Vader mag vriend niet meer na etentje

04-04-2018 22:28 360 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi Dames

Ik zit ergens mee en misschien kunnen jullie mij hiermee helpen of advies geven :)

Gisteren hadden ik en mijn nieuwe vriend een etentje bij mijn ouders om elkaar te leren kennen.
Mijn vriend is van Duitse afkomst. Toen het onderwerp na familiegeschiedenis ging. Vertelde mijn vader dat zijn vader (mijn opa) in een concentratie kamp in duitsland heeft gezeten omdat hij in het verzet zat.
Daarop vertelde mijn vriend met schaamte dat zijn opa bij de ss zat.
Gisteravond na het etentje kreeg ik dus een appje van mijn vader, dat hij liever niet heeft dat ik mijn vriend voorlopig meeneem naar hun toe. Mijn moeder vind het overdreven en ik vind dat ook. Ik snap best dat het gevoelig ligt, maar daar kan mijn vriend toch niks aan doen. Ik heb hem dit ook nog niet verteld
Wat kan ik hier aan doen. Want ik wil dat mijn vriend zich welkom voelt bij mijn familie.
Iemand enig idee wat ik kan doen? :)
Alle reacties Link kopieren
Tampaxropeje schreef:
05-04-2018 13:24
Jouw vriend is ook niet snugger geweest. Waarom moest hij zo nodig op dat moment over zijn opa vertellen? Wat voegt dat dan toe? Als je dit al wil delen, voor alles is een tijd. Het laat nu alleen maar zien dat hij niet echt luistert, zich niet inleeft.

Ik hoop dat je vriend niet altijd eerst praat voordat hij nadenkt.

Wat je vader betreft.
Ik zou begrip opbrengen voor jouw vader zijn gevoelens en deze serieus nemen. Het is nogal wat dat zijn opa dat heeft meegemaakt, een levende hel. Daarnaast heeft het ook veel impact op het leven van jouw opa gehad en daardoor mogelijk op het leven van je vader. Je zou wel tegen je vader kunnen zeggen dat het voor hem ook beter is om de familiegeschiedenis in het vervolg alleen met mensen te bespreken die hij wat beter kan inschatten / langer kent, gezien hij niet elke (openhartige) reactie op prijs stelt.
Misschien niet snugger, maar wel eerlijk.

Ik vind niet dat je hem iets kan verwijten. Hij wist (en weet!) niet dat het voor de vader van TO zo'n issue is.
Alle reacties Link kopieren
emmetje2 schreef:
05-04-2018 13:13
Dit denk ik ook. Die man is zich wezenloos geschrokken. Zodra de grootste schok voorbij is hoop ik dat hij bijtrekt.
.
Maar waarom brengt deze man het gesprek op dit onderwerp, zodra er iemand met Duitse (voor-)ouders aan zijn tafel zit, vraag ik mij af. Dat is toch zoeken?
Later is nu
Dreamer schreef:
05-04-2018 13:39
.
Maar waarom brengt deze man het gesprek op dit onderwerp, zodra er iemand met Duitse (voor-)ouders aan zijn tafel zit, vraag ik mij af. Dat is toch zoeken?
GEen Idee, ik ken TO's vader niet.
Van de vader en die vriend was het allebei niet erg verstandig om over de oorlog te beginnen.
.
anoniem_333809 wijzigde dit bericht op 11-04-2018 00:38
99.90% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dreamer schreef:
05-04-2018 13:39
.
Maar waarom brengt deze man het gesprek op dit onderwerp, zodra er iemand met Duitse (voor-)ouders aan zijn tafel zit, vraag ik mij af. Dat is toch zoeken?
Ik heb geen idee Dreamer,
Misschien omdat hij het toch liever niet heeft dat ik met een duitse jongen ga, ik zou het echt niet weten.
Maar hij maakt mij wel heel gelukkig en dat is toch wat telt.
En wat als ik kinderen krijg met deze jongen, wil hij mijn kinderen dan ook niet zien omdat ze half duits zijn...
Alle reacties Link kopieren
Christina1996 schreef:
05-04-2018 13:51
Ik heb geen idee Dreamer,
Misschien omdat hij het toch liever niet heeft dat ik met een duitse jongen ga, ik zou het echt niet weten.
Maar hij maakt mij wel heel gelukkig en dat is toch wat telt.
En wat als ik kinderen krijg met deze jongen, wil hij mijn kinderen dan ook niet zien omdat ze half duits zijn...
.
:hug:
Later is nu
Bombus-Sylvarum schreef:
05-04-2018 12:55
Zelfde soort geschiedenis, andere gevolgen. Mijn grootouders hebben eveneens geleden, maar zijn daar heel anders mee omgegaan!
Dat je het uit je bek krijgt... o_o
Christina1996 schreef:
05-04-2018 13:51
Ik heb geen idee Dreamer,
Misschien omdat hij het toch liever niet heeft dat ik met een duitse jongen ga, ik zou het echt niet weten.
Maar hij maakt mij wel heel gelukkig en dat is toch wat telt.
En wat als ik kinderen krijg met deze jongen, wil hij mijn kinderen dan ook niet zien omdat ze half duits zijn...
Je vader heeft toch gezegd voorlopig wil hij je vriend niet zien.
Geef die man ff de tijd om het te laten bezinken en stel hem in een gesprek voor om je vriend af en toe mee tenemen zodat je vader kan zien hoe gelukkig hij je maakt.
Het geluk van je kind kan veel overbruggen :rose:
Alle reacties Link kopieren
iemand opperde ook dat mijn vriends vader is opgevoed met de nazi leer. Dit klopt wel, maar zijn vader distantieert zich ervan en mijn vriend ook.
Dus het zijn geen neo nazi's ze hebben bij de afgelopen duitse verkiezingen op merkel gestemd.
yette schreef:
05-04-2018 13:38
Misschien niet snugger, maar wel eerlijk.

Ik vind niet dat je hem iets kan verwijten. Hij wist (en weet!) niet dat het voor de vader van TO zo'n issue is.
Wat heeft eerlijk hier nou mee van doen? Het gaat eerder om een verkeerde timing.
Natuurlijk is het een 'issue' als jouw opa in een concentratiekamp heeft gezeten. Hoezo is dat iets wat hij niet kon weten?
Susan schreef:
05-04-2018 13:29
Ik ben het met je eens, hij had het niet hoeven vertellen, maar ik denk zomaar dat de kans bestaat dat als hij niks had gezegd en het was later alsnog een keer ter sprake gekomen, het des te meer heibel had gegeven omdat hij het dan dus had verzwegen. In mijn ogen is hij totaal niet verplicht het verleden van zijn opa te openbaren aan wie dan ook, maar mensen vinden toch vaak dat ze recht hebben op bepaalde informatie.
Heeft niks met verzwijgen te maken. Voor alles is een tijd.
Dreamer schreef:
05-04-2018 13:39
.
Maar waarom brengt deze man het gesprek op dit onderwerp, zodra er iemand met Duitse (voor-)ouders aan zijn tafel zit, vraag ik mij af. Dat is toch zoeken?
Eens. Goed punt.
Dreamer schreef:
05-04-2018 09:35
.
En dus zou TO's vader jouw ook aan de keukentafel mogen weigeren? Zou je dat terecht vinden?

Ik snap dat er nog oorlogstrauma's zijn, maar ik snap niet dat je onschuldigen hiermee belast.
Even specifiek antwoord op jouw vraag (ben aan het bijlezen). Het antwoord is nee.
Maar daar ging mijn bericht ook niet over. Ik reageerde op wat Gate-Keeper had geschreven "dat het al zo lang geleden was en nu wel eens klaar mocht zijn".
Dat het niet klaar is, betekent niet dat iemand aan een keukentafel geweigerd moet kunnen worden.
Dat staat er los van.
Alle reacties Link kopieren
Je vader is de idioot in het verhaal, je vriend is net zo min verantwoordelijk voor het SS-verleden van zijn voorouders als jouw vader verantwoordelijk is voor het VOC-verleden van jullie voorouders. Belachelijk dat je dat zou moeten verzwijgen, het is juist eerlijk en oprecht van je vriend.
Er zit niets anders op dan dit allemaal met je vader te bespreken. En aangeven dat je hoopt dat hij binnenkort zijn standpunt wijzigt.
Succes...
Alle reacties Link kopieren
Tampaxropeje schreef:
05-04-2018 14:00
Wat heeft eerlijk hier nou mee van doen? Het gaat eerder om een verkeerde timing.
Natuurlijk is het een 'issue' als jouw opa in een concentratiekamp heeft gezeten. Hoezo is dat iets wat hij niet kon weten?
Vader was degene die over de concentratiekampen begon, hoezo kon hij niet weten dat dat een idioot onderwerp is tijdens de kennismaking met je Duitse schoonzoon. Hij kreeg gewoon te horen wat hij prima kon verwachten door zijn eigen gesprekskeuze.
..
anoniem_364007 wijzigde dit bericht op 15-04-2018 21:47
98.68% gewijzigd
Christina1996 schreef:
05-04-2018 13:51
Ik heb geen idee Dreamer,
Misschien omdat hij het toch liever niet heeft dat ik met een duitse jongen ga, ik zou het echt niet weten.
Maar hij maakt mij wel heel gelukkig en dat is toch wat telt.
En wat als ik kinderen krijg met deze jongen, wil hij mijn kinderen dan ook niet zien omdat ze half duits zijn...
Ik zou het even proberen los te laten zodat jij en je vader het even kunnen laten bezinken. Zijn reactie gisteren was dat hij hem voorlopig niet wil zien. Niet dat hij je vriend pertinent helemaal nooit wil leren kennen en jouw gaat verstoten als je bij hem blijft met je toekomstige kinderen erbij. Laat je vader even begaan en bel je moeder over een paar dagen op om even te horen hoe het met hem gaat. Ik neem tenminste aan dat je vader gewoon voor de rest een redelijk weldenkend persoon is die nu even uit de bocht is gevlogen. Er speelt toch niet meer? Ik zie niet in waarom je dan moet denken dat de band tussen jullie voorgoed verpest zal zijn. Stop met doemdenken hoewel ik me heus kan voorstellen dat je hier over aan het piekeren bent hoor.
kerol schreef:
05-04-2018 14:24
Vader was degene die over de concentratiekampen begon, hoezo kon hij niet weten dat dat een idioot onderwerp is tijdens de kennismaking met je Duitse schoonzoon. Hij kreeg gewoon te horen wat hij prima kon verwachten door zijn eigen gesprekskeuze.
Omdat iemand een ongemakkelijk persoonlijk gesprek begint, hoef je het niet nog ongemakkelijker te maken?

Zoals ik al schreef is het ook van TO's vader niet slim om dit zo maar aan mensen te vertellen die hij nog moet leren kennen. Sommige onderwerpen zijn niet de juiste ijsbrekers.
@ Yette: :hug:

En qua slachtoffers: mijn vader is in de oorlog geboren als kind van een NSB-er.
Enig idee hoe men met NSB-kinderen om ging toen de oorlog eenmaal voorbij was? Hij was geen slachtoffer van zijn opvoeding (mijn opa is vroeg overleden), maar slachtoffer van... tja, de mentaliteit die toen heerste. De maatschappij die afrekende met iedereen die fout was geweest - zelfs al was je dat niet, maar was je vader fout.
Dat valt niemand te verwijten, want zo gaan die dingen nu eenmaal in een lánd dat getraumatiseerd is van een oorlog. Maar slachtoffer was hij wel. Zelfs met een foute pa.
sneeuwwitje80 schreef:
05-04-2018 14:31
Ik zou het even proberen los te laten zodat jij en je vader het even kunnen laten bezinken. Zijn reactie gisteren was dat hij hem voorlopig niet wil zien. Niet dat hij je vriend pertinent helemaal nooit wil leren kennen en jouw gaat verstoten als je bij hem blijft met je toekomstige kinderen erbij. Laat je vader even begaan en bel je moeder over een paar dagen op om even te horen hoe het met hem gaat. Ik neem tenminste aan dat je vader gewoon voor de rest een redelijk weldenkend persoon is die nu even uit de bocht is gevlogen. Er speelt toch niet meer? Ik zie niet in waarom je dan moet denken dat de band tussen jullie voorgoed verpest zal zijn. Stop met doemdenken hoewel ik me heus kan voorstellen dat je hier over aan het piekeren bent hoor.
Dit. Even los laten, dan kan je het later weer verder bespreken met je vader. Als het goed is doet je moeder dat ook al. Zodat hij uit zijn emoties kan komen en (weer?) redelijk wordt.
nononono schreef:
05-04-2018 14:29
Wat ik alleen niet snap: als pa echt een klap van de molen heeft door oorlogsverleden opa, dan had TO dit toch al veel eerder gemerkt? Dan had ze kunnen weten dat Duitse vriend hoe dan ook gevoelig ligt. Nu lijkt het een beetje uit de lucht te komen vallen. En in dat geval is vader vooral onbeleefd.
Ja eens, in dat opzicht is het een vreemd verhaal.

TO, wist je dat dit zo gevoelig ligt? Zo ja, dan had je je vriend toch voor kunnen bereiden en/of zelf kunnen ingrijpen tijdens het gesprek. Of je moeder bijvoorbeeld?
Mijn opa moest ook weleens bijgestuurd worden zeg maar, en dat wisten de meeste mensen om hem heen feilloos.
Alle reacties Link kopieren
Je vader heeft de eerste ontmoeting met je vriend onnodig op de spits gedreven. Als je vriend Duits is, kann je vader best ruiken dat er vast een familielid is met een minder zuiver verleden. Daar kann je vriend niks aan doen en zelfs die opa misschien wel niet zoveel. Ik denk dat hij het erom deed, zodat hij kon zeggen: zie je wel, foute Familie.
Ik heb een Oostenrijkse vriend en onze families hebben het niet over de oorlog, iig niet over Familie leden in de oorlog en dan vind ik heel verstandig.
Courage-- schreef:
05-04-2018 14:36
@ Yette: :hug:

En qua slachtoffers: mijn vader is in de oorlog geboren als kind van een NSB-er.
Enig idee hoe men met NSB-kinderen om ging toen de oorlog eenmaal voorbij was? Hij was geen slachtoffer van zijn opvoeding (mijn opa is vroeg overleden), maar slachtoffer van... tja, de mentaliteit die toen heerste. De maatschappij die afrekende met iedereen die fout was geweest - zelfs al was je dat niet, maar was je vader fout.
Dat valt niemand te verwijten, want zo gaan die dingen nu eenmaal in een lánd dat getraumatiseerd is van een oorlog. Maar slachtoffer was hij wel. Zelfs met een foute pa.
:hug: :rose:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven