Voor wie nog nooit een relatie heeft gehad (4)

19-04-2018 19:38 3043 berichten
Wanneer je om je heen kijkt, op straat en op televisie, lijkt iedereen de romantische liefde te kunnen vinden. Dit gaat echter niet voor iedereen op. Soms blijft zelfs een knuffel een droom.
Het is niet altijd makkelijk om steeds maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over de eenzaamheid, het diepe missen, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en blijf geloven.
safrat schreef:
09-07-2019 17:57
Nou.. Een update is het niet echt. Meer de blabla uitwisseling die ik met spell heb. Al heb ik de communicatieproblematiek waar ik het over had in mijn laatste post met spell wel wat verder uitgezocht. Om het in woorden om te zetten kost nog wat tijd.

Geen update van mij vandaag dus.

Alhoewel: ik denk dat ik toch behoefte heb aan een relatie. Dat is een gevoel. Ik moet nog uitzoeken waarom en of dat voor mij realiseerbaar is.

Intens gelukkig. :D
Dat klinkt goed. Je bent dus verliefd en het is wederzijds. Vertel.
Ja, het omzetten in woorden herken ik ook als moeilijk. Ik las dat stuk over emoties en ik heb hier juist het laatste half jaar veel therapie voor gekregen. Juist voor het benoemen van emoties (in plaats van 'ik voel me niet goed' en dan gaan huilen). En daar vervolgens op te reflecteren.
Het heeft me erg geholpen, al gaat het nog niet altijd goed.
Ik hoop dat het jou ook lukt met wat tijd om het uit te zoeken. :)

Ja, het is wederzijds. Toen ik het totaal niet verwachtte kreeg ik vorig jaar via een vriendin via social media contact met iemand. Ik moet het helaas even vaag houden omdat het verhaal zó specifiek is, dat het meteen herkenbaar zou zijn. We wonen vrij ver uit elkaar en dat contact was ook niet bedoeld met het zicht op een relatie. Toen stelde hij voor, omdat hij voor iets hier in de buurt moest zijn, om te lunchen. Ik heb zo keihard getwijfeld maar toch ja gezegd.
Beste beslissing ooit. Het is allemaal niet makkelijk geweest (ik ben niet de makkelijkste, hij lijkt in veel opzichten veel op mij), maar ik ben zo blij met hem nu. Hij kent me zo goed en snapt me heel goed. Aan 1 ademhaling kan hij horen of het even niet gaat met me en dan weet hij precies wat hij kan doen voor me. Ontzettend lief en slim en we staan ongeveer hetzelfde in het leven. Dit is wel ongeveer alles wat ik ooit wenste.
Maar ja... die afstand he.
Hangtiet schreef:
09-07-2019 19:16
Ja, het omzetten in woorden herken ik ook als moeilijk. Ik las dat stuk over emoties en ik heb hier juist het laatste half jaar veel therapie voor gekregen. Juist voor het benoemen van emoties (in plaats van 'ik voel me niet goed' en dan gaan huilen). En daar vervolgens op te reflecteren.
Het heeft me erg geholpen, al gaat het nog niet altijd goed.
Ik hoop dat het jou ook lukt met wat tijd om het uit te zoeken. :)

Ja, het is wederzijds. Toen ik het totaal niet verwachtte kreeg ik vorig jaar via een vriendin via social media contact met iemand. Ik moet het helaas even vaag houden omdat het verhaal zó specifiek is, dat het meteen herkenbaar zou zijn. We wonen vrij ver uit elkaar en dat contact was ook niet bedoeld met het zicht op een relatie. Toen stelde hij voor, omdat hij voor iets hier in de buurt moest zijn, om te lunchen. Ik heb zo keihard getwijfeld maar toch ja gezegd.
Beste beslissing ooit. Het is allemaal niet makkelijk geweest (ik ben niet de makkelijkste, hij lijkt in veel opzichten veel op mij), maar ik ben zo blij met hem nu. Hij kent me zo goed en snapt me heel goed. Aan 1 ademhaling kan hij horen of het even niet gaat met me en dan weet hij precies wat hij kan doen voor me. Ontzettend lief en slim en we staan ongeveer hetzelfde in het leven. Dit is wel ongeveer alles wat ik ooit wenste.
Maar ja... die afstand he.
Ik weet niet meer zo goed wat ik heb geschreven, maar over het algemeen herken ik de emoties wel. Ik weet ook vaak wel waar het vandaan komt. Het uiten is wat problematischer, want nauwelijks zichtbaar en uitgesteld.

