Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 6)

Ach zizo wat een ellende toch. Sterkte nogmaals.

Zot niet wat je hoopt masr hou nog even vol soms gaat het nou eenmaal anders dan je gewend bent...
Maar snap zo dat je moeite hebt er nog in te geloven.

Biekie een hartje fijn zeg!

Biekkie: wat fijn een hartje! Kan me indenken dat je het nog niet kunt geloven. Hoop dat het allemaal goed blijft gaan!

Wat ontzettend shit Zot, had het je zo gegund!

Sorry dat ik niet eerder heb gereageerd. Merk net als duufje dat ik ook erg vermoeid ben van alles. De behandelingen en het mislukken... probeer er niet teveel bij stil te staan. Maar alle kraambezoeken, zwangeren en baby’s doen me toch wel wat....

Over pleegzorg:
De informatie avond was echt heel goed georganiseerd. Eerst uitleg over de verschillende vormen, met voorbeelden van situaties om een beeld te krijgen van de praktijk.
De uitleg dat het voor deze kinderen vaak aan een netwerk ontbreekt als er problemen zijn, en er daardoor pleeggezinnen nodig zijn, vond ik verhelderend.
Er was ook een pleegmoeder die haar ervaringen deelde en waar je vragen aan kon stellen, erg interessant. Haar mening was, ondanks dat het een flinke uitdaging kan zijn, het je ook heel veel brengt pleegkindjes (tijdelijk) in je gezin op te nemen.
Wat me verder erg aanspreekt is het ‘samen’ en dat we echt goede begeleiding zullen krijgen. Voor ons wel handig als onervaren (pleeg)ouders. Op deze manier denken we dat we het kunnen.
Er is een intensief traject van 3-4 maanden voordat er een kindje geplaatst kan worden. Maar eigenlijk vind ik dat nog hartstikke snel, zeker na al die jaren dat we uitkijken naar een gezin en het er maar niet van komt.
Mijn vriend ziet het ook zitten om ons gezin op deze manier te starten. Dus dit weekend gaat het formulier op de post .

hoi,

ook hier sorry voor de radiostilte, merk toch dat de hormonen er een beetje in hakken en probeer me ook een beetje af sluiten van verdriet en nare dingen omdat alles zo ontzettend binnenkomt...denk dat jullie wel begrijpen wat ik bedoel.

Maar Biekkie, ontzettend gefeliciteerd wat fijn moet dat zijn om dit nu bereikt te hebben en tegelijkertijd ook zo eng nu je echt iets te verliezen hebt. Nog sterkte voor de komende weken.

Zot, tsja ik snap dat moeilijk is om hoop te houden, maar zeker is het nog niet. In ieder geval ga ik toch nog een beetje duimen voor jullie en ook heel veel sterkte met het afwachten en nadenken van wat hierna komt. Ik weet niet hoe oud jullie eerste kindje is maar ik troost mijzelf tegenwoordig met de gedachte dat als er straks een tweede kindje bijkomt met dan inmiddels 5+ jaar verschil dat ookal is de kans klein dat ze echt nog samen spelen dat het wel positief zal zijn voor mijn zoontje omdat hij dan toch moet leren de aandacht te delen (ben bang dat ik hem verwen). Beetje onzin dit weet ik ook wel maar ja je verlegd je grenzen telkens he..

Vienna, fijn dat jullie zo positief zijn over de pleegzorg. Wij zijn laatst ook naar zo'n avond geweest en bij ons was het meer een afschrikavond, veel nadruk op de negatieve dingen. Achteraf denk ik ook dat dat niet helemaal reeel geweest is en ook al hebben we nu deze plannen toch nog in de koelkast gezet we het niet op moeten geven. De tijd is nog niet rijp voor ons. Ik snap dat het 'krijgen' van een kindje in huis over een maand of 4 supersnel is..ben heel benieuwd hoe het allemaal zal gaan.

Zizo, echt te bizar voor woorden dat ze jou zo rond laten lopen...echt zo naar. ik hoop dat de curretage meevalt en dat je daarna snel weer sterker voelt. Sterkte met het verwerken.
ook voor Sheela dikke knuffel nog.

Biekkie wat goed nieuws!! Ik hoop dat het goed blijft gaan, de eerste hobbel is genomen, maar het is natuurlijk nog spannend.

MwStippel ik lees dat jij de eerste prikken weer hebt gezet. Ik hoop echt dat het lukt deze ronde. We zijn destijds in dezelfde periode op dit topic gaan schrijven en eerlijk gezegd vind ik het tijd om hier uit te stromen naar hee vervolgtopic. Heel veel succes!

Labgeek hoe gaat het met jou?

@ Mamamaria: een jaar geleden zijn we bij een andere organisatie geweest en daar werd toen vooral ingegaan op alle eisen waar je als pleeggezin aan moet voldoen, en vooral wat allemaal niet mogelijk is. Dat schrok ons toen ook erg af.

De organisatie waar we nu zijn geweest kijkt meer naar wat wel mogelijk/haalbaar is; een flexibele instelling in overleg met alle partijen.
Dat spreekt ons aan, want zo zijn we zelf ook. En geeft toch vertrouwen dat we het samen kunnen.

Denk aan je zizo!

Yes! Cryo is goed ontdooid! Morgenmiddag de terugplaatsing

Hierna nog één cryo van ICSI2 over. Morgen de vijfde terugplaatsing... zou dit ‘m worden?

@Zizo: hoe gaat het met jou???

Wat fijn doces!

Doces wat een goed nieuws!

Zizo:

Verdorie Zot

Zizo, hoop dat het goed met je gaat. Neem de tijd om te herstellen (op alle fronten). Ik had ook veel bloed verloren voor de curretage (ben ook een paar keer flauw gevallen daardoor) en heb daar best nog even last van gehad. Doe he rustig aan.

Doces, wat een goed nieuws! Heel veel goede vibes jouw kant op vandaag en wat mij betreft de komende 9 maanden.

Vienna dank voor de info. Klinkt positief. Spannend hoor, dat er nu echt een aanmelding de deur uitgaat. Heel veel succes met alles.
Ik heb even telefonisch contact gehad met de pleegzorgorganisatie over mijn aanmelding, maar daar was ik al niet zo positief over . Nou ja, misschien had ik net de verkeerde aan de lijn. Ze hadden weinig aanmeldingen, dus het is nog niet zeker of de informatie avond doorgaat. Dat zou ik gisteren horen, maar ik heb niets gehoord. En dan gaan bij mij de hakken al een beetje in het zand... vind ik niet netjes. Maar we gaan het zien. Ik hoop dat het doorgaat, anders is de volgende pas over een maand en een stuk verder bij ons vandaan.

Zot, wat ontzettend jammer... Hoe is het nu? Ik neem eigenlijk ook aan dat met een witte test op 13 dpo het niets meer gaat worden. Hoe graag had ik het anders gezien voor jullie . Veel sterkte, meid. Ook met het verdriet om F*. Ik hoop dat jullie te zijner tijd een goede beslissing kunnen nemen over hoe nu verder. Dikke knuffel .

Zizo, hoe is het gisteren gegaan? Ik hoop dat alles goed met je gaat en dat je nu weer snel kan herstellen. Ook voor jou veel sterkte.

MevrouwStippel, hoe gaat het met het prikken? Je hebt het vast al ergens geschreven, maar wanneer heb je de eerste echo? Ik hoop en duim met iedereen mee dat deze laatste poging jullie geluk gaat brengen!

Doces, fijn dat de ontdooiing goed is gegaan! Heel veel succes vanmiddag! Hopelijk is idd 5 jullie lucky number!

Sheela, zijn jullie nou van plan om die derde poging IVF te gaan doen? Ik vroeg me af of in jullie geval IUI of mss zelfs alleen hormonale stimulatie en verder zelf proberen (zoals ik nu doe) niet iets zou kunnen zijn. Dit aangezien jullie met IVF toch ook vaak maar één bevruchting hadden, of niet? En jullie nu hebben laten zien dat jullie spontaan zwanger kunnen worden. In dat geval zou je met hormonale stimulatie je eisprong kunnen optimeren en goed kunnen timen en op die manier je kansen verhogen. En het is veel minder intensief en wordt in NL volgens mij ook eindeloos vergoed, toch? Kan natuurlijk ook een overweging zijn na de laatste IVF poging. Nou ja, zat ik over na te denken. Mss kun je er iets mee. Hoe gaat het nu verder met je?

Verder even geen fut om uitgebreid te reageren. Er speelt wat gedoe op privégebied. Iemand vroeg het, ik zit idd op het wachtbankje, maar de testen worden lichter, dus weer niets (zoals verwacht eigenlijk). Vind het heel vervelend dat ik geen idee heb wanneer ik ongesteld ga worden, of het weer zo lang gaat duren als de vorige keer of deze keer niet. Ik moet wat dingen plannen en die hangen daar vanaf af. Zucht. Stom gedoe. Volgende ronde gaat de dosis clomid omhoog naar 100mg.

