Relaties
alle pijlers
Wellicht relatie beeindigen
vrijdag 27 maart 2009 om 14:22
Ik heb even goed gekeken op deze pijler en zie veel bruikbare topics, maar zou toch heel graag het volgende aan jullie willen voorleggen. Vaak heeft men hier toch wel hele goede adviezen.
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 9 jaar bij elkaar en het is mijn eerste liefde. Ik wordt dit jaar 27 en ben nu al een tijdje aan het twijfelen of ik met hem verder moet gaan.
Andere zullen onze relatie als "perfect" omschrijven en eerlijk gezegt is het ook wel een lieverd. Mijn gevoel zegt het laatste (half) jaar, dat dit het toch niet gaat worden.
Hij is altijd veel weggeweest en de laatste paar jaar, zitten we echt bij elkaar op de lip. Ik ben zo bang de verkeerde keus te maken. Wat als ik bij hem weg ga en ik krijg spijt, maar ja als ik nu blijf en dit gevoel ook en we hebben straks een kindje, dan ben ik nog verder van huis.
We hebben nu een koophuis en ik eigenlijk alles wat mijn hartje begeert en toch voel ik me af en toe behoorlijk alleen in mijn relatie. Ik regel echt alles, neem de initatieven, neit dat hij niets doet integendeel maar niets extra's.
Met andere woorden ik twijfel of ik hiermee door moet gaan en zou graag dit weekend het op tafel willen gooien. ik weet alleen dat als ik dit doe het ook echt over is, hij zal niet voor mij gaan vechten.
En dan? Hoe moet het dan verder?
In ieder geval alvast bedankt voor de eventuele reacties.
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 9 jaar bij elkaar en het is mijn eerste liefde. Ik wordt dit jaar 27 en ben nu al een tijdje aan het twijfelen of ik met hem verder moet gaan.
Andere zullen onze relatie als "perfect" omschrijven en eerlijk gezegt is het ook wel een lieverd. Mijn gevoel zegt het laatste (half) jaar, dat dit het toch niet gaat worden.
Hij is altijd veel weggeweest en de laatste paar jaar, zitten we echt bij elkaar op de lip. Ik ben zo bang de verkeerde keus te maken. Wat als ik bij hem weg ga en ik krijg spijt, maar ja als ik nu blijf en dit gevoel ook en we hebben straks een kindje, dan ben ik nog verder van huis.
We hebben nu een koophuis en ik eigenlijk alles wat mijn hartje begeert en toch voel ik me af en toe behoorlijk alleen in mijn relatie. Ik regel echt alles, neem de initatieven, neit dat hij niets doet integendeel maar niets extra's.
Met andere woorden ik twijfel of ik hiermee door moet gaan en zou graag dit weekend het op tafel willen gooien. ik weet alleen dat als ik dit doe het ook echt over is, hij zal niet voor mij gaan vechten.
En dan? Hoe moet het dan verder?
In ieder geval alvast bedankt voor de eventuele reacties.
vrijdag 27 maart 2009 om 15:19
Dus je keuzes (oke oke, lichtelijk gechargeerd)
Optie 1: je gaat door met je knappe kerel, je mooie koophuis, je goedgevulde portemonnee en voldoet aan de verwachtingen uit je omgeving. Als het mee zit heb je over een paar jaar leuke kinderen en zitten jullie 's avonds om de beurt te lachen om tv programma's. Gebeurt er iets heftigs in jouw leven, dan zul je dat zonder steun van hem moeten verwerken. Wil je een diep gesprek of horen dat je mooi bent, dan zul je het buiten je relatie moeten zoeken.
Optie 2: Je gaat niet door met deze relatie. Zult op zoeken moeten naar nieuwe woonruimte of financiële middelen om hem uit te kopen. Voorlopig waarschijnlijk geen kans op kinderen (tenzij je de ideale man morgen toevallig tegenkomt en je direct gepland of ongepland zwanger raakt), maar wel de mogelijkheid om uit te kijken naar een man met wie je diepe gesprekken kunt hebben, met wie je samen kunt lachen, die jou steunt als je het moeilijk hebt, jou het gevoel geeft dat je 'zijn' meisje bent en dat hij je niet zomaar bereid is om jou in te ruilen voor 10 anderen en die weet wat hij mooi aan je vindt en met wie je op de langere termijn misschien weer een mooi koophuis kunt zoeken.
Het gesprek en de komende maanden zullen heel heftig zijn, maar ik weet wel welk toekomstperspectief mij het meest aantrekt.
Helpt het je misschien als je vast een afspraak hebt met bv een vriendin om na het gesprek met je vriend te kunnen gaan uithuilen en evt blijven slapen? Iemand die je wel steunt, dus?
Optie 1: je gaat door met je knappe kerel, je mooie koophuis, je goedgevulde portemonnee en voldoet aan de verwachtingen uit je omgeving. Als het mee zit heb je over een paar jaar leuke kinderen en zitten jullie 's avonds om de beurt te lachen om tv programma's. Gebeurt er iets heftigs in jouw leven, dan zul je dat zonder steun van hem moeten verwerken. Wil je een diep gesprek of horen dat je mooi bent, dan zul je het buiten je relatie moeten zoeken.
Optie 2: Je gaat niet door met deze relatie. Zult op zoeken moeten naar nieuwe woonruimte of financiële middelen om hem uit te kopen. Voorlopig waarschijnlijk geen kans op kinderen (tenzij je de ideale man morgen toevallig tegenkomt en je direct gepland of ongepland zwanger raakt), maar wel de mogelijkheid om uit te kijken naar een man met wie je diepe gesprekken kunt hebben, met wie je samen kunt lachen, die jou steunt als je het moeilijk hebt, jou het gevoel geeft dat je 'zijn' meisje bent en dat hij je niet zomaar bereid is om jou in te ruilen voor 10 anderen en die weet wat hij mooi aan je vindt en met wie je op de langere termijn misschien weer een mooi koophuis kunt zoeken.
Het gesprek en de komende maanden zullen heel heftig zijn, maar ik weet wel welk toekomstperspectief mij het meest aantrekt.
Helpt het je misschien als je vast een afspraak hebt met bv een vriendin om na het gesprek met je vriend te kunnen gaan uithuilen en evt blijven slapen? Iemand die je wel steunt, dus?
vrijdag 27 maart 2009 om 15:23
Wow Starlights, jij slaat de spijker wel op de kop hoor! En erg confronterend moet ik zeggen.
Ik heb morgen al een dag met een zeer goede vriendin ingepland en ga alles eens goed met haar bespreken.
Mijn besluit staat inderdaad al wel vast alleen nog een portie lef vinden, weet iemand waar ik dat kan kopen
Ik hoop eigenlijk dat ik hem kan uitkopen, maar dat is afwachten. Ik snap trouwens wel dat een man niet aan al mijn gestelde eisen kan voldoen, maar de meeste belangrijke voor mij dan moet toch wel lukken?
Ik heb morgen al een dag met een zeer goede vriendin ingepland en ga alles eens goed met haar bespreken.
Mijn besluit staat inderdaad al wel vast alleen nog een portie lef vinden, weet iemand waar ik dat kan kopen
Ik hoop eigenlijk dat ik hem kan uitkopen, maar dat is afwachten. Ik snap trouwens wel dat een man niet aan al mijn gestelde eisen kan voldoen, maar de meeste belangrijke voor mij dan moet toch wel lukken?
vrijdag 27 maart 2009 om 15:27
Suusplank, herkenbaar verhaal. Ben nu 35, maar toen ik 28 was stond ik voor hetzelfde dilemma. Voor de buitenwereld een 'ideaal' koppel met alles erop en eraan, maar voor mij niet genoeg. Om precies dezelfde redenen die jij aandraagt. Soms wilde ik dat hij vreemdging, zodat ik een excuus had om bij hem weg te gaan, hoe triest.
Toch de knoop doorgehakt en vertrokken. Zal niet zeggen dat het altijd makkelijk is geweest, maar wel de beste beslissing die ik ooit heb genomen. Drie jaar vrijgezel geweest (en van genoten) en toen de man van mijn leven tegengekomen en daar heb ik nu een zoontje mee. Geloof me, als je twijfelt is het niet goed. Als je hém tegenkomt, dan weet je het.
Succes!
Toch de knoop doorgehakt en vertrokken. Zal niet zeggen dat het altijd makkelijk is geweest, maar wel de beste beslissing die ik ooit heb genomen. Drie jaar vrijgezel geweest (en van genoten) en toen de man van mijn leven tegengekomen en daar heb ik nu een zoontje mee. Geloof me, als je twijfelt is het niet goed. Als je hém tegenkomt, dan weet je het.
Succes!
vrijdag 27 maart 2009 om 15:28
quote:suusplank schreef op 27 maart 2009 @ 15:17:
plompiedom, denk dat je gelijk hebt. Ik sta er best vaak alleen voor met grote en kleine dingen en dan zie ik bij andere relaties dat dat helemaal niet nodig is. Alleen je eigen roze bril af doen is zo verdomd moeilijk, maar is nu dus wel gebeurt.
Ik wil gewoon heel graag een partner die voor mij door het vuur gaat en diep van binnen besef ik dat hij dat niet doet of misschien niet wil of kan doen.Meis ,om die bril af te zetten heb je veel moed nodig ,een relatie verbreken ook ...Je partner moet gewoon onvoorwaardelijk ervoor je zijn no matter what ,zoals jij er ook voor hem bent toch ?
plompiedom, denk dat je gelijk hebt. Ik sta er best vaak alleen voor met grote en kleine dingen en dan zie ik bij andere relaties dat dat helemaal niet nodig is. Alleen je eigen roze bril af doen is zo verdomd moeilijk, maar is nu dus wel gebeurt.
Ik wil gewoon heel graag een partner die voor mij door het vuur gaat en diep van binnen besef ik dat hij dat niet doet of misschien niet wil of kan doen.Meis ,om die bril af te zetten heb je veel moed nodig ,een relatie verbreken ook ...Je partner moet gewoon onvoorwaardelijk ervoor je zijn no matter what ,zoals jij er ook voor hem bent toch ?
vrijdag 27 maart 2009 om 15:32
Iljaaaa, wat schrijft daar zit ik nu midden in, laatst dacht ik zelf aub ga vreemd, geef me een echte reden. Alleen dat zal hij nooit doen en dat is natuurlijk heel netjes, maar maakt het zo moeilijk voor me. Dank je wel voor je berichtje.
Plompiedom, mensen die mij kennen weet dat ik er echt voor hem ben en dat ik veel geduld heb. Maar je eigen leven omgooien is zo eng zo drastisch.
Moet wel eerlijk zijn, heb vorig jaar ook drastische stap gedaan op werkgebied en ook dat is gelukt, achteraf bezien.
Ik heb wel een voordeel, ben van ons twee de grootverdiener en daar zit ook weer het euvel. Maar kan ik het hem aandoen ik weet dat ik voldoende geld heb om mezelf te redden, maar voor hem wordt het echt krap aan.
Plompiedom, mensen die mij kennen weet dat ik er echt voor hem ben en dat ik veel geduld heb. Maar je eigen leven omgooien is zo eng zo drastisch.
Moet wel eerlijk zijn, heb vorig jaar ook drastische stap gedaan op werkgebied en ook dat is gelukt, achteraf bezien.
Ik heb wel een voordeel, ben van ons twee de grootverdiener en daar zit ook weer het euvel. Maar kan ik het hem aandoen ik weet dat ik voldoende geld heb om mezelf te redden, maar voor hem wordt het echt krap aan.
vrijdag 27 maart 2009 om 15:33
TO, Je geeft de indruk dat je een eventuele scheiding zelf beslist, zonder het te hebben besproken met jouw vriend. Als je met een vriendin gaat praten, beslist, om vervolgens de beslissing aan je vriend mee te delen, voelt hij zich waarschijnlijk gepasseerd. Wat zegt hij zelf over een (eventueel tijdelijke) scheiding?
vrijdag 27 maart 2009 om 15:37
HansHier ik heb het nog niet met hem besproken, bang voor zijn reactie als die er al komt. Ik wil gewoon graag met een vriendin praten die mij kent en hem ook, gewoon voor haar mening.
Ik wil zondag met hem gaan praten, dat ik twijfel en niet weet of wij door moeten gaan met onze relatie. Ik denk alleen dat ik aardig zijn reactie weet te voorspellen. Hij zal niet gaan voor een tijdelijke scheiding het is alles of niets.
Ik wil zondag met hem gaan praten, dat ik twijfel en niet weet of wij door moeten gaan met onze relatie. Ik denk alleen dat ik aardig zijn reactie weet te voorspellen. Hij zal niet gaan voor een tijdelijke scheiding het is alles of niets.
vrijdag 27 maart 2009 om 15:39
Suusplank, wat een klote situatie zit je in!
Maar dit klinkt niet als een bevlieging maar iets wat al een hele lange tijd speelt..
En je komt zeer ongelukkig over, je zoekt totaal andere dingen in een relatie dan je huidige vriend je te bieden heeft..
Je bent nu nog relatief jong, nog geen kinderen..
Die mooie koopwoning etc gaan jou echt niet gelukkig maken.. en deze twijfel zal altijd blijven bestaan..
Ook onderstaand stukje vond ik best wel "grof" om te lezen:
als ik vraag wat vind je mooi aan mij? dan weet hij niets te bedenken of heel oppervlakkig, terwijl het bij andere mensen zo kan bedenken. Dat gevoel is niet prettig.
Ik vind dat eerlijk genoeg al voldoende zeggen over jullie relatie.. Als hij helemaal gek van je was geweest.. Had hij je lekker in zn armen genomen en gezegd.. wat hij allemaal mooi aan je vind!!
Heel veel succes.. en ik hoop dat jij je eigen geluk achterna gaat!
Maar dit klinkt niet als een bevlieging maar iets wat al een hele lange tijd speelt..
En je komt zeer ongelukkig over, je zoekt totaal andere dingen in een relatie dan je huidige vriend je te bieden heeft..
Je bent nu nog relatief jong, nog geen kinderen..
Die mooie koopwoning etc gaan jou echt niet gelukkig maken.. en deze twijfel zal altijd blijven bestaan..
Ook onderstaand stukje vond ik best wel "grof" om te lezen:
als ik vraag wat vind je mooi aan mij? dan weet hij niets te bedenken of heel oppervlakkig, terwijl het bij andere mensen zo kan bedenken. Dat gevoel is niet prettig.
Ik vind dat eerlijk genoeg al voldoende zeggen over jullie relatie.. Als hij helemaal gek van je was geweest.. Had hij je lekker in zn armen genomen en gezegd.. wat hij allemaal mooi aan je vind!!
Heel veel succes.. en ik hoop dat jij je eigen geluk achterna gaat!
vrijdag 27 maart 2009 om 15:40
Veel te lang verhaal, wat er eigenlijk niet toe doet. Wat ik wilde zeggen; ook ik heb maandenlang getwijfeld en er toch achteraf geen moment spijt van gehad dat ik bij mijn ex weg ben gegaan. En ja, de eerste maanden zullen echt wel rot en eenzaam zijn, maar daarna zul je je zoveel gelukkiger en vrijer voelen dat je je afvraagt waarom je in hemelsnaam zo getwijfeld hebt.
anoniem_61593 wijzigde dit bericht op 27-03-2009 15:50
Reden: verwijderd i.v.m. herkenbaarheid
Reden: verwijderd i.v.m. herkenbaarheid
% gewijzigd
vrijdag 27 maart 2009 om 15:43
vrijdag 27 maart 2009 om 15:47
quote:suusplank schreef op 27 maart 2009 @ 15:32:
Ik heb wel een voordeel, ben van ons twee de grootverdiener en daar zit ook weer het euvel. Maar kan ik het hem aandoen ik weet dat ik voldoende geld heb om mezelf te redden, maar voor hem wordt het echt krap aan.
Kun je het jezelf én hem aandoen om verder te gaan terwijl je hier niet gelukkig van wordt? Als hij denkt dat hij voor jou 10 anderen kan krijgen, dan zal hij zich financieel met of zonder een rijke vriendin ook wel redden. En als je hem uitkunt kopen, heeft hij in elk geval een eerste buffer. Ik neem ook aan dat je niet van plan bent om hem direct op straat te zetten en toe te kijken hoe hij in de goot belandt als hij zichzelf echt niet kan redden.
Sterkte met alles hoor! Ik vind het een slim plan om het eerst eens te bespreken met iemand die jullie beiden kent!
Ik heb wel een voordeel, ben van ons twee de grootverdiener en daar zit ook weer het euvel. Maar kan ik het hem aandoen ik weet dat ik voldoende geld heb om mezelf te redden, maar voor hem wordt het echt krap aan.
Kun je het jezelf én hem aandoen om verder te gaan terwijl je hier niet gelukkig van wordt? Als hij denkt dat hij voor jou 10 anderen kan krijgen, dan zal hij zich financieel met of zonder een rijke vriendin ook wel redden. En als je hem uitkunt kopen, heeft hij in elk geval een eerste buffer. Ik neem ook aan dat je niet van plan bent om hem direct op straat te zetten en toe te kijken hoe hij in de goot belandt als hij zichzelf echt niet kan redden.
Sterkte met alles hoor! Ik vind het een slim plan om het eerst eens te bespreken met iemand die jullie beiden kent!
vrijdag 27 maart 2009 om 15:52
Mijn advies aan jou:
durf
Bij een ander blijven vanuit een gevoel van compassie is het meest oneerlijke wat je een ander kan aandoen. Als je besluit alleen verder te gaan omdat dát de meest eerlijke beslissing voor jezelf is, is dat een uiting van liefde naar jezelf, maar ook zeker naar hem toe. Ook al zal hij dat op dat moment niet inzien, ooit zal hij dat doen en is hij je dankbaar,.
durf
Bij een ander blijven vanuit een gevoel van compassie is het meest oneerlijke wat je een ander kan aandoen. Als je besluit alleen verder te gaan omdat dát de meest eerlijke beslissing voor jezelf is, is dat een uiting van liefde naar jezelf, maar ook zeker naar hem toe. Ook al zal hij dat op dat moment niet inzien, ooit zal hij dat doen en is hij je dankbaar,.
vrijdag 27 maart 2009 om 15:52
Iedereen echt heel erg bedankt voor jullie reacties, worden een beetje teveel om overal op te reageren.
uiteraard gooi ik hem niet op straat, dat zal ik mezelf nooit vergeven.
Morgen eerst maar eens met mijn vriendin praten en dan zondag het gesprek voeren, al weet ik mijn beslissing al. De zenuwen gieren door mijn lijf en ik hoop echt dat zijn reactie gezien de situatie positief is, in die zin dat hij niet meteen boos wegloopt
uiteraard gooi ik hem niet op straat, dat zal ik mezelf nooit vergeven.
Morgen eerst maar eens met mijn vriendin praten en dan zondag het gesprek voeren, al weet ik mijn beslissing al. De zenuwen gieren door mijn lijf en ik hoop echt dat zijn reactie gezien de situatie positief is, in die zin dat hij niet meteen boos wegloopt
vrijdag 27 maart 2009 om 15:56
Plompiedom, denk dat hij of ik ook wel weg zou gaan, hoe moet je in vredesnaam naast me elkaar in slaap kunnen vallen na zo'n gesprek.
Dat het mijn verantwoording niet meer is, dat zal wel zo zijn, maar ik zo niet in elkaar jammer genoeg. Denk vaak eerst aan andere en dan aan mezelf, was anders misschien ook niet hierin verzeild geraakt
Dat het mijn verantwoording niet meer is, dat zal wel zo zijn, maar ik zo niet in elkaar jammer genoeg. Denk vaak eerst aan andere en dan aan mezelf, was anders misschien ook niet hierin verzeild geraakt
vrijdag 27 maart 2009 om 16:01
Een knuffel voor je Suusplank ! En dat siert je inderdaad,maar het klopt wel dat dat de reden is dat je daardoor waarschijnlijk hier in verzeild bent geraakt ....Als je in een relatie altijd veel geeft en jezelf wegcijfert is de balans gauw weg ,de nemer gaat nog meer nemen[en minder geven] ,mede omdat jij je grenzen niet goed bewaakt .
vrijdag 27 maart 2009 om 16:07
Eh? Je hebt het nog niet met je man besproken? Dat zegt veel over de communicatie in jullie relatie. Het materiele: vrij onbelangrijk, huizen en autos zijn altijd te koop.
Als hij inderdaad voor ' alles of niets' gaat denk ik dat er inderdaad een scheiding aankomt. Wat praten met je vriendin betreft: mijn ervaring is dat vrienden onbewust of niet, niet echt objectief zijn, ook omdat het vrijwel onmogelijk is uit te leggen aan een ander, zelfs een vriend(in) die beide partners kent, hoe je je voelt in een relatie. Succes.
Als hij inderdaad voor ' alles of niets' gaat denk ik dat er inderdaad een scheiding aankomt. Wat praten met je vriendin betreft: mijn ervaring is dat vrienden onbewust of niet, niet echt objectief zijn, ook omdat het vrijwel onmogelijk is uit te leggen aan een ander, zelfs een vriend(in) die beide partners kent, hoe je je voelt in een relatie. Succes.
vrijdag 27 maart 2009 om 16:08
vrijdag 27 maart 2009 om 16:12
Aan jou, Suusplank, de eer want dit is mijn allereerste reactie op het forum!! Wat een vervelende situatie voor je 
Zoals je zelf al zegt staat je beslissing al vast. Het lijkt mij nu belangrijk dat je voor jezelf goed op een rijtje zet hoe of wat en waarom, misschien kan je dat op papier zetten en dat hem laten lezen zodat hij het op zich in kan laten werken en ook kan nalezen. Je zegt ergens dat hij toch niet voor je zal vechten, je kent elkaar natuurlijk al heel lang dus je zal hem heel goed kennen, maar ik vraag me af waar je dat op baseert. Hebben jullie eerder op zo'n punt gestaan?
Veel sterkte maar hou altijd in je hoofd dat je niet opzoek ben naar mr. right maar naar mr. perfect!!
@plompiedom; waarom moet hij naar zijn ouders/vrienden? Suus is hier degene die beslissing neemt en nu al weet dat ze vanaf zondag niet meer samen slapen dus op zich zou ik het redelijk vinden als zij bijv de eerste week ergens anders zou slapen zodat hij de tijd heeft om te kijken waar hij heen gaat.
Zoals je zelf al zegt staat je beslissing al vast. Het lijkt mij nu belangrijk dat je voor jezelf goed op een rijtje zet hoe of wat en waarom, misschien kan je dat op papier zetten en dat hem laten lezen zodat hij het op zich in kan laten werken en ook kan nalezen. Je zegt ergens dat hij toch niet voor je zal vechten, je kent elkaar natuurlijk al heel lang dus je zal hem heel goed kennen, maar ik vraag me af waar je dat op baseert. Hebben jullie eerder op zo'n punt gestaan? Veel sterkte maar hou altijd in je hoofd dat je niet opzoek ben naar mr. right maar naar mr. perfect!!
@plompiedom; waarom moet hij naar zijn ouders/vrienden? Suus is hier degene die beslissing neemt en nu al weet dat ze vanaf zondag niet meer samen slapen dus op zich zou ik het redelijk vinden als zij bijv de eerste week ergens anders zou slapen zodat hij de tijd heeft om te kijken waar hij heen gaat.
vrijdag 27 maart 2009 om 16:16
Wow gebakje dank je wel voor je moeite. We hebben inderdaad wel eens eerder op zo'n punt gestaan en toen werd het heel duidelijk dat het alles of niets is, uiteraard betekend dat niet dat hij nu weer zo zou reageren.
Hij heeft meer bekenden in de buurt wonen dan ik en dat is makkelijker en anders slaap ik wel op de bank of logeerkamer. Snap jou standpunt wel hoor, kan natuurlijk niet verwachten dat hij vertrekt, maar het zou me niets verbazen dat dat wel gebeurt.
Hij heeft meer bekenden in de buurt wonen dan ik en dat is makkelijker en anders slaap ik wel op de bank of logeerkamer. Snap jou standpunt wel hoor, kan natuurlijk niet verwachten dat hij vertrekt, maar het zou me niets verbazen dat dat wel gebeurt.
vrijdag 27 maart 2009 om 16:27
@plompiedom; waarom moet hij naar zijn ouders/vrienden? Suus is hier degene die beslissing neemt en nu al weet dat ze vanaf zondag niet meer samen slapen dus op zich zou ik het redelijk vinden als zij bijv de eerste week ergens anders zou slapen zodat hij de tijd heeft om te kijken waar hij heen gaat.[/quote]
Hij moet niets,Suusplank ook niet .Het ging erover dat het niet ongepast of vreemd is als Suus wil dat hij voor nood even bij zijn ouders of vrienden slaapt
Hij moet niets,Suusplank ook niet .Het ging erover dat het niet ongepast of vreemd is als Suus wil dat hij voor nood even bij zijn ouders of vrienden slaapt
