Kinderen
alle pijlers
Vanaf oktober 2010 kindvrij ~ deel 23
woensdag 20 juni 2018 11:24
donderdag 21 juni 2018 14:51
Nou ja, veel dingen lijken van te voren veel leuker omdat je dan alleen de leuke dingen ziet. Een kat lijkt mij heel erg leuk. Nou ja, toen ik van de week kattenpoep in de tuin vond, werd ik al minder enthousiast...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 21 juni 2018 21:51
donderdag 21 juni 2018 21:55
vrijdag 22 juni 2018 07:53
Ik bedoelde misschien trouwens meer:
Zien jullie ook leuke vrienden veranderen in verschrikkelijke ouders?
Dat er een hoop mensen bestaan die beter geen ouders hadden kunnen worden, dat is algemeen bekend. Maar dat je je ineens realiseert dat die typische trekjes van je vrienden (die ik zie als ‘good people’) dramatisch (zouden kunnen) uitpakken voor hun nageslacht.
Ik krijg nu bij sommige vrienden een vervelende bijsmaak nu ze kinderen hebben, terwijl ik dat daarvoor nooit zo had.
Overigens heb ik dat ook wel eens bij katten, dat vrienden van mij een nogal harde aanpak hebben voor hun katten die in mijn ogen meer kwaad doet dan goed. (Ik denk dat dit ook is waarom sommige ouders onderling ruzie krijgen over opvoeding...) Of vrienden die een prestigieuze rashondpup hebben gekocht waarvan bekend is dat ze onnoemelijk veel genetische problemen hebben en doorlopend migraine. Ik heb een beetje moeite om dat soort dingen los te zien van de vriendschap.
Zien jullie ook leuke vrienden veranderen in verschrikkelijke ouders?
Dat er een hoop mensen bestaan die beter geen ouders hadden kunnen worden, dat is algemeen bekend. Maar dat je je ineens realiseert dat die typische trekjes van je vrienden (die ik zie als ‘good people’) dramatisch (zouden kunnen) uitpakken voor hun nageslacht.
Ik krijg nu bij sommige vrienden een vervelende bijsmaak nu ze kinderen hebben, terwijl ik dat daarvoor nooit zo had.
Overigens heb ik dat ook wel eens bij katten, dat vrienden van mij een nogal harde aanpak hebben voor hun katten die in mijn ogen meer kwaad doet dan goed. (Ik denk dat dit ook is waarom sommige ouders onderling ruzie krijgen over opvoeding...) Of vrienden die een prestigieuze rashondpup hebben gekocht waarvan bekend is dat ze onnoemelijk veel genetische problemen hebben en doorlopend migraine. Ik heb een beetje moeite om dat soort dingen los te zien van de vriendschap.
vrijdag 22 juni 2018 08:20
Ik herken dat in mijn directie omgeving niet, Luistervink. Hooguit andersom... Van een vriendin van mij heb ik me lang afgevraagd waarom ze eigenlijk een kinderwens had; in mijn beleving paste dat helemaal niet in haar leven en bij haar persoonlijkheid. Ze was altijd druk, altijd op pad, dol op vakanties, uitgaan, festivals. Gaf geld uit als water. Kon dat ook betalen, want goede baan. Haar leven was één grote, drukke chaos. En oja, ze kon af en toe een ontzettende kenau zijn.
Inmiddels heeft ze een kind en dat gaat haar eigenlijk goed af. Ze blijkt een flinke portie zorgzaamheid en geduld in zich te hebben, zonder een enorme moederkloek te worden, Ze heeft daarnaast behoorlijk stappen terug gedaan in geld- en tijdsbesteding en heeft dat er graag voor over. Als vriendin vind ik het wel eens jammer; ik mis de uitstapjes met haar. Maar voor het kind en voor haarzelf vind ik het fijn.
Verder zie ik in mijn omgeving natuurlijk wel dat een neuroot zonder kind ook een neuroot mét een kind wordt.
Inmiddels heeft ze een kind en dat gaat haar eigenlijk goed af. Ze blijkt een flinke portie zorgzaamheid en geduld in zich te hebben, zonder een enorme moederkloek te worden, Ze heeft daarnaast behoorlijk stappen terug gedaan in geld- en tijdsbesteding en heeft dat er graag voor over. Als vriendin vind ik het wel eens jammer; ik mis de uitstapjes met haar. Maar voor het kind en voor haarzelf vind ik het fijn.
Verder zie ik in mijn omgeving natuurlijk wel dat een neuroot zonder kind ook een neuroot mét een kind wordt.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
vrijdag 22 juni 2018 12:16
Mja. Misschien komt het ook niet zo heel veel voor. Ik heb een flinke deuk opgelopen van mijn opvoeding en ik heb een klik met veel van mijn vrienden, omdat zij ook op een of andere manier mishandeld zijn of lastige ouders hebben. Het tragische is dat zij nu dus allemaal hun ouders worden. Die patronen worden maar weer doorgezet. (Ik denk wel eens dat dat de reden is dat ik geen kinderen wil: ik wil niet mijn eigen jeugd nog eens herbeleven en ben bang om die erfenis door te geven.)Doornroosje75 schreef: ↑22-06-2018 08:20Ik herken dat in mijn directie omgeving niet, Luistervink. Hooguit andersom... Van een vriendin van mij heb ik me lang afgevraagd waarom ze eigenlijk een kinderwens had; in mijn beleving paste dat helemaal niet in haar leven en bij haar persoonlijkheid. Ze was altijd druk, altijd op pad, dol op vakanties, uitgaan, festivals. Gaf geld uit als water. Kon dat ook betalen, want goede baan. Haar leven was één grote, drukke chaos. En oja, ze kon af en toe een ontzettende kenau zijn.
Inmiddels heeft ze een kind en dat gaat haar eigenlijk goed af. Ze blijkt een flinke portie zorgzaamheid en geduld in zich te hebben, zonder een enorme moederkloek te worden, Ze heeft daarnaast behoorlijk stappen terug gedaan in geld- en tijdsbesteding en heeft dat er graag voor over. Als vriendin vind ik het wel eens jammer; ik mis de uitstapjes met haar. Maar voor het kind en voor haarzelf vind ik het fijn.
Verder zie ik in mijn omgeving natuurlijk wel dat een neuroot zonder kind ook een neuroot mét een kind wordt.
Mijn ouders hebben ook een jeugdtrauma, en zijn dus op zich zielig en hebben het allemaal niet zo bedoeld. Maar het blijft je eigen verantwoordelijkheid om je eigen problemen niet over te brengen op je kinderen.
Dus ik neem het ook mijn vrienden wel kwalijk dat ze geen/niet genoeg hulp hebben gezocht voordat ze aan kinderen begonnen. En ik maak me zorgen over hun kinderen. In mijn ogen zijn ze dus van slachtoffer ineens dader geworden en dat vind ik moeilijk.
vrijdag 22 juni 2018 12:43
Dat herken ik dan weer wel. Mijn ouders - vader met name, mijn moeder is een held - hadden ook beter niet aan kinderen kunnen beginnen (met elkaar). Ik vond kind zijn - puber vooral - helemaal niet leuk. Dat ga ik mijn hypothetische kinderen echt niet aandoen.
Ik zie mijn broer dan wel weer wat fouten van mijn vader herhalen en dat vind ik op zijn zachtst gezegd jammer. Dat zag ik echter totaal niet aankomen. Ik dacht altijd dat hij veel stabieler uit zijn jeugd was gekomen dan ik.
Ik zie mijn broer dan wel weer wat fouten van mijn vader herhalen en dat vind ik op zijn zachtst gezegd jammer. Dat zag ik echter totaal niet aankomen. Ik dacht altijd dat hij veel stabieler uit zijn jeugd was gekomen dan ik.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
vrijdag 22 juni 2018 14:38
Precies dit. De puber uit mijn eerdere post is de dochter van mijn zus, die sowieso al een exacte kopie van mij is. Ze logeerde laatst bij mij en we konden wat diepere gesprekken hebben dan gebruikelijk. Wat ze me vertelde over haar vader is letterlijk mijn verhaal van mijn jeugd. Ik was helemaal overstuur ervan. Dat mijn zus toestaat dat haar man dit iemand aandoet, terwijl ze zo goed weet hoe dat voelt. Zelf weigert ze om naar de psycholoog te gaan, ze blijft maar worstelen met haar trauma's, wil ook geen emdr, omdat het trauma toch ook vertrouwd voelt. Ik kan er niet bij. Ze is iemand getrouwd die precies is als onze pa.Doornroosje75 schreef: ↑22-06-2018 12:43Dat herken ik dan weer wel. Mijn ouders - vader met name, mijn moeder is een held - hadden ook beter niet aan kinderen kunnen beginnen (met elkaar). Ik vond kind zijn - puber vooral - helemaal niet leuk. Dat ga ik mijn hypothetische kinderen echt niet aandoen.
Ik zie mijn broer dan wel weer wat fouten van mijn vader herhalen en dat vind ik op zijn zachtst gezegd jammer. Dat zag ik echter totaal niet aankomen. Ik dacht altijd dat hij veel stabieler uit zijn jeugd was gekomen dan ik.
