Relaties
alle pijlers
Voor wie nog nooit een relatie heeft gehad (4)
donderdag 19 april 2018 om 19:38
Wanneer je om je heen kijkt, op straat en op televisie, lijkt iedereen de romantische liefde te kunnen vinden. Dit gaat echter niet voor iedereen op. Soms blijft zelfs een knuffel een droom.
Het is niet altijd makkelijk om steeds maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over de eenzaamheid, het diepe missen, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en blijf geloven.
Het is niet altijd makkelijk om steeds maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over de eenzaamheid, het diepe missen, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en blijf geloven.
donderdag 3 januari 2019 om 18:24
Bij mij gaat het gepaard met een soort verbitterd gevoel, maar dat bij nog steeds gebrek aan een beter woord. Verbitterd omschrijft het niet helemaal, maar het is wel een gevoel van verslagenheid, het niet meer willen proberen om de pijn van de afwijzing minder te voelen. Zoiets. Maar ik zoek nog steeds naar woorden om het echt goed te omschrijven.
donderdag 3 januari 2019 om 18:33
Heel veel negatieve gedachten. Het is een vicieuze cirkel waar je uit wil.
Met bewustwording kun je uiteindelijk invloed uitoefenen op je eigen gedachten. Niet makkelijk, maar er zijn technieken om het negatieve patroon te doorbreken.
Soms moet het op hol geslagen hoofd met negatieve gedachten een halt toegeroepen worden.
Het is niet dat we geen recht hebben op het slachtofferschap, maar het punt is dat het slachtofferschap ons zo weinig oplevert.
https://youtu.be/j91ST2gtR44
donderdag 3 januari 2019 om 18:49
Ik voel geen verbondenheid met jullie. Ik denk dat ik daar een andere vorm van contact voor nodig heb. Ik wil iemand zien, horen en aan kunnen raken. Voor mij is dit topic gewoon woorden over en weer. Wel nuttig, maar emotioneel doet het me niets.
donderdag 3 januari 2019 om 18:58
Dat begrijp ik. Die emotionele verbondenheid die ik hier voel, is dan ook wel met een kanttekening: Enerzijds voel ik die verbinding hier, anderzijds voelt het ook als een soort van 'niet meetellen' omdat het niet met zien, aanraken etc. is. Een soort 2D hier.
En ook omdat we (de deelnemers in deze reeks) dit IRL waarschijnlijk niet met elkaar zouden hebben. Of we zouden simpelweg niet van elkaar bestaan weten, ook al zouden we bij wijze van spreken elkaars collega van een kantoor verderop zijn.
Dat vind ik best een raar idee.
donderdag 3 januari 2019 om 19:02
Dus jij kunt nooit geraakt worden door iets wat je hier in woorden leest?
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
donderdag 3 januari 2019 om 19:13
Je weet nooit wat je in het echte leven met elkaar hebt. Hier weet je het wel of voel je het.Dina80 schreef: ↑03-01-2019 18:58Dat begrijp ik. Die emotionele verbondenheid die ik hier voel, is dan ook wel met een kanttekening: Enerzijds voel ik die verbinding hier, anderzijds voelt het ook als een soort van 'niet meetellen' omdat het niet met zien, aanraken etc. is. Een soort 2D hier.
En ook omdat we (de deelnemers in deze reeks) dit IRL waarschijnlijk niet met elkaar zouden hebben. Of we zouden simpelweg niet van elkaar bestaan weten, ook al zouden we bij wijze van spreken elkaars collega van een kantoor verderop zijn.
Dat vind ik best een raar idee.
Als wij collega's zouden zijn en ik kom dat te weten en ik kom je tegen dan omarm ik je gelijk. Hoef ik je niet eerst voor aan te raken.
Ik ken jouw topic toch.
Als iemand achter je staat en je weet dat niet, voel je niks. Als je je omdraait wel. Zo stond een ex een keer achter mij, zei hij later "ik kon je bijna voelen".
Als ik het had geweten had ik mezelf heel anders gevoeld.
Ik voel geen verbondenheid in eenzaam zijn. Ik kan me wel inleven hoe erg dat moet zijn.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
donderdag 3 januari 2019 om 19:20
Ja, maar dan reken je dus inderdaad de informatie mee die we in het topic over elkaar hebben.Eslarealidad schreef: ↑03-01-2019 19:13Als wij collega's zouden zijn en ik kom dat te weten en ik kom je tegen dan omarm ik je gelijk. Hoef ik je niet eerst voor aan te raken.
Ik ken jouw topic toch.
Maar stel wij zouden collega's zijn zonder dat we weten dat wij het zijn, dan vraag ik me af hoe zou het dan zijn.
donderdag 3 januari 2019 om 19:29
Een connectie zou ik misschien nog wel kunnen hebben, maar dat is dan weer geestelijk. Verbondenheid is voor mij meer emotioneel en of gehecht zijn aan. Daar zit van alles aan vast. Wederkerigheid bijvoorbeeld. Bij een connectie geen voorwaarde.Dina80 schreef: ↑03-01-2019 18:58Dat begrijp ik. Die emotionele verbondenheid die ik hier voel, is dan ook wel met een kanttekening: Enerzijds voel ik die verbinding hier, anderzijds voelt het ook als een soort van 'niet meetellen' omdat het niet met zien, aanraken etc. is. Een soort 2D hier.
En ook omdat we (de deelnemers in deze reeks) dit IRL waarschijnlijk niet met elkaar zouden hebben. Of we zouden simpelweg niet van elkaar bestaan weten, ook al zouden we bij wijze van spreken elkaars collega van een kantoor verderop zijn.
Dat vind ik best een raar idee.
2D is wel een goeie. Misschien is het dat wel ja.
donderdag 3 januari 2019 om 19:31
Dan zouden we elkaar leren kennen.
Er open voor staan en elkaar ruimte geven. En het zou gezellig zijn. En ja, ook natuurlijk werken. Leuke werkplek. Komen we er later achter dat wij het zijn.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
donderdag 3 januari 2019 om 19:34
Geraakt worden misschien wel, maar in welke mate? Ik word er in ieder geval niet emotioneel van. Ik voel me soms wel betrokken bij iemand. Bij Jonas had ik dat.Eslarealidad schreef: ↑03-01-2019 19:02Dus jij kunt nooit geraakt worden door iets wat je hier in woorden leest?
donderdag 3 januari 2019 om 19:40
Ik stel IRL contact met verbinding zeer op prijs. En het lukt me steeds beter om die verbinding te voelen. Met collega's, vrienden, familie en anderen, overal is het contact intenser.
Ik wil ook IRL contact met jullie, omdat het een hogere kwaliteit heeft. Dus Lee2017 en phantast, ik nodig jullie uit: stuur een mailtje naar inkijk74 at gmail com . Dan kunnen we een koffie of biertje doen
Alleen geeft ook veiligheid. Contact is eng. Ik denk dat daarom mensen hier blijven hangen en geen irl verbinding vinden.
Overigens veiligheid is een basisbehoefte en het is volstrekt legitiem dat mensen dat zoeken.
Ik wil ook IRL contact met jullie, omdat het een hogere kwaliteit heeft. Dus Lee2017 en phantast, ik nodig jullie uit: stuur een mailtje naar inkijk74 at gmail com . Dan kunnen we een koffie of biertje doen
Alleen geeft ook veiligheid. Contact is eng. Ik denk dat daarom mensen hier blijven hangen en geen irl verbinding vinden.
Overigens veiligheid is een basisbehoefte en het is volstrekt legitiem dat mensen dat zoeken.
donderdag 3 januari 2019 om 19:58
Wauw... die Jonas toch.
Wat moet ik schrijven om dat bij jou voor elkaar te krijgen. Ik wil ook die betrokkenheid!
donderdag 3 januari 2019 om 20:23
Heb je een email gestuurdinkijk74 schreef: ↑03-01-2019 19:40Ik stel IRL contact met verbinding zeer op prijs. En het lukt me steeds beter om die verbinding te voelen. Met collega's, vrienden, familie en anderen, overal is het contact intenser.
Ik wil ook IRL contact met jullie, omdat het een hogere kwaliteit heeft. Dus Lee2017 en phantast, ik nodig jullie uit: stuur een mailtje naar inkijk74 at gmail com . Dan kunnen we een koffie of biertje doen
Alleen geeft ook veiligheid. Contact is eng. Ik denk dat daarom mensen hier blijven hangen en geen irl verbinding vinden.
Overigens veiligheid is een basisbehoefte en het is volstrekt legitiem dat mensen dat zoeken.
donderdag 3 januari 2019 om 21:02
Helemaal Top! Ik heb je mail gelezen!
Nu phantast nog. Hij houdt zich nog schuil op het internet.
Hij heeft in het verleden emotioneel enorm geïnvesteerd in het idee dat hij totaal onaantrekkelijk is.
En hij voelt aan dat dat niet langer stand kan houden en daarom houdt hij zich schuil.
donderdag 3 januari 2019 om 21:57
Je vergelijkt voor mij nu appels met peren, want feiten checken is iets dat objectief vast te stellen is. Het feit dat je me erop wijst maakt me er van bewust dat mijn aanname niet klopte, omdat ik die informatie niet had. Op zich verandert er aan de situatie niets.safrat schreef: ↑02-01-2019 21:37Ik schreef nergens dat ik vind dat je jezelf overschat.
Klein voorbeeldje. Bij die test van jou kwam jij uit op een A. Jij dacht assertive is assertief en jij bent toen gaan oefenen met assertiviteit. Je schreef ergens dat nu je al op bijna 100% zat. Niemand heeft jou destijds verteld dat de A een andere betekenis had en weinig met assertiviteit te maken had. Je had een ander nodig om je daar op te wijzen. Nieuwe kennis leidt tot nieuwe inzichten.
Het gaat niet om hoe eerlijk je kan zijn tegen jezelf. Soms weet je gewoon dingen niet. Het zou zo maar kunnen dat je tegen die vriendin anders bent dan tegen die vriend. Jij denkt van niet, maar dat zegt mij dan niet zo veel. Wat jij denkt sluit het namelijk niet uit.
De dingen die je elders schreef over hoe jij reageerde op opmerkingen over jouw booskijkerij vat ik op als passief agressief of agressief. Jij denkt daar vast heel anders over. Een verschil van mening, maar als niemand dat tegen jou zegt denk je daar vast nooit over na.
Je bent geworden door ervaringen. Het is niet zo dat je zomaar iemand bent. Uit alles wat je tot nu toe hebt geschreven blijkt dat die ene relatie enorme gevolgen had. Ik begrijp niet hoe je tot de conclusie komt dat die relaties geen enkele invloed hebben gehad. Wat versta je daar dan onder? De relatie zoals ik bedoel is de wisselwerking tussen jou en de ander. Op het moment dat jij schrijft dat je door alle emoties raar bent gaan doen en later tot inzicht bent gekomen zie ik dat als rechtstreeks gevolg van. Dat interne proces is alleen een middel. Randvoorwaarden zijn overigens ook eisen.
Je zou kritisch zijn als je er over nadenkt. Zonder na te denken terzijde schuiven is dom.
Ik weet niet of ik gelijk hebben zie als een rechtvaardiging om iets niet te veranderen. Daar denk ik nog even over na.
Aan de andere kant heb ik 24 uur per dag toegang tot mezelf. Die informatie is elk moment toegankelijk. Je moet je daar alleen bewust van worden. Daarnaast is het belangrijk om begrip te hebben van wat er nou precies allemaal gebeurt. Kennis hebben is leuk, maar dat maakt nog niet dat je ook begrijpt wat er gebeurt. In het begin heb ik daarom nog regelmatig feedback gevraagd aan anderen, maar ergens komt er een moment, waarbij ik veel beter in staat ben om de gevolgen van mijn gedrag te analyseren dan dat een ander dat kan.
Dit wil overigens niet zeggen dat ik niet naar mensen luister, dat doe ik altijd, soms zeggen mensen namelijk hele zinnige dingen, zonder dat ze het door hebben, maar dat is zelden iets wat mij betreft.
Ik ben bij die twee mensen overigens exact hetzelfde. Ik weet dat zeker, omdat we op het bewuste moment samen waren.
Hoewel die relatie voor mij een enorme impact had, was dat vnl op mijn gevoelsleven. Niet op mezelf als persoon. Ik had iets van: “wat is hier allemaal gebeurd”. En ik heb me er toen op gericht om dat uit te zoeken. Dat was in 2004.
Mijn echte trigger was 6 jaar later het feit dat een leidinggevende op het werk me een keer zei: “het is jammer dat ik geen camera heb, want ik zou je heel graag willen laten zien hoe je overkomt in vergaderingen. Het is zo agressief en negatief”.
Een andere collega ging op dat moment naar een coach en mijn eigen leidinggevende stelde voor dat ik daar ook naar toe ging. Ik heb ja gezegd, omdat ik van het gezeik af wilde zijn, want ik vond het natuurlijk niet waar. Ik ben met tegenzin gegaan, maar ik had er tijdens de sessie al een beter gevoel bij. En eigenlijk heeft ze verder weinig gedaan. Voornamelijk reflectie en zaken aanstippen. Dat is alles ik wat ik nodig had. Voor de rest is het eigenlijk allemaal vanzelf gegaan.
Worden kan op 2 manieren, afgedwongen en vrijwillig. In het Nederlands gebruiken we hetzelfde woord: zelfbewustzijn, maar het Engels kent er 2: self conscious en self awareness. Het eerste verandert mensen onvrijwillig en vaak niet ten goede, omdat de reactie van anderen op hen centraal staat, het is een coping mechanisme.
Het tweede verandert mensen vrijwillig en positief, omdat hun reactie op anderen centraal staat. Als mijn reactie op anderen mezelf niet aanstaat dan verander ik dat, niet, omdat anderen willen dat ik dat doe. Ik ben veranderd door self awareness niet door ervaringen.
Het vereist natuurlijk wel een aantal skills: Ik ben me er heel bewust van wat er gebeurt in interacties. Intonaties horen, lichaamstaal, luisteren of mensen iets zeggen tussen de regels door, gedragsverandering, verlies van aandacht etc.
En dan is het eigenlijk een kwestie van progressie: onbewust onbekwaam, bewust onbekwaam, onbewust bekwaam en bewust bekwaam.
Soms heb je van die dagen dat ineens een hele hoop dingen op zijn plek vallen. Het is net alsof je een pan met mais hebt die gaat poppen. Het begint met één, dan twee, dan krijg je een salvo en dan neemt het weer af. Dat had ik dus vannacht. Jouw bericht, in combinatie met een gesprek dat ik had met een meisje op de sportschool gisteren, zorgde ervoor dat ik vannacht om 5 uur wakker schrok, omdat de eerste maïskorrel popte. Dank daarvoor, alhoewel je je dat niet beseft, want dat is iets dat in mij gebeurt.
Het gaat voornamelijk om het feit dat je zegt dat ik geworden ben door ervaringen in mijn relatie. Dat is namelijk niet zo. Ik denk namelijk dat je twee dingen door elkaar haalt: iets ervaren en ervaring.
Ik heb idd het hebben van een relatie ervaren. Samen slapen, samen beslissingen nemen, je eigenbelang niet als eerste stellen, omgaan met verschillende meningen etc. Dat is alleen iets heel anders dan ervaring opdoen in een relatie. Dat kan op zich wel, maar je kunt er helemaal niets mee.
Relaties zijn grotendeels intradynamisch en niet interdynamisch. Jij kunt de ervaring opdoen in je relatie dat je partner een ochtendhumeur heeft en je beter het eerste uur niets kunt zeggen, maar die ervaring heeft weinig waarde in een nieuwe relatie.
Als ervaring opdoen werkelijk zou bijdragen dan is het aannemelijk dat wanneer iemand een relatie van 20 jaar heeft gehad, zonder probleem een nieuwe relatie zou moeten kunnen beginnen. Sterker nog, je zou verwachten dat iemand zijn relatie dan zou moeten kunnen redden door zijn ervaring.
Maar dat is veelal niet het geval. Sterker nog de meeste mensen zijn totaal niet in staat een nieuwe relatie te beginnen. Eén van de reden is dat de ouwe relatie gewoon zo gelopen is. Er is verder totaal niet over nagedacht, dus weinig kennis en begrip van hoe een nieuwe op te bouwen.
Een tweede reden is dat mensen juist ervaringen in een relatie meenemen naar een nieuwe relatie, vooral de negatieve. Dat willen ze dus niet meer in een nieuwe relatie met als gevolg dat ze totaal de andere kant opslaan. De nieuwe partner moet dan maar bewijzen dat hij of zij niet zo is. Bij vreemdgaan worden mensen vaak excessief controlerend naar de nieuwe partner. Als ze een alcoholist als partner hebben gehad, wordt iedere druppel die de nieuwe partner drinkt nauwlettend in de gaten gehouden. Uiteindelijk is dat gewoon niet houdbaar en stranden nieuwe relaties relatief snel.
Ik heb al eerder gezegd dat ik geen problemen heb gehad in mijn relaties. Ik had een probleem met mij en niet met de wisselwerking. Zij had dat nooit kunnen oplossen. En dat heeft geleid tot de breuk. En terecht.
Ik versta onder een relatie ook de wisselwerking tussen jou en de ander. En het is perfect mogelijk om een fantastische relatie te hebben met iemand zonder ook maar ooit ervaring erin te hebben opgedaan. Street smart vs book smart.
Ik had gisteren dus een gesprek met een meisje op de sportschool en ergens zei ze dat zich niet comfortabel voelde op de sportschool, omdat ze zich bekeken voelde. Ik zei dat dat ook zo was. Dat we daar moeilijk over kunnen doen, maar dat het gewoon een feit is. Maar ik zei ook dat ze eigenlijk heel arrogant was om dat te denken, want blijkbaar had zij het idee dat ze goed was dat alle mannen alles lieten vallen als zij binnenkwam en dat dat toch echt niet zo is. Toen moest ze hard lachen. Even daarna zei ze zich nu een stuk comfortabeler voelde. En dat is eigenlijk contra intuïtief. Dat bleef hangen.
Maar vannacht realiseerde ik me dus ineens wat hoogstwaarschijnlijk de reden daarvan is en waarom ze zo snel open werd. Ik realiseerde me daardoor ook dat het hebben van een goede relatie theoretisch niet zo moeilijk is.
Ik realiseerde me namelijk dat het twee dingen vereist. Enerzijds begrip van wat de basisbehoeften van een mens is in een relatie en anderzijds wat de behoeften zijn van de andere persoon in de relatie. Het eerste is de tweede en derde laag van de piramide van Maslov en het tweede is de vierde en vijfde laag. De eerste laag telt in de huidige tijd niet echt meer.
De behoefte van de mens in zijn algemeenheid is veiligheid en acceptatie. De behoefte van het individu is zelfvertrouwen en zelfontplooiing. Het eerste is iets dat jouw persoon uitstraalt op de ander het tweede is niet veel meer dan begrijpen dat ieder mens anders is (en daar heeft mbti me erg in geholpen).
Ik denk dus dat dat meisje door mijn opstelling zich vrij snel veilig en geaccepteerd gevoeld heeft en zich daarom een stuk comfortabeler gevoeld heeft. Dat is iets wat gekomen is uit zelfontwikkeling, maar niet uit ervaring, aangezien ik me er tot nu eigenlijk niet echt van bewust was.
Dus het hebben van succesvolle relaties is voor mij veel meer een gevolg van begrip hoe relaties werken en wat jouw rol is en hoe die in te vullen dan ervaring.
Overigens is zelfontwikkeling en uitvinden wat je waardes zijn wat leidt tot randvoorwaarden. Dat zijn geen expliciete eisen, want ik zou nooit van iemand eisen dat ze voldoen aan mijn randvoorwaarden. Als ik vaststel dat iemand er niet aan voldoet dan overweeg ik niet eens een relatie. Ik zit niet te wachten op mensen die zich aanpassen om aan mijn randvoorwaarden te voldoen, dat moet er gewoon zijn.
Ik ben overigens zeer benieuwd, waarom jij mijn reacties op mijn booskijkerij als passief- agressief ziet. Ik denk daar verder op zich ook niet over na, omdat ik weet dat het niet zo is.
donderdag 3 januari 2019 om 22:26
En dan moet de vrouw ook maar durven. Als een vrouw voldoende signalen heeft en dan toch initiatief neemt dan zal de succeskans veel groter zijn dan wanneer een vrouw zomaar initiatief neemt of gaat jagen. Ik denk dat het voornamelijk leidt tot ongelijke relaties, waarin de een de ander veel leuker vindt dan andersom, tenzij je het geluk hebt dat wel klikt. Ik denk ook dat in zulke gevallen de man veel makkelijker de benen neemt als het tegenzit of als het hem niet bevalt.ooitverlegen schreef: ↑02-01-2019 23:55Nee ik denk dat ze voor dat initiatief nemen wel moeten zien dat de man wel wil maar niet durft, dat onderscheid zal meestal wel zichtbaar zijn. Is het vaak recept voor ellende als je ingaat op iemand die jou leuk vindt? Ik las hier wel vrouwen die zeggen dat het niet werkt om op een man af te stappen.
Een voorkeur voor bepaalde gezichtskenmerken heb jij dus ook, Toch denk ik dat er mannen zijn die daar behoorlijk blanco in zijn. Het volhouden zit daar natuurlijk niet in maar het maakt wel dat ik niet aangetrokken wordt door andere vrouwen, die doen me tot nu toe nagenoeg niets. Gelukkig heb ik ook geen last van dat ik op jonger val, nooit gehad ook. Aantrekkingskracht schuift gewoon mee met mijn leeftijd.
90 days? Moeilijk te zeggen waarin het allemaal goed gaat, dan ben je je daar niet zo bewust van. Ik ken de verhalen van mannen die teveel accepteren en dat is natuurlijk waar veel grapjes over gaan. Ik heb dat zelf niet, zijn hierin vrijwel gelijk. Toevallig zijn we door een situatie die zich jaren geleden voordeed erachter gekomen dat we beide ook dezelfde uitdaging hadden met grenzen stellen (niet onderling dus).
Je bent nog geen vrouw tegengekomen waarmee je oud wil worden. Zonder verliefdheid is het ellendig, dat lijkt me geen basis maar wat een verschil tussen ons. Nu moet ik bekennen dat mijn verliefdheid in het begin door een neurologische gegevenheid beschadigd was. Zij had op haar beurt ook lichamelijke problemen zodat het begin niet zo ideaal was. Ik had aanvankelijk ook twijfel waardoor het gevoel niet zo ging als dat ik verwachtte. Geleidelijk werd alles beter en beter. Knetterende verliefdheid heb ik niet gekend, bij haar was het beter behalve dat ze niet goed werd van mijn getob.
Ik heb idd hetzelfde als jij. Ik ben blijkbaar vrij specifiek. Ik vind veel vrouwen erg aantrekkelijk, maar dat is iets anders dan aantrekkingskracht. Het is ook totaal niet gebaseerd op leeftijd. Ik kan dat met iemand van 18 hebben, maar ook van 60.
Heb je het idee dat toen je erachter kwam dat jullie beide dezelfde uitdaging hadden dat een soort band schiep?
Wat is het verschil tussen ons? En kan een verliefdheid beschadigd raken door een neurologisch iets? Is dat dan nog te herstellen, want ik kan me er niet zo'n beeld bij vormen. Het klinkt wel alsof je een goede match gevonden hebt. Zal ook wel als je het al zolang volhoudt.
donderdag 3 januari 2019 om 22:29
Waren jullie zo erg wat er en vuur? Waarin kwam je jezelf tegen? Ik weet eigenlijk niet of ik dat al eens gevraagd heb, maar ik weet het niet meer.Eslarealidad schreef: ↑03-01-2019 01:03Nee nee, niet aan mij.
Dat haalde hij bij mij naar boven en ik bij hem. We haalden van alles bij elkaar naar boven. Over zelfinzicht gesproken. Ik kwam mezelf heel erg tegen in die relatie.
En hij zichzelf ook. Dat zag ik.
Is het gelukt met de afleveringen?
donderdag 3 januari 2019 om 22:41
Ja, dat weet ik nog.
Je wilde samen uiteten.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
donderdag 3 januari 2019 om 22:42
@Inkijk: De mensen die hier hebben gezegd emotioneel eenzaam te zijn IRL voelen zich volgens mij al vrijwel al hun hele leven zo. Lang voor deze reeks bestond, waarschijnlijk nog voor zelfs internet bestond of gemeengoed was. Zoals jij het stelt lijkt het net alsof de mensen zijn geboren in deze reeks, alsof ze geen verleden daarvoor hebben.
donderdag 3 januari 2019 om 22:50
Dat weet je dus niet.Eslarealidad schreef: ↑03-01-2019 19:31Dan zouden we elkaar leren kennen.
Er open voor staan en elkaar ruimte geven. En het zou gezellig zijn.
Dat is meer mijn punt: Hier kunnen we een andere kant van onszelf laten zien dan IRL. Ik heb dat althans wel.
donderdag 3 januari 2019 om 22:55
Op een gegeven moment bestaat deze reeks zo lang dat we veel van dat soort 'weet je nog' momenten kunnen ophalen. Dan hebben we in deze reeks een soort collectief geheugen in het klein.
