Relaties
alle pijlers
Multiculturele relatie
vrijdag 20 maart 2009 om 15:48
Hallo,
Met veel interesse een aantal topics gelezen hier maar ook vastgesteld dat er weinig actuele posts zijn over dit onderwerp. vandaar dat ik een nieuw topic open.
OK, ik zal even kort vertellen waar mijn interesse vandaan komt en wellicht hebben jullie nog handige tips voor me of kunnen jullie me jullie ervaringen vertellen. Ik ben ook wel benieuwd naar de huidige situatie van een antal oude forum leden zoals bv Boubaah.
Ik heb bij een bezoek aan een vriendin 700 km verderop 2 maanden geleden mijn vriend ontmoet. Hij komt uit Soedan en is moslim.
Ik daarentegen Nl, niet gelovig en daarnaast zeer open minded (dacht ik..).
Regelmatig hebben we discussies over geloof, religie, al die regels van de Islam maar we zijn daarnaast stapelverliefd. Jullie raden het al, ik twijfel enorm of onze relatie wel stand gaat houden als we nu al zoveel discussies hebben. Ik kan nl moeilijk leven met het feit dat hij zijn leven leidt aan de hand van de regels ipv zijn gezond verstand (wat ik gewend ben). vandaar mijn interesse hoe het nu met jullie gaat en naar jullie ervaringen. Vooral met gelovige moslim-mannen uit Soedan of andere landen in Afrika
ben benieuwd!!
groetjes, Connect
Met veel interesse een aantal topics gelezen hier maar ook vastgesteld dat er weinig actuele posts zijn over dit onderwerp. vandaar dat ik een nieuw topic open.
OK, ik zal even kort vertellen waar mijn interesse vandaan komt en wellicht hebben jullie nog handige tips voor me of kunnen jullie me jullie ervaringen vertellen. Ik ben ook wel benieuwd naar de huidige situatie van een antal oude forum leden zoals bv Boubaah.
Ik heb bij een bezoek aan een vriendin 700 km verderop 2 maanden geleden mijn vriend ontmoet. Hij komt uit Soedan en is moslim.
Ik daarentegen Nl, niet gelovig en daarnaast zeer open minded (dacht ik..).
Regelmatig hebben we discussies over geloof, religie, al die regels van de Islam maar we zijn daarnaast stapelverliefd. Jullie raden het al, ik twijfel enorm of onze relatie wel stand gaat houden als we nu al zoveel discussies hebben. Ik kan nl moeilijk leven met het feit dat hij zijn leven leidt aan de hand van de regels ipv zijn gezond verstand (wat ik gewend ben). vandaar mijn interesse hoe het nu met jullie gaat en naar jullie ervaringen. Vooral met gelovige moslim-mannen uit Soedan of andere landen in Afrika
ben benieuwd!!
groetjes, Connect
dinsdag 24 maart 2009 om 19:26
Gets, nee....
Sunshine, nog even wat over die rare vragen:
Toen mijn vader in NL kwam op 17-jarige leeftijd, vroegen ze aan hem of hij en zijn familie "op matjes sliepen", en of ze poep aten....
Heel erg denigrerend, vind ik. En gevoed uit onwetendheid. Maar je kunt natuurlijk ook je schouders ophalen bij zoiets.
Sunshine, nog even wat over die rare vragen:
Toen mijn vader in NL kwam op 17-jarige leeftijd, vroegen ze aan hem of hij en zijn familie "op matjes sliepen", en of ze poep aten....
Heel erg denigrerend, vind ik. En gevoed uit onwetendheid. Maar je kunt natuurlijk ook je schouders ophalen bij zoiets.
dinsdag 24 maart 2009 om 19:46
quote:Zamirah schreef op 24 maart 2009 @ 19:26:
Gets, nee....
Sunshine, nog even wat over die rare vragen:
Toen mijn vader in NL kwam op 17-jarige leeftijd, vroegen ze aan hem of hij en zijn familie "op matjes sliepen", en of ze poep aten....
Heel erg denigrerend, vind ik. En gevoed uit onwetendheid. Maar je kunt natuurlijk ook je schouders ophalen bij zoiets.Dat vind ik echt achterlijk. Dat bedoel ik dus met stomme vragen. Hoe halen mensen het in hun hoofd...Natuurlijk kun je je schouders ophalen, maar ik zou daar echt niet tegen kunnen. Net als dat iemand aan een dik persoon vraagt waarom hij/zij niet van het eten af kan blijven.
Gets, nee....
Sunshine, nog even wat over die rare vragen:
Toen mijn vader in NL kwam op 17-jarige leeftijd, vroegen ze aan hem of hij en zijn familie "op matjes sliepen", en of ze poep aten....
Heel erg denigrerend, vind ik. En gevoed uit onwetendheid. Maar je kunt natuurlijk ook je schouders ophalen bij zoiets.Dat vind ik echt achterlijk. Dat bedoel ik dus met stomme vragen. Hoe halen mensen het in hun hoofd...Natuurlijk kun je je schouders ophalen, maar ik zou daar echt niet tegen kunnen. Net als dat iemand aan een dik persoon vraagt waarom hij/zij niet van het eten af kan blijven.
dinsdag 24 maart 2009 om 21:51
Bij onwetendheid probeer ik meestal wel mijn schouders op te halen (niet alleen wanneer het racistisch oid is hoor, gewoon in het algemeen). Wanneer echter iemand echt belachelijke dingen verkondigt, zoals homos zijn sickos, of zoals écht een keer iemand hardop ging zeggen tegen mij: negers in de VS zijn genetisch dommer, dan sta ik wel op voor mijn overtuigingen. Als je overal je schouders over ophaalt dan maak je heel de weg vrij voor idioten met gevaarlijke denkbeelden, is mijn nederige mening.
dinsdag 24 maart 2009 om 21:55
Als iemand aan mij vraagt, goh, is Engeland eigenlijk deel van de EU vind ik dat vrij onwetend maar stoort me dat echt niet en geef ik normaal antwoord. Iedereen is weleens onwetend. Maar als iemand gewoon keihard gaat lopen verkondigen dat Engeland níet bij de EU hoort, en 'ik kan het weten want een vriend van mij woont daar', en verder niet voor rede vatbaar is, dan haalt dat het bloed onder mijn nagels vandaan . En dan kan je denken, waar maak je je druk om (en dat denk ik dan ook heus wel) maar dat vind ik dus bloedirritant.
