Trouwen, wil ik dit nog?

Lieve lezers,

Ik ben op dit moment (12 uur s'nachts) in mijn bed aan het piekeren, en oké stieken ook huilen over een al 7 jaar durend probleem.

Ik heb een hele leuke vriend waar ik al 7 jaar mee samen ben en 4 jaar mee samen woon. Ik heb altijd geroepen, dit is de liefde van mijn leven. We hebben het ontzettend leuk samen, vooral veel lol. Nu ben ik een paar maanden geleden zelfs ten huwelijk gevraagd en volgend jaar september is dé trouwdag. Althans, de bedoeling..

Nu komt het: als mijn vriend gedronken heeft, is het een compleet ander persoon. Hij heeft géén rem, zuipt tot ie kruipt en wordt dan verschrikkelijk irritant. Maar echt nogmaals, heel iemand anders. Hij is ook gewoon niet meer te begrijpen. Ik zal het proberen uit te leggen, een conversatie tussen mij en hem: ik: "Zullen we zo naar huis gaan?" Hij: "Maar luister even, dat vuur daar? Dat is nou wat ik bedoel." Ik: "wat? Welk vuur? Waar heb je t over?" Hij: "er is toch niks aan de hand? Je snapt het toch wel. We hadden het over blauwe vissen." Ik: "@#%!&?! Ok. Ga je nou mee, we gaan." Hij: "nee maar er is toch niks. Die gele banaan, dat bedoelde ik nou." Nou zo kan ik nog wel even doorgaan. Hij is as we speak aan het drinken beneden in de tuin met een vriend. En ik appte of de deur niet zo hard open en dicht gegooit kon worden met toiletbezoekjes, gezien ik moet werken morgen. Waarop hij mij belt en zegt: "stuur je me die ene foto?" Ik: "zucht... waar heb je t over? Welke foto?" Hij: "luister, stuur nou gewoon die ene foto. We hebben toch gebarbecued." Ik: " doei... bel me aub niet". Het lijkt vast hilarisch, maar geloof me, dat is het echt niet. Het is ontiegelijk vervelend, maar ook heel raar. Er is letterlijk geen communicatie mogelijk. Een deel van zijn vrienden vinden het hilarisch en een ander deel vinden het net zo irritant als ik.

Toen ik net heel even naar beneden ging om een paracetemol te pakken, waren ze beiden ineens verdwenen uit de tuin. Dus ik zag licht branden in de garage en ging kijken. Nou zijn vriend kon nog net even zijn cocaine wegvegen van zijn hand. Ik weet dondersgoed, en al 7 jaar lang, dat heel het godvergeten dorp hier drugs gebruikt en met name cocaine. Ik wist ook dat mijn vriend het af en toe deed. Echter was hij daar helemaal mee gestopt wegens controles op zijn werk. De laatste weken/maand heeft hij dat ineens aan zijn laars gelapt want ik weet het nu al van 3 x, met deze avond incl. Maar van hoeveel keren weet ik het niet? Want ong eens per week of 2 weken gaat ie naar de lokale stamkroeg met zijn vrienden, dus geheid dat dat er dan ook dik in zit. Nu heb ik er een grote hekel aan, en dat weet ie.

Oja en dat vreemde gedrag komt echt enkel door de alcohol, want ik weet van bepaalde keren dat ie echt enkel alcohol op had en nog zo vreemd deed. Hij wilt daarnaast nooit mee naar huis, wat erop neerkomt dat wij 9 van de 10 keer los van elkaar naar huis gaan. Hij weet van geen stoppen, heeft geen rem qua drank maar ook geen rem qua tijd. Hij gaat gerust 24 uur door hoor. Vroeger was het erg vaak maar na een keer uit elkaar te zijn geweest om die reden gaat hij nu zo'n 1 keer in de week of 2 weken en is die rond 3 uur thuis, geloof me dat is vroeg.

Maar mijn grote twijfel is.. wil ik dit nog wel? Ondanks zijn super leuke nuchtere kant. Ik wil niet de komende 60 jaar mij constant kapot schamen op feestjes voor hem. Ik maak me zelfs al zorgen over de bruiloft, hoe loopt ie er dan bij? Praten heb ik al zovaak gedaan. Hij heeft geen rem.. dus t heeft geen zin. Ik kan weken van te voren en herhaaldelijk afspraken maken over bijv. Een aankomend feestje. Maar op die avond zelf is die compleet alles vergeten en zo dronken als hierboven is verteld.

Ik weet niet meer wat ik moet doen.. stel ik me aan? Het is toch uiterst vreemd gedrag? Hij vindt zelf overigens van niet en zijn vrienden zijn te laf om het ook op te gooien. Ik voel me zo verdrietig.. als ie weg is maak ik me constant zorgen of die in zijn dronken bui niet weer ruzie maakt of ergens in de sloot ligt. En thuis maak k me zorgen of die t huis wel heel laat en niet alles in de fik steekt. Want eerlijk is eerlijk, als je zo ver heen bent dat je zulke rare dingen zegt.. in welke staat ben je dan voor andere zaken?

Ik hoor graag jullie gedachten..