Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
vrijdag 9 maart 2018 om 10:52
Wat een herkenning (niet alles, maar wel heel veel). Ben vooral een meelezer, maar nu dan toch maar eens een reactie.
Wat kunnen mensen toch een nare opmerkingen maken. Zit bij sommige mensen geen filter tussen wat ze denken en wat ze zeggen? Heb ook zo vaak gehoord dat ik stil/verlegen ben, de vraag waarom ik niks zeg, maar de opmerkingen die ik hierboven lees, vind ik eigenlijk wel heel erg schandalig. Vind het zelf lastig om in real life te reageren op dit soort opmerkingen, ik krijg het gevoel alsof ik iets niet goed doe of dat ik niet goed genoeg ben of zo.
Ben graag thuis (ik vermaak me prima) en hou echt niet van drukke feestjes/feestjes waar veel mensen zijn. Dan blijf ik het liefst thuis en als ik ga, zit ik het liefst verscholen in een hoekje, achter een grote plant of zo. Ik vind het wel weer leuk om met enige regelmaat - dus niet te vaak - naar familie te gaan, maar vind het altijd fijn als ik weer naar huis kan. Ik kan echt genieten als ik alleen in de auto zit - het is minimaal 50 minuten rijden naar familie toe, dus kan heerlijk de tijd nemen om te (beginnen met) ontspannen.
Wat kunnen mensen toch een nare opmerkingen maken. Zit bij sommige mensen geen filter tussen wat ze denken en wat ze zeggen? Heb ook zo vaak gehoord dat ik stil/verlegen ben, de vraag waarom ik niks zeg, maar de opmerkingen die ik hierboven lees, vind ik eigenlijk wel heel erg schandalig. Vind het zelf lastig om in real life te reageren op dit soort opmerkingen, ik krijg het gevoel alsof ik iets niet goed doe of dat ik niet goed genoeg ben of zo.
Ben graag thuis (ik vermaak me prima) en hou echt niet van drukke feestjes/feestjes waar veel mensen zijn. Dan blijf ik het liefst thuis en als ik ga, zit ik het liefst verscholen in een hoekje, achter een grote plant of zo. Ik vind het wel weer leuk om met enige regelmaat - dus niet te vaak - naar familie te gaan, maar vind het altijd fijn als ik weer naar huis kan. Ik kan echt genieten als ik alleen in de auto zit - het is minimaal 50 minuten rijden naar familie toe, dus kan heerlijk de tijd nemen om te (beginnen met) ontspannen.
zijdehoentje wijzigde dit bericht op 09-03-2018 10:53
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
1.42% gewijzigd
In this mad house we must all survive
vrijdag 9 maart 2018 om 11:12
De laatste tijd word ik erg kriegel (en dat is soms nog zacht uitgedrukt) van mensen die zich met mijn leven, mijn werk, mijn zaken willen bemoeien, vooral op momenten dat ik er geen behoefte aan heb en in mijn eigen wereldje zit. Het liefst wil ik dan schreeuwen dat ze me met rust moeten laten en dat ik echt wel zelf kan denken.
So wie so vind ik het contact met mensen de laatste tijd lastig. Ik zie bijvoorbeeld zo op tegen bellen en gebeld worden. Ik weet wel wat ik wil zeggen, maar het lukt me niet om het op een duidelijke manier te vertellen.
Hoor ook regelmatig dat mijn verhalen 'langdradig' zijn, mijn punt niet altijd duidelijk is. Heel frustrerend. Anderen lijken hun punt doeltreffend en met de meest prachtige woorden/zinnen te kunnen verwoorden, bij mij komt het er voor mijn gevoel omslachtig uit en snapt men mijn verhaal niet altijd.
So wie so vind ik het contact met mensen de laatste tijd lastig. Ik zie bijvoorbeeld zo op tegen bellen en gebeld worden. Ik weet wel wat ik wil zeggen, maar het lukt me niet om het op een duidelijke manier te vertellen.
