Zwanger
alle pijlers
Even mn hart luchten
dinsdag 12 maart 2019 om 10:23
Hoi allemaal,
Na een lange tijd weer even een berichtje van mij.. na de schrik van een kans op vroegtijdige geboorte in december zitten we inmiddels al in maart en zit ons kindje nog in mijn buik en ben ik bijna 39 weken.
Helaas gaat het kwa gezondheid en psychische welzijn niet zoals het zou moeten en zit ik er flink doorheen.
Gezondheid: ijzer tekort waarvoor ik al 2 ijzer shots heb gekregen, niet dat het wat opgeleverd heeft want ben nog steeds continue moe wat ik ook neem of doe. Daarbij slaap ik bijna niet en lig ik elke nacht wakker van de pijn in mijn rug/buik, omdraaien doet dan zo’n pijn dat ik huilend in een houding lig, pcm werkt overigens niet.
Psychisch: door de vele klachten etc onderneem ik bijna niks meer buitenshuis want heb er geen puf voor. Voel me vaak erg opdringerig tegenover vrienden en heb nu al een paar keer gehad dat het leek of de baby zou komen en het vals alarm bleek te zijn. Gek wordt ik ervan, zit vaak thuis een beetje voor me uit te staren en wordt hier flink depri van.
probeer van alles om die weeën op gang te krijgen maar tot nu geen sucess. Heb de VK al gevraagd of ik ingeleid kan worden maar nee. Moet er niet aan denken dat ik dit vol zou moeten houden tot week 42...
Zo even mn hart gelucht en nu weer verder met de was...
Na een lange tijd weer even een berichtje van mij.. na de schrik van een kans op vroegtijdige geboorte in december zitten we inmiddels al in maart en zit ons kindje nog in mijn buik en ben ik bijna 39 weken.
Helaas gaat het kwa gezondheid en psychische welzijn niet zoals het zou moeten en zit ik er flink doorheen.
Gezondheid: ijzer tekort waarvoor ik al 2 ijzer shots heb gekregen, niet dat het wat opgeleverd heeft want ben nog steeds continue moe wat ik ook neem of doe. Daarbij slaap ik bijna niet en lig ik elke nacht wakker van de pijn in mijn rug/buik, omdraaien doet dan zo’n pijn dat ik huilend in een houding lig, pcm werkt overigens niet.
Psychisch: door de vele klachten etc onderneem ik bijna niks meer buitenshuis want heb er geen puf voor. Voel me vaak erg opdringerig tegenover vrienden en heb nu al een paar keer gehad dat het leek of de baby zou komen en het vals alarm bleek te zijn. Gek wordt ik ervan, zit vaak thuis een beetje voor me uit te staren en wordt hier flink depri van.
probeer van alles om die weeën op gang te krijgen maar tot nu geen sucess. Heb de VK al gevraagd of ik ingeleid kan worden maar nee. Moet er niet aan denken dat ik dit vol zou moeten houden tot week 42...
Zo even mn hart gelucht en nu weer verder met de was...
dinsdag 12 maart 2019 om 10:33
Hoi TO, wat naar dat je nog zit te wachten terwijl je er overduidelijk zo klaar mee bent.
Helaas is mijn ervaring dat psyschische klachten geen reden zijn voor een vroege inleiding. Ik had een zwangerschapsdepressie en vond het de laatste weken verschrikkelijk zwaar. De gyneacoloog wilde mij niet inleiden voor de 41 weken. Maar het is sowieso de moeite waard om contact op te nemen met de gyn om te kijken wat die voor je kan doen. Je kan ook kijken of je ziekenhuis een pop poli heeft om te kijken of ze daar wat voor je kunnen betekenen.
Helaas is mijn ervaring dat psyschische klachten geen reden zijn voor een vroege inleiding. Ik had een zwangerschapsdepressie en vond het de laatste weken verschrikkelijk zwaar. De gyneacoloog wilde mij niet inleiden voor de 41 weken. Maar het is sowieso de moeite waard om contact op te nemen met de gyn om te kijken wat die voor je kan doen. Je kan ook kijken of je ziekenhuis een pop poli heeft om te kijken of ze daar wat voor je kunnen betekenen.
dinsdag 12 maart 2019 om 10:33
Wat vervelend voor je TO! Goed dat je even je hart lucht, hopelijk helpt je dat een klein beetje. Zijn er vriendinnen, moeders of andere mensen die dicht bij je staan? Blijf vooral bij hen je hart luchten en blijf erover praten. Doe iets waar je gelukkig van wordt thuis. Luister naar muziek, kijk een leuke serie. Alles om even die negatieve gedachten te pauzeren. Nog heel even volhouden, je bent er bijna! Succes!
dinsdag 12 maart 2019 om 11:34
Ook ik had diverse lichamelijke klachten en trok de zwangerschap niet meer. Er speelde in de privé ook nog een en ander. Maar werd netjes te woord gestaan en doorgestuurd naar de gyn om inleiden te bespreken. Uiteindelijk op eigen verzoek met 39+6 ingeleid. Geen pretje, maar daarna konden we weer door. Klachten waren ook weg.
Ik zou in gesprek blijven gaan. Blijven aandringen. Heeft ze gekeken of je gestript kon worden? Dat was mijn eerste verzoek, toen dat niet ging om inleiden gevraagd.
Heel veel sterkte en succes.
Ik zou in gesprek blijven gaan. Blijven aandringen. Heeft ze gekeken of je gestript kon worden? Dat was mijn eerste verzoek, toen dat niet ging om inleiden gevraagd.
Heel veel sterkte en succes.
dinsdag 12 maart 2019 om 11:48
dinsdag 12 maart 2019 om 16:55
Ik zou aandringen op inleiding. Ik voelde me iedere dag zonder baby meer depri worden. Bij 39.5 aan de bel getrokken omdat ik het niet meer trok. Door eerdere keizersnede wilden ze wel wachten tot 40w. Bij 40.1 gestart met inleiding. Ik had wel de pech dat ballon niks deed na 48 uur is inleiding afgebroken. Door de eerdere keizersnede durfden ze niet teveel te doen omdat dan de kans op keizersnede groter was. 2 dagen later gesprek met gyn en toen besloten tot geplande keizersnede die dag later al werd uitgevoerd. Ik ben blij dat ze mij wel serieus namen zag het ook niet meer zitten maar voel me weer helemaal happy sinds de baby geboren is.
dinsdag 12 maart 2019 om 20:25
dinsdag 12 maart 2019 om 20:55
dinsdag 12 maart 2019 om 21:14
Bedankt voor alle lieve reacties.
Ik heb rond week 32/33 al gevraagd of het mogelijk was dat ik met 38 weken ingeleid zou worden maar dit was geen optie omdat er geen rede toe was. Maandag had ik weer een afspraak en toen weer gevraagd en weer werd er gezegd dat het niet kon. Aangegeven dat ik dit echt niet meer trek op deze manier maar de VK (ik loop bij vk) wil geen onnodige risico nemen door te gaan inleiden etc
Ik heb rond week 32/33 al gevraagd of het mogelijk was dat ik met 38 weken ingeleid zou worden maar dit was geen optie omdat er geen rede toe was. Maandag had ik weer een afspraak en toen weer gevraagd en weer werd er gezegd dat het niet kon. Aangegeven dat ik dit echt niet meer trek op deze manier maar de VK (ik loop bij vk) wil geen onnodige risico nemen door te gaan inleiden etc
