Werk & Studie
alle pijlers
contract niet verlengd, ziekmelden?
vrijdag 20 maart 2009 om 19:41
Mijn jaar contract wordt niet verlengd. Nu werk ik al een aantal jaar voor deze werkgever maar eerst als freelancer (wel fulltime) en sinds bijna een jaar dus in dienst. Ik heb me altijd uit de naad gewerkt, had onlangs nog een goede beoordeling en toch lig ik er op een heel lullige manier uit. Bezuinigingen, ja dat weet ik, maar waarom de keuze op mij is gevallen weet ik niet. Wordt me niet verteld.
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
vrijdag 20 maart 2009 om 19:51
quote:Duivelijntje schreef op 20 maart 2009 @ 19:41:
Mijn jaar contract wordt niet verlengd. Nu werk ik al een aantal jaar voor deze werkgever maar eerst als freelancer (wel fulltime) en sinds bijna een jaar dus in dienst. Ik heb me altijd uit de naad gewerkt, had onlangs nog een goede beoordeling en toch lig ik er op een heel lullige manier uit. Bezuinigingen, ja dat weet ik, maar waarom de keuze op mij is gevallen weet ik niet. Wordt me niet verteld.
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
Je mag je ziekmelden als je arbeidsongeschikt bent en niet langer in staat geacht mag worden (een deel van) je werkzaamheden uit te voeren. Als je om andere redenen ziekmeldt ben je in overtreding. Dat laatste zou kunnen leiden tot stopzetting van de loondoorbetaling en uiteindelijk ontslag.
Als je je ziekmeldt dan zul je opgeroepen worden voor een gesprek met de bedirjfsarts. De bedrijfsarts zal je werkgever adviseren over de mate van arbeidsongeschiktheid en indien nodig over de reïntegratie. Werkgever en werknemer zijn tegenwoordig samen verantwoordelijk voor een zo spoedig mogelijk en volledig herstel. De verwachting dat je je nu kunt ziekmelden en vervolgens nog maanden ziek thuis kunt blijven lijkt mij niet realistisch.
Mijn jaar contract wordt niet verlengd. Nu werk ik al een aantal jaar voor deze werkgever maar eerst als freelancer (wel fulltime) en sinds bijna een jaar dus in dienst. Ik heb me altijd uit de naad gewerkt, had onlangs nog een goede beoordeling en toch lig ik er op een heel lullige manier uit. Bezuinigingen, ja dat weet ik, maar waarom de keuze op mij is gevallen weet ik niet. Wordt me niet verteld.
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
Je mag je ziekmelden als je arbeidsongeschikt bent en niet langer in staat geacht mag worden (een deel van) je werkzaamheden uit te voeren. Als je om andere redenen ziekmeldt ben je in overtreding. Dat laatste zou kunnen leiden tot stopzetting van de loondoorbetaling en uiteindelijk ontslag.
Als je je ziekmeldt dan zul je opgeroepen worden voor een gesprek met de bedirjfsarts. De bedrijfsarts zal je werkgever adviseren over de mate van arbeidsongeschiktheid en indien nodig over de reïntegratie. Werkgever en werknemer zijn tegenwoordig samen verantwoordelijk voor een zo spoedig mogelijk en volledig herstel. De verwachting dat je je nu kunt ziekmelden en vervolgens nog maanden ziek thuis kunt blijven lijkt mij niet realistisch.
vrijdag 20 maart 2009 om 20:03
Ik weet helaas uit ervaring dat de relatie met je werkgever vaak hierdoor verslechterd. Ik had een echte postnatale depressie en kreeg veel medewerking de 1e maanden, maar toen bleek dat ik niet snel fulltime terug zou keren was het zo gedaan met het begrip.
Voor juridisch advies kijk je op www.jurofoon.nl
Daar staat een telefoonnummer wat je kunt bellen en dan krijg je binnen 3 minuten antwoord op je vaag. Je kunt er voor kiezen om hen te laten bemiddelen, maar dan dien je wel lid te zijn.
succes
Voor juridisch advies kijk je op www.jurofoon.nl
Daar staat een telefoonnummer wat je kunt bellen en dan krijg je binnen 3 minuten antwoord op je vaag. Je kunt er voor kiezen om hen te laten bemiddelen, maar dan dien je wel lid te zijn.
succes
vrijdag 20 maart 2009 om 20:11
vrijdag 20 maart 2009 om 20:19
Ziek is niet altijd gelijk aan arbeidsongeschikt. Met een gebroken been en een zittende functie kun je nog prima werken, van en naar het werk zal het enige probleem zijn. Ben ooit zelf zo door facilitaire dienst gehaald en gebracht naar het werk.
Ik denk dat je hier een harde dobber aan krijgt, zeker omdat werkgever niet weet wat de voorgeschiedenis is. Kans is groot dat de werkgever goed baalt als er op ontslag gelijk een ziekmelding volgt en zwaar geschut in gaat zetten...
Ik denk dat je hier een harde dobber aan krijgt, zeker omdat werkgever niet weet wat de voorgeschiedenis is. Kans is groot dat de werkgever goed baalt als er op ontslag gelijk een ziekmelding volgt en zwaar geschut in gaat zetten...
vrijdag 20 maart 2009 om 20:28
Ik heb in precies dezelfde situatie gezeten.
3 jaar heb ik me uitgesloopt en uit de naad gewerkt.
Zelfs na een hersenbloeding ben ik paar weken later weer op komen dagen terwijl de arboarts dat afgeraden heeft.
Na 3 zware operaties heb ik vakantie opgenomen om in eigen tijd bij te komen.
Uitstekende functioneringsgesprekken gehad en een vast contract zou ik wel zeker krijgen werd mij elk jaar beloofd.
En toen het erop aankwaam en ik wettelijk gezien een vast contract moest krijgen ben ik keihard eruit geschopt.
Reden: Crisis.
Als ik jou was zou ik me niet ziekmelden, maak het netjes af.
Al is het allen maar voor de referenties.
Ik ben nu wel een paar maanden verder en heb inmiddels een nieuwe baan, maar de deuk zit er nog behoorlijk in.
Sterkte!
3 jaar heb ik me uitgesloopt en uit de naad gewerkt.
Zelfs na een hersenbloeding ben ik paar weken later weer op komen dagen terwijl de arboarts dat afgeraden heeft.
Na 3 zware operaties heb ik vakantie opgenomen om in eigen tijd bij te komen.
Uitstekende functioneringsgesprekken gehad en een vast contract zou ik wel zeker krijgen werd mij elk jaar beloofd.
En toen het erop aankwaam en ik wettelijk gezien een vast contract moest krijgen ben ik keihard eruit geschopt.
Reden: Crisis.
Als ik jou was zou ik me niet ziekmelden, maak het netjes af.
Al is het allen maar voor de referenties.
Ik ben nu wel een paar maanden verder en heb inmiddels een nieuwe baan, maar de deuk zit er nog behoorlijk in.
Sterkte!
vrijdag 20 maart 2009 om 20:45
Hoi, allereerst: ontzettend rot dat je contract niet verlengd wordt ,maar juridisch is het zo dat als je een contract hebt voor bepaalde tijd hoeft je werkgever niet uit te leggen waarom je contract niet verlengd wordt.
Hoe gedemotiveerd je ook bent, ziek ben je daarom niet. En dat je het niet "trekt" is heel vervelend maar ik denk dat je werkgever het ook niet echt leuk vindt om contracten niet te verlengen. Het gaat namelijk economisch nogal slecht, mocht het je niet opgevallen zijn. Waarschijnlijk vind je me een ontzettende moraalridder maar ik vind het niet kunnen om je ziek te melden. Dien gewoon netjes je contract uit (je wordt tenslotte toch ook gewoon betaald?) en gebruik de tijd die rest om te solliciteren.
Hoe gedemotiveerd je ook bent, ziek ben je daarom niet. En dat je het niet "trekt" is heel vervelend maar ik denk dat je werkgever het ook niet echt leuk vindt om contracten niet te verlengen. Het gaat namelijk economisch nogal slecht, mocht het je niet opgevallen zijn. Waarschijnlijk vind je me een ontzettende moraalridder maar ik vind het niet kunnen om je ziek te melden. Dien gewoon netjes je contract uit (je wordt tenslotte toch ook gewoon betaald?) en gebruik de tijd die rest om te solliciteren.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:00
Goh Sartan, dat het economisch slecht gaat was me niet opgevallen. Is dat zo???
Voor de rest: dank voor jullie adviezen. Moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken om nu ineens thuis te zitten. En dan? Dan komen de muren ook op me af. Maar mezelf naar m'n werk slepen kost me ook vreselijk veel moeite. Vooral omdat de werkdruk zo vreselijk hoog ligt, m'n tijd uitzitten soit, maar me voor een paar honderd procent inzetten zoals ik de afgelopen jaren heb gedaan kan ik niet meer. En ben ook bang dat als ik dat niet doe ik toch ongemotiveerd over kom, wat ik in wezen ook ben. Aan de ene kant is t natuurlijk fijn dat ik niet meteen op straat sta, maar om nog zoveel maanden door te moeten (beuken) terwijl je er uiteindelijk toch uit ligt is is ook geen pretje.
Ik zal toch eens met een vakbond contact op nemen.
Boomgaert, wat vreselijk voor je! Kan me goed voorstellen dat dat aan je blijft knagen, ook al heb je een nieuwe baan. Is 't wel een leuke job? Ik ben bang dat ik 't zelfde in elkaar zit. Ook ik heb vrije dagen opgenomen om te herstellen van medische ingrepen of doksterbezoeken. Verder altijd keihard gewerkt. Zuur ook om te merken dat een meisje dat dik is met de baas wel kan blijven, ook al komt ze altijd laat binnen, gaat ze op tijd naar huis en is ze vaak 'ziek' na een avondje in de kroeg te hebben gehangen. I know, heeft weinig zin om naar anderen te kijken. Maar doet toch pijn.
Voor de rest: dank voor jullie adviezen. Moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken om nu ineens thuis te zitten. En dan? Dan komen de muren ook op me af. Maar mezelf naar m'n werk slepen kost me ook vreselijk veel moeite. Vooral omdat de werkdruk zo vreselijk hoog ligt, m'n tijd uitzitten soit, maar me voor een paar honderd procent inzetten zoals ik de afgelopen jaren heb gedaan kan ik niet meer. En ben ook bang dat als ik dat niet doe ik toch ongemotiveerd over kom, wat ik in wezen ook ben. Aan de ene kant is t natuurlijk fijn dat ik niet meteen op straat sta, maar om nog zoveel maanden door te moeten (beuken) terwijl je er uiteindelijk toch uit ligt is is ook geen pretje.
Ik zal toch eens met een vakbond contact op nemen.
Boomgaert, wat vreselijk voor je! Kan me goed voorstellen dat dat aan je blijft knagen, ook al heb je een nieuwe baan. Is 't wel een leuke job? Ik ben bang dat ik 't zelfde in elkaar zit. Ook ik heb vrije dagen opgenomen om te herstellen van medische ingrepen of doksterbezoeken. Verder altijd keihard gewerkt. Zuur ook om te merken dat een meisje dat dik is met de baas wel kan blijven, ook al komt ze altijd laat binnen, gaat ze op tijd naar huis en is ze vaak 'ziek' na een avondje in de kroeg te hebben gehangen. I know, heeft weinig zin om naar anderen te kijken. Maar doet toch pijn.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:02
quote:Duivelijntje schreef op 20 maart 2009 @ 21:00:
Goh Sartan, dat het economisch slecht gaat was me niet opgevallen. Is dat zo???
Voor de rest: dank voor jullie adviezen. Moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken om nu ineens thuis te zitten. En dan? Dan komen de muren ook op me af. Maar mezelf naar m'n werk slepen kost me ook vreselijk veel moeite. Vooral omdat de werkdruk zo vreselijk hoog ligt, m'n tijd uitzitten soit, maar me voor een paar honderd procent inzetten zoals ik de afgelopen jaren heb gedaan kan ik niet meer. En ben ook bang dat als ik dat niet doe ik toch ongemotiveerd over kom, wat ik in wezen ook ben. Aan de ene kant is t natuurlijk fijn dat ik niet meteen op straat sta, maar om nog zoveel maanden door te moeten (beuken) terwijl je er uiteindelijk toch uit ligt is is ook geen pretje.
Ik zal toch eens met een vakbond contact op nemen.
Boomgaert, wat vreselijk voor je! Kan me goed voorstellen dat dat aan je blijft knagen, ook al heb je een nieuwe baan. Is 't wel een leuke job? Ik ben bang dat ik 't zelfde in elkaar zit. Ook ik heb vrije dagen opgenomen om te herstellen van medische ingrepen of doksterbezoeken. Verder altijd keihard gewerkt. Zuur ook om te merken dat een meisje dat dik is met de baas wel kan blijven, ook al komt ze altijd laat binnen, gaat ze op tijd naar huis en is ze vaak 'ziek' na een avondje in de kroeg te hebben gehangen. I know, heeft weinig zin om naar anderen te kijken. Maar doet toch pijn.Waarom wil je contact opnemen met een vakbond?
Goh Sartan, dat het economisch slecht gaat was me niet opgevallen. Is dat zo???
Voor de rest: dank voor jullie adviezen. Moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken om nu ineens thuis te zitten. En dan? Dan komen de muren ook op me af. Maar mezelf naar m'n werk slepen kost me ook vreselijk veel moeite. Vooral omdat de werkdruk zo vreselijk hoog ligt, m'n tijd uitzitten soit, maar me voor een paar honderd procent inzetten zoals ik de afgelopen jaren heb gedaan kan ik niet meer. En ben ook bang dat als ik dat niet doe ik toch ongemotiveerd over kom, wat ik in wezen ook ben. Aan de ene kant is t natuurlijk fijn dat ik niet meteen op straat sta, maar om nog zoveel maanden door te moeten (beuken) terwijl je er uiteindelijk toch uit ligt is is ook geen pretje.
Ik zal toch eens met een vakbond contact op nemen.
Boomgaert, wat vreselijk voor je! Kan me goed voorstellen dat dat aan je blijft knagen, ook al heb je een nieuwe baan. Is 't wel een leuke job? Ik ben bang dat ik 't zelfde in elkaar zit. Ook ik heb vrije dagen opgenomen om te herstellen van medische ingrepen of doksterbezoeken. Verder altijd keihard gewerkt. Zuur ook om te merken dat een meisje dat dik is met de baas wel kan blijven, ook al komt ze altijd laat binnen, gaat ze op tijd naar huis en is ze vaak 'ziek' na een avondje in de kroeg te hebben gehangen. I know, heeft weinig zin om naar anderen te kijken. Maar doet toch pijn.Waarom wil je contact opnemen met een vakbond?
vrijdag 20 maart 2009 om 21:07
Het heeft weinig nut om contact met de vakbond op te nemen. je contract wordt gewoon niet verlengd, heel simpel. Kan een vakbond niets aan doen hoor.
Je zit nu te klagen dat het allemaal te zwaar is, hoe had je dat dan gedaan als je contract wel verlengd was?
Dan had je je toch ook nog steeds voor een paar 100% in moeten zetten (je eigen woorden)
Je zit nu te klagen dat het allemaal te zwaar is, hoe had je dat dan gedaan als je contract wel verlengd was?
Dan had je je toch ook nog steeds voor een paar 100% in moeten zetten (je eigen woorden)
vrijdag 20 maart 2009 om 21:18
"Je zit nu te klagen dat het allemaal te zwaar is"
Zo bizar dat mensen (als je tegenslagen mee maakt waar je niets aan kan doen) het nodig vinden nare dingen te zeggen. Vraag me serieus af wat dat soort mensen bezielt.
Leraar, over niet beuken heb je gelijk. Moet dat ook niet meer doen, zit alleen in m'n aard. Vind ik ook fijn (tot op zekere hoogte) en helemaal als ik daar waardering voor krijg. Die waardering blijft helaas uit bij ontslag (en de manier waarop). Moet dus een nieuwe manier van werken me eigen maken. En leren omgaan met de druk die op me gelegd wordt.
Zo bizar dat mensen (als je tegenslagen mee maakt waar je niets aan kan doen) het nodig vinden nare dingen te zeggen. Vraag me serieus af wat dat soort mensen bezielt.
Leraar, over niet beuken heb je gelijk. Moet dat ook niet meer doen, zit alleen in m'n aard. Vind ik ook fijn (tot op zekere hoogte) en helemaal als ik daar waardering voor krijg. Die waardering blijft helaas uit bij ontslag (en de manier waarop). Moet dus een nieuwe manier van werken me eigen maken. En leren omgaan met de druk die op me gelegd wordt.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:35
Als je het echt niet meer trekt geestelijk gezien, moet je je ziek melden. Het is niet de bedoeling dat je boven je kunnen gaatwerken en dadelijk na je laatste werkdag met een burn-out thuis zit. Alleen zal je werkgever misschien achterdochtig worden en zul je binnen de kortste keren opgeroepen worden door de arboarts (tenzij je contract niet lang meer zal duren).
Juridisch heb je geen poot om op te staan wat betreft je contractverlenging, want hij eindigt van rechtswege. Dat is zuur, zeker omdat ze je iets hebben voorgespiegeld wat ze niet waar kunnen maken, namelijk dat vaste contract waar je al zo lang naar uit keek.
Als je het nog wel trekt, werk je periode dan gewoon uit. Dit is idd ook beter voor referenties en dergelijke. De kans dat je baas zich dan negatief over je uit zal laten, zal dan naar mijn mening aanzienlijk kleiner worden.
Juridisch heb je geen poot om op te staan wat betreft je contractverlenging, want hij eindigt van rechtswege. Dat is zuur, zeker omdat ze je iets hebben voorgespiegeld wat ze niet waar kunnen maken, namelijk dat vaste contract waar je al zo lang naar uit keek.
Als je het nog wel trekt, werk je periode dan gewoon uit. Dit is idd ook beter voor referenties en dergelijke. De kans dat je baas zich dan negatief over je uit zal laten, zal dan naar mijn mening aanzienlijk kleiner worden.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:57
Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Dit bovenstaande schrijf je zelf. Duivelijntje. Waarmee je zelf aangeeft ervoor gekozen te hebben ondanks alle problemen door te blijven werken. Dat dit je nu opbreekt is heel vervelend maar een tikkie je eigen schuld. Had je toen openheid van zaken gegeven (en dat was je niet verplicht hoor) dan had je werkgever er samen met jou voor kunnen zorgen dat het minder zwaar voor je was op kantoor. Nu je contract niet verlengt wordt breekt je priveleven je op. Had je bij een contractverlening of een vastcontract je ook ziek gemeld? Of had dan toch door gebuffeld omdat je vind dat je dit de afgelopen tijd ook hebt kunnen doen?
Als je je nu ziek meldt zal je baas direct de arbodienst opdracht geven je te laten komen voor een gesprek. En dan moet je met een goed verhaal komen om het voor hen duidelijk te maken dat je niet ziek thuis zit vanwege het aflopen van je contract maar omdat je het niet meer trekt vanwege allerlei problemen. Opzich niets mis mee, maar of je daarmee maanden thuis kunt komen te zitten is maar de vraag. Maar dat is aan de arbo.
Je werkgever doe je hier geen plezier mee en jezelf denk ik ook niet. Je geeft zelf aan thuiszitten is ook niet alles en dan komen de muren op je af, dus waarom dan thuiszitten?. Het kan zomaar zijn dat ze je werkpakket minder zwaar maken en dat je daarmee gewoon je contract mee moet uitzitten. Als je het echt niet trekt dan houdt het op en meldt je je ziek. Maar bedenk goed waarom je dan ziek thuis gaat zitten. Want het zal voor je eigenwaarde en je cv dan wel referenties niet echt handig zijn.
Dit bovenstaande schrijf je zelf. Duivelijntje. Waarmee je zelf aangeeft ervoor gekozen te hebben ondanks alle problemen door te blijven werken. Dat dit je nu opbreekt is heel vervelend maar een tikkie je eigen schuld. Had je toen openheid van zaken gegeven (en dat was je niet verplicht hoor) dan had je werkgever er samen met jou voor kunnen zorgen dat het minder zwaar voor je was op kantoor. Nu je contract niet verlengt wordt breekt je priveleven je op. Had je bij een contractverlening of een vastcontract je ook ziek gemeld? Of had dan toch door gebuffeld omdat je vind dat je dit de afgelopen tijd ook hebt kunnen doen?
Als je je nu ziek meldt zal je baas direct de arbodienst opdracht geven je te laten komen voor een gesprek. En dan moet je met een goed verhaal komen om het voor hen duidelijk te maken dat je niet ziek thuis zit vanwege het aflopen van je contract maar omdat je het niet meer trekt vanwege allerlei problemen. Opzich niets mis mee, maar of je daarmee maanden thuis kunt komen te zitten is maar de vraag. Maar dat is aan de arbo.
Je werkgever doe je hier geen plezier mee en jezelf denk ik ook niet. Je geeft zelf aan thuiszitten is ook niet alles en dan komen de muren op je af, dus waarom dan thuiszitten?. Het kan zomaar zijn dat ze je werkpakket minder zwaar maken en dat je daarmee gewoon je contract mee moet uitzitten. Als je het echt niet trekt dan houdt het op en meldt je je ziek. Maar bedenk goed waarom je dan ziek thuis gaat zitten. Want het zal voor je eigenwaarde en je cv dan wel referenties niet echt handig zijn.
vrijdag 20 maart 2009 om 22:33
vrijdag 20 maart 2009 om 23:42
Uiteindelijk heeft je baas ook een business te runnen en kan hij niet met ieders persoonlijke omstandigheden rekening gaan houden. Je zegt het zelf al, het gaat financieel slecht met het bedrijf en ze moeten bezuinigen. Zakelijk gezien is het of de salarisen niet meer aan iedereen kunnen uitbetalen, of zijn leveranciers niet meer betalen. En in dat laatste geval staan er straks meer op straat. Het is een zakelijke beslissing geweest en jij pakt het heel persoonlijk op. Dat mag, niks mis mee, maar ik denk dat het effectiever is om je energie in het solliciteren en je eigen welzijn te stoppen dat hier tegen aan te blijven schoppen. Schiet je niks mee op en de beslissing is toch al gemaakt.
vrijdag 20 maart 2009 om 23:48
Als je echt dusdanig ziek bent (geestelijk en/of lichamelijk) dat werken gewoon helemaal niet meer gaat lukken, dan is het een kwestie van ziek melden.
Is dat niet het geval, zou ik er persoonlijk altijd voor kiezen om de eer aan mezelf te houden en mijn tijd van het contract gewoon nog uit te dienen als je dat gegund is door de werkgever.
Ik spreek overigens deels uit ervaring, want na meer dan 8 jaren en een vast dienstverband werd een heel kantoor weggewerkt door de werkgever waaronder ik zelf. Helaas heb ik technisch niet de kans gekregen om mijn tijd gewoon met mijn werk uit te dienen, maar dat wilde ik dus wel graag (ik werd er voor betaald en het was mijn eer te na om het niet te doen). Maar goed, al had ik lichamelijk de nodige klachten hierdoor, ik was niet te ziek om te werken. Hoe dat precies bij jou is kan ik niet beoordelen dus dat kan heel anders voor jou uitpakken weer.
Weet wel dat de werkgever je alle ruimte moet geven om onder werktijd te kunnen soliciteren voor een nieuwe baan. Juridisch heb je vermoedelijk weinig kans om hiertegenin te gaan (je hebt geen contract voor onbepaalde tijd, dus de werkgever hoeft niet eens een reden te geven om je contract niet te verlengen), dus als ik jou was zou ik die energie eerder stoppen in het vinden van een nieuwe baan en/of leuke nieuwe uitdaging.
Kijk voor jezelf hoe je je voelt en waar je toe in staat bent, en richt je vooral op de toekomst en kijk niet te lang naar het verleden terug.
Is dat niet het geval, zou ik er persoonlijk altijd voor kiezen om de eer aan mezelf te houden en mijn tijd van het contract gewoon nog uit te dienen als je dat gegund is door de werkgever.
Ik spreek overigens deels uit ervaring, want na meer dan 8 jaren en een vast dienstverband werd een heel kantoor weggewerkt door de werkgever waaronder ik zelf. Helaas heb ik technisch niet de kans gekregen om mijn tijd gewoon met mijn werk uit te dienen, maar dat wilde ik dus wel graag (ik werd er voor betaald en het was mijn eer te na om het niet te doen). Maar goed, al had ik lichamelijk de nodige klachten hierdoor, ik was niet te ziek om te werken. Hoe dat precies bij jou is kan ik niet beoordelen dus dat kan heel anders voor jou uitpakken weer.
Weet wel dat de werkgever je alle ruimte moet geven om onder werktijd te kunnen soliciteren voor een nieuwe baan. Juridisch heb je vermoedelijk weinig kans om hiertegenin te gaan (je hebt geen contract voor onbepaalde tijd, dus de werkgever hoeft niet eens een reden te geven om je contract niet te verlengen), dus als ik jou was zou ik die energie eerder stoppen in het vinden van een nieuwe baan en/of leuke nieuwe uitdaging.
Kijk voor jezelf hoe je je voelt en waar je toe in staat bent, en richt je vooral op de toekomst en kijk niet te lang naar het verleden terug.
vrijdag 20 maart 2009 om 23:50
Wat ik vreemd vind omtrent mijn ontslag/ relatie werkgever ga ik hier niet melden. Dat is te persoonlijk. Zit niet te wachten op herkenning.
Iets anders wat ik vreemd vind is dat t lijkt alsof ik bij sommigen die dit topic bezoeken onder vuur kom te liggen. Heel vervelend en zit ik echt niet op te wachten. Als je goed leest (dat ik dus niet maanden thuis ga zitten omdat ik dat zelf niet trek/ wil) ook 't laatste wat ik verdien. En voor iedereen die 't nog niet begrijpt. Ik heb altijd graag hard gewerkt, dat wil nog niet zeggen dat 't na al die jaren niet pijnlijk is als je de laan wordt uit gestuurd. En dat is niet klagen en dat heb ik ook niet aan mezelf te danken. Het is anders om hard te werken als je waardering krijgt dan wanneer dat niet (meer) gebeurt.
Pigeon, je zou wel eens gelijk kunnen hebben dat dat het beste is. Ik heb besloten om idd gewoon mijn pauzes vanaf nu op te nemen en me aan mijn werktijden te houden. Probeer ik al wel langer, maar uit hart voor de zaak en passie voor 't vak lukt dat lang niet altijd. Uit hart voor mezelf ga ik daar nu heel strict in zijn. Maar passie voor m'n vak heb ik nog wel. Zoals ik al eerder zei: ik moet een nieuwe manier van werken vinden. Een balans waarin ik niet de kantjes er van af loop maar ook niet meer zo hard werk als ik altijd heb gedaan. Om inderdaad niet met een burnout thuis te komen zitten...
Iets anders wat ik vreemd vind is dat t lijkt alsof ik bij sommigen die dit topic bezoeken onder vuur kom te liggen. Heel vervelend en zit ik echt niet op te wachten. Als je goed leest (dat ik dus niet maanden thuis ga zitten omdat ik dat zelf niet trek/ wil) ook 't laatste wat ik verdien. En voor iedereen die 't nog niet begrijpt. Ik heb altijd graag hard gewerkt, dat wil nog niet zeggen dat 't na al die jaren niet pijnlijk is als je de laan wordt uit gestuurd. En dat is niet klagen en dat heb ik ook niet aan mezelf te danken. Het is anders om hard te werken als je waardering krijgt dan wanneer dat niet (meer) gebeurt.
Pigeon, je zou wel eens gelijk kunnen hebben dat dat het beste is. Ik heb besloten om idd gewoon mijn pauzes vanaf nu op te nemen en me aan mijn werktijden te houden. Probeer ik al wel langer, maar uit hart voor de zaak en passie voor 't vak lukt dat lang niet altijd. Uit hart voor mezelf ga ik daar nu heel strict in zijn. Maar passie voor m'n vak heb ik nog wel. Zoals ik al eerder zei: ik moet een nieuwe manier van werken vinden. Een balans waarin ik niet de kantjes er van af loop maar ook niet meer zo hard werk als ik altijd heb gedaan. Om inderdaad niet met een burnout thuis te komen zitten...
