Moeite met exen van vriend

Nee, het is niet raar. En er is niets mis mee om puur bij jezelf te blijven. Maar de rest van de wereld leeft anders en daar hebben jij en ik het mee te doen. Trouw zijn aan 1 persoon de rest van je leven is er tegenwoordig nauwelijks meer bij. Meerdere relaties hopende op die ene (want dat streven is er veelvuldig bij mensen) die komen meer voor. Vreemdgaan is NIET de norm. Er zijn wel veel mensen die er mee te maken krijgen.



Je hebt er niet mee te maken gehad. Je hebt er nu mee te maken dat hij ooit een relatie is aangegaan met een gebonden vrouw. Het is zoals het is. En niemand is foutloos. Hij kan het verleden niet veranderen. Hoe niet normaal het ook is, het maakt het geen slechterik. Zelfs haar niet.



Je zult het een plekje moeten geven voor jezelf als je het zo erg vind. Zien dat iedereen fouten maakt is een stap. En dat men kan leren van fouten.

Ik herken wat je zegt. Ik denk ook vaak aan de exen van mijn vriend. Hij is mijn eerste echte vriend en de gedachtte dat hij dit had met andere meisjes vind ik zo raar.



Ik heb er lange tijd veel over gevraagd om een beeld te krijgen van die relaties. Nu heb ik het naast mij neer gelegd. Niet in de laatste plaats omdat mijn vriend mij heel duidelijk maakt dat hij mij veel leuker vind. Heb jij dat ook bij jouw vriend?



Verder is het wat de anderen zeggen. Een vriend zonder exen si moeilijk te vinden (en wellicht ook een tikkeltje minder aantrekkelijk ) terwijl je nu misschien wel met de JUISTE MAN bent. Zonde om te laten gaan.



Praat erover met hem en leg het naast je neer. HEt brengt jullie beide niet verder.

Ik vind dit toch altijd zo bijzonder. Het is toch logisch dat iemand een verleden heeft? Mijn man heeft voor hij mij leerde kennen ook de nodige vriendinnetjes, scharreltjes en one night stands gehad. Zelf heb ik ook een lange relatie gehad alvorens ik mijn man leerde kennen.



Ik zou zeggen: doe er je voordeel mee. Het kan op sommige punten erg prettig zijn dat hij wat meer ervaring heeft zeg maar..... en daarbij je kunt het ook anders bekijken. Al die anderen waren niet goed genoeg, maar jij wel. Hij heeft immers al een tijdje een relatie met jou!

"Naar mijn idee is het juist heel belangrijk om iemands verleden te kennen omdat je dan iemand beter kan begrijpen"



Is dat wel helemaal eerlijk zoals het is? Wil je hem beter begrijpen, of wil je meer grip krijgen op hem?



Ik kan me voorstellen dat hij er liever niet over praat. Omdat het zoveel gevolgen heeft.



Je jaagt je vriend hier wel mee weg. Begrijp me goed, ik ken de gedachtenpatronen uit het verleden, maar het komt voort uit jouw onzekerheden, niet door zijn verleden.



Er loopt ook een topic van iemand die een vriend heeft die als maagd de relatie in is gegaan met haar, maar nu benieuwd is naar een andere vrouw. Dan heb je je pure man zoals je hem graag zou willen, kan je dat aan het handje hebben.



Hoe dan ook, vraag jezelf af of je wel helemaal eerlijk bent naar hem en naar jezelf. Ik denk namelijk wel dat je op bepaalde wijze communiceert waardoor je iets te horen krijgt, zekere vorm van manipulatie. Net als eerder gequote stukje.

Je vult veel te veel dingen voor hem in . Dat jij in een bepaald geval zus en zo zou doen en denken en dat hij dus ook wel dit en dat moet denken ............ Dat is dus niet zo ! En dat gaat waarschijnlijk ook nooit zo worden . Jij wil en kan sex en liefde niet scheiden , dat is prima . Maar dat hij dat misschien wel kan is toch niet meteen heel slecht , of jammer ? Dat is anders .

Hoelang jullie ook samen blijven ; hij wordt nooit jouw siamese tweelinghelft , of een kloon van jou .

Er is niks mis mee om dingen van zijn verleden te willen kennen , het is alleen wel verdomd jammer dat je die dingen veroordeeld en het het heden ( en waarschijnlijk ook de toekomst ) laat beïnvloeden .

Door jouw reacties is de kans groot dat je vriend je steeds minder verteld , of je een aangepaste versie voorschotelt omdat jij van de waarheid van de rel raakt .

Moet jouw vriend dan spijt hebben van zijn eigen verleden? als het goed is deed hij toen waar hij achter stond, maar dat wil niet zeggen dat hij er niet van heeft geleerd.

Van je fouten leer je.

quote:Flits schreef op 10 maart 2009 @ 00:40:

mijn vriend heeft niet gezegd dat hij mij leuker vindt dan de anderen. Wel laat hij heel duidelijk merken dat hij van me houdt. Daar twijfel ik ook niet aan.



Ik zie / lees dat jij je vergelijkt met zijn exen. IK denk dat je dit nie moet doen. Hij is nu met jou. Jullie leven samen is begonnen op het moment dat jullie wat kregen. Wat daar voor gebeurt is is niet (nauwelijks) van belang. Ik weet b.v. van mijn vriend en mij dat we nooit een relatie gehad hadden als we elkaar een paar jaar eerder hadden ontmoet. Mensen leren en veranderen. Nu (en in de toekomst) passen jullie bij elkaar. Het verleden kan je niet veranderen. Het is aan jou hoe je er mee omgaat. Blijf je het er bij halen of leef je in het heden en de toekomst.



Het lijkt me ook wel verstandig om iets met / tegen je onzereheid te gaan doen. Fikse dosis zelfkennis zou je kunnen helpen denk ik.



Succes

Suzeli

Ik ga helemaal mee met BGB.



Daarbij wil ik nog antwoorden op jouw vraag of iemand deze gevoelens herkent? Ja, toen ik 15 was. Jaloers, onzeker en wilde dat mijn eerste vriendje net zo dacht als ik. En vooral dat veroordelen. Dat werkte natuurlijk helemaal niet. Ik was alleen maar bezig met hem een beetje zien als afwijkend van het juiste (was mijn visie) en medelijden hebben met mezelf: "waarom begrijp hij me nou niet, arme ik"

Je hebt er niets over geschreven, dus misschien wijk ik nu wat af.... maar ik had toentertijd ook erg veel moeite met het feit dat ik niet de enige was die hem kon opwinden. Nu (20 jaar later) schaam ik me eigenlijk nog een beetje dat ik dat ooit heb gedacht Zoooo egoïstisch...



Het heden kan je niet veranderen, het is gebeurd en that's it.

Tips? Get a grip on reality, houd je bezig met het hier en nu en een stukje toekomst (want ook dat heb je niet in handen). Ik zeg niet dat je aanstelt, maar je maakt het jezelf wel moeilijk en voor je vriend lijkt het me ook niet makkelijk. En dat om het verleden...



Dan nog een belangrijk punt: je schrijft dat je soms het gevoel hebt dat hij nog wel 's om haar geeft, terwijl je weet dat hij van jou houdt.

Het komt misschien rauw op je dak vallen (of misschien niet omdat iemand anders hier het al heeft uitgelegd), maar ook als je zielsgelukkig bent met je partner, kan je warme gevoelens (inclusief oprecht houden van) koesteren voor een ex.

Ik zie mezelf oud worden met mijn vriend (hij gelukkig ook met mij ), maar ik houd wel van een van mijn ex-vrienden. Dat is een ander soort 'houden van', maar het heeft absoluut met liefde te maken. Dat is een zelfde soort liefde als ik voor mijn twee beste vriendinnen voel.



Het is juist mooi en goed dat hij niet haatdragend is naar een ex. Dat zijn pas misselijke ventjes! Van die types die hun ex (bijna lijken te) haten en alleen maar slecht over hem/haar spreken, zonder goede reden (zoals mishandeling). Maar gewoon omdat het uit is of omdat hij/zij het heeft uitgemaakt - gekrenkte trots dus. Zo kinderachtig



Houd voor ogen dat je verliefd bent geworden op iemand die is zoals hij is door oa zijn ervaringen. Dus als jij hem een mooi mens vindt, dan is dat ook te danken aan zijn geschiedenis.