En als het dan ook nog beledigend is, én belachelijk, oh dan heb je aan mij echt een hele kwaaie.
En als het dan ook nog beledigend is, én belachelijk, oh dan heb je aan mij echt een hele kwaaie.
dinsdag 24 maart 2009 om 23:26
quote:Wiebenik81 schreef op 24 maart 2009 @ 09:43:
Volgens mij gaan we trouwens behoorlijk off-topic....hihi
Het gaat nu meer over vooroordelen dan over hoe het is om een multiculti-relatie te hebben..Hola ben ik weer.. pfoe, 1 dag weg en weer zoveel reacties!! Jullie zijn inderdaad lekker off topic aan het gaan, hihi. Niet erg hoor. Blijkt maar weer hoezeer dit speelt! Maar misschien moeten de vooroordelen even in een nieuw topic worden gegooid want nu wordt t wel erg veel leeswerk voor me om de reacties op het t topic te volgen??
Volgens mij gaan we trouwens behoorlijk off-topic....hihi
Het gaat nu meer over vooroordelen dan over hoe het is om een multiculti-relatie te hebben..Hola ben ik weer.. pfoe, 1 dag weg en weer zoveel reacties!! Jullie zijn inderdaad lekker off topic aan het gaan, hihi. Niet erg hoor. Blijkt maar weer hoezeer dit speelt! Maar misschien moeten de vooroordelen even in een nieuw topic worden gegooid want nu wordt t wel erg veel leeswerk voor me om de reacties op het t topic te volgen??
woensdag 25 maart 2009 om 01:38
Ik heb een relatie en woon samen met een marokkaanse jongen. We hebben wel eens ruzie maar bijna nooit over het geloof. Gewoon over dingen waar nederlanders ook ruzie over zouden kunnen maken.
TO Neem toch je tijd. Je kan sowieso niet in 2 maanden tijd beslissen over dingen als trouwen en kinderen krijgen.
Je partner moet in staat zijn om zich ook een beetje lost te maken van zijn cultuur enz. Hij heeft iets met iemand uit een andere cultuur en dan lijkt het me vanzelfsprekend dat je dan interesse gaat krijgen in dingen die je partner interesseren.
Je zult zelf wel weten of hij interesse heeft in jouw cultuur en tradities. Als hij zijn manier de beste vindt, of stug doet in discussies over geloofskwestie,...dan weet je al dat ie niet openminded gestemd is. Leer hem kennen. Maar als je nu al veel ruzie hebt? In deze fase van een relatie zijn mensen milder...
TO Neem toch je tijd. Je kan sowieso niet in 2 maanden tijd beslissen over dingen als trouwen en kinderen krijgen.
Je partner moet in staat zijn om zich ook een beetje lost te maken van zijn cultuur enz. Hij heeft iets met iemand uit een andere cultuur en dan lijkt het me vanzelfsprekend dat je dan interesse gaat krijgen in dingen die je partner interesseren.
Je zult zelf wel weten of hij interesse heeft in jouw cultuur en tradities. Als hij zijn manier de beste vindt, of stug doet in discussies over geloofskwestie,...dan weet je al dat ie niet openminded gestemd is. Leer hem kennen. Maar als je nu al veel ruzie hebt? In deze fase van een relatie zijn mensen milder...
woensdag 25 maart 2009 om 08:19
quote:Connect schreef op 24 maart 2009 @ 23:26:
[...]
Hola ben ik weer.. pfoe, 1 dag weg en weer zoveel reacties!! Jullie zijn inderdaad lekker off topic aan het gaan, hihi. Niet erg hoor. Blijkt maar weer hoezeer dit speelt! Maar misschien moeten de vooroordelen even in een nieuw topic worden gegooid want nu wordt t wel erg veel leeswerk voor me om de reacties op het t topic te volgen??
Lijkt me heel erg handig! Zullen we hier dan vanaf nu gewoon weer lekker verder kletsen over hoe het is om een multi-culti relatie te hebben?
[...]
Hola ben ik weer.. pfoe, 1 dag weg en weer zoveel reacties!! Jullie zijn inderdaad lekker off topic aan het gaan, hihi. Niet erg hoor. Blijkt maar weer hoezeer dit speelt! Maar misschien moeten de vooroordelen even in een nieuw topic worden gegooid want nu wordt t wel erg veel leeswerk voor me om de reacties op het t topic te volgen??
Lijkt me heel erg handig! Zullen we hier dan vanaf nu gewoon weer lekker verder kletsen over hoe het is om een multi-culti relatie te hebben?
woensdag 25 maart 2009 om 09:03
Ja bij het hebben van een multi culti relatie horen ook de vooroordelen van mensen uit je omgeving/wildvreemden helaas bij! Hoe ga je daar mee om? Hoe reageer je erop (nou dat weten we van de meesten wel nu hier ).
@ Connect: Niemand uit jouw familie vermoedt of weet dat je een relatie met een moslim hebt toch? En vice versa...
Ben je na het lezen van de hele lange discussie wel iets wijzer geworden of tast je nog steeds in het duister?
Ik kan echt niet anders zeggen dan: probeer het! In een relatie met een man die dezelfde cultuurachtergrond heeft en/of religie is het een stuk makkelijker ja, maar alsnog absoluut geen garantie dat de relatie zal slagen
@ Connect: Niemand uit jouw familie vermoedt of weet dat je een relatie met een moslim hebt toch? En vice versa...
Ben je na het lezen van de hele lange discussie wel iets wijzer geworden of tast je nog steeds in het duister?
Ik kan echt niet anders zeggen dan: probeer het! In een relatie met een man die dezelfde cultuurachtergrond heeft en/of religie is het een stuk makkelijker ja, maar alsnog absoluut geen garantie dat de relatie zal slagen
woensdag 25 maart 2009 om 09:53
quote:Nymeria schreef op 24 maart 2009 @ 18:30:
Mijn man zijn familie wilde ook persé dat man met een Marokkaanse moslima zou trouwen. Dat heeft hij niet gedaan dus Mijn relatie met de schoonfamilie is ook niet optimaal. Ik vind ze vrij hypocriet. Een schoonzus is het met mij eens en die woont nu bij ons. Ze heeft niks meer met de islam en gelooft niet meer. Haar familie is dus heel boos op haar (en op man en mij want het is onze schuld). Zo vermoeiend allemaal.
Niet de hele familie is zo overigens. Er is ook familie die wat vrijdenkender is maar de core (mijn schoonmoeder, een deel van de zwagers en schoonzussen die allemaal bij elkaar in Marokko zitten) dus wel.
Dat zijn dat wel nadelen van interculturele relaties. Dat gedoe met familie Gelukkig ken ik ook wel voorbeelden van multiculturele relaties waarin de familie de schoonzoon of schoondochter wel heeft geaccepteerd.
Mijn familie en onze vrienden hebben nooit moeilijk gedaan. Ik heb eigenlijk weinig negatieve reacties gekregen op mijn relatie met een Marokkaan. Wel af en toe inderdaad vragen als "moet je nu ook een hoofddoek dragen?" Ach dat boeit me niet en komt meer voort uit ontwetendheid dan discriminatie. Wel had ik al een hele multiculturele vriendenkring met heel diverse overtuigingen dus waarschijnlijk gaat het dan makkelijker.
Grappen over moslims en ethnische minderheden hoor ik weinig want ik woon in Engeland en hier is men zoooooo politiek correct. Als ik soms hoor wat mensen in NL durven te zeggen zou je daar hier echt niet mee wegkomen.
Men wat kunnen jullie schrijven zeg!!!
Mijn ouders hadden er destijds moeite mee dat ik een relatie had met een marokkaan.
In 1998 zijn mijn man en ik getrouwd en in 1999 ben ik voor het eerst in Marokko geweest en ik ben met open armen ontvangen bij mijn schoonfamilie in Marokko!! (Ik was zwanger van ons 1e kindje) En nog ze zijn zo lief voor ons als wij in Marokko zijn.
Ja, op mijn werk vroegen ze ook wel eens: ga je nu een hoofdoek dragen? mijn antwoord was: ik ben geen moslima!!
Ook hebben ze wel eens aan mij gevraagd of ik niet bang was dat als mijn man zijn papieren zou hebben, hij er vandoor zou gaan. Nee, ik heb daar nooit aan gedacht. We zijn nu bijna 11 jaar getrouwd.
Zo ik zit op mijn werk. Fijne dag.
Mijn man zijn familie wilde ook persé dat man met een Marokkaanse moslima zou trouwen. Dat heeft hij niet gedaan dus Mijn relatie met de schoonfamilie is ook niet optimaal. Ik vind ze vrij hypocriet. Een schoonzus is het met mij eens en die woont nu bij ons. Ze heeft niks meer met de islam en gelooft niet meer. Haar familie is dus heel boos op haar (en op man en mij want het is onze schuld). Zo vermoeiend allemaal.
Niet de hele familie is zo overigens. Er is ook familie die wat vrijdenkender is maar de core (mijn schoonmoeder, een deel van de zwagers en schoonzussen die allemaal bij elkaar in Marokko zitten) dus wel.
Dat zijn dat wel nadelen van interculturele relaties. Dat gedoe met familie Gelukkig ken ik ook wel voorbeelden van multiculturele relaties waarin de familie de schoonzoon of schoondochter wel heeft geaccepteerd.
Mijn familie en onze vrienden hebben nooit moeilijk gedaan. Ik heb eigenlijk weinig negatieve reacties gekregen op mijn relatie met een Marokkaan. Wel af en toe inderdaad vragen als "moet je nu ook een hoofddoek dragen?" Ach dat boeit me niet en komt meer voort uit ontwetendheid dan discriminatie. Wel had ik al een hele multiculturele vriendenkring met heel diverse overtuigingen dus waarschijnlijk gaat het dan makkelijker.
Grappen over moslims en ethnische minderheden hoor ik weinig want ik woon in Engeland en hier is men zoooooo politiek correct. Als ik soms hoor wat mensen in NL durven te zeggen zou je daar hier echt niet mee wegkomen.
Men wat kunnen jullie schrijven zeg!!!
Mijn ouders hadden er destijds moeite mee dat ik een relatie had met een marokkaan.
In 1998 zijn mijn man en ik getrouwd en in 1999 ben ik voor het eerst in Marokko geweest en ik ben met open armen ontvangen bij mijn schoonfamilie in Marokko!! (Ik was zwanger van ons 1e kindje) En nog ze zijn zo lief voor ons als wij in Marokko zijn.
Ja, op mijn werk vroegen ze ook wel eens: ga je nu een hoofdoek dragen? mijn antwoord was: ik ben geen moslima!!
Ook hebben ze wel eens aan mij gevraagd of ik niet bang was dat als mijn man zijn papieren zou hebben, hij er vandoor zou gaan. Nee, ik heb daar nooit aan gedacht. We zijn nu bijna 11 jaar getrouwd.
Zo ik zit op mijn werk. Fijne dag.
I do not stop when I am tired, I stop when I am done
woensdag 25 maart 2009 om 13:27
quote:Sunshine_S schreef op 24 maart 2009 @ 11:10:
Ik werk bij een bedrijf en op onze afdeling werken we met meer dan 20 verschillende culturen/nationaliteiten. Ik zou me echt niet in mijn hoofd moeten halen om dat soort vragen te stellen.
Zelf ben ik er ook niet van gedient.
@ Connect: Kun je het nog een beetje volgen hier of niet? haha er is een hele discussie gestart Ook interessant al zeg ik het zelf
@ Wiebenik: Jullie zijn daar dus niet over uit nog? Maar wat nou als het 50-50 is? Dus dat hij ze alles van de islam meebrengt wat hij weet en wil en kan etc. En dat ze wel als moslim opgroeien. Maar dat jij op jouw beurt weer jouw dingen meegeeft? Dat is niet meer dan normaal toch? Het zijn dan jullie kids, niet alleen die van hem, of alleen die van jou
Tja, dus niet, ben er na een uur nog niet doorheen!!
@ Wiebenik: welkom hier! ben benieuwd naar je verhalen! gaan we weer even terug naar t topic
Ik hen een brief geschreven aan mijn lief om mijn gedachten op papier te zetten en dat is in goede aarde gevallen. We hebben de laatste dagen veel (goede) gesprekken met soms echt moeilijke issues zoals de ramadan en bijvoorbeeld het feit dat hij eerst aangaf toch wel graag terug te willen naar Soedan..
Pfff, na uuren praten is hij wel bereid om een aantal regels om te buigen. Wel blijft er 1% over dat hij terug naar Soedan zou moeten. Als zijn ouders geen andere mogelijkheid zien dan hem om zijn hulp te vragen... oef.. Volgende obstakel..
Ik werk bij een bedrijf en op onze afdeling werken we met meer dan 20 verschillende culturen/nationaliteiten. Ik zou me echt niet in mijn hoofd moeten halen om dat soort vragen te stellen.
Zelf ben ik er ook niet van gedient.
@ Connect: Kun je het nog een beetje volgen hier of niet? haha er is een hele discussie gestart Ook interessant al zeg ik het zelf
@ Wiebenik: Jullie zijn daar dus niet over uit nog? Maar wat nou als het 50-50 is? Dus dat hij ze alles van de islam meebrengt wat hij weet en wil en kan etc. En dat ze wel als moslim opgroeien. Maar dat jij op jouw beurt weer jouw dingen meegeeft? Dat is niet meer dan normaal toch? Het zijn dan jullie kids, niet alleen die van hem, of alleen die van jou
Tja, dus niet, ben er na een uur nog niet doorheen!!
@ Wiebenik: welkom hier! ben benieuwd naar je verhalen! gaan we weer even terug naar t topic
Ik hen een brief geschreven aan mijn lief om mijn gedachten op papier te zetten en dat is in goede aarde gevallen. We hebben de laatste dagen veel (goede) gesprekken met soms echt moeilijke issues zoals de ramadan en bijvoorbeeld het feit dat hij eerst aangaf toch wel graag terug te willen naar Soedan..
Pfff, na uuren praten is hij wel bereid om een aantal regels om te buigen. Wel blijft er 1% over dat hij terug naar Soedan zou moeten. Als zijn ouders geen andere mogelijkheid zien dan hem om zijn hulp te vragen... oef.. Volgende obstakel..
woensdag 25 maart 2009 om 13:56
@ Connect: Maar dat hou je toch. Althans ik weet dat mijn lief zo op het vliegtuig zou stappen als er iets met zijn ouders zou zijn. En dan zou hij ze daar ook verzorgen een tijdje, totdat het volgende lid van de familie een maand ofzo vrij kan krijgen.
Maar ja dat is ook niet meer dan normaal denk ik als je ouders zo ver van je weg wonen dat je dan zsm er naartoe wilt om er voor ze te zijn en voor ze te zorgen.
Of bedoelde je dat niet met hulp vragen?
Maar ja dat is ook niet meer dan normaal denk ik als je ouders zo ver van je weg wonen dat je dan zsm er naartoe wilt om er voor ze te zijn en voor ze te zorgen.
Of bedoelde je dat niet met hulp vragen?
woensdag 25 maart 2009 om 13:56
Gedachten en gevoelens op papier zetten werkt altijd goed. Gaat hij dat ook doen? Ben eigenlijk wel benieuwd naar wat jullie concreet hebben afgesproken tot nu toe.
Aan de ene kant is een relatie zoals de onze moeilijker, maar op bepaalde manier ook leuker, interessanter. De thin line between pleasure and pain zul je m.i. vaak tegenkomen.
Aan de ene kant is een relatie zoals de onze moeilijker, maar op bepaalde manier ook leuker, interessanter. De thin line between pleasure and pain zul je m.i. vaak tegenkomen.
woensdag 25 maart 2009 om 14:03
@Connect:
Ik zou vooral naar jezelf luisteren en niet naar wat anderen allemaal zeggen (als je een persoon bent die zelf verstandig genoeg is tenminste). Ik ben zelf erg blij dat ik altijd naar mijn eigen hart en verstand heb geluisterd en dat ik me niet heb laten beinvloeden door (negatieve) meningen vanuit mijn omgeving. Ik zeg niet dat mijn relatie voor eeuwig is, maar dat weet je nooit. Ik heb liever spijt van wat ik zelf gekozen heb dan van wat anderen voor mij hebben gekozen.
Het enige wat ik je kan zeggen is dat het niet altijd makkelijk zal zijn, maar dat weet je zelf ook best. Mijn vriend en ik hebben behoorlijk veel discussies gehad en die kwamen vooral voort uit cultuur en geloof. Met daarnaast ook nog eens de standaard ruzies die een koppel van dezelfde afkomst ook zou hebben, vond ik het af en toe best zwaar. Maar de mate van discussies/ruzies ligt bij iedereen natuurlijk anders. In ons geval waren we echt contra. Ik een ontzettend feestbeest, elk weekend stappen en drinken en hij een behoorlijk traditioneel ingestelde jongen met als geloof de Islam..
Meid, stel je vragen gerust als je iets wilt weten of mijn ervaringen wilt horen.
Ik zou vooral naar jezelf luisteren en niet naar wat anderen allemaal zeggen (als je een persoon bent die zelf verstandig genoeg is tenminste). Ik ben zelf erg blij dat ik altijd naar mijn eigen hart en verstand heb geluisterd en dat ik me niet heb laten beinvloeden door (negatieve) meningen vanuit mijn omgeving. Ik zeg niet dat mijn relatie voor eeuwig is, maar dat weet je nooit. Ik heb liever spijt van wat ik zelf gekozen heb dan van wat anderen voor mij hebben gekozen.
Het enige wat ik je kan zeggen is dat het niet altijd makkelijk zal zijn, maar dat weet je zelf ook best. Mijn vriend en ik hebben behoorlijk veel discussies gehad en die kwamen vooral voort uit cultuur en geloof. Met daarnaast ook nog eens de standaard ruzies die een koppel van dezelfde afkomst ook zou hebben, vond ik het af en toe best zwaar. Maar de mate van discussies/ruzies ligt bij iedereen natuurlijk anders. In ons geval waren we echt contra. Ik een ontzettend feestbeest, elk weekend stappen en drinken en hij een behoorlijk traditioneel ingestelde jongen met als geloof de Islam..
Meid, stel je vragen gerust als je iets wilt weten of mijn ervaringen wilt horen.
woensdag 25 maart 2009 om 17:30
quote:Connect schreef op 25 maart 2009 @ 13:27:
[...]
Pfff, na uuren praten is hij wel bereid om een aantal regels om te buigen. Wel blijft er 1% over dat hij terug naar Soedan zou moeten. Als zijn ouders geen andere mogelijkheid zien dan hem om zijn hulp te vragen... oef.. Volgende obstakel..
Connect, dit vind ik eerlijk gezegd niet echt goed klinken, als je moet praten en praten en hij regels om gaat buigen...? Je kunt natuurlijk op je vingers natellen dat dit uiteindelijk wel weer ergens een strijdpunt wordt, als de verliefdheid wat is gezakt. En waarom moet er van alles veranderen aan hem en zijn regels? Zie jij wel die man zoals hij is of zie jij een mooi plaatje of een vader voor de kindjes die je dolgraag wilt en vul je zelf het idee van de man in en moet hij daar nu aan gaan voldoen?
En een kans dat hij terug moet/wil, lijkt me inderdaad reeel. Als jij met dat idee absoluut niet om kunt gaan zou ik geen relatie willen hebben. Ik heb ook een multiculturele relatie en toen mijn vriend naar NL kwam heb ik hem beloofd dat als hij hier niet gelukkig was, dat we dan samen op zoek zouden gaan naar een andere plek. Dat zou dus ook in zijn land van herkomst kunnen zijn. Dat is Duitsland, dus niet heel ver weg en niet heel anders, maar ook andere plekken zou ik overwegen. Want ik wil met hem zijn en als dat buiten NL is, waar we nu wonen, is dat ook prima.
[...]
Pfff, na uuren praten is hij wel bereid om een aantal regels om te buigen. Wel blijft er 1% over dat hij terug naar Soedan zou moeten. Als zijn ouders geen andere mogelijkheid zien dan hem om zijn hulp te vragen... oef.. Volgende obstakel..
Connect, dit vind ik eerlijk gezegd niet echt goed klinken, als je moet praten en praten en hij regels om gaat buigen...? Je kunt natuurlijk op je vingers natellen dat dit uiteindelijk wel weer ergens een strijdpunt wordt, als de verliefdheid wat is gezakt. En waarom moet er van alles veranderen aan hem en zijn regels? Zie jij wel die man zoals hij is of zie jij een mooi plaatje of een vader voor de kindjes die je dolgraag wilt en vul je zelf het idee van de man in en moet hij daar nu aan gaan voldoen?
En een kans dat hij terug moet/wil, lijkt me inderdaad reeel. Als jij met dat idee absoluut niet om kunt gaan zou ik geen relatie willen hebben. Ik heb ook een multiculturele relatie en toen mijn vriend naar NL kwam heb ik hem beloofd dat als hij hier niet gelukkig was, dat we dan samen op zoek zouden gaan naar een andere plek. Dat zou dus ook in zijn land van herkomst kunnen zijn. Dat is Duitsland, dus niet heel ver weg en niet heel anders, maar ook andere plekken zou ik overwegen. Want ik wil met hem zijn en als dat buiten NL is, waar we nu wonen, is dat ook prima.
woensdag 25 maart 2009 om 18:07
quote:aikidoka schreef op 25 maart 2009 @ 17:30:
[...]
Connect, dit vind ik eerlijk gezegd niet echt goed klinken, als je moet praten en praten en hij regels om gaat buigen...? Je kunt natuurlijk op je vingers natellen dat dit uiteindelijk wel weer ergens een strijdpunt wordt, als de verliefdheid wat is gezakt. En waarom moet er van alles veranderen aan hem en zijn regels? Zie jij wel die man zoals hij is of zie jij een mooi plaatje of een vader voor de kindjes die je dolgraag wilt en vul je zelf het idee van de man in en moet hij daar nu aan gaan voldoen?
En een kans dat hij terug moet/wil, lijkt me inderdaad reeel. Als jij met dat idee absoluut niet om kunt gaan zou ik geen relatie willen hebben. Ik heb ook een multiculturele relatie en toen mijn vriend naar NL kwam heb ik hem beloofd dat als hij hier niet gelukkig was, dat we dan samen op zoek zouden gaan naar een andere plek. Dat zou dus ook in zijn land van herkomst kunnen zijn. Dat is Duitsland, dus niet heel ver weg en niet heel anders, maar ook andere plekken zou ik overwegen. Want ik wil met hem zijn en als dat buiten NL is, waar we nu wonen, is dat ook prima.
En dat vind ik heel mooi gezegd! Maar het ligt er ook natuurlijk aan waar je lief dan naartoe wilt. Ik kan me voorstellen dat Connect niet naar Sudan wil/kan verhuizen mocht hij dat willen?
Ik zou mijn lief ook echt overal achterna gaan. Marokko weet ik nog niet, maar bijvoorbeeld Zuid Spanje (schoonfam woont minder dan 24 u rijden van Zuid spanje) dat zou ik zo doen hoor. Ik ben niet zo vastgepind op 1 plek.
[...]
Connect, dit vind ik eerlijk gezegd niet echt goed klinken, als je moet praten en praten en hij regels om gaat buigen...? Je kunt natuurlijk op je vingers natellen dat dit uiteindelijk wel weer ergens een strijdpunt wordt, als de verliefdheid wat is gezakt. En waarom moet er van alles veranderen aan hem en zijn regels? Zie jij wel die man zoals hij is of zie jij een mooi plaatje of een vader voor de kindjes die je dolgraag wilt en vul je zelf het idee van de man in en moet hij daar nu aan gaan voldoen?
En een kans dat hij terug moet/wil, lijkt me inderdaad reeel. Als jij met dat idee absoluut niet om kunt gaan zou ik geen relatie willen hebben. Ik heb ook een multiculturele relatie en toen mijn vriend naar NL kwam heb ik hem beloofd dat als hij hier niet gelukkig was, dat we dan samen op zoek zouden gaan naar een andere plek. Dat zou dus ook in zijn land van herkomst kunnen zijn. Dat is Duitsland, dus niet heel ver weg en niet heel anders, maar ook andere plekken zou ik overwegen. Want ik wil met hem zijn en als dat buiten NL is, waar we nu wonen, is dat ook prima.
En dat vind ik heel mooi gezegd! Maar het ligt er ook natuurlijk aan waar je lief dan naartoe wilt. Ik kan me voorstellen dat Connect niet naar Sudan wil/kan verhuizen mocht hij dat willen?
Ik zou mijn lief ook echt overal achterna gaan. Marokko weet ik nog niet, maar bijvoorbeeld Zuid Spanje (schoonfam woont minder dan 24 u rijden van Zuid spanje) dat zou ik zo doen hoor. Ik ben niet zo vastgepind op 1 plek.
woensdag 25 maart 2009 om 18:19
Sunshine, snap ik hoor, hoewel ik persoonlijk, behalve de Saudies etc, waar je als vrouw volledig bedekt moet zijn en waarschijnlijk niet eens mag werken, niet zo veel landen meteen afkeuren, zeker niet als we dezelfde deal ook voor mij maken (dus weg als ik er ongelukkig ben). Maar misschien wel als ik er paar keer langer geweest ben.
Connect mag natuurlijk absoluut niet in Soedan willen wonen, maar als je partner daar nou net vandaan komt dan lijkt me dat toch onhandig. Beperkend. En dat zou ik niet een prettig gevoel vinden in een relatie. En heel veel gedoe voor zo'n prille relatie.
Connect mag natuurlijk absoluut niet in Soedan willen wonen, maar als je partner daar nou net vandaan komt dan lijkt me dat toch onhandig. Beperkend. En dat zou ik niet een prettig gevoel vinden in een relatie. En heel veel gedoe voor zo'n prille relatie.
woensdag 25 maart 2009 om 18:48
Ik zeg niet dat zij daar nooit zou willen wonen, ik vroeg het me alleen af.
Maar je hebt wel een punt. Ik sta ook echt wel open voor Marokko, ookal spreek ik de taal niet, maar of ik daar echt zou willen wonen weet ik nog niet haha. Dat is niet zo maar een keuze die je ff snel kunt maken. Terwijl ik over Zuid Spanje dus weer niet zo zou twijfelen
Maar je hebt wel een punt. Ik sta ook echt wel open voor Marokko, ookal spreek ik de taal niet, maar of ik daar echt zou willen wonen weet ik nog niet haha. Dat is niet zo maar een keuze die je ff snel kunt maken. Terwijl ik over Zuid Spanje dus weer niet zo zou twijfelen
woensdag 25 maart 2009 om 20:23
Ik vind dat helemaal niet raar Aikidoka. Waarom is dat gek? Alleen door te praten kom je erachter wat voor de ander belangrijk is en waar je samen een issue hebt of waar je samen een oplossing vind. Ik geef toe, het is wel vermoeiend maar ik denk dat we beter nu een antal zaken op tafel leggen dan dat er straks ineens iets om de hoek komt kijken waar de ander echt niet mee kan leven..
Wat we nu concreet hebben afgesproken is dat we tijdens ramadan hetzelfde met elkaar omgaan qua intimiteiten als nu, alleen dan wel alleen na zonsondergang, Naar aanleiding van wat jullie vertelden vind ik dat wel zo redelijk en ook hebben we het gehad over eventuele kinderen, Mochten die er komen, dan worden ze niet standaard moslim opgevoed, mogen alles eten en drinken en krijgen ze een neutrale opvoeding en mogen ze later zelf kiezen wat ze het liefste willen (wel of geen geloof). Sommigen vinden het vroeg om het daarover te hebben, maar wij niet. Dat waren eigenlijk voor mij de 2 belangrijke dingen en ik vind het helemaal niet raar dat hij zich daarin aanpast. Wel blijf ik een beetje bang dat hij dat nu belooft en dat dat later misschien wordt teruggedraaid. terwijl mijn lief mij meermalen heeft beloofd me nooit pijn te willen doen en overal samen uit te willen komen omdat hij dolgraag bij me wil zijn.
Daarnaast kwam ineens gister ter spraken dat hij zich niet kan voorstellen nooit meer terug te keren naar Soedan, wat mij behoorlijk ik het verkeerde keelgat schoot. Eerder had hij nl al een keer gezgd warschijnlijk niet terug te keren. Ik heb daar toen niet zo op doorgevraagd maar nu zei hij dus zich niet te kunnen voorstellen buiten Soedan te sterven.. Dat was voor mij eigenlijk weer een reden om bijna met hem te stoppen want ik kan me niet voorstellen (nog niet althans) dat ik automatisch in een land ga wonen met een islamitische grondwet. Ik sta best open om te kijken of ik er zou kunnen wonen maar als ik heel eerlijk ben, denk ik niet dat ik daar kan aarden. We kregen best een flinke discussie want als ik had geweten dat hij perse wil terug wilde..! Maar de soep werd niet zo heet gegeten als hij werd opgediend en vriendlief zag op een gegeven moment ook wel in dat ik niet echt heel gelukkig zou zijn in Soedan.
Wat we nu concreet hebben afgesproken is dat we tijdens ramadan hetzelfde met elkaar omgaan qua intimiteiten als nu, alleen dan wel alleen na zonsondergang, Naar aanleiding van wat jullie vertelden vind ik dat wel zo redelijk en ook hebben we het gehad over eventuele kinderen, Mochten die er komen, dan worden ze niet standaard moslim opgevoed, mogen alles eten en drinken en krijgen ze een neutrale opvoeding en mogen ze later zelf kiezen wat ze het liefste willen (wel of geen geloof). Sommigen vinden het vroeg om het daarover te hebben, maar wij niet. Dat waren eigenlijk voor mij de 2 belangrijke dingen en ik vind het helemaal niet raar dat hij zich daarin aanpast. Wel blijf ik een beetje bang dat hij dat nu belooft en dat dat later misschien wordt teruggedraaid. terwijl mijn lief mij meermalen heeft beloofd me nooit pijn te willen doen en overal samen uit te willen komen omdat hij dolgraag bij me wil zijn.
Daarnaast kwam ineens gister ter spraken dat hij zich niet kan voorstellen nooit meer terug te keren naar Soedan, wat mij behoorlijk ik het verkeerde keelgat schoot. Eerder had hij nl al een keer gezgd warschijnlijk niet terug te keren. Ik heb daar toen niet zo op doorgevraagd maar nu zei hij dus zich niet te kunnen voorstellen buiten Soedan te sterven.. Dat was voor mij eigenlijk weer een reden om bijna met hem te stoppen want ik kan me niet voorstellen (nog niet althans) dat ik automatisch in een land ga wonen met een islamitische grondwet. Ik sta best open om te kijken of ik er zou kunnen wonen maar als ik heel eerlijk ben, denk ik niet dat ik daar kan aarden. We kregen best een flinke discussie want als ik had geweten dat hij perse wil terug wilde..! Maar de soep werd niet zo heet gegeten als hij werd opgediend en vriendlief zag op een gegeven moment ook wel in dat ik niet echt heel gelukkig zou zijn in Soedan.
woensdag 25 maart 2009 om 21:02
Vind het allemaal erg heftig klinken Connect. De eerste maanden/jaren zouden toch eigenlijk onbekommerd moeten zijn. Nu snap ik best dat je geen 18 meer bent en wil weten waar je aan toe bent, maar om na 2 maanden relatie al te praten over of je kinderen wel of geen varkensvlees gaan eten later, vind ik toch wel erg ver gaan. Je kunt niet alles uitsluiten en/of vantevoren bespreken. Hoe zit het met werken en kinderen opvoeden? Is dat ook al besproken? En stel dat jullie toch naar Soeden moeten, waar gaan de kinderen dan naar school? Sommige dingen kun je gewoonweg niet vantevoren beoordelen en beslissen, dat komt op het moment zelf. En dat dat moeilijk wordt kan iedereen hier beamen. Aan jou de keus of je deze moeilijkheden gaat opzoeken en ook aan kan.
woensdag 25 maart 2009 om 21:52
quote:siensien schreef op 25 maart 2009 @ 21:02:
Vind het allemaal erg heftig klinken Connect. De eerste maanden/jaren zouden toch eigenlijk onbekommerd moeten zijn. Nu snap ik best dat je geen 18 meer bent en wil weten waar je aan toe bent, maar om na 2 maanden relatie al te praten over of je kinderen wel of geen varkensvlees gaan eten later, vind ik toch wel erg ver gaan. Je kunt niet alles uitsluiten en/of vantevoren bespreken. Hoe zit het met werken en kinderen opvoeden? Is dat ook al besproken? En stel dat jullie toch naar Soeden moeten, waar gaan de kinderen dan naar school? Sommige dingen kun je gewoonweg niet vantevoren beoordelen en beslissen, dat komt op het moment zelf. En dat dat moeilijk wordt kan iedereen hier beamen. Aan jou de keus of je deze moeilijkheden gaat opzoeken en ook aan kan.
Ik vind het inderdaad ook erg snel gaan als ik het allemaal zo lees. Natuurlijk is het goed om open over bepaalde dingen te praten, maar sommige dingen komen ook vanzelf.
Mijn vriend bijvoorbeeld was in het begin erg star over uitgaan. Een vrouw hoort niet in de kroeg, hoort niet na 23u nog buiten te zijn. Ik had hem toen meteen kunnen dumpen omdat dit niet strekt met mijn opvattingen. Maar ik dacht; "Ach, ik zie het wel, misschien draait ie nog wel bij. Natuurlijk gaat hij alles zo sterk neerzetten vanuit zijn cultuur en geloof.' Hij probeert het gewoon, zou gewoon graag willen dat ik net als zijn zusjes ben. Maar goed, dat ben ik niet, dus ik bleef toch tot laat weg gaan. En uitendelijk heeft hij zich daarbij neergelegd, hoe vastberaden hij er in het begin ook over was. En dat is tussen ons met meer dingen zo gegaan. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je nooit weet hoe het gaat lopen, hoeveel je nu ook praat. Hij kan in sommige dingen uiteindelijk soepeler worden en in andere dingen toch veel vasthoudender. Laat ik eerlijk zijn; ik weet ook niet hoe mijn vriend gaat zijn als wij straks kids hebben. Ik heb wel een idee, maar misschien wordt hij wel veel praktiserender dan hij nu is.
You never know...
Vind het allemaal erg heftig klinken Connect. De eerste maanden/jaren zouden toch eigenlijk onbekommerd moeten zijn. Nu snap ik best dat je geen 18 meer bent en wil weten waar je aan toe bent, maar om na 2 maanden relatie al te praten over of je kinderen wel of geen varkensvlees gaan eten later, vind ik toch wel erg ver gaan. Je kunt niet alles uitsluiten en/of vantevoren bespreken. Hoe zit het met werken en kinderen opvoeden? Is dat ook al besproken? En stel dat jullie toch naar Soeden moeten, waar gaan de kinderen dan naar school? Sommige dingen kun je gewoonweg niet vantevoren beoordelen en beslissen, dat komt op het moment zelf. En dat dat moeilijk wordt kan iedereen hier beamen. Aan jou de keus of je deze moeilijkheden gaat opzoeken en ook aan kan.
Ik vind het inderdaad ook erg snel gaan als ik het allemaal zo lees. Natuurlijk is het goed om open over bepaalde dingen te praten, maar sommige dingen komen ook vanzelf.
Mijn vriend bijvoorbeeld was in het begin erg star over uitgaan. Een vrouw hoort niet in de kroeg, hoort niet na 23u nog buiten te zijn. Ik had hem toen meteen kunnen dumpen omdat dit niet strekt met mijn opvattingen. Maar ik dacht; "Ach, ik zie het wel, misschien draait ie nog wel bij. Natuurlijk gaat hij alles zo sterk neerzetten vanuit zijn cultuur en geloof.' Hij probeert het gewoon, zou gewoon graag willen dat ik net als zijn zusjes ben. Maar goed, dat ben ik niet, dus ik bleef toch tot laat weg gaan. En uitendelijk heeft hij zich daarbij neergelegd, hoe vastberaden hij er in het begin ook over was. En dat is tussen ons met meer dingen zo gegaan. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je nooit weet hoe het gaat lopen, hoeveel je nu ook praat. Hij kan in sommige dingen uiteindelijk soepeler worden en in andere dingen toch veel vasthoudender. Laat ik eerlijk zijn; ik weet ook niet hoe mijn vriend gaat zijn als wij straks kids hebben. Ik heb wel een idee, maar misschien wordt hij wel veel praktiserender dan hij nu is.
You never know...
woensdag 25 maart 2009 om 21:58
Connect, volgens mij zeg ik nergens dat ik iets raar vind. Hoe jij het nu aanpakt, met heel veel bespreken en compromissen sluiten zou niet mijn keuze zijn om een relatie op te starten, maar kan voor jou wel de juiste manier zijn om een goede relatie op te bouwen. Dat weet jij gewoon het beste zelf.
Ik geloof niet zo in grote aanpassingen verlangen van een ander, dat is mijn keuze. Ik heb nu een relatie waarin we erg op 1 lijn zitten en dat vind ik erg prettig, deze wil ik houden.
Van mezelf weet ik dat ik misschien in blinde verliefdheid wel grote aanpassingen kan beloven, of mezelf kan beloven en dan ook kan geloven dat ik dat makkelijk aankan, maar dat dat vreselijk gaat wringen als die verliefdheid zakt. En dat is onvermijdelijk, dat dat zakt. Dus dat wil ik niet en wil ik ook niet aan een ander vragen.
Het kan natuurlijk best dat jouw vriend nooit heel erg over dit soort dingen heeft nagedacht en door jouw vragen en bediscussieren voor zichzelf de grenzen kan vastleggen en zien waar hij van zijn tradities en opvoeding vast wil houden en waar hij ze wil laten gaan. Het bespreken is natuurlijk nooit fout.
Ik geloof niet zo in grote aanpassingen verlangen van een ander, dat is mijn keuze. Ik heb nu een relatie waarin we erg op 1 lijn zitten en dat vind ik erg prettig, deze wil ik houden.
Van mezelf weet ik dat ik misschien in blinde verliefdheid wel grote aanpassingen kan beloven, of mezelf kan beloven en dan ook kan geloven dat ik dat makkelijk aankan, maar dat dat vreselijk gaat wringen als die verliefdheid zakt. En dat is onvermijdelijk, dat dat zakt. Dus dat wil ik niet en wil ik ook niet aan een ander vragen.
Het kan natuurlijk best dat jouw vriend nooit heel erg over dit soort dingen heeft nagedacht en door jouw vragen en bediscussieren voor zichzelf de grenzen kan vastleggen en zien waar hij van zijn tradities en opvoeding vast wil houden en waar hij ze wil laten gaan. Het bespreken is natuurlijk nooit fout.
donderdag 26 maart 2009 om 09:50
@ Connect: Ik moet wel zeggen dat het fijn is om te lezen dat jullie wel goed kunnen praten. Maar op 1 ding wil ik toch even inhaken en dat is dat ik denk dat op het moment dat er echt kids komen dat hij echt niet gaat zeggen: ze mogen alles eten wat ze willen en zullen neutraal opgevoed worden. Althans, niet als hij zelf gewoon een flink gelovige moslim is
En dus 5 x per dag bid, halal eet, geen varken eet, niet drinkt, niet rookt etc etc etc. De 5 zuilen naleeft zeg maar
Maar goed je hebt helemaal gelijk praten is goed! Dat hebben mijn lief en ik ook gedaan over deze onderwerpen toen we nog maar net samen waren. Je weet dan precies mijns inziens wat je over dat soort opvattingen kunt verwachten van je partner, en hij/zij van jou
Ben je wel opgelucht na dat gesprek toen of niet?
En dus 5 x per dag bid, halal eet, geen varken eet, niet drinkt, niet rookt etc etc etc. De 5 zuilen naleeft zeg maar
Maar goed je hebt helemaal gelijk praten is goed! Dat hebben mijn lief en ik ook gedaan over deze onderwerpen toen we nog maar net samen waren. Je weet dan precies mijns inziens wat je over dat soort opvattingen kunt verwachten van je partner, en hij/zij van jou
Ben je wel opgelucht na dat gesprek toen of niet?
vrijdag 27 maart 2009 om 01:36
Aikidoka, eens met jou. Wat voor mij ook meespeelt is dat ik voor mezelf wel in staat zou zijn aanpassingen te maken, bijvoorbeeld als ik een vriend zou hebben die niet zou willen dat ik uit zou gaan, zou dat waarschijnlijk best een aanpassing zijn die mogelijk zou zijn voor mij (even afgezien van of het wenselijk is of niet, er van uitgaande dat je gewoon dingen doet om de relatie te behouden).
Maar, als ik een dochter zou hebben, zou ik haar van zijn leven niet op willen voeden met het idee dat zij niet uit mag gaan tot ze 18 is of uit huis is, want dat een 'goede vrouw' niet uitgaat, bijvoorbeeld. En als ik een zoon had zou ik trouwens ook niet willen dat die zo opgevoed zou worden. Dat is voor mij heel belangrijk! (en ik heb nog niet eens kinderen)
Ik kan zelf wel aanpassingen maken omdat ik die wil maken, maar ik zou het niet kunnen verkroppen kinderen op te voeden volgens denkbeelden die niet de mijne zijn. En laten we wel wezen, je zal mij er nooit van kunnen overtuigen bv. dat 'een goede vrouw niet uitgaat'. Als ik zou besluiten niet meer uit te gaan, zou dat puur zijn voor mijn partner en niet omdat ik ook overtuigd ben van zulke ideeën.
Daarom denk ik dat het belangrijk is qua ideeën op één lijn te zitten, en niet alleen qua daden.
Maar, als ik een dochter zou hebben, zou ik haar van zijn leven niet op willen voeden met het idee dat zij niet uit mag gaan tot ze 18 is of uit huis is, want dat een 'goede vrouw' niet uitgaat, bijvoorbeeld. En als ik een zoon had zou ik trouwens ook niet willen dat die zo opgevoed zou worden. Dat is voor mij heel belangrijk! (en ik heb nog niet eens kinderen)
Ik kan zelf wel aanpassingen maken omdat ik die wil maken, maar ik zou het niet kunnen verkroppen kinderen op te voeden volgens denkbeelden die niet de mijne zijn. En laten we wel wezen, je zal mij er nooit van kunnen overtuigen bv. dat 'een goede vrouw niet uitgaat'. Als ik zou besluiten niet meer uit te gaan, zou dat puur zijn voor mijn partner en niet omdat ik ook overtuigd ben van zulke ideeën.
Daarom denk ik dat het belangrijk is qua ideeën op één lijn te zitten, en niet alleen qua daden.