Hoor ook regelmatig dat mijn verhalen 'langdradig' zijn, mijn punt niet altijd duidelijk is. Heel frustrerend. Anderen lijken hun punt doeltreffend en met de meest prachtige woorden/zinnen te kunnen verwoorden, bij mij komt het er voor mijn gevoel omslachtig uit en snapt men mijn verhaal niet altijd.
In this mad house we must all survive
vrijdag 9 maart 2018 om 11:24
Oja, dat heb ik ook. De meeste van mijn vriendinnen zijn dan ook een stuk extraverter dan ik.sarahconnor schreef: ↑08-03-2018 20:36Wat een herkenbaarheid, ik lees even mee:-) Wel heb ik vaak dat als ik me laat 'meeslepen' door een extravert dat het me ook wel goed doet. Ik ben zelf volgens mij behoorlijk introvert maar het zou echt heel slecht voor me zijn om alleen maar tussen gelijkgestemden te gaan zitten. Hoe is dat voor jullie?
Mijn vriend is ook redelijk introvert, en soms is dat wel eens lastig omdat ik het gevoel heb dat we elkaars introversie nogal versterken. Zoals te weinig praten met elkaar en in een soort impasse belanden. Niet echt verontrustend hoor, we zijn ons daar beiden wel van bewust. Maar het kost wat meer moeite om "eruit" te komen.
Nothing happens for a reason
vrijdag 9 maart 2018 om 12:57
Dat heb ik juist als ik teveel van mijn emoties heb laten zien, dat mensen zich gaan bemoeien.Zijdehoentje schreef: ↑09-03-2018 11:12De laatste tijd word ik erg kriegel (en dat is soms nog zacht uitgedrukt) van mensen die zich met mijn leven, mijn werk, mijn zaken willen bemoeien, vooral op momenten dat ik er geen behoefte aan heb en in mijn eigen wereldje zit. Het liefst wil ik dan schreeuwen dat ze me met rust moeten laten en dat ik echt wel zelf kan denken.
So wie so vind ik het contact met mensen de laatste tijd lastig.
Dus eigenlijk doe ik het zelf, want dan gaan de opmerkingen dus komen.
Maar aan de andere kant, als ik mezelf uit en even niet lekker in mijn vel zit, wordt het dus ook vaak verkeerd begrepen/ingevuld dat dat dan wel zal komen omdat ik veel alleen ben(wat op het werk nou niet bepaald het geval is) en ik wel onder de mensen moet blijven komen he....
Terwijl het dus juist andersom is, ik zit vaak niet lekker in mijn vel als ik teveel mensen om me heen heb gehad en mezelf weer uit het oog verlies, heb na drukkere periodes altijd veel oplaad tijd nodig.
yesss wijzigde dit bericht op 13-03-2018 09:43
3.11% gewijzigd
vrijdag 9 maart 2018 om 13:02
Oh even een aanvulling, ik wordt daar ook vaak tegendraads van als mensen zich teveel met me gaan bemoeien, dan denk ik;'En ik moet advies van jou aannemen?' (hele slechte gedachte misschien 
)het zijn vaak mensen die het zelf nou niet bepaald goed geregeld hebben allemaal en dan ineens besef ik weer dat er echt niks mis is met mijn leven. Het is toch die druk die ik soms voel waardoor ik dus soms moeilijk bij mezelf blijf en denk dat ik ook meer moet gaan ondernemen of dat ik iets moet gaan veranderen ofzo.
)het zijn vaak mensen die het zelf nou niet bepaald goed geregeld hebben allemaal en dan ineens besef ik weer dat er echt niks mis is met mijn leven. Het is toch die druk die ik soms voel waardoor ik dus soms moeilijk bij mezelf blijf en denk dat ik ook meer moet gaan ondernemen of dat ik iets moet gaan veranderen ofzo.
vrijdag 9 maart 2018 om 20:04
Echt grappig dit, zo herkenbaar. Idd die irritante bemoeienissen vaak en het eeuwige gezeur dat je te stil/passief/whatever bent. En het moeilijk vinden om goed mijn punt te kunnen maken.
Ik heb dus juist een extraverte man. Dat vind ik aan de ene kant heel erg fijn. Ik denk dat ik me toch wel echt zou gaan vervelen met iemand zoals ik. Het werkt in die zin heel goed dat we elkaar dus wat 'meesleuren/afremmen'. Maar het kan ook gigantisch botsen. Om de zoveel tijd hebben we altijd dezelfde onenigheid over deze verschillen en worden weer eens echt compleet gek van elkaar. Dus ja, ook voor mij wel dubbel dus. Vriendinnen heb ik wel in beide 'types' eigenlijk.
Ik merk wel dat het vaak erg leuk kan zijn als je je wat 'actiever' opstelt, en dat het ook veel energie geeft, maar toch hou ik dat nooit zo lang vol
Ik heb dus juist een extraverte man. Dat vind ik aan de ene kant heel erg fijn. Ik denk dat ik me toch wel echt zou gaan vervelen met iemand zoals ik. Het werkt in die zin heel goed dat we elkaar dus wat 'meesleuren/afremmen'. Maar het kan ook gigantisch botsen. Om de zoveel tijd hebben we altijd dezelfde onenigheid over deze verschillen en worden weer eens echt compleet gek van elkaar. Dus ja, ook voor mij wel dubbel dus. Vriendinnen heb ik wel in beide 'types' eigenlijk.
Ik merk wel dat het vaak erg leuk kan zijn als je je wat 'actiever' opstelt, en dat het ook veel energie geeft, maar toch hou ik dat nooit zo lang vol
vrijdag 9 maart 2018 om 20:52
Dat speelt bij mij ook wel mee (de emoties bedoel ik). Als ik met mezelf in de knoop zit, heb ik lang niet altijd de behoefte om dit met anderen te delen en als ik het al deel dan zit ik al helemaal niet te wachten op - in mijn ogen soms - nietszeggende adviezen.yesss schreef: ↑09-03-2018 12:57Dat heb ik juist als ik teveel van mijn emoties heb laten zien, dat mensen zich gaan bemoeien.
Dus eigenlijk doe ik het zelf, want dan gaan de opmerkingen dus komen.
Maar aan de andere kant, als ik mezelf uit en even niet lekker in mijn vel zit, wordt het dus ook vaak verkeerd begrepen/ingevuld dat dat dan wel zal komen omdat ik veel alleen ben(wat op het werk nou niet bepaald het geval is) en ik wel onder de mensen moet blijven komen he....
Terwijl het dus juist andersom is, ik zit vaak niet lekker in mijn vel als ik teveel mensen om me heen heb gehad en mezelf weer uit het oog verlies, heb na drukkere periodes altijd veel oplaad tijd nodig.
Zoals nu... Ben zo blij dat het weekend is, ben echt toe aan mezelf
Het verkeerd begrepen worden of dat anderen voor mij dingen gaan invullen herken ik ook. Vaak snapt men niet dat ik geen behoefte heb om alles te zeggen wat ik denk, overal naar toe te gaan, met Jan en alleman af te spreken, naar drukke feestjes te gaan. 'Gewoon zeggen wat je denkt', 'je moet meer onder de mensen komen' kan ik niet meer horen. Prima als dat bij een ander werkt, maar bij mij niet of juist averechts.
In this mad house we must all survive
zaterdag 10 maart 2018 om 10:05
Nee precies... En het is vaak de maatschappij/omgeving die je het gevoel kan geven dat er iets mis is met je. Ik heb dat dus echt jaren gedacht en nog steeds regelmatig, maar ik kom steeds meer tot de conclusie dat er helemaal niks mis is met mij en mijn leven. En dat geld voor iedereen hierZijdehoentje schreef: ↑09-03-2018 20:52Dat speelt bij mij ook wel mee (de emoties bedoel ik). Als ik met mezelf in de knoop zit, heb ik lang niet altijd de behoefte om dit met anderen te delen en als ik het al deel dan zit ik al helemaal niet te wachten op - in mijn ogen soms - nietszeggende adviezen.
Het verkeerd begrepen worden of dat anderen voor mij dingen gaan invullen herken ik ook. Vaak snapt men niet dat ik geen behoefte heb om alles te zeggen wat ik denk, overal naar toe te gaan, met Jan en alleman af te spreken, naar drukke feestjes te gaan. 'Gewoon zeggen wat je denkt', 'je moet meer onder de mensen komen' kan ik niet meer horen. Prima als dat bij een ander werkt, maar bij mij niet of juist averechts.
Ik denk ook als je dat voor ogen houd dat je een hele grote druk er voor jezelf af haalt en je ook veel sterker voelt en overkomt naar je omgeving.
zaterdag 10 maart 2018 om 10:25
Ik vind het heerlijk om in mijn eentje te winkelen.
Liep laatst in de stad, en kwam een huisgenootje tegen. Die wilde gelijk samen met mij verder winkelen, en terrasje pakken etc. Ik baalde als een stekker. Niks tegen huisgenoot hoor, ik kan het prima met haar vinden. Maar dat durf ik niet tegen haar te zeggen. We hebben samen een terrasje gepakt wat gezellig was, en ik moest nog wat winkels langs. Zij eigenlijk niet, maar ze ging wel mee. Ik merk dat ik dan echt niet meer op mijn gemak ben.
Liep laatst in de stad, en kwam een huisgenootje tegen. Die wilde gelijk samen met mij verder winkelen, en terrasje pakken etc. Ik baalde als een stekker. Niks tegen huisgenoot hoor, ik kan het prima met haar vinden. Maar dat durf ik niet tegen haar te zeggen. We hebben samen een terrasje gepakt wat gezellig was, en ik moest nog wat winkels langs. Zij eigenlijk niet, maar ze ging wel mee. Ik merk dat ik dan echt niet meer op mijn gemak ben.
zaterdag 10 maart 2018 om 10:36
Oh nee dat ken ik Kwebbeltje, dan heb je je helemaal ingesteld op een dag alleen winkelen. Ik hoop ook altijd dat ik geen bekenden tegen kom.
Of als je zegt iets te gaan doen dat mensen dan zeggen:'Oh maar ga je dan helemaal alleen?' En helemaal zielig je aan gaan kijken. Ja, ik wil juist alleen en nee dat is niet zielig.
Of als je zegt iets te gaan doen dat mensen dan zeggen:'Oh maar ga je dan helemaal alleen?' En helemaal zielig je aan gaan kijken. Ja, ik wil juist alleen en nee dat is niet zielig.
zaterdag 10 maart 2018 om 10:42
Dit inderdaad. Soms ga ik wel met iemand shoppen, maar dan spreken we dat van tevoren af en dan kan ik me daarop voorbereiden. En dan is het ook gezellig hoor, maar als ik een dagje samen weg ben met iemand, wil ik 's avonds of de dag erna alleen zijn. En dan zijn er inderdaad altijd die opmerkingen: Saai hoor, dat is toch niet gezellig? Tja dat vind jij. Ik vind het heerlijk.yesss schreef: ↑10-03-2018 10:36Oh nee dat ken ik Kwebbeltje, dan heb je je helemaal ingesteld op een dag alleen winkelen. Ik hoop ook altijd dat ik geen bekenden tegen kom.
Of als je zegt iets te gaan doen dat mensen dan zeggen:'Oh maar ga je dan helemaal alleen?' En helemaal zielig je aan gaan kijken. Ja, ik wil juist alleen en nee dat is niet zielig.
Dat is hetzelfde als met een groepje naar bijv. de Efteling gaan. Ik heb een abonnement en ga dus altijd met iemand/een groepje. Heel gezellig en ik geniet er ook echt van, maar aan het einde van de dag vind ik het heerlijk dat ik de avond voor mezelf heb. Ik krijg soms ook weleens opmerkingen van mensen die vinden dat ik vereenzaam. Nee, waarom? Als ik echt eenzaam zou zijn, zou ik met niemand afspreken, dan zou ik ook niet naar een pretpark of dierentuin gaan. Ik ben verder sociaal genoeg hoor. Ik baal daar van, dat ik me steeds weer moet verdedigen.
zaterdag 10 maart 2018 om 18:05
zaterdag 10 maart 2018 om 20:37
Ik doe heel veel dingen alleen en ik pieker er niet over om met mensen te gaan winkelen. Introvert betekent toch niet automatisch verlegen. Ik zeg heel makkelijk dat ik nou eenmaal zo iemand ben die sommige dingen liever alleen doet. Dat wordt eigenlijk zelden verkeerd opgepakt.