Ik hou enorm van mijn zus en heb haar altijd als bondgenoot gezien (ze hielp me 'weglopen' van huis), maar nu kon ik ineens weinig sympathie voor haar opbrengen.
vrijdag 22 juni 2018 16:42
Kan ik me voorstellen. Ze doen nu anderen aan wat henzelf is aan gedaan. Ze zouden toch beter moeten weten. Ik zou het daar ook moeilijk mee hebben.Luistervink schreef: ↑22-06-2018 12:16
Dus ik neem het ook mijn vrienden wel kwalijk dat ze geen/niet genoeg hulp hebben gezocht voordat ze aan kinderen begonnen. En ik maak me zorgen over hun kinderen. In mijn ogen zijn ze dus van slachtoffer ineens dader geworden en dat vind ik moeilijk.
vrijdag 22 juni 2018 16:47
Wat heftig om te lezen. Ik kom zelf uit een warm nest, niet perfect maar liefdevol. Het lijkt me moeilijk om te zien dat je broer of zus dezelfde fouten maken.
Zelf heb ik een lekkere dag. Vanmorgen gewerkt en vanmiddag vrij genomen. Lekker even geshopt en daarna kwam ik thuis in een schoon huis want de schoonmaakster is geweest. Vanavond gaan we uit eten (bib gourmand restaurant) en daar heb ik veel zin in. Bij deze zijn we nog niet eerder geweest, dus ben benieuwd.
Verder veel zin in het weekend. Wordt een druk weekje volgende week.
Zelf heb ik een lekkere dag. Vanmorgen gewerkt en vanmiddag vrij genomen. Lekker even geshopt en daarna kwam ik thuis in een schoon huis want de schoonmaakster is geweest. Vanavond gaan we uit eten (bib gourmand restaurant) en daar heb ik veel zin in. Bij deze zijn we nog niet eerder geweest, dus ben benieuwd.
Verder veel zin in het weekend. Wordt een druk weekje volgende week.
I choose happy!
vrijdag 22 juni 2018 17:08
Ze at vanmorgen al niet goed. Ik ben naar buiten gegaan om voor de paarden te zorgen. Toen ik later binnen kwam zocht ik haar. Ze lag niet op de bank, maar ervoor op de grond. Doet ze nooit. Ik zag alleen het achterste gedeelte. Haar kop lag er raar bij. Ik dacht dat ze al dood was, maar dat was ze niet. Ze had haar plas laten lopen.
Meteen de dierenarts gebeld en kon gelijk terecht. Ze heeft haar onderzocht en een bloedonderzoek gedaan en het waren ditmaal niet de nieren maar de leverwaarden die veel te hoog waren. Mogelijk tumor, mogelijk ontsteking. In geval van het laatste, helpt de shot antibiotica en ontstekingsremmers die ze toegediend gekregen heeft.
Nu slaapt ze alleen maar. Ik denk niet dat het beter wordt. Ik heb daar helaas gevoel voor. Het is afgelopen.
Ik ben kapot. En ik heb hoofdpijn.
Meteen de dierenarts gebeld en kon gelijk terecht. Ze heeft haar onderzocht en een bloedonderzoek gedaan en het waren ditmaal niet de nieren maar de leverwaarden die veel te hoog waren. Mogelijk tumor, mogelijk ontsteking. In geval van het laatste, helpt de shot antibiotica en ontstekingsremmers die ze toegediend gekregen heeft.
Nu slaapt ze alleen maar. Ik denk niet dat het beter wordt. Ik heb daar helaas gevoel voor. Het is afgelopen.
Ik ben kapot. En ik heb hoofdpijn.
vrijdag 22 juni 2018 18:37
Ze heeft de hele middag geslapen en daar straks bij het eten meldde ze zich plotseling dat ze wilde eten. Ze heeft alles op. Daarna kwam ze ouderwets schooien om een frietje, en daarna een kleine wandeling gemaakt want ze is nog erg traag. Ze voelt zich duidelijk al wat beter maar ik moet zien dat het doorzet. Maandag terug naar de dierenarts. Het is natuurlijk een aflopende zaak. Maar misschien mag ze nog even blijven....
vrijdag 22 juni 2018 20:11
vrijdag 22 juni 2018 20:15
Kinderen krijgen is ook veel te gemakkelijk. Waarom geen lastig ouderexamen voor je mag gaan knutselen (zo heet dat toch?) Van het niveau inburgeringsexamen, daar zakken de meesten ook voor.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 22 juni 2018 20:44
Klussen is het. Voor een beeb .
viennas wijzigde dit bericht op 23-06-2018 06:53
0.81% gewijzigd
vrijdag 22 juni 2018 21:08
De eierstokken zullen dan wel zo hard klepperen dat ze dingen zien die er niet zijn, soort voor roze bril misschien? Ik snap er ook geen fuck van.redbulletje schreef: ↑20-06-2018 12:23Hier op het forum heb ik dat ook vaak idd. Vooral als blijkt dat de man waarmee ze het kind/de kinderen hebben al vóór de voortplanting weinig doet voor de vrouw en/of het huishouden.
Sterkte Iones.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
