Reizen
alle pijlers
'Ask the captain'
donderdag 14 september 2017 om 23:16
donderdag 18 april 2019 om 23:15
Super bedankt!! Gerustgesteldcygnus schreef: ↑18-04-2019 20:01In feite staat een vliegend vliegtuig altijd in brand, namelijk in de motoren. Beetje flauw, maar is in feite wel waar.
Om eerlijk te zijn: brand aan boord is het naarste wat kan gebeuren. Vandaar dat er allerlei maatregelen zijn genomen: de motoren en vrachtruimtes hebben blussystemen en in de cabine zijn brandblussers voor handen. Dat zijn Halonblussers, uitermate effectief. De luchtvaart is nu nog de enige sector die ze mag gebruiken, Halon is erg schadelijk voor de ozonlaag.
Er zijn ook waterblussers, maar dat werkt alleen bij brand van vaste, niet-gevaarlijke stoffen. Uiteraard traint het cabinepersoneel in het blussen van brand, één keer per jaar,, cockpit ook eens in de 3 jaar.
In het geval van een elektrische brand, zeg kortsluiting, kunnen we vrijwel alle systemen uitschakelen. Daarom zitten er zoveel ‘knopjes’ in de cockpit, de meeste zijn zekeringen.
Ontploffingen komen nauwelijks voor. Er is ook niet zoveel wat kan ontploffen: brandstof heeft een heel hoog vlampunt, er gebeurt niets als je een brandende lucifer in kerosine gooit. Alleen brandstofdamp kan dat wel, vandaar dat brandstoftanks gelucht worden.
Botsingen zijn ook zeer zeldzaam. De verkeersleiding doet het werk goed, en als daar eens een fout wordt gemaakt hebben we nog een systeem aan boord wat ons vertelt hoe we een botsing moeten vermijden. Het heet Traffic Colission Avoidance System, of TCAS. Google het maar eens.
Beetje gerustgesteld?
vrijdag 19 april 2019 om 10:33
In beide, zeer onwaarschijnlijke gevallen, heb je een groot voordeel: je merkt er zelf hoogst waarschijnlijk helemaal niets van.mimi32 schreef: ↑18-04-2019 17:43Binnen een aantal dagen stap ik ook sinds jaren weer in het vliegtuig en ik merk dat de laatste dagen begint de spanning weer wat toe te nemen.
Mijn 2 grootste angsten: brand/ontploffing aan boord of in botsing komen met een ander toestel...Sorry, deze vragen/angsten zijn vast in de vorige 97 pagina's al eens aan bod gekomen, maar ik heb niet alle pagina's doorgenomen...
Dat is wel wat anders dan bij een auto-ongeluk of een aanrijding op de fiets, twee dingen waarbij alleen in Nederland al veel meer slachtoffers vallen dan bij alle vluchten wereldwijd bij elkaar.
vrijdag 19 april 2019 om 10:35
Als die hetzelfde ritme aanhouden dat ik aanhoudt voor een reisje van een dag of twee a drie dan hebben ze er waarschijnlijk weinig last van. Je blijft dan gewoon in de tijdzone van je thuisbasis. Dus als je naar de VS vliegt ga je relatief vroeg naar bed en sta je vroeg op.Coconuts12 schreef: ↑19-04-2019 10:13Mss is deze vraag allang gesteld. Ik kom zojuist van boord van een een intercontinentale vlucht en vroeg me af of piloten en crew ook wel eens last hebben van een jetlag.
Lastiger is het m.i. als je heen met een dagvlucht komt en terug een nachtvlucht moet doen: je moet dan op een voor je ongebruikelijke tijd slapen.
vrijdag 19 april 2019 om 17:41
Oh maar ik had het ook niet over een een arts die toevallig aan boord is. Nee die kan die beslissing niet nemen inderdaad. Die kan wel roepen dat het nodig is maar bij ons is het enkel en alleen GMS die dat beslist in medische gevallen. (Tenzij ze uitzonderlijk niet bereikbaar zijn, dan staat de captain er alleen voor) Aan de captain vervolgens de verantwoordelijkheid om te bepalen of dat mogelijk/veilig is. En zo komt de eindbeslissing tot stand.cygnus schreef: ↑17-04-2019 10:24Dat is zo collega, maar het net iets meer dan dat. Dat is denk ik wat Kadanz ook bedoelt. De beslissing is aan de gezagvoerder ook in juridische zin. Dus een arts die adviseert uit te wijken kan nooit verantwoordelijk gehouden worden voor de beslissing van de captain.
Ook als een toevallige arts aan boord beslist dat een bepaalde behandeling nodig is, moeten wij checken met GMS of dat uitgevoerd mag/moet worden. Allemaal om juridisch in orde te zijn.
GMS is een dienst van de maatschappij die weet welke middelen we aan boord hebben en die op de hoogte zijn van wat de crew kan/mag uitvoeren. Ik ben intens dankbaar dat we die dienst hebben omdat zij de verantwoordelijkheid dragen (tenzij we hen niet geconsulteerd hebben of hun instructies niet (juist) hebben gevolgd).
Veel haakjes en "tenzij"
Maar het is dan ook een delicaat proces.
vrijdag 19 april 2019 om 18:22
Ja!!!!Coconuts12 schreef: ↑19-04-2019 10:13Mss is deze vraag allang gesteld. Ik kom zojuist van boord van een een intercontinentale vlucht en vroeg me af of piloten en crew ook wel eens last hebben van een jetlag.
Mijn lieve god... vorige maand nog.Pure ellende. De multisector die ik het meest vrees is HB-SYD-CHC-SYD-HB. (HB: Homebase) Reizen naar het oosten (bvb Australië) schijnt erger te zijn dan reizen naar het westen (bvb Amerika). Als je naar Australië vliegt sla je een halve dag over. Man oh man...
Tijdens die 5 dagen vliegen verlies ik compleet het besef van tijd. Ik heb geen idee hoe laat het overal is in de wereld of welke dag het is. Laat staan dat ik kan bijhouden wanneer ik nu ook alweer moet eten.
Mijn lichaam snapt helemaal niet meer wanneer het moet slapen. Ook niet als ik hints geef door de kamer te verduisteren, een slaapmasker te dragen of oordopjes in doe. Het probleem is dat ik geen tijd heb om mij aan te passen aan het lokale ritme. Ik ben overal maar een 24h.
Mij aan het ritme thuis houden werkt vaak ook niet door de timing van de vluchten. Het is dus proberen te slapen wanneer het kan. En als je lichaam dan niet mee wilt werken, lig je gewoon wakker. Punt. Vorige maand kon ik een week niet slapen. Ik kwam max aan 3h per nacht. Sindsdien heb ik lichte slaappillen in huis voor zulke noodgevallen.
De vraag die crew elkaar altijd stelt is: "Hoe heb je geslapen?". Juist omdat dat zo'n moeilijk doch belangrijk punt is. We begroeten elkaar ook altijd met "Goedemorgen!" ongeacht het tijdstip van de dag. 9/10 keer komen we inderdaad ook net uit bed. We slapen meerdere keren op een dag. Net na een vlucht om de ergste vermoeidheid te lijf te gaan en dan blijven we wakker tot de avond om dan weer te gaan slapen in een poging ons ritme te houden. Soms doen we ook nog een dutje tussendoor als het dutje na de vlucht niet afdoende bleek. Of we slapen 13h aan een stuk. Ik heb zelfs verhalen gehoord van volledige layovers/vrije dagen in bed. (24h aan een stuk! Met het uniform nog aan.)
Ik kom nu ook van Australië maar in combinatie met Bangkok. Dat viel goed mee. Doodmoe. Maar geen jetlag! Ik kan gewoon slapen.
En tijdens de layovers kon ik ook relatief goed slapen.Wees dus lief voor je cabin crew want die hebben misschien ook een jetlag. Alleen kan jij rustig onderuit zakken terwijl de crew naar de galley rent voor jouw glaasje wijn.
Doen we trouwens graag want zo duurt de vlucht minder lang en blijven we wakker.Weet wel, flight crew krijgt gelukkig meer rust. En mijn maatschappij is niet Europees dus die hanteren echt minimum rusttijden. Europese crew hebben het beter. Maar ik heb hier bewust voor gekozen omdat het crewleven veel spectaculairder is (en het loon is ook hoger): Ik zie de hele wereld in 1 maand! Dan slaap ik wel wat meer als ik thuis ben.
Nu ga ik, jawel, slapen.
vrijdag 19 april 2019 om 18:38
Ik ben erg bang om opgesloten te zitten in kleine ruimtes en mijn fijne motoriek is waardeloos. Het toilet in een vliegtuig probeer ik te vermijden. Ik heb gehoord dat het van buitenaf open kan worden gemaakt, klopt dat? Er zit wel een noodknop, maar wordt het geaccepteerd als je die gebruikt voor chronische onhandigheid (en dus al panikerend de deur niet meer open krijgend), en dus niet voor medische noodzaak? En hoe discreet is dat dan?
En dan nog iets; in Indonesië werden mannen en vrouwen gesplitst bij de douane en dat vond ik onprettig, vooral omdat ik dit niet wist. Was mijn man zeker 10m kwijt en daarop niet voorbereid (ik liep bijvoorbeeld weg met zijn papieren, want die draag ik altijd bij me). Is er ergens een lijst met luchtvelden die dit doen, want dan kan ik me beter voorbereiden.
#angsthaas
En dan nog iets; in Indonesië werden mannen en vrouwen gesplitst bij de douane en dat vond ik onprettig, vooral omdat ik dit niet wist. Was mijn man zeker 10m kwijt en daarop niet voorbereid (ik liep bijvoorbeeld weg met zijn papieren, want die draag ik altijd bij me). Is er ergens een lijst met luchtvelden die dit doen, want dan kan ik me beter voorbereiden.
#angsthaas
vrijdag 19 april 2019 om 19:15
Ja, de toiletten kunnen van buitenaf van het slot gehaald en geopend worden, dus in geval van nood kan het toilet altijd geopend worden. De noodknop wordt regelmatig gebruikt door iemand die denkt dat'ie daarmee door kan trekken oid. In dat geval loopt er een crewlid naar de desbetreffende wc en klopt op de deur of alles in orde is. Bij geen gehoor of paniek wordt de deur opengemaakt.
En over jetlag: ik heb mijn hele carriere één permanente jetlag gehad. Wat ik pas merkte toen ik ongeveer een jaar gestopt was. Pas toen dacht ik 'hey ik ben niet meer moe'.
En over jetlag: ik heb mijn hele carriere één permanente jetlag gehad. Wat ik pas merkte toen ik ongeveer een jaar gestopt was. Pas toen dacht ik 'hey ik ben niet meer moe'.
vrijdag 19 april 2019 om 21:08
TCAS werkt met ‘possible colission time’, de tijd nog te gaan tot een mogelijk ‘conflict’. 45 tot 25 sec. krijg je als vlieger een zogenaamde Traffic Alert, of TA. In het scherm wordt de ‘intruder’, het andere vliegtuig dus, een geel symbool en er je krijgt een stem te horen die zegt “TRAFFIC”. Tijd voor ons om naar buiten te gaan kijken en alle lampen aan te zetten. Binnen de 25 sec. wordt de intruder rood en krijg je stuurcommando’s om in hoogte een botsing te vermijden, de zogenaamde Resolution Advisory of RA. Dit is een verplichte manoeuvre die we zonder autopilot moeten uitvoeren. Ook vertelt de stem ons of we omhoog of juist omlaag moeten. Het systeem vertelt ons daarna ook weer wanneer het conflict vermeden is.morty schreef: ↑18-04-2019 20:56Cygnus ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe dat TCAS precies werkt.
Op welke afstand van een ander vliegtuig moet je zijn voordat het reageert? En heb je dat bijvoorbeeld regelmatig dat hij aanslaat of is dat echt alleen als er iets mis gaat bij de luchtverkeersleiding? En hoe is dat dan als je gaat landen, dan zijn er toch heel veel vliegtuigen dichtbij? Hoor je dan de hele tijd een alarm?
Nog een ander vraagje; tijdens een lange vlucht zoals naar Bali of zuid Afrika vlieg je over een heleboel minder goed ontwikkelde landen. Hoe is het contact dan met de luchtverkeersleiding daar? Is hun Engels dan wel goed en heb je als piloot dan net zoveel vertrouwen in hen als in Nederlandse luchtverkeersleiders?
Het mooie van TCAS is dat de twee systemen aan boord van de betrokken vliegtuigen met elkaar communiceren, zodat de één omhoog en de ander omlaag gestuurd wordt. Bovendien kan het systeem omgaan met meerdere intruders.
Krijgen we regelmatig RAs of TAs? Nee, ze zijn zeer zeldzaam, TAs wat minder zeldzaam dan RAs. Bij de landing vlieg je inderdaad soms erg dicht bij andere toestellen, zeker bij b.v. een landing op San Francisco. Maar... TCAS schakelt automatisch over naar ‘TA only’ onder de 300m. Eventueel kunnen we zelf het systeem nog in TA only zetten. Dus ook bij de landing krijgen we in principe geen valse waarschuwingen.
De verkeersleiding in - met name - Afrika wordt ook steeds beter. Meer gebieden tegenwoordig met radar (heel Egypte b.v.). In sommige stukken waar de radioverbinding slecht is wordt tegenwoordig gebruik gemaakt van datalink, dat is in feite nog beter dan radio. In de steeds kleiner wordende gebieden waar de verkeersleiding nog steeds niet op niveau is hebben we procedures om gegevens op een vaste radiofrequentie uit te zenden, zodat vliegers onderling een mogelijk conflict kunnen herkennen en eventueel oplossen. Ook dit zijn voorgeschreven procedures, maar ikzelf heb dat nog niet nodig gehad om een conflict op te lossen.
In Afrika is het niveau van verkeersleiding de laatste tien jaar echt sterk verbeterd. De verkeersleider spreken over het algemeen best goed Engels. Ook wat betreft dat laatste zijn er niveaus waar zowel vliegers als verkeersleiders internationaal aan moeten voldoen, de Language Proficiency English, of LPE. Onder LPE4 mag je niet meedoen, ikzelf heb LPE6...
Fate is just the weight of circumstances
vrijdag 19 april 2019 om 21:58
zaterdag 20 april 2019 om 06:58
.
zaterdag 20 april 2019 om 10:35
Oh maar dat weet ik! Vluchten naar BRU en AMS zijn favoriet onder de crew hier. Die passagiers zijn altijd vriendelijk en "makkelijk" zeggen ze. En dat ervaar ik zelf ook zo. Ik weet ze er ook altijd uit te plukken op andere vluchten. Die krijgen van mij net even wat meer aandachtCoconuts12 schreef: ↑19-04-2019 21:58Stampertje en TrolleyDolly, bedankt voor jullie antwoorden! Duidelijk hoe dat voor jullie is en dat lijkt me echt niet altijd gemakkelijk.
TrolleyDolly, ik ben altijd vriendelijk tegen de crew. En vraag me altijd af hoe het kan dat zij er 's morgens nog zo fris bij (lijken) te lopen en ik niet
Een hoop make-up en koffie maakt een hoop goed! En vaak zijn we ook nog redelijk fris. Ik krijg veel energie terug van de passagiers. Een glimlach en een grapje doen wonderen en je krijgt er een hoop voor terug. En vergeet niet dat we voortdurend rondrennen. Als ik 6h lang stil zit of slaap ben ik ook duf. Collega's die in de galley bivakkeren snap ik niet.
zaterdag 20 april 2019 om 11:13
Ja, dat kan eenvoudig. Je kunt natuurlijk ook aan iemand vragen om voor de deur te blijven staan. Nadeel is dat het licht in veel toestellen erg gedimd is als je de deur niet op slot hebt zitten. Maar als iemand die voor de deur staat weet hoe je de deur van buiten open maakt, hoef je alleen maar de kloppen op de deur als je in paniek raakt.Tamago schreef: ↑19-04-2019 18:38Ik ben erg bang om opgesloten te zitten in kleine ruimtes en mijn fijne motoriek is waardeloos. Het toilet in een vliegtuig probeer ik te vermijden. Ik heb gehoord dat het van buitenaf open kan worden gemaakt, klopt dat? Er zit wel een noodknop, maar wordt het geaccepteerd als je die gebruikt voor chronische onhandigheid (en dus al panikerend de deur niet meer open krijgend), en dus niet voor medische noodzaak? En hoe discreet is dat dan?
zaterdag 20 april 2019 om 11:23
Zelf probeer ik zoveel mogelijk in de dagen voor een reis al aanpassingen aan mijn schema te doen. Dus als ik naar de VS ga, dan ga ik in de dagen ervoor in Nederland relatief laat naar bed en sta ik wat later op (later naar werk). Zo verschuif je je schema alvast en zijn die 6-9 uur tijdsverschil niet meer zo'n issue.
Daarbij is inderdaad van west naar oost veel taaier dan van oost naar west. Oost naar west maakt je dag namelijk langer, terwijl west naar oost een stuk van je nacht afhaalt. Dat inhalen is een stuk lastiger. Als je een reis naar meerdere bestemmingen plant, zou ik zoveel mogelijk west gaan in één keer en dan geleidelijk oost terug. Dus bijv. eerst naar San Francisco, dan naar New York en dan terug naar Nederland ipv eerst naar New York en dan naar San Francisco en Amsterdam.
En de nachtvluchten naar het oosten probeer ik wel goed te timen zodat ik zoveel mogelijk kan slapen. Dus het liefst een zo laat mogelijk vertrek lokale tijd dat je in het vliegtuig zoveel mogelijk kunt slapen. Dat maakt het een stuk prettiger. Maar dat gaat natuurlijk niet op voor crew.
Maar het kost je makkelijk vijf dagen om een jet lag kwijt te raken.
zaterdag 20 april 2019 om 12:46
Ik had een nachtvlucht donderdag op vrijdag van 9,5 uur. De crew was 's ochtends nog net zo fris als de middag ervoor en even vriendelijk. Aan drinken geen gebrek op deze vlucht. Zij zorgden goed voor de passagiers dan is vriendelijk terug doen een kleine moeite.TrolleyDolly schreef: ↑20-04-2019 10:35Oh maar dat weet ik! Vluchten naar BRU en AMS zijn favoriet onder de crew hier. Die passagiers zijn altijd vriendelijk en "makkelijk" zeggen ze. En dat ervaar ik zelf ook zo. Ik weet ze er ook altijd uit te plukken op andere vluchten. Die krijgen van mij net even wat meer aandacht
Een hoop make-up en koffie maakt een hoop goed! En vaak zijn we ook nog redelijk fris. Ik krijg veel energie terug van de passagiers. Een glimlach en een grapje doen wonderen en je krijgt er een hoop voor terug. En vergeet niet dat we voortdurend rondrennen. Als ik 6h lang stil zit of slaap ben ik ook duf. Collega's die in de galley bivakkeren snap ik niet.
zaterdag 20 april 2019 om 14:25
Als cabincrew heb je daar helaas geen tijd voor, al die aanpassingen, en ook niet om je jetlag kwijt te raken en het stapelt zich alleen maar op omdat je geen tijd hebt om het van je af te slapen.Stampertje12 schreef: ↑20-04-2019 11:23Zelf probeer ik zoveel mogelijk in de dagen voor een reis al aanpassingen aan mijn schema te doen. Dus als ik naar de VS ga, dan ga ik in de dagen ervoor in Nederland relatief laat naar bed en sta ik wat later op (later naar werk). Zo verschuif je je schema alvast en zijn die 6-9 uur tijdsverschil niet meer zo'n issue.
Daarbij is inderdaad van west naar oost veel taaier dan van oost naar west. Oost naar west maakt je dag namelijk langer, terwijl west naar oost een stuk van je nacht afhaalt. Dat inhalen is een stuk lastiger. Als je een reis naar meerdere bestemmingen plant, zou ik zoveel mogelijk west gaan in één keer en dan geleidelijk oost terug. Dus bijv. eerst naar San Francisco, dan naar New York en dan terug naar Nederland ipv eerst naar New York en dan naar San Francisco en Amsterdam.
En de nachtvluchten naar het oosten probeer ik wel goed te timen zodat ik zoveel mogelijk kan slapen. Dus het liefst een zo laat mogelijk vertrek lokale tijd dat je in het vliegtuig zoveel mogelijk kunt slapen. Dat maakt het een stuk prettiger. Maar dat gaat natuurlijk niet op voor crew.
Maar het kost je makkelijk vijf dagen om een jet lag kwijt te raken.
Voor mij werkt van west naar oost trouwens beter dan andersom.
zaterdag 20 april 2019 om 14:52
donderdag 2 mei 2019 om 23:31
Bijna alles hier meegelezen, erg interessant! Het heeft mij zeker wat geholpen met mijn lichte vliegangst...
Ik vroeg mij af hoe jullie vliegers omgaan met de verantwoordelijkheid (druk?) die jullie dragen van bijvoorbeeld veiligheid van de passagiers/ overige bemanningsleden?
En hebben zaken als bezuinigingen/ aangepaste wetgevingen hier ook een rol in?
Ik vroeg mij af hoe jullie vliegers omgaan met de verantwoordelijkheid (druk?) die jullie dragen van bijvoorbeeld veiligheid van de passagiers/ overige bemanningsleden?
En hebben zaken als bezuinigingen/ aangepaste wetgevingen hier ook een rol in?
Joe.
vrijdag 3 mei 2019 om 01:04
Lastige vraag Bloemenmeisje, met de verantwoordelijkheid zijn we over het algemeen niet erg bezig. Je denkt als vlieger niet aan al die mensen achterin als je de landing maakt. Maar dat is als alles normaal verloopt. Natuurlijk pakken we de verantwoordelijkheid als de omstandigheden er om vragen, zoals in medische gevallen zoals al uitgebreid aan bod is gekomen. Maar alles staat in het teken van veiligheid, dat is voor ons ‘business as usual’. Ook wordt er naar mijn beleving niet bezuinigd op veiligheid, integendeel zelfs. Zo heeft de KLM de laatste tijd behoorlijk geïnvesteerd in training: nieuwe simulators voor cabinebemanningen bijvoorbeeld.Bloemenmeisje97 schreef: ↑02-05-2019 23:31Bijna alles hier meegelezen, erg interessant! Het heeft mij zeker wat geholpen met mijn lichte vliegangst...
Ik vroeg mij af hoe jullie vliegers omgaan met de verantwoordelijkheid (druk?) die jullie dragen van bijvoorbeeld veiligheid van de passagiers/ overige bemanningsleden?
En hebben zaken als bezuinigingen/ aangepaste wetgevingen hier ook een rol in?
Regelgeving moet je zien als het minimum dat je als maatschappij moet doen qua veiligheid. De meeste maatschappijen doen meer dan dat minimum. Het heeft ook commerciële waarde, want niemand wil met een minder veilige maatschappij vliegen. Maar ook die regelgeving heeft veiligheid als doel, dus dat is geen ‘stoorzender’. En toezicht vanuit de autoriteiten op veiligheid is alleen maar goed, in mijn ogen...
Fate is just the weight of circumstances
vrijdag 3 mei 2019 om 08:52
Tijdje geleden dat ik een vraag stelde.
Cygnus, je hebt wellicht het een en ander meegekregen van de staking van SAS piloten. Ik kan me nog herinneren dat SAS eind 2012 op het randje van failliet stond.
Het is me maar matig duidelijk wat het doel was van die pilotenstaking, wel dat het een lange staking was en dat het SAS goud moet hebben gekost. Enig idee wat er speelde?
Cygnus, je hebt wellicht het een en ander meegekregen van de staking van SAS piloten. Ik kan me nog herinneren dat SAS eind 2012 op het randje van failliet stond.
Het is me maar matig duidelijk wat het doel was van die pilotenstaking, wel dat het een lange staking was en dat het SAS goud moet hebben gekost. Enig idee wat er speelde?
vrijdag 3 mei 2019 om 21:39
Cygnus, hartelijk dank voor je uitleg over het voorkomen dat twee vliegtuigen op elkaar botsen. Ik vlieg regelmatig en het is mijn grootste angst dat dat gebeurt als de verkeersleiding even niet oplet. Maar zoals ik het lees hebben de piloten ook nog wel wat manieren om dat op te lossen
Mijn andere angst is dat een vliegtuig neerstort maar door dit topic (de reacties van alle mensen die in de luchtvaart werken) heb ik er vertrouwen in dat ook daarvoor vele veiligheidsmaatregelen getroffen zijn.
Ik heb echt diep respect voor het personeel in de cabine, altijd vriendelijk en behulpzaam terwijl ik me realiseer dat zij ook wel een jetlag zullen hebben. Vorig jaar had ik een nachtvlucht terug vanuit de Verenigde Staten en in het rijtje naast mij zat een wat oudere vrouw die volgens mij geestelijk niet meer helemaal bij was. Ze stelde steeds hele vreemde vragen en stond ongeveer ieder kwartier op omdat ze langs de man naast haar wilde om iets te pakken (wat was niet duidelijk). Op een gegeven moment begon dat die man steeds meer op de zenuwen te werken omdat hij wilde slapen maar de vrouw wilde niet met hem van plek ruilen, dat stelden de stewardessen haar voor. Uiteindelijk heb ik op hun verzoek met die man van plaats geruild, ze kwamen ieder kwartier langs om die mevrouw te vragen hoe het ging en om mij te voorzien van nieuwe zoutjes. Ik vond het echt heel knap hoe ze dat oplosten, ik heb zelf ook werk waar ik met lastige mensen te maken heb maar ik hoef niet vriendelijk en diplomatiek te blijven
Mijn andere angst is dat een vliegtuig neerstort maar door dit topic (de reacties van alle mensen die in de luchtvaart werken) heb ik er vertrouwen in dat ook daarvoor vele veiligheidsmaatregelen getroffen zijn.
Ik heb echt diep respect voor het personeel in de cabine, altijd vriendelijk en behulpzaam terwijl ik me realiseer dat zij ook wel een jetlag zullen hebben. Vorig jaar had ik een nachtvlucht terug vanuit de Verenigde Staten en in het rijtje naast mij zat een wat oudere vrouw die volgens mij geestelijk niet meer helemaal bij was. Ze stelde steeds hele vreemde vragen en stond ongeveer ieder kwartier op omdat ze langs de man naast haar wilde om iets te pakken (wat was niet duidelijk). Op een gegeven moment begon dat die man steeds meer op de zenuwen te werken omdat hij wilde slapen maar de vrouw wilde niet met hem van plek ruilen, dat stelden de stewardessen haar voor. Uiteindelijk heb ik op hun verzoek met die man van plaats geruild, ze kwamen ieder kwartier langs om die mevrouw te vragen hoe het ging en om mij te voorzien van nieuwe zoutjes. Ik vond het echt heel knap hoe ze dat oplosten, ik heb zelf ook werk waar ik met lastige mensen te maken heb maar ik hoef niet vriendelijk en diplomatiek te blijven
