Geld & Recht alle pijlers

Huisvrouw worden

01-12-2018 19:07 1645 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben de beslissing genomen dat ik thuis blijf voor de kinderen en huisvrouw zal worden. Deze beslissing hebben wij echter al een jaar eerder genomen. Ik ben dus al een jaar thuis, had ook geen vaste job toen. Ik ben 27, mijn vriend is 38 en heeft een goede job. Financieel is dit geen enkel probleem. Alleen zit ik echter met enkele twijfels/vragen die sinds kort de kop op steken.

- Stel nu, na een hele lange tijd, dat één van ons twee een punt zet achter onze relatie. Wij zijn dit niet van plan maar zeg nooit nooit. Wat blijft er dan nog over voor mij (de huisvrouw)? Aangezien ik niet heb gewerkt en dus geen pensioen zal hebben.

- Wij weten absoluut niks af van trouwen (gezien de situatie gaan we sowieso trouwen). Welke huwelijksregeling zou het beste zijn voor een huisvrouw? Ik vermoed trouwen met gemeenschappelijke goederen? Is er iets wat wij zeker moeten regelen wil ik niet na een scheiding/overlijden met niets achter blijven?

En merken de dames die al langere tijd huisvrouw zijn op dat ze een zwakkere positie hebben tov hun werkende partner? Bijv in discussie’s. Mijn ouders vinden dat niet werkende en wel werkende partners nooit 100% gelijkwaardig zullen zijn.
Kashri schreef:
05-12-2018 13:23
Nee sommige mensen willen dat blijkbaar niet, en die kunnen een net zo volwaardig leven hebben als wij werkende vrouwen. En voor sommige gezinnen is het niet de favoriete keuze, maar op dat moment wel de beste.

Mijn zoon is een tijdje veel ziek geweest, en toen begreep ik direct dat als je een ECHT zorgenkind hebt je stopt met werken. Het was gewoon amper te doen, en zoon leed daar onder.

Waarom dan niet beiden minder werken? Je man zou dan toch ook een paar dagen in kunnen leveren? Of waarom stopt hij niet volledig met werken? In dit soort situaties is het gek genoeg altijd de vrouw die stopt met werken, want dat is zogenaamd de enige mogelijkheid. Hopeloos ouderwets.
vogelkip schreef:
05-12-2018 13:27
Waarom dan niet beiden minder werken? Je man zou dan toch ook een paar dagen in kunnen leveren? Of waarom stopt hij niet volledig met werken? In dit soort situaties is het genoeg altijd de vrouw die stopt met werken, want dat is zogenaamd de enige mogelijkheid. Hopeloos ouderwets.
Even mijn andere post lezen, bij ons zou dus mijn man stoppen met werken als er echt iemand 24/7 in dienst van het gezin zou moeten staan. Maar daar gaat het helemaal niet om. Mijn punt was dat ik nu de keuze beter begrijp.
Alle reacties Link kopieren
Weet je wat mijn man zei? Hij wil dat ik gelukkig ben. En hij zag dat ik niet gelukkig was op mijn werk. En we hebben zware jaren gehad in ons priveleven. En we zijn altijd gestresst omdat er hier altijd wel een kind ziek is. Ik heb jaren gewerkt, ook in combinatie met kinderen. Zelfs alleen avonddiensten gewerkt omdat een kind met het leerlingenvervoer naar school gebracht werd en zij alleen van huis naar school rijden en niet naar een vso. Ik vond het enorm stresserend wanneer er weer een kind ziek werd op mijn werkdagen. Want ik wilde ook een goede werknemer zijn.

Hij zegt, als jij gelukkig bent ben ik dat ook. Ik vroeg hem nog of hij niet ook graag parttime zou willen werken maar dat wil hij niet. Hij heeft er geen geduld voor zegt hij. Prima. Hij verdient meer dan een ton per jaar en hij vindt het fijn dat hij weet dat het thuis geregeld is.

Overigens zou hij het ook prima vinden als ik morgen weer besluit om te gaan werken.

Net zoals ik het prima zou vinden om een andere constructie te bedenken wanneer hij doodongelukkig op zijn werk zou zijn.
Alle reacties Link kopieren
vogelkip schreef:
05-12-2018 13:27
Waarom dan niet beiden minder werken? Je man zou dan toch ook een paar dagen in kunnen leveren? Of waarom stopt hij niet volledig met werken? In dit soort situaties is het gek genoeg altijd de vrouw die stopt met werken, want dat is zogenaamd de enige mogelijkheid. Hopeloos ouderwets.
Verdien jij met je werk net zoveel of meer dan je man? Hebben jullie beiden een functie waarbij je minder kunt werken? Fijn als dat lukt maar er zijn echt banen waarbij je niet parttime kunt werken. Of waarvan de werkgever zegt prima dan zoek ik iemand anders want ik wil hier een fulltimer voor hebben.
Benbits schreef:
05-12-2018 13:31
Weet je wat mijn man zei? Hij wil dat ik gelukkig ben. En hij zag dat ik niet gelukkig was op mijn werk. En we hebben zware jaren gehad in ons priveleven. En we zijn altijd gestresst omdat er hier altijd wel een kind ziek is. Ik heb jaren gewerkt, ook in combinatie met kinderen. Zelfs alleen avonddiensten gewerkt omdat een kind met het leerlingenvervoer naar school gebracht werd en zij alleen van huis naar school rijden en niet naar een vso. Ik vond het enorm stresserend wanneer er weer een kind ziek werd op mijn werkdagen. Want ik wilde ook een goede werknemer zijn.

Hij zegt, als jij gelukkig bent ben ik dat ook. Ik vroeg hem nog of hij niet ook graag parttime zou willen werken maar dat wil hij niet. Hij heeft er geen geduld voor zegt hij. Prima. Hij verdient meer dan een ton per jaar en hij vindt het fijn dat hij weet dat het thuis geregeld is.

Overigens zou hij het ook prima vinden als ik morgen weer besluit om te gaan werken.

Net zoals ik het prima zou vinden om een andere constructie te bedenken wanneer hij doodongelukkig op zijn werk zou zijn.
Nouja ergens is dit natuurlijk ook niet helemaal prima. Ik snap de keuze wel hoor. Maar Ik lees in je post niet zozeer dat je nou zo graag huisvrouw wilde worden, maar vooral dat de combi van je gezin met baan zwaar was. En dan is het dus wel jammer dat het zo in elkaar zit dat jij dan maar moet stoppen met werken, en je man niet wat harder bijspringt. Een 'ik wil niet parttime werken want ik heb daar het geduld niet voor' had ik niet zomaar geaccepteerd. Huisvrouw zijn moet je vooral doen omdat je huisvrouw WILT zijn.
Benbits schreef:
05-12-2018 13:31
Weet je wat mijn man zei? Hij wil dat ik gelukkig ben. En hij zag dat ik niet gelukkig was op mijn werk. En we hebben zware jaren gehad in ons priveleven. En we zijn altijd gestresst omdat er hier altijd wel een kind ziek is. Ik heb jaren gewerkt, ook in combinatie met kinderen. Zelfs alleen avonddiensten gewerkt omdat een kind met het leerlingenvervoer naar school gebracht werd en zij alleen van huis naar school rijden en niet naar een vso. Ik vond het enorm stresserend wanneer er weer een kind ziek werd op mijn werkdagen. Want ik wilde ook een goede werknemer zijn.

Hij zegt, als jij gelukkig bent ben ik dat ook. Ik vroeg hem nog of hij niet ook graag parttime zou willen werken maar dat wil hij niet. Hij heeft er geen geduld voor zegt hij. Prima. Hij verdient meer dan een ton per jaar en hij vindt het fijn dat hij weet dat het thuis geregeld is.

Overigens zou hij het ook prima vinden als ik morgen weer besluit om te gaan werken.

Net zoals ik het prima zou vinden om een andere constructie te bedenken wanneer hij doodongelukkig op zijn werk zou zijn.

Waar is de verantwoordelijkheid van je man dan in dit hele verhaal? Als jij zoveel stress hebt om de kinderen te combineren met een baan, en jij degene bent die zich verantwoordelijk voelt, heeft hij wellicht een paar steekjes laten vallen? Het geeft eigenlijk al aan dat jullie een traditioneel rollenpatroon hadden nog voordat je gestopt was met werken.
Benbits schreef:
05-12-2018 13:33
Verdien jij met je werk net zoveel of meer dan je man? Hebben jullie beiden een functie waarbij je minder kunt werken? Fijn als dat lukt maar er zijn echt banen waarbij je niet parttime kunt werken. Of waarvan de werkgever zegt prima dan zoek ik iemand anders want ik wil hier een fulltimer voor hebben.
Nouja, zolang de vrouwen maar niet/minder werken omdat dat handiger is (financieel, praktisch etc) duurt het ook heel lang voordat er een situatie ontstaat waarin mannen WEL makkelijk parttime kunnen gaan werken en vrouwen net zo veel verdienen als mannen.
vogelkip schreef:
05-12-2018 13:34
Waar is de verantwoordelijkheid van je man dan in dit hele verhaal? Als jij zoveel stress hebt om de kinderen te combineren met een baan, en jij degene bent die zich verantwoordelijk voelt, heeft hij wellicht een paar steekjes laten vallen? Het geeft eigenlijk al aan dat jullie een traditioneel rollenpatroon hadden nog voordat je gestopt was met werken.
En veel gezinnen hebben dit ook gewoon als ze beide werken. Ook bij 2x 4 dagen werken. Helaas. Vrouwen doen in de praktijk toch vaak meer.
Benbits schreef:
05-12-2018 13:33
Verdien jij met je werk net zoveel of meer dan je man? Hebben jullie beiden een functie waarbij je minder kunt werken? Fijn als dat lukt maar er zijn echt banen waarbij je niet parttime kunt werken. Of waarvan de werkgever zegt prima dan zoek ik iemand anders want ik wil hier een fulltimer voor hebben.

En wat toevallig dat het altijd de baan van de man is waarin niet minder uren gemaakt kunnen worden.

Op het moment ben ik degene die minder verdiend, maar ik studeer sinds kort naast mijn baan. Straks ben ik waarschijnlijk degene die meer verdient.
Benbits schreef:
05-12-2018 13:21
En hij heeft veto recht bij jullie thuis?

Dat heeft zij toch ook niet? Een vrouw of moeder kan toch ook niet zomaar zeggen dat ze stopt met werken.

Als ik straks tegen mijn man zou zeggen dat ik wilde stoppen met werken zou dat wel even een behoorlijk gesprek worden.

Verder bespreken wij zo ongeveer elk jaar of we nog goed bezig zijn zoals we het doen en laten we de duinen weet aan op de omstandigheden van dat moment.

Grote wens van mij is nu dat ik iets meer ga werken en man iets minder. Om financieel gelijk te blijven zou dat betekenen dat ik acht uur meer moet werken. Lijkt mij heel fijn voor man om 4x8 te kunnen gaan werken ipv 4x9. En dat zou dan weer betekenen dat hij zou kunnen koken op de dagen dat ik laat ben.
Alle reacties Link kopieren
Zij zegt: dat zou mijn man niet goedvinden. Daar praat je toch over?
Alle reacties Link kopieren
vogelkip schreef:
05-12-2018 13:16
Precies, de mijne ook niet. Ik heb hem verteld over dit topic en ik vroeg wat hij ervan zou vinden als ik huisvrouw zou willen worden. We hebben smakelijk gelachen om het idee. Hij vindt het hopeloos ouderwets en kan weinig respect op brengen voor vrouwen die ervoor kiezen zich te laten onderhouden door hun man en de overheid.
Ik heb mijn man ook weleens over zo’n onderwerp gesproken en zijn antwoord was: dat moeten ze toch helemaal zelf weten?

Hij heeft zelf ook weleens verzucht: ik word huisman en mijn reactie daarop was : dan doe je dat toch.
(Nou ja, dat huishouden was wel een dingetje, dat vond hij zichzelf niet zo goed kunnen.)
Alle reacties Link kopieren
vogelkip schreef:
05-12-2018 13:21
Overigens zou het niet uit moeten maken wat een eventuele man ervan vindt. Je zou als vrouw je eigen broek toch op moeten willen houden. Je maakt jezelf zo afhankelijk, waarom zou je daar toch voor kiezen? Je wilt toch meer zijn dan alleen maar moeder de huisvrouw?
Komt ie weer.
Alle reacties Link kopieren
Nou, ik ben dan wel huisvrouw, maar voor het schoonmaakwerk hebben we hulp. Ik kan het op zich wel, maar ik heb er echt een grafhekel aan.
Alle reacties Link kopieren
Trotter schreef:
05-12-2018 12:05
Nee hoor, je verdient je loon bruto en betaalt daar zelf belasting over. Dat je werkgever het meteen inhoudt voor het nettoloon wordt overgemaakt doet daar niets aan af.
Linksom of rechtsom komt het bij gemeenschap van goederen gewoon in de gezamelijke pot.
En daar gaat het uiteindelijk om. Wat voor mooie belasting-argumenten je er ook voor bedenkt.
Alle reacties Link kopieren
Judy_Hopps schreef:
05-12-2018 14:27
En daar gaat het uiteindelijk om.

Nee, daar ging het bij de uitspraak 'alleen je man betaalt belasting' dus juist niet om.
Moeilijk hè, je ongelijk toegeven?
Alhoewel mensen dat misschien een beetje mal vinden, kan ik me voorstellen dat iemand huisvrouw of huisman is en zie ik ook wel welke voordelen dat zou kunnen brengen. Tegelijkertijd past het eenverdienersmodel niet bij mijn principes. En dat zijn mijn principes, dus ja, daar kan iedereen anders over denken.
En dan gaat het er vooral om dat ik vind dat een huwelijk een gemeenschappelijke zaak is, waarbij beide partners evenveel verantwoordelijkheid zouden moeten dragen (in mijn visie) op het gebied van inkomen genereren en zorgen. Dat heeft er ook weer mee te maken dat ik extreem risicomijdend ben, maar het zijn ook de consequenties van mijn feminisme.

Natuurlijk heb ik ook geluk: geluk dat wij allebeide kunnen werken, geluk dat we allebeide een baan hebben die goed parttime uit te voeren is, geluk dat we goed verdienen en bovenal geluk dat onze kinderen en wij gezond zijn, want anders was het natuurlijk allemaal anders.
vogelkip schreef:
05-12-2018 13:34
Waar is de verantwoordelijkheid van je man dan in dit hele verhaal? Als jij zoveel stress hebt om de kinderen te combineren met een baan, en jij degene bent die zich verantwoordelijk voelt, heeft hij wellicht een paar steekjes laten vallen? Het geeft eigenlijk al aan dat jullie een traditioneel rollenpatroon hadden nog voordat je gestopt was met werken.

Dit denk ik ook. Wij hebben ook een kind dat de eerste 2 jaar áltijd ziek was. Maanden achtereen werden wij minstens 1 x per week gebeld door de kinderopvang dat we hem moesten halen midden op de dag. Ook ononderbroken slapen deden wij pas na 2 jaar weer en nog is het een bewerkelijk kind dat veel flexibiliteit vraagt van ons, en onze werkgevers.

Als dat steeds op mij neer was gekomen had ik mijn baan ook al jaren geleden gedag kunnen zwaaien of ik had zelf van ellende het bijltje erbij neer gegooid.

Maar omdat we de zorg en weekuren altijd 50/50 verdeeld hebben, heb ik het nooit als mijn last ervaren, maar als onze last. Het ging wel een beetje ten koste van mijn werk en energie (en bij mijn vriend ook) maar niet in die mate dat ik me zo zwaar onder druk voelde dat ik mijn baan ervoor op zou geven. En ik snap dat je wel op dat punt kan komen hoor, ik heb best momenten gehad dat ik ook niet wist hoe ik het moest bolwerken maar dan was daar dus mijn vriend. En dat laatste heb jij gemist.
Alle reacties Link kopieren
vogelkip schreef:
05-12-2018 13:16
Precies, de mijne ook niet. Ik heb hem verteld over dit topic en ik vroeg wat hij ervan zou vinden als ik huisvrouw zou willen worden. We hebben smakelijk gelachen om het idee. Hij vindt het hopeloos ouderwets en kan weinig respect op brengen voor vrouwen die ervoor kiezen zich te laten onderhouden door hun man en de overheid.
Tja ik werk en mijn man ook. Maar ik kan dan weer weinig respect opbrengen voor mensen die menen in de positie te zijn dat ze anderen kunnen veroordelen voor de keuzes die ze maken in hun leven. Wat maakt jou zo geweldig dat je die positie meent te hebben.
Alle reacties Link kopieren
vogelkip schreef:
05-12-2018 13:27
Waarom dan niet beiden minder werken? Je man zou dan toch ook een paar dagen in kunnen leveren? Of waarom stopt hij niet volledig met werken? In dit soort situaties is het gek genoeg altijd de vrouw die stopt met werken, want dat is zogenaamd de enige mogelijkheid. Hopeloos ouderwets.
Waarom?
  • Omdat tradities zeer hardnekkig zijn.
  • Omdat de man vaker meer verdient
  • Omdat werkgevers vaak weigeren een man minder te laten werken.
  • Omdat zowel mannen als vrouwen een miljoenen jaren oude genetische blauwdruk hebben
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
Alle reacties Link kopieren
vogelkip schreef:
05-12-2018 13:27
Waarom dan niet beiden minder werken? Je man zou dan toch ook een paar dagen in kunnen leveren? Of waarom stopt hij niet volledig met werken? In dit soort situaties is het gek genoeg altijd de vrouw die stopt met werken, want dat is zogenaamd de enige mogelijkheid. Hopeloos ouderwets.
Ik word zo moe van dit soort generaliserende opmerkingen. Laat mensen en stellen lekker zelf bepalen hoe ze hun leven inrichten.
Net als dat iemand zegt de combinatie van zorg voor kinderen en werk zwaar te vinden. Wordt er automatisch vanuit gegaan dat jij als vrouw alles naar je toe trekt en je man niks doet. Vermoeiend gedoe.
Ik ben hoog opgeleid, mijn man lager. Ik verdien meer en indien iemand van ons minder zou gaan werken zou hij dat zijn. Daarin ben ik geen uitzondering. In mijn omgeving, met zowel hoog als laag opgeleide mensen, zie ik allerlei constructies in werk en zorg verdeling. En vaak neemt de man net zo goed zijn zorgtaken op zich.
oudebaas schreef:
05-12-2018 15:26
Waarom?
  • Omdat tradities zeer hardnekkig zijn.
  • Omdat de man vaker meer verdient
  • Omdat werkgevers vaak weigeren een man minder te laten werken.
  • Omdat zowel mannen als vrouwen een miljoenen jaren oude genetische blauwdruk hebben

En juist dat zou de reden moeten zijn om de vrouw meer te laten werken. Doordat zij minder verdient
- is zij kwetsbaarder als ze alleen komt te staan
- bouwt zij minder pensioen op
- is het gat in haar cv een groot struikelblok als zij weer wil gaan werken

De keuze maken dat de minst verdienende minder gaat werken geeft alleen voordeel op de korte termijn.
Andersom schreef:
05-12-2018 15:40
En juist dat zou de reden moeten zijn om de vrouw meer te laten werken. Doordat zij minder verdient
- is zij kwetsbaarder als ze alleen komt te staan
- bouwt zij minder pensioen op
- is het gat in haar cv een groot struikelblok als zij weer wil gaan werken

De keuze maken dat de minst verdienende minder gaat werken geeft alleen voordeel op de korte termijn.
Dat is natuurlijk een nobel streven, maar in het echte leven kijken mensen naar wat nu werkt. En als Hans met zijn baan dik verdient en Grietje bij de kassa van de Coop werkt is het nog maar de vraag of zo'n keuze de moeite waard is. Iedereen wil het systeem wel veranderen, maar niemand wil daar zelf de nadelen van ondervinden.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
05-12-2018 15:40
En juist dat zou de reden moeten zijn om de vrouw meer te laten werken. Doordat zij minder verdient
- is zij kwetsbaarder als ze alleen komt te staan
- bouwt zij minder pensioen op
- is het gat in haar cv een groot struikelblok als zij weer wil gaan werken

De keuze maken dat de minst verdienende minder gaat werken geeft alleen voordeel op de korte termijn.
Er zit wat in. Alleen staan er vaak praktische bezwaren als een hypotheek, een stationcar en vakanties in de weg.
Puritanism:
„The haunting fear that someone, somewhere, may be happy”
(HL Mencken)
oudebaas schreef:
05-12-2018 15:51
Er zit wat in. Alleen staan er vaak praktische bezwaren als een hypotheek, een stationcar en vakanties in de weg.

Tja, die praktische bezwaren zijn er ook tegen dat zo'n stel met pensioen gaat. Dan is het alleen geen keuze meer maar is het een armoedeval.

Voor de gevolgen van dit soort keuzes zou veel meer aandacht moeten zijn. Voorlichting van overheidswege bijvoorbeeld. Zelf destijds ook de keuze zo gemaakt. Mijn salaris : mans salaris was destijds 1:2. Mijn werkgever bood alleen voltijd of halftijds. Dus ging ik halftijds weken en werd het 1:4. Door baanverlies en pensioenbreuk etc verhouden onze pensioen zich als 1:20.

Ik ben nu vijftig en dat is nooit meer dicht te lopen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven