Relaties
alle pijlers
Man met Geld. Belangrijk of niet?
zaterdag 10 november 2007 om 18:56
Dames (Heren zijn welkom, maar de vraag is voor de dames...),
Deze week heb ik een lange discussie gehad met een groep vrienden. Vooral van het mannelijke deel van deze groep kwam de mening dat vrouwen vooral vallen op mannen met geld. Wat iets later afgezwakt werd in de opinie dat substantiele inkomsten van een man misschien niet op nummer 1 stonden in de "wishlist" van de gemiddelde vrouw, maar dat zijn inkomen, danwel bankrekening, toch erg belangrijk was.
Ik heb geprobeerd onze eer te verdedigen, maar het mocht niet baten.
Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat ik geld belangrijk vind. Ik woon graag in mijn vrijstaande huis, rijd mijn droomauto en hoef nooit ergens op te beknibbelen... Daarbij wil ik dan wel aantekenen dat mijn vriend en ik samen met niets begonnen zijn en hier jarenlang naar toe gewerkt hebben. Op een 50/50 basis. Voor mij is mijn eigen salaris en daarmee mijn eigen financiele onafhankelijkheid vele malen belangrijker dan het salaris van mijn partner.
Hoe denken jullie hierover? Zijn er nog steeds zoveel vrouwelijke geldwolven? Of hebben mijn vrienden een compleet verkeerd wereldbeeld?
Deze week heb ik een lange discussie gehad met een groep vrienden. Vooral van het mannelijke deel van deze groep kwam de mening dat vrouwen vooral vallen op mannen met geld. Wat iets later afgezwakt werd in de opinie dat substantiele inkomsten van een man misschien niet op nummer 1 stonden in de "wishlist" van de gemiddelde vrouw, maar dat zijn inkomen, danwel bankrekening, toch erg belangrijk was.
Ik heb geprobeerd onze eer te verdedigen, maar het mocht niet baten.
Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat ik geld belangrijk vind. Ik woon graag in mijn vrijstaande huis, rijd mijn droomauto en hoef nooit ergens op te beknibbelen... Daarbij wil ik dan wel aantekenen dat mijn vriend en ik samen met niets begonnen zijn en hier jarenlang naar toe gewerkt hebben. Op een 50/50 basis. Voor mij is mijn eigen salaris en daarmee mijn eigen financiele onafhankelijkheid vele malen belangrijker dan het salaris van mijn partner.
Hoe denken jullie hierover? Zijn er nog steeds zoveel vrouwelijke geldwolven? Of hebben mijn vrienden een compleet verkeerd wereldbeeld?
zaterdag 28 maart 2009 om 21:30
Dat van de auto was een vb, tuurlijk is dat maar 1 onderdeel.
Het praktische, naar me toe komen, me mee uit nemen e.d.
OV is geen oplossing.
Het was ook geen droomliefde, hoor.
Wellicht dat ik het dan een kans had gegeven om hem beter te leren kennen. En dan proberen te zorgen dat hij een auto aanschaft, haha.
Maar er ging bij mij gewoon een knop om en ik had er geen energie meer voor over.
Het praktische, naar me toe komen, me mee uit nemen e.d.
OV is geen oplossing.
Het was ook geen droomliefde, hoor.
Wellicht dat ik het dan een kans had gegeven om hem beter te leren kennen. En dan proberen te zorgen dat hij een auto aanschaft, haha.
Maar er ging bij mij gewoon een knop om en ik had er geen energie meer voor over.
zaterdag 28 maart 2009 om 21:35
quote:nologoes schreef op 28 maart 2009 @ 20:14:
Ongeacht of ik het kan betalen; wil ik dat normaal vinden?
En ik weet wat je bedoelt met die vermeende oppervlakkigheid. Maar die is er in alle milieus natuurlijk in meer of mindere mate.
.
Ik heb daar toch nog even over nagedacht en ik constateer dat ik de oppervlakkigheid in de rijke milieus toch veel erger vindt dan in andere milieus.
Ik kijk tegen niemand op en ik kijk op niemand neer. Ik ben vanuit mijn paardenhobby een keer op een soort ponykamp geweest met wat ik gekscherend ' de tokies' noemde. 6 stapelbedden op een ranzig kamertje en s avonds kippensoep uit blik met broodjes kroket. Was werkelijk enig.
Heb op vakantie in Curacao ook een tijdje met de plaatselijk jet set opgetrokken. Ik moet zeggen: ik zag in eerste instantie groen van jaloezie bij dat geweldige huis aan het Spaanse water. Maar nog diezelfde avond had ik het zo gehad met de gastvrouw. 7 keer per week trainen om in je string te blijven passen om je man te kunnen houden. Lachend vertellen dat je zo je best hebt gedaan om een lelijke 'live in' te vinden. (Een live in is een colombiaanse vrouw die haar eigen man en kinderen moet achter laten om illegaal voor een paar euro's voor jouw man en kinderen te zorgen).
Zelf zit ik in het midden met een goede baan en een heerlijk leven en leuke vrienden waar ook goed geld wordt uitgegeven. Ik koop mijn Gucci laarzen in de sale en eet wel eens in een sterrenrestaurant.
Maar ik zou eigenlijk voor geen goud bij het jet set leven willen horen....
Voor mij liever geen huwelijk met een loaded men (zo'n huwelijk wordt overigens toch met volledige koude uitsluiting en de nodige prenops gesloten).
Ongeacht of ik het kan betalen; wil ik dat normaal vinden?
En ik weet wat je bedoelt met die vermeende oppervlakkigheid. Maar die is er in alle milieus natuurlijk in meer of mindere mate.
