Kinderen
alle pijlers
Mutsen
zondag 22 maart 2009 om 19:52
HERINNERING AAN HOLLAND
Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hoge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een groots verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
H. Marsman
Dan doen we hem even helemaal. Ik vind hem nl prachtig. Ken hem uit mijn hoofd
Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hoge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een groots verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
H. Marsman
Dan doen we hem even helemaal. Ik vind hem nl prachtig. Ken hem uit mijn hoofd
zondag 22 maart 2009 om 20:04
zondag 22 maart 2009 om 20:09
Denkend aan Neeskens
zie ik benen als lieren
traag door oneindig
grasland gaan,
bundels oneindig
zwellende spieren
als rode pluimen
in zijn armen staan,
en in de geweldige
ruimte daarachter
zijn tegenstanders
verspreid op het land:
halflinies, spitsen
geknotte stoppers,
kermend en kronkelend
in vers verband.
Zijn adem gaat zwaar
en zijn grommende vloek wordt
in Fadhroncs troostende
armen gesmoord,
maar in heel de wereld
wordt het blonde gevaarte
met zijn eeuwige dampen
gevreesd en gehoord.
Michel van der Plas.
zie ik benen als lieren
traag door oneindig
grasland gaan,
bundels oneindig
zwellende spieren
als rode pluimen
in zijn armen staan,
en in de geweldige
ruimte daarachter
zijn tegenstanders
verspreid op het land:
halflinies, spitsen
geknotte stoppers,
kermend en kronkelend
in vers verband.
Zijn adem gaat zwaar
en zijn grommende vloek wordt
in Fadhroncs troostende
armen gesmoord,
maar in heel de wereld
wordt het blonde gevaarte
met zijn eeuwige dampen
gevreesd en gehoord.
Michel van der Plas.
zondag 22 maart 2009 om 20:12
Deze is ook actueel:
Denkend aan Holland
zie ik waardepapieren
snel door begerige
vingers gaan,
rijen op koopwaar
geile batavieren
als zedeprekers
op de kansel staan;
en in de geweldige
bankcatacomben
de tankerdollar
en de krugerrand,
biljetten aan toonder,
bigotte mores,
Menten, Verolme,
in een groot verband.
De lucht hangt er laag
en de geest wordt er langzaam
in parlementarische
dampen gesmoord,
en op alle terreinen
is de stem van de koopman
met zijn ethische krampen
het meest aan het woord.
Gerrit Komrij
Denkend aan Holland
zie ik waardepapieren
snel door begerige
vingers gaan,
rijen op koopwaar
geile batavieren
als zedeprekers
op de kansel staan;
en in de geweldige
bankcatacomben
de tankerdollar
en de krugerrand,
biljetten aan toonder,
bigotte mores,
Menten, Verolme,
in een groot verband.
De lucht hangt er laag
en de geest wordt er langzaam
in parlementarische
dampen gesmoord,
en op alle terreinen
is de stem van de koopman
met zijn ethische krampen
het meest aan het woord.
Gerrit Komrij
zondag 22 maart 2009 om 20:15
Of deze:
Denkend aan Holland
zie ik grauwe rivieren
traag door bedorven
smurrie gaan
rijen onzegbaar
lelijke bouwsels
als etterbuilen
aan den einder staan
en in de verstikkende
veelheid van steden
de kinderen
gesmoord door onszelf.
de lucht is er stank
en de zon is er langzaam
tot grauwe veelkleurige
dampen vergaan
en in alle gewesten
zetten de mensen uit wanhoop
hun walkman weer aan
Marijke Howeler
Denkend aan Holland
zie ik grauwe rivieren
traag door bedorven
smurrie gaan
rijen onzegbaar
lelijke bouwsels
als etterbuilen
aan den einder staan
en in de verstikkende
veelheid van steden
de kinderen
gesmoord door onszelf.
de lucht is er stank
en de zon is er langzaam
tot grauwe veelkleurige
dampen vergaan
en in alle gewesten
zetten de mensen uit wanhoop
hun walkman weer aan
Marijke Howeler
zondag 22 maart 2009 om 20:31
Mijn favoriete gedicht is Iris van Jacques Perk. Kennen jullie ook vast wel. Die ken ik uit mijn hoofd, heb hem zelfs ooit nog eens voorgedragen. Heerlijk, dat zware, bijna bezwangerende taalgebruik.
Maar goed.
Ik wilde ff zeggen dat ik dinsdag wel weer wilde gaan werken. Heb weinig keus, 't hok zit hier vol; moeder, drie kinderen waarvan een baby die op mijn kamer slaapt. Kan ik beter rustig op mijn werk gaan zitten. Daar is nu toch geen bal te doen. Kan natuurlijk wel een beetje eerder naar huis gaan.
Maar goed.
Ik wilde ff zeggen dat ik dinsdag wel weer wilde gaan werken. Heb weinig keus, 't hok zit hier vol; moeder, drie kinderen waarvan een baby die op mijn kamer slaapt. Kan ik beter rustig op mijn werk gaan zitten. Daar is nu toch geen bal te doen. Kan natuurlijk wel een beetje eerder naar huis gaan.
zondag 22 maart 2009 om 20:45
ben gleuf ik niet zo poetisch aangelegd. Ken weinig, hooguit kotm het me bekend voor. Aan de andere kant heb ik diverse songteksten dan wel weer uitgespeld, dus de interesse is er wel, maar dan anders.
Zeg Es: hoezo zit jouw hok vol? en kan die extra inhoud va het hok niet verkassen naar gezondere oorden? het kan dan wel rustig zijn op je werk; je kunt er toch moeilijk gaan liggen. Anders kom je maar hier in bed liggen hoor; behalve de schoonmaakster is er toch niemand en wie weet wieg je dan lekker in slaap
Zeg Es: hoezo zit jouw hok vol? en kan die extra inhoud va het hok niet verkassen naar gezondere oorden? het kan dan wel rustig zijn op je werk; je kunt er toch moeilijk gaan liggen. Anders kom je maar hier in bed liggen hoor; behalve de schoonmaakster is er toch niemand en wie weet wieg je dan lekker in slaap
zondag 22 maart 2009 om 20:48
Ik vind de parodieën wel grappig. Kennen jullie trouwens het hele gedicht waaruit "tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" komt?
Visite is weer weg, en wij hangen op de bank. Was gezellig. Eigenlijk moeten we nu de belastingen gaan doen...
Heeft je marsman nog wel eten gekregen, Pammie?
Visite is weer weg, en wij hangen op de bank. Was gezellig. Eigenlijk moeten we nu de belastingen gaan doen...
Heeft je marsman nog wel eten gekregen, Pammie?
