Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
maandag 12 maart 2018 om 20:30
Jazeker! Mijn afwachtende houding bij nieuwe mensen bvb (kat uit de boom kijken). Vervolgens enkel extravert kunnen zijn bij mensen met wie het goed klikt of die ik goed ken.
Ik luister graag. Ik kan me prima vermaken door enkel gesprekken te volgen zonder zelf een bijdrage te doen.
Van mijn baas kreeg ik al snel de opmerking dat ik me te afzijdig hield en dat mijn directe collega's zich vragen begonnen te stellen. Maar het klikt gewoon niet goed genoeg dus dan hou ik me vanzelf wat afzijdig. En ik kan niet smalltalken. Omwille van diezelfde reden mijd ik buren. Ik check eerst of de kust veilig is.
Ik bel niet graag. Dat vind ik echt verschrikkelijk. Doe mij maar mailen.
Ik ben een kattemens.
Feestjes trek ik enkel als er goede vrienden zijn waar ik mee kan praten of als er mensen zijn waar ik een goede klik mee blijk te hebben. Nogmaals owv dat smalltalken.
Vriendschappen onderhouden vind ik moeilijk. Daar kruipt teveel tijd in ofzo. Ik kan alleen vrienden houden als ze ermee omkunnen dat het contact af en toe een poos minder is omdat ik dan liever op mezelf ben. Gelukkig heb ik er zo wel een paar.
Ik luister graag. Ik kan me prima vermaken door enkel gesprekken te volgen zonder zelf een bijdrage te doen.
Van mijn baas kreeg ik al snel de opmerking dat ik me te afzijdig hield en dat mijn directe collega's zich vragen begonnen te stellen. Maar het klikt gewoon niet goed genoeg dus dan hou ik me vanzelf wat afzijdig. En ik kan niet smalltalken. Omwille van diezelfde reden mijd ik buren. Ik check eerst of de kust veilig is.
Ik bel niet graag. Dat vind ik echt verschrikkelijk. Doe mij maar mailen.
Ik ben een kattemens.
Feestjes trek ik enkel als er goede vrienden zijn waar ik mee kan praten of als er mensen zijn waar ik een goede klik mee blijk te hebben. Nogmaals owv dat smalltalken.
Vriendschappen onderhouden vind ik moeilijk. Daar kruipt teveel tijd in ofzo. Ik kan alleen vrienden houden als ze ermee omkunnen dat het contact af en toe een poos minder is omdat ik dan liever op mezelf ben. Gelukkig heb ik er zo wel een paar.
maandag 12 maart 2018 om 23:42
Yess, ik ken dat. Even kan soms al teveel zijn. Zelfs al is het mijn moeder die zegt dat ze MISSCHIEN 's middags nog even langs komt. Iets brengen/ophalen. Het kan ook morgen worden. Of ze staat er ineens als ik sta te koken. Ik kan er slecht tegen als iemand mijn werkzaamheden onderbreekt. Ook al zijn ze binnen 5 minuten weg.
dinsdag 13 maart 2018 om 07:34
Ik heb ook de grootste afschuwelijke hekel aan onverwachte visite. Soms doe ik gewoon net of ik niet thuis ben. (tenzij ze me al hebben gezien natuurlijk of als m'n man thuis is) Ik heb sowieso een hekel aan visite. Zeker als ik weet dat het plakkers zijn die maar niet weg willen lijken te gaan.
Yess, ik kan me voorstellen hoor dat je er geen zin in hebt. Ik heb ook liever niet dat mensen iets komen brengen of halen want idd die small talk... bah. Ben er ook heel slecht in dus 1 voordeel, ik ben snel uitgeluld.
Ik zou het zelf gaan brengen, dan ben je niet afhankelijk van haar en kun je direct weer weg. Of als ze komt snel je jas aan doen en net doen of je net weg ging zodat je haar niet binnen hoeft te vragen.
Soms heb ik ook echt een dag voor mezelf nodig en wil dan nergens rekening mee hoeven te houden. Alleen al het idee dat er iemand voor de deur kan staan word ik zenuwachtig van.
Yess, ik kan me voorstellen hoor dat je er geen zin in hebt. Ik heb ook liever niet dat mensen iets komen brengen of halen want idd die small talk... bah. Ben er ook heel slecht in dus 1 voordeel, ik ben snel uitgeluld.
Ik zou het zelf gaan brengen, dan ben je niet afhankelijk van haar en kun je direct weer weg. Of als ze komt snel je jas aan doen en net doen of je net weg ging zodat je haar niet binnen hoeft te vragen.
Soms heb ik ook echt een dag voor mezelf nodig en wil dan nergens rekening mee hoeven te houden. Alleen al het idee dat er iemand voor de deur kan staan word ik zenuwachtig van.
dinsdag 13 maart 2018 om 09:19
dinsdag 13 maart 2018 om 09:28
Ik begrijp wat je bedoelt. Ik ben er sinds 2013 van bewust dat ik introvert ben en sommige zaken mij veel energie kosten of dat ik er geen zin in heb. Voorheen deed ik altijd sociaal wenselijk maar ten koste van mijzelf. Tegenwoordig kies ik de mensen uit die mij energie geven, maar zeg ik ook wat mij wel en niet goed doet.
We werden uitgenodigd om oud en nieuw met de vriendengroep te vieren, zoals altijd. Echter kwamen er nu meer mensen bij die ik niet kende, en hun aanhang. Als het een verjaardag is van iemand maakt me dat niet uit maar oud & nieuw zie ik als een leuke feestdag die ik wil vieren met mensen waarbij ik mij op mijn gemak voel. Het is sowieso al een hele opgave om het tot 12 uur vol te houden. Ik heb dus gezegd dat ik oversla omdat het mij teveel energie kost.. Zodoende kom ik er er ook achter dat het helemaal niet erg is. Ik was ook altijd bang dat men mij zou beoordelen als ik afhaakte of zou vertellen dat iets niet bij mij past maar tegenwoordig doe ik dat gewoon en het zijn niet voor niets mijn vrienden: die begrijpen dat.
We werden uitgenodigd om oud en nieuw met de vriendengroep te vieren, zoals altijd. Echter kwamen er nu meer mensen bij die ik niet kende, en hun aanhang. Als het een verjaardag is van iemand maakt me dat niet uit maar oud & nieuw zie ik als een leuke feestdag die ik wil vieren met mensen waarbij ik mij op mijn gemak voel. Het is sowieso al een hele opgave om het tot 12 uur vol te houden. Ik heb dus gezegd dat ik oversla omdat het mij teveel energie kost.. Zodoende kom ik er er ook achter dat het helemaal niet erg is. Ik was ook altijd bang dat men mij zou beoordelen als ik afhaakte of zou vertellen dat iets niet bij mij past maar tegenwoordig doe ik dat gewoon en het zijn niet voor niets mijn vrienden: die begrijpen dat.
dinsdag 13 maart 2018 om 10:17
Yess, ik heb juist altijd het gevoel dat de mensen om mij heen (onverwacht) bezoek wel leuk vinden of niet erg. (Of ze kunnen goed doen alsof 
) Bij hun is het allemaal zoete inval. Of bij de buren zie ik heel vaak bezoek langs komen.
Ik voel me juist daardoor zo'n moeilijk, niet spontaan persoon. En heb het gevoel dat mijn vrienden / familie het niet begrijpen omdat hun niet zo zijn.
Shelby, fijn dat jouw vrienden je wel begrijpen, dat maakt het vast makkelijker en hoef je je ook niet anders voor te doen. Dat zou eigenlijk nooit moeten bij je vrienden maar ik durf er niet echt voor uit te komen dat ik zo moeilijk ben.
Knap dat je gewoon voor jezelf hebt gekozen bij Oud&Nieuw en niet bent gegaan. Opzich zou ik dat ook nog wel durven maar mijn man is het tegenovergestelde van mij dus ben ik min of meer verplicht om mee te gaan.
) Bij hun is het allemaal zoete inval. Of bij de buren zie ik heel vaak bezoek langs komen. Ik voel me juist daardoor zo'n moeilijk, niet spontaan persoon. En heb het gevoel dat mijn vrienden / familie het niet begrijpen omdat hun niet zo zijn.
Shelby, fijn dat jouw vrienden je wel begrijpen, dat maakt het vast makkelijker en hoef je je ook niet anders voor te doen. Dat zou eigenlijk nooit moeten bij je vrienden maar ik durf er niet echt voor uit te komen dat ik zo moeilijk ben.
Knap dat je gewoon voor jezelf hebt gekozen bij Oud&Nieuw en niet bent gegaan. Opzich zou ik dat ook nog wel durven maar mijn man is het tegenovergestelde van mij dus ben ik min of meer verplicht om mee te gaan.
dinsdag 13 maart 2018 om 10:34
Bij mijn beste vriendin kan iedereen zomaar binnenlopen. Ik doe toch altijd een appje vooraf maar in principe hoeft dat niet.
Die vind het heerlijk om visite te krijgen en tovert onmiddellijk wat lekkers op tafel of haar man duikt de keuken in om hapjes te maken. Ik ben altijd zo jaloers op haar gezellig, druk huis. En toch.. ik zou het niet kunnen.
Als ik daar ben vind ik het geweldig als er plots een andere vriendin binnenkomt. Er zijn zo ooit wel spontane feestjes ontstaan.
Ik ben daar niet eens op voorzien. En als ik een avond op de bank had voorzien wil ik echt niet onverwacht visite.
Ik ben een afwijkende introvert op vlak van feestjes. Dat vind ik vaak wel leuk. Misschien dat alcohol de introverte kantjes wat afzwakt? Feestjes waarna ik moet rijden zijn moeilijker.
Die vind het heerlijk om visite te krijgen en tovert onmiddellijk wat lekkers op tafel of haar man duikt de keuken in om hapjes te maken. Ik ben altijd zo jaloers op haar gezellig, druk huis. En toch.. ik zou het niet kunnen.
Als ik daar ben vind ik het geweldig als er plots een andere vriendin binnenkomt. Er zijn zo ooit wel spontane feestjes ontstaan.
Ik ben daar niet eens op voorzien. En als ik een avond op de bank had voorzien wil ik echt niet onverwacht visite.
Ik ben een afwijkende introvert op vlak van feestjes. Dat vind ik vaak wel leuk. Misschien dat alcohol de introverte kantjes wat afzwakt? Feestjes waarna ik moet rijden zijn moeilijker.
dinsdag 13 maart 2018 om 11:45
Maar al die dingen kunnen jullie toch zeggen? Mijn hele omgeving weet dat ik een schurfthekel aan onverwacht bezoek heb. Er worden ook grappen over gemaakt, “niet onverwacht bij Liz langsgaan hoor, zij ligt graag in haar onderbroek op de bank”, haha! Maar het wordt wel gerespecteerd.
Ik zei het al eerder, introvert zijn (dat je me-time nodig hebt om te functioneren), is niet hetzelfde als verlegen zijn. Andere mensen zijn ook duidelijk over wat ze fijn vinden, dat mogen jullie dan ook zijn. Ik denk echt dat jullie denken dat dat negatiever wordt opgepakt dan dat het geval is. Iedereen is in bepaalde mate introvert en de herkenning is altijd groot hoor.
Ik doe het wel soms in grapvorm, “Ja sorry jongens, ik ben weer eens zo flexibel als een stalen deur, maar het komt mij nu even niet uit dat het etentje een dag is verzet, ik moet dringend thuis netflixen. Volgende keer beter!” Nooit problemen mee gehad.
Ik zei het al eerder, introvert zijn (dat je me-time nodig hebt om te functioneren), is niet hetzelfde als verlegen zijn. Andere mensen zijn ook duidelijk over wat ze fijn vinden, dat mogen jullie dan ook zijn. Ik denk echt dat jullie denken dat dat negatiever wordt opgepakt dan dat het geval is. Iedereen is in bepaalde mate introvert en de herkenning is altijd groot hoor.
