Relaties
alle pijlers
Helemaal van slag:-(
woensdag 11 maart 2009 om 14:11
quote:Sjors1973 schreef op 11 maart 2009 @ 13:35:
@Pom508
Ik heb er geen moeite mee om bepaalde dingen te accepteren. Het was meer een situatie waarbij ik dacht. Laat maar zitten, niet zo belangrijk. Maar doordat het toch weer terugkwam borrelen,was het toch belangrijker dan ik in eerste instantie dacht (en soms is het beter denk ik om het even te laten rusten) (en tja, dat heb ik nu eenmaal niet goed aangepakt).
Dat ik bij een psycholoog zit heeft niets te maken met mijn relatie. Ik zit daar in eerste instantie omdat ik geen contact meer heb met mijn vader, heb er hulp bij gezocht om het een plek te kunnen geven. Dus tijdens dit gesprek wordt er een en ander gevraagd, zo ook over mijn relatie en zo kwam onze relatie ter sprake. Maar het gesprek was een fijn en goed gesprek.
En uiteraard als mijn vriend de relatie wilt beeindigen, zal ik dat zeer zeker respecteren.
We hebben duidelijk allebei bepaalde dingen niet goed aangepakt in deze relatie...
Volgens mij heb je wel moeite met dingen accepteren. Jullie hebben structureel onenigheid. Steekt iedere keer weer de kop op in de prille relatie. Dat malen geeft dit ook aan.
De psycholoog vond het in ieder geval wel belangrijk genoeg om je vriend (en hij heeft het gedaan ook) ook bij een gesprek te laten zijn.
Steeds weer als je vriend zegt de relatie te beeindigen omdat jouw hakken weer eens in het zand gaan, dan ben je er als de kippen bij om de relatie weer te gaan redden.
Ook nu weer, terwijl je weet dat het nu echt over is.
En waarom? Echt om iets wat je in eerste instantie niet de moeite waard vond om over te praten met hem.
Toch iets om over na te denken....
@Pom508
Ik heb er geen moeite mee om bepaalde dingen te accepteren. Het was meer een situatie waarbij ik dacht. Laat maar zitten, niet zo belangrijk. Maar doordat het toch weer terugkwam borrelen,was het toch belangrijker dan ik in eerste instantie dacht (en soms is het beter denk ik om het even te laten rusten) (en tja, dat heb ik nu eenmaal niet goed aangepakt).
Dat ik bij een psycholoog zit heeft niets te maken met mijn relatie. Ik zit daar in eerste instantie omdat ik geen contact meer heb met mijn vader, heb er hulp bij gezocht om het een plek te kunnen geven. Dus tijdens dit gesprek wordt er een en ander gevraagd, zo ook over mijn relatie en zo kwam onze relatie ter sprake. Maar het gesprek was een fijn en goed gesprek.
En uiteraard als mijn vriend de relatie wilt beeindigen, zal ik dat zeer zeker respecteren.
We hebben duidelijk allebei bepaalde dingen niet goed aangepakt in deze relatie...
Volgens mij heb je wel moeite met dingen accepteren. Jullie hebben structureel onenigheid. Steekt iedere keer weer de kop op in de prille relatie. Dat malen geeft dit ook aan.
De psycholoog vond het in ieder geval wel belangrijk genoeg om je vriend (en hij heeft het gedaan ook) ook bij een gesprek te laten zijn.
Steeds weer als je vriend zegt de relatie te beeindigen omdat jouw hakken weer eens in het zand gaan, dan ben je er als de kippen bij om de relatie weer te gaan redden.
Ook nu weer, terwijl je weet dat het nu echt over is.
En waarom? Echt om iets wat je in eerste instantie niet de moeite waard vond om over te praten met hem.
Toch iets om over na te denken....
woensdag 11 maart 2009 om 14:17
Lees het topic van Muisje eens... zorg dat je niet dezelfde kant opgaat. Je bent 35! Handel daarnaar. Dit komt op mij over als 2 pubers die alleen via telefoon en sms etc. communiceren.
Verder:
Deze man chanteert je emotioneel door telkens te zeggen dat hij niet verder wil. Jij wringt je vervolgens in allerlei bochten om het weer "goed" te krijgen. En dit al gedurende de 1e 6 maanden. Wil je dit de rest van je leven? Nee toch. Laat hem barsten en kies voor jezelf. Zorg dat je therapie je sterker maakt en hopelijk vind je een man die je wel gelukkig maakt en je je zeker van jezelf laat zijn.
Was lang geleden dat ik verliefd was of in een prille relatie zat, maar ik herinner me wel dat ik in die periode de hele wereld aankon. Als jij je niet zekerder gaat voelen, is deze relatie niet goed voor je.
Verder:
Deze man chanteert je emotioneel door telkens te zeggen dat hij niet verder wil. Jij wringt je vervolgens in allerlei bochten om het weer "goed" te krijgen. En dit al gedurende de 1e 6 maanden. Wil je dit de rest van je leven? Nee toch. Laat hem barsten en kies voor jezelf. Zorg dat je therapie je sterker maakt en hopelijk vind je een man die je wel gelukkig maakt en je je zeker van jezelf laat zijn.
Was lang geleden dat ik verliefd was of in een prille relatie zat, maar ik herinner me wel dat ik in die periode de hele wereld aankon. Als jij je niet zekerder gaat voelen, is deze relatie niet goed voor je.
woensdag 11 maart 2009 om 14:38
Het is weer gebeurd.... dus? Dat is dan duidelijk toch?
En die therapie. Die is toch voor jouzelf? Die is toch niet om een man van 38 te laten inzien wat hij fout doet?
Ik weet natuurlijk niet het fijne van jullie relatie, maar wat ik zo lees, geeft me echt het gevoel dat jij je laat intimideren door hem en dat je e.e.a. niet in een goed perspectief ziet. Jullie hebben het leuk samen, zeg je. Ja leuk, tussen het geharrewar door. En jullie zijn net 6 maanden bij elkaar.... Als ik jou was, wist ik het wel (maar dat is natuurlijk ook makkelijk praten van mijn kant).
En die therapie. Die is toch voor jouzelf? Die is toch niet om een man van 38 te laten inzien wat hij fout doet?
Ik weet natuurlijk niet het fijne van jullie relatie, maar wat ik zo lees, geeft me echt het gevoel dat jij je laat intimideren door hem en dat je e.e.a. niet in een goed perspectief ziet. Jullie hebben het leuk samen, zeg je. Ja leuk, tussen het geharrewar door. En jullie zijn net 6 maanden bij elkaar.... Als ik jou was, wist ik het wel (maar dat is natuurlijk ook makkelijk praten van mijn kant).
woensdag 11 maart 2009 om 15:50
Ik vind dat omdat hij zegt dat hij uit de relatie wil stappen op een moment dat jullie onenigheid hebben. Vervolgens wring jij je in allerlei bochten om het goed te maken. Dat vind ie prachtig blijkbaar want hij blijft het doen. Zelfs na dat bezoek aan die peut en zijn belofte het niet meer te zullen zeggen. Hij "misbruikt" die macht. Vind ik.
En nee, het met elkaar af en toe niet eens zijn, is prima. Maar de manier waarop jullie daarmee omgaan sux. Van zowel jouw als zijn kant. Hij vanwege wat ik hiervoor zeg en jij omdat je er blijkbaar alleen over wilt/kunt praten als er (letterlijk) afstand tussen jullie zit of onde rbegeleiding van een psycholoog. Kom op... jullie zijn 35+, dankun je toch wel SAMEN over je gevoelens praten. Als dat niet kan en het blijft zich steeds herhalen en dat terwijl de relatie nog geen 6 maanden oud is, denk ik dat jullie relatie gedoemd is te mislukken (en eigenlijk is ie dat al, want hij heeft gezegd dat het over en voorbij is).
Ik mis gelijkwaardigheid en volwassenheid bij jullie. En jouw onzekerheid staat daar los van. In een goede relatie zou je je juist zeker moeten voelen, maar hij maakt jou juist onzekerder.
Lees nu eens je eigen openingspost alsof een ander hem geschreven heeft...
edit:
Goed onderwerp van gesprek? Ik dacht dat hij alleen kwam om zijn beslissing uit te leggen en heeft aangegeven bij zijn standpunt te blijven. Waar wil je dan nog een gesprek over hebben? Luister naar hem en probeer er van te leren voor een volgende keer (met een andere man).
En nee, het met elkaar af en toe niet eens zijn, is prima. Maar de manier waarop jullie daarmee omgaan sux. Van zowel jouw als zijn kant. Hij vanwege wat ik hiervoor zeg en jij omdat je er blijkbaar alleen over wilt/kunt praten als er (letterlijk) afstand tussen jullie zit of onde rbegeleiding van een psycholoog. Kom op... jullie zijn 35+, dankun je toch wel SAMEN over je gevoelens praten. Als dat niet kan en het blijft zich steeds herhalen en dat terwijl de relatie nog geen 6 maanden oud is, denk ik dat jullie relatie gedoemd is te mislukken (en eigenlijk is ie dat al, want hij heeft gezegd dat het over en voorbij is).
Ik mis gelijkwaardigheid en volwassenheid bij jullie. En jouw onzekerheid staat daar los van. In een goede relatie zou je je juist zeker moeten voelen, maar hij maakt jou juist onzekerder.
Lees nu eens je eigen openingspost alsof een ander hem geschreven heeft...
edit:
Goed onderwerp van gesprek? Ik dacht dat hij alleen kwam om zijn beslissing uit te leggen en heeft aangegeven bij zijn standpunt te blijven. Waar wil je dan nog een gesprek over hebben? Luister naar hem en probeer er van te leren voor een volgende keer (met een andere man).
woensdag 11 maart 2009 om 15:57
Mag ik vragen hoe jij reageert naar hem?
(quote: Hij geeft naderhand elke keer aan dat hij dat zei om een rustmoment voor zichzelf te creeren(had te maken met mijn manier van reageren volgens hem).
Als hij een rustmoment wil, komt dat dan omdat je hysterisch gaat doen of omdat je persé je gelijk wil halen en er absoluut niet met je te communiceren valt? Als dat zo is, kan ik me wel voorstellen dat hij er klaar mee is.
Als dat niet het geval is, dan is hij het gewoon zat misschien? Ik vind een paar keer zo'n ruzie met zeurmoment daarna via telefoon en sms en mail etc in dit prille stadium van een relatie niet ideaal. Ik zou er dan ook liever mee kappen.
(quote: Hij geeft naderhand elke keer aan dat hij dat zei om een rustmoment voor zichzelf te creeren(had te maken met mijn manier van reageren volgens hem).
Als hij een rustmoment wil, komt dat dan omdat je hysterisch gaat doen of omdat je persé je gelijk wil halen en er absoluut niet met je te communiceren valt? Als dat zo is, kan ik me wel voorstellen dat hij er klaar mee is.
Als dat niet het geval is, dan is hij het gewoon zat misschien? Ik vind een paar keer zo'n ruzie met zeurmoment daarna via telefoon en sms en mail etc in dit prille stadium van een relatie niet ideaal. Ik zou er dan ook liever mee kappen.
woensdag 11 maart 2009 om 16:10
Sjors je blijft maar bezig met hem, met wat jij niet goed doet, hij dingen anders gedaan moeten worden.
Niet een keer neem je ook maar in overweging, dat jullie relatie niet functioneerde. In een relatief korte tijd hebben jullie het toch voor elkaar gekregen dat er zulke escalaties waren dat hij steeds de relatie verbrak. Jij vond het zelfs nodig om hem mee naar jouw psycholoog te nemen.
Ok er waren ook weer iedere keer de goedmaak momenten met waarschijnlijk verpletterende sex, maar ik lees toch hier een Sjors die totaal onzeker is over alles wat er gebeurt in deze relatie.
Jullie doen me denken aan twee 17 jarigen die voor de eerste keer een relatie hebben en er geen benul van hebben wat wel of niet past in een liefdesrelatie.
Face it, hij woont 150 km bij je vandaan. Krijgt het toch voor elkaar om iedere keer over je grenzen heen te banjeren (waarom zou je anders achteraf zo malen) en jij vertoon de ernstige tekenen van een verslaving aan hem, terwijl je niet eens meer weet waarom jij meent dat hij zo leuk is.
Ok misschien meen je dat hij leuk is om een aantal dingen, maar is dat ook wel zo? Want steeds weer zie jij aanleiding om te moeilijke gesprekken voor jullie aan te gaan.
Wanneer zie je de realiteit eens in, dat jullie relatie eigenlijk helemaal niet zo leuk was...
Niet een keer neem je ook maar in overweging, dat jullie relatie niet functioneerde. In een relatief korte tijd hebben jullie het toch voor elkaar gekregen dat er zulke escalaties waren dat hij steeds de relatie verbrak. Jij vond het zelfs nodig om hem mee naar jouw psycholoog te nemen.
Ok er waren ook weer iedere keer de goedmaak momenten met waarschijnlijk verpletterende sex, maar ik lees toch hier een Sjors die totaal onzeker is over alles wat er gebeurt in deze relatie.
Jullie doen me denken aan twee 17 jarigen die voor de eerste keer een relatie hebben en er geen benul van hebben wat wel of niet past in een liefdesrelatie.
Face it, hij woont 150 km bij je vandaan. Krijgt het toch voor elkaar om iedere keer over je grenzen heen te banjeren (waarom zou je anders achteraf zo malen) en jij vertoon de ernstige tekenen van een verslaving aan hem, terwijl je niet eens meer weet waarom jij meent dat hij zo leuk is.
Ok misschien meen je dat hij leuk is om een aantal dingen, maar is dat ook wel zo? Want steeds weer zie jij aanleiding om te moeilijke gesprekken voor jullie aan te gaan.
Wanneer zie je de realiteit eens in, dat jullie relatie eigenlijk helemaal niet zo leuk was...
woensdag 11 maart 2009 om 16:18
Nou dan is dat dus duidelijk, hij vindt dat geruzie niet leuk en wil dat niet meer. De rest is niet relevant (meer).
Zoals Pom ook al aangeeft, wil hij die gesprekken niet meer.
En zie je zelf echtniet in dat dit niet ideaal is voor een relatie die pas 6 maanden aan de gang is? Dan moet je op wolken zitten en is alles roze voor je..... dan heb je nog niet zoveel 'gedoe'.
Ik ken trouwens zat volwassen vrouwen die heel hysterisch kunnen doen hoor....
Zoals Pom ook al aangeeft, wil hij die gesprekken niet meer.
En zie je zelf echtniet in dat dit niet ideaal is voor een relatie die pas 6 maanden aan de gang is? Dan moet je op wolken zitten en is alles roze voor je..... dan heb je nog niet zoveel 'gedoe'.
Ik ken trouwens zat volwassen vrouwen die heel hysterisch kunnen doen hoor....
woensdag 11 maart 2009 om 16:21
Precies, Sjors je geeft eigenlijk precies aan waarom jullie niet bij elkaar passen.
Jullie halen niet het beste uit elkaar, eerder het slechtste.
Na een periode van 6 maanden zijn er al zulke grote verschillen, dat van een gezonde relatie geen sprake meer is.
Zijn houding is vele malen volwassener dan de jouwe hierin
Jullie halen niet het beste uit elkaar, eerder het slechtste.
Na een periode van 6 maanden zijn er al zulke grote verschillen, dat van een gezonde relatie geen sprake meer is.
Zijn houding is vele malen volwassener dan de jouwe hierin
woensdag 11 maart 2009 om 16:24
Ergo: jullie passen gewoon niet zo bijelkaar. persoonlijk zou ik heel snel genoeg hebben van iemand die bij elk conflictje meteen de relatie beeindigt en dreigt te beeindigen. Hij loopt telkens weg van conflicten, en in plaats van dat je die bal bij hem legt, ga jij nadenken en malen over wat jij fout doet, loop je m huilend en smekend achterna om het weer goed te maken en hij geeft toe.
Aan de andere kant maakt huij zichzelf daarmee tot "de jongen die wolf roept". Na een paar keer relatie verbreken en toch weer terugkomen, neem jij hem niet meer serieus. Jij gaat er al vanuit dat een beetje excuses en beloftes tot verbetering van jouw kant wel weer zullen leiden tot een herstel, want dat was de afgelopen keren ook zo. helaas ondermijn je wel je eigen geloofwaardigheid ook, want als hij dreigt met uit maken, heeft je je precies waar hij je hebben wilt. En bij een ongelijke machtsverhouding verdwijnt de aantrekkingskracht. Niemand wil een partner die als een hondje achter m aanloopt, wat jij wel lijkt te doen iedere keer als hij het uitmaakt. Ik zou het dus lekker uit laten, of in ieder geval het initiatief tot een eventueel herstel bij hem leggen. Bel m dus en zeg dat je bij naer inzien geen behoefte hebt aan een gesprek als zijn besluit vaststaat en zeg hem dat je geen man wil die jou niet wil, en dat je daarom het met hem ens bent dat jullie beter af zijn zonder elkaar. ( ook voor jezelf, omdat je inderdaad rete-onzeker wordt van iemand die zo met je jo-jo-t)
Aan de andere kant maakt huij zichzelf daarmee tot "de jongen die wolf roept". Na een paar keer relatie verbreken en toch weer terugkomen, neem jij hem niet meer serieus. Jij gaat er al vanuit dat een beetje excuses en beloftes tot verbetering van jouw kant wel weer zullen leiden tot een herstel, want dat was de afgelopen keren ook zo. helaas ondermijn je wel je eigen geloofwaardigheid ook, want als hij dreigt met uit maken, heeft je je precies waar hij je hebben wilt. En bij een ongelijke machtsverhouding verdwijnt de aantrekkingskracht. Niemand wil een partner die als een hondje achter m aanloopt, wat jij wel lijkt te doen iedere keer als hij het uitmaakt. Ik zou het dus lekker uit laten, of in ieder geval het initiatief tot een eventueel herstel bij hem leggen. Bel m dus en zeg dat je bij naer inzien geen behoefte hebt aan een gesprek als zijn besluit vaststaat en zeg hem dat je geen man wil die jou niet wil, en dat je daarom het met hem ens bent dat jullie beter af zijn zonder elkaar. ( ook voor jezelf, omdat je inderdaad rete-onzeker wordt van iemand die zo met je jo-jo-t)
woensdag 11 maart 2009 om 16:26
Nog even over jullie ruzie van vorige week.
Jij wordt op een bepaald moment zo boos, dat je de verbinding verbreekt (oei daar krijg je mij ook zwaar mee op de kast). Je belt hem terug en hij neemt niet op (terecht, want hij weet dat hij nog meer heibel gaat krijgen). De volgende dag wel telefonisch contact en wederom heibel.
Dan volgt er een spetterend weekend (raar dat er niet gepraat wordt).
's Maandags zit je weer thuis, belt hem op en begint over de heibel van de week daarvoor. Dan is het voor hem genoeg, de kous is op (en terecht).
Maar ja, jij bent een prater en wil maar blijven praten. Op een bepaald moment is alles gewoon stuk gepraat.
Jij wordt op een bepaald moment zo boos, dat je de verbinding verbreekt (oei daar krijg je mij ook zwaar mee op de kast). Je belt hem terug en hij neemt niet op (terecht, want hij weet dat hij nog meer heibel gaat krijgen). De volgende dag wel telefonisch contact en wederom heibel.
Dan volgt er een spetterend weekend (raar dat er niet gepraat wordt).
's Maandags zit je weer thuis, belt hem op en begint over de heibel van de week daarvoor. Dan is het voor hem genoeg, de kous is op (en terecht).
Maar ja, jij bent een prater en wil maar blijven praten. Op een bepaald moment is alles gewoon stuk gepraat.
