Zwanger
alle pijlers
Wij zwanger, zij nog steeds niet
zaterdag 27 oktober 2018 om 20:49
Hoi Viva’ers.
Deze situatie vind ik echt heel erg moeilijk en ik weet even niet hoe ik er mee om moet gaan. Wie weet vind ik hier tips of herkenning.
Vrienden van mij en mijn vriend zijn nu 3,5 jaar bezig om zwanger te worden. Een erg emotioneel traject voor hun, omdat hun wens heel groot is.
Ik ben inmiddels 20 weken zwanger. Wij waren gestopt met de pil, en binnen 3 maanden zwanger. Super snel, geen problemen, en alles gaat heel voorspoedig in de zwangerschap.
Gisteren heeft de vrouw van het bevriende stel ons verteld hoe moeilijk ze het er mee heeft. Vooral met haarzelf en dat ze nog niet zwanger is, maar ook om mij (en andere ook) zwanger te zien. Zo begrijpelijk, en wij waren al bewust heel ingetogen rondom hun met onze zwangerschap.
Ik merk dat ik dit moeilijk vind. Ik weet niet hoe er mee om te gaan, hoe is mij bij hun moet gedragen, wat wel en niet te zeggen. Vind het gewoon zo rot voor hun en gun het hun zo. Misschien heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan. Aangezien ik nu echt volop zwanger begin te worden, en het voor hun niet lastiger wil maken....
Deze situatie vind ik echt heel erg moeilijk en ik weet even niet hoe ik er mee om moet gaan. Wie weet vind ik hier tips of herkenning.
Vrienden van mij en mijn vriend zijn nu 3,5 jaar bezig om zwanger te worden. Een erg emotioneel traject voor hun, omdat hun wens heel groot is.
Ik ben inmiddels 20 weken zwanger. Wij waren gestopt met de pil, en binnen 3 maanden zwanger. Super snel, geen problemen, en alles gaat heel voorspoedig in de zwangerschap.
Gisteren heeft de vrouw van het bevriende stel ons verteld hoe moeilijk ze het er mee heeft. Vooral met haarzelf en dat ze nog niet zwanger is, maar ook om mij (en andere ook) zwanger te zien. Zo begrijpelijk, en wij waren al bewust heel ingetogen rondom hun met onze zwangerschap.
Ik merk dat ik dit moeilijk vind. Ik weet niet hoe er mee om te gaan, hoe is mij bij hun moet gedragen, wat wel en niet te zeggen. Vind het gewoon zo rot voor hun en gun het hun zo. Misschien heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan. Aangezien ik nu echt volop zwanger begin te worden, en het voor hun niet lastiger wil maken....
zaterdag 27 oktober 2018 om 21:37
[quote=Andersom post_id=29179077 time=1540668819 user_id=352017
Fijner was om over de zwangerschap te praten en over mijn onvruchtbaarheid en over de rest.
[/quote]
Inderdaad. Gewoon ook belangstelling hebben voor haar en haar verdriet. En TO: jij hoeft je ook niet rot te voelen over het feit dat je zwanger bent oid. Het een staat los van het ander.
Fijner was om over de zwangerschap te praten en over mijn onvruchtbaarheid en over de rest.
[/quote]
Inderdaad. Gewoon ook belangstelling hebben voor haar en haar verdriet. En TO: jij hoeft je ook niet rot te voelen over het feit dat je zwanger bent oid. Het een staat los van het ander.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 27 oktober 2018 om 21:56
Ik heb aan beide kanten gestaan. Ook 3.5 jaar in de molen gezeten voordat dochter kwam, nodige meegemaakt ook.
Nu dus een heerlijk meisje van bijna 9 maanden en een goede vriendin én een schoonzus zitten in een traject, ook al toen ik zwanger was.
Ik vond het zelf ook echt zo moeilijk toen. Ook moeite toen vriendin 2 kids kreeg in de tijd dat ik maar aan het tobben was en het niet lukte bijvoorbeeld.
Mijn ervaring is inmiddels, dat je het eigenlijk bijna niet goed kan doen.
Vriendin klaagt bijvoorbeeld dat mensen er niet naar vragen.
Anderzijds wil ze zeker niet zielig gevonden worden en opent ze zich totaal niet. Doet zich heel sterk en nonchalant voor als je er wel naar vraagt.
Schoonzus mopperde juist dat mensen ernaar vragen. Dat vond ze asociaal en bemoeierig.
Vriendin vind het vervelend dat er op verjaardagen alleen maar over kinderen wordt gepraat.
Paar weken later benoemde ze hoe vervelend het was, dat mensen bewust niet over hun zwangerschap praatten en dingen verzwegen voor haar.