In plaats van te voelen ga ik eerst denken. Is het zo en waarom dan? Kan ik nog tegenargumenten bedenken?Acceptatie is een dingetje. Ik moet er dan wat mee.

Het benoemen en reflecteren kan ik dus op zich wel. Voor de meesten is dat het eindstation, maar voor mij het begin van een reis door een labyrint. Alles is afweer. :P

Ik heb ook therapie gehad het afgelopen half jaar. Ik moest wat dingen uitzoeken. Eindelijk antwoord op de waarom dan vraag.

Een lange afstandsrelatie is niet voor iedereen weggelegd. Gelukkig kan je altijd verhuizen. Was je op zoek naar iemand zoals jezelf? Er valt wat voor te zeggen. Op zoek naar jezelf in de ander of op zoek naar de ander in jezelf.

Gelijkgestemdheid is wel prettig. Ik zou eerder voor een introvert kiezen, maar aan de andere kant vermoed ik dat een extravert beter past. Lief en slim wil iedereen. Meer moet je misschien ook niet willen. Zorgzaam. Maar dat is jouw vriend ook.

Hoe lang heb je nu een relatie?
Ah wat goed van je! Ik hoop dat het je veel verheldering gebracht heeft. Het constante 'waarom' heeft mij in ieder geval flink dwarsgezeten.

Op dit moment heb ik nog niet zo'n last van de lange afstand. Het heeft er ook voor gezorgd dat het allemaal heel langzaam ging tussen ons en dat is denk ik heel goed geweest.
En nee, ik was eigenlijk niet op zoek naar iemand zoals ik. Voorheen had ik meer met extraverte mensen inderdaad, maar deze is introvert en ik vind hier mijn rust. Ik ben zelf overigens ook introvert.
Ofja, ik wilde graag wel met iemand zijn die me zou begrijpen, en hij doet dat. Op echt alle vlakken. We hebben niet echt een 'officiële' datum, denk dat we nu een goed half jaar wel echt close zijn en daarvoor ook ongeveer een half jaar 'gedate'. Maar de ouders zijn intussen al wel ontmoet (:
Hangtiet schreef:
10-07-2019 19:07
Ah wat goed van je! Ik hoop dat het je veel verheldering gebracht heeft. Het constante 'waarom' heeft mij in ieder geval flink dwarsgezeten.

Op dit moment heb ik nog niet zo'n last van de lange afstand. Het heeft er ook voor gezorgd dat het allemaal heel langzaam ging tussen ons en dat is denk ik heel goed geweest.
En nee, ik was eigenlijk niet op zoek naar iemand zoals ik. Voorheen had ik meer met extraverte mensen inderdaad, maar deze is introvert en ik vind hier mijn rust. Ik ben zelf overigens ook introvert.
Ofja, ik wilde graag wel met iemand zijn die me zou begrijpen, en hij doet dat. Op echt alle vlakken. We hebben niet echt een 'officiële' datum, denk dat we nu een goed half jaar wel echt close zijn en daarvoor ook ongeveer een half jaar 'gedate'. Maar de ouders zijn intussen al wel ontmoet (:
Het was zeker wel verhelderend. Ik ben heel blij dat ik dat heb gedaan. Ik had alleen het idee dat ik nog niet klaar was. Misschien hoort dat zo.

Ik begrijp wel dat het fijn is als iemand je echt begrijpt. Had je dat gevoel normaal nooit? Ik zou dat zelf ook wel willen alleen ik kan niet verwachten dat mensen mij begrijpen als ik m’n best doe om onbegrijpelijk over te komen. Zelfs als ik wel wil gaat er heel wat mis.

Waar merk je aan dat jouw vriend je begrijpt? Heb je trouwens ook moeite met dingen uitspreken waar je nog niet goed over na gedacht hebt? Of begrijpt jouw vriend je ook zonder woorden?

Een jaar al. Wat gaat de tijd toch snel.

