Multiculturele relatie

quote:Sunshine_S schreef op 23 maart 2009 @ 14:25:

@ Elninjoo: Dus zonder de andere kant te kennen van het verhaal van Mother, en omdat zij geen varkensvlees eet (althans niet veel) en niet drinkt (misschien wel omdat ze dat niet lekker vindt?) en altijd thuis halal eet en de kids ook, is zij onderdanig aan haar man?



sorry hoor maar hoe kom je er toch op?



Ik pas me ook veel meer aan dan dat ik ooit gedaan heb aan een man, maar het is maar hoe je er zelf mee om gaat. Ik draag geen hoofddoek (zal ik nooit doen ook), ik eet geen varkensvlees, ik bid maar af en toe, en ik eet niet altijd 100% van de tijd halal. Dus dan zou ik ook onderdanig zijn?



Mja noem het hoe je het noemen wilt, maar als je een vrouw met een eigen wil bent en jezelf niet kwijtraakt in je relatie dan geef je met liefde wat dingen op. Met mate natuurlijk, maar denk toch wel dat iedere vrouw zelf haar grenzen kan stellen Ik vind het je eigen identiteit verkwanselen als je je aanpast aan de gewoontes van je man. Dat hij niet drinkt of varkensvlees eet, hoeft er toch niet toe te leiden dat zij haar eet/drinkgewoontes aan hem aanpast? Bezopen vind ik dat! Net zoals zo'n moslim ook niet om 'n westerse vrouw te pleasen aan de broodjes met ham hoeft te gaan.

Inderdaad. Goeie gek die mij mijn cordon bleu'tje door de neus boort.



Maar even serieus, ik zeg niet dat je je gelijk onderdanig opstelt, (maar die indruk wekt het wel een beetje) maar ik begrijp niet waarom je ineens niet meer van je wijntje zou kunnen genieten omdat je een relatie met een moslim hebt. Of geen doodsimpele tosti meer zou kunnen (willen?) bestellen op een terrasje. Waarom is dat?

quote:elninjoo schreef op 23 maart 2009 @ 14:32:

[...]



Ik vind het je eigen identiteit verkwanselen als je je aanpast aan de gewoontes van je man. Dat hij niet drinkt of varkensvlees eet, hoeft er toch niet toe te leiden dat zij haar eet/drinkgewoontes aan hem aanpast? Bezopen vind ik dat! Net zoals zo'n moslim ook niet om 'n westerse vrouw te pleasen aan de broodjes met ham hoeft te gaan.



Ohhhh, wat een vooroordelen weer zeg!!! IK drink niet omdat ik alcohol niet lekker vind, als ik niet getrouwd zou zijn met mijn man dan zou ik ook niet drinken.

Op mijn werk eet ik wel eens een frikandel hoor maar als wij als gezin thuis zijn doe ik dat niet. Bij de halalslager verkopen ze trouwens ook halal frikandellen, kip nuggets enzv.

quote:elninjoo schreef op 23 maart 2009 @ 14:32:

[...]



Ik vind het je eigen identiteit verkwanselen als je je aanpast aan de gewoontes van je man. Dat hij niet drinkt of varkensvlees eet, hoeft er toch niet toe te leiden dat zij haar eet/drinkgewoontes aan hem aanpast? Bezopen vind ik dat! Net zoals zo'n moslim ook niet om 'n westerse vrouw te pleasen aan de broodjes met ham hoeft te gaan.



Daar kan ik inkomen dat je dat vindt. Maar daar staat wel tegenover dat haar man veel in het huishouden doet. Dat zie je ook niet overal. Hij doet de boodschappen, haalt de kids van school, doet dingen in het huishouden. En nu kan je wel zeggen dat dat niet meer dan normaal is, maar dat is echt niet zo. Niet alleen bij islamitische mannen, ook gewoon bij NL mannen, chinese, japanse etc etc. Mijn vader deed vroeger ook niets behalve werken en in de weekenden mee boodschappen doen. Maar voor de rest deed mijn moeder alles.