Ik herken het wel, maar dat is nu al bijna veertig jaar geleden, ik was toen namelijk 16! Ik had een relatie met een tien jaar oudere jongen/man (en die relatie heeft 29 jaar geduurd).

Ik vond het ook zonde dat hij 'alles' al een keer met een ander had meegemaakt en was daar net als jij geregeld verdrietig over.

Heel herkenbaar dus.



Nu ben ik zelf voor de tweede keer getrouwd, en besef ik dat ik, toen ik 16 was, een denkfout maakte.

Mijn huidige relatie is zeker niet minder speciaal omdat ik al eerder een relatie gehad heb. Integendeel, omdat ik mijn huidige man zoveel liever en leuker vind en hij veel beter bij me past, waardeer ik deze relatie nog meer dan ik gedaan zou hebben als hij mijn eerste was. Ik weet nu hoe bijzonder het is, wat we hebben. Ik ben gelukkiger en verliefder dan ik ooit geweest ben. Door alles wat ik in het verleden heb meegemaakt, is deze relatie nog specialer en waardevoller voor mij dan als het mijn eerste geweest was.



Ik vind het verleden van iemand ook belangrijk, maar minder dan het heden.

Als ik van een man zou horen dat hij systematisch vreemdging in zijn relatie(s) dan zou ik niets met hem beginnen. Als hij één keer vreemdgegaan zou zijn, zou ik willen weten waarom dat was en hoe hij er nu over denkt. Ik zou hem niet meteen veroordelen.

Ik ben zelf op het einde van mijn eerste huwelijk een tijdje vreemdgegaan. Daar had ik een heleboel 'redenen' voor. Achteraf beschouwd vind ik dat het een (grote) fout was. Ik was en ben geen slecht mens, ik dacht toen oprecht dat vreemdgaan de minst slechte oplossing was voor de (afschuwelijke) situatie waar ik toen in zat. Achteraf weet ik dat ik toen al had moeten scheiden. Maar daar was ik nog niet aan toe. Het was een fout, en ik zou het nooit meer op die manier aanpakken, ik heb ervan geleerd. Ik heb dat allemaal in het begin van de relatie met mijn huidige man (en zelfs nog ervoor) open en eerlijk met hem besproken, en hij heeft er nooit een punt van gemaakt. Hij vertrouwt me volledig.

Mensen maken soms fouten en sommige mensen leren daarvan en maken bepaalde fouten maar één keer.



De man waar ik ooit mee vreemdgegaan ben, had zeker zijn kwaliteiten. Ik zou dus net als je vriend kunnen zeggen dat ik het toen 'leuk' had met hem. Dat betekent niet dat ik alles in hem goedkeur. Hij was bijvoorbeeld zelf een systematische vreemdganger (waarschijnlijk nog altijd). Ik zou er nu niet meer aan denken om met hem een relatie te hebben. Ik heb het nu met mijn man heel veel fijner!

Dus als je vriend zegt dat hij het met die ex ooit leuk had, hoeft dat helemaal niet te betekenen dat hij nog iets met haar zou willen.



Maar dat kan ik niet voor je invullen, dat zul je toch zelf met hem moeten bespreken.

Liefs!

Flits,



Jij bent misschien op zoek geweest naar je droomman: maagd, net als jij en op zoek naar De Ware om liefde en sex mee te delen. Daar is niks mis mee, maar nu is het tijd om de realiteit onder ogen te zien.

Het verleden van je vriend is helemaal niet heel erg schokkend - in mijn ogen. Ik heb veel meer gedaan in mijn sex-verleden, en mijn vriend heeft dat geaccepteerd, want ik heb er veel van geleerd en ik ben daardoor de persoon die ik nu ben. En acceptatie, dat moet jij ook eens proberen



Succes.

quote:Flits schreef op 09 maart 2009 @ 23:27:

Dat het naief overkomt kan ik me ergens voorstellen en aan de andere kant ook weer niet. Ik denk dat het echt genoeg meevalt. Het verbaast me alleen wel eens dat blijkbaar iedereen het maar normaal vindt dat iedereen maar relaties aan gaat en weer verbreekt en met iedereen het bed in duikt. Dat moet iedereen wat mij betreft zelf weten, maar als er dan iemand is waarvoor het meer betekent is dat blijkbaar meteen raar. Net als dat het blijkbaar raar is dat ik het niet als normaal zie iets te beginnen met iemand die al een relatie heeft.



Dat is net zo min raar, als dat het raar zou zijn om wél met iedereen waar je mee wilt het bed te delen. Je hebt het over persoonlijke keuzes waar iedereen recht op heeft. Jij moet kiezen waar jij gelukkig van wordt.



Wat wel "raar" is, wat beter gezegt niet realistisch is, is om het gevoel dat je vriend voor jou heeft af te meten aan zijn verleden, of het daardoor als niet speciaal te zien. Hij ging anders met dingen om dan jij. Dat wil niet zeggen dat hij dat weer zou doen (met iemand die in een relatie zit rommelen). Hij is nu met jou, toen niet. (Zie je wel, hij doet duidelijk dingen anders )





Leef in het nú, en probeer het verleden van je af te zetten, want dat maakt alleen maar dingen stuk. Het is totaal niet van belang. Jij was niet eens in zijn leven, dus ik snap niet goed waarom je hier een probleem van maakt. Wat ik het meest niet snap is dat je wat ik een beetje tussen de regels doorlees je eigen gevoel over jezelf, je vertrouwen in iets leuks óók laat afhangen van zijn verleden. Dat verleden waar jij totaal buiten staat en stond.



Werkt toch aan je eigen onzekerheid en zet de gedachten aan zijn verleden iedere keer aan de kant. Dat kun je zelf doen. Je kiest toch nú voor je vriend, dan moet je ook accepteren dat hij bepaalde ervaringen heeft die hem hebben gemaakt zoals hij nu is. Zou je in ieder geval beter wel doen als je jullie relatie voort wil zetten.





Of een maagd zoeken inderdaad. Maar ja, dan ben jij degene die al ervaring heeft.

quote:Sanmi schreef op 09 maart 2009 @ 23:54:

Ik vind dit toch altijd zo bijzonder. Het is toch logisch dat iemand een verleden heeft? Mijn man heeft voor hij mij leerde kennen ook de nodige vriendinnetjes, scharreltjes en one night stands gehad. Zelf heb ik ook een lange relatie gehad alvorens ik mijn man leerde kennen.



Ik zou zeggen: doe er je voordeel mee. Het kan op sommige punten erg prettig zijn dat hij wat meer ervaring heeft zeg maar..... en daarbij je kunt het ook anders bekijken. Al die anderen waren niet goed genoeg, maar jij wel. Hij heeft immers al een tijdje een relatie met jou!Zoiets wilde ik ook nog zeggen, maar dan niet zo zwart/wit. Die anderen waren toen wel goed genoeg, en daarom spreekt hij uit dat ze leuk zijn. Maar van iedere relatie leer je zoals eerder gezegd jezelf beter kennen. Krijg je meer duidelijkheid over wat je wel en niet wilt. Dus ervan uit gaan dat jij meer bij het beeld klopt van wat hij wil en zoekt in een vrouw waarmee hij (in ieder geval een deel van) zijn leven wil delen lijkt me een heel goed plan!

Ja wat Madhe zegt dus! Ik wou dat ik het zo op kon schrijven.

quote:Flits schreef op 10 maart 2009 @ 00:40:

Naar mijn idee is het juist heel belangrijk om iemands verleden te kennen omdat je iemand dan beter kan begrijpen. Een verleden maakt mensen naar mijn idee tot wie ze zijn.



Je leert iemand alleen beter begrijpen door het verleden als je die in verband ziet met het heden. Dus de leerpunten van het verleden hebben de keuzes van nu tot gevolg. Dus niet van het verleden uitgaan, maar van het heden. Om elke andere reden is het verleden totaal onzinnig.



Soms kan ik het inderdaad een tijdje van me afzetten en dan begint hij weer over die periode met als gevolg dat ik alleen maar aan die vriendin van toen kan denken. Laatst ook, we waren weg en hadden het heel erg leuk tot hij zei de laatste keer dat ik zoiets gedaan heb was toen.... ik sla dan gewoon helemaal om, kan alleen daar nog maar aan denken.Jou reactie hierop, dat je helemaal omslaat na zo'n opmerking is echt buiten proporties. Je kunt toch ook reageren met; dat is lang geleden. Dit is echt leuk, eigenlijk zouden we dit wel vaker kunnen doen. (zoiets?). Betrek niet altijd zijn exen overal bij, en al helemaal niet bij je eigen gevoel.

quote:Flits schreef op 10 maart 2009 @ 01:02:

Ik zie eerlijk gezegd niet in waarom dat manipulatie zou zijn. Ik hoop juist het daardoor meer te kunnen begrijpen. Ik begrijp ook niet echt hoe je bedoelt dat ik dan meer grip op hem zou krijgen.



Zie ik het dan zo verkeerd, dat het belangrijk is om iemands verleden te kennen, wat iemand heeft meegemaakt? Dan heb ik het trouwens niet alleen over relaties, maar ook gewoon over de rest van iemands leven. Naar mijn idee kan je iemand helemaal niet goed leren kennen als je op de dag van vandaag begint en het nooit over dingen die iemand heeft meegemaakt hebt. Zoals ik al eerder noemde, maken die mensen volgens mij tot hoe ze zijn.



Ik heb dingen in mijn verleden meegemaakt, die mijn vriend misschien wel nooit te weten komt. Omdat die niet belangrijk zijn voor ons, omdat ik heel wat langer met iemand moet zijn om dat te vertellen, omdat ik het zelf vergeten ben. Genoeg redenen om een aantal dingen voor mezelf te houden dus.

Het is onzin dat je iemand niet goed kunt leren kennen, als je het verleden niet kent. Mensen ontwikkelen zich, en blijven dat doen. Dat is goed, dat is normaal, en daarbovenop maakt het ook nog dat iemand niet hetzelfde is als jaren geleden, omdat men andere keuzes maakt, gebasseerd op misschien wel totaal andere ideeën en principes.

quote:Flits schreef op 09 maart 2009 @ 23:27:

Dat het naief overkomt kan ik me ergens voorstellen en aan de andere kant ook weer niet. Ik denk dat het echt genoeg meevalt. Het verbaast me alleen wel eens dat blijkbaar iedereen het maar normaal vindt dat iedereen maar relaties aan gaat en weer verbreekt en met iedereen het bed in duikt. Dat moet iedereen wat mij betreft zelf weten, maar als er dan iemand is waarvoor het meer betekent is dat blijkbaar meteen raar.



Flits, ik ben een vrouw van 30 die van jongst af aan duurzame en respectvolle relaties heeft nagestreefd. Inmiddels heb ik er twee relaties opzitten met wie ik ook het bed heb gedeeld. Nummer drie en ik zijn inmiddels 10 jaar samen. De voorgaande relaties werkten niet. Ik heb het geluk gehad - denk ik - dat het er 'maar' drie zijn. Het duurt gewoon even voor je zelf weet wat je nodig hebt en wie je bent en het duurt ook even voor je een ander vindt die hier bij aansluit (en jij bij hem).



quote:Net als dat het blijkbaar raar is dat ik het niet als normaal zie iets te beginnen met iemand die al een relatie heeft.



Ik denk dat geen van beide meningen 'raar' is. Jij bent van mening dat je eerst je huidige relatie moet beëindigen voor je aan een nieuwe begint. Ik ben het daar mee eens. Het is netter tegenover je huidige relatie, het spreekt van meer respect naar je nieuwe relatie toe en het is ook duidelijker en respectvoller naar jezelf toe. Maar wat ik ook weet is dat dit "de theorie" is. In praktijk is dat soms gewoon ontzettend moeilijk. Zit je met allerlei emoties, twijfels, gevoelens, angsten noem maar op waardoor je dingen doet die je anders niet gedaan zou hebben.



Dat is ook wat ik vooral uit jouw berichten opmaak: het is allemaal theorie. Dat is logisch want je hebt nog niet zo veel ervaring in relatieland. Dat is niet erg want deze ervaring komt vanzelf. Die ben je nu al aan het opdoen. Je hebt je echter al wel meningen gevormd over hoe het zou moeten zijn. Een theoretische mening.



En wat ik je zou willen meegeven is "heb compassie voor jezelf en de keuzes van anderen". Het is niet zwart-wit. Dat je vriend ooit keuzes gemaakt heeft waar jij moeite mee hebt betekent ook niet dat hij dit nog een keer zal doen. Hij was destijds deelnemer aan de situatie en heeft toen een keuze gemaakt die jij (op het eerste gezicht) veroordeeld. Hij was er echter bij en weet waarom hij dit heeft gedaan en hoe hij zich toen voelde. Wellicht zijn er redenen waarmee hij zijn gedrag van destijds rechtvaardigde. Wellicht ook niet. Maar hij is degene die er mee moet leren leven. Niet jij. En hij is het die zijn eigen gedrag moet beoordelen en niet jij. En jij moet het al helemaal niet veroordelen.



quote:Ik begrijp heel goed dat het voor mijn vriend (zoals jij ook omschrijft) ook moeilijk is aangezien het misschien lijkt alsof hij zich moet verdedigen. Ik realiseer mij heel goed dat hij er niks meer aan kan veranderen. Alleen bij jou lees is dat hoewel je er geen spijt van hebt dat je er ook niet trots op bent.



Jij bent van mening dat je vriend er op zijn minst niet trots zou moeten zijn op wat hij gedaan en ervaren heeft. Maar liever nog dat hij er een flinke dosis spijt van zou moeten hebben. Dit is wat ik bedoelde met dat oordeel van jou.



Een voorbeeld: Mijn exvrienden zijn mooie mensen al hebben ze mij ook wel echt erg gekwetst. Omdat ik ze echt gekend heb en een relatie met ze gehad heb weet ik ook dat ze meer zijn dat dat kwetsende gedrag dat ze (ook) hebben vertoond.



Een ander voorbeeld: Waarom heb jij het bed al met hem gedeeld terwijl je twijfels hebt over zijn verleden en of hij zijn exvriendin wellicht terug wil als zij haar best doet. Jij wil toch alleen maar een relatie als het echte liefde en duurzaam is.



NB: Snap je dat ik met dit laatste voorbeeld bedoel te zeggen dat dingen gebeuren met de allerbeste intenties?



Groeten,

WZK

quote:wzk schreef op 10 maart 2009 @ 10:51:



Een ander voorbeeld: Waarom heb jij het bed al met hem gedeeld terwijl je twijfels hebt over zijn verleden en of hij zijn exvriendin wellicht terug wil als zij haar best doet. Jij wil toch alleen maar een relatie als het echte liefde en duurzaam is.



Goed gezien, WZK.

quote:Flits schreef op 10 maart 2009 @ 22:13:

Alleen doordat voor mij liefde en sex bij elkaar horen vind ik het moeilijk dat mijn vriend wat begonnen is met iemand waar naar mijn idee bij voorbaat al van vast stond dat het niks kon worden. Ook is ie een keer wat begonnen met iemand waarvan ik het idee kreeg dat geen van beiden er echt in geloofd heeft. Bovendien ging hij beide keren nogal gauw met hun naar bed (terwijl ik juist nog wel een tijd gewacht heb om zekerder te zijn om op jouw laatste voorbeeld terug te komen). Dat geeft mij het idee dat voor hem liefde en sex niks met elkaar te maken hebben. Of dat het in ieder geval niet uit maakt dat er een toekomst mogelijk zou kunnen zijn. Voor het geval mensen nu gaan zeggen nu maak je hem weer een verwijt, het is geen verwijt. Iedereen moet doen wat hij of zij zelf wil en zich goed bij voelt. Het punt is alleen dat aangezien die twee dingen voor mij wel bij elkaar horen het voor mij daardoor moeilijk is dat iemand waar ik voor mijn gevoel heel veel aan geef (mezelf), dat diegene het dan niet zo ziet.



Ik geloof het niet. Volgens mij verwijt jij het je vriend wel degelijk. Alleen hebben veel mensen andere normen over sex en liefde dan jij.

Wat jij moet doen is heel simpel: kiezen. Kun je leven met de voorgeschiedenis van je vriend of niet?

Je vriend geeft duidelijk om je en jij om hem, maar als jij hem dit zo na blijft dragen en verwijten, want dat is het, zijn jullie op weg naar een vervelende break-up. Hij hoeft maar iets kleins fout te doen, en jij komt hier op terug.

Het verhaal deed mij inderdaad ook aan de ex van ParisH op dit forum denken. Hij gebruikte haar voorgeschiedenis ook als een stok om mee te slaan.

Flits..je denkt echt te veel en te ver na; je analyseert alles kapot. Neem dat nou alsjeblieft van ons aan. Het is misschien niet makkelijk maar wel simpel;



1. Je houdt van je vriend? Indien ja,

2. Kan je ermee leven dat hij eerder een vriendin heeft gehad? Indien ja, houdt er dan over op en geniet van jullie samen. (Immers, zij is niet voor niets een ex, het werkte niet tussen hen). Indien nee (en je er dus over doorblijft gaan) dan moet je ermee kappen. Hij kan het niets meer aan doen en het is niet eerlijk om jouw probleem de zijne te maken.

Ten eerste wil ik iig zeggen dat je zeker wel onzeker bent, al is het alleen al in je relatie. Dat is niet vreemd maar je kan er wel pas wat aan doen als je het toegeeft.quote:Flits schreef op 11 maart 2009 @ 11:53:

Ik vind het jammer dat als ik juist probeer uit te leggen dat het geen verwijt is dat dan meteen gezegd wordt dat dan onzin is en dat het wel een verwijt is. Dat je een gelijkenis ziet met het verhaal van iemand anders kan ik begrijpen, maar dat wil nog niet zeggen dat ik er hetzelfde mee omga. Iedereen is immers anders. Ik heb nog eens nagedacht om het in ieder geval voor mezelf wat duidelijker te krijgen en ik denk dat er voor mij 3 punten zijn.



Ten eerste dat voor mij alles nieuw is en dat hij alles al een keer heeft meegemaakt met anderen. En dan heb ik het niet eens alleen over een eerste keer, maar ook over bijv. vakanties, dagjes weg etc. Ik weet dat en weet dat ik dat moet accepteren. Dat wil nog niet zeggen dat dat ook zo makkelijk is. zie boven

Ten tweede dan dus het verschil in opvatting over dat liefde en sex bij elkaar horen. In mijn vorige bericht probeerde ik uit te leggen waarom ik denk dat dat voor hem niet zo is. Je moet echt proberen te stoppen met denken dat je weet wat hij denkt, hiermee help je je relatie om zeep Het was dus idd niet bedoeld als verwijt, maar puur om aan te geven wat mij tot dat idee brengt. En ja, daar kunnen meningen over verschillen. Dat is prima. Alleen als ik dan voor mijn gevoel heel veel geef en dat wordt misschien als iets gewoons opgevat dan is dat voor mij toch moeilijk. Ter vergelijking, als je erg je best gedaan hebt op een cadeau voor iemand en diegene pakt dat uit en legt het aan de kant met een 'goh leuk, dankjewel' dan zullen de meeste mensen dat ook niet leuk vinden. Ik weet niet of de vergelijking nou helemaal geweldig is, maar anders kan ik het ook even niet uitleggen. Dat gevoel ken ik ook, alleen ik geniet er al van om iemand zo'n kado te geven.



Ten derde is er dan dus de vraag of hij eigenlijk niet toch heel graag gezien had dat het met die ex wat geworden was. En dat misschien nog wel zou willen als die kans er was. En aangezien ik, en nee ik weet dat ik haar niet ken, nou niet echt veel vertrouwen in haar heb in die zin van als ze weet dat hij een vriendin heeft zal ze wel niks proberen komt het idee wel eens in mij op, wat als zij zich nou weer bedenkt en naar hem toe komt en weer wat met hem wil? hij is toch nu bij jou, dit is echt vreselijk onzeker gedrag



En om nog even terug te komen op dat als hij maar iets verkeerd doet ik hem weer van alles zou verwijten. Dat lijkt mij niet terecht. Ik heb hem nog nooit op die manier iets verweten. We hebben het er uberhaupt nog maar twee keer over gehad in een op zich goed gesprek. Op zich goed, omdat ik daarna nog steeds vragen had of nieuwe vragen kreeg. En daar ben ik juist niet weer over begonnen, omdat ik niet steeds weer over hetzelfde wil beginnen. Vandaar dat ik alles wat ik hier boven heb uitgelegd, met uitzondering van die twee gesprekken dus, voor mezelf heb gehouden.Je vult echt gedachten voor andere in met je eigen onzekerheid over je relatie. Je vertrouwd hem toch? Jullie houden toch van elkaaar? Waarom dan deze onzekerheid over een vorige relatie van hem.