Vriend doet vreemd bij kopen huis

06-06-2018 13:57 122 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb even een nieuwe nick aangemaakt ivm herkenbaarheid...

De situatie is als volgt:

We zijn een jong stel, wonen beide nog bij ouders in. Zijn ruim 4 jaar samen en relatie is stabiel. Hij werkt al een tijdje, ik ben net afgestudeerd en ben actief op zoek naar een baan. Ons plan was een huisje of appartement te zoeken zodra ik een baan heb. Dan zou de hypotheek gebasseerd zijn op zijn loon, maar we zouden het dan wel samen doen (hypotheek en huis op 2 namen)

Ik dacht in elk geval dat dat was zoals we het hadden afgesproken. Maar het werk zoeken zit even niet mee (2 maanden actief bezig nu maar nog geen resultaat) en we zagen op funda een leuk appartement langs komen. Besloten daar toch op te bieden en uiteindelijk waren wij het winnende bod.

Nu is het dus zo dat vriend praat over zijn huis. En ik begrijp dat, het is nu zijn huis. Maar dit was niet helemaal de deal.. Mij werd terloops verteld: morgen ga ik de koopovereenkomst tekenen. Ik werd daar niet erg bij betrokken, er werd ook niet nagedacht over andere opties om het toch samen te doen. Of hoe het dan moet als ik erbij kom wonen als ik werk heb. Het werd zomaar ineens gedaan en huis en hypotheek staan nu dus op zijn naam. Hij heeft al hele plannen hoe hij het huis gaat verven, ook daar heb ik schijnbaar weinig of geen inbreng in. Het lijkt wel of hij ineens enorm veel haast heeft

Ondertussen zit ik met heel veel vragen. Als het nu ineens op deze manier gebeurt, hoe moet dat dan als ik bij hem in ga wonen? Welke dingen (samenlevingscontract, testamenten) enz moeten er dan geregeld worden en kost dat niet extra veel geld? Het voelt voor mij nu niet meer als "ons" huis, maar als zijn huis waar ik mag komen wonen mettertijd.

Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet uit op de helft van dit huis mocht het verkeerd gaan. Maar ik ben ook niet van plan hypotheek mee te gaan betalen als er niks van mij bij is en ik nergens recht op heb mocht het verkeerd aflopen. Helft g/w/l/i , boodschappen en hypotheek rente, allemaal prima. Maar ik ga geen hypotheek betalen, of meebetalen aan eventuele verbouwingen, voor niks. Er zou dan dus een samenlevingscontract moeten komen, dit kost volgens mij weer enorm veel geld, plus dan staat het huis nog steeds niet op onze beide namen.

Ik ben momenteel even verward van de hele situatie. Alles gaat ineens zo snel, en naar mijn gevoel ook niet helemaal eerlijk. En wat moet er nu geregeld worden als ik werk heb?
Alle reacties Link kopieren
We hebben nog steeds vertrouwen in de relatie. Deze stap was van hem niet zo slim maar hij ziet dat zelf ook in nu. Heeft zelfs geopperd aangezien hij nog bedenktijd heeft het niet te doen.

Ik heb hem 2 keuzes gegeven: je doet het wel en ik betaal geen hypotheek mee. Of je doet het niet en we wachten even of huren wat. Wat hij ermee doet is aan hem :)
Alle reacties Link kopieren
12345678900 schreef:
06-06-2018 15:04
We hebben nog steeds vertrouwen in de relatie. Deze stap was van hem niet zo slim maar hij ziet dat zelf ook in nu. Heeft zelfs geopperd aangezien hij nog bedenktijd heeft het niet te doen.

Ik heb hem 2 keuzes gegeven: je doet het wel en ik betaal geen hypotheek mee. Of je doet het niet en we wachten even of huren wat. Wat hij ermee doet is aan hem :)
Lijkt me een beetje laat als het bod al is geaccepteerd, dan kan je niet meer terug.
Alle reacties Link kopieren
12345678900 schreef:
06-06-2018 14:39
Nee dat hadden we samen afgesproken, maar het plan was dat ik een baan zou hebben, dat is een beetje in het water gevallen tot nu toe. Ben net 2 maanden afgestudeerd. En met mijn loon dus zou kunnen meebetalen, en alles op 2 namen hebben, alleen de hypotheek hoogte gebasseerd op zijn loon inderdaad

Testament lijkt me wel fair Redbulletje, we hebben beide geen zin in gezeik met schoonfamilie als een van ons iets overkomt
Daar heb je niet per se een testament voor nodig. Dat kun je ook regelen in een samenlevingsovereenkomst ( ik heb op een notariskantoor gewerkt).
En maak je niet druk om al die mensen die zeggen dat het stom is om te kopen zonder samengewoond te hebben hoor. Hier een nieuwbouwhuis gekocht toen we voor het eerst gingen samenwonen. Wij wilden het gelijk goed doen en niet na een aantal jaar nog moeten verhuizen.
12345678900 schreef:
06-06-2018 14:39
Testament lijkt me wel fair Redbulletje, we hebben beide geen zin in gezeik met schoonfamilie als een van ons iets overkomt
Zolang het zijn woning is, is het fair dat zijn nalatenschap naar zijn ouders gaat ipv naar z'n jeugdvriendinnetje. Zijn ouders investeren waarschijnlijk mee zodat hij kan kopen.
Vind het raar dat jij zo graag op de koopacte en in een testament wil terwijl jullie nog helemaal geen samenwoonervaring hebben opgedaan en dus helemaal niet kunnen inschatten of de relatie wel gaat werken.
Alle reacties Link kopieren
AnAppleADay schreef:
06-06-2018 15:06
Lijkt me een beetje laat als het bod al is geaccepteerd, dan kan je niet meer terug.
Hij heeft nog bedenktijd, 2 weken geloof ik

BabyGroot schreef:
06-06-2018 15:09
Daar heb je niet per se een testament voor nodig. Dat kun je ook regelen in een samenlevingsovereenkomst ( ik heb op een notariskantoor gewerkt).
En maak je niet druk om al die mensen die zeggen dat het stom is om te kopen zonder samengewoond te hebben hoor. Hier een nieuwbouwhuis gekocht toen we voor het eerst gingen samenwonen. Wij wilden het gelijk goed doen en niet na een aantal jaar nog moeten verhuizen.
Dank je wel voor de tip. Daar heb ik wat aan! :)
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
06-06-2018 15:12
Zolang het zijn woning is, is het fair dat zijn nalatenschap naar zijn ouders gaat ipv naar z'n jeugdvriendinnetje. Zijn ouders investeren waarschijnlijk mee zodat hij kan kopen.
Vind het raar dat jij zo graag op de koopacte en in een testament wil terwijl jullie nog helemaal geen samenwoonervaring hebben opgedaan en dus helemaal niet kunnen inschatten of de relatie wel gaat werken.
Zijn ouders investeren helemaal niet mee, hoe kom je daarbij? En ik ben niet zijn jeugdvriendinnetje hoor, we zijn 25...
We hebben overigens wel een soort samenwoonervaring. We hebben een half jaar samengewoond in een huis van een familielid van mij die toen aan het rondreizen was. Dan is een half jaar niet veel, maar je leert elkaar wel kennen dan. Niet zo snel oordelen. We hebben allebei vermogen, familieleden hebben hier niks mee te maken.
Alle reacties Link kopieren
12345678900 schreef:
06-06-2018 15:04
We hebben nog steeds vertrouwen in de relatie. Deze stap was van hem niet zo slim maar hij ziet dat zelf ook in nu. Heeft zelfs geopperd aangezien hij nog bedenktijd heeft het niet te doen.

Ik heb hem 2 keuzes gegeven: je doet het wel en ik betaal geen hypotheek mee. Of je doet het niet en we wachten even of huren wat. Wat hij ermee doet is aan hem :)
Dat ging snel! :hyper:
De realiteit haalt de werkelijkheid in
Alle reacties Link kopieren
En ik ben niet zijn jeugdvriendinnetje hoor, we zijn 25...

Euh..... :lol:
De realiteit haalt de werkelijkheid in
Alle reacties Link kopieren
Dus als je vanaf je 21e een relatie hebt ben je elkaars jeugdliefde? dat wist ik niet eens, dacht dat zoiets gold als je vanaf je 15e samen bent. Leuk dat we elkaars jeugdliefde zijn dan in elk geval!
12345678900 schreef:
06-06-2018 14:30
Ik ben ook begonnen over testamenten en samenlevingscontract, zeur daar momenteel ook aardig over door. Wil alles goed geregeld hebben maar hij is zo'n typische man die vind dat dat "altijd nog wel kan en geen haast heeft". Overigens kunnen we pas in eind 2018 het huis betreden. Ik neem aan dat ik die tijd wel werk heb
Ohja, dus dat kan 'altijd nog wel een keer' maar dat jij een baan gaat krijgen (welke baan dan ook, heb je nu een baan waarmee je inkomen genereert terwijl je op zoek bent naar iets wat aansluit bij je studie?) is volgens hem niet iets dat 'wel een keer komt'. Kortom, dat wat hem uitkomt wil hij op zijn beloop laten en iets anders niet.

Eerlijk gezegd begrijp ik helemaal niet hoe zo'n situatie zo ver heeft kunnen komen. Hoe in hemelsnaam ga je samen plannen maken, samen een huis bezichtigen en 'opeens' heeft hij het huis gekocht. Dat kan toch niet? En zo wel is dat een héél slecht teken voor de relatie wat mij betreft en zou voor mij reden zijn om flink om de rem te gaan zo niet uitmaken. Het klinkt alsof jij nogal over je heen laat lopen, dus pas op dat jij daar niet straks 'per ongeluk' woont en overal aan meebetaalt terwijl het feitelijk gewoon zijn huis is. Zorg voor jezelf en denk niet 'het loopt wel los'.
Alle reacties Link kopieren
Heel verstandig inderdaad. Alleen de vaste lasten betalen die jij als gebruiker van het huis hebt. Eigenlijk ben jij een soort huurder van je vriend. Ik zou dus ook alleen die lasten betalen die je als huurder ook zou hebben. Dus niets geen groot onderhoud of hypotheek. Het huis is immers niet van jou.

Hou er wel rekening mee dat als de relatie uitgaat hij jou er gewoon uit kan zetten. Het is immers niet jouw huis.. Misschien verstandig om je in ieder geval in te laten schrijven bij de woningbouwvereniging (iets met inschrijfduur..). Natuurlijk ga jij uit van een lange relatie. Maar jij hebt in het geval van problemen niets achter de hand. Zo'n inschrijving kost vaak bijna niets...

Aan de andere kant zou het vreemd zijn als de woning zomaar op jouw naam zou komen na overlijden van je vriend. Dus als vriend zijnde zou ik niet zomaar dat soort zaken regelen. Jij kunt je toch t.z.t. laten inkopen in de woning? Dan is het ook voor jou bij overlijden.
Ik kan mij hier niks bij voorstellen.. Toen manlief en ik elkaar leerde kennen had ik alleen een gat in een oude sok. Hij kocht een nieuwbouw appartement in de week van onze eerste date, ik ging later mee naar alle afspraken, woonzaken en hoefde niks te betalen. Hij wilde alles samen doen (ik ook) en we hebben het niet 1x gehad over 'zijn huis'. Zijn geld was ons geld. Zijn huis is ons huis.

Inmiddels heb ik nieuwe sokken gekocht en we doen nog steeds niet aan mijn & dein. Het voelt allemaal heel liefdeloos TO. Of dat zijn omgeving op hem in heeft zitten praten..?
Alle reacties Link kopieren
tu1nhek schreef:
06-06-2018 15:25
Ohja, dus dat kan 'altijd nog wel een keer' maar dat jij een baan gaat krijgen (welke baan dan ook, heb je nu een baan waarmee je inkomen genereert terwijl je op zoek bent naar iets wat aansluit bij je studie?) is volgens hem niet iets dat 'wel een keer komt'. Kortom, dat wat hem uitkomt wil hij op zijn beloop laten en iets anders niet.

Eerlijk gezegd begrijp ik helemaal niet hoe zo'n situatie zo ver heeft kunnen komen. Hoe in hemelsnaam ga je samen plannen maken, samen een huis bezichtigen en 'opeens' heeft hij het huis gekocht. Dat kan toch niet? En zo wel is dat een héél slecht teken voor de relatie wat mij betreft en zou voor mij reden zijn om flink om de rem te gaan zo niet uitmaken. Het klinkt alsof jij nogal over je heen laat lopen, dus pas op dat jij daar niet straks 'per ongeluk' woont en overal aan meebetaalt terwijl het feitelijk gewoon zijn huis is. Zorg voor jezelf en denk niet 'het loopt wel los'.
Dank je wel voor je heldere reactie. Het is inderdaad erg snel gegaan de laatste tijd, huis was binnen een halve week al verkocht aan hem. Ik heb toen inderdaad even over me heen laten lopen, omdat ik vooral verward was wat er toch allemaal gebeurde. Ik ga nu ook echt op de rem, heb hem dus ook al gemeld dat ik in de situatie zoals hij het ziet NIET ga meebetalen aan hypotheek of andere dingen aan het huis.

Hij heeft ondertussen aangegeven toch voor het huis te gaan, we kunnen er pas over een half jaar in. In die tussentijd kan er veel veranderen en volgende week gaan we samen naar de adviseur wat de opties zijn als ik later bij hem kom inwonen. Ik heb aangegeven dat ik dat gewoon goed geregeld wil hebben en hij is het daar gelukkig mee eens
12345678900 schreef:
06-06-2018 15:33
Dank je wel voor je heldere reactie. Het is inderdaad erg snel gegaan de laatste tijd, huis was binnen een halve week al verkocht aan hem. Ik heb toen inderdaad even over me heen laten lopen, omdat ik vooral verward was wat er toch allemaal gebeurde. Ik ga nu ook echt op de rem, heb hem dus ook al gemeld dat ik in de situatie zoals hij het ziet NIET ga meebetalen aan hypotheek of andere dingen aan het huis.

Hij heeft ondertussen aangegeven toch voor het huis te gaan, we kunnen er pas over een half jaar in. In die tussentijd kan er veel veranderen en volgende week gaan we samen naar de adviseur wat de opties zijn als ik later bij hem kom inwonen. Ik heb aangegeven dat ik dat gewoon goed geregeld wil hebben en hij is het daar gelukkig mee eens
Mooi zo, laat je inderdaad goed informeren door iemand die meervoudig partijdig is.
Alle reacties Link kopieren
evelien2010 schreef:
06-06-2018 15:30
Hou er wel rekening mee dat als de relatie uitgaat hij jou er gewoon uit kan zetten. Het is immers niet jouw huis.. Misschien verstandig om je in ieder geval in te laten schrijven bij de woningbouwvereniging (iets met inschrijfduur..). Natuurlijk ga jij uit van een lange relatie. Maar jij hebt in het geval van problemen niets achter de hand. Zo'n inschrijving kost vaak bijna niets...

Aan de andere kant zou het vreemd zijn als de woning zomaar op jouw naam zou komen na overlijden van je vriend. Dus als vriend zijnde zou ik niet zomaar dat soort zaken regelen. Jij kunt je toch t.z.t. laten inkopen in de woning? Dan is het ook voor jou bij overlijden.
Ik sta ingeschreven en dat blijf ik ook :) ik ben me ervan bewust dat hij mij in deze situatie er zo uit kan zetten, als we dus het huis op zijn naam laten staan, en ik niks meebetaal aan de hypotheek. Maar daar komt bij dat ik ondertussen wel vermogen kan opbouwen en dus geen problemen heb mocht het gebeuren.

Dat het huis op mijn naam komt na zijn overlijden (wat hopelijk niet gaat gebeuren natuurlijk!) ga ik ook niet vanuit als ik niks meebetaal aan hypotheek. Dat was alleen van toepassing als ik ook zou meebetalen aan hypotheek en dergelijke, dan lijkt het mij wel fair. Heb dan toch immers ook geld gepompt in het huis
Ga gewoon eerst lekker wat huren zodra je een baan hebt, dan kun je later altijd nog bij hem intrekken.

Ik denk niet dat mensen zich realiseren hoe fijn het is om je eigen sleutel in je eigen voordeur te steken.

Bovendien haalt het alle druk van de relatie, want er zijn geen discussies over geld. De timing is voor jullie nu niet goed, en omdat jij nog geen baan hebt, zijn de verhoudingen scheef en durf je je niet uit te spreken.

Tegelijkertijd snap ik wel dat vriend geen zin heeft om mooie kansen voorbij te laten gaan als hij er geen zicht op heeft wanneer je een baan hebt.

Richt je op je carrière, ga lekker op jezelf wonen en trek bij hem in wanneer alles duidelijker is.

En nee, huren is geen geld weggooien. Je bent jong. Je kunt nog je hele leven samenwonen. Geniet van je zelfstandigheid.
nerdopviva schreef:
06-06-2018 14:33
Dat hij dat in zijn eentje heeft besloten, zou voor mij al een dealbreaker zijn. Wat gaat hij in de toekomst nog meer in zijn eentje besluiten?
Precies, belachelijk dat hij alles in zijn eentje beslist tot en met hoe het huis ingericht gaat worden. Het klinkt alsof hij opeens blij is dat hij een huis gaat kopen. Hij, alleen. En mss mag jij er later ook bij.
Laat hem lekker gaar koken in ZIJN huis en wees blij dat je nu weet wat voor vlees je in de kuip hebt als het erop aankomt.
Sterkte, echt niet leuk dit..
redbulletje schreef:
06-06-2018 15:12
Zolang het zijn woning is, is het fair dat zijn nalatenschap naar zijn ouders gaat ipv naar z'n jeugdvriendinnetje. Zijn ouders investeren waarschijnlijk mee zodat hij kan kopen.
Zo lang het zijn woning is is het fair dat hij bepaalt wat hij aan wie nalaat. Waarom zouden zijn ouders 'waarschijnlijk' investeren? Die man heeft toch gewoon een baan? Wij hebben ooit gekocht in een vergelijkbare situatie, de hypotheekhoogte was op basis van man zijn salaris gebaseerd en de hypotheeklasten betaalden we gewoon gezamenlijk van ons eigen geld. Bij de meeste mensen die ik ken betaalt iedereen het gewoon zelf, zonder ouders.
Nou to, bespreek straks dan ook maar van wie het inboedel is wie wat gaat betalen en wie wat gaat mee nemen in de toekomst.
redbulletje schreef:
06-06-2018 15:12
Zolang het zijn woning is, is het fair dat zijn nalatenschap naar zijn ouders gaat ipv naar z'n jeugdvriendinnetje. Zijn ouders investeren waarschijnlijk mee zodat hij kan kopen.
Vind het raar dat jij zo graag op de koopacte en in een testament wil terwijl jullie nog helemaal geen samenwoonervaring hebben opgedaan en dus helemaal niet kunnen inschatten of de relatie wel gaat werken.
Dat vind ik een vreemde opmerking!?
Ik ken best veel mensen die een huis hebben gekocht en dat betalen ze allemaal gewoon helemaal zelf.
Ik was 22 toen ik een huis kocht en mijn ouders vonden het leuk voor me maar de financien zijn zelfs nooit ter sprake geweest. Dat is mijn pakkie-an.
Als je een huis zelf niet kan betalen maar zijwieltjes nodig hebt van paps en mams is er iets grondig mis; dan moet je kleiner gaan wonen.
Of huren.
Alle reacties Link kopieren
Waarom ga je niet zelf op zoek naar een woning om te huren voor jezelf?