Ik persoonlijk vind het niet erg om me met mate aan te passen. Zoals ik al eerder zei. Maar mijn lief doet dat op zijn beurt ook met kleine dingen. Dat waardeer ik ook, en aangezien wij hetzelfde geloof hebben, is het iets makkelijker voor mij om dingen te begrijpen die uit religieuze overwegingen gedaan worden of gelaten worden. Nu zeg ik ' iets makkelijker ' omdat ik nog steeds een hele andere culturele achtergrond heb natuurlijk. Maar zolang het goed voelt, en beiden zich aanpassen (ook al doet de een dit iets meer dan de ander) en de vrouw (of man - je weet nooit hoe de verhoudingen zijn ) zich niet laat commanderen en haar mannetje echt nog wel staat als haar onrecht wordt aangedaan of dingen opgedrongen worden dan zeg ik dat je ervoor moet gaan!



Iedereen heeft zijn/haar eigen grenzen en alleen jijzelf bent verantwoordelijk voor wat je wel en niet toelaat. You get what you deserve is mijn mening

Marg! Bedankt dat je te kennen geeft dat jij niet iets met een atheist zou kunnen hebben. Dat meen ik, omdat dat voor mij wederkerig is: ik kan ook niets met een gelovige beginnen. Voor zowel jou als mij is de levensovertuiging (gelovig of niet-gelovig) een te groot issue om water bij de wijn te doen.



En ik zie het hiet terug: de gelovige wil dat z'n geloof gerespecteerd wordt; andersom worden er geen aanpassingen gemaakt.



En kom op, dat een man meehelpt in het huishouden is perfect normaal. Vind dat geen pluspunt van de moslimmannen in kwestie.



Ben het eens met Elninjoo. Als ik een relatie krijg met een niet-roker, een vegetarier of in het zeer hypothetische geval een moslim, dan wil ik nog steeds kunnen roken, vlees kunnen eten en varkensvlees kunnen nuttigen. Ook in mijn huis, ja. Ik duw het hem toch niet door z'n strot?



Welke inspanningen hebben de gelovige mannen gedaan? Hebben zij zich verdiept in het atheisme?



Ik ben zeer atheistisch. Mijn ex was een zweverig iemand (die geloofde in het Ietsisme zeg maar, er is geen God maar wel 'iets') en dat vond ik al irritant. Want als je zelf zeer redelijk kunt argumenteren en er geen hogere machten bijhaalt, dan loop je op een gegeven moment vast aangezien de ander al-tijd een onbewezen zweverig iets presenteert. Heel vervelend. Vind ik dan.

quote:Connect schreef op 23 maart 2009 @ 15:35:

Hij is engineer, werkt bij een internationaal bedrijf, bereisd, belezen, opgegroeid in de hoofdstad Khartoum, staat niet achter de regering daar en familie is ook hoog opgeleid. Zijn zeker belangrijke dingen ja. Hij heeft ook homovrienden en als ik scheld moet hij daar eerder om lachen dam dat hij dat verwerpt.



Ik vind aanpassing ook niet onderwerping Elninjoo, ik vind jou echt te kort door de bocht redeneren.. Heb je zelf al een een lange relatie gehad? ook bij westerse mannen moet je vaak flink wat water bij de wijn doen en je aanpassen.



Mijn vriend kan bijna niet strenger worden lijkt me, eet nooit varken, drinkt geen druppel, bidt en gaat vrijdags naar de moskee. Ik vind het trouwens geen probleem dat hij in een god gelooft, ik zie mensen die dat doen niet als onzinnig. Wel als dat in de weg gaat staan van andere zaken, verplichtingen oplevert. ik geloof zelf ook iets (al is dat meer van spirituele aard). Het gaat mij om de verplichting van het volgen van regels. Het concept dat je "een slechte moslim" bent als je de 5 zuilen niet respecteert..



Hij is in ieder geval een slimme man! Nou dat is natuurlijk een top garantie voor een goede relatie! (grapje hoor, beetje sarcasme moet kunnen he haha).



Dus jij vindt het lastig dat hij de 5 zuilen moet naleven omdat men anders geen goede moslim zou zijn volgens de Islam? Nou ja heel veel moslims kunnen de 5 zuilen niet eens allemaal naleven want voor de hadj (tocht naar Mekka die iedere moslims eens in zijn leven moet doen) is er een heleboel geld nodig, en velen hebben dat niet. Of ze zijn te ziek/oud om te kunnen gaan en dat wordt dan wel weer geaccepteerd.



Lees jij je wel in in de Islam of ook niet? Niet dat dat moet ofzo hoor, maar het leert je je vriend misschien wel beter te begrijpen. Of althans bepaalde keuzes die hij wel of juist niet maakt en zijn levenswijze.

Toen ik nog geen moslima was, had ik ook geen moeite met het feit dat mijn lief geen varkensvlees at, dat we tijdens de ramadan overdag niet afspraken en de laatste 10 dagen niet. Het is ZIJN keuze, en hij is verantwoordelijk voor zijn eigen daden en manier van leven, net als dat ik dat ben.

quote:Connect schreef op 23 maart 2009 @ 15:35:

ook bij westerse mannen moet je vaak flink wat water bij de wijn doen en je aanpassenvandaar dat ik uiteindelijk maar liever single blijf, ik weiger het namelijk om mijzelf aan te moeten passen aan 'n ander

quote:elninjoo schreef op 23 maart 2009 @ 15:44:

[...]



vandaar dat ik uiteindelijk maar liever single blijf, ik weiger het namelijk om mijzelf aan te moeten passen aan 'n ander



Meen je dit nou serieus? Nee toch?



Dus als jij met een niet-moslim samen zou zijn, en hij houdt ab-so-luut niet van vis en bij de geur alleen al gaat ie over zijn nek, en jij bent er gek op (maar hij helpt wel in het huishouden etc etc) Dan hou je er dus ook geen rekening mee, en bak jij lekker je visje en eet je die lekker voor zijn neus op? Dat is pas egoistisch, en dan past dat inderdaad niet in een relatie thuis.



Dat is ook een vorm van aanpassen. En als iemand die samen is met een moslim zich aanpast door middel van geen varkensvlees eten in bijzijn van die ander dan is dat ineens onderdanig en ben je 'slaafs' ? Vind dat een beetje lastig te begrijpen...



En nee ik ben absoluut geen voorstander van extreme islamitisering ookal ben ik zelf moslima. Ik moet ook niets weten van mannen die je onder de duim proberen te houden en eisen dat je continu thuis bezig bent met het huishouden, eten en kids. Zelf ben ik opgevoed met het idee van: vrouw doet meer in het huishouden dan de man, en zorgt voor de kids. Mij lijkt dit ook echt heerlijk. Lekker thuis zijn met je kinderen en misschien 2 of max 3 dg in de week er bij werken.



Ook ben ik me er echt wel van bewust dat veel multi culti relaties helaas op de klippen lopen, maar er zijn ook echt nog goeie relaties die onder deze doelgroep vallen.



Hoeveel Marokkaanse huwelijken gaan er tegenwoordig wel niet stuk omdat veel marokkaanse mannen en vrouwen 'verwesterd' zijn en een veel vrijere denkwijze hebben? Tja en ook al is dit niet het gevel, als ze gekoppeld zijn aan elkaar en getrouwd zijn maar het toch echt niet werkt. Dan wordt het scheiden. Maar daar hoor/lees je vervolgens niets over terwijl die gevallen er echt genoeg zijn ook.

quote:Sunshine_S schreef op 23 maart 2009 @ 15:50:

[...]





Meen je dit nou serieus? Nee toch?



Dus als jij met een niet-moslim samen zou zijn, en hij houdt ab-so-luut niet van vis en bij de geur alleen al gaat ie over zijn nek, en jij bent er gek op (maar hij helpt wel in het huishouden etc etc) Dan hou je er dus ook geen rekening mee, en bak jij lekker je visje en eet je die lekker voor zijn neus op? Dat is pas egoistisch, en dan past dat inderdaad niet in een relatie thuis.



Dat is ook een vorm van aanpassen. En als iemand die samen is met een moslim zich aanpast door middel van geen varkensvlees eten in bijzijn van die ander dan is dat ineens onderdanig en ben je 'slaafs' ? Vind dat een beetje lastig te begrijpen...Grappig dat je vis noemt als voorbeeld, ik ben namelijk gek op vis en eet dat meermaals per week en zal dat dus ook niet laten voor 'n man. Als ik uit eten ga kies ik ook 9 van de 10 keer voor vis. Hij hoeft 't van mij uiteraard niet te eten, maar ik ga het niet laten, voor niemand niet! Ik vind het dus idd vreemd dat iemand zichzelf op zou offeren voor de nukken van de ander. Ik lust weer geen biefstuk of bloedworst, maar als 'n man dat voor zichzelf kookt dan gaat ie z'n gang maar, zolang ik er maar niets van moet eten.

quote:elninjoo schreef op 23 maart 2009 @ 15:55:

[...]



Grappig dat je vis noemt als voorbeeld, ik ben namelijk gek op vis en eet dat meermaals per week en zal dat dus ook niet laten voor 'n man. Als ik uit eten ga kies ik ook 9 van de 10 keer voor vis. Hij hoeft 't van mij uiteraard niet te eten, maar ik ga het niet laten, voor niemand niet! Ik vind het dus idd vreemd dat iemand zichzelf op zou offeren voor de nukken van de ander. Ik lust weer geen biefstuk of bloedworst, maar als 'n man dat voor zichzelf kookt dan gaat ie z'n gang maar, zolang ik er maar niets van moet eten.



Nee dat kan, maar ik zou het dan bijvoorbeeld wel weer buitenshuis lekker eten als ik met vriendinnen weg ben, maar niet bij mijn man thuis omdat hij er echt van walgt. Zo verwacht ik ook dat als hij gek zou zijn op mosselen of oesters dat hij dit maar lekker buitenshuis doet, maar niet in mijn bijzijn want ik krijg daar echt kippenvel van.



Dat is gewoon persoonsgebonden wat je verwacht, hoe de verwachtingen van je partner zijn en hoe je beiden daarin een middenweg vindt. Ik noemde het alleen maar als voorbeeld

Sunshine, ik heb mij in elke religie ingelezen, ik weet een hoop van spiritualiteit af maar ben zelf atheistisch. Via studie ben ik er ook mee bezig (met geloof, filosofische overtuigingen, atheisme), dus ik weet er een hoop vanaf. Heb overigens geen relatie met een moslim hoor



Ik kan er niet mee zitten als mijn man geen varkensvlees zou eten, absoluut eigen keuze. Maar ik zit er wel mee als van mij half en half verwacht wordt dat ik in zijn bijzijn ook geen varkensvlees eet. Want waarom is zijn overtuiging 'beter' dan de mijne? Omdat hij gelovig is en ik niet? Dat weiger ik te aanvaarden (maar helaas staat de wet eerder achter de gelovige dan achter mij).



Die hadj (die ik ken hoor ), prima allemaal in principe (al wil ik zo'n man niet, omdat ik zoals eerder gezegd het geloof te irrationeel vind), maar de Ramadan zou ik niet trekken. Ik zou ook niet meedoen, net als ik geen vegetarier voor iemand word. En de Ramadan heeft voor mij consequenties, gestoeld op totale irrationaliteit ('er is een God'), dus onaanvaardbaar voor mij.



Als een man te kennen geeft buiten de deur te willen neuken en jij bent monogaam, dan roept men: respectloos, wegwezen! Maar als een man (of vrouw) in naam van z'n geloof directe invloed heeft op de relatie, van jou een grote portie water bij de wijn verwacht en dat jij je principes (atheistisch, levensgenietend, hedonistisch) overboord gooit, dan is dat allemaal normaal? Ik vind absoluut van niet.

quote:Digitalis schreef op 23 maart 2009 @ 15:43:

Marg! Bedankt dat je te kennen geeft dat jij niet iets met een atheist zou kunnen hebben. Dat meen ik, omdat dat voor mij wederkerig is: ik kan ook niets met een gelovige beginnen. Voor zowel jou als mij is de levensovertuiging (gelovig of niet-gelovig) een te groot issue om water bij de wijn te doen.



En ik zie het hiet terug: de gelovige wil dat z'n geloof gerespecteerd wordt; andersom worden er geen aanpassingen gemaakt.



En kom op, dat een man meehelpt in het huishouden is perfect normaal. Vind dat geen pluspunt van de moslimmannen in kwestie.



Ben het eens met Elninjoo. Als ik een relatie krijg met een niet-roker, een vegetarier of in het zeer hypothetische geval een moslim, dan wil ik nog steeds kunnen roken, vlees kunnen eten en varkensvlees kunnen nuttigen. Ook in mijn huis, ja. Ik duw het hem toch niet door z'n strot?



Welke inspanningen hebben de gelovige mannen gedaan? Hebben zij zich verdiept in het atheisme?



Ik ben zeer atheistisch. Mijn ex was een zweverig iemand (die geloofde in het Ietsisme zeg maar, er is geen God maar wel 'iets') en dat vond ik al irritant. Want als je zelf zeer redelijk kunt argumenteren en er geen hogere machten bijhaalt, dan loop je op een gegeven moment vast aangezien de ander al-tijd een onbewezen zweverig iets presenteert. Heel vervelend. Vind ik dan.



Ik denk dat het inderdaad lastiger is voor een atheist en een gelovige is om samen te zijn dan voor twee mensen die wel allebei geloven al is het dan een verschillend geloof. Het hangt er natuurlijk vanaf hoe je er allebei in staat. Alleen zal het voor een hard core atheïst die geloof echt onzin vindt en een gelovige waarschijnlijk veel moeilijker zijn om een manier te vinden om beiden tevreden te houden dan voor een agnost bijvoorbeeld en een gelovige. Gewoon omdat er meer respect is. Als de atheïst alles wat met geloof te maken heeft idioot vindt en vice versa is het moeilijk. Overigens ken ik wel een paar voorbeelden in mijn omgeving van succesvolle relaties tussen atheïsten en mild gelovigen.



Juist omdat ik zelf ook een geloof heb kan ik mij makkelijker in mijn verplaatsen. Ik vind het feit dat hij ergens in gelooft ook helemaal niet erg. Ik heb er ook geen probleem mee dat hij hypocriet is ten opzichte van de regels van zij geloof want dan ben ik ook. Met verschil in geloof heb ik dan ook veel minder problemen dan met verschil in cultuur.



Ik heb me inderdaad wel deels aan man aangepast. Ik eet thuis ook geen varkensvlees als hij er bij is. Buitenshuis eet ik dat wel en man weet dat ook. Is dat nou heel onderdanig? Ik vind eigenlijk dat dit wel meevalt. Het vis voorbeeld van sunshine vind ik wat dat betreft wel goed. Ik zou als hij het gewoon alleen maar niet lekker vond ook geen varkensvlees in huis halen. Ik denk dat het in een langdurige relatie onvermijdelijk is dat je je aan elkaar aanpast. Ik vind niet dat ik hele belangrijke concessies heb gedaan aan mijn man en weet heel goed wat ik wel en wat ik niet zou doen voor hem.



Natuurlijk past hij zich ook deels aan mij aan. Ik heb er mee ingestemd dat onze zoontjes besneden zouden worden en hij heeft ermee ingestemd dat we onze kinderen hebben laten dopen. Ik eet geen varkensvlees waar hij bij is. Hij doet niet moeilijk als ik hem zondagochtend alleen thuis laat met de kinderen om naar de kerk te gaan. Het is nemen en geven van beide kanten.

quote:Nymeria schreef op 23 maart 2009 @ 16:35:

[...]

Ik zou als hij het gewoon alleen maar niet lekker vond ook geen varkensvlees in huis halen.

Maar dan kun je binnenshuis toch alletwee niets meer eten? Ik lust bijv. de meeste vleessoorten niet, maar wel vis. Dan heb je toch 'n serieus probleem als de ander geen vis lust maar wel vlees en je spreekt af dat er niets in huis komt wat de ander niet lust?

Zolang je de ander maar niet dwingt het voor je klaar te maken en/of mee op te eten, moet het toch gewoon kunnen, anders heb je niet eens 'n basis voor 'n relatie vind ik.

Ik vind het toch van een heel andere orde als meneer niet meegaat naar de kerk, of dat je thuis geen varkensvlees meer eet. In je eigen huis moet je kunnen doen en laten wat je wil, en nogmaals, je dwingt hem niet om mee te eten.



Sja, noem het maar weer respect en wat wij atheisten dan weer vooral niet hebben. Ik stel geen regels op van wat goed en fout is, en gelovigen wel. Ik vind niet dat iemand slecht is omdat ie dit en dat gelooft, andersom wel. Ik denk niet dat iemand gestraft wordt met hel en verdoemenis, de gelovige wel. Zo kan ik wel eventjes doorgaan.



En besnijdenis vind ik van de zotten, want die kinderen kunnen niet eens kiezen op die leeftijd. Dopen vind ik ook veel te vroeg (laat die kinderen zelf kiezen), maar dat grijpt niet in op hun lichamelijke integriteit.

quote:elninjoo schreef op 23 maart 2009 @ 16:53:

[...]



Maar dan kun je binnenshuis toch alletwee niets meer eten? Ik lust bijv. de meeste vleessoorten niet, maar wel vis. Dan heb je toch 'n serieus probleem als de ander geen vis lust maar wel vlees en je spreekt af dat er niets in huis komt wat de ander niet lust?

Zolang je de ander maar niet dwingt het voor je klaar te maken en/of mee op te eten, moet het toch gewoon kunnen, anders heb je niet eens 'n basis voor 'n relatie vind ik.Ik vind dat je in principe gewoon gelijk hebt. Ik heb inderdaad alle recht vind ik zelf om gewoon varkensvlees te eten in huis. Dat ik dat niet doe is deels praktisch (we koken maar een maaltijd per keer dus dan voornamelijk dingen die we allebei en de kinderen ook lekker vinden) en deels inderdaad eet ik het niet waar hij bij is omdat ik weet dat hij dat niet leuk vindt. Dat is inderdaad niet echt rationeel van zijn kant. Hij hoeft het inderdaad niet eten. Toch vind hij het niet fijn. En ik hou daar inderdaad rekening mee. Dat zou in theorie niet hoeven maar in de praktijk vind ik het niet erg om me in dat opzicht aan te passen. Zo bijzonder vind ik varkensvlees niet. Als ik over varkensvlees hetzelfde dacht als jij over vis (dat je er echt een voorkeur aangeeft boven andere dingen) zou ik hem misschien niet tegemoet komen hierin.

quote:Digitalis schreef op 23 maart 2009 @ 16:58:

Ik vind het toch van een heel andere orde als meneer niet meegaat naar de kerk, of dat je thuis geen varkensvlees meer eet. In je eigen huis moet je kunnen doen en laten wat je wil, en nogmaals, je dwingt hem niet om mee te eten.



Sja, noem het maar weer respect en wat wij atheisten dan weer vooral niet hebben. Ik stel geen regels op van wat goed en fout is, en gelovigen wel. Ik vind niet dat iemand slecht is omdat ie dit en dat gelooft, andersom wel. Ik denk niet dat iemand gestraft wordt met hel en verdoemenis, de gelovige wel. Zo kan ik wel eventjes doorgaan.



En besnijdenis vind ik van de zotten, want die kinderen kunnen niet eens kiezen op die leeftijd. Dopen vind ik ook veel te vroeg (laat die kinderen zelf kiezen), maar dat grijpt niet in op hun lichamelijke integriteit.Met die keuze voor besnijdenis heb ik het ook heel moeilijk gehad. Ik wilde het ook liever niet maar uiteindelijk heb ik besloten om man hierin zijn zin te geven. Ik sta er nog steeds niet 100% achter maar het was voor hem belangrijker om het wel te doen dan voor mij om het niet te doen. Man is zelf ook besneden natuurlijk en voor hem woog het veel zwaarder om het wel te laten doen. Dat zijn inderdaad het soort irrationele keuzes die je vanuit je geloof maakt.

@ Digitalis: Er is ook echt niets mis met atheist zijn. Integendeel! Iedereen is vrij om te doen en laten wat hij/zij wil in het geloof. Of juist in geen enkel geloof!



Het is maar hoe je als persoon op elkaar reageert en wilt reageren. Mijn vader is zelf ook atheist, en mijn moeder was Christen. Ik ben ook christelijk opgevoed. Ben alleen niet gedoopt omdat mijn vader dat niet wilde, maar heb wel weer een doopnaam. Ook hoefde ik niet naar de kerk, maar ben wel geweest een x aantal jaren (was nog heel jong). Moest altijd bidden voor- en na het eten en voor het slapen gaan van mijn moeder. Maar mijn vader deed gewoon helemaal niets. Als wij gingen eten en dus bidden, zat hij er stil bij.



Kijk, als je als atheist niet bij iemand kunt/wilt zijn die wel gelovig is, ja dan is dat je eigen keuze. Net als dat het mijn keus toen was om met mijn lief samen te zijn. En mijn vader met mijn moeder (of andersom ).



En dan nog even over mijn vis voorbeeld. Kijk, wat Nymeria zegt zo bedoelde ik het ook. Als er gekookt wordt, wordt er 1 keer gekookt en niet 2 of 3 x. Dan komt dus het praktische om de hoek kijken en dan inderdaad te koken wat men beiden lekker vindt.



Natuurlijk is eten maar een 'simpel' voorbeeld, en kan het snel uit zijn verband gerukt worden, maar als je samen uit eten gaat ja dan is het een ander verhaal. Dan bestel je wat je lekker vindt, al zou ik dan alsnog geen varkensvlees bestellen (ookal zou ik het anders wel eten). Dat is dus puur persoonlijk in hoeverre je je aan wilt passen aan je partner. Zolang je er wat voor terug krijgt en niet het gevoel hebt je hele eigen ik te verliezen is er niets aan de hand toch?

Maar zijn de (hypothetische) kinderen dan ook vrij om varkensvlees te bestellen in het restaurant?



Ben atheist, maar wel islamitisch opgevoed. Lange tijd heb ik halal gegeten/geleefd uit gewoonte. Voor mijn christelijke ex in de halal tijd maakte ik varkensvlees klaar, wijntje erbij maar nam er zelf niets van. Ik ging niet met hem naar bed als ik ongesteld was. Dat vond hij moeilijk, maar hij respecteerde dat.



Eventuele kinderen zouden christelijk worden opgevoed, ik heb zelf nooit de behoefte gehad om het geloof van mijn ouders door te geven. Ik ben overigens blij dat ik uiteindelijk mijn levenspartner heb gevonden in een man die ook atheist is.

Mijn kinderen mogen van mij wel varkensvlees bestellen in een restaurant. Van man niet Nu zijn ze nog klein dus meestal bestellen wij toch voor hun of geven we hun niet de keuze maar als ze straks ouders zijn mogen ze van mij bestellen wat ze willen.



De kinderen eten nu ook wel eens varkensvlees. Als ze op partijtjes zijn van vriendjes die niet moslim zijn en daar zijn hotdogs of zo nemen ze er zeker van. Man heeft dat liever niet maar meestal ben ik degene die met hun naar dat soort gelegenheden gaat en ik laat ze daarin gewoon vrij.

Mooi zoals jullie daar dus echt een gulden middenweg in gevonden hebben, Nymeria. Dat zie ik te weinig.



Mijn dochter wordt in principe atheistisch opgevoed, maar krijgt van mijn moeder toch wat mee van de islam en van de andere religies die er zijn in onze gemengde familie. Dan kan ze haar eigen keuze maken.



Wel grappig, mijn opa was moslim en mijn oma christen en mijn vader was bijna gedoopt.

quote:Mother2009 schreef op 23 maart 2009 @ 14:18:

[...]





Onderdaning? O noem je dat tegenwoordig zo!!!



Wat hij voor mij doet? Hij zoent lekker, maakt het huis schoon, kookt elke dag, haalt de kinderen op van school, zo kan ik nog wel even doorgaan. Heeft hij ook een baan buitenshuis? Zomaar een vraagje, hoor.

zo

quote:meldmisdaadanoniem schreef op 23 maart 2009 @ 18:41:

ik vind het altijd zo bijzonder dat "omdat je met een moslim gaat" je ineens alles moet verantwoorden.

En ja Zamirah de man van mother werkt. Hou toch op met je zielige vooroordelen.





Waar slaat deze laatste opmerking op? Heb jij wel alles gelezen hier???



En Connect hoeft zich absoluut niet te verantwoorden, ze start dit topic zelf.