Kinderen
alle pijlers
hoog sensitief kind en nu?
woensdag 4 maart 2009 om 08:23
Afgelopen maandag hadden we een "slecht-nieuws"gesprek met het kinderdagverblijf over ons zoontje van 3 en half. Ze gaven aan het dat het een hartstikke lief en sociaal joch is, maar dat hij enorm hangt aan structuur en grote moeite heeft met veranderingen. Zo vindt hij het heel moeilijk als de groepen worden samengevoegd, zijn vaste leidster er even niet is etc. Hij heeft hier dan echt begeleiding bij nodig. Ze gaven aan zich zorgen over hem te maken hoe het moet als hij over een half jaar naar de basisschool gaat.
Best herkenbaar, maar wel confronterend. Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.
Goed, ik ben gaan googlen en kwam op het onderwerp hoogsensitieve kinderen ofwel nieuwetijdskinderen. Nu heb ik daar nooit zo veel mee gehad. Dacht altijd dat dit was voor mensen die zichzelf of hun kind gewoon bijzonder vonden of in ontkenning zaten als hun kind autistisch was (sorry, als dit wat bot klinkt). Maargoed, ik heb me hier toch eens in verdiept en viel bijna van mijn stoel van verbazing. Want daar stond mijn kind beschreven. O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Maar nu? Ik heb wat verder gegoogled maar kom dan toch al snel op wat zweverige pagina's terecht, waar ik weinig boodschap aan heb. Hoe serieus wordt deze term momenteel eigenlijk genomen in hulpverleningsland? Hoe informeer ik school tzt? Hoe bereid ik mijn zoon hier uberhaupt op voor?
Wie kan mij wat over hun ervaringen vertellen en advies geven.
Ik hoor het graag!
Best herkenbaar, maar wel confronterend. Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.
Goed, ik ben gaan googlen en kwam op het onderwerp hoogsensitieve kinderen ofwel nieuwetijdskinderen. Nu heb ik daar nooit zo veel mee gehad. Dacht altijd dat dit was voor mensen die zichzelf of hun kind gewoon bijzonder vonden of in ontkenning zaten als hun kind autistisch was (sorry, als dit wat bot klinkt). Maargoed, ik heb me hier toch eens in verdiept en viel bijna van mijn stoel van verbazing. Want daar stond mijn kind beschreven. O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Maar nu? Ik heb wat verder gegoogled maar kom dan toch al snel op wat zweverige pagina's terecht, waar ik weinig boodschap aan heb. Hoe serieus wordt deze term momenteel eigenlijk genomen in hulpverleningsland? Hoe informeer ik school tzt? Hoe bereid ik mijn zoon hier uberhaupt op voor?
Wie kan mij wat over hun ervaringen vertellen en advies geven.
Ik hoor het graag!
woensdag 4 maart 2009 om 10:01
quote:imni schreef op 04 maart 2009 @ 09:55:
Bedankt voor jullie reacties. Tja, die nogal "afwijzende", nuchtere reactie kan ik jullie niet kwalijk nemen, zelf heb ik ook altijd zo gedacht.
Ik ben het overigens helemaal met jullie eens dat je er beter geen etiketje kan plakken, maar ik was wel op zoek naar "hoe komt het dat mijn kind anders is?". Wat is er dan met hem?
Ik vind zo'n slecht nieuws gesprek van het kdv helemaal niet voorbarig, eerder meedenkend en alert. Ik kan het dan ook erg waarderen. En beter nu, zodat we er wat mee kunnen, dan een week voordat ie naar school gaat toch?
Ik heb een aantal jaren gewerkt met kinderen met autisme en adhd en andere gedragsproblematiek, waardoor ik toch wel inderdaad snel denk in die termen. Beroepsderformatie zeg maar.
Ieder kind is anders en uniek, maar ik zie ook dat mijn zoontje echt anders functioneert dan een gemiddeld kind en zoals mijn dochtertje. De punten die horen bij een hoogsensitief kind passen gewoon precies bij zijn karakter.
Jullie reactie leert me overigens ook dat je inderdaad voorzichtig moet zijn met deze term, omdat ie niet snel serieus genomen zal worden. Ik zal bij overdracht naar de basisschool dus gewoon aangeven dat mijn zoon een kind is dat gevoelig en angstig is en moeilijk om kan gaan met veranderingen.
Bedankt voor je uitleg Zwieber, zoals jij je kind voorbereidde op school, zo doen wij het nu ook al min of meer. Dus dat zetten we door, zonder het te zwaar te maken.
Als pedagoog ken je de term sensorische integratie stoornis vast wel, kan nhet niet zijn dat bij je zoon de prikkel anders dan bij ons binnen komen en juist daardoor zo gevoelig is.
Ik herken namelijk enorm veel in je verhaal en in dat van de andere dames en mijn zoon heeft erg veel baat bij de fysio.
Had ik trouwens nooit gedacht want ik bedoel wat kan een fysio nou aan zijn gevoelens doen.
Bedankt voor jullie reacties. Tja, die nogal "afwijzende", nuchtere reactie kan ik jullie niet kwalijk nemen, zelf heb ik ook altijd zo gedacht.
Ik ben het overigens helemaal met jullie eens dat je er beter geen etiketje kan plakken, maar ik was wel op zoek naar "hoe komt het dat mijn kind anders is?". Wat is er dan met hem?
Ik vind zo'n slecht nieuws gesprek van het kdv helemaal niet voorbarig, eerder meedenkend en alert. Ik kan het dan ook erg waarderen. En beter nu, zodat we er wat mee kunnen, dan een week voordat ie naar school gaat toch?
Ik heb een aantal jaren gewerkt met kinderen met autisme en adhd en andere gedragsproblematiek, waardoor ik toch wel inderdaad snel denk in die termen. Beroepsderformatie zeg maar.
Ieder kind is anders en uniek, maar ik zie ook dat mijn zoontje echt anders functioneert dan een gemiddeld kind en zoals mijn dochtertje. De punten die horen bij een hoogsensitief kind passen gewoon precies bij zijn karakter.
Jullie reactie leert me overigens ook dat je inderdaad voorzichtig moet zijn met deze term, omdat ie niet snel serieus genomen zal worden. Ik zal bij overdracht naar de basisschool dus gewoon aangeven dat mijn zoon een kind is dat gevoelig en angstig is en moeilijk om kan gaan met veranderingen.
Bedankt voor je uitleg Zwieber, zoals jij je kind voorbereidde op school, zo doen wij het nu ook al min of meer. Dus dat zetten we door, zonder het te zwaar te maken.
Als pedagoog ken je de term sensorische integratie stoornis vast wel, kan nhet niet zijn dat bij je zoon de prikkel anders dan bij ons binnen komen en juist daardoor zo gevoelig is.
Ik herken namelijk enorm veel in je verhaal en in dat van de andere dames en mijn zoon heeft erg veel baat bij de fysio.
Had ik trouwens nooit gedacht want ik bedoel wat kan een fysio nou aan zijn gevoelens doen.
woensdag 4 maart 2009 om 10:02
TO, op Zwiepjes basisschool werd ook heel duidelijk gezegd: elk kind reageert anders: de een voelt zich gelijk als een vis in het water, de andere trekt zich maanden terug, weer een ander gaat stuiteren etc. De school heeft vaak al alles langs zien komen hoor, dus ik denk best dat ze daar goed mee om kunnen gaan.
woensdag 4 maart 2009 om 10:13
quote:zusenzo schreef op 04 maart 2009 @ 10:01:
Had ik trouwens nooit gedacht want ik bedoel wat kan een fysio nou aan zijn gevoelens doen.
Nou, heel veel dus
Ik vraag me altijd af waarom mensen toch zo graag dingen ontkennen in plaats van toe te geven aan zichzelf dat ze dingen signaleren bij hun kind. Ik had een tijdje terug een gesprek met de arts op het consultatie buro en die zei me dat zon beetje 80% de schouders ophaalt als er duidelijk zichtbare 'problemen' worden geconstateerd, bijv. slecht praten, slechte motorische ontwikkeling, vermoeden van slecht zien etc etc.. Ik vraag me af hoe die ouders dat aan zichzelf en later aan hun kinderen verkopen dat er door hun laksheid een écht probleem is ontstaan.
Elke ouder moet op zijn instinct vertrouwen en als je moedergevoel je ingeeft dat er iets niet klopt en je verstand zegt dat het wel los zal lopen, ga dan lekker voor je gevoel. Ik heb een gehandicapte dochter waarvan nog altijd niet precies duidelijk is wat ze mankeert en hoe dit aan te pakken. Ik ben al tijden bezig met onderzoeken en dergelijke, allemaal op het gemak zodat zij (en ik ook) absoluut niet overbelast worden (dit ook even om pan en hakken te voorkomen). Haar kinderarts is een heel aardige competente vrouw die mij laatst op het hart drukte dat het moedergevoel vaker goed zit dan de medische wereld.
Volg je gevoel wat betreft je kind.. beter nu wat overdrijven dan over een paar jaar 'had ik maar...'
Had ik trouwens nooit gedacht want ik bedoel wat kan een fysio nou aan zijn gevoelens doen.
Nou, heel veel dus
Ik vraag me altijd af waarom mensen toch zo graag dingen ontkennen in plaats van toe te geven aan zichzelf dat ze dingen signaleren bij hun kind. Ik had een tijdje terug een gesprek met de arts op het consultatie buro en die zei me dat zon beetje 80% de schouders ophaalt als er duidelijk zichtbare 'problemen' worden geconstateerd, bijv. slecht praten, slechte motorische ontwikkeling, vermoeden van slecht zien etc etc.. Ik vraag me af hoe die ouders dat aan zichzelf en later aan hun kinderen verkopen dat er door hun laksheid een écht probleem is ontstaan.
Elke ouder moet op zijn instinct vertrouwen en als je moedergevoel je ingeeft dat er iets niet klopt en je verstand zegt dat het wel los zal lopen, ga dan lekker voor je gevoel. Ik heb een gehandicapte dochter waarvan nog altijd niet precies duidelijk is wat ze mankeert en hoe dit aan te pakken. Ik ben al tijden bezig met onderzoeken en dergelijke, allemaal op het gemak zodat zij (en ik ook) absoluut niet overbelast worden (dit ook even om pan en hakken te voorkomen). Haar kinderarts is een heel aardige competente vrouw die mij laatst op het hart drukte dat het moedergevoel vaker goed zit dan de medische wereld.
Volg je gevoel wat betreft je kind.. beter nu wat overdrijven dan over een paar jaar 'had ik maar...'
woensdag 4 maart 2009 om 10:17
En ik wil dit de geïnteresseerden niet onthouden. Ik heb het gelezen en geplakt vanaf een forum:
DE MENSEN MET DE KLEUR INDIGO IN HUN AURA, of de Blauwen, zijn al gedurige tijd aanwezig op deze planeet, alhoewel hun aanwezigheid voor lange tijd erg beperkt was tot kleine getallen waren zij willekeurig verspreidt over de wereldbevolking terug te vinden in alle generaties. Toch kwamen deze mensen voor het einde van het derde gedeelte van 20ste eeuw erg weinig voor, nietaltemin zijn Indigo's bij ons geweest sinds het begin der tijd, en hebben zij mogelijk veel toegedragen aan de vooruitgang van de mensheid - sommige waren beroemd, maar de meeste waren dit niet. Allen waren uniek en begaafd.
De hevige golf van Indigo's die de laatste tijd op deze planeet arriveren zijn te onderscheiden in vijf afgescheiden en opvallende generaties van een decennium elk. Elke generatie heeft zijn eigen specifiek te onderscheiden karaktereigenschappen, aura sluiers en Saturnus' Terugkomst (Ontwaak) jaren. Voor de duidelijkheid staan alle generaties hieronder opgesomd.
Eerste Generatie (Alpha): Geboren tussen 1958-1968. Geboren met een blauw-groen-violet gekleurde aura, gecamoufleerd met een bruine kleuring. Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren voor deze generatie waren 1986-1996. (Leeftijd 28 voor elk jaar.) Deze generatie is nu in hun Post-Ontwaak jaren, en is in het proces van het herontdekken en heractiveren van hun gaven. Sommigen zijn momenteel aan het transformeren naar hun "Octarine" fase.
Tweede Generatie (Beta): Geboren tussen 1968-1978: Deze generatie kwam ook met de blauw-groen-violet kleur in hun aura, maar zonder de bruine gekleurde camouflage. De Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren voor deze generatie was 1996-2006. Deze generatie is ook in hun Post-Ontwaak jaren.
Derde Generatie (Gamma): Geboren tussen 1978-1988: Hier is er sprake van de eerste generatie van Indigo's waarvan het blauw in hun aura minimaal is vermengd met groen en violet. Als deze vermenging dan toch voorkomt dan is dit in het algemeen met violet, met soms verschijningen van "Kristal/Octarine" in hun Aura. Dit is de periode waar de eerste duidelijke gevallen van ADD en ADHD in Indigo kinderen begonnen. De Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren voor deze generatie zijn tussen 2006-2016.
Vierde Generatie (Delta): Geboren tussen 1988-1998: Dit is de eerste generatie 'pure' Indigo's met geen enkele vermenging in hun blauwe Aura er is alleen sprake van een camouflerende waas van de kleur van het hoge energieveld "Kristal/Octarine". Deze genereatie hebben duidelijk een extreme vorm van ADD/ADHD. En het lijkt erop dat dit wordt veroorzaakt door de snelle en overstimulatie van de publieke media van deze tijd op de kristalle lichtstraal zodat het Indigo kind wordt afgeleid. Het gebruik van muziek met langzame ritmes en diepe warme kleuren in hun omgeving, in plaats van het gebruik van medicatie kan hun helpen de schommelingen in energie die ze voelen te stoppen. Zo wordt er ook voor gezorgd dat het Kristal/Octarine element in hun aura iets heeft om zich te aarden. Ook dit zal het Indigo kind kalmeren wanneer hij of zij overgestimuleerd wordt door de drukke, flitsende omgeving. Het zal ook hun overgang naar volwassenheid gemakkelijker te laten lopen. Deze generatie zal de moeilijkste puberteit hebben en als er niet goed opgelet wordt, het hoogste drugs/alcohol en zelfmoord percentage van alle generaties. Voor deze generatie zal de Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren plaats vinden tussen 2016-2026.
Vijfde Generatie (Omega): 1998-2008: Volgens mijn innerlijke leiding, zal dit de laatste groep zijn van pure Indigo's, en zo het einde van een grootste invasie. Deze generatie zal mogelijk dezelfde moeilijkheden tegenkomen omzichzelf op gemak te voelen in hun omgeving as the Delta Generatie. En afhankelijk van de lokale condities zullen zij mogelijk een extreem moeilijke jeugd krijgen. Veel van deze Indigo's zullen geboren worden bij eerdere Indigo's en sommige zullen reïncarnaties zijn van Alpha en Beta generatie Indigo's die er voor hebben gekozen eerder te vertrekken. Afhankelijk van lokale condities zal de Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren plaats vinden tussen 2006-2016. Andere elementen kunnen dit tijdschema mogelijk versnellen of vertragen. De mensen onder de Indigo straal zal na deze generatie sterk dalen. Ze zullen nog wel geboren worden, maar niet meer zo vaak.
Als je een Indigo bent van de Beta generatie, dan sta je op het punt of je bent in het midden van je Saturnus' Terugkomst periode, deze leiding kan je helpen. Het is erg zeldzaam om een volledig ontwaak persoon te zien onder de 30 jaar. Voor Indigo's wordt er van deze moeilijke tijd gebruik gemaakt om alle kleurmengingen en camouflages weg te halen uit je aura, om je persoon bloot te leggen, om je ware potentie te laten zien en je geestelijke vermogens. Deze periode duurt voor een Indigo in het algemeen langer dan voor een normaal persoon, soms tot drie jaar. Indigo's kunnen zich totaal naakt voelen zonder hun andere kleuren, en als ze niet begrijpen wat er met hen gebeurd, kunnen ze in paniek raken en denken dat ze gek worden. Zorgvuldige sturing, goed contact en barmhartige leiding is essentieel voor deze kwetsbare tijden. Je zult er doorkomen, en wonderen zullen je opwachten aan de andere kant van deze passage.
NB: De verscheidende data en generaties die hierboven moeten niet te concreet genomen worden. Als je bent geboren voor de Alpha generatie, dan betekent dit niet dat je geen Indigo kunt zijn. Er waren op dat moment alleen minder van jou op Aarde. Er zullen altijd Indigo's aanwezig zijn in de bevolking, maar op sommige momenten meer dan anders.
noot: overgenomen uit msn groep Indigo project
dit heb ik ooit gevonden op een ander forum.
DE MENSEN MET DE KLEUR INDIGO IN HUN AURA, of de Blauwen, zijn al gedurige tijd aanwezig op deze planeet, alhoewel hun aanwezigheid voor lange tijd erg beperkt was tot kleine getallen waren zij willekeurig verspreidt over de wereldbevolking terug te vinden in alle generaties. Toch kwamen deze mensen voor het einde van het derde gedeelte van 20ste eeuw erg weinig voor, nietaltemin zijn Indigo's bij ons geweest sinds het begin der tijd, en hebben zij mogelijk veel toegedragen aan de vooruitgang van de mensheid - sommige waren beroemd, maar de meeste waren dit niet. Allen waren uniek en begaafd.
De hevige golf van Indigo's die de laatste tijd op deze planeet arriveren zijn te onderscheiden in vijf afgescheiden en opvallende generaties van een decennium elk. Elke generatie heeft zijn eigen specifiek te onderscheiden karaktereigenschappen, aura sluiers en Saturnus' Terugkomst (Ontwaak) jaren. Voor de duidelijkheid staan alle generaties hieronder opgesomd.
Eerste Generatie (Alpha): Geboren tussen 1958-1968. Geboren met een blauw-groen-violet gekleurde aura, gecamoufleerd met een bruine kleuring. Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren voor deze generatie waren 1986-1996. (Leeftijd 28 voor elk jaar.) Deze generatie is nu in hun Post-Ontwaak jaren, en is in het proces van het herontdekken en heractiveren van hun gaven. Sommigen zijn momenteel aan het transformeren naar hun "Octarine" fase.
Tweede Generatie (Beta): Geboren tussen 1968-1978: Deze generatie kwam ook met de blauw-groen-violet kleur in hun aura, maar zonder de bruine gekleurde camouflage. De Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren voor deze generatie was 1996-2006. Deze generatie is ook in hun Post-Ontwaak jaren.
Derde Generatie (Gamma): Geboren tussen 1978-1988: Hier is er sprake van de eerste generatie van Indigo's waarvan het blauw in hun aura minimaal is vermengd met groen en violet. Als deze vermenging dan toch voorkomt dan is dit in het algemeen met violet, met soms verschijningen van "Kristal/Octarine" in hun Aura. Dit is de periode waar de eerste duidelijke gevallen van ADD en ADHD in Indigo kinderen begonnen. De Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren voor deze generatie zijn tussen 2006-2016.
Vierde Generatie (Delta): Geboren tussen 1988-1998: Dit is de eerste generatie 'pure' Indigo's met geen enkele vermenging in hun blauwe Aura er is alleen sprake van een camouflerende waas van de kleur van het hoge energieveld "Kristal/Octarine". Deze genereatie hebben duidelijk een extreme vorm van ADD/ADHD. En het lijkt erop dat dit wordt veroorzaakt door de snelle en overstimulatie van de publieke media van deze tijd op de kristalle lichtstraal zodat het Indigo kind wordt afgeleid. Het gebruik van muziek met langzame ritmes en diepe warme kleuren in hun omgeving, in plaats van het gebruik van medicatie kan hun helpen de schommelingen in energie die ze voelen te stoppen. Zo wordt er ook voor gezorgd dat het Kristal/Octarine element in hun aura iets heeft om zich te aarden. Ook dit zal het Indigo kind kalmeren wanneer hij of zij overgestimuleerd wordt door de drukke, flitsende omgeving. Het zal ook hun overgang naar volwassenheid gemakkelijker te laten lopen. Deze generatie zal de moeilijkste puberteit hebben en als er niet goed opgelet wordt, het hoogste drugs/alcohol en zelfmoord percentage van alle generaties. Voor deze generatie zal de Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren plaats vinden tussen 2016-2026.
Vijfde Generatie (Omega): 1998-2008: Volgens mijn innerlijke leiding, zal dit de laatste groep zijn van pure Indigo's, en zo het einde van een grootste invasie. Deze generatie zal mogelijk dezelfde moeilijkheden tegenkomen omzichzelf op gemak te voelen in hun omgeving as the Delta Generatie. En afhankelijk van de lokale condities zullen zij mogelijk een extreem moeilijke jeugd krijgen. Veel van deze Indigo's zullen geboren worden bij eerdere Indigo's en sommige zullen reïncarnaties zijn van Alpha en Beta generatie Indigo's die er voor hebben gekozen eerder te vertrekken. Afhankelijk van lokale condities zal de Saturnus' Terugkomst/Ontwaak jaren plaats vinden tussen 2006-2016. Andere elementen kunnen dit tijdschema mogelijk versnellen of vertragen. De mensen onder de Indigo straal zal na deze generatie sterk dalen. Ze zullen nog wel geboren worden, maar niet meer zo vaak.
Als je een Indigo bent van de Beta generatie, dan sta je op het punt of je bent in het midden van je Saturnus' Terugkomst periode, deze leiding kan je helpen. Het is erg zeldzaam om een volledig ontwaak persoon te zien onder de 30 jaar. Voor Indigo's wordt er van deze moeilijke tijd gebruik gemaakt om alle kleurmengingen en camouflages weg te halen uit je aura, om je persoon bloot te leggen, om je ware potentie te laten zien en je geestelijke vermogens. Deze periode duurt voor een Indigo in het algemeen langer dan voor een normaal persoon, soms tot drie jaar. Indigo's kunnen zich totaal naakt voelen zonder hun andere kleuren, en als ze niet begrijpen wat er met hen gebeurd, kunnen ze in paniek raken en denken dat ze gek worden. Zorgvuldige sturing, goed contact en barmhartige leiding is essentieel voor deze kwetsbare tijden. Je zult er doorkomen, en wonderen zullen je opwachten aan de andere kant van deze passage.
NB: De verscheidende data en generaties die hierboven moeten niet te concreet genomen worden. Als je bent geboren voor de Alpha generatie, dan betekent dit niet dat je geen Indigo kunt zijn. Er waren op dat moment alleen minder van jou op Aarde. Er zullen altijd Indigo's aanwezig zijn in de bevolking, maar op sommige momenten meer dan anders.
noot: overgenomen uit msn groep Indigo project
dit heb ik ooit gevonden op een ander forum.
woensdag 4 maart 2009 om 10:18
Idd Amaranth heel veel dus maar dat had ik er zelf nooit achter gezocht.
Immni ik weet niet of het iets nieuwes is, ik had er nog nooit van gehoord en de kenmerken die op het internet staan vind ik zelf best vaag, dus ik heb gewoon een afspraak gemaakt voor een intake en de kinderfysio zei zeker een stoornis in zijn sensorische integratie te zien en mijn zoon is toen dus daar mee aan de slag gegaan met goede resultaten trouwens, al hoe wel dat nagelknippen volgens mij altijd gevoelig blijft
Immni ik weet niet of het iets nieuwes is, ik had er nog nooit van gehoord en de kenmerken die op het internet staan vind ik zelf best vaag, dus ik heb gewoon een afspraak gemaakt voor een intake en de kinderfysio zei zeker een stoornis in zijn sensorische integratie te zien en mijn zoon is toen dus daar mee aan de slag gegaan met goede resultaten trouwens, al hoe wel dat nagelknippen volgens mij altijd gevoelig blijft
woensdag 4 maart 2009 om 10:26
Hier ook een gevoeligerd van 5 en het is me opgevallen dat het staat of valt bij begripvolle en goede begeleiding zonder ongeduld en ergernis. Vorig jaar had mijn dochter een leuke juf maar het werkte niet omdat ze ongeduldig kon worden van de hoeveelheid structuur die mijn dochter nodig heeft. Mijn dochter werd erg onzeker en introverter. Dus ik voorzag al 14 jaar schooldrama .
Maar dit jaar heeft ze een juf die het heel vanzelfsprekend opgepakt heeft, er echt geen problemen mee heeft en trots is wanneer mijn dochter sprongen maakt hierin. En dat doet ze dus ook, de insteek is nu positief en stimulerend. Nu heb ik een heel blij, open, sociaal kind, niet alleen thuis maar ook op school. Echt een last die van me afviel begin van dit schooljaar.
Ik heb meerdere malen gepraat met haar juf, er is duidelijk "iets" met mijn dochter, het valt anderen op school ook op icm hoe ik haar ken van daarvoor als baby en peuter (erg gevoelig voor geluiden, aanraking, snel overprikkeld, snel onzeker, veeeeel moeite met verandering en nog een hoop dingen). School neemt het serieus, etiket is daarvoor niet nodig en daar ben ik blij om. Mocht het erg aanwezig blijven en mijn dochter belemmeren, dan ga ik nadenken over een diagnose. Maar het gaat nu prima. Ze heeft gewoon haar eigen unieke handleiding (zoals ieder kind).
Dus maak je niet teveel zorgen, je kunt de dingen vaak oplossen door bijtijds na te denken over hoe verder wanneer zich problemen voordoen. Ik zou me voor die tijd geen zorgen maken, je weet nooit vantevoren hoe een kind precies zal reageren. Mijn tip is wel om veel aandacht te besteden aan weerbaarheid, zelfrespect en zelfvertrouwen. Dan is die gevoeligheid niet iets wat hindert maar gewoon een onderdeel van de rest. Ik heb gemerkt dat door dit te stimuleren en er actief betrokken bij te zijn, ze flexibeler is geworden omdat ze zich bewuster is van haar grenzen, zowel naar zichzelf als anderen toe, en ze minder snel van slag is doordat ze beter kan incasseren, daar meer vertrouwen in heeft.
Maar dit jaar heeft ze een juf die het heel vanzelfsprekend opgepakt heeft, er echt geen problemen mee heeft en trots is wanneer mijn dochter sprongen maakt hierin. En dat doet ze dus ook, de insteek is nu positief en stimulerend. Nu heb ik een heel blij, open, sociaal kind, niet alleen thuis maar ook op school. Echt een last die van me afviel begin van dit schooljaar.
Ik heb meerdere malen gepraat met haar juf, er is duidelijk "iets" met mijn dochter, het valt anderen op school ook op icm hoe ik haar ken van daarvoor als baby en peuter (erg gevoelig voor geluiden, aanraking, snel overprikkeld, snel onzeker, veeeeel moeite met verandering en nog een hoop dingen). School neemt het serieus, etiket is daarvoor niet nodig en daar ben ik blij om. Mocht het erg aanwezig blijven en mijn dochter belemmeren, dan ga ik nadenken over een diagnose. Maar het gaat nu prima. Ze heeft gewoon haar eigen unieke handleiding (zoals ieder kind).
Dus maak je niet teveel zorgen, je kunt de dingen vaak oplossen door bijtijds na te denken over hoe verder wanneer zich problemen voordoen. Ik zou me voor die tijd geen zorgen maken, je weet nooit vantevoren hoe een kind precies zal reageren. Mijn tip is wel om veel aandacht te besteden aan weerbaarheid, zelfrespect en zelfvertrouwen. Dan is die gevoeligheid niet iets wat hindert maar gewoon een onderdeel van de rest. Ik heb gemerkt dat door dit te stimuleren en er actief betrokken bij te zijn, ze flexibeler is geworden omdat ze zich bewuster is van haar grenzen, zowel naar zichzelf als anderen toe, en ze minder snel van slag is doordat ze beter kan incasseren, daar meer vertrouwen in heeft.
woensdag 4 maart 2009 om 10:33
quote:Eowynn_ schreef op 04 maart 2009 @ 08:48:
Ten eerste heb je geen officiele diagnose, maar een google resultaat. Ten tweede lijkt het me ongezond om een etiket op je kind te plakken. Dan kijk je in het vervolg naar het etiket ipv naar je kind. Bekijk wat je kínd nodig heeft. Ga niet met etiketten (en dan voorál zelfverzonnen hippe etiketten) strooien en ga zéker niet aan de school melden dat je een nieuwetijdskind hebt. Meldt gewoon hoe hij in elkaar zit, geef aan dat hij gevoelig is, begeleiding nodig heeft, enzovoorts. Maar zet aub dat etiket zo snel mogelijk uit je hoofd.
Overigens vind ik het ook een onzin term, maar goed.
Voor het eerst in tijden weer met Eowynn eens
Overigens zijn de 'symptonen' van nieuwetijdskinderen zo ontzettend algemeen, elk kind heeft er wel een paar van. Mijn kind heeft bijna alle dingen ook die jij in de op opsomt TO.
Ten eerste heb je geen officiele diagnose, maar een google resultaat. Ten tweede lijkt het me ongezond om een etiket op je kind te plakken. Dan kijk je in het vervolg naar het etiket ipv naar je kind. Bekijk wat je kínd nodig heeft. Ga niet met etiketten (en dan voorál zelfverzonnen hippe etiketten) strooien en ga zéker niet aan de school melden dat je een nieuwetijdskind hebt. Meldt gewoon hoe hij in elkaar zit, geef aan dat hij gevoelig is, begeleiding nodig heeft, enzovoorts. Maar zet aub dat etiket zo snel mogelijk uit je hoofd.
Overigens vind ik het ook een onzin term, maar goed.
Voor het eerst in tijden weer met Eowynn eens
Overigens zijn de 'symptonen' van nieuwetijdskinderen zo ontzettend algemeen, elk kind heeft er wel een paar van. Mijn kind heeft bijna alle dingen ook die jij in de op opsomt TO.
woensdag 4 maart 2009 om 10:38
quote:zusenzo schreef op 04 maart 2009 @ 10:20:
Kijk sorry Amaranth dat laatste daar kan ik echt niks mee, ik geloof dit gewoon niet. Is te ver gegrepen voor mijn ratio waarschijnlijk.
Kijk, dit vind ik nou dus een heel normale reactie. Wordt gewoon bij de persoon zelf gehouden in plaats van de poster af te branden en proberen te vangen met strikvragen of dubbele opmerkingen danwel domweg de kop afhakken.
Dank je zusenzo
Ik heb het gepost ter informatie, iedereen mag ervan vinden wat hij/zij vindt. Ik hoop er een stuk duidelijk mbt Nieuwetijdskinderen mee te creëren.
Kijk sorry Amaranth dat laatste daar kan ik echt niks mee, ik geloof dit gewoon niet. Is te ver gegrepen voor mijn ratio waarschijnlijk.
Kijk, dit vind ik nou dus een heel normale reactie. Wordt gewoon bij de persoon zelf gehouden in plaats van de poster af te branden en proberen te vangen met strikvragen of dubbele opmerkingen danwel domweg de kop afhakken.
Dank je zusenzo
Ik heb het gepost ter informatie, iedereen mag ervan vinden wat hij/zij vindt. Ik hoop er een stuk duidelijk mbt Nieuwetijdskinderen mee te creëren.
woensdag 4 maart 2009 om 10:38
quote:Pimpelmees schreef op 04 maart 2009 @ 10:22:
Eowyn: HSP is geen stoornis, het is een eigenschap. De eigenschap heeft toevallig de naam hsp gekregen. Ik noem het zelf liever gevoelig voor prikkels.Als het in de DSMIV staat is het wel degelijk een stoornis, want die wordt door psychiaters gebruikt om een diagnose te stellen, voor zover ik weet, met de beperkte ervaring die ik met dat schema heb.
Eowyn: HSP is geen stoornis, het is een eigenschap. De eigenschap heeft toevallig de naam hsp gekregen. Ik noem het zelf liever gevoelig voor prikkels.Als het in de DSMIV staat is het wel degelijk een stoornis, want die wordt door psychiaters gebruikt om een diagnose te stellen, voor zover ik weet, met de beperkte ervaring die ik met dat schema heb.
woensdag 4 maart 2009 om 10:38
Ik ben het er ook geheel mee eens dat de eigenschappen die TO beschrijft van haar kind zeker wel in het plaatje autisme zouden kunnen passen. Zoals al eerder werd beschreven het is een breed spectum en je hoeft niet perse alle facetten van autisme te hebben om autistisch te zijn. Ik ken genoeg autistische kinderen die gevoelig en meelevend zijn.
woensdag 4 maart 2009 om 10:39
woensdag 4 maart 2009 om 10:40
woensdag 4 maart 2009 om 10:43
quote:Eowynn_ schreef op 04 maart 2009 @ 10:40:
En met alle respect, maar zodra het gaat over 'op de planeet arriveren' moet ik eigenlijk heel hard lachen
Je leest het dan in elk geval
Beter lezen, erom lachen en normaal reageren, dan niet lezen en je mond vol hebben over iets waar je weinig tot niets van weet behalve de term en wat je daar zelf voor beeld aanhangt.
En met alle respect, maar zodra het gaat over 'op de planeet arriveren' moet ik eigenlijk heel hard lachen
Je leest het dan in elk geval
Beter lezen, erom lachen en normaal reageren, dan niet lezen en je mond vol hebben over iets waar je weinig tot niets van weet behalve de term en wat je daar zelf voor beeld aanhangt.
woensdag 4 maart 2009 om 10:45
Ik denk eerder zoals Eowynn hierin, ik hou het in de gaten juist omdat ik denk dat er iets zit in haar wat moeilijkheden zal blijven veroorzaken, met een diagnose is dat beter op te vangen en dan wordt het ook begrijpelijker. Haar vader heeft duidelijke Asperger kenmerken, ze zijn ermee bezig het te onderzoeken. Het zou hetzelfde kunnen zijn bij haar.
Ik vind HSP een gevaarlijke term in die zin dat het echte problemen kan camoufleren. Zolang er geen etiket nodig is zou ik het ook op gewoon gevoelig houden en de kenmerken uitleggen aan diegene die je kind begeleidt.
Ik vind HSP een gevaarlijke term in die zin dat het echte problemen kan camoufleren. Zolang er geen etiket nodig is zou ik het ook op gewoon gevoelig houden en de kenmerken uitleggen aan diegene die je kind begeleidt.
woensdag 4 maart 2009 om 10:49
Nou, dat is het punt, ik kom uit hulpverleningsland, en ik heb er wel het een en ander mee te maken gehad. En eerlijk gezegd kan ik nog meer met HSP dan met Indigogebeuren. Niet omdat ik niet in zweverige dingen geloof, want dat is het niet, maar ik ben er wél erg tegen om zweverige toestanden te betrekken bij het stellen van diagnoses. En eigenlijk hoeft HSP geen probleem te zijn, in die zin is het geen stoornis, want je hóeft er geen last van te hebben, als je er goed mee omgaat.
woensdag 4 maart 2009 om 10:49
Maar amaranth, zegt jou artikel dan ook dat ADD/ADHD dan voor die tijd niet bestond? Want dat geloof ik heel eerlijk gezegd niet. Ik denk nl. dat er altijd al wel mensen rondlopen met ADHD, alleen doordat de wereld veel minder gestructureerd is geworden en door veel meer keuzes valt het meer en sneller op.
woensdag 4 maart 2009 om 10:49
Je heb daar geen diagnose voor nodig,het is immers geen stoornis.
Enkel een pakketje karaktereigenschappen die een beeld van je kind geven.
In dit geval dus erg gevoelig voor een aantal dingen.
Ik heb ook nooit iets met die benaming gehad.
Toen ik pas een boek onder mijn neus kreeg en ik het uit nieuwsgierigheid ging lezen herkende ik ook mijn zoon er volledig in.
Wat ik daar mee doe?
helemaal niets.
Gewoon met mijn kind omgaan zoals ik altijd al deed en rekening houden met zijn gevoelige karakter.
Overigens gaat dat allemaal beter als ze ouder worden.
Niets mis met deze kinderen.
Enkel een pakketje karaktereigenschappen die een beeld van je kind geven.
In dit geval dus erg gevoelig voor een aantal dingen.
Ik heb ook nooit iets met die benaming gehad.
Toen ik pas een boek onder mijn neus kreeg en ik het uit nieuwsgierigheid ging lezen herkende ik ook mijn zoon er volledig in.
Wat ik daar mee doe?
helemaal niets.
Gewoon met mijn kind omgaan zoals ik altijd al deed en rekening houden met zijn gevoelige karakter.
Overigens gaat dat allemaal beter als ze ouder worden.
Niets mis met deze kinderen.