Ik doe het wel soms in grapvorm, “Ja sorry jongens, ik ben weer eens zo flexibel als een stalen deur, maar het komt mij nu even niet uit dat het etentje een dag is verzet, ik moet dringend thuis netflixen. Volgende keer beter!” Nooit problemen mee gehad.
dinsdag 13 maart 2018 om 11:59
Bij mij is het probleem dat ik niet alleen introvert ben maar ook verlegen, stil en onzeker. Ik durf dus niet alles te zeggen. Zelfs tegen m'n broer heb ik hier moeite mee omdat ik weet dat hij dit niet begrijpt. Bij hun thuis is het zoete inval. Speelt wellicht ook mee dat hun kinderen hebben en dat je dan ook vaak vriendjes te spelen krijgt, ouders aan de deur enz enz?
Het andere probleem is dat mijn man het tegenovergestelde is van mij. Hij vindt het leuk om visite te krijgen (ook onverwachts), etentjes te geven, naar feestjes te gaan enz enz. Als ik er dus mee af kom dat ik geen visite wil heb ik ruzie met hem.
Gelukkig krijgen wij niet zo vaak bezoek omdat en wij druk zijn maar ook onze vriendengroep. Dus eigenlijk heb ik niet te klagen hoor, er komt niet vaak bezoek langs maar de enkele keer dat het wel gebeurd baal ik als een stekker en zie ik als een verloren avond.
Vorige week waren we aan het wandelen en kwamen we mensen tegen die vlak bij ons wonen. Hun gaan dit jaar voor het eerst op vakantie naar een land waar wij ieder jaar naar toe gaan. Voor hun spannend en nieuw dus mijn man zegt gelijk "anders komen jullie een keer langs" en dan denk ik van "
zeg nou niets man." In zulke dingen heb ik dus geen zin / behoefte.
Het andere probleem is dat mijn man het tegenovergestelde is van mij. Hij vindt het leuk om visite te krijgen (ook onverwachts), etentjes te geven, naar feestjes te gaan enz enz. Als ik er dus mee af kom dat ik geen visite wil heb ik ruzie met hem.
Gelukkig krijgen wij niet zo vaak bezoek omdat en wij druk zijn maar ook onze vriendengroep. Dus eigenlijk heb ik niet te klagen hoor, er komt niet vaak bezoek langs maar de enkele keer dat het wel gebeurd baal ik als een stekker en zie ik als een verloren avond.
Vorige week waren we aan het wandelen en kwamen we mensen tegen die vlak bij ons wonen. Hun gaan dit jaar voor het eerst op vakantie naar een land waar wij ieder jaar naar toe gaan. Voor hun spannend en nieuw dus mijn man zegt gelijk "anders komen jullie een keer langs" en dan denk ik van "
zeg nou niets man." In zulke dingen heb ik dus geen zin / behoefte.
dinsdag 13 maart 2018 om 14:32
Doubletree20 ^Oh ja, dat is balen. Maar ja, dat is inderdaad een beetje geven en nemen in een relatie. Voor je man ook sneu als hij echt nooit eens spontaan mensen uit kan nodigen en alles eerst zou moeten overleggen. Overigens, vaak komt zoiets "Ja, moeten we een keer doen!" er dan helemaal niet van, dus ik zou me er niet te druk om maken.
Ik ben ook niet zo, maar als iets eenmaal wordt doorgezet, kan ik het vaak toch nog wel leuk vinden. Zelf zou ik het nooit voorstellen, mensen uitnodigen omdat ze naar een land gaan dat ik goed ken, maar ik vind het wel leuk als anderen zo spontaan zijn. Ik ga ook best vaak naar feestjes waar ik vooraf totaal geen zin in heb, en wat uiteindelijk superleuk blijkt te zijn. Maar ben ook net zo lief alleen.
Ik kan me trouwens soms ook nog druk maken dat ik die mensen dan voor blok zet, en dat ze misschien eigenlijk helemaal geen zin hebben om langs te komen, maar geen Nee durven zeggen.
Ik ben ook niet zo, maar als iets eenmaal wordt doorgezet, kan ik het vaak toch nog wel leuk vinden. Zelf zou ik het nooit voorstellen, mensen uitnodigen omdat ze naar een land gaan dat ik goed ken, maar ik vind het wel leuk als anderen zo spontaan zijn. Ik ga ook best vaak naar feestjes waar ik vooraf totaal geen zin in heb, en wat uiteindelijk superleuk blijkt te zijn. Maar ben ook net zo lief alleen.
Ik kan me trouwens soms ook nog druk maken dat ik die mensen dan voor blok zet, en dat ze misschien eigenlijk helemaal geen zin hebben om langs te komen, maar geen Nee durven zeggen.
woensdag 14 maart 2018 om 11:27
Dat heb ik ook! Maar ik denk dat dat eerder onzekerheid is dan een introvert kantje.
woensdag 14 maart 2018 om 18:15
Yesss Oh ja, dat haat ik. Dat het dan gedraaid wordt alsof jíj iets zonodig wil, terwijl je het voor de ander doet. Dat iemand jou belt, en je beantwoordt de vragen en dan zegt de beller, sorry ik moet het even kort houden want ik moet verder. Nou moe.
Ik zou er alleen wel echt wat van zeggen. En áls je een volgende keer afspreekt, wel duidelijk aangeven dat je al twee keer voor niets hebt moeten wachten, dus dat je echt een precieze tijd wil afspreken, niet "in de loop van de middag". Maar eerlijk gezegd, zou ik het helemaal afblazen. Wat vervelend.
Het is graag of niet hoor. Wat lomp.
Ik zou er alleen wel echt wat van zeggen. En áls je een volgende keer afspreekt, wel duidelijk aangeven dat je al twee keer voor niets hebt moeten wachten, dus dat je echt een precieze tijd wil afspreken, niet "in de loop van de middag". Maar eerlijk gezegd, zou ik het helemaal afblazen. Wat vervelend.
Het is graag of niet hoor. Wat lomp.
woensdag 14 maart 2018 om 18:50
Ik was ook zo geïrriteerd Liz maar het is inmiddels opgehaald, maar pfoeh dit heeft me echt veel energie gekost...
Voelde me ook echt een beetje de boosdoener terwijl ik haar een gunst doe. Alsof ik degene was die moeilijk deed... Want ze dacht dat ik de hele middag thuis was, dan nòg, we hadden een tijd afgesproken. Groot leerpunt, dit doe ik dus niet meer
Voelde me ook echt een beetje de boosdoener terwijl ik haar een gunst doe. Alsof ik degene was die moeilijk deed... Want ze dacht dat ik de hele middag thuis was, dan nòg, we hadden een tijd afgesproken. Groot leerpunt, dit doe ik dus niet meer
woensdag 14 maart 2018 om 21:29
Yesss, ik denk toch dat je er op een luchtige manier wat van had kunnen zeggen, met deels de hand in eigen boezem. Zo van: ik ben nou eenmaal een type dat zich ergens op in stelt, en als jij dan niet eens laten weten dat je niet meer langs komt terwijl ik het speciaal voor jou apart zet, dan stoort mij dat. Dat kun je misschien kinderachtig vinden, maar zo ervaar ik dat. Ik ben daarin nou eenmaal niet zo flexibel, het spijt me.
Ik snap je hoor, als ik op iemand thuis zit te wachten voor een onbekende tijd, dan heb ik het gevoel dat ik bij wijze van spreken niet eens even rustig kan gaan zitten poepen, want wie weet staat men wel voor de deur. Ik hou daar ook niet van. Of zit je net een programma te kijken of een boek te lezen en, trrrring!
Maar goed, het is achter de rug. Een volgdende keer zul je duidelijker zijn, of er helemaal niet aan beginnen.
Ik snap je hoor, als ik op iemand thuis zit te wachten voor een onbekende tijd, dan heb ik het gevoel dat ik bij wijze van spreken niet eens even rustig kan gaan zitten poepen, want wie weet staat men wel voor de deur. Ik hou daar ook niet van. Of zit je net een programma te kijken of een boek te lezen en, trrrring!
Maar goed, het is achter de rug. Een volgdende keer zul je duidelijker zijn, of er helemaal niet aan beginnen.
woensdag 14 maart 2018 om 21:51
Ja wat is dit herkenbaar. Ik hou van duidelijkheid, als er iemand op een onbekende tijd komt ben ik de hele dag van slag. Zelfs als ze al geweest zijn. Simpel voorbeeld: Vorig jaar februari werd mijn bank geleverd. Het was die dag slecht weer (storm) en ik kreeg om 7u een smsje van het bedrijf, dat het tussen 3 en 4 bezorgd zou worden. Prima, dan kan ik overdag nog mijn ding doen, al was ik niet op mijn gemak omdat ik dacht: misschien komen ze toch eerder. Het werd 3 uur, half 4, 4 uur, kreeg ik weer een sms dat het na half 5 zou worden vanwege vertraging. Rond half 6 waren ze er nog niet. Ik begon maar met eten koken, omdat het al etenstijd was natuurlijk. En ja hoor, ik had het net 10 minuten opstaan toen ze voor de deur stonden. Dan moet ik echt even schakelen hoor. Toen mijn bank er eenmaal was, leek het wel alsof ik er echt aan moest wennen. En aan de andere kant baalde ik, omdat ik speciaal had vrijgevraagd voor deze dag, terwijl ik ook had kunnen werken. Maar ik kon het van tevoren natuurlijk niet weten.LizBakker schreef: ↑14-03-2018 21:29Yesss, ik denk toch dat je er op een luchtige manier wat van had kunnen zeggen, met deels de hand in eigen boezem. Zo van: ik ben nou eenmaal een type dat zich ergens op in stelt, en als jij dan niet eens laten weten dat je niet meer langs komt terwijl ik het speciaal voor jou apart zet, dan stoort mij dat. Dat kun je misschien kinderachtig vinden, maar zo ervaar ik dat. Ik ben daarin nou eenmaal niet zo flexibel, het spijt me.
Ik snap je hoor, als ik op iemand thuis zit te wachten voor een onbekende tijd, dan heb ik het gevoel dat ik bij wijze van spreken niet eens even rustig kan gaan zitten poepen, want wie weet staat men wel voor de deur. Ik hou daar ook niet van. Of zit je net een programma te kijken of een boek te lezen en, trrrring!
Maar goed, het is achter de rug. Een volgdende keer zul je duidelijker zijn, of er helemaal niet aan beginnen.
woensdag 14 maart 2018 om 23:48
Ik heb het wel eens gehad dat ik afgesproken had. Diegene was er na een half uur nog niet, ook niks laten weten. Toen ben ik weggegaan. Belt ie een uur later waar ik was, hij stond voor de deur. Ik zeg: niet thuis, want jij kwam niet opdagen, dus ik ben andere dingen gaan doen. Ik zeg: "ik vind het prima dat je dat bij anderen doet en dat die accepteren dat je hun tijd niet serieus neemt, maar toch niet bij mij". Toen was ie boos...yesss schreef: ↑14-03-2018 21:44Ik snap wel wat je bedoeld, maar ik vind eigenlijk niet dat ik daar sorry voor hoef te zeggen of mezelf daarover hoef te verantwoorden...
We hadden wel een tijd afgesproken, wel ongeveer zo laat, maar het was inmiddels anderhalf uur later.
Is sowieso iets waar ik bewust mee bezig ben, geen sorry zeggen als ik niks verkeerd heb gedaan.
Ik heb wel gezegd dat ik nou eenmaal van duidelijkheid houd, maar ben eigenlijk blij dat ik mezelf verder niet heb lopen verantwoorden. Ben al zo geneigd dat vaak te doen.
Maargoed, gelukkig is het opgelost nu
donderdag 15 maart 2018 om 06:53