@Duufje: dat is inderdaad geen prettig, positief begin. Kan me voorstellen dat je daar niet erg enthousiast van wordt. Hopelijk krijg je binnenkort ander bericht en gaat de voorlichting gewoon door.

@Windmolen: aaah nee, wat balen Echt stom gedoe!!

Hier: net weer thuis. Ben nu PUPO maar heb er eigenlijk niet zo veel vertrouwen in. Terugplaatsing nummer vijf, waarom zou het dit keer ineens wel lukken... Bij ontdooien was ‘ie 4 cellen en vandaag bij terugplaatsen 6 cellen. Stemt me niet direct hoopvol... Maar goed, ik kan nu niets meer doen dan blijven afwachten (en gewoon doorgaan met de Utrogestan en de Progynova)...

Spannend Doces, ik blijf duimen, hoop dat je jezelf verrast deze ronde.

Windmolen stom gedoe inderdaad... ik zucht maar met je mee.

Voorlichtingsavond pleegzorg gaat niet door volgende week. Waren te weinig aanmeldingen. Wordt nu 4 oktober, daar waren wel al voldoende aanmeldigen voor. Nou ja, wachten we gewoon een maandje. Wachten, wachten, wachten... gaat ook gewoon door na de medische molen blijkbaar
Ik had nu overigens wel een vriendelijke dame aan de telefoon, dus ik ben al iets positiever gestemd.

Doces dat ie weer aan het delen is gegaan is toch mooi! Bij mij was 5e tp ook raak dus het kan! De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Goed gestart op school?

Miekje-5 schreef: ↑

04-09-2018 17:10

Doces dat ie weer aan het delen is gegaan is toch mooi! Bij mij was 5e tp ook raak dus het kan! De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Goed gestart op school?

Hoi Miekje Dankje voor je bemoedigende woorden (Duufje ook trouwens). Ik durf het gewoon bijna niet te geloven. Het lijkt me heel onwerkelijk.

Heb een goede start gemaakt gisteren. Het is een pittige groep (SBO groep 4, 15 kinderen en ik heb helaas geen ondersteuning...) maar ze zijn alleszins redelijk gestart. Heb er echt wel m’n handen vol aan maar we gaan zien wat het wordt Jij ook goed gestart?

Hoe gaat het met jou nu, Miekje? Veel kwaaltjes, of valt het mee?

Lekker dat je fijn gestart ben doces. Ik ook wel veel zorg ook in mijn klas maar dan wat meer qua aantal.
Qua kwaaltjes gaat het beter ik slaap nog heel slecht, wordt midden in de nacht wakker en slaap dan nauwelijks nog. Verder nog last van trage en opgezette darmen. Soms banden die ik voel sjouwen kan ik echt minder.Maar niet meer misselijk! T is te doen maar bizar hoe snel je lichaam anders gaat reageren en werken. Moet er echt aan wennen dat ik andere grenzen heb. Ik weekend maar extra rust nemen. Maar eigenlijk ga ik heel goed.

Sorry als er mensen zijn die dit niet hadden willen lezen past beter in vervolgtopic misschien. Hoop uiteraard dat jullie allemaal dergelijke ervaringen gaan meemaken! Liefs

Even een ego-post. Hier is er weer even veel verdriet. De poging lijkt echt niet geslaagd. Op 15dpo een super super licht streepje (veel te licht voor 15dpo) en vandaag op 16dpo weer niks meer. Ik denk, ook gezien hoe ik me voelde, dat er wel iets gaande was maar het vroeg is misgegaan. Het gemis om F* wordt weer tastbaarder en officieel moeten we nog wachten tot vrijdag voor ik mag stoppen met medicatie. Vandaag kwam ook nog een brief van de klinisch geneticus binnen met een belafspraak voor vrijdag; ik vermoed dat er een uitslag is van het genetisch onderzoek bij F*. Eerlijk gezegd denk ik nog steeds niet dat er iets uit is gekomen, maar ik vind het toch spannend.
Man en ik hebben er de afgelopen dagen over gepraat en neigen naar nog 1 laatste poging inclusief eventueel cryo. Hoeveel moeite we ook hebben met alles rondom zo'n poging, dat we al jaren nooit meer 'gewoon' op vakantie kunnen, dat we niet op vakantie kunnen wanneer we willen, dat er zo veel geld aan is opgegaan, dat onze vakantiedagen eraan op gaan, het geregel, de onzekerheid en spanning - het alternatief dat F* ons laatste kind is en met die verdrietige zwangerschap en bevalling eindigt, is nog veel erger. 'Dus' dan toch nog die poging.
Het gesprek met de praktijkondersteuner was echt niks (ze noemde F* even foetus, toen was het al weer klaar bij mij), geen klik maar ik kan me ook helemaal niet vinden in haar aanpak van alleen maar praten en het uitschrijven. Gelukkig is mijn werkgever inmiddels akkoord met de kosten voor de bedrijfsmaatschappelijk werker, die gespecialiseerd is in rouw. Ik hoop dat zij wel wat concreter en praktischer kan zijn. Intussen is het op mijn werk mega-druk en zijn mijn 2x6 uur totaal niet haalbaar, dus werk ik weer meer.

Ik lees en leef met jullie allemaal nog mee, maar even niet de energie om te reageren.

Oh Zot... ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen... Het verdriet en de machteloosheid spat hier van het scherm... Ik heb geen woorden om je te troosten... Héél veel sterkte...

Ik kom ook weer even langs (was op vakantie en mijn telefoon ging daar kapot, irritant maar ook wel rustgevend ergens). Heb een heerlijke vakantie gehad en heb vandaag weer met vrij veel tegenzin de werkdraad weer opgepakt. Ook ongesteld geworden trouwens (ik blijf iedere maand hopen op toch een wonder, en maak mezelf zelfs soms graag wijs dat ik zo iemand ben die ongesteld word terwijl ze zwanger is ).

Sheela, vind het zo erg voor jullie dat het niet goed is gegaan. Ik hoop ontzettend dat jullie meer geluk zullen hebben bij de laatste poging. En inderdaad, je bent nu in ieder geval wel zwanger geweest wat je kansen verhoogt. Maar had nog veel liever gehad dat dit gewoon goed was gegaan.

Doces, ik duim voor je. Dat dit hem of haar maar eens mag worden!

Duufje, ik snap je irritatie over zo'n organisatie heel goed. Volgens mij is het ook erg belangrijk dat je een goed gevoel hebt daarover omdat je ws redelijk intensief contact hebt wanneer er een kindje bij jullie komt wonen. Ook een beetje raar om een avond niet door te laten gaan ivm weinig aanmeldingen, zou het logisch vinden wanneer ze dan iig een alternatief aanbieden (individueel gesprek oid). Ik bedoel, ze willen jullie toch niet missen als pleegouder, me dunkt Maar begrijp ik het goed dat deze organisatie niet de enige optie is in jullie buurt?

Vienna, zou super zijn wanneer jullie al snel kunnen starten met pleegzorg! Bij een van de info-avonden waar we geweest zijn werd er aangegeven dat er wat tijd moet zitten tussen een (nog) niet gelukt ivf-traject en het pleegouderschap, maar wellicht is het beleid per organisatie weer anders?

Miekje, fijn dat het best wel goed gaat en nog fijner dat je zwangerschap goed verloopt. Persoonlijk vind ik het hoopgevend om van je zwangerschap te lezen. Maar ik kan niet voor iedereen hier spreken.

Zot, wat superk*t dat het weer niet gelukt is. Je hebt er, zo te lezen, zo veel offers voor gebracht. Aan de andere kant is proberen het enige wat je kan doen, en had het vast ook niet goed gevoeld wanneer jullie (bijvoorbeeld) wel 'gewoon' op vakantie waren gegaan terwijl jullie die tijd en dat geld ook hadden kunnen gebruiken om het in ieder geval te proberen. Het is gewoon zo moeilijk om een grens te bepalen bij dit soort dingen, en bij jullie misschien nog wel meer omdat jullie hem ' toch al' zelf betalen. Voor nu in ieder geval maar even goed bijkomen van deze poging.

Zizo heel veel sterkte met herstel van alles. Ik weet even niet of ik ook wel heb geschreven hoe erg ik het allemaal vind (soms lees ik hier mee en denk ik van alles en komt het er niet van het te uiten), maar echt supernaar dat je ook nog (lichamelijk) zo'n moeilijke mk hebt gehad, met allemaal stomme complicaties. En idd belachelijk dat het zh je zo lang laat wachten en je opscheept met ijzertabletten, ipv dat ze je sneller helpen.

Windmolen , erg jammer dat deze IUI ook niet gelukt is. Lijkt me erg heftig, die endo. Voel mezelf al zo'n 'wandelende baarmoeder'(als in: hoe vaak ik aan wel/niet zwanger moet denken etc.), maar als ik lees wat jij allemaal moet doormaken iedere maand...Stom dat er nog niets op gevonden is ook. Hoeveel IUI-pogingen gaan jullie nu nog doen voor jullie weer teruggaan naar (nog) heftiger geschut?

Hallo dames

Mag ik hier meeschrijven?
Zal me even voorstellen ik ben diana 29 jaar al een zoon uit een eerdere relatie.
Nu al 4 jaar bezig voor ene tweede kindje.. 1ivf en 1icsi poging gehad in genk. Nu hebben we vandaag besloten om over te stappen na dusseldorf. Ik hoop dat ze me daar helpen ivm hogere bmi. (ben wel al goed bezig met afvallen). Nu heb ik meteen een vraagbik heb 25 september de intake kunnen we dan ook meteen starten. Ik zit namelijk nu nog altijd aan de pil die ik moet blijven slikken.

Groetjes diana

Ach zot...ik leef met je mee jullie krijgen ook oneerlijk veel te verwerken. Sterkte

Hoi Diana,

Reken er niet op dat je meteen kunt starten in DD. Wij hadden eerst intake en daarna nog een afspraak plus echo. Kan volgens mij wel vrij snel erna, wij hadden er bewust wat bedenktijd opgezet omdat er nog een andere optie was.

Succes!

Doces ik ga in ieder geval heel erg voor je duimen. Maar dat stomme afwachten elke keer weer en maar weer hopen. Gelukkig zijn er wel succes verhalen die dan weer hoop geven. Ik hoop op positief nieuws.

Zizo ook hier heb ik veel aan je gedacht. Ik hoop dat het ok met je gaat. Eerlijk gezegd word ik er een beetje ongerust van dat je hier niet meer geschreven hebt. Hopelijk gaat het lichamelijk weer een beetje. Mentaal lijkt het me er enorm in te hakken. Je was er zo dichtbij. Ik gun jou net zoals velen hier die al lang hopen een plekje in het vervolgtopic.

Zot toch. Wat een verdriet. Dat zou geen mens moeten mee maken.
Wat zijn jullie vechters zeg. Ik kan me goed voorstellen dat jullie het niet zo willen afsluiten en nog een keer willen proberen. Ik hoop zo dat jullie nog een kindje mogen verwelkomen in jullie leven.
Ik hoop dat het klikt straks met de rouwconsulent. Indien niet, zou je misschien kunnen kijken of je wat steun kan halen uit lotgenotencontact? Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van jullie lieve F. Dat lijkt me enorm pittig naast het spannende vruchtbaarheidstraject.

Sense ik keek laatst nog even naar de tabel. En toen moest ik aan je denken. Wat zijn jullie volgende stappen nu en hoe is de planning?

Miekje ik ben onwijs blij voor je dat je zwangerschap goed lijkt te gaan. Maar ik lees ook geregeld mee in het vervolgtopic omdat ik benieuwd ben naar hoe het met de doorstromers gaat.

Windmolen evalueren jullie tussentijds ook nog eens met de arts over het huidige plan? Ik herken het om helemaal klaar te zijn met dat geplan en geregel om je cyclus en pogingen heen. Jij wacht en vecht ook al zo lang. Ik blijf voor je hopen en duimen maar hoop toch dat je geduld binnenkort eens beloond wordt.

Het prikken gaat prima. Ik heb zondag de eerste echo. Maar ik hanteer deze poging de struisvogel-tactiek. Kop in het zand, niet te veel nadenken en gewoon ondergaan. En vooral niet meer hopen. We zien wel wat het wordt.

Afgelopen maandag de curettage gehad. Het embryo zat muurvast en ze hebben het eruit moeten schrapen. Alles heeft veel langer geduurd dan gepland en ik heb veel bloed verloren. Ik moest daarom nog een nachtje blijven. Gistermiddag mocht ik weer naar huis.
Ik heb veel pijnstillers mee, maar begin nu te merken dat alles van maandag uitgewerkt is. Als ik plat lig, heb ik geen pijn. In beweging, zitten en plassen is niet fijn. De gyn zei dat ik nog wel een tijdje napijn kan houden doordat ze zo enorm hebben lopen wroeten.
Ik ben wel blij dat het nu voorbij is. Ik bloed nog wel, maar ook dat is nu zonder stolsels en gaat geleidelijker. Verder ben ik vooral moe. Ik slaap veel. Na twee uurtjes op kan ik weer slapen.

Ik moet hier weer bijlezen. Ik las wel snel een verdrietig bericht van Zot. Je verhaal is zo begrijpelijk en straalt zoveel wanhoop en verdriet uit. Heel veel sterkte.

Verder lees ik bij en reageer ik als ik me wat beter voel.