Relaties
alle pijlers
Verliefd op mijn buurman!
donderdag 19 maart 2009 om 18:34
Lentekriebels!!
Normaal lees ik alleen maar mee maar nu heb ik echt jullie advies nodig! Help! Ik ben verliefd op mijn buurman!! Ik woon sinds 1,5 jaar naast hem, vond hem meteen al erg aantrekkelijk (hij is zo knap), maar hij had toendertijd een vriendin. Nu weet ik dat het sinds 3 maanden uit is en eerlijk gezegd kan ik nergens anders aan denken. Gisteren kwam ik thuis na het boodschappen doen toen hij net van zijn werk terug kwam. Hij vroeg hoe het me ging. Omg ik klapte totaal dicht. Ik voelde me heel ongemakkelijk en kon gewoon niks zinnigs verzinnen om een gesprek met hem aan te knopen. Wist niet hoe snel ik weer binnen moest zijn! Achteraf baalde ik als een stekker... Wie heeft er tips voor mij? Wat kan ik doen? Als ik hem alleen al zie voel ik me net een puber, (ben 29). Hij is 33, weet ik via zijn hyves
Ik krijg het ontzettend warm, mijn hart gaat tekeer, ik ga stotteren!! Vreselijk gewoon!! Bovendien schat ik mijn kansen niet echt hoog in, heb het gevoel dat hij beter kan krijgen dan mij. Normaal waag ik wel een gokje, maarja, dit is toch mijn buurman die ik in het ergste geval nog regelmatig ga tegenkomen..
Wie heeft er tips voor mij? Wat moet ik doen!!!!!
HELP!!
Normaal lees ik alleen maar mee maar nu heb ik echt jullie advies nodig! Help! Ik ben verliefd op mijn buurman!! Ik woon sinds 1,5 jaar naast hem, vond hem meteen al erg aantrekkelijk (hij is zo knap), maar hij had toendertijd een vriendin. Nu weet ik dat het sinds 3 maanden uit is en eerlijk gezegd kan ik nergens anders aan denken. Gisteren kwam ik thuis na het boodschappen doen toen hij net van zijn werk terug kwam. Hij vroeg hoe het me ging. Omg ik klapte totaal dicht. Ik voelde me heel ongemakkelijk en kon gewoon niks zinnigs verzinnen om een gesprek met hem aan te knopen. Wist niet hoe snel ik weer binnen moest zijn! Achteraf baalde ik als een stekker... Wie heeft er tips voor mij? Wat kan ik doen? Als ik hem alleen al zie voel ik me net een puber, (ben 29). Hij is 33, weet ik via zijn hyves
Ik krijg het ontzettend warm, mijn hart gaat tekeer, ik ga stotteren!! Vreselijk gewoon!! Bovendien schat ik mijn kansen niet echt hoog in, heb het gevoel dat hij beter kan krijgen dan mij. Normaal waag ik wel een gokje, maarja, dit is toch mijn buurman die ik in het ergste geval nog regelmatig ga tegenkomen..Wie heeft er tips voor mij? Wat moet ik doen!!!!!
HELP!!
zaterdag 21 maart 2009 om 11:12
Hilarisch weer, die berichtjes van jullie. Het was leuk! Ik zal bij het begin beginnen: Ik denk dat ik toch zeker een uur voor de spiegel heb gestaan. Ondertussen was vriendin ook al gearriveerd. Ik heb haar volgens mij helemaal gek gemaakt. En ze zei nog; Isa als we hem nou niet tegen komen laat je je niet je avond verpesten he!
Nou wij gaan meestal in 'de grote straat' uit. Deze straat bestaat eigenlijk uit een aantal kroegjes en kleine discotheken waar je lekker kunt dansen. Deze straat is niet heel groot, maar wel verdomd groot als je iemand graag wil tegenkomen merkte ik al snel. Want... buurman was werkelijk nergens te bekennen. In het begin had ik nog goede moed, ik dacht, gewoon blijven zoeken! Erg he, ik dacht van te voren, ik kijk wel of ik hem tegen kom, maar als je hem dan uiteindelijk niet ziet ga je toch gewoon zoeken. (vriendinnetjelief druk mee aan het zoeken, wat een schat!) Maargoed, op een gegeven moment gaven we het op en zijn we naar het drukste café gegaan waar we tot dan toe geweest waren omdat daar nog meer bekende van ons waren. Ik baalde echt flink, had eerlijk gezegd niet eens zoveel zin meer. Ik werd al helemaal chagerijnig toen mijn vriendin een paar keer grapte: daar is hij! (en dat was dan dus niet zo, flauw he!). Maargoed, ik probeerde er desondanks het beste van te maken en het was toch nog best gezellig.
Maarr, mijn vriendin voelde zich eigenlijk de hele avond al niet echt ‘top’. Van te voren vroeg ik nog of ze niet liever een filmpje bij mij thuis wilde kijken, maar dat wilde ze echt niet. In het begin ging het ook prima, maar op een gegeven moment voelde ze zich echt misselijk. (haha, waarschijnlijk ook de combi niet lekker zijn en dan ook nog alcohol). Ik zei dat ik een taxi zou bellen (ze bleef bij mij slapen) en dan zouden we gaan. Nou, op dat moment was het dus echt megadruk. Je stond echt tegen elkaar aangedrukt. Dus ik wil samen met mijn vriendin naar buiten lopen, wie loopt langs ons?? Jawel hoor. HIJ! In eerste instantie had ik dat niet eens gezien, maar op een gegeven moment riep mijn vriendin in mijn oor; daar is hij! Ik kijk nog om zovan; jaja, het zal wel. Toen ik hem dus echt zag schrok ik echt heel erg!! Hij was trouwes samen met twee vrienden. Hij zag mij ook en glimlachte!! Zwieber, het spijt me, maar doordat ik hem zag schrok ik zo dat meteen niet meer wist wat ik moest doen, vooral omdat ik het niet verwacht had, ik had het zo warm!! Hartslag was meteen weer een stuk hoger!! Bovendien stond de muziek echt heel hard en het was zo vol daar in die tent. Ik kon dus niet even ‘hoi buurman’ zeggen, ofja, tenzij ik heel hard schreeuwde, maar dat is ook weer zoiets! Ik heb maar teruggelacht!
Haha, het was zo grappig bedenk ik me nu. Ik durfde gewoon niet meer te kijken naar hem (ja ik weet het, belachelijk gewoon), Maar het was ook gewoon de schuld van mijn vriendin, die maakte er zoiets groots van!! Zij kon hem namelijk wel zien. Super gestresst en hysterisch tegen mij sissend: hij komt naar je toe, hij komt naar je toe!!! (AAAHH) Dat is toch erg he, en ik ben 29 jaar…. Toen hij eindelijk door de menigte mij had bereikt sprak hij me aan met dag buurvrouw. Hij vroeg hoe het met me ging. (ik had het niet meer) kijk, dat was dus het voordeel van dat de muziek zo hard stond, zijn mond kwam heel dicht bij mijn oor omdat ik hem anders echt niet kon verstaan! Ik werd zowieso bijna tegen hem aan geplet door de drukte (geen probleem natuurlijk) Hij vroeg ook verbaasd of ik al naar huis ging (omdat we richting uitgang liepen). Ik legde hem het hele verhaal uit. Hij verstond me niet gelijk (wederom door muziek en drukte), toen gebaarde hij dat hij me niet had verstaan en legde hij zijn hand op mijn onderrug zodat ik het nog een keer in zijn oor kon ‘schreeuwen’ en als een soort ‘bescherming’ tegen al die duwende mensen. AAAHH ging gewoon helemaal een tinteling door mijn lijf (nu nog als ik eraan denk). En hij rook echt heeeeeeeerlijk!!! Hij vroeg ook meteen bezorgd hoe we naar huis gingen (lief he) en stelde zelfs voor om ons even naar huis te brengen! Maar dat wilde ik niet, dan zou ik zijn avondje uit verpesten en hij was net binnen. Mijn vriendin voelde zich natuurlijk super schuldig, ze zei ook meteen: Isa ik regel zelf wel een taxi, blijf jij maar lekker hier!! Maar dat wilde ik niet, ze was echt niet lekker en ik vond het sneu om haar alleen te laten gaan. En bovendien, ik vond het ook wel weer een beetje een goeie ‘hard to get’ actie. Hij zei trouwes weer met een knipoog toen ik wegging: heb je wel je sleutel bij je? (hihiihihi)
Mijn vriendin ligt trouwes nog steeds te slapen. En ook al stelde het gisteren bijna niks voor, wat was ik happy. Gewoon dat ik hem toch nog eventjes had gezien, dat maakte alles weer gelijk goed. Ik ben echt verliefd. Ik heb me nog nooit zo gevoeld. Ik weet dat ik heel onverzelfzekerd klink, maar feit is dat hij gewoon een hele leuke omgang heeft en ik daardoor nog steeds niet zeker weet hoe hij over mij denkt...
Nou wij gaan meestal in 'de grote straat' uit. Deze straat bestaat eigenlijk uit een aantal kroegjes en kleine discotheken waar je lekker kunt dansen. Deze straat is niet heel groot, maar wel verdomd groot als je iemand graag wil tegenkomen merkte ik al snel. Want... buurman was werkelijk nergens te bekennen. In het begin had ik nog goede moed, ik dacht, gewoon blijven zoeken! Erg he, ik dacht van te voren, ik kijk wel of ik hem tegen kom, maar als je hem dan uiteindelijk niet ziet ga je toch gewoon zoeken. (vriendinnetjelief druk mee aan het zoeken, wat een schat!) Maargoed, op een gegeven moment gaven we het op en zijn we naar het drukste café gegaan waar we tot dan toe geweest waren omdat daar nog meer bekende van ons waren. Ik baalde echt flink, had eerlijk gezegd niet eens zoveel zin meer. Ik werd al helemaal chagerijnig toen mijn vriendin een paar keer grapte: daar is hij! (en dat was dan dus niet zo, flauw he!). Maargoed, ik probeerde er desondanks het beste van te maken en het was toch nog best gezellig.
Maarr, mijn vriendin voelde zich eigenlijk de hele avond al niet echt ‘top’. Van te voren vroeg ik nog of ze niet liever een filmpje bij mij thuis wilde kijken, maar dat wilde ze echt niet. In het begin ging het ook prima, maar op een gegeven moment voelde ze zich echt misselijk. (haha, waarschijnlijk ook de combi niet lekker zijn en dan ook nog alcohol). Ik zei dat ik een taxi zou bellen (ze bleef bij mij slapen) en dan zouden we gaan. Nou, op dat moment was het dus echt megadruk. Je stond echt tegen elkaar aangedrukt. Dus ik wil samen met mijn vriendin naar buiten lopen, wie loopt langs ons?? Jawel hoor. HIJ! In eerste instantie had ik dat niet eens gezien, maar op een gegeven moment riep mijn vriendin in mijn oor; daar is hij! Ik kijk nog om zovan; jaja, het zal wel. Toen ik hem dus echt zag schrok ik echt heel erg!! Hij was trouwes samen met twee vrienden. Hij zag mij ook en glimlachte!! Zwieber, het spijt me, maar doordat ik hem zag schrok ik zo dat meteen niet meer wist wat ik moest doen, vooral omdat ik het niet verwacht had, ik had het zo warm!! Hartslag was meteen weer een stuk hoger!! Bovendien stond de muziek echt heel hard en het was zo vol daar in die tent. Ik kon dus niet even ‘hoi buurman’ zeggen, ofja, tenzij ik heel hard schreeuwde, maar dat is ook weer zoiets! Ik heb maar teruggelacht!
Haha, het was zo grappig bedenk ik me nu. Ik durfde gewoon niet meer te kijken naar hem (ja ik weet het, belachelijk gewoon), Maar het was ook gewoon de schuld van mijn vriendin, die maakte er zoiets groots van!! Zij kon hem namelijk wel zien. Super gestresst en hysterisch tegen mij sissend: hij komt naar je toe, hij komt naar je toe!!! (AAAHH) Dat is toch erg he, en ik ben 29 jaar…. Toen hij eindelijk door de menigte mij had bereikt sprak hij me aan met dag buurvrouw. Hij vroeg hoe het met me ging. (ik had het niet meer) kijk, dat was dus het voordeel van dat de muziek zo hard stond, zijn mond kwam heel dicht bij mijn oor omdat ik hem anders echt niet kon verstaan! Ik werd zowieso bijna tegen hem aan geplet door de drukte (geen probleem natuurlijk) Hij vroeg ook verbaasd of ik al naar huis ging (omdat we richting uitgang liepen). Ik legde hem het hele verhaal uit. Hij verstond me niet gelijk (wederom door muziek en drukte), toen gebaarde hij dat hij me niet had verstaan en legde hij zijn hand op mijn onderrug zodat ik het nog een keer in zijn oor kon ‘schreeuwen’ en als een soort ‘bescherming’ tegen al die duwende mensen. AAAHH ging gewoon helemaal een tinteling door mijn lijf (nu nog als ik eraan denk). En hij rook echt heeeeeeeerlijk!!! Hij vroeg ook meteen bezorgd hoe we naar huis gingen (lief he) en stelde zelfs voor om ons even naar huis te brengen! Maar dat wilde ik niet, dan zou ik zijn avondje uit verpesten en hij was net binnen. Mijn vriendin voelde zich natuurlijk super schuldig, ze zei ook meteen: Isa ik regel zelf wel een taxi, blijf jij maar lekker hier!! Maar dat wilde ik niet, ze was echt niet lekker en ik vond het sneu om haar alleen te laten gaan. En bovendien, ik vond het ook wel weer een beetje een goeie ‘hard to get’ actie. Hij zei trouwes weer met een knipoog toen ik wegging: heb je wel je sleutel bij je? (hihiihihi)
Mijn vriendin ligt trouwes nog steeds te slapen. En ook al stelde het gisteren bijna niks voor, wat was ik happy. Gewoon dat ik hem toch nog eventjes had gezien, dat maakte alles weer gelijk goed. Ik ben echt verliefd. Ik heb me nog nooit zo gevoeld. Ik weet dat ik heel onverzelfzekerd klink, maar feit is dat hij gewoon een hele leuke omgang heeft en ik daardoor nog steeds niet zeker weet hoe hij over mij denkt...
zaterdag 21 maart 2009 om 11:23
Wat een leuk verhaal weer Isabel! En wat ik nog het allerleukste vind aan je verhaal is dat je zo lief bent om gewoon met je vriendin mee te gaan. Ik heb zelf wel eens meegemaakt dat een vriendin me dan gewoon liet staan voor een leuke vent! Volgens mij doe je het hartstikke goed, en het klinkt alsof er nog veel meer leuke verhalen in het vat zitten.
zaterdag 21 maart 2009 om 11:35
oh heerlijk! Dit is echt zo´n vreselijk mooie puber liefde. In de positieve zin van het woord dan...
de vlinders, het zoeken bij het uitgaan, het haarfijn herinneren van elke detail. Volop gelukkig bij een woord en een glimlach van hem! In vuur en vlam bij een simpele aanraking....
*liselotte valt in katzwijm*
Lang leve de lente!
Lang leve de liefde!
de vlinders, het zoeken bij het uitgaan, het haarfijn herinneren van elke detail. Volop gelukkig bij een woord en een glimlach van hem! In vuur en vlam bij een simpele aanraking....
*liselotte valt in katzwijm*
Lang leve de lente!
Lang leve de liefde!
zaterdag 21 maart 2009 om 11:39
zaterdag 21 maart 2009 om 12:54
Whaaa, dit gaat goed komen!!!! Zijn hand op jouw rug. To be young and in love..........(ben pas 30, maar al lang getrouwd met 2 kinderen. Maar de spanning is heel herkenbaar).
Overingens vind ik niet dat je perse moet wachten op initiatief van zijn kant, als dat lang duurt. Dan was ik nu echt niet getrouwd geweest met manlief, maar ja ik ben natuurlijk Zwieber niet.
Overingens vind ik niet dat je perse moet wachten op initiatief van zijn kant, als dat lang duurt. Dan was ik nu echt niet getrouwd geweest met manlief, maar ja ik ben natuurlijk Zwieber niet.
zaterdag 21 maart 2009 om 13:38
Wat leeeeeeeeuuuuuk Isa!
Het klinkt veelbelovend hoor! Hij komt speciaal naar je toe, een hand op jouw onderrug, aanbieden om me naar huis te lopen... Heel goed dat je met je vriendin bent meegegaan. Ik blijf het volgen!
En initiatief nemen? Ach, niet te moeilijk maken. Als je m van de week weer eens tegenkomt voor de deur, op het balkon of weet ik waar.... Kan je m terloops uitnodigen voor een biertje in de zon, maar ik zou eerst even afwachten wat hij nu doet.
Heerlijke die kriebels op het scherm! Enjoy!
Het klinkt veelbelovend hoor! Hij komt speciaal naar je toe, een hand op jouw onderrug, aanbieden om me naar huis te lopen... Heel goed dat je met je vriendin bent meegegaan. Ik blijf het volgen!
En initiatief nemen? Ach, niet te moeilijk maken. Als je m van de week weer eens tegenkomt voor de deur, op het balkon of weet ik waar.... Kan je m terloops uitnodigen voor een biertje in de zon, maar ik zou eerst even afwachten wat hij nu doet.
Heerlijke die kriebels op het scherm! Enjoy!
zaterdag 21 maart 2009 om 19:49
zaterdag 21 maart 2009 om 19:55
Niks doen is nu geen optie meer. De zet is nu weer aan jou. Immers, hij heeft naar jou gelachen, is op jou afgestapt en heeft jullie een lift aangeboden. Ik vind dat al flink wat initiatief van zijn kant eigenlijk. Zeker met de arm in jouw rug (ooooooooooooh) is er absoluut hoop voor meer. Wat is de truc voor de volgende stap?
Ga naar hem toe met een pak koekjes (of iets anders lekkers, chocola, cake whatever) onder het motto: even bedanken voor het lieve aanbod van de lift. Je belt aan en zegt: "Hoi buurman. Ik wil je even bedanken voor het aanbod van de lift. Ik kon het helaas niet aannemen want mijn moeder heeft mij altijd geleerd niet met vreemde mannen naar huis te gaan. Dus nu moeten we elkaar beter leren kennen zodat ik de volgende keer wel mee kan!" Grote grijns. "en de koekjes zijn als dank voor het aanbod."
Ga naar hem toe met een pak koekjes (of iets anders lekkers, chocola, cake whatever) onder het motto: even bedanken voor het lieve aanbod van de lift. Je belt aan en zegt: "Hoi buurman. Ik wil je even bedanken voor het aanbod van de lift. Ik kon het helaas niet aannemen want mijn moeder heeft mij altijd geleerd niet met vreemde mannen naar huis te gaan. Dus nu moeten we elkaar beter leren kennen zodat ik de volgende keer wel mee kan!" Grote grijns. "en de koekjes zijn als dank voor het aanbod."