Schoonzus wilde geen tips of adviezen van mensen. Later noemde ze dat ze het zo erg vond dat mensen nooit eens meedachten in haar traject.
Nu ik zelf aan de andere kant sta vind ik het lastig om mee om te gaan.
Als ik met één van hen bij mensen ben wordt mijn baby direct in het middelpunt gesteld, en dat is voor hen ook vervelend.
Maarja, als zij een baby krijgen willen zij dat toch ook?
Zomaar wat voorbeelden. En voor mij herkenbaar. Die wisselende gevoelens horen enorm bij het traject. De ene keer wil je erover praten en de andere keer niet. Dan denk je: laat me met rust en vraag eens naar mijn werk, ik ben meer dan mijn traject! Je doet het dus niet heel gauw goed....
Ik heb tegen beide gezegd dat ik het heel erg vind en mijn duimen draaien, en dat als ze hun ei kwijt willen ik er altijd ben. Ook gezegd dat ik er zelf NIET naar vraag omdat ik op dat moment niet weet of zij behoefte hebben het wéér over het zwanger worden te hebben.
Soms wil je namelijk juist afleiding. Ik zou ongeveer hetzelfde zeggen tegen je vrienden. Het is gewoon heel erg moeilijk en je kunt het niet verzachten voor hen!!
Nu dus een heerlijk meisje van bijna 9 maanden en een goede vriendin én een schoonzus zitten in een traject, ook al toen ik zwanger was.
Ik vond het zelf ook echt zo moeilijk toen. Ook moeite toen vriendin 2 kids kreeg in de tijd dat ik maar aan het tobben was en het niet lukte bijvoorbeeld.
Mijn ervaring is inmiddels, dat je het eigenlijk bijna niet goed kan doen.
Vriendin klaagt bijvoorbeeld dat mensen er niet naar vragen.
Anderzijds wil ze zeker niet zielig gevonden worden en opent ze zich totaal niet. Doet zich heel sterk en nonchalant voor als je er wel naar vraagt.
Schoonzus mopperde juist dat mensen ernaar vragen. Dat vond ze asociaal en bemoeierig.
Vriendin vind het vervelend dat er op verjaardagen alleen maar over kinderen wordt gepraat.
Paar weken later benoemde ze hoe vervelend het was, dat mensen bewust niet over hun zwangerschap praatten en dingen verzwegen voor haar.
Schoonzus wilde geen tips of adviezen van mensen. Later noemde ze dat ze het zo erg vond dat mensen nooit eens meedachten in haar traject.
Nu ik zelf aan de andere kant sta vind ik het lastig om mee om te gaan.
Als ik met één van hen bij mensen ben wordt mijn baby direct in het middelpunt gesteld, en dat is voor hen ook vervelend.
Maarja, als zij een baby krijgen willen zij dat toch ook?
Zomaar wat voorbeelden. En voor mij herkenbaar. Die wisselende gevoelens horen enorm bij het traject. De ene keer wil je erover praten en de andere keer niet. Dan denk je: laat me met rust en vraag eens naar mijn werk, ik ben meer dan mijn traject! Je doet het dus niet heel gauw goed....
Ik heb tegen beide gezegd dat ik het heel erg vind en mijn duimen draaien, en dat als ze hun ei kwijt willen ik er altijd ben. Ook gezegd dat ik er zelf NIET naar vraag omdat ik op dat moment niet weet of zij behoefte hebben het wéér over het zwanger worden te hebben.
Soms wil je namelijk juist afleiding. Ik zou ongeveer hetzelfde zeggen tegen je vrienden. Het is gewoon heel erg moeilijk en je kunt het niet verzachten voor hen!!
anoniem_298227 wijzigde dit bericht op 27-10-2018 22:00
2.03% gewijzigd
zaterdag 27 oktober 2018 om 21:58
Dit. En dat je rekening met haar wil houden en dat ze daarin zelf kan aangeven wat ze wel of niet wil horen of met je bespreken.
En gefeliciteerd met je zwangerschap! Hoop dat je ook vrienden in je directe kring hebt met wie je wel zonder beperkingen alles kan bespreken, dat is ook wel heel fijn!
zaterdag 27 oktober 2018 om 21:59
.dannas schreef: ↑27-10-2018 21:08Je kan het ook gewoon niet over je zwangerschap hebben als je bij haar bent. Je bent meer dan de baby in je buik. Dus parkeer die zwangerschap even.
En heel eerlijk? Ik vind het heel bijzonder hoe je haar probleem jouw probleem gaat maken en huilie huilie doet over dat jij het zo moeilijk vindt dat zij het zwaar heeft. Echt, get over yourself en wees gewoon die leuke vriendin. Jij bent niet de zielepiet hier dus gedraag je dan ook niet zo.
Er is een verschil tussen het moeilijk vinden hiermee om te gaan, even zoekende te zijn daarin, en je daarin verliezen, huilie huilie doen en jezelf het slachtoffer maken.
Ik ben het dus deels met je eens, het is goed om te beseffen dat hoe moeilijk je dit ook vindt, zíj degene is die het het meest zwaar heeft en dat je jezelf bij elkaar moet rapen en dit niet al te dramatisch moet maken. Maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat je je eerst opgelaten en bezwaard voelt en je niet direct een houding weet te geven. Dus prima om daarover even van gedachten te wisselen met anderen.
zaterdag 27 oktober 2018 om 21:59
ik vind TO helemaal niet theatraal, ze erkent de gevoelens van haar vriendin en wil tips op welke manier ze het voor die vriendin het beste kan doen.
Ik zou het ook moeilijk vinden, want je wil de ander niet nog extra pijn en verdriet doen.
TO, ik zou met haar gaan praten en vragen wat zij fijn vindt. Daar kan een ander geen antwoord op geven denk ik, zelfs als je in hetzelfde schuitje zit
Ik zou het ook moeilijk vinden, want je wil de ander niet nog extra pijn en verdriet doen.
TO, ik zou met haar gaan praten en vragen wat zij fijn vindt. Daar kan een ander geen antwoord op geven denk ik, zelfs als je in hetzelfde schuitje zit
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 27 oktober 2018 om 22:05
Hallo Sunshine,
Aub niet quoten.
Hier zit ik aan de kant van jouw vriendin, alsin ik ben ook al jaren bezig met mijn kinderwens in vervulling te laten gaan. Een emotioneel zwaar traject met heftige tegenslagen, lange wachtlijsten en miskramen...
Wat ik fijn vind is dat er rekening met je gehouden wordt. De zwangere vraagt wat jij zelf wilt. En dat mijn emotie er mag zijn. Ook al voel ik verdriet, want ik wil dit ook, kan ik ook blij zijn voor een ander. Op sommige momenten wil (en kan) ik meekoeren met aaaaah lieve kleertjes en wat een prachtige echo, het volgende moment trek ik het even niet om ook maar iets over kinderen te horen. Wij hebben toen afgesproken dat één woord genoeg is. Dat het niet is om te kwetsen maar gewoon even moeilijk. En dan gaat het onderwerp gewoon even over op iets anders en gaat iedereen met een fijn gevoel naar huis.
Dus eigenlijk is de conclusie, vraag het haar. In hoeverre wil ze betrokken worden, wat is haar grens. Alleen bij iemand heel dichtbij wil ik de vraag krijgen, wil je voelen? En dat is gewoon duidelijk. Dan weet jij ik moet het niet vragen, zodat zij niet gekwetst wordt en zij weet die vraag komt niet, en zo wel dan kwets ik jou niet als ik nee zeg.
Gefeliciteerd met je zwangerschap en geniet ervan
.
Aub niet quoten.
Hier zit ik aan de kant van jouw vriendin, alsin ik ben ook al jaren bezig met mijn kinderwens in vervulling te laten gaan. Een emotioneel zwaar traject met heftige tegenslagen, lange wachtlijsten en miskramen...
Wat ik fijn vind is dat er rekening met je gehouden wordt. De zwangere vraagt wat jij zelf wilt. En dat mijn emotie er mag zijn. Ook al voel ik verdriet, want ik wil dit ook, kan ik ook blij zijn voor een ander. Op sommige momenten wil (en kan) ik meekoeren met aaaaah lieve kleertjes en wat een prachtige echo, het volgende moment trek ik het even niet om ook maar iets over kinderen te horen. Wij hebben toen afgesproken dat één woord genoeg is. Dat het niet is om te kwetsen maar gewoon even moeilijk. En dan gaat het onderwerp gewoon even over op iets anders en gaat iedereen met een fijn gevoel naar huis.
Dus eigenlijk is de conclusie, vraag het haar. In hoeverre wil ze betrokken worden, wat is haar grens. Alleen bij iemand heel dichtbij wil ik de vraag krijgen, wil je voelen? En dat is gewoon duidelijk. Dan weet jij ik moet het niet vragen, zodat zij niet gekwetst wordt en zij weet die vraag komt niet, en zo wel dan kwets ik jou niet als ik nee zeg.
Gefeliciteerd met je zwangerschap en geniet ervan
.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
zaterdag 27 oktober 2018 om 22:37
TO is helemaal niet theatraal en huilie huilie zoals mensen dat hier graag omschrijven. TO kan zich heel goed verplaatsen in de situatie van haar vriendin, zelfs nu ze zwanger is, een bijzondere tijd voor haar waar je doorgaans graag over praat ondanks dat je daarnaast ook nog een heleboel andere dingen hebt om over te praten. Een hele lieve vriendin dus.
TO, ik denk ook dat het het beste is haar te laten weten dat je graag rekening met haar wil houden en haar te vragen hoe je dat het beste kan doen.
Ik weet een klein beetje hoe ze zich kan voelen (3miskramen achter elkaar) en alleen al het gevoel dat mensen begrip tonen en dat uitspreken kan voor haar al heel prettig zijn.
TO, ik denk ook dat het het beste is haar te laten weten dat je graag rekening met haar wil houden en haar te vragen hoe je dat het beste kan doen.
Ik weet een klein beetje hoe ze zich kan voelen (3miskramen achter elkaar) en alleen al het gevoel dat mensen begrip tonen en dat uitspreken kan voor haar al heel prettig zijn.
zondag 28 oktober 2018 om 01:18
Echt, dat jij dit stuurt. Dan begrijp je het echt niet.dannas schreef: ↑27-10-2018 21:08Je kan het ook gewoon niet over je zwangerschap hebben als je bij haar bent. Je bent meer dan de baby in je buik. Dus parkeer die zwangerschap even.
En heel eerlijk? Ik vind het heel bijzonder hoe je haar probleem jouw probleem gaat maken en huilie huilie doet over dat jij het zo moeilijk vindt dat zij het zwaar heeft. Echt, get over yourself en wees gewoon die leuke vriendin. Jij bent niet de zielepiet hier dus gedraag je dan ook niet zo.
Ik vind het ontzettend mooi dat TO dit topic opent omdat ze oprecht zoekend is.
Ik vond de reactie van het schrijven van een kaartje heel mooi.
zondag 28 oktober 2018 om 01:47
Voor mij als persoon aan de andere kant (al 4 jaar bezig) is dit inderdaad waar ik op het moment behoefte aan heb. En er met haar over praten en vragen wat zij fijn vindt.
zondag 28 oktober 2018 om 08:31
Life sucks. Zo gaat het nu eenmaal. Rot voor haar. Leuk voor jou. Je hoeft je zwangerschap niet te vermijden vind ik ,, ik zou het niet alleen maar doorovwr hebben als je bij haar bent. Er is meer dan zwanger zijn. En dat geldt voor iedere zwangere vrouw.
Toen ik zelf zwanger was vond ik het uiteraard leuk maar had meer dan genoeg andere dingen om over te praten.
Toen ik zelf zwanger was vond ik het uiteraard leuk maar had meer dan genoeg andere dingen om over te praten.
zondag 28 oktober 2018 om 09:19
Bedankt voor jullie fijne reacties en tips! Ik denk dat ik haar een mooie kaart met een brief ga sturen. Voor dit moment het beste om te doen, en dan kan ze zelf aangeven of ze verder behoefte heeft om te praten.
Verder delen we met zijn vieren een leuke hobby, en zien we elkaar regelmatig daarvoor. Vandaar dat we zeker andere gesprek onderwerpen hebben. Het hoeft dus zeker niet telkens over de baby te gaan.
Nogmaals bedankt ook voor het belichten van haar kant, dat geeft voor mij al een hoop rust hoe er mee om te gaan.
Verder delen we met zijn vieren een leuke hobby, en zien we elkaar regelmatig daarvoor. Vandaar dat we zeker andere gesprek onderwerpen hebben. Het hoeft dus zeker niet telkens over de baby te gaan.
Nogmaals bedankt ook voor het belichten van haar kant, dat geeft voor mij al een hoop rust hoe er mee om te gaan.
zondag 28 oktober 2018 om 12:48
Mooi meisje, je bent een lieve vriendin. Het feit dat je hiermee bezig bent is heel mooi. Je gunt haar ook gewoon heel erg!HelloSunshine87 schreef: ↑28-10-2018 09:19Bedankt voor jullie fijne reacties en tips! Ik denk dat ik haar een mooie kaart met een brief ga sturen. Voor dit moment het beste om te doen, en dan kan ze zelf aangeven of ze verder behoefte heeft om te praten.
Verder delen we met zijn vieren een leuke hobby, en zien we elkaar regelmatig daarvoor. Vandaar dat we zeker andere gesprek onderwerpen hebben. Het hoeft dus zeker niet telkens over de baby te gaan.
Nogmaals bedankt ook voor het belichten van haar kant, dat geeft voor mij al een hoop rust hoe er mee om te gaan.
maandag 29 oktober 2018 om 00:17
Dankjewelpoldervrouw schreef: ↑28-10-2018 08:34En lees de post van Kia eens !
Kia sterkte en ik wens je een prachtige baby toe.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