Ik heb het ook als ik in de trein bekenden tegenkom terwijl ik van plan was te slapen of te lezen. Ik zeg dat gewoon.
Laatst moesten we met werk naar Barcelona. Dan zeg ik bewust al tegen collega’s dat ik ze bij de gate wel zie. Ik heb dan geen zin om op Schiphol ook nog vooraf samen dingen te doen. De laatste vlucht heel vroeg, en ik ben ook nog eens totaal geen ochtendmens, dus dan al helemaal niet. Maar het bleek overigens dat niemand zo vroeg op de ochtend behoefte had aan contact met collega’s, haha! Ik had ook expres een stoel in m’n eentje uitgekozen.
Niet iedereen is introvert, maar de meeste mensen begrijpen het wel. Iedereen herkent het in bepaalde mate bij zichzelf is mijn ervaring.
Ik heb het ook als ik in de trein bekenden tegenkom terwijl ik van plan was te slapen of te lezen. Ik zeg dat gewoon.
Laatst moesten we met werk naar Barcelona. Dan zeg ik bewust al tegen collega’s dat ik ze bij de gate wel zie. Ik heb dan geen zin om op Schiphol ook nog vooraf samen dingen te doen. De laatste vlucht heel vroeg, en ik ben ook nog eens totaal geen ochtendmens, dus dan al helemaal niet. Maar het bleek overigens dat niemand zo vroeg op de ochtend behoefte had aan contact met collega’s, haha! Ik had ook expres een stoel in m’n eentje uitgekozen.
Niet iedereen is introvert, maar de meeste mensen begrijpen het wel. Iedereen herkent het in bepaalde mate bij zichzelf is mijn ervaring.
zondag 11 maart 2018 om 23:15
Ik loop nu tegen de verschillen aan tussen mij en een vriendin. Net een berichtje gekregen dat ze ons contact niet zo vindt lopen. Dat het initiatief vaak van haar moet komen, terwijl ik elke middag vrij ben. Ze wil dat ik ook eens met dingen kom. Dat maakt het lastig, want zij heeft het meestal druk druk druk. Ik zei dat het deels komt doordat ik introvert ben. Maar ook omdat zij regelmatig afzegt. Net als het zwemmen dat ze 3 keer achter elkaar af zei. Want dan was haar dag anders gelopen of kwam er iets tussen. Daarop zei dat dingen ondernemen vooral bedoeld is om een partner te vinden. En ik het meer als sport zie. Dat klopt ook. Ze zegt: "Zwem ik steeds en er komt geen man. Ik blijf niet zwemmen. Ben nu 32 en mijn vriendinnen hebben kinderen. Dat wil ik ook. Alleen is maar alleen Met alleen maar thuis zitten kom je ze niet tegen he"
Toen ik vroeg wat ze graag anders zou zien wil ze dat er meer een klik is. Interesses kunnen delen. Voor haar geldt: Hoe meer mensen, hoe beter. En dat is nou net het grote verschil tussen ons. Ik heb dat niet. Ze weet nooit wanneer iets voor mij te druk is. Ik heb dat al vaker uitgelegd, maar dat komt niet aan bij haar.
Hoe zouden jullie dit oplossen?
Toen ik vroeg wat ze graag anders zou zien wil ze dat er meer een klik is. Interesses kunnen delen. Voor haar geldt: Hoe meer mensen, hoe beter. En dat is nou net het grote verschil tussen ons. Ik heb dat niet. Ze weet nooit wanneer iets voor mij te druk is. Ik heb dat al vaker uitgelegd, maar dat komt niet aan bij haar.
Hoe zouden jullie dit oplossen?
maandag 12 maart 2018 om 00:04
Ze geeft zelf ook heel duidelijk aan wat zij verwacht in jullie vriendschap. Dus dan mag jij ook duidelijk zijn.hondenmens schreef: ↑11-03-2018 23:15Ik loop nu tegen de verschillen aan tussen mij en een vriendin. Net een berichtje gekregen dat ze ons contact niet zo vindt lopen. Dat het initiatief vaak van haar moet komen, terwijl ik elke middag vrij ben. Ze wil dat ik ook eens met dingen kom. Dat maakt het lastig, want zij heeft het meestal druk druk druk. Ik zei dat het deels komt doordat ik introvert ben. Maar ook omdat zij regelmatig afzegt. Net als het zwemmen dat ze 3 keer achter elkaar af zei. Want dan was haar dag anders gelopen of kwam er iets tussen. Daarop zei dat dingen ondernemen vooral bedoeld is om een partner te vinden. En ik het meer als sport zie. Dat klopt ook. Ze zegt: "Zwem ik steeds en er komt geen man. Ik blijf niet zwemmen. Ben nu 32 en mijn vriendinnen hebben kinderen. Dat wil ik ook. Alleen is maar alleen Met alleen maar thuis zitten kom je ze niet tegen he"
Toen ik vroeg wat ze graag anders zou zien wil ze dat er meer een klik is. Interesses kunnen delen. Voor haar geldt: Hoe meer mensen, hoe beter. En dat is nou net het grote verschil tussen ons. Ik heb dat niet. Ze weet nooit wanneer iets voor mij te druk is. Ik heb dat al vaker uitgelegd, maar dat komt niet aan bij haar.
Hoe zouden jullie dit oplossen?
Jij wil best met haar afspreken, maar niet als je slechts een middel bent om mannen te ontmoeten of om uit te kunnen. Dat zal ze dan met iemand anders moeten doen.
Zeg haar dat je graag met haar omgaat, maar dat het niet altijd op haar manier hoeft. Als ze daar nu even minder behoefte aan heeft, dan is dat maar zo.
Als ze een keer behoefte heeft om 1 op 1 wat te doen, dan hoor je het wel.
maandag 12 maart 2018 om 10:23
maandag 12 maart 2018 om 14:05
Daar lijkt het wel erg op. Dit heb ik vroeger ook vaak gehad met vriendinnen. Wel meegevraagd worden terwijl het niet om mij ging. Het ging om jongens/mannen. Ik wil een vriendin die op dat moment ook oprecht met mij weg wil. Om iets te doen wat we beiden leuk vinden.
Ik vind haar wel erg needy klinken. Ze wil perse een kind. "Want dan heb je iets voor later." Die garantie heb je natuurlijk nooit.
maandag 12 maart 2018 om 19:37
Tvp. Ik weet pas sinds vorige week dat ik introvert ben dankzij mijn jobcoach. 
Jouw verhaal klinkt herkenbaar Yess. Dat heb ik ook. Voor mij voelt het dan alsof ik me voortdurend "schrap moet zetten" tot die persoon komt opdagen en weer de deur uit is. En natuurlijk moet je dan ook die bloedirritante small talk door. "Ja het is echt hondenweer..."
Jouw verhaal klinkt herkenbaar Yess. Dat heb ik ook. Voor mij voelt het dan alsof ik me voortdurend "schrap moet zetten" tot die persoon komt opdagen en weer de deur uit is. En natuurlijk moet je dan ook die bloedirritante small talk door. "Ja het is echt hondenweer..."
maandag 12 maart 2018 om 19:48
Precies dat Bearnaise... En ik had het al expres op vanmiddag gepland, zodat ik dan de avond niks meer had. Morgen ben ik nog een dag vrij en ik weet nog niet hoe ik die in ga vullen.
Ook al lig ik de hele dag op de bank, ik wil dan in die relax modus en dan wil ik niet met iemand kletsen of inderdaad moeten wachten totdat er nog iemand langs komt...
En vallen er trouwens wat dingen op zijn plek nu je weet dat je introvert bent?
Ook al lig ik de hele dag op de bank, ik wil dan in die relax modus en dan wil ik niet met iemand kletsen of inderdaad moeten wachten totdat er nog iemand langs komt...
En vallen er trouwens wat dingen op zijn plek nu je weet dat je introvert bent?
