Werk & Studie
alle pijlers
Wil ik dit nog wel (onderwijs)
dinsdag 20 november 2018 om 18:51
... En wat kan ik dan in 's hemelsnaam gaan doen?
Een korte achtergrond. Ik werk nu 4 jaar in het onderwijs. Twee jaar vooral vervanging, afgelopen twee jaar op twee verschillende scholen gewerkt. Op de eerste school ging het niet lekker. Leerlingen waren brutaal tot het grove aan toe, er werd veel gepest en ik voelde mij niet gesteund door de leiding. Nu werk ik enkele maanden op een andere school, maar het gebeurt mij weer. En weer doet de leiding niks. Ik probeer aan de band te werken, leerlingen mogen bij mij veel, maar grove taal, aanvallend gedrag is meteen een uitstuurbrief. Die geef ik blijkbaar teveel, en ergens weet ik dat ook wel, maar ik trek het steeds slechter.
Kinderen van nu zijn ontzettend veeleisend. Ze willen overal het laatste woord, en weigeren te accepteren dat iets fout is, tot geschreeuw aan toe. Mail je de ouders over hun gedrag, dan krijg je als docent nog op je kop dat je geen rekening houdt met hun adhd/ass/odd. Want dat geeft een kind natuurlijk de vrijbrief om de les te storen, spullen van een medeleerling af te pakken, of de docent uit te schelden.
Ik ben eerstegraads en geef les op de havo, niet de doelgroep waar je van verwacht uitgescholden te worden voor k*hoer en andere 'mooie' termen. Ik ga met steeds meer tegenzin naar school. Laatst had ik langdurigere klachten na een operatie (waarmee ik wel geacht werd te werken), en ik merkte dat ik nog sneller geirriteerd raakte. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet goed functioneer de afgelopen tijd, en moet veranderen. Ik ben het ermee eens, ik was ook erg fel, maar ik ga nu twijfelen of ik het wel wíl,
Is het mij wel waard om soms met knallende koppijn en een vervelend gevoel te gaan slapen? De stress, het gevoel dat je niks bakt van je vak, De leiding die zogenaamd achter je staat maar ook niet, want de leerlingen brengen immers het geld binnen. Natuurlijk heb ik ook veel schatjes in mijn lessen, maar die raken vaak ondergesneeuwd door het gedram van de luide minderheid.
Als ik niet op deze school kan blijven volgend jaar ben ik bang dat ik gewoon echt niet meer verder wil. Blijkbaar ben ik, ondanks mijn bevoegdheid, gewoon niet geschikt, te streng, betrek ik alles te erg op mijzelf. Ik zit mezelf zo erg op te vreten op het moment, ik weet niet waar ik moet beginnen om de sfeer weer te verbeteren, om wat meer rust te creeeren in mijn hoofd, en al die andere problemen die ik tig keer per week van collega's meekrijg.
Maar wat moet ik dan? Ik heb een moderne Vreemde Taal gestudeerd, ik heb al die tijd alles in het onderwijs gedaan, van bijlessen in een huiswerkinstituut tot lesgeven zelf. Ooit heb ik nog kort in het klantcontact gewerkt, maar als ik iets nog erger haat is het volwassenen die mij uitschelden. Vertalen zou ik een onbetaalbare derde Master moeten halen, idem voor Tolken. Een tekstbureau neemt mij vast ook niet aan. Of een kantoorbaan met ' wo-werk- en-denkniveau? Moet men daar niet ook minstens 5 jaar ervaring voor hebben in de branche?
Ik weet het ook even niet meer....
Een korte achtergrond. Ik werk nu 4 jaar in het onderwijs. Twee jaar vooral vervanging, afgelopen twee jaar op twee verschillende scholen gewerkt. Op de eerste school ging het niet lekker. Leerlingen waren brutaal tot het grove aan toe, er werd veel gepest en ik voelde mij niet gesteund door de leiding. Nu werk ik enkele maanden op een andere school, maar het gebeurt mij weer. En weer doet de leiding niks. Ik probeer aan de band te werken, leerlingen mogen bij mij veel, maar grove taal, aanvallend gedrag is meteen een uitstuurbrief. Die geef ik blijkbaar teveel, en ergens weet ik dat ook wel, maar ik trek het steeds slechter.
Kinderen van nu zijn ontzettend veeleisend. Ze willen overal het laatste woord, en weigeren te accepteren dat iets fout is, tot geschreeuw aan toe. Mail je de ouders over hun gedrag, dan krijg je als docent nog op je kop dat je geen rekening houdt met hun adhd/ass/odd. Want dat geeft een kind natuurlijk de vrijbrief om de les te storen, spullen van een medeleerling af te pakken, of de docent uit te schelden.
Ik ben eerstegraads en geef les op de havo, niet de doelgroep waar je van verwacht uitgescholden te worden voor k*hoer en andere 'mooie' termen. Ik ga met steeds meer tegenzin naar school. Laatst had ik langdurigere klachten na een operatie (waarmee ik wel geacht werd te werken), en ik merkte dat ik nog sneller geirriteerd raakte. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet goed functioneer de afgelopen tijd, en moet veranderen. Ik ben het ermee eens, ik was ook erg fel, maar ik ga nu twijfelen of ik het wel wíl,
Is het mij wel waard om soms met knallende koppijn en een vervelend gevoel te gaan slapen? De stress, het gevoel dat je niks bakt van je vak, De leiding die zogenaamd achter je staat maar ook niet, want de leerlingen brengen immers het geld binnen. Natuurlijk heb ik ook veel schatjes in mijn lessen, maar die raken vaak ondergesneeuwd door het gedram van de luide minderheid.
Als ik niet op deze school kan blijven volgend jaar ben ik bang dat ik gewoon echt niet meer verder wil. Blijkbaar ben ik, ondanks mijn bevoegdheid, gewoon niet geschikt, te streng, betrek ik alles te erg op mijzelf. Ik zit mezelf zo erg op te vreten op het moment, ik weet niet waar ik moet beginnen om de sfeer weer te verbeteren, om wat meer rust te creeeren in mijn hoofd, en al die andere problemen die ik tig keer per week van collega's meekrijg.
Maar wat moet ik dan? Ik heb een moderne Vreemde Taal gestudeerd, ik heb al die tijd alles in het onderwijs gedaan, van bijlessen in een huiswerkinstituut tot lesgeven zelf. Ooit heb ik nog kort in het klantcontact gewerkt, maar als ik iets nog erger haat is het volwassenen die mij uitschelden. Vertalen zou ik een onbetaalbare derde Master moeten halen, idem voor Tolken. Een tekstbureau neemt mij vast ook niet aan. Of een kantoorbaan met ' wo-werk- en-denkniveau? Moet men daar niet ook minstens 5 jaar ervaring voor hebben in de branche?
Ik weet het ook even niet meer....
anoniem_379108 wijzigde dit bericht op 20-11-2018 21:20
0.03% gewijzigd
vrijdag 23 november 2018 om 22:25
vrijdag 23 november 2018 om 22:29
Heb je zelf kinderen?
.
vrijdag 23 november 2018 om 22:50
Heel lang verhaal. Maar komt er op neer dat ik vind dat je van straf niet leert (kijk maar naar conditioneren, haal de stimilus weg en het gedrag dooft uit) ook al is het idee om straf te geven soms wel heel lekkertyche schreef: ↑23-11-2018 22:12Wil je die verder toelichten?
Zinloos straffen vind vast niemand goed. Ik ben benieuwd of ons meningsverschil gaat over de definitie van straf, of die van zinloos, of dat onze contexten zo verschillend zijn dat de aanpak sowieso anders is.
Ik zou trouwens ook compleet falen voor een klas met 20 'etters' of probleemleerlingen. Groot respect voor wie dat kan, maar ik kan het niet. Dat zegt niets over hoe ik functioneer op mijn huidige werk. Een docent kan niet per definitie alles, iedereen heeft zijn eigen kracht. Gniffelen dat iemand onderuit zou gaan in een zeer moeilijke groep voegt niets toe.
Ik geloof wel weer in steeds opnieuw proberen, oplossingsgericht werken en gespreksvoering, belonen, gedrag negeren, verantwoording geven en vooral vertrouwen.
Mijn doelgroep is tripple A wat heftigheid betreft en ik kom de dag prima door zonder te straffen.
Alleen bij geweld sluit ik een leerling uit totdat er een oplossinsgesprek is geweest, maar dat heeft eigenlijk alleen maar met veiligheid te maken.
Gelukkig ben ik een kei in de-escaleren dus is dat zelden nodig
vrijdag 23 november 2018 om 22:58
Ik heb niet alles gelezen, maar ik zou toch eens op een hbo of mbo solliciteren, ze staan te springen om docenten.
Werk je in de randstad? Misschien eens buiten de randstad proberen? Wat jij beschrijft ken ik niet en sta al een hele poos voor de klas. Natuurlijk gebeurd er weleens wat en zijn er leuke en minder leuke leerlingen en klassen, maar zo extreem ken ik niet. Bij hele heftige escalaties worden leerlingen zonder pardon geschorst.
Sterkte! Misschien fulltime 1 op 1 bijles gaan geven in jouw richting?
Werk je in de randstad? Misschien eens buiten de randstad proberen? Wat jij beschrijft ken ik niet en sta al een hele poos voor de klas. Natuurlijk gebeurd er weleens wat en zijn er leuke en minder leuke leerlingen en klassen, maar zo extreem ken ik niet. Bij hele heftige escalaties worden leerlingen zonder pardon geschorst.
Sterkte! Misschien fulltime 1 op 1 bijles gaan geven in jouw richting?
vrijdag 23 november 2018 om 23:06
Trouwens, een kennis heeft hetzelfde gestudeerd (grootste vreemde taal) en is nu recruiter. Maar dan moet je je dus wel verdiepen in de branche waar je voor werkt, het leuk vinden om met mensen te werken, en niet bij de vacaturetekst al roepen dat je niet snapt wat er staat (verdiep je erin).
De meeste banen vereisen enige zelfredzaamheid en een proactieve houding. Je kan er echt zelf wat van maken.
Ik heb zelf ook tijdens mijn studie enkele jaren (onbevoegd) in het onderwijs gewerkt. Ik ben er ook weer mee gestopt. Ik kon na mijn studie een goedbetaalde baan krijgen die ook heel leuk is, en daar ben ik in blijven hangen.
Maar wat ik me nog wel herinner, is dit:
a) er altijd voor zorgen met een schone lei binnen te komen (geen opgekropte woede van eerdere lessen, iedere les begon iedere leerlingen op nul. want iedere leerling die eerder vervelend gedrag had vertoond en daar nu met de beste voornemens zat, verdiende dat. anders stomp je ze af)
b) heel veel structuur te bieden (dus niet: ‘ga maar aan jullie huiswerk’, ik had als jonkie niet het overwicht om ze een half uur stil te laten werken. ik heb dat echt moeten aanvaarden dat dat voor mij niet was weggelegd. maar, ik kon wel een afwisselende les bieden en ze dan tussendoor een kwartier laten werken. dat was topsport, maar ze staken er wat van op en zo bleef het gezellig)
c) héél precies zijn in benoemen (‘ik vind je een aardige jongen, maar jouw gedrag kan niet’). Met dat laatste nam je gelijk het argument weg dat je ‘de pik op ze had’.
d) wat ook meehielp, was ze de hemel in prijzen als ze een les wel goed hadden meegedaan. dat werkt écht.
e) humor. het werkt gewoon als er ook nog wat te lachen valt, als je een beetje zelfspot laat zien. ik had bijvoorbeeld een keer per ongeluk met een watervaste stift op het white board getekend. na een paar grappen en een kleine zelfschoffering ging een leerling die soms echt wel een gedragsprobleem had, me helpen het op te lossen. onhandige actie van mij, maar zo werd het toch nog een leuke les.
f) leer ze kennen. iedereen wil gezien worden. ik probeerde aan iedere leerling in elk geval eens per twee weken te vragen hoe het met ze ging. en ik gaf ze opdrachten waarin ze veel over zichzelf moesten vertellen. en daar zette ik dan uitgebreid commentaar bij zodat niet de hele klas het hoefde te weten. zo bouwde ik toch iets van een persoonlijke band op, al was het met sommigen vooral op papier. toen ik stopte en de boel overdroeg, zei degene die het overnam direct: ‘wat weet jij veel van ze.’
Het is enorm arbeidsintensief, maar wat waren ze leuk. En ik had echt niet altijd makkelijke klassen hoor, ik heb ook meegemaakt dat twee elkaar te lijf gingen, de prullenbak door het lokaal vloog, etc. Achteraf gezien toch best bizar dat ik daar zonder licentie stond, maar dit was voor de economische crisis in 2008 en toen namen scholen gewoon alles aan.
Het was enorm leerzaam. Want alles wat je ze gaf, kreeg je terug. Dus ook negativiteit. Maar als jij met een schone lei en een vrolijk humeur binnen kwam, dan kreeg je hen meestal ook wel mee in de positieve stemming. Als jij niet persoonlijk werd, dan werden zij dat ook niet zo snel.
De mensenkennis die ik heb opgedaan, komt in m’n huidige baan goed van pas.
De meeste banen vereisen enige zelfredzaamheid en een proactieve houding. Je kan er echt zelf wat van maken.
Ik heb zelf ook tijdens mijn studie enkele jaren (onbevoegd) in het onderwijs gewerkt. Ik ben er ook weer mee gestopt. Ik kon na mijn studie een goedbetaalde baan krijgen die ook heel leuk is, en daar ben ik in blijven hangen.
Maar wat ik me nog wel herinner, is dit:
a) er altijd voor zorgen met een schone lei binnen te komen (geen opgekropte woede van eerdere lessen, iedere les begon iedere leerlingen op nul. want iedere leerling die eerder vervelend gedrag had vertoond en daar nu met de beste voornemens zat, verdiende dat. anders stomp je ze af)
b) heel veel structuur te bieden (dus niet: ‘ga maar aan jullie huiswerk’, ik had als jonkie niet het overwicht om ze een half uur stil te laten werken. ik heb dat echt moeten aanvaarden dat dat voor mij niet was weggelegd. maar, ik kon wel een afwisselende les bieden en ze dan tussendoor een kwartier laten werken. dat was topsport, maar ze staken er wat van op en zo bleef het gezellig)
c) héél precies zijn in benoemen (‘ik vind je een aardige jongen, maar jouw gedrag kan niet’). Met dat laatste nam je gelijk het argument weg dat je ‘de pik op ze had’.
d) wat ook meehielp, was ze de hemel in prijzen als ze een les wel goed hadden meegedaan. dat werkt écht.
e) humor. het werkt gewoon als er ook nog wat te lachen valt, als je een beetje zelfspot laat zien. ik had bijvoorbeeld een keer per ongeluk met een watervaste stift op het white board getekend. na een paar grappen en een kleine zelfschoffering ging een leerling die soms echt wel een gedragsprobleem had, me helpen het op te lossen. onhandige actie van mij, maar zo werd het toch nog een leuke les.
f) leer ze kennen. iedereen wil gezien worden. ik probeerde aan iedere leerling in elk geval eens per twee weken te vragen hoe het met ze ging. en ik gaf ze opdrachten waarin ze veel over zichzelf moesten vertellen. en daar zette ik dan uitgebreid commentaar bij zodat niet de hele klas het hoefde te weten. zo bouwde ik toch iets van een persoonlijke band op, al was het met sommigen vooral op papier. toen ik stopte en de boel overdroeg, zei degene die het overnam direct: ‘wat weet jij veel van ze.’
Het is enorm arbeidsintensief, maar wat waren ze leuk. En ik had echt niet altijd makkelijke klassen hoor, ik heb ook meegemaakt dat twee elkaar te lijf gingen, de prullenbak door het lokaal vloog, etc. Achteraf gezien toch best bizar dat ik daar zonder licentie stond, maar dit was voor de economische crisis in 2008 en toen namen scholen gewoon alles aan.
Het was enorm leerzaam. Want alles wat je ze gaf, kreeg je terug. Dus ook negativiteit. Maar als jij met een schone lei en een vrolijk humeur binnen kwam, dan kreeg je hen meestal ook wel mee in de positieve stemming. Als jij niet persoonlijk werd, dan werden zij dat ook niet zo snel.
De mensenkennis die ik heb opgedaan, komt in m’n huidige baan goed van pas.
anoniem_667969d00e896 wijzigde dit bericht op 23-11-2018 23:25
2.26% gewijzigd
vrijdag 23 november 2018 om 23:22
Wil je een andere baan of zeuren over leerlingen en hun ouders?
zaterdag 24 november 2018 om 08:03
Dat verschilt nogal. Ik sta in de bovenbouw van de basisschool en daar is het 14-15.
In de onderbouw inmiddels ook gewoon 12.
De VSO scholen die ik ken zitten vaak ook rond de 14-16.
En dan hebben wij binnen onze cluster IV school ook nog ‘échte’ zorggroepen. Dat zijn maximaal 8 kinderen met een leerkracht en (waar mogelijk) twee onderwijsassistenten.
zaterdag 24 november 2018 om 08:48
Wat groot zeg. Welke regio is dat?vitamined schreef: ↑24-11-2018 08:03Dat verschilt nogal. Ik sta in de bovenbouw van de basisschool en daar is het 14-15.
In de onderbouw inmiddels ook gewoon 12.
De VSO scholen die ik ken zitten vaak ook rond de 14-16.
En dan hebben wij binnen onze cluster IV school ook nog ‘échte’ zorggroepen. Dat zijn maximaal 8 kinderen met een leerkracht en (waar mogelijk) twee onderwijsassistenten.
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
zaterdag 24 november 2018 om 08:50
Wat LauraRoar zegt! Zo geef ik nog steeds les (al kunnen leerlingen nu bij mij veel langer rustig werken dan toen ik een beginnend docent was) en ik vind mijn werk heel fijn om te doen.
De meeste kinderen zijn leuk. Als je dat niet gelooft, als alles altijd de schuld van een ander is, dan moet je maar iets anders gaan doen.
De meeste kinderen zijn leuk. Als je dat niet gelooft, als alles altijd de schuld van een ander is, dan moet je maar iets anders gaan doen.
zaterdag 24 november 2018 om 08:51
Ik heb zelf op verschillende scholen gewerkt en er zit echt veel verschil in.
Sommige scholen zijn ook gewoon best pittig en je moet iets zoeken wat bij je past. Nu heb ik een school waar leerlingen echt lief zijn, maar deze doelgroep past ook goed bij mij. Ik heb ook collega's die minder affiniteit hebben hiermee.
De leerlingen zie je daar op reageren.
Op mijn vorige school had ik juist minder die klik met de doelgroep.
Maar als je er aan onderdoor gaat, kan je beter stoppen. Je straalt die stress en gebrek aan enthousiasme ook uit.
Ik vind dit topic wel vrij hard, want ik weet hoe dit kan voelen.
Sommige scholen zijn ook gewoon best pittig en je moet iets zoeken wat bij je past. Nu heb ik een school waar leerlingen echt lief zijn, maar deze doelgroep past ook goed bij mij. Ik heb ook collega's die minder affiniteit hebben hiermee.
De leerlingen zie je daar op reageren.
Op mijn vorige school had ik juist minder die klik met de doelgroep.
Maar als je er aan onderdoor gaat, kan je beter stoppen. Je straalt die stress en gebrek aan enthousiasme ook uit.
Ik vind dit topic wel vrij hard, want ik weet hoe dit kan voelen.
zaterdag 24 november 2018 om 10:02
Ik vind het knap.Nemaìn’ schreef: ↑23-11-2018 22:50Heel lang verhaal. Maar komt er op neer dat ik vind dat je van straf niet leert (kijk maar naar conditioneren, haal de stimilus weg en het gedrag dooft uit) ook al is het idee om straf te geven soms wel heel lekker
Ik geloof wel weer in steeds opnieuw proberen, oplossingsgericht werken en gespreksvoering, belonen, gedrag negeren, verantwoording geven en vooral vertrouwen.
Mijn doelgroep is tripple A wat heftigheid betreft en ik kom de dag prima door zonder te straffen.
Alleen bij geweld sluit ik een leerling uit totdat er een oplossinsgesprek is geweest, maar dat heeft eigenlijk alleen maar met veiligheid te maken.
Gelukkig ben ik een kei in de-escaleren dus is dat zelden nodig
Al die dingen die jij belangrijk vindt, deel ik en doe ik (natuurlijk, zou ik bijna zeggen).
Mijn doelgroep is het tegenovergestelde van de jouwe: heel slim, doorgaans ambitieus en kritisch. Maar ook: grote klassen en weinig contacttijd.
This is an unacceptable timeline
zaterdag 24 november 2018 om 10:06
Ook daar werkt het bij
zaterdag 24 november 2018 om 10:08
Toen im op school zat, jaren 70 en 80, raakten leraren ook overspannen. Alleen werden er toen ook serieuze straffen uitgedeeld en leerlingen van school gestuurd en stonden ouders achter het beleid van de school.
In het huidige rubberentegelparadijs worden leerlingen niet meer echt aangepakt en aanvaarden ouder niet als hun zoon of dochter een kreng blijkt te zijn dat aangepakt moet worden.
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
zaterdag 24 november 2018 om 10:10
Waar baseer jij dit op dan? Mijn ervaring is namelijk heel anders.oudebaas schreef: ↑24-11-2018 10:08Toen im op school zat, jaren 70 en 80, raakten leraren ook overspannen. Alleen werden er toen ook serieuze straffen uitgedeeld en leerlingen van school gestuurd en stonden ouders achter het beleid van de school.
In het huidige rubberentegelparadijs worden leerlingen niet meer echt aangepakt en aanvaarden ouder niet als hun zoon of dochter een kreng blijkt te zijn dat aangepakt moet worden.
zaterdag 24 november 2018 om 10:11
Wat niets afdoet aan het feit dat veel ouders eerder een applausmachine zijn voor hun kinderen in de schaarse uren dat ze bij elkaar zijn dan rechtvaardige mensen die hun kinderen ook op hun tekortkomingen aanspreken.
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
zaterdag 24 november 2018 om 10:15
zaterdag 24 november 2018 om 10:19
Je kent het onderstaande vast al, maar misschien kan het geen kwaad om het nog een keer door te nemen met de ervaring die je hebt opgedaan.
https://anthonypaijmans.weebly.com/uplo ... gement.pdf
https://anthonypaijmans.weebly.com/uplo ... gement.pdf
zaterdag 24 november 2018 om 10:19
Rond de 14 leerlingen.
De arbeid groepen (uitstoom dagbesteding/ werk) zijn doorgaans wat kleiner. Echter met het leerkrachtentekort verwacht ik dat de groepen nog groter worden. Momenteel zitten er meerdere groepen binnen onze stichting thuis.
VSO valt onder het CAO basisonderwijs, met het bijbehorende salaris. Je moet die ‘rotzakjes’ wel heel leuk vinden om voor cluster 4 te kiezen. Immers, banen zat!
De arbeid groepen (uitstoom dagbesteding/ werk) zijn doorgaans wat kleiner. Echter met het leerkrachtentekort verwacht ik dat de groepen nog groter worden. Momenteel zitten er meerdere groepen binnen onze stichting thuis.
VSO valt onder het CAO basisonderwijs, met het bijbehorende salaris. Je moet die ‘rotzakjes’ wel heel leuk vinden om voor cluster 4 te kiezen. Immers, banen zat!
nightelf wijzigde dit bericht op 24-11-2018 10:27
56.46% gewijzigd
zaterdag 24 november 2018 om 10:22
Ah zo. Ik heb hele andere ervaringen en een iets grotere vergelijkingsgroep denk ik.
Maar het ligt inderdaad vast allemaal aan de ouders en de kinderen en het bestuur en de collega’s van al die scholen.
