitvaart in het teken zou staan van zijn strijd tegen het Grootkapitaal? Of ga je alleen niet naar kerkdiensten?
Iemand die een ideaal heeft is op geen manier te vergelijken met een volwassene die nog steeds in sprookjes gelooft.

Je hebt het zelf niet door, maar wat jij doet is exact datgene wat alle gelovigen doen; respect vragen voor het geloven in sprookjes, wat je andersom als rationeel mens eenvoudigweg niet kunt doen zonder iets essentieels van jezelf op te geven; integriteit.
Amant schreef:
16-01-2018 22:02
Iemand die een ideaal heeft is op geen manier te vergelijken met een volwassene die nog steeds in sprookjes gelooft.

Je hebt het zelf niet door, maar wat jij doet is exact datgene wat alle gelovigen doen; respect vragen voor het geloven in sprookjes, wat je andersom als rationeel mens eenvoudigweg niet kunt doen zonder iets essentieels van jezelf op te geven; integriteit.
Maar hoe geef je je integriteit op door als niet-gelovige een kerkdienst te bezoeken? Je zult toch wel vaker bij iets aanwezig zijn waar je geen affiniteit mee hebt? Is het de angst dat je onbewust bekeerd wordt? Is het verzet tegen elke vorm van religie?
En dan negeer ik je generalisatie voor het gemak. Je kent me niet, dus je weet helemaal niet wat voor soort gelovige ik ben. Ik vraag ook niet om respect voor mijn geloof per se, ik leg uit dat ik het in bepaalde situaties logisch vindt dat je een uitvaart bijwoont, ook wanneer je zelf niet religieus bent.
Toen mijn 7-jarige neefje was overleden ( :-( ) was het afscheid heel informeel in de tuin van zijn ouders. Ik had toen een baby van ongeveer een half jaar die ik thuis had gelaten.

Er was wel genoeg ander klein grut (inclusief zusje van het neefje) het was eigenlijk heel 'mooi' en heel natuurlijk, inclusief gekwebbel van de kleintjes die natuurlijk geen idee hadden.

Neef vroeg ook nog waarom ik mijn baby niet had meegenomen, hij vond het jammer want iedereen hoorde erbij. Zo hoeft niet iedereen er in te staan en het is sowieso iets anders dan een huwelijk maar ik vond het zo puur, oprecht en een echt afscheid, met een lach en een traan.
vrouwjagersma schreef:
16-01-2018 22:08
Maar hoe geef je je integriteit op door als niet-gelovige een kerkdienst te bezoeken? Je zult toch wel vaker bij iets aanwezig zijn waar je geen affiniteit mee hebt? Is het de angst dat je onbewust bekeerd wordt? Is het verzet tegen elke vorm van religie?
En dan negeer ik je generalisatie voor het gemak. Je kent me niet, dus je weet helemaal niet wat voor soort gelovige ik ben. Ik vraag ook niet om respect voor mijn geloof per se, ik leg uit dat ik het in bepaalde situaties logisch vindt dat je een uitvaart bijwoont, ook wanneer je zelf niet religieus bent.
Wanneer ik even negeer dat je voor je eigen gemak een uitvaart onlosmakelijk verweeft met een kerkdienst blijft over dat je er blijkbaar vanuit gaat dat iedereen compromissen sluit wanneer het om geloof gaat.

Ik niet. Er is ook geen discussie. Iedereen die religie niet met de paplepel is ingegoten snapt dat. Er zijn geen mensen, anders dan getroubleerde, die als volwassene opeens het concept van een alleswetende god aanvaarden en zich eraan onderwerpen.

Iederen die religie niet met de paplepel is ingegoten ziet dat.

Ik weet echt niet wat ik er anders over moet zeggen. Hoe moet ik als vrij mens nou respect opbrengen voor de gebruiken die mij door niet-vrije mensen worden opgelegd? Dat hele concept is te absurd voor woorden. Een belediging voor mijn intelligentie, zelfs.

Wat mij betreft ben je als kind van religieuze ouders met een handicap op de wereld gezet. Zo zie ik het.
Lenn12345 schreef:
16-01-2018 21:46
@sprietgras
@christiana

Dat vind ik dus hypocriet en respectloos. En ja hoor, je kan gewoon buiten de kerk wachten, meestal staan de rouwauto's al te wachten tot de dienst afgelopen is en dan schuif je weer aan.
Je kan niemand je geloof opdringen of dwingen een kerkdienst bij te wonen. Simpel zat.
Net zomin als je iemand kan verplichten naar een bruiloft te komen. Of een verjaardag. De 2 keren dat er een kerkdienst was stonden er meer mensen buiten dan binnen trouwens, allemaal atheist en geen zin om voor een uurtje de gelovige uit te hangen. Heeft ook niks met respect te maken...
Respect is mensen in hun waarde laten.
Ik heb bij zo'n dienst echt nog nooit het gevoel gehad dat ik de gelovige uithing, of uit moest hangen. Ik zat daar niet gedwongen en niemand drong mij iets op. Ik hoefde geen schijn op te houden en kon daar gewoon zitten als mezelf. Vervelend voor je dat jij dat anders hebt ervaren.
Bedankt voor je antwoord, Amand. Ik vrees dat ik me niet aangesproken voel. (Dat ik een uitvaart aan een kerkdienst koppelde, heeft met de context van dit topic te maken. De laatste jaren bezoek ik te veel uitvaarten en die zijn in meerderheid seculier) Het maakt wel iets duidelijk over de manier waarop je de wereld ziet.

Overigens doe je wederom aannames over de achtergrond van gelovigen.
vrouwjagersma schreef:
16-01-2018 22:08
Maar hoe geef je je integriteit op door als niet-gelovige een kerkdienst te bezoeken? Je zult toch wel vaker bij iets aanwezig zijn waar je geen affiniteit mee hebt? Is het de angst dat je onbewust bekeerd wordt? Is het verzet tegen elke vorm van religie?
En dan negeer ik je generalisatie voor het gemak. Je kent me niet, dus je weet helemaal niet wat voor soort gelovige ik ben. Ik vraag ook niet om respect voor mijn geloof per se, ik leg uit dat ik het in bepaalde situaties logisch vindt dat je een uitvaart bijwoont, ook wanneer je zelf niet religieus bent.
Lees net dat je zelf in de kerk getrouwd bent, dat verklaart een hoop. Natuurlijk vind je het dan niet leuk als er mensen niet zijn komen kijken.
Maar ik ben het eens met Amant: ik zei eerder al dat de laatste keer dat ik uit 'respect' of hoe je het noemen wilt een kerkdienst bijwoonde ik als niet-gelovige voor brandhout uitgemaakt werd net als alle kinderen die niet gedoopt waren.
Dat noemden ze letterlijk 'brandhout voor de hel' terwijl de gedoopte kindertjes uit zouden groeien tot prachtige takken vol bloesem. Of zoiets.

Nou sorry maar dat gaat me gewoon te ver. De gelovigen moeten ook respect tonen tgo degenen die niet in die verhaaltjes geloven.
Want je weet toch wat 'geloven' betekent? Als wetenschappelijk bewezen was dat god bestaat zou het 'Zeker weten' heten...
Je kan niet alles zeggen wat er in je hoofd opkomt en je verschuilen achter de bijbel of hoe je die bijbel interpreteert.

En dat iedereen binnenlaten tijdens een trouwerii snap ik ook niet: wat dan als er de eerder genoemde dorpsgek lallend binnenkomt met een bus vol Japanners die weleens een Echte Hollandsche Bruiloft willen fotograferen? Denk niet dat iemand dat kan waarderen.
Toch dient de koster ze allemaal een plekje te wijzen. Vind ik raar.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet alle reacties gelezen maar ik begrijp TO wel.

Wij zijn afgelopen jaar getrouwd en er waren enkele kinderen bij. Persoonlijk heb ik er geen moeite mee mits zij zich gedragen tijdens de ceremonie. Over de kinderen van onze vrienden geen enkele twijfel of het goed zou gaan of niet. Maar, 1 neefje is een minder prettig kind, wordt niet gecorrigeerd en alles word een beetje weggewaaid. Op voorhand aangegeven dat de ouders van neefje er voor moesten zorgen dat hij tijdens de ceremonie rustig was, hoeft niet muisstil maar geen gekrijs en rennen. Dit alles is dus wel gebeurd tijdens de ceremonie. Sterker nog, ik mocht mijn boeket zelfs van de grond rapen omdat neefje het leuk vond om dit er af te gooien. Hier heb ik tijdens de ceremonie wat van gezegd en er werd niets mee gedaan. Direct na de ceremonie waren ze vertrokken, geen felicitatie maar op de feestlocatie zaten ze wel vooraan klaar bij de hapjes. Sindsdien hebben ze het bij mij volledig afgedaan. Je zou verwachten dat het een hoog tokkiegehalte is maar dat is absoluut niet waar, tuttig komt eerder in de buurt.

TO, niets doen wat je niet wil. Ik heb het laten gaan onder het mom 1 kan zich niet gedragen, daar hoeft de rest niet onder te lijden. Achteraf gezien had ik dat wel moeten doen.
Ik hou me niet bezig met de achtergrond van gelovigen, anders dan dat ze een heel ingewikkeld leven krijgen op het moment dat ze wel zelf gaan nadenken met familie, ouders, broers en zussen, kennissen en vrienden die nog wel geïndoctrineerd zijn. Ik benijd niemand die zich in die situatie bevindt.
Amant schreef:
16-01-2018 22:36
Ik hou me niet bezig met de achtergrond van gelovigen, anders dan dat ze een heel ingewikkeld leven krijgen op het moment dat ze wel zelf gaan nadenken met familie, ouders, broers en zussen, kennissen en vrienden die nog wel geïndoctrineerd zijn. Ik benijd niemand die zich in die situatie bevindt.
Ik ook niet. Gelukkig zit ik ook niet in die situatie met een dode ouder, een atheïstische ouder, een atheïstische zus, een communistische opa en wat refotantes die mij als verloren beschouwen omdat ik met iemand van het verkeerde geloof getrouwd ben (alhoewel ik me niet tot zijn geloof bekeerd heb, noch voornemens ben dat ooit te doen). Mijn vrienden zijn niet-religieus (beta-wetenschappers) op een paar light-schapen na. Zelf ben ik ook een light-schaap in een kerk die volgens velen die naam niet eens mag dragen.

Ik ben overigens absoluut geïndoctrineerd als kind, met het verheffingsideaal van het socialisme.

Daarom kan ik ook niets met jouw post, Lenn12345. Ik vind het heel rot dat jij zo'n ervaring hebt en ik zou ook heel boos worden van een dergelijke kerkdienst. Maar gelukkig geloven de meeste mensen in Nederland niet wat daar gepreekt werd.
En ik ben niet boos dat mensen niet geweest zijn. Iedereen die ik uitgenodig heb, is gekomen en meer. En daar zaten mensen bij die absoluut normaal niet in een kerk komen en ik vond het heel fijn dat ze waren, want zij zijn mij ongelooflijk dierbaar.
Hier in de bush waar ik woon komen geen busladingen toeristen, maar in principe zijn die inderdaad van harte welkom bij een trouwdienst in een kerk (en in het gemeentehuis ook, overigens): iedereen is welkom.
Oh ja, ontopic dus: TO: je kunt mensen niet weigeren in een kerk.
popita schreef:
16-01-2018 22:26
Ik heb bij zo'n dienst echt nog nooit het gevoel gehad dat ik de gelovige uithing, of uit moest hangen. Ik zat daar niet gedwongen en niemand drong mij iets op. Ik hoefde geen schijn op te houden en kon daar gewoon zitten als mezelf. Vervelend voor je dat jij dat anders hebt ervaren.

Ik wel, al was dat een doop. Wij 'moesten' bepaalde teksten opzeggen, dat wilden wij niet want niet religieus.
Toen mochten we niet meer komen.
Wanneer ontkenning niet werkt is ontwijking de volgende stap.
Er zitten trouwens geen voorwaarden aan respect, anders dan jezelf uitsluitend op je eigen beweegredenen afrekenen.
Maar ja, binnen de context van dit topic: is TO nu wel of niet respectvol als ze kinderen weigert?
Ik heb er geen antwoord op, namelijk. En ik heb heel hard de Bijbel bestudeerd, want dat doen al die malle religieuzen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven