Zwanger
alle pijlers
43 jaar en zwanger: Kind houden?
zondag 6 mei 2018 om 15:30
Ik zit momenteel met een moeilijk dilemma. Heb een week geleden ontdekt dat ik zwanger ben, ruim drie maanden. Dit is totaal onverwachts gebeurd. Ik ben 43 jaar en heb al twee dochters van 14 en 11 jaar oud. Mijn partner laat de beslissing aan mij over. Een derde kind is welkom, maar hij kan er ook mee leven als ik het weg laat halen. Op dit moment weet ik het gewoon echt niet. Aan de andere kant lijkt het me heel mooi om een baby in mijn armen te sluiten, in mijn hart is er plek voor. Onze relatie is stabiel en financieel kunnen we het ook wel lijden. Maar persoonlijk vind ik 43 jaar echt te oud om een kind te krijgen. Om straks als oude taart tussen de jonge meiden op het consultatiebureau te staan en weer te starten op het kinderdagverblijf en straks basisschool....
En hoe gaan mijn dochters op reageren? De ene is al flink aan het puberen. Die zit echt niet op een babybroertje of zusje te wachten. De jongste gaat volgend schooljaar naar de brugklas. Inmiddels een echo gehad. En alles ziet er goed uit. Ook de gynaecoloog is positief. In mijn hart is er ruimte voor. Maar mijn leeftijd... Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. Als ik het kindje houd, gaan we wel een NIPT-test doen. Maar ik moet nu wel snel een besluit maken. Hoe langer het kindje in mijn buik zit, hoe moeilijker het wordt om een abortus te laten uitvoeren.
En hoe gaan mijn dochters op reageren? De ene is al flink aan het puberen. Die zit echt niet op een babybroertje of zusje te wachten. De jongste gaat volgend schooljaar naar de brugklas. Inmiddels een echo gehad. En alles ziet er goed uit. Ook de gynaecoloog is positief. In mijn hart is er ruimte voor. Maar mijn leeftijd... Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. Als ik het kindje houd, gaan we wel een NIPT-test doen. Maar ik moet nu wel snel een besluit maken. Hoe langer het kindje in mijn buik zit, hoe moeilijker het wordt om een abortus te laten uitvoeren.
zondag 6 mei 2018 om 21:10
Ik kan het je aanraden. Hier ook geen applaus vooraf. Integendeel. Maar puntje bij paaltje zijn de oudsten heel lief voor de jongste en passen ze zich heel graag aan hem aan. Wij moeten echt aandringen bij de oudsten om hun eigen wensen niet altijd lager te prioriteren dan die van de jongste. Ze brengen heel graag tijd door met hem en met al zijn kinderachtige dingen. En zeggen nu dat ze hem missen als hij er niet is. Andersom is dat trouwens net zo. Wat betreft leeftijd geldt dat het hebben van een klein kind sowieso vermoeiend is. Daar zou ik me ook niet te druk om maken dus.
zondag 6 mei 2018 om 21:11
Pfffft who cares, ze hoeft bij jou toch geen verantwoording af te leggen ze vraagt gewoon advies meer niet.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 6 mei 2018 om 21:12
lise1985 schreef: ↑06-05-2018 20:14Het is niet 'nu eenmaal gebeurt'. Ik begrijp niet dat je daar zo makkelijk over denkt. Je zult nu de consequenties van je actie onder ogen moeten zien, en die zijn heel verstrekkend, niet alleen voor jou en je man maar ook voor je kinderen (en dan gaat het niet om het slaapkamerdillema natuurlijk).
Ik begrijp niet dat het issue bij jou je leeftijd is.
Sterkte met het onder ogen zien van de gevolgen.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 6 mei 2018 om 21:14
Als ik jouw post lees, waardeer ik de opvoeding van mijn ouders des te meer. Mijn ouders hebben me geleerd dat niet alles om mij draait en me aan te passen aan situaties. Daar heb ik mijn verdere leven veel profijt van gehad. Unieke ervaringen meegeven, deden zij niet middels een roadtrip door Amerika, maar op 1001 andere manieren. Zoals kamperen op de Veluwe en dan heel vroeg opstaan om wild te spotten, maar vooral dat de tijd die je samen hebt kostbaar is (zij, maar ook ik zouden zeggen of er nu wel of geen kind bijkomt). Mijn hele leven met alle levenslessen die daarbij horen, vormen een unieke ervaring. Daar heb ik geen roadtrip voor nodig.redbulletje schreef: ↑06-05-2018 16:47Notmaal kun je met kinderen van TO's leeftijd eindelijk mooie reizen gaan maken. Unieke ervaring meegeven door een roadtrip door de USA bijv. Maar in plaats daarvan zullen de gezinsvakanties om een klein kind gaan draaien. En als je normaal met je 16/18-jarigen uit eten gaat, gaat shoppen en terrassen zitten de ouders weer aan een kleuter vast met alle verplichtingen die daarbij komen kijken. Zonde dat je niet van en met je huidige kinderen wil genieten voor ze het huis uit gaan.
anoniem_272211 wijzigde dit bericht op 06-05-2018 21:21
6.82% gewijzigd
zondag 6 mei 2018 om 21:19
zondag 6 mei 2018 om 21:27
Tijdschriftenverslindster schreef: ↑06-05-2018 21:14Als ik jouw post lees, waardeer ik de opvoeding van mijn ouders des te meer. Mijn ouders hebben me geleerd dat niet alles om mij draait en me aan te passen aan situaties. Daar heb ik mijn verdere leven veel profijt van gehad. Unieke ervaringen meegeven, deden zij niet middels een roadtrip door Amerika, maar op 1001 andere manieren. Zoals kamperen op de Veluwe en dan heel vroeg opstaan om wild te spotten, maar vooral dat de tijd die je samen hebt kostbaar is (zij, maar ook ik zouden zeggen of er nu wel of geen kind bijkomt). Mijn hele leven met alle levenslessen die daarbij horen, vormen een unieke ervaring. Daar heb ik geen roadtrip voor nodig.
zondag 6 mei 2018 om 21:37
zondag 6 mei 2018 om 21:47
Och ja, je gaat hier allemaal verhalen lezen en ze zeggen allemaal niks. Iedereen denkt, voelt en handelt naar haar eigen referentiekader.
Ik denk dat het gaat of je jezelf de hele riedel nog een keer ziet doen. Opnieuw de gebroken nachten, peuterspeelzaal, zwemles, kinderfeestjes, schoolgedoe, de constante drukte in huis.
Ik zou dat niet meer trekken, alhoewel een baby heerlijk blijft. Maar een kind, nee. Het kinderleventje bedoel ik dan. Het gedoe met andere moeders, spelen bij elkaar, en ook de structuur waar je in moet zitten, ik ben echt blij dat ik dat niet meer hoef. Daarnaast heb je het dan over de meest gunstige situatie, namelijk dat je kind gezond is en goed mee kan doen.
Maar als je daar geen aversie bij hebt, en je enige zorg is je leeftijd en een kamer te weinig, sja, dan denk ik dat de natuur voor jou beslist heeft.
Ik denk dat het gaat of je jezelf de hele riedel nog een keer ziet doen. Opnieuw de gebroken nachten, peuterspeelzaal, zwemles, kinderfeestjes, schoolgedoe, de constante drukte in huis.
Ik zou dat niet meer trekken, alhoewel een baby heerlijk blijft. Maar een kind, nee. Het kinderleventje bedoel ik dan. Het gedoe met andere moeders, spelen bij elkaar, en ook de structuur waar je in moet zitten, ik ben echt blij dat ik dat niet meer hoef. Daarnaast heb je het dan over de meest gunstige situatie, namelijk dat je kind gezond is en goed mee kan doen.
Maar als je daar geen aversie bij hebt, en je enige zorg is je leeftijd en een kamer te weinig, sja, dan denk ik dat de natuur voor jou beslist heeft.
zondag 6 mei 2018 om 21:59
Dit is volledig irrelevant voor de vraag van TO.. daarbij heeft zij jou geantwoord dat het jou en ons ‘niets aangaat’ (mijn woorden). En daar heb je het mee te doen, toch? Ik vind dat je behoorlijk doordramt.
TO, mijn zusje is ook een nakomertje en wat vonden wij dat leuk!! Ik sliep met mijn zus op een kamer, heel gezellig, en mijn zusje apart. We hebben wat met haar afgesjouwd zeg. Dat kleine kindergiecheltje en de zelfverzonnen moppen aan tafel; hilarisch! Met z’n drieën in de badkuip om dat kleine purkje te wassen en moeders zat erbij te lachen! Haar eerste stapavonden waren met haar grote zussen (veiligheid gegarandeerd), schoenen en telefoons kreeg ze van ons.. ze kwam niets tekort en nog steeds is ze ons ‘kleine’ zusje, ook al is zij nu 27. Was het soms lastig? Nou.. vast wel maar niets wat de moeite waard was om het me nu nog te herinneren.
Oh, en wij woonden in een flatje, mijn moeder was alleen en we hadden drie slaapkamers. Mijn moeder koos ervoor om in de huiskamer op een slaapbank te slapen zodat er een slaapkamer verbouwd kon worden tot speelkamer voor ons.
Overal is een oplossing voor, in mijn ogen. Als jullie het willen, go for it!
zondag 6 mei 2018 om 22:39
Ik zou naar je gevoel luisteren, meestal is dat een prima raadgever.
Verder vind ik je niet te oud , ik ken wel een aantal moeders die op jouw leeftijd een kind gekregen hebben. Dat gaat allemaal prima.
Verder begrijp ik niet helemaal wat je andere kinderen ermee te maken hebben, moet je verantwoording afleggen aan pubers?Ze dealen er maar mee,dit is een beslissing van jou en je man, niet van een stel pubers.
Verder vind ik je niet te oud , ik ken wel een aantal moeders die op jouw leeftijd een kind gekregen hebben. Dat gaat allemaal prima.
Verder begrijp ik niet helemaal wat je andere kinderen ermee te maken hebben, moet je verantwoording afleggen aan pubers?Ze dealen er maar mee,dit is een beslissing van jou en je man, niet van een stel pubers.
maandag 7 mei 2018 om 09:18
Ben je nou echt zo dom dat je de strekking van wat ik schrijf niet snapt en alleen dit eruit haalt? Het is een voorbeeld van hoe alles zal gaan. Bij alles maar dan ook alles moet rekening gehouden worden met de baby/dreumes/peuter/kleuter. Daarmee geeft ze dus haar gezin zoals het is op en moet het hele gezin de aankomende jaren flink inleveren, vooral qua vrijheid. Zoals het gewoon met een kleintje is, je kan nooit zomaar ergens heen en overal waar je wel heen gaat moet eerst gekeken worden of het ook geschikt is voor de jongste waardoor de behoeftes van de oudste gewoon veel minder aan bod komen. Ik vind dat wel een dingetje hoor en ik vind ook dat daar hier ook wel makkelijk overheen gestapt wordt. Zo ook met de kamers, mijn kinderen vonden het leuk om samen te slapen toen ze jonger waren maar tegen de middelbare hadden ze echt wel behoefte aan privacy en dat hoor ik van heel veel mensen om me heen. Ik vind het dus nogal wat om net nu ze juist meer behoefte aan privacy krijgen ze ineens bij elkaar te leggen terwijl ze dat al niet gewent waren. Die meiden moeten een hoop inleveren voor die baby hoor, ik vind dat TO dat ook best in haar overweging mee mag nemen.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
maandag 7 mei 2018 om 09:34
Netjes omschreven en ik denk voor een groot deel ook wel hoe het zal gaan.MwTheelepel schreef: ↑07-05-2018 09:18Ben je nou echt zo dom dat je de strekking van wat ik schrijf niet snapt en alleen dit eruit haalt? Het is een voorbeeld van hoe alles zal gaan. Bij alles maar dan ook alles moet rekening gehouden worden met de baby/dreumes/peuter/kleuter. Daarmee geeft ze dus haar gezin zoals het is op en moet het hele gezin de aankomende jaren flink inleveren, vooral qua vrijheid. Zoals het gewoon met een kleintje is, je kan nooit zomaar ergens heen en overal waar je wel heen gaat moet eerst gekeken worden of het ook geschikt is voor de jongste waardoor de behoeftes van de oudste gewoon veel minder aan bod komen. Ik vind dat wel een dingetje hoor en ik vind ook dat daar hier ook wel makkelijk overheen gestapt wordt. Zo ook met de kamers, mijn kinderen vonden het leuk om samen te slapen toen ze jonger waren maar tegen de middelbare hadden ze echt wel behoefte aan privacy en dat hoor ik van heel veel mensen om me heen. Ik vind het dus nogal wat om net nu ze juist meer behoefte aan privacy krijgen ze ineens bij elkaar te leggen terwijl ze dat al niet gewent waren. Die meiden moeten een hoop inleveren voor die baby hoor, ik vind dat TO dat ook best in haar overweging mee mag nemen.
Maar is dit dan reden voor een abortus?
maandag 7 mei 2018 om 09:37
Waar moet je dan de hele tijd ‘zomaar’ heen?
Heb je dan geen mensen in je netwerk die eens kunnen oppassen? Of vader en moeder splitten op.
Er zijn zoveel mogelijkheden. Ik vind het ook een kulargument.
Met een zieke moeder moet je ook rekening houden, met een hond ook, met je werk ook, en ja, met een kind ook.
Lijkt me part of live.
Heb je dan geen mensen in je netwerk die eens kunnen oppassen? Of vader en moeder splitten op.
Er zijn zoveel mogelijkheden. Ik vind het ook een kulargument.
Met een zieke moeder moet je ook rekening houden, met een hond ook, met je werk ook, en ja, met een kind ook.
Lijkt me part of live.
maandag 7 mei 2018 om 09:42
Dit idd. Kortzichtig om dat allemaal weg te wuiven.MwTheelepel schreef: ↑07-05-2018 09:18Ben je nou echt zo dom dat je de strekking van wat ik schrijf niet snapt en alleen dit eruit haalt? Het is een voorbeeld van hoe alles zal gaan. Bij alles maar dan ook alles moet rekening gehouden worden met de baby/dreumes/peuter/kleuter. Daarmee geeft ze dus haar gezin zoals het is op en moet het hele gezin de aankomende jaren flink inleveren, vooral qua vrijheid. Zoals het gewoon met een kleintje is, je kan nooit zomaar ergens heen en overal waar je wel heen gaat moet eerst gekeken worden of het ook geschikt is voor de jongste waardoor de behoeftes van de oudste gewoon veel minder aan bod komen. Ik vind dat wel een dingetje hoor en ik vind ook dat daar hier ook wel makkelijk overheen gestapt wordt. Zo ook met de kamers, mijn kinderen vonden het leuk om samen te slapen toen ze jonger waren maar tegen de middelbare hadden ze echt wel behoefte aan privacy en dat hoor ik van heel veel mensen om me heen. Ik vind het dus nogal wat om net nu ze juist meer behoefte aan privacy krijgen ze ineens bij elkaar te leggen terwijl ze dat al niet gewent waren. Die meiden moeten een hoop inleveren voor die baby hoor, ik vind dat TO dat ook best in haar overweging mee mag nemen.
maandag 7 mei 2018 om 09:42
Dat kan alleen TO beslissen natuurlijk. Maar ik vind dat er wel heel makkelijk over de al bestaande kinderen en het bestaande gezin waar zij deel van uit maken heen wordt gestapt vandaar dat ik ook die kant wilde aanhalen. Wat TO ermee doet is natuurlijk aan haar. Het lijkt me een hele moeilijke beslissing vooral als je vol zit met hormonen maar daarom kan het juist wel goed zijn als iemand een realistisch beeld schetst van hoe de toekomst er dan uit gaat zien. Want inleveren wordt het voor iedereen sowieso.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
maandag 7 mei 2018 om 10:43
Wat een belachelijk idiote reactie.lise1985 schreef: ↑06-05-2018 20:14Het is niet 'nu eenmaal gebeurt'. Ik begrijp niet dat je daar zo makkelijk over denkt. Je zult nu de consequenties van je actie onder ogen moeten zien, en die zijn heel verstrekkend, niet alleen voor jou en je man maar ook voor je kinderen (en dan gaat het niet om het slaapkamerdillema natuurlijk).
Ik begrijp niet dat het issue bij jou je leeftijd is.
Sterkte met het onder ogen zien van de gevolgen.
Soms gebeurt dit, ondanks alle juiste voorzorgsmaatregelen.
En linksom of rechtsom nemen TO en haar man de verantwoording.
maandag 7 mei 2018 om 10:55
Eb dat is precies hoe ik er ook over denk, moet het inleveren van de grote zussen reden zijn voor abortus.
Maar de tampon van mw Theelepel zit een beetje dwars vandaag vandaar haar felle reactie.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
maandag 7 mei 2018 om 11:01
maandag 7 mei 2018 om 11:02
Of ( zoals wij soms doen) gaat vader met de oudsten op pad en moeder blijft thuis of andersom.
Laatst nog naar de film rampage geweest met oudsten. Mijn man ging de week ervoor.
Je moet vooral in oplossingen denken.
Kinderen vinden alles prima.
En morgen gaan we zwemmen met zijn allen. En ergens in de week pakken we nog een dagje Efteling. Ook onze jongste van bijna 2 gaat mee. Soms zullen we om beurten bij haar moeten blijven zodat oudsten met 1 van ons ( of alleen) een attractie in kunnen. Nou, als dat alles is.
maandag 7 mei 2018 om 11:27
Moeilijke afweging. Ik zou de meiden in ieder geval niet hun eigen kamertje ontnemen, daar zul je wel een oplossing voor moeten verzinnen anders dan de baby een kamer vergeven die al van 1 van de meiden is. Dat gaat geheid problemen geven op deze leeftijd en is ook niet eerlijk bij de aanpassingen die ze nog moeten gaan doen. Zoals bij iedere zwangerschap moet er wel ruimte zijn voor een baby.
Verder dan een kamertje lees ik geen praktische bezwaren (hoewel ik tussen de regels door denk te lezen dat financiën niet heel ruim zijn met 2 opgroeiende pubers), dus het komt er eigenlijk op neer dat je gevoelsmatig moet beslissen of je een 3e kindje wil gaan.
Garanties krijg je nooit, het gaat er om dat je het zelf ziet zitten om weer in de babyfase terecht te komen. Als je het kindje heel erg graag wil en er komt tegenslag op je pad dan vindt je wel een oplossing. Maar als je nu al twijfelt en er gebeurd iets, ga je dan jezelf verwijten maken en heb je spijt? In dat geval zou ik de zwangerschap afbreken.
Verder dan een kamertje lees ik geen praktische bezwaren (hoewel ik tussen de regels door denk te lezen dat financiën niet heel ruim zijn met 2 opgroeiende pubers), dus het komt er eigenlijk op neer dat je gevoelsmatig moet beslissen of je een 3e kindje wil gaan.
Garanties krijg je nooit, het gaat er om dat je het zelf ziet zitten om weer in de babyfase terecht te komen. Als je het kindje heel erg graag wil en er komt tegenslag op je pad dan vindt je wel een oplossing. Maar als je nu al twijfelt en er gebeurd iets, ga je dan jezelf verwijten maken en heb je spijt? In dat geval zou ik de zwangerschap afbreken.