Ik heb juist weinig met extraverte mensen, uitzonderingen daargelaten. Ik weet wel dat het gaat om de manier van opladen, maar extraverte mensen lijken toch altijd wat drukker en aanwezig (tevens aandachtvragers, zo-maar-wat-roepers en energieslurpers, maar dat terzijde) Wat trekt jou in de mensen als introvert?
Nee, ik had eerder nooit dat ik dacht dat iemand me niet 'raar' vond. Mijn vriend zegt wel dat ik een 'wonderlijk' persoontje ben, maar als ik met hem praat over wat mij bezig houdt, waar ik vastloop in mijn gedachten of waar ik bang voor ben, dan snapt hij me heel goed. En dan heb ik aan een half woord genoeg. Als ik met andere mensen hierover probeer (of durf) te praten, praten ze er snel overheen of snappen ze het gewoon echt niet. Mijn beste vriendin zegt dat gelukkig ook gewoon. Die luistert wel, maar zegt ook eerlijk dat ze niet altijd snapt waarom mijn gedachten zo werken.
Mijn vriend begrijpt me ook zonder woorden. En ook wil hij niet altijd alles per se weten. Ik mag gewoon 'zijn'. En dat is heerlijk.

Extraverte mensen maken me vaak (emotioneel gezien) moe. Ik houd van de rust die introverte mensen met zich meebrengen, ze hebben een ander soort sfeer over zich hangen dan extraverte. Het samen opladen in de rust en daarvan genieten, vind ik heerlijk. Zet mij ergens in een hoekje van een terrasje, in een hoekje op een verjaardag, gewoon op de bank thuis... ik vermaak me wel. Extraverte mensen wilden me nogal eens meetrekken in de drukte 'want je lijkt het niet naar je zin te hebben'. Jawel! Maar ik hoef niet het middelpunt te zijn. Maar dat snappen ze vaak niet :)
Wow, zijn jullie hier nog steeds? En is het al zolang geleden?
Destijds werd het me even teveel en heb me even teruggetrokken, en toen waren er opeens maanden voorbij en leek de reeks uitgestorven.
Voor mij voelde het toen ook afgesloten.
Het was goed zoals het was, op een gegeven moment ga je allemaal ook weer een eigen weg.
Maar nu zie ik dat er toch weer wat leven in zit?
Wat gaan we doen? Laten we de reeks voor wat het is of gaan we verder?
Ik denk niet dat er behoefte is aan een vervolg. Bovendien zit op dit deel en de andere delen geen slotje.
Alle reacties Link kopieren
Ik had toen geen leven en ik heb nu nog steeds geen leven, dus tja...
spell68 schreef:
24-07-2019 18:54
Ik had toen geen leven en ik heb nu nog steeds geen leven, dus tja...
:there:

Je mag hier gewoon blijven schrijven over jouw onleven.
Nee, dat dacht ik al. Dan houden we het gewoon hierbij.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook nog een tijdje meegeschreven hier maar voel me ook niet mee zo op mijn plaats inmiddels in dit topic. Situatie van toen is helemaal van de baan en inmiddels in een beginnende relatie.
Als er op termijn weer behoefte is aan een topic als deze komt dat wel weer toch?
"After all this time?" "Always."
Ja, dan komt dat vast vanzelf weer. Ik wilde het enkel gewoon even verifiëren.
Alle reacties Link kopieren
Snap ik Dina.
"After all this time?" "Always."
spell68 schreef:
24-07-2019 18:54
Ik had toen geen leven en ik heb nu nog steeds geen leven, dus tja...
Een leven hebben wordt ook heel erg overschat. ;)
Alle reacties Link kopieren
Iedereen heeft een leven. ;)

Hoe is het? Ik had je toen 2 mails gestuurd. Is niet gelukt.



:cheers:
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Pb's nog steeds een drama hier? :cheers:
Alle reacties Link kopieren
Dina80 schreef:
17-08-2019 16:52
Pb's nog steeds een drama hier? :cheers:

Als een relatie maar geen drama heeft. :cheers:
Niet iemand die van 0 naar 85 schiet.
Op geen enkele manier.
Daar valt NIET mee om te gaan.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
Alle reacties Link kopieren
Severus_Snape schreef:
26-07-2019 18:14
Ik heb ook nog een tijdje meegeschreven hier maar voel me ook niet mee zo op mijn plaats inmiddels in dit topic. Situatie van toen is helemaal van de baan en inmiddels in een beginnende relatie.
Als er op termijn weer behoefte is aan een topic als deze komt dat wel weer toch?
Het is ook juist weer wel op zijn plaats. Het sluit aan. Zo ga je van de ene situatie naar de andere. Leuk hoor, voor je. :heart:
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven