Kinderen
alle pijlers
hoog sensitief kind en nu?
woensdag 4 maart 2009 om 08:23
Afgelopen maandag hadden we een "slecht-nieuws"gesprek met het kinderdagverblijf over ons zoontje van 3 en half. Ze gaven aan het dat het een hartstikke lief en sociaal joch is, maar dat hij enorm hangt aan structuur en grote moeite heeft met veranderingen. Zo vindt hij het heel moeilijk als de groepen worden samengevoegd, zijn vaste leidster er even niet is etc. Hij heeft hier dan echt begeleiding bij nodig. Ze gaven aan zich zorgen over hem te maken hoe het moet als hij over een half jaar naar de basisschool gaat.
Best herkenbaar, maar wel confronterend. Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.
Goed, ik ben gaan googlen en kwam op het onderwerp hoogsensitieve kinderen ofwel nieuwetijdskinderen. Nu heb ik daar nooit zo veel mee gehad. Dacht altijd dat dit was voor mensen die zichzelf of hun kind gewoon bijzonder vonden of in ontkenning zaten als hun kind autistisch was (sorry, als dit wat bot klinkt). Maargoed, ik heb me hier toch eens in verdiept en viel bijna van mijn stoel van verbazing. Want daar stond mijn kind beschreven. O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Maar nu? Ik heb wat verder gegoogled maar kom dan toch al snel op wat zweverige pagina's terecht, waar ik weinig boodschap aan heb. Hoe serieus wordt deze term momenteel eigenlijk genomen in hulpverleningsland? Hoe informeer ik school tzt? Hoe bereid ik mijn zoon hier uberhaupt op voor?
Wie kan mij wat over hun ervaringen vertellen en advies geven.
Ik hoor het graag!
Best herkenbaar, maar wel confronterend. Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.
Goed, ik ben gaan googlen en kwam op het onderwerp hoogsensitieve kinderen ofwel nieuwetijdskinderen. Nu heb ik daar nooit zo veel mee gehad. Dacht altijd dat dit was voor mensen die zichzelf of hun kind gewoon bijzonder vonden of in ontkenning zaten als hun kind autistisch was (sorry, als dit wat bot klinkt). Maargoed, ik heb me hier toch eens in verdiept en viel bijna van mijn stoel van verbazing. Want daar stond mijn kind beschreven. O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Maar nu? Ik heb wat verder gegoogled maar kom dan toch al snel op wat zweverige pagina's terecht, waar ik weinig boodschap aan heb. Hoe serieus wordt deze term momenteel eigenlijk genomen in hulpverleningsland? Hoe informeer ik school tzt? Hoe bereid ik mijn zoon hier uberhaupt op voor?
Wie kan mij wat over hun ervaringen vertellen en advies geven.
Ik hoor het graag!
woensdag 4 maart 2009 om 11:10
quote:
Pimpelmees schreef op 04 maart 2009 @ 10:22:
Eowyn: HSP is geen stoornis, het is een eigenschap. De eigenschap heeft toevallig de naam hsp gekregen. Ik noem het zelf liever gevoelig voor prikkels.
Als het in de DSMIV is het naar mijn weten wel een stoornis.
Prikkelgevoeligheid wordt in de DSMIV toch als een van de punten gebruikt om vast te stellen of en welke stoornis er is? Daarnaast of je het nu een eigenschap of een stoornis noemt, maakt voor de oplossing weinig uit hoor.
Boeit weinig of het gevoelig voor het geluid van stiften op papier van zoon door een eigenschap, gevoeligheid of stoornis komt, feit is dat oordopjes helpen!
Pimpelmees schreef op 04 maart 2009 @ 10:22:
Eowyn: HSP is geen stoornis, het is een eigenschap. De eigenschap heeft toevallig de naam hsp gekregen. Ik noem het zelf liever gevoelig voor prikkels.
Als het in de DSMIV is het naar mijn weten wel een stoornis.
Prikkelgevoeligheid wordt in de DSMIV toch als een van de punten gebruikt om vast te stellen of en welke stoornis er is? Daarnaast of je het nu een eigenschap of een stoornis noemt, maakt voor de oplossing weinig uit hoor.
Boeit weinig of het gevoelig voor het geluid van stiften op papier van zoon door een eigenschap, gevoeligheid of stoornis komt, feit is dat oordopjes helpen!
woensdag 4 maart 2009 om 11:15
woensdag 4 maart 2009 om 11:21
Ik heb er het idee bij dat het niet zozeer een hokje alswel een gang is. Dat het naar een andere ruimte leidt. Juist een deur die opengaat. Dat is het voordeel van een etiket denk ik, aan de ene kant een stempel maar toch ook meer bereidheid tot begrip (alhoewel het eigenlijk van de zotte is dat je vaak eerst een etiket moet hebben om te kunnen rechtvaardigen dat je een persoonlijke benadering moet/mag hebben).
woensdag 4 maart 2009 om 11:22
quote:Feliciaatje schreef op 04 maart 2009 @ 11:18:
Je kunt altijd nog in de ontkenning gaan en zeggen dat het overduidelijk HSP is Boro .
Maar pittig voor je. Hoe gaat het nu verder nu de diagnose er is?
Hij heeft in iedere cathegorie van de dsmIV classivicatie een fikse stoornis. Het advies is beginnen met de behandeling van zijn hechtingsstoornis, die hem het meest dwars zit op het moment. En een definitive uithuisplaatsing naar een plek waar hij verder op zal groeien. Vriend en ik zullen wel actief bij zijn verdere "opvoeding" betrokken blijven omdat wij en de hulpverlening dat heel , heel belangrijk vinden.
Sorry voor het ot-gaan
Je kunt altijd nog in de ontkenning gaan en zeggen dat het overduidelijk HSP is Boro .
Maar pittig voor je. Hoe gaat het nu verder nu de diagnose er is?
Hij heeft in iedere cathegorie van de dsmIV classivicatie een fikse stoornis. Het advies is beginnen met de behandeling van zijn hechtingsstoornis, die hem het meest dwars zit op het moment. En een definitive uithuisplaatsing naar een plek waar hij verder op zal groeien. Vriend en ik zullen wel actief bij zijn verdere "opvoeding" betrokken blijven omdat wij en de hulpverlening dat heel , heel belangrijk vinden.
Sorry voor het ot-gaan
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
woensdag 4 maart 2009 om 11:24
woensdag 4 maart 2009 om 11:37
Goh vroeger spraken ze niet over hoogsensitieve kinderen...toen waren moeders gewoon thuis en hoefden kinderen idd niet continue zich aan te passen aan nieuwe situaties. Ik heb echt een hekel aan deze nieuwe, nietszeggende stempels. Je drukt zo'n kind gelijk een bepaalde hoek in. Compleet onnodig. Laat zo'n kind toch en laat jij je niet alles aanpraten.
Het is toch niet gek dat sommige kinderen wat meer moeite hebben met aanpassingen? Er wordt tegenwoordig zoveel van ze verwacht...Niet raar dat ze op deze jonge leeftijd nog niet aan alle verwachtingen kunnen voldoen.
Laat kinderen toch kind zijn ipv gelijk in hun psyche te duiken en er vanalles aan te willen sleutelen. Sommige mensen kunnen hun hele leven niet zo goed tegen veranderingen...Daar ben ik er ook één van...En ik functioneer buitengewoon goed.
Het is toch niet gek dat sommige kinderen wat meer moeite hebben met aanpassingen? Er wordt tegenwoordig zoveel van ze verwacht...Niet raar dat ze op deze jonge leeftijd nog niet aan alle verwachtingen kunnen voldoen.
Laat kinderen toch kind zijn ipv gelijk in hun psyche te duiken en er vanalles aan te willen sleutelen. Sommige mensen kunnen hun hele leven niet zo goed tegen veranderingen...Daar ben ik er ook één van...En ik functioneer buitengewoon goed.
woensdag 4 maart 2009 om 11:48
Dacht op een topic over HSP te komen, maar het gaat over Hyves. Nieuwe stoornis: Hyves Persoonlijkheids Stoornis
Hoogsensitieve Hyvers zijn jullie
Ik vind HSP ook een onzinstempel. Sommige kinderen zijn best gevoeliger dan anderen, maar moet er echt meteen een stempel op?
Vreselijk die moderne labeldrang.
(en ben het dus alweeeeeeeeer eens met Enigme, gebeurt teveel de laatste tijd. Gelukkig hebben we altijd nog discussiepunt moeten kunnen plassen in openbare gelegenheden. )
Hoogsensitieve Hyvers zijn jullie
Ik vind HSP ook een onzinstempel. Sommige kinderen zijn best gevoeliger dan anderen, maar moet er echt meteen een stempel op?
Vreselijk die moderne labeldrang.
(en ben het dus alweeeeeeeeer eens met Enigme, gebeurt teveel de laatste tijd. Gelukkig hebben we altijd nog discussiepunt moeten kunnen plassen in openbare gelegenheden. )
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
woensdag 4 maart 2009 om 11:51
quote:iry schreef op 04 maart 2009 @ 11:43:
Ach....ik ben eens bij zo'n zweefteef geweest.
Blijkt dat ik al trauma's heb opgelopen in de baarmoeder.
Tsja......
Kijk, dat bedoel ik dus met respectloos. Jij kan het niets vinden, maar moet een ander dan zo afgezeken worden?
Werkelijk, ik begrijp het niet.
En de hele dsmIV is leuk hoor, maar ondanks dat wordt er nog regelmatig misgediagnosticeerd.
Ach....ik ben eens bij zo'n zweefteef geweest.
Blijkt dat ik al trauma's heb opgelopen in de baarmoeder.
Tsja......
Kijk, dat bedoel ik dus met respectloos. Jij kan het niets vinden, maar moet een ander dan zo afgezeken worden?
Werkelijk, ik begrijp het niet.
En de hele dsmIV is leuk hoor, maar ondanks dat wordt er nog regelmatig misgediagnosticeerd.
woensdag 4 maart 2009 om 11:55
quote:mormeltje schreef op 04 maart 2009 @ 09:16:
Ik was ook zo,n kind,kon slecht tegen veranderingen,op vakantie werd ik letterlijk doodziek,en heb nu nog enorm behoefte aan ritme en structuur.
Maar goed,toen heette dat gewoon ''gevoelig'' volgens mij en deed ik gewoon wat er van mij verlangd werd,op school zal hij uiteindelijk echt wel zijn draai vinden joh als hij daar eenmaal gewend is.
Hier nog zo een....
Vroeger als kind zijnde: een dagje pretpark en ik deed s avonds geen oog dicht van alle opgedane indrukken. Vakantie ja, maar dan wel mijn eigen kussen, deken en vertrouwde spulletjes mee anders ging ik op tilt. Vaak huilen, niet tegen enge dingen kunnen (enge films of speelgoed) en vaak overprikkeld zijn door dingen waar een ander kind waarschijnlijk niet eens bij stilstond.
Nu: Nog steeds wel eens overprikkeld zijn als ik teveel indrukken op doe op een dag. Liever 1 op 1 dingen doen met mensen...mijn grootste nachtmerrie is een groepsvakantie met een groep vrienden of zo. Sfeergevoelig zijn, heb ik ook nog last van, kan ook slecht tegen spanningen, conflicten vind ik vreselijk, zo ook als er iemand boos op mij is.
En ben ik hoogsensitief???? Geen idee, ik wil mij er niet in verdiepen want dan ga ik mij er maar naar gedragen denk ik, ik ben gevoelig maar in de loop der jaren heb ik ook geleerd praktisch te zijn.
Ik ben hooguit misschien gevoeliger dan anderen...enerzijds ben ik soms wel blij dat je in mijn tijd nog niet zoveel etiketjes had om kindertjes op te plakken, in mijn geval had dat namelijk misschien helemaal niet gewerkt. En ja, tuurlijk heb ik mij ook wel eens onbegrepen gevoeld door mijn ouders, omgeving en vriendinnetjes en vriendjes, maarja als dat het enige is.
Neemt natuurlijk niet weg dat het anderzijds wel goed is dat zaken als ADHD en aanverwante dingen nu beter kunnen worden gediagnosticeerd en behandeld...al schieten wij daar vaak met zijn allen in door.
Ik was ook zo,n kind,kon slecht tegen veranderingen,op vakantie werd ik letterlijk doodziek,en heb nu nog enorm behoefte aan ritme en structuur.
Maar goed,toen heette dat gewoon ''gevoelig'' volgens mij en deed ik gewoon wat er van mij verlangd werd,op school zal hij uiteindelijk echt wel zijn draai vinden joh als hij daar eenmaal gewend is.
Hier nog zo een....
Vroeger als kind zijnde: een dagje pretpark en ik deed s avonds geen oog dicht van alle opgedane indrukken. Vakantie ja, maar dan wel mijn eigen kussen, deken en vertrouwde spulletjes mee anders ging ik op tilt. Vaak huilen, niet tegen enge dingen kunnen (enge films of speelgoed) en vaak overprikkeld zijn door dingen waar een ander kind waarschijnlijk niet eens bij stilstond.
Nu: Nog steeds wel eens overprikkeld zijn als ik teveel indrukken op doe op een dag. Liever 1 op 1 dingen doen met mensen...mijn grootste nachtmerrie is een groepsvakantie met een groep vrienden of zo. Sfeergevoelig zijn, heb ik ook nog last van, kan ook slecht tegen spanningen, conflicten vind ik vreselijk, zo ook als er iemand boos op mij is.
En ben ik hoogsensitief???? Geen idee, ik wil mij er niet in verdiepen want dan ga ik mij er maar naar gedragen denk ik, ik ben gevoelig maar in de loop der jaren heb ik ook geleerd praktisch te zijn.
Ik ben hooguit misschien gevoeliger dan anderen...enerzijds ben ik soms wel blij dat je in mijn tijd nog niet zoveel etiketjes had om kindertjes op te plakken, in mijn geval had dat namelijk misschien helemaal niet gewerkt. En ja, tuurlijk heb ik mij ook wel eens onbegrepen gevoeld door mijn ouders, omgeving en vriendinnetjes en vriendjes, maarja als dat het enige is.
Neemt natuurlijk niet weg dat het anderzijds wel goed is dat zaken als ADHD en aanverwante dingen nu beter kunnen worden gediagnosticeerd en behandeld...al schieten wij daar vaak met zijn allen in door.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 4 maart 2009 om 11:57
quote:deb83 schreef op 04 maart 2009 @ 10:49:
Maar amaranth, zegt jou artikel dan ook dat ADD/ADHD dan voor die tijd niet bestond? Want dat geloof ik heel eerlijk gezegd niet. Ik denk nl. dat er altijd al wel mensen rondlopen met ADHD, alleen doordat de wereld veel minder gestructureerd is geworden en door veel meer keuzes valt het meer en sneller op.Dat geloof ik zelf ook niet. Ik denk dat ADD en ADHD van alle tijden zijn. Ik denk ook, dat er voor alles waar een mens last van kan hebben wel iets in de natuur te vinden is waardoor ze er beter mee om kunnen gaan. Ik begrijp ook eigenlijk niet waarom de alternatieve sector alternatief wordt genoemd. Want de natuurgeneeskunde en dergelijke waren er vele jaren eerder dan de chemische middelen die we nu voorgeschoteld krijgen en die nota bene door de verzekering vergoed worden. Welke van de 2 is dan eigenlijk het alternatief??
Maar amaranth, zegt jou artikel dan ook dat ADD/ADHD dan voor die tijd niet bestond? Want dat geloof ik heel eerlijk gezegd niet. Ik denk nl. dat er altijd al wel mensen rondlopen met ADHD, alleen doordat de wereld veel minder gestructureerd is geworden en door veel meer keuzes valt het meer en sneller op.Dat geloof ik zelf ook niet. Ik denk dat ADD en ADHD van alle tijden zijn. Ik denk ook, dat er voor alles waar een mens last van kan hebben wel iets in de natuur te vinden is waardoor ze er beter mee om kunnen gaan. Ik begrijp ook eigenlijk niet waarom de alternatieve sector alternatief wordt genoemd. Want de natuurgeneeskunde en dergelijke waren er vele jaren eerder dan de chemische middelen die we nu voorgeschoteld krijgen en die nota bene door de verzekering vergoed worden. Welke van de 2 is dan eigenlijk het alternatief??
