
Wil ik dit nog wel (onderwijs)
dinsdag 20 november 2018 om 18:51
... En wat kan ik dan in 's hemelsnaam gaan doen?
Een korte achtergrond. Ik werk nu 4 jaar in het onderwijs. Twee jaar vooral vervanging, afgelopen twee jaar op twee verschillende scholen gewerkt. Op de eerste school ging het niet lekker. Leerlingen waren brutaal tot het grove aan toe, er werd veel gepest en ik voelde mij niet gesteund door de leiding. Nu werk ik enkele maanden op een andere school, maar het gebeurt mij weer. En weer doet de leiding niks. Ik probeer aan de band te werken, leerlingen mogen bij mij veel, maar grove taal, aanvallend gedrag is meteen een uitstuurbrief. Die geef ik blijkbaar teveel, en ergens weet ik dat ook wel, maar ik trek het steeds slechter.
Kinderen van nu zijn ontzettend veeleisend. Ze willen overal het laatste woord, en weigeren te accepteren dat iets fout is, tot geschreeuw aan toe. Mail je de ouders over hun gedrag, dan krijg je als docent nog op je kop dat je geen rekening houdt met hun adhd/ass/odd. Want dat geeft een kind natuurlijk de vrijbrief om de les te storen, spullen van een medeleerling af te pakken, of de docent uit te schelden.
Ik ben eerstegraads en geef les op de havo, niet de doelgroep waar je van verwacht uitgescholden te worden voor k*hoer en andere 'mooie' termen. Ik ga met steeds meer tegenzin naar school. Laatst had ik langdurigere klachten na een operatie (waarmee ik wel geacht werd te werken), en ik merkte dat ik nog sneller geirriteerd raakte. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet goed functioneer de afgelopen tijd, en moet veranderen. Ik ben het ermee eens, ik was ook erg fel, maar ik ga nu twijfelen of ik het wel wíl,
Is het mij wel waard om soms met knallende koppijn en een vervelend gevoel te gaan slapen? De stress, het gevoel dat je niks bakt van je vak, De leiding die zogenaamd achter je staat maar ook niet, want de leerlingen brengen immers het geld binnen. Natuurlijk heb ik ook veel schatjes in mijn lessen, maar die raken vaak ondergesneeuwd door het gedram van de luide minderheid.
Als ik niet op deze school kan blijven volgend jaar ben ik bang dat ik gewoon echt niet meer verder wil. Blijkbaar ben ik, ondanks mijn bevoegdheid, gewoon niet geschikt, te streng, betrek ik alles te erg op mijzelf. Ik zit mezelf zo erg op te vreten op het moment, ik weet niet waar ik moet beginnen om de sfeer weer te verbeteren, om wat meer rust te creeeren in mijn hoofd, en al die andere problemen die ik tig keer per week van collega's meekrijg.
Maar wat moet ik dan? Ik heb een moderne Vreemde Taal gestudeerd, ik heb al die tijd alles in het onderwijs gedaan, van bijlessen in een huiswerkinstituut tot lesgeven zelf. Ooit heb ik nog kort in het klantcontact gewerkt, maar als ik iets nog erger haat is het volwassenen die mij uitschelden. Vertalen zou ik een onbetaalbare derde Master moeten halen, idem voor Tolken. Een tekstbureau neemt mij vast ook niet aan. Of een kantoorbaan met ' wo-werk- en-denkniveau? Moet men daar niet ook minstens 5 jaar ervaring voor hebben in de branche?
Ik weet het ook even niet meer....
Een korte achtergrond. Ik werk nu 4 jaar in het onderwijs. Twee jaar vooral vervanging, afgelopen twee jaar op twee verschillende scholen gewerkt. Op de eerste school ging het niet lekker. Leerlingen waren brutaal tot het grove aan toe, er werd veel gepest en ik voelde mij niet gesteund door de leiding. Nu werk ik enkele maanden op een andere school, maar het gebeurt mij weer. En weer doet de leiding niks. Ik probeer aan de band te werken, leerlingen mogen bij mij veel, maar grove taal, aanvallend gedrag is meteen een uitstuurbrief. Die geef ik blijkbaar teveel, en ergens weet ik dat ook wel, maar ik trek het steeds slechter.
Kinderen van nu zijn ontzettend veeleisend. Ze willen overal het laatste woord, en weigeren te accepteren dat iets fout is, tot geschreeuw aan toe. Mail je de ouders over hun gedrag, dan krijg je als docent nog op je kop dat je geen rekening houdt met hun adhd/ass/odd. Want dat geeft een kind natuurlijk de vrijbrief om de les te storen, spullen van een medeleerling af te pakken, of de docent uit te schelden.
Ik ben eerstegraads en geef les op de havo, niet de doelgroep waar je van verwacht uitgescholden te worden voor k*hoer en andere 'mooie' termen. Ik ga met steeds meer tegenzin naar school. Laatst had ik langdurigere klachten na een operatie (waarmee ik wel geacht werd te werken), en ik merkte dat ik nog sneller geirriteerd raakte. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet goed functioneer de afgelopen tijd, en moet veranderen. Ik ben het ermee eens, ik was ook erg fel, maar ik ga nu twijfelen of ik het wel wíl,
Is het mij wel waard om soms met knallende koppijn en een vervelend gevoel te gaan slapen? De stress, het gevoel dat je niks bakt van je vak, De leiding die zogenaamd achter je staat maar ook niet, want de leerlingen brengen immers het geld binnen. Natuurlijk heb ik ook veel schatjes in mijn lessen, maar die raken vaak ondergesneeuwd door het gedram van de luide minderheid.
Als ik niet op deze school kan blijven volgend jaar ben ik bang dat ik gewoon echt niet meer verder wil. Blijkbaar ben ik, ondanks mijn bevoegdheid, gewoon niet geschikt, te streng, betrek ik alles te erg op mijzelf. Ik zit mezelf zo erg op te vreten op het moment, ik weet niet waar ik moet beginnen om de sfeer weer te verbeteren, om wat meer rust te creeeren in mijn hoofd, en al die andere problemen die ik tig keer per week van collega's meekrijg.
Maar wat moet ik dan? Ik heb een moderne Vreemde Taal gestudeerd, ik heb al die tijd alles in het onderwijs gedaan, van bijlessen in een huiswerkinstituut tot lesgeven zelf. Ooit heb ik nog kort in het klantcontact gewerkt, maar als ik iets nog erger haat is het volwassenen die mij uitschelden. Vertalen zou ik een onbetaalbare derde Master moeten halen, idem voor Tolken. Een tekstbureau neemt mij vast ook niet aan. Of een kantoorbaan met ' wo-werk- en-denkniveau? Moet men daar niet ook minstens 5 jaar ervaring voor hebben in de branche?
Ik weet het ook even niet meer....
anoniem_379108 wijzigde dit bericht op 20-11-2018 21:20
0.03% gewijzigd
vrijdag 23 november 2018 om 19:30
Nope. Hij zit daar ook met twee andere vriendjes. En zo zitten er meerderen. Maar ouders zijn vermogendlemoos2 schreef: ↑23-11-2018 19:27En dan gaat niemand een stapje hoger? Mentor meldt het kind niet bij het ZAT? Geen teamaanpak?
Sorry maar ik snap zo’n puber volkomen. Er zijn toch ook geen consequenties voor zijn gedrag? Erger nog, naast de jongen in kwestie laat een heel team die hele klas in de stront zakken.
vrijdag 23 november 2018 om 19:31
Ik weet niet wat jij kan. Ik weet niet wat jij wilt.KatherineClifton schreef: ↑23-11-2018 19:21Maar ik weet dus niet wat voor vacatures. Wat kan ik doen met mijn ervaring? Welk beroep sluit aan? En wat liever niet?
Welk bedrijf? Ik ken niks buiten mijn branche behalve winkels en studentenbaantjes.
Put inspiratie uit Pippi Langkous: 'ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan'.
Jij hoeft niet van tevoren al te bepalen dat je iets niet kunt. Dat is wel lekker makkelijk, want dan hoef je het ook niet te proberen.
Overigens is een situatie van overspannenheid niet geschikt om te starten met iets nieuws. Je staat stijf van de stress en ziet in alles gevaar, afwijzing, kritiek. Daar moet je eerst van af. Ga langs je huisarts, los eerst het meest dringende probleem op. Overweeg serieus of je je ziek moet melden.
This is an unacceptable timeline

vrijdag 23 november 2018 om 19:32
En je hebt zijn ouders gebeld over zijn taalgebruik? Jij laat hem de volgende les binnen voordat het conflict is opgelost?KatherineClifton schreef: ↑23-11-2018 19:28Zo'n kind waar je niet van verwacht dat hij je voor kutwijf uitscheldt omdat hij niet uit het ghetto komt.

vrijdag 23 november 2018 om 19:32
Beetje oude stukken archiveren ofzo, maar ook daar zijn specifieke opleidingen voor, dus geen idee of je daar zo binnenkomt. Ik moest eraan denken omdat je het had over rust, weinig mensen.KatherineClifton schreef: ↑23-11-2018 19:27Academia is niet mijn ding. Vertaler lijkt mij leuk maar ik geef de grootste taal en hoewel ik nog andere talen spreek is dat denk ik niet genoeg. Een vertaalmaster zou ik zo doen als het geen 10.000 maar 2000 euro was...
Archief... ken ik niet, wat doe je dan?
vrijdag 23 november 2018 om 19:32
Ik zal bij therapie vragen om een LBC. Op mbo niveau werken vind ik niet erg maar wil wel doorstromen.duizel schreef: ↑23-11-2018 19:28Als je zo vast zit in wat jij kunt kun je beter hulp zoeken daarbij. Gesprekken met mensen die je goed kennen zijn daarbij zinvol. Een loopbaancoach ook. Zij kunnen veel beter passend advies geven dan wij hier op een anoniem forum. Ook in Amsterdam zijn vast veel mensen te vinden die helpen bij dit soort vraagstukken.
Een tip: laat dat wo niveau een beetje los. Zoveel mensen beginnen onder hun niveau.
vrijdag 23 november 2018 om 19:32
Ik geloof het wel, ze klinkt exact als een oud-collega van mij. Iedereen probeerde haar te coachen, maar er zat 0 zelfreflectie in. Het lag aan de kinderen, ouders, ondersteunende staf, directie, hulpverleners etc etc. Tig coachingstrajecten, gesprekken, bedenk het en ze heeft het (aangeboden) gekregen.Nemaìn’ schreef: ↑23-11-2018 18:43Ik heb je werkelijk nog geen een normaal antwoord zien geven. Je kan zoveel zeggen. Ik geloof niet dat jij een docent bent en zowel, dan begrijp ik wel waarom jij nooit een vast contract of een verlenging krijg. Het lijkt me hel om met jou samen te moeten werken, laat staan om bij je in de klas te zitten.
Man wat was ik blij toen zij wegging!
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
vrijdag 23 november 2018 om 19:33
Je hebt helemaal gelijk. Ik voel me alsof ik vast zit in een web.tyche schreef: ↑23-11-2018 19:31Ik weet niet wat jij kan. Ik weet niet wat jij wilt.
Put inspiratie uit Pippi Langkous: 'ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan'.
Jij hoeft niet van tevoren al te bepalen dat je iets niet kunt. Dat is wel lekker makkelijk, want dan hoef je het ook niet te proberen.
Overigens is een situatie van overspannenheid niet geschikt om te starten met iets nieuws. Je staat stijf van de stress en ziet in alles gevaar, afwijzing, kritiek. Daar moet je eerst van af. Ga langs je huisarts, los eerst het meest dringende probleem op. Overweeg serieus of je je ziek moet melden.
vrijdag 23 november 2018 om 19:34
KatherineClifton schreef: ↑23-11-2018 19:21Maar ik weet dus niet wat voor vacatures. Wat kan ik doen met mijn ervaring? Welk beroep sluit aan? En wat liever niet?
Welk bedrijf? Ik ken niks buiten mijn branche behalve winkels en studentenbaantjes.
Loop.Baan.Coach.
Is nu al meerdere malen genoemd.
.
vrijdag 23 november 2018 om 19:35
Moeder gemaild. Ze zou met hem praten. Hij kwam alleen brutaler terug. Hoe durfde ik te mailen naar zijn moeder. Ik heb tegen TL gezegd dat hij zijn sancties na moet komen. Naast een gesprek.
vrijdag 23 november 2018 om 19:36
KatherineClifton schreef: ↑23-11-2018 19:32Ik zal bij therapie vragen om een LBC. Op mbo niveau werken vind ik niet erg maar wil wel doorstromen.
Waarom zou je dat bij therapie moeten vragen? Kan je gewoon zelf googelen en bellen hoor.
.
vrijdag 23 november 2018 om 19:36
Ik heb anders tig keer gezegd dat ik het fout doe.Malagueña schreef: ↑23-11-2018 19:32Ik geloof het wel, ze klinkt exact als een oud-collega van mij. Iedereen probeerde haar te coachen, maar er zat 0 zelfreflectie in. Het lag aan de kinderen, ouders, ondersteunende staf, directie, hulpverleners etc etc. Tig coachingstrajecten, gesprekken, bedenk het en ze heeft het (aangeboden) gekregen.
Man wat was ik blij toen zij wegging!

vrijdag 23 november 2018 om 19:37
Ja en? Ik heb leerlingen wiens vaders het nationale nieuws halen omdat ze een ‘gezellige’ motorclub hebben opgericht. No way dat er eentje ‘kutwijf’ tegen mij zegt en dan een volgend lesuur naar binnen kan wandelen zonder gesprek op school met de ouders. Ongeacht wat een conrector en rector mij vertellen/mailen. Gaat zo’n leerling maar met een taak op hun kantoor zitten tijdens mijn lessen. Het gaat niet alleen om dat ene manneke he, de grootste groep wil gewoon wel op een nette manier hun schooldag doorkomen en hun diploma halen. Die zijn nu ook de dupe.KatherineClifton schreef: ↑23-11-2018 19:30Nope. Hij zit daar ook met twee andere vriendjes. En zo zitten er meerderen. Maar ouders zijn vermogend

vrijdag 23 november 2018 om 19:42
Jee. Ik denk inderdaad dat je eens moet overwegen om bij de kern te komen, namelijk jouw eigen frustraties. Je ziet niet meer wat jouw mogelijkheden zijn, alleen onmogelijkheden. Dat mannetje is enkel de druppel.
Ik denk dat je veel baat kunt hebben bij het verstevigen van jouw eigen basis. Het leest een beetje alsof alles jou maar overkomt. Op iedere school. Het soort leiding (of gebrek daaraan) is niet uniek voor het onderwijs. Dat kun je niet veranderen, wel hoe je daar zelf mee om kunt gaan.
Ik denk dat je veel baat kunt hebben bij het verstevigen van jouw eigen basis. Het leest een beetje alsof alles jou maar overkomt. Op iedere school. Het soort leiding (of gebrek daaraan) is niet uniek voor het onderwijs. Dat kun je niet veranderen, wel hoe je daar zelf mee om kunt gaan.
vrijdag 23 november 2018 om 19:42
Klopt maar dan moet ik betalen. Misschien kan dit vergoed.Anoniem262821034 schreef: ↑23-11-2018 19:36Waarom zou je dat bij therapie moeten vragen? Kan je gewoon zelf googelen en bellen hoor.
vrijdag 23 november 2018 om 19:43
KatherineClifton schreef: ↑23-11-2018 19:42Klopt maar dan moet ik betalen. Misschien kan dit vergoed.
Waarom zou dat vergoed moeten worden? Door wie?
Weetje wat je ook kunt doen, wachten en niks doen tot anderen alles voor je oplossen. Dan zit je straks in de ziektewet, ziek uit dienst, en krijg je vanzelf een loopbaancoach door het UWV toegewezen. Gratis.
Wat jij wil.
anoniem_376070 wijzigde dit bericht op 23-11-2018 19:46
37.09% gewijzigd
.

vrijdag 23 november 2018 om 19:44
Het ging de afgelopen dagen toch al beter? Je leert elke dag wat.
vrijdag 23 november 2018 om 19:50

vrijdag 23 november 2018 om 19:55
Daar hebben ze oplossingsgerichte gespreksvoering nou voor uitgevonden.KatherineClifton schreef: ↑23-11-2018 19:17Maar daar moeten consequenties aan vastzitten. Puber of niet. Het zijn geen wilde dieren. Ze moeten inzien dat dit niet kan. Anders kunnen ze elkaar gaan afmaken zonder datjij iets mag.
Straffen is namelijk zinloos.

vrijdag 23 november 2018 om 20:00
Dat geloof ik graag!Malagueña schreef: ↑23-11-2018 19:32Ik geloof het wel, ze klinkt exact als een oud-collega van mij. Iedereen probeerde haar te coachen, maar er zat 0 zelfreflectie in. Het lag aan de kinderen, ouders, ondersteunende staf, directie, hulpverleners etc etc. Tig coachingstrajecten, gesprekken, bedenk het en ze heeft het (aangeboden) gekregen.
Man wat was ik blij toen zij wegging!

vrijdag 23 november 2018 om 20:00
Als die leerling een echt probleemgeval is zal niemand jou dat kwalijk nemen.KatherineClifton schreef: ↑23-11-2018 19:50Ja, tot vandaag. En het kutte is, een TL zal alleen het slechte meewegen bij een beoordeling. Een klas ook, want anders zijn ze de sjaak bij de etters.
vrijdag 23 november 2018 om 20:01
Trouwens, ik herken veel van wat jij schrijft van mijn vader. Hij is nu 59 en ik kan hem alleen maar herinneren als een verbitterde man met haat jegens de kinderen en de school. Hij is al zeker 15 jaar in en uit een burn out.
Dan weer een half jaar ziek, dan weer half aan het werk. Hij slikt al 15 jaar zware slaappillen. Over een half jaar gaat hij met pensioen. Levert de helft van zijn salaris in maar hij moet weg bij die school. En zelf nu hij nog maar een paar maanden moet kan hij het niet los laten. Zo’n inmense haat naar de leerlingen en de school.
Hij is niet iemand die snel veranderd van baan en doet nu dus al 25 jaar iets wat hij haat.
Mijn moeder verteld dat hij snachts vaak huilend in bed ligt of vanalles door de kamer gooit. De hele dag gaat het over de school.
Wat ik wil zeggen is, wordt vooral niet zo want je klinkt net zoals mijn vader toen ik klein was.
Dan weer een half jaar ziek, dan weer half aan het werk. Hij slikt al 15 jaar zware slaappillen. Over een half jaar gaat hij met pensioen. Levert de helft van zijn salaris in maar hij moet weg bij die school. En zelf nu hij nog maar een paar maanden moet kan hij het niet los laten. Zo’n inmense haat naar de leerlingen en de school.
Hij is niet iemand die snel veranderd van baan en doet nu dus al 25 jaar iets wat hij haat.
Mijn moeder verteld dat hij snachts vaak huilend in bed ligt of vanalles door de kamer gooit. De hele dag gaat het over de school.
Wat ik wil zeggen is, wordt vooral niet zo want je klinkt net zoals mijn vader toen ik klein was.
vrijdag 23 november 2018 om 20:01
Hangt er maar vanaf.
Vanmiddag twee leerlingen die op de tafel aan het schrijven waren. Die zijn in de pauze teruggekomen om tafels schoon te maken (wat ze helemaal begrepen en vrolijk hebben gedaan).
Vind ik niet zinloos maar valt wel onder straf.
This is an unacceptable timeline

vrijdag 23 november 2018 om 20:03
Dat is geen straf, dat is gewoon je rotzooi opruimen.
vrijdag 23 november 2018 om 20:04
Jemig dat klinkt ellendig zeg.stokske schreef: ↑23-11-2018 20:01Trouwens, ik herken veel van wat jij schrijft van mijn vader. Hij is nu 59 en ik kan hem alleen maar herinneren als een verbitterde man met haat jegens de kinderen en de school. Hij is al zeker 15 jaar in en uit een burn out.
Dan weer een half jaar ziek, dan weer half aan het werk. Hij slikt al 15 jaar zware slaappillen. Over een half jaar gaat hij met pensioen. Levert de helft van zijn salaris in maar hij moet weg bij die school. En zelf nu hij nog maar een paar maanden moet kan hij het niet los laten. Zo’n inmense haat naar de leerlingen en de school.
Hij is niet iemand die snel veranderd van baan en doet nu dus al 25 jaar iets wat hij haat.
Mijn moeder verteld dat hij snachts vaak huilend in bed ligt of vanalles door de kamer gooit. De hele dag gaat het over de school.
Wat ik wil zeggen is, wordt vooral niet zo want je klinkt net zoals mijn vader toen ik klein was.
This is an unacceptable timeline

vrijdag 23 november 2018 om 20:09
Waarom is hij dan niet allang op een zijspoor gezet? Er zal maar zo iemand je kind les geven.stokske schreef: ↑23-11-2018 20:01Trouwens, ik herken veel van wat jij schrijft van mijn vader. Hij is nu 59 en ik kan hem alleen maar herinneren als een verbitterde man met haat jegens de kinderen en de school. Hij is al zeker 15 jaar in en uit een burn out.
Dan weer een half jaar ziek, dan weer half aan het werk. Hij slikt al 15 jaar zware slaappillen. Over een half jaar gaat hij met pensioen. Levert de helft van zijn salaris in maar hij moet weg bij die school. En zelf nu hij nog maar een paar maanden moet kan hij het niet los laten. Zo’n inmense haat naar de leerlingen en de school.
Hij is niet iemand die snel veranderd van baan en doet nu dus al 25 jaar iets wat hij haat.
Mijn moeder verteld dat hij snachts vaak huilend in bed ligt of vanalles door de kamer gooit. De hele dag gaat het over de school.
Wat ik wil zeggen is, wordt vooral niet zo want je klinkt net zoals mijn vader toen ik klein was.
Fijne vertegenwoordiging van je school ook.