Werk & Studie
alle pijlers
Wil ik dit nog wel (onderwijs)
dinsdag 20 november 2018 om 18:51
... En wat kan ik dan in 's hemelsnaam gaan doen?
Een korte achtergrond. Ik werk nu 4 jaar in het onderwijs. Twee jaar vooral vervanging, afgelopen twee jaar op twee verschillende scholen gewerkt. Op de eerste school ging het niet lekker. Leerlingen waren brutaal tot het grove aan toe, er werd veel gepest en ik voelde mij niet gesteund door de leiding. Nu werk ik enkele maanden op een andere school, maar het gebeurt mij weer. En weer doet de leiding niks. Ik probeer aan de band te werken, leerlingen mogen bij mij veel, maar grove taal, aanvallend gedrag is meteen een uitstuurbrief. Die geef ik blijkbaar teveel, en ergens weet ik dat ook wel, maar ik trek het steeds slechter.
Kinderen van nu zijn ontzettend veeleisend. Ze willen overal het laatste woord, en weigeren te accepteren dat iets fout is, tot geschreeuw aan toe. Mail je de ouders over hun gedrag, dan krijg je als docent nog op je kop dat je geen rekening houdt met hun adhd/ass/odd. Want dat geeft een kind natuurlijk de vrijbrief om de les te storen, spullen van een medeleerling af te pakken, of de docent uit te schelden.
Ik ben eerstegraads en geef les op de havo, niet de doelgroep waar je van verwacht uitgescholden te worden voor k*hoer en andere 'mooie' termen. Ik ga met steeds meer tegenzin naar school. Laatst had ik langdurigere klachten na een operatie (waarmee ik wel geacht werd te werken), en ik merkte dat ik nog sneller geirriteerd raakte. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet goed functioneer de afgelopen tijd, en moet veranderen. Ik ben het ermee eens, ik was ook erg fel, maar ik ga nu twijfelen of ik het wel wíl,
Is het mij wel waard om soms met knallende koppijn en een vervelend gevoel te gaan slapen? De stress, het gevoel dat je niks bakt van je vak, De leiding die zogenaamd achter je staat maar ook niet, want de leerlingen brengen immers het geld binnen. Natuurlijk heb ik ook veel schatjes in mijn lessen, maar die raken vaak ondergesneeuwd door het gedram van de luide minderheid.
Als ik niet op deze school kan blijven volgend jaar ben ik bang dat ik gewoon echt niet meer verder wil. Blijkbaar ben ik, ondanks mijn bevoegdheid, gewoon niet geschikt, te streng, betrek ik alles te erg op mijzelf. Ik zit mezelf zo erg op te vreten op het moment, ik weet niet waar ik moet beginnen om de sfeer weer te verbeteren, om wat meer rust te creeeren in mijn hoofd, en al die andere problemen die ik tig keer per week van collega's meekrijg.
Maar wat moet ik dan? Ik heb een moderne Vreemde Taal gestudeerd, ik heb al die tijd alles in het onderwijs gedaan, van bijlessen in een huiswerkinstituut tot lesgeven zelf. Ooit heb ik nog kort in het klantcontact gewerkt, maar als ik iets nog erger haat is het volwassenen die mij uitschelden. Vertalen zou ik een onbetaalbare derde Master moeten halen, idem voor Tolken. Een tekstbureau neemt mij vast ook niet aan. Of een kantoorbaan met ' wo-werk- en-denkniveau? Moet men daar niet ook minstens 5 jaar ervaring voor hebben in de branche?
Ik weet het ook even niet meer....
Een korte achtergrond. Ik werk nu 4 jaar in het onderwijs. Twee jaar vooral vervanging, afgelopen twee jaar op twee verschillende scholen gewerkt. Op de eerste school ging het niet lekker. Leerlingen waren brutaal tot het grove aan toe, er werd veel gepest en ik voelde mij niet gesteund door de leiding. Nu werk ik enkele maanden op een andere school, maar het gebeurt mij weer. En weer doet de leiding niks. Ik probeer aan de band te werken, leerlingen mogen bij mij veel, maar grove taal, aanvallend gedrag is meteen een uitstuurbrief. Die geef ik blijkbaar teveel, en ergens weet ik dat ook wel, maar ik trek het steeds slechter.
Kinderen van nu zijn ontzettend veeleisend. Ze willen overal het laatste woord, en weigeren te accepteren dat iets fout is, tot geschreeuw aan toe. Mail je de ouders over hun gedrag, dan krijg je als docent nog op je kop dat je geen rekening houdt met hun adhd/ass/odd. Want dat geeft een kind natuurlijk de vrijbrief om de les te storen, spullen van een medeleerling af te pakken, of de docent uit te schelden.
Ik ben eerstegraads en geef les op de havo, niet de doelgroep waar je van verwacht uitgescholden te worden voor k*hoer en andere 'mooie' termen. Ik ga met steeds meer tegenzin naar school. Laatst had ik langdurigere klachten na een operatie (waarmee ik wel geacht werd te werken), en ik merkte dat ik nog sneller geirriteerd raakte. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet goed functioneer de afgelopen tijd, en moet veranderen. Ik ben het ermee eens, ik was ook erg fel, maar ik ga nu twijfelen of ik het wel wíl,
Is het mij wel waard om soms met knallende koppijn en een vervelend gevoel te gaan slapen? De stress, het gevoel dat je niks bakt van je vak, De leiding die zogenaamd achter je staat maar ook niet, want de leerlingen brengen immers het geld binnen. Natuurlijk heb ik ook veel schatjes in mijn lessen, maar die raken vaak ondergesneeuwd door het gedram van de luide minderheid.
Als ik niet op deze school kan blijven volgend jaar ben ik bang dat ik gewoon echt niet meer verder wil. Blijkbaar ben ik, ondanks mijn bevoegdheid, gewoon niet geschikt, te streng, betrek ik alles te erg op mijzelf. Ik zit mezelf zo erg op te vreten op het moment, ik weet niet waar ik moet beginnen om de sfeer weer te verbeteren, om wat meer rust te creeeren in mijn hoofd, en al die andere problemen die ik tig keer per week van collega's meekrijg.
Maar wat moet ik dan? Ik heb een moderne Vreemde Taal gestudeerd, ik heb al die tijd alles in het onderwijs gedaan, van bijlessen in een huiswerkinstituut tot lesgeven zelf. Ooit heb ik nog kort in het klantcontact gewerkt, maar als ik iets nog erger haat is het volwassenen die mij uitschelden. Vertalen zou ik een onbetaalbare derde Master moeten halen, idem voor Tolken. Een tekstbureau neemt mij vast ook niet aan. Of een kantoorbaan met ' wo-werk- en-denkniveau? Moet men daar niet ook minstens 5 jaar ervaring voor hebben in de branche?
Ik weet het ook even niet meer....
anoniem_379108 wijzigde dit bericht op 20-11-2018 21:20
0.03% gewijzigd
donderdag 29 november 2018 om 19:52
Dit.
Echt, ga uit het onderwijs als je dit soort dingen denkt. Je kunt met de ene leerling meer een klik hebben dan met een ander, maar 'de leuke kinderen'...
Tjezus, wat vals
donderdag 29 november 2018 om 19:54
Dit is wel heel wollig hoor. Echt niet elk kind heeft een mooie persoonlijkheid, maar wel leuke, lieve en bijzondere kanten. En de een weer wat meer dan de ander, maar prachtig echt niet allemaal.
donderdag 29 november 2018 om 19:55
Maar om je een antwoord te geven op je vraag.
Toen ik ontdekte dat ik uiterst ongeschikt was voor het onderwijs, ben ik gaan werken als 'lijkenhersteller'. Met andere woorden ik herstel lijken die niet meer toonbaar zijn, tot iets waar familie/vrienden alsnog afscheid van kan nemen.
Ook al zijn het soms maar 2 vingers.
Wil ik jou, TO, als collega? zekers niet.
Toen ik ontdekte dat ik uiterst ongeschikt was voor het onderwijs, ben ik gaan werken als 'lijkenhersteller'. Met andere woorden ik herstel lijken die niet meer toonbaar zijn, tot iets waar familie/vrienden alsnog afscheid van kan nemen.
Ook al zijn het soms maar 2 vingers.
Wil ik jou, TO, als collega? zekers niet.
donderdag 29 november 2018 om 19:57
Nog steeds met mensen dus, alleen ze praten niet terugTante_Ans schreef: ↑29-11-2018 19:55Maar om je een antwoord te geven op je vraag.
Toen ik ontdekte dat ik uiterst ongeschikt was voor het onderwijs, ben ik gaan werken als 'lijkenhersteller'. Met andere woorden ik herstel lijken die niet meer toonbaar zijn, tot iets waar familie/vrienden alsnog afscheid van kan nemen.
Ook al zijn het soms maar 2 vingers.
Wil ik jou, TO, als collega? zekers niet.
Bijzonder beroep zeg, mooi!
Tjezus, wat vals
donderdag 29 november 2018 om 19:59
Ik ben ook echt heel erg oud volgens mijn eigen puber
Ik meen het wel. Natuurlijk zijn er wel eens kinderen die me niet zo liggen, maar dat zoek ik dan wel bij mezelf. Het leuke is dat ik dan vanzelf ook de wel leuke kanten ga zien. Zo’n kind is ook maar het product van zijn opvoeding en socialisatie.
donderdag 29 november 2018 om 20:00
Mijn grootste angst, als ze dat ineens wel gaan doenMevrouwJack schreef: ↑29-11-2018 19:57Nog steeds met mensen dus, alleen ze praten niet terug
Bijzonder beroep zeg, mooi!
Maar nee, ik zit nu wel echt lekker op mn plekje.
donderdag 29 november 2018 om 20:00
Grappig, hier denk ik ook wel eens over na. Lijkt me zo heerlijk rustigTante_Ans schreef: ↑29-11-2018 19:55Maar om je een antwoord te geven op je vraag.
Toen ik ontdekte dat ik uiterst ongeschikt was voor het onderwijs, ben ik gaan werken als 'lijkenhersteller'. Met andere woorden ik herstel lijken die niet meer toonbaar zijn, tot iets waar familie/vrienden alsnog afscheid van kan nemen.
Ook al zijn het soms maar 2 vingers.
Wil ik jou, TO, als collega? zekers niet.
donderdag 29 november 2018 om 20:02
Ineens die middelvinger omhoog
donderdag 29 november 2018 om 20:05
Nemaìn’ schreef: ↑29-11-2018 19:59Ik ben ook echt heel erg oud volgens mijn eigen puber
Ik meen het wel. Natuurlijk zijn er wel eens kinderen die me niet zo liggen, maar dat zoek ik dan wel bij mezelf. Het leuke is dat ik dan vanzelf ook de wel leuke kanten ga zien. Zo’n kind is ook maar het product van zijn opvoeding en socialisatie.
Je collega’s ook.
.
donderdag 29 november 2018 om 20:06
Die zijn volwassen en dienen zich ook volwassen op te stellen en te reflecteren.
donderdag 29 november 2018 om 20:30
TO ik heb het topic net deels doorgelezen en je komt over alsof je zelf vindt dat jij alles goed doet, "maar die kinderen...". Je staat pas 4 jaar voor de klas. Die eerste jaren leer je zoveel! Het kan nu nog helemaal niet perfect lopen. Dat liep het bij Nemain ook niet. Ik ken haar niet, maar dat kan ik rustig zeggen. En bij zzonnetje en Andersom ging het de eerste jaren ook niet perfect. Ook hen ken ik niet IRL. Die eerste jaren is trial and error. Je vindt wat bij jou past, wat werkt, je leest boeken, gooit de helft weg, je geeft een les, en nog een. En nog een. En nog een. Tot je "weet" dat je het in de vingers hebt. En dat weet je door de reactie van jouw leerlingen. Want heus, als leerlingen zich in een les niet gedragen zoals jij wil, dan ligt het aan jou. En dat geeft niet, want je bent nog niet zo heel lang bezig. Maar dan moet je wel naar jezelf durven kijken. Wat had ik anders kunnen doen. Wat laat ik in mijn leerkrachtengedrag zien, waardoor de leerlingen op een bepaalde manier reageren.
Ik werk in het PO en het zijn altijd dezelfde leerkrachten die "prinsjes en prinsesjes" in de klas hebben. Die "respectloze ouders" tegen komen. Waar de kinderen "Gewoon niet willen". Ik heb daar nooit last van. En heel eerlijk: dat ligt aan mezelf. Omdat ik , ook nu ik bijna 10 jaar voor de klas sta, me bij steeds blijf afvragen " Wat doe ik waardoor dit kind/ deze ouder zo reageert". Als je niet bereid bent om dat te doen is het antwoord op je vraag: nee, je wil niet in het onderwijs blijven. Hoe leuk je vak ook is. Dan ga je daar maar mensen in de kroeg mee vervelen.
Ik werk in het PO en het zijn altijd dezelfde leerkrachten die "prinsjes en prinsesjes" in de klas hebben. Die "respectloze ouders" tegen komen. Waar de kinderen "Gewoon niet willen". Ik heb daar nooit last van. En heel eerlijk: dat ligt aan mezelf. Omdat ik , ook nu ik bijna 10 jaar voor de klas sta, me bij steeds blijf afvragen " Wat doe ik waardoor dit kind/ deze ouder zo reageert". Als je niet bereid bent om dat te doen is het antwoord op je vraag: nee, je wil niet in het onderwijs blijven. Hoe leuk je vak ook is. Dan ga je daar maar mensen in de kroeg mee vervelen.
donderdag 29 november 2018 om 20:37
Tante_Ans schreef: ↑29-11-2018 19:55Maar om je een antwoord te geven op je vraag.
Toen ik ontdekte dat ik uiterst ongeschikt was voor het onderwijs, ben ik gaan werken als 'lijkenhersteller'. Met andere woorden ik herstel lijken die niet meer toonbaar zijn, tot iets waar familie/vrienden alsnog afscheid van kan nemen.
Ook al zijn het soms maar 2 vingers.
Wil ik jou, TO, als collega? zekers niet.
donderdag 29 november 2018 om 20:40
Precies. En door verder te kijken dan dat vervelende gedrag. Even doorheen prikken zeg maar.NoPepsiPlease schreef: ↑29-11-2018 20:30TO ik heb het topic net deels doorgelezen en je komt over alsof je zelf vindt dat jij alles goed doet, "maar die kinderen...". Je staat pas 4 jaar voor de klas. Die eerste jaren leer je zoveel! Het kan nu nog helemaal niet perfect lopen. Dat liep het bij Nemain ook niet. Ik ken haar niet, maar dat kan ik rustig zeggen. En bij zzonnetje en Andersom ging het de eerste jaren ook niet perfect. Ook hen ken ik niet IRL. Die eerste jaren is trial and error. Je vindt wat bij jou past, wat werkt, je leest boeken, gooit de helft weg, je geeft een les, en nog een. En nog een. En nog een. Tot je "weet" dat je het in de vingers hebt. En dat weet je door de reactie van jouw leerlingen. Want heus, als leerlingen zich in een les niet gedragen zoals jij wil, dan ligt het aan jou. En dat geeft niet, want je bent nog niet zo heel lang bezig. Maar dan moet je wel naar jezelf durven kijken. Wat had ik anders kunnen doen. Wat laat ik in mijn leerkrachtengedrag zien, waardoor de leerlingen op een bepaalde manier reageren.
Ik werk in het PO en het zijn altijd dezelfde leerkrachten die "prinsjes en prinsesjes" in de klas hebben. Die "respectloze ouders" tegen komen. Waar de kinderen "Gewoon niet willen". Ik heb daar nooit last van. En heel eerlijk: dat ligt aan mezelf. Omdat ik , ook nu ik bijna 10 jaar voor de klas sta, me bij steeds blijf afvragen " Wat doe ik waardoor dit kind/ deze ouder zo reageert". Als je niet bereid bent om dat te doen is het antwoord op je vraag: nee, je wil niet in het onderwijs blijven. Hoe leuk je vak ook is. Dan ga je daar maar mensen in de kroeg mee vervelen.
De rest toch weer weggehaald. Misschien te herkenbaar en dat voor iemand die toch niet horen wil wat anderen te zeggen hebben