.
Ik heb daar toch nog even over nagedacht en ik constateer dat ik de oppervlakkigheid in de rijke milieus toch veel erger vindt dan in andere milieus.
Ik kijk tegen niemand op en ik kijk op niemand neer. Ik ben vanuit mijn paardenhobby een keer op een soort ponykamp geweest met wat ik gekscherend ' de tokies' noemde. 6 stapelbedden op een ranzig kamertje en s avonds kippensoep uit blik met broodjes kroket. Was werkelijk enig.
Heb op vakantie in Curacao ook een tijdje met de plaatselijk jet set opgetrokken. Ik moet zeggen: ik zag in eerste instantie groen van jaloezie bij dat geweldige huis aan het Spaanse water. Maar nog diezelfde avond had ik het zo gehad met de gastvrouw. 7 keer per week trainen om in je string te blijven passen om je man te kunnen houden. Lachend vertellen dat je zo je best hebt gedaan om een lelijke 'live in' te vinden. (Een live in is een colombiaanse vrouw die haar eigen man en kinderen moet achter laten om illegaal voor een paar euro's voor jouw man en kinderen te zorgen).
Zelf zit ik in het midden met een goede baan en een heerlijk leven en leuke vrienden waar ook goed geld wordt uitgegeven. Ik koop mijn Gucci laarzen in de sale en eet wel eens in een sterrenrestaurant.
Maar ik zou eigenlijk voor geen goud bij het jet set leven willen horen....
Voor mij liever geen huwelijk met een loaded men (zo'n huwelijk wordt overigens toch met volledige koude uitsluiting en de nodige prenops gesloten).
zaterdag 28 maart 2009 om 22:05
quote:hiltje schreef op 28 maart 2009 @ 21:22:
[...]
En Nogoloes: met een jongere minnaar (die eventueel kan uitgroeien tot relatie) vind ik het anders... Daarbij is het logisch dat ze het financieel nog niet voor elkaar hebben, maar dat zegt niets over attitude, instelling, intelligentie, ambitie e.d. Vind je het stiekem ook niet leuk om als een soort sugarmamma je toyboy op te pikken?
Ik had ooit eens een snoepje waarvoor ik naar Londen vloog (geen groot leeftijdsverschil, maar ik al 3 jaar in statusbaan en hij liep nog stage). Geen enkel probleem om toen wat meer de creditcard te trekken. En ik vond het wel lekker om de 'wereldwijze' vrouw uit te hangen.
Ik had ook ooit een liefde in Londen; we waren financieel wel gelijkwaardig. En ik vond het nooit een probleem om 's morgens te bedenken dat ik hem wilde zien en hem 's middags te bellen; ik ben er!!
Eerlijk is eerlijk; in het geval van toyboy is het geen enkel probleem om hem op te pikken. Maar ik ben niet echt zijn sugahmama; dat willen we allebei niet.
In een echte relatie (on a day to day basis) zou ik het echt niet lang volhouden, denk ik. Nogmaals; verminderde gelijkwaardigheid.
En omdat toeval niet bestaat; mijn eerstvolgende date is met een zeeeeer welgestelde meneer. Ondanks mijn latente terughoudendheid ga ik wel met hem eten; ook rijke mannen verdienen een kans, nietwaar?!
[...]
En Nogoloes: met een jongere minnaar (die eventueel kan uitgroeien tot relatie) vind ik het anders... Daarbij is het logisch dat ze het financieel nog niet voor elkaar hebben, maar dat zegt niets over attitude, instelling, intelligentie, ambitie e.d. Vind je het stiekem ook niet leuk om als een soort sugarmamma je toyboy op te pikken?
Ik had ooit eens een snoepje waarvoor ik naar Londen vloog (geen groot leeftijdsverschil, maar ik al 3 jaar in statusbaan en hij liep nog stage). Geen enkel probleem om toen wat meer de creditcard te trekken. En ik vond het wel lekker om de 'wereldwijze' vrouw uit te hangen.
Ik had ook ooit een liefde in Londen; we waren financieel wel gelijkwaardig. En ik vond het nooit een probleem om 's morgens te bedenken dat ik hem wilde zien en hem 's middags te bellen; ik ben er!!
Eerlijk is eerlijk; in het geval van toyboy is het geen enkel probleem om hem op te pikken. Maar ik ben niet echt zijn sugahmama; dat willen we allebei niet.
In een echte relatie (on a day to day basis) zou ik het echt niet lang volhouden, denk ik. Nogmaals; verminderde gelijkwaardigheid.
En omdat toeval niet bestaat; mijn eerstvolgende date is met een zeeeeer welgestelde meneer. Ondanks mijn latente terughoudendheid ga ik wel met hem eten; ook rijke mannen verdienen een kans, nietwaar?!
zondag 29 maart 2009 om 10:50
Man (partner) met geld, belangrijk of niet?
Voor mijn gescheiden vriendin met 2 kinderen, amper alimentatie, schulden uit vorig huwelijk en fulltime job op basis van minimumloon, is een man MET geld stervensbelangrijk!!! Vindt zij.
Voor mijn andere vriendin met miljoenenbedrijf waar zij 51% van de aandelen bezit, zelf veel geld heeft vanuit erfenissen, is een man MET geld niet zo belangrijk.
Ik denk dat het heel persoonlijk is.
Ikzelf vind intellect en wat je ermee doet heel belangrijk, dit betekent in mijn leven dat het automatisch (niet bij iedereen, dat weet ik) er een goede baan aan vast zit met dito inkomen.
Ik leef graag een rijk leven, met alles erop en eraan. Dat vind ik fijn en prettig leven.
Daarnaast ben ik de motor achter het succes van mijn man.......niet mijn woorden overigens hahahaha. Doe ik veel achter de schermen van het bedrijf van ons, coach ik medewerkers zodat ze optimaal presteren, etc, etc. Wel onbetaald maar daar heb ik voor gekozen.
Don't worry, ik heb financieel mijn zaakjes goed geregeld! En zou niet kunnen leven met een man die niet goed verdient. Jammer, maar niet aan mij besteed.
Voor mijn gescheiden vriendin met 2 kinderen, amper alimentatie, schulden uit vorig huwelijk en fulltime job op basis van minimumloon, is een man MET geld stervensbelangrijk!!! Vindt zij.
Voor mijn andere vriendin met miljoenenbedrijf waar zij 51% van de aandelen bezit, zelf veel geld heeft vanuit erfenissen, is een man MET geld niet zo belangrijk.
Ik denk dat het heel persoonlijk is.
Ikzelf vind intellect en wat je ermee doet heel belangrijk, dit betekent in mijn leven dat het automatisch (niet bij iedereen, dat weet ik) er een goede baan aan vast zit met dito inkomen.
Ik leef graag een rijk leven, met alles erop en eraan. Dat vind ik fijn en prettig leven.
Daarnaast ben ik de motor achter het succes van mijn man.......niet mijn woorden overigens hahahaha. Doe ik veel achter de schermen van het bedrijf van ons, coach ik medewerkers zodat ze optimaal presteren, etc, etc. Wel onbetaald maar daar heb ik voor gekozen.
Don't worry, ik heb financieel mijn zaakjes goed geregeld! En zou niet kunnen leven met een man die niet goed verdient. Jammer, maar niet aan mij besteed.
zondag 29 maart 2009 om 12:33
Een man met geld voor mij zeker belangrijk. In het verleden ben ik regelmatig tegen mannen aangelopen zonder geld, wat een ellende. De gelijkwaardigheid was ver te zoeken. Terwijl ik met mijn kinderen leef van een minimum-inkomen, trachtten de heren langzaam maar zeker zich te laten onderhouden door mij. Want, schulden, geen werk, wel werk maar minimumloon, etc. Klaplopers, stuk voor stuk. Die maniertjes ook die ze hadden om alles eruit te halen wat er in zat ( mijn portemonnee) ronduit respectloos. Omdat ik vrij makkelijk ben en vrijgevig , ondanks mijn minimumloon, dachten ze daar gebruik van te kunnen maken. Ronduit onaantrekkelijk.
Avondje uit, ach ik heb toch weer mijn portemonnee vergeten, zou jij even voor willen schieten? In de supermarkt, schatje ik heb ook nog wat nodig voor thuis zou je? ( zijn boodschappen al gedumpt op de band die binnen 3 seconden bij de kassiere zijn aangerold) .
Mannen zonder autos, daar gaan mijn alarmbellen ook bij rinkelen. En komen ook niet meer door de eerste ronde. Ik ben daar ook altijd eerlijk in, wat natuurlijk grote verontwaardiging veroorzaakt bij de potentiele dates. Verwijten dat ik een golddigger ben etc. Op mijn vraag hoe hij dan denkt mij mee uit te nemen ( wat zijn voorstel was) wordt geantwoord dat ik toch best wel even met de bus naar hem toe kan komen ? andere optie heel creatief dat ik ook natuurlijk kan komen fietsen daar ben ik toch niet te lui voor? Nee zelf heb ik geen auto en dat boeit me niks maar mijn date moet een auto hebben anders taai ik af. Ik kan prima voor mezelf zorgen en voor mijn kinderen ook al verdien ik weinig geld. Dat verwacht ik dan ook van een man. Het gaat daarbij niet hoeveel hij verdient, het gaat erom hoe hij met zijn geld omgaat, kan hij dat, op een volwassen manier ?
Een man die al in de dating fase aangeeft bijv dat vakanties er nooit in zullen zitten en voorstelt om naar macdonalds te gaan ipv uit eten ( ik betaal altijd mijn eigen deel) nee dankjewel.
Mannen die steen en been klagen hoe duur het leven is tegenwoordig ( mannen zonder kinderen) zet ik ook mijn vraagtekens bij en word ik gedeprimeerd van, exit.
Ook heb ik rijke mannen gedate ( weliswaar heel weinig) het voordeel daarvan was dat ze nooit zorgelijk deden om geld. Maar die vertoefden dan weer in een bepaald wereldje ( jetset etc) waar ik me niet in wilde begeven, dat past gewoon niet bij mij.
Avondje uit, ach ik heb toch weer mijn portemonnee vergeten, zou jij even voor willen schieten? In de supermarkt, schatje ik heb ook nog wat nodig voor thuis zou je? ( zijn boodschappen al gedumpt op de band die binnen 3 seconden bij de kassiere zijn aangerold) .
Mannen zonder autos, daar gaan mijn alarmbellen ook bij rinkelen. En komen ook niet meer door de eerste ronde. Ik ben daar ook altijd eerlijk in, wat natuurlijk grote verontwaardiging veroorzaakt bij de potentiele dates. Verwijten dat ik een golddigger ben etc. Op mijn vraag hoe hij dan denkt mij mee uit te nemen ( wat zijn voorstel was) wordt geantwoord dat ik toch best wel even met de bus naar hem toe kan komen ? andere optie heel creatief dat ik ook natuurlijk kan komen fietsen daar ben ik toch niet te lui voor? Nee zelf heb ik geen auto en dat boeit me niks maar mijn date moet een auto hebben anders taai ik af. Ik kan prima voor mezelf zorgen en voor mijn kinderen ook al verdien ik weinig geld. Dat verwacht ik dan ook van een man. Het gaat daarbij niet hoeveel hij verdient, het gaat erom hoe hij met zijn geld omgaat, kan hij dat, op een volwassen manier ?
Een man die al in de dating fase aangeeft bijv dat vakanties er nooit in zullen zitten en voorstelt om naar macdonalds te gaan ipv uit eten ( ik betaal altijd mijn eigen deel) nee dankjewel.
Mannen die steen en been klagen hoe duur het leven is tegenwoordig ( mannen zonder kinderen) zet ik ook mijn vraagtekens bij en word ik gedeprimeerd van, exit.
Ook heb ik rijke mannen gedate ( weliswaar heel weinig) het voordeel daarvan was dat ze nooit zorgelijk deden om geld. Maar die vertoefden dan weer in een bepaald wereldje ( jetset etc) waar ik me niet in wilde begeven, dat past gewoon niet bij mij.
zondag 29 maart 2009 om 19:35
quote:elninjoo schreef op 27 maart 2009 @ 23:22:
[...]
Ik zou me dood ergeren aan iemand met 'n goed stel hersens die die hersens niet ten gelde wil maken omdat ie alleen maar geitenwollensokkenambities heeft. Dat vind ik helemaal niet aantrekkelijk. Daar knap ik op af: .
Vooropgesteld dat ik voor mijzelf een vrij luxe leven in gedachten heb en dat ook waar ga maken (via mijn eigen middelen dus, niet door een sugardaddy te zoeken):
Een vriend van mij heeft een universitaire titel en is journalist: om precies te zijn, oorlogsverslaggever. De laatste jaren is hij in allerlei brandhaarden en smeulende vuurtjes geweest, en hoewel ik ook denk dat je voor dit werk gewoon graag on the edge moet willen leven, weet ik ook dat er voor hem een héél belangrijk deel idealistisch is. Hij is bv. in 'vergeten' gebieden geweest en wil (zoals de meeste journalisten denk ik) die verhalen vertellen, zorgen dat 'wij' weten wat er allemaal in de wereld gebeurt. Op het moment is hij in Congo. Het is een heel integer iemand, maar geen geitenwollensok vind ik, want die gaan niet naar Congo, die blijven in de jeugdzorg oid. Ik vind het héél aantrekkelijk dat hij zo in het leven staat, dat hij echt een doel heeft, een passie, dat hij dat waar maakt, en dat hij stoer is natuurlijk door naar oorlogsgebieden te reizen. Maar hij verdient op het moment geen fluit, veel werk is freelance, en zie er maar eens tussen te komen bij een écht belangrijke krant of magazine (hij is pas een paar jaar afgestudeerd).
Wat jij nou zo zegt, daar kan ik helemaal neits mee. Ik zie absoluut niet in hoe deze jongen bv. aantrekkelijker zou kunnen worden door te besluiten groot geld te gaan verdienen in bv. de mobiele telefonie of stofzuigers of dure huizen verkopen aan onwetende buitenlanders of welke andere sector dan ook waar je flink in kan verdienen en totaal niks bijdraagt aan de maatschappij op welke manier dan ook.
[...]
Ik zou me dood ergeren aan iemand met 'n goed stel hersens die die hersens niet ten gelde wil maken omdat ie alleen maar geitenwollensokkenambities heeft. Dat vind ik helemaal niet aantrekkelijk. Daar knap ik op af: .
Vooropgesteld dat ik voor mijzelf een vrij luxe leven in gedachten heb en dat ook waar ga maken (via mijn eigen middelen dus, niet door een sugardaddy te zoeken):
Een vriend van mij heeft een universitaire titel en is journalist: om precies te zijn, oorlogsverslaggever. De laatste jaren is hij in allerlei brandhaarden en smeulende vuurtjes geweest, en hoewel ik ook denk dat je voor dit werk gewoon graag on the edge moet willen leven, weet ik ook dat er voor hem een héél belangrijk deel idealistisch is. Hij is bv. in 'vergeten' gebieden geweest en wil (zoals de meeste journalisten denk ik) die verhalen vertellen, zorgen dat 'wij' weten wat er allemaal in de wereld gebeurt. Op het moment is hij in Congo. Het is een heel integer iemand, maar geen geitenwollensok vind ik, want die gaan niet naar Congo, die blijven in de jeugdzorg oid. Ik vind het héél aantrekkelijk dat hij zo in het leven staat, dat hij echt een doel heeft, een passie, dat hij dat waar maakt, en dat hij stoer is natuurlijk door naar oorlogsgebieden te reizen. Maar hij verdient op het moment geen fluit, veel werk is freelance, en zie er maar eens tussen te komen bij een écht belangrijke krant of magazine (hij is pas een paar jaar afgestudeerd).
Wat jij nou zo zegt, daar kan ik helemaal neits mee. Ik zie absoluut niet in hoe deze jongen bv. aantrekkelijker zou kunnen worden door te besluiten groot geld te gaan verdienen in bv. de mobiele telefonie of stofzuigers of dure huizen verkopen aan onwetende buitenlanders of welke andere sector dan ook waar je flink in kan verdienen en totaal niks bijdraagt aan de maatschappij op welke manier dan ook.
zondag 29 maart 2009 om 19:38
quote:wuiles schreef op 27 maart 2009 @ 13:46:
[...]
Ik vind ambitie, onafhankelijkheid, doorzettingsvermogen en ondernemerschap aantrekkelijke eigenschappen en ja, dat leidt dus tot een partner die financieel geslaagd is. Overigens heeft die man een dito vrouw gevonden
Dit betekent uiteraard niet dat ik een man met veel geld per definitie aantrekkelijk vind. Het betekent hooguit dat ik een man die financieel afhankelijk is en niet zijn eigen broek kan ophouden onaantrekkelijk vind.Ja, eens. Maar kinderen van zulke meneren vind ik dan weer niet altijd zo'n leuke mensen! Ik vind een man die geboren is met een gouden lepel in de mond en daar verder niets mee doet verschrikkelijk onaantrekkelijk. En een man die prat op dat geld gaat, terwijl hij er gewoon mee geboren is zo mogelijk nog meer!
[...]
Ik vind ambitie, onafhankelijkheid, doorzettingsvermogen en ondernemerschap aantrekkelijke eigenschappen en ja, dat leidt dus tot een partner die financieel geslaagd is. Overigens heeft die man een dito vrouw gevonden
Dit betekent uiteraard niet dat ik een man met veel geld per definitie aantrekkelijk vind. Het betekent hooguit dat ik een man die financieel afhankelijk is en niet zijn eigen broek kan ophouden onaantrekkelijk vind.Ja, eens. Maar kinderen van zulke meneren vind ik dan weer niet altijd zo'n leuke mensen! Ik vind een man die geboren is met een gouden lepel in de mond en daar verder niets mee doet verschrikkelijk onaantrekkelijk. En een man die prat op dat geld gaat, terwijl hij er gewoon mee geboren is zo mogelijk nog meer!
zondag 29 maart 2009 om 19:39
quote:Margaretha2 schreef op 29 maart 2009 @ 19:35:
[...]
Vooropgesteld dat ik voor mijzelf een vrij luxe leven in gedachten heb en dat ook waar ga maken (via mijn eigen middelen dus, niet door een sugardaddy te zoeken):
Een vriend van mij heeft een universitaire titel en is journalist: om precies te zijn, oorlogsverslaggever. De laatste jaren is hij in allerlei brandhaarden en smeulende vuurtjes geweest, en hoewel ik ook denk dat je voor dit werk gewoon graag on the edge moet willen leven, weet ik ook dat er voor hem een héél belangrijk deel idealistisch is. Hij is bv. in 'vergeten' gebieden geweest en wil (zoals de meeste journalisten denk ik) die verhalen vertellen, zorgen dat 'wij' weten wat er allemaal in de wereld gebeurt. Op het moment is hij in Congo. Het is een heel integer iemand, maar geen geitenwollensok vind ik, want die gaan niet naar Congo, die blijven in de jeugdzorg oid. Ik vind het héél aantrekkelijk dat hij zo in het leven staat, dat hij echt een doel heeft, een passie, dat hij dat waar maakt, en dat hij stoer is natuurlijk door naar oorlogsgebieden te reizen. Maar hij verdient op het moment geen fluit, veel werk is freelance, en zie er maar eens tussen te komen bij een écht belangrijke krant of magazine (hij is pas een paar jaar afgestudeerd).
Wat jij nou zo zegt, daar kan ik helemaal neits mee. Ik zie absoluut niet in hoe deze jongen bv. aantrekkelijker zou kunnen worden door te besluiten groot geld te gaan verdienen in bv. de mobiele telefonie of stofzuigers of dure huizen verkopen aan onwetende buitenlanders of welke andere sector dan ook waar je flink in kan verdienen en totaal niks bijdraagt aan de maatschappij op welke manier dan ook.Buiten dat ik iemand die in oorlogsgebied werkt wel enorm interessant zou vinden en graag 'n avondje ermee zou willen kletsen, zou ik 'n mogelijke aantrekkingskracht direct afkappen. Ik wil niets gaan voelen voor iemand die zijn leven bewust dagelijks in de waagschaal zet en die tevens vaak maanden van huis is. Iemand interessant kunnen vinden en als relatiemateriaal kunnen zien zijn 2 heel verschillende dingen.
[...]
Vooropgesteld dat ik voor mijzelf een vrij luxe leven in gedachten heb en dat ook waar ga maken (via mijn eigen middelen dus, niet door een sugardaddy te zoeken):
Een vriend van mij heeft een universitaire titel en is journalist: om precies te zijn, oorlogsverslaggever. De laatste jaren is hij in allerlei brandhaarden en smeulende vuurtjes geweest, en hoewel ik ook denk dat je voor dit werk gewoon graag on the edge moet willen leven, weet ik ook dat er voor hem een héél belangrijk deel idealistisch is. Hij is bv. in 'vergeten' gebieden geweest en wil (zoals de meeste journalisten denk ik) die verhalen vertellen, zorgen dat 'wij' weten wat er allemaal in de wereld gebeurt. Op het moment is hij in Congo. Het is een heel integer iemand, maar geen geitenwollensok vind ik, want die gaan niet naar Congo, die blijven in de jeugdzorg oid. Ik vind het héél aantrekkelijk dat hij zo in het leven staat, dat hij echt een doel heeft, een passie, dat hij dat waar maakt, en dat hij stoer is natuurlijk door naar oorlogsgebieden te reizen. Maar hij verdient op het moment geen fluit, veel werk is freelance, en zie er maar eens tussen te komen bij een écht belangrijke krant of magazine (hij is pas een paar jaar afgestudeerd).
Wat jij nou zo zegt, daar kan ik helemaal neits mee. Ik zie absoluut niet in hoe deze jongen bv. aantrekkelijker zou kunnen worden door te besluiten groot geld te gaan verdienen in bv. de mobiele telefonie of stofzuigers of dure huizen verkopen aan onwetende buitenlanders of welke andere sector dan ook waar je flink in kan verdienen en totaal niks bijdraagt aan de maatschappij op welke manier dan ook.Buiten dat ik iemand die in oorlogsgebied werkt wel enorm interessant zou vinden en graag 'n avondje ermee zou willen kletsen, zou ik 'n mogelijke aantrekkingskracht direct afkappen. Ik wil niets gaan voelen voor iemand die zijn leven bewust dagelijks in de waagschaal zet en die tevens vaak maanden van huis is. Iemand interessant kunnen vinden en als relatiemateriaal kunnen zien zijn 2 heel verschillende dingen.
zondag 29 maart 2009 om 19:49
quote:Margaretha2 schreef op 29 maart 2009 @ 19:38:
[...]
Ja, eens. Maar kinderen van zulke meneren vind ik dan weer niet altijd zo'n leuke mensen! Ik vind een man die geboren is met een gouden lepel in de mond en daar verder niets mee doet verschrikkelijk onaantrekkelijk. En een man die prat op dat geld gaat, terwijl hij er gewoon mee geboren is zo mogelijk nog meer!Ik zie daar geen verband tussen. De kinderen van Wuilesman leren dat zij, net als wij, zullen moeten werken als zij over geld willen beschikken. Onze financiële positie maakt hen niet meer of minder leuk voor henzelf of voor anderen.
[...]
Ja, eens. Maar kinderen van zulke meneren vind ik dan weer niet altijd zo'n leuke mensen! Ik vind een man die geboren is met een gouden lepel in de mond en daar verder niets mee doet verschrikkelijk onaantrekkelijk. En een man die prat op dat geld gaat, terwijl hij er gewoon mee geboren is zo mogelijk nog meer!Ik zie daar geen verband tussen. De kinderen van Wuilesman leren dat zij, net als wij, zullen moeten werken als zij over geld willen beschikken. Onze financiële positie maakt hen niet meer of minder leuk voor henzelf of voor anderen.
zondag 29 maart 2009 om 19:54
quote:Brown_Eyes schreef op 29 maart 2009 @ 19:20:
Een te kleine auto, is ook een afknapper.
Tenzij hij bereid is deze in te wisselen.
Comfort is belangrijk.
Uiteraard, weer puur voor het praktische....
Kom op zeg, als hij een auto heeft, heeft het toch niks met het praktische aspect te maken?! Hij kan zich verplaatsen, naar jou toekomen! Wat een onzin... Prima als je graag wil dat een vent geld heeft, maar doe dan niet alsof het alleen maar om het 'praktische aspect' gaat... please
Een te kleine auto, is ook een afknapper.
Tenzij hij bereid is deze in te wisselen.
Comfort is belangrijk.
Uiteraard, weer puur voor het praktische....
Kom op zeg, als hij een auto heeft, heeft het toch niks met het praktische aspect te maken?! Hij kan zich verplaatsen, naar jou toekomen! Wat een onzin... Prima als je graag wil dat een vent geld heeft, maar doe dan niet alsof het alleen maar om het 'praktische aspect' gaat... please
zondag 29 maart 2009 om 20:12
Ik heb een man getrouwd met weinig geld. Mijn zus een man met heeeeel veel geld. Ondanks dat ik nooit zou willen ruilen met haar (mijn man is veel leuker), zie ik dat geld het leven wel veel makkelijker maakt. Omdat we kinderen hebben is samen weggaan voor mijn man en mij moeilijk (de kosten van de oppas en het uit eten gaan zijn te hoog). Mijn zus koopt haar vrijheid echter letterlijk! De au pair, schoonmaakster en reserve oppas staan altijd voor haar klaar zodat zij weg kan gaan en in een fris en schoon huis terug komt. Soms ben ik wel eens jaloers al laten zij en haar man ons regelmatig delen in hun luxe. Mijn zus is een erg mooie vrouw om te zien zij heeft altijd rijke vriendjes gehad.
zondag 29 maart 2009 om 20:14
Ik weet niet zo goed of ik het belangrijk vind. Kom zelf uit een rijk gezin en heeft soms zijn voordelen. Aan de andere kant, mijn ouders waren allebei armoedzaaiers en hebben zich echt opgewerkt en verwachtten dit dus ook van mij. Vind ik uiteraard niet erg.
Wat ik wel vervelend vind is dat ze er een beetje in doorslaan heb ik af en toe het gevoel. En ik zou dan bang zijn dat als ik een kerel met veel geld zou hebben dat ik ook zo word.
Hmm. Lastig.
Wat ik wel vervelend vind is dat ze er een beetje in doorslaan heb ik af en toe het gevoel. En ik zou dan bang zijn dat als ik een kerel met veel geld zou hebben dat ik ook zo word.
Hmm. Lastig.
zondag 29 maart 2009 om 20:16
Zolang je maar gelukkig en tevreden bent, Marretje.
Vaak zie je die welgestelde mensen, maar emotioneel zijn ze zoo arm....
Daar doen die spullen en vakanties, echt niks aan!
Lekker samen met je mannetje van een bord soep genieten, kan echt heerlijk zijn ipv met zo'n houten vork aan een 5-gangen menu te zitten. Waar je geen kwartier normaal mee kunt praten...
Vaak zie je die welgestelde mensen, maar emotioneel zijn ze zoo arm....
Daar doen die spullen en vakanties, echt niks aan!
Lekker samen met je mannetje van een bord soep genieten, kan echt heerlijk zijn ipv met zo'n houten vork aan een 5-gangen menu te zitten. Waar je geen kwartier normaal mee kunt praten...
zondag 29 maart 2009 om 20:27
quote:Brown_Eyes schreef op 29 maart 2009 @ 20:16:
Zolang je maar gelukkig en tevreden bent, Marretje.
Vaak zie je die welgestelde mensen, maar emotioneel zijn ze zoo arm....
Daar doen die spullen en vakanties, echt niks aan!
Lekker samen met je mannetje van een bord soep genieten, kan echt heerlijk zijn ipv met zo'n houten vork aan een 5-gangen menu te zitten. Waar je geen kwartier normaal mee kunt praten...
Ben zelf zeer welgesteld en heb een welgestelde partner. Emotioneel zijn we rijk, we zijn gezond, onze kinderen zijn gezond en we genieten heerlijk van onze reisjes, etentjes en andersoortige luxe. Soms eten we een lekkere bak soep op de bank en soms gaan we lekker uit eten. We hebben onze kinderen op allerlei sporten kunnen doen en ze hebben bijles gehad zodat ze optimaal kunnen presteren op school. De kinderen zijn trouwens hard op weg om hele leuke aangename volwassenen te worden, geen verwende blagen. Al die dingen zijn mogelijk doordat wij allebei gedreven zijn in ons werk en financieel onafhankelijk van elkaar.
Gelukkig ben ik niet zo oppervlakkig dat ik een partner beoordeel op zijn geld en of hij een ruime auto heeft. Als ik behoefte heb aan een grote auto dan koop ik die zelf wel.
Zolang je maar gelukkig en tevreden bent, Marretje.
Vaak zie je die welgestelde mensen, maar emotioneel zijn ze zoo arm....
Daar doen die spullen en vakanties, echt niks aan!
Lekker samen met je mannetje van een bord soep genieten, kan echt heerlijk zijn ipv met zo'n houten vork aan een 5-gangen menu te zitten. Waar je geen kwartier normaal mee kunt praten...
Ben zelf zeer welgesteld en heb een welgestelde partner. Emotioneel zijn we rijk, we zijn gezond, onze kinderen zijn gezond en we genieten heerlijk van onze reisjes, etentjes en andersoortige luxe. Soms eten we een lekkere bak soep op de bank en soms gaan we lekker uit eten. We hebben onze kinderen op allerlei sporten kunnen doen en ze hebben bijles gehad zodat ze optimaal kunnen presteren op school. De kinderen zijn trouwens hard op weg om hele leuke aangename volwassenen te worden, geen verwende blagen. Al die dingen zijn mogelijk doordat wij allebei gedreven zijn in ons werk en financieel onafhankelijk van elkaar.
Gelukkig ben ik niet zo oppervlakkig dat ik een partner beoordeel op zijn geld en of hij een ruime auto heeft. Als ik behoefte heb aan een grote auto dan koop ik die zelf wel.
zondag 29 maart 2009 om 20:42
Voel je je aangesproken, Dikkie?
Ik zeg; vaak
Dus ik begrijp je punt niet....
Een kind dat normaal leert, zou trouwens geen bijles nodig hebben. Maar jij zal dat wel als een luxe extraatje zien, erg verantwoord voor later.
Wat de auto betreft, is die van mij wel groot, maar het is wel zo prettig als de wederhelft dat ook heeft.
En beoordelen doe ik er niet op, meer veroordelen.
Ik zeg; vaak
Dus ik begrijp je punt niet....
Een kind dat normaal leert, zou trouwens geen bijles nodig hebben. Maar jij zal dat wel als een luxe extraatje zien, erg verantwoord voor later.
Wat de auto betreft, is die van mij wel groot, maar het is wel zo prettig als de wederhelft dat ook heeft.
En beoordelen doe ik er niet op, meer veroordelen.
zondag 29 maart 2009 om 20:43
Elninjoo, eens. Maar ik had het puur over aantrekkingskracht, want zo iemand is ook iemand die zich voor weinig geld inzet voor een doel waarin hij gelooft, en dat vind ik in dit geval bv. wél aantrekkelijk!
Wuiles, ik zeg niet jullie kinderen, maar ik vind wel vaak dat kinderen die héél veel hebben gehad dat min of meer vanzelfsprekend vinden en ik vraag me de laatste tijd steeds meer af of dat wel iets is wat je in de opvoeding kan ondervangen. Ikzelf kom uit een gezin waar ik nooit iets tekort ben gekomen maar waar echt geen geld was voor weekendjes dubai oid (om een beeld te schetsen) en merk al aan mezelf dat ik veel gemakzuchtiger ben dan bv. mijn vriendin die op haar 16e wees werd en overal zelf voor heeft moeten knokken. Ook hebben mijn ouders ons echt opgevoed met het idee dat het niet vanzelfsprekend is geld, eten, scholing ed. te hebben, hebben altijd veel gedaan om ons te laten zien dat niet iedereen het zo breed had, etc. maar toch is het wat anders dat in je achterhoofd te weten ,dan dat zélf te doorleven. Ik wéét dat het niet vanzelfsprekend is 'gratis' te kunnen studeren, maar hoe je het ook wendt of keert, voor mij was het dat wel.
En van mezelf vind ik dan nog dat ik me echt vrij bewust hiervan ben voor iemand uit Nederland, want ik heb bv. een buitenlandse vriend en zie élke dag hoe het is zonder die zekerheden te leven. Maar ik merk bv. aan een van mijn beste vriendinnen, die veel rijker zijn thuis dan wij, dat ze héél veel dingen heel gewoon vindt, en daar heel achteloos mee omgaat. Háár ouders zijn ook met niets begonnen, maar zij is opgegroeid met tweede huis hier, ski-resort daar, elk jaar een nieuwe auto, garderobe, etc. En hoewel zij altijd heeft gewerkt in de weekenden en haar ouders daar ook op gehamerd hebben, merk ik nu ik haar niet zo veel meer zie (woon in het buitenland) ontzettend op hoe achteloos zij omgaat met al haar privileges en hoe ze daar over praat, en dat stoort me soms weleens.
En dan heb ik het dus nog niet eens over kinderen van écht rijke ouders. En ik weet heus wel dat er ook héél leuke rijke jonge mensen zijn en ken er zelf ook een aantal hoor! Maar ik ken ook een aantal flink verwende kinderen (en dan bedoel ik wel 20 plus) die zichzelf héél super vinden vanwege al die centen waar ze dus zelf nooit wat voor hebben hoeven doen.
Een man die mij probeert te imponeren met Ferrari en polopaard en reisjes naar Dubai heeft misschien wel mijn interesse, maar op het moment dat dan blijkt dat het eigenlijk allemaal geld van papa en mama is, is dat over. Want de aantrekkingskracht van iemand is dan weg.
Wat jij zei Wuiles, over dat iemand die ambitieus, doorzetter, etc. is aantrekkelijk is ben ik het helemaal mee eens. En dat denk je als je iemand ziet met geld, maar als dan blijkt dat hij in zijn leven nog geen fluit bereikt heeft, al tien jaar studeert, of al zijn stages ed. bij papa heeft gedaan, vind ik diegene niet veel aantrekkelijker dan de nietsnut zónder geld die op de bank hangt en een uitkering trekt (ook uit dit topic).
Wuiles, ik zeg niet jullie kinderen, maar ik vind wel vaak dat kinderen die héél veel hebben gehad dat min of meer vanzelfsprekend vinden en ik vraag me de laatste tijd steeds meer af of dat wel iets is wat je in de opvoeding kan ondervangen. Ikzelf kom uit een gezin waar ik nooit iets tekort ben gekomen maar waar echt geen geld was voor weekendjes dubai oid (om een beeld te schetsen) en merk al aan mezelf dat ik veel gemakzuchtiger ben dan bv. mijn vriendin die op haar 16e wees werd en overal zelf voor heeft moeten knokken. Ook hebben mijn ouders ons echt opgevoed met het idee dat het niet vanzelfsprekend is geld, eten, scholing ed. te hebben, hebben altijd veel gedaan om ons te laten zien dat niet iedereen het zo breed had, etc. maar toch is het wat anders dat in je achterhoofd te weten ,dan dat zélf te doorleven. Ik wéét dat het niet vanzelfsprekend is 'gratis' te kunnen studeren, maar hoe je het ook wendt of keert, voor mij was het dat wel.
En van mezelf vind ik dan nog dat ik me echt vrij bewust hiervan ben voor iemand uit Nederland, want ik heb bv. een buitenlandse vriend en zie élke dag hoe het is zonder die zekerheden te leven. Maar ik merk bv. aan een van mijn beste vriendinnen, die veel rijker zijn thuis dan wij, dat ze héél veel dingen heel gewoon vindt, en daar heel achteloos mee omgaat. Háár ouders zijn ook met niets begonnen, maar zij is opgegroeid met tweede huis hier, ski-resort daar, elk jaar een nieuwe auto, garderobe, etc. En hoewel zij altijd heeft gewerkt in de weekenden en haar ouders daar ook op gehamerd hebben, merk ik nu ik haar niet zo veel meer zie (woon in het buitenland) ontzettend op hoe achteloos zij omgaat met al haar privileges en hoe ze daar over praat, en dat stoort me soms weleens.
En dan heb ik het dus nog niet eens over kinderen van écht rijke ouders. En ik weet heus wel dat er ook héél leuke rijke jonge mensen zijn en ken er zelf ook een aantal hoor! Maar ik ken ook een aantal flink verwende kinderen (en dan bedoel ik wel 20 plus) die zichzelf héél super vinden vanwege al die centen waar ze dus zelf nooit wat voor hebben hoeven doen.
Een man die mij probeert te imponeren met Ferrari en polopaard en reisjes naar Dubai heeft misschien wel mijn interesse, maar op het moment dat dan blijkt dat het eigenlijk allemaal geld van papa en mama is, is dat over. Want de aantrekkingskracht van iemand is dan weg.
Wat jij zei Wuiles, over dat iemand die ambitieus, doorzetter, etc. is aantrekkelijk is ben ik het helemaal mee eens. En dat denk je als je iemand ziet met geld, maar als dan blijkt dat hij in zijn leven nog geen fluit bereikt heeft, al tien jaar studeert, of al zijn stages ed. bij papa heeft gedaan, vind ik diegene niet veel aantrekkelijker dan de nietsnut zónder geld die op de bank hangt en een uitkering trekt (ook uit dit topic).
zondag 29 maart 2009 om 21:13
quote:Brown_Eyes schreef op 29 maart 2009 @ 20:42:
Voel je je aangesproken, Dikkie?
Ik zeg; vaak
Dus ik begrijp je punt niet....
Een kind dat normaal leert, zou trouwens geen bijles nodig hebben. Maar jij zal dat wel als een luxe extraatje zien, erg verantwoord voor later.
Wat de auto betreft, is die van mij wