Hoe kan men zo veranderen?

Nee ik heb het niet over mijn partner maar over mezelf en ik ben erg zwaar teleurgesteld dat ik zo veranderd ben.Al een aantal jaren zit ik in een héél complexe relatie en telkens ik eruit wil stappen houd hij mij tegen én als hij ermee kapt loop ik weer achter hem aan.Wat er veranderd is dat is dat ik dingen duld die ik nooit vroeger van iemand zou geacepteerd hebben , tegen mijn wil heb ik mijn tollerantiegrens veel en veel te ver verlegd.Of eerder is het misschien angst de angst van liever een slechte "hij" dan helemaal geen "hij" deze partner lijkt mij zo onvervangbaar en het stoort me want hij haalt zulke streken uit dat je er misselijk van wordt.



Twee weken terug bevoorbeeld (we latten) verdwijnd ie plots (en niet voor de eerste keer) naar het buitenland zonder iets te zeggen.Daar kom ik dan achter doordat we de dagen dat we niet bij elkaar zijn elke avond toch een tijdje samen op messenger doorbrengen en hij er dan plots niet is.



Dan bel ik hem boos en dat zegt ie ahhhhh ik ben over een dagje al terug (wat dan twee weken is) en bij vorige van deze farsen dacht ik meteen aan ontrouw (mede omdat hij koppig weigerde te zeggen "waar" hij was).



Nu blijkt achteraf dat hij bij geloofsgenoten was en familie, maar dan heb ik zoiets van waarom ik Godsnaam mij zitten ongerust maken ...



Eigenlijk vind ik hem best wel een kwal