Iemand had het over een halfje wit dat werd ingeruild voor een halfje bruin (of andersom...) Die vergelijking vind ik de spijker op z'n kop. Hoe kan hij het oké vinden nadat jullie je plannen uitgebreid met elkaar besproken (afgesproken) hebben, dit ineens totaal anders te doen zonder te overleggen? Wat mij betreft zou dit een dealbreaker zijn.

Het gaat me dus niet om de inhoudelijke kant. Want het is inderdaad verstandiger om het zo te doen als je vriend het nu doet. Maar dat had hij ook kunnen overleggen/bespreken met jou. Dat hij dát niet heeft gedaan, zou ik hem zeer kwalijk nemen!
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel voor al jullie reacties! Heeft me echt wel geholpen

Ik ben heel blij dat ik nog een half jaar kan nadenken over wat ik wil. Aangezien het huis helemaal van hem is heb ik daar dus niks mee te maken, mocht ik gaan samenwonen met hem, betaal ik niet mee aan het huis. En misschien bedenk ik voor die tijd wel: ik ga lekker iets voor mezelf huren! Kan momenteel nog alle kanten op. Ik ben namelijk ook wel benieuwd hoe het is om helemaal alleen te wonen, en zeker nu ;) Hij heeft me toch een klein beetje weggeduwd hiermee
redbulletje schreef:
06-06-2018 15:12
Zolang het zijn woning is, is het fair dat zijn nalatenschap naar zijn ouders gaat ipv naar z'n jeugdvriendinnetje. Zijn ouders investeren waarschijnlijk mee zodat hij kan kopen.
Hoezo? Iemand mag toch zelf bepalen aan wie je iets nalaat? Waarom zouden dat de ouders moeten zijn?

Als er meegefinancierd zou zijn, wat niet zo blijkt te zijn, is het natuurlijk sowieso een totaal ander verhaal.
anoniem_350483 wijzigde dit bericht op 06-06-2018 15:59
0.74% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je heel goed maar ALS het op 1naam kan. Is dat ideaal voor als het evt toch uit gaat.
Misschien had je vriend dit stiekem ook in zijn achter hoofd. En heel eerlijk ook een verstandige keus voorlopig. Maar wat ik begrijp dat er in ik vorm word gepraat dat snap ik dat dat niet leuk is.
Maar als ik het zo lees, ben je niet de makkelijkste :hihi:
12345678900 schreef:
06-06-2018 15:55
Dank je wel voor al jullie reacties! Heeft me echt wel geholpen

Ik ben heel blij dat ik nog een half jaar kan nadenken over wat ik wil. Aangezien het huis helemaal van hem is heb ik daar dus niks mee te maken, mocht ik gaan samenwonen met hem, betaal ik niet mee aan het huis. En misschien bedenk ik voor die tijd wel: ik ga lekker iets voor mezelf huren! Kan momenteel nog alle kanten op. Ik ben namelijk ook wel benieuwd hoe het is om helemaal alleen te wonen, en zeker nu ;) Hij heeft me toch een klein beetje weggeduwd hiermee
Heel goed! Lekker wat huren, helemaal zelf. Daar hoeft je relatie niet onder te lijden. Sterker nog, het haalt juist de angel er even uit.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven