twee liefdes...........nieuw topic...

...

Vrouwtje, veel plezier.



Pinky en Katara, fijn dat jullie je zo goed voelen. Die rose wolk is onbetaalbaar.



Knipoogjes, ook mijn nr. 2 is iemand waarvan je niet verwacht dat hij er nog meer nr. 2 (en 3 en 4) op na houdt. Maar ik kijk nergens meer van op.

Even uitproberen, laatste post niet zichtbaar, kijken of dit helpt als ik er nog een post bijzet....

Nieuw topic geopend vanwege het niet kunnen lezen van de laatste reacties. We schrijven verder op Twee liefdes.... deel 2

quote:Knipoogjes schreef op 12 maart 2009 @ 20:49:

Hier gaat alles eigenlijk wel lekker, thuis met het gezin, nr. 1 die aanhankelijker is, ik zit lekker in mijn vel. Bij mijn nr. 2 is dat even anders, hij maakt voor zijn werk heel heel erg veel uren, zijn relatie met zijn nr. 1 loopt niet zo lekker... Hij wil investeren in zijn relatie met nr. 1. Ik heb daar echt alle begrip voor, stimuleer hem daar ook in. Aan de andere kant vind ik het heel moeilijk, wil ik nu niet teveel de aandacht op mezelf vestigen door hem te overladen met mailtjes enz. Eigenlijk wil ik een beetje op de achtergrond zijn nu, dat maakt het voor hem ook iets makkelijker om meer voor en met nr. 1 te doen.

Nog steeds staat onze afspraak, we willen onze relaties niet opgeven voor elkaar, maar verder met onze beide nrs. 1.

Toch, en dat is niet zo gek denk ik, zit ik nu wel te denken, wat als...., zou ik dan.... Ik wil er eigenlijk niet aandenken, dus hoop zo dat hij de crisis in zijn relatie te boven komt, dan wij gewoon elkaars nr. 2 blijven.





Wat heerlijk dat je hem weer gezien hebt! Echt super!



En wij hebben echt wel dezelfde nr. 2. Het verhaal lijkt wel zo verschrikkelijk veel op dat van mijn nr. 2, is gewoon eng. Jij bent wel beter in het op afstand blijven dan ik, moet ik zeggen, ik heb daar toch wel moeite mee.

quote:sillyroosje1 schreef op 04 juni 2008 @ 14:36:

Dag allemaal.

Ik ben een vrouw die alles heeft meegemaakt wat jullie allemaal meemaken. Ik was bijna 20 jaar getrouwd en 2 heerlijke kinderen en leuke baan met huis etc. Toch kreeg ik ook een nummer 2. 3 Jaar lang hebben we elkaar ontmoet in het geheim, ons suf ge-smst, mailen en msn-en. Het is zo mooi allemaal en je leeft in je eigen paradijsje. Het kan allemaal niet op het klikt en alles zit goed. Hij getrouwd, ik getrouwd en dan... Wat hier al is genoemd is dat je komt in een emotionele rollercoaster. Kun je dit volhouden en wil je dat ook zo lang volhouden...En de buitenwacht veroordeelt je want wat je doet kan en mag niet en dat weet je zelf ook. Dan je kinderen daar heb ik me enorm schuldig onder gevoeld. Je probeert het nog eens weer met nr. 1 maar toch kun je nr. 2 niet loslaten... Van de stress 10 kilo afgevallen. Na verloop van tijd toch allebei de knoop doorgehakt en gaan scheiden. Dan ben je er echt nog niet dames. De scheiding verwerken en door die periode heengaan is heavy en van je nr. 2 ook. Ben gaan samenwonen met mijn nr. 2. Mijn kinderen kennen hem ook en zijn gek met hem. Gelukkig konden we altijd goed met elkaar praten en leer je elkaar helemaal door en door kennen want je ziet elkaar dan elke dag. Ja, ik ben gelukkig nu en ben blij dat ik een keuze heb gemaakt en dat was zwaar voor me want ik ben een enorm gevoelsmens. Misschien hebben jullie nog vragen of wil je andere dingen weten post het hier dan en ik geef antwoord.Het is allemaal zo herkenbaar, en dan vooral dat van jou Sillyroosje. Vandaar dat ik op jouw reactie reageer. Ook ik had een nr.1 met alles erop en eraan, huisje/boompje/beestje. En toen kwam er toch een nr. 2. Ook net als jouw ervaring, veel sms-en en geheime ontmoetingen. Nu, jaren later nog steeds een relatie hebbende met nr 2, gelukkig zijn etc etc. Toch ineens af en toe aanwijzingen dat hij contacten heeft met anderen (profielsites- vage mails, later thuis zijn (steeds vaker maar als excuus werk wat heel goed mogelijk is daar niet van). Bij navraag aan hem is er niemand of niets anders dan ik en mijn kinderen. Ik geloof hem wel, je wilt hem ook geloven omdat je van hem houd, maar toch de angst is er ineens wel omdat ik zelf ook zo begonnen met hem, begrijp je wat ik bedoel. Wat ik me dus gewoon eigeniljk afvroeg hoe het bijv. bij jou is op dit moment. MIsschien wel heel persoonlijk gevraagd hoor, maar jouw verhaal is zo herkenbaar ook, net als vele anderen hier. Ik ben ook een gevoelsmens en daarom zo benieuwd naar andermans ervaringen. Hoe gaat het jou nu na al die jaren, las je vorige berichten ook en je bent nu jaren verder met o.a. samenwonen. Ben je nog steeds zo gelukkig en onbezorgd of heb je toch ook soms die angst dat het weer zou kunnen gebeuren.

Dag Brabantje,

ik ben een vrouw die aan de andere kant heeft gestaan. Maar ik herken veel in wat jij schrijft. De vage aanwijzingen, de knagende twijfel, het met een kluitje in het riet gestuurd worden. De onmacht die je dan voelt. Je weet dat hij de waarheid kent, maar die niet met je wil delen.

Ik denk dat er verschillende soorten vreemdgangers zijn. Mensen die iemand vinden die inderdaad beter met hen matcht, en daar verder mee gaan. Misschien valt Silly Roosje in die categorie.

Maar ook mensen die eigenlijk iets in zichzelf, hun leven missen, spanning blijven zoeken. Zo iemand was mijn man, en misschien ook jouw vriend. Jij weet een ding heel zeker Brabantje, dat hij goed kan liegen. Dat wist ik niet, nu wel.

Mijn man wilde verder met mij en is in therapie gegaan om te ontdekken wat hij miste. Heeft bij hem goed gewerkt, hij is veranderd, veel meer en bewuster na gaan denken over wat hij echt belangrijk vindt in zijn leven. Ik ben niet meer bang voor herhaling.

Btw, mijn computer doet gek of het forum heeft de hik, ik kan alleen maar oude berichten lezen.

Errug ranzig dames, die hotels, dat jullie je daar voor lenen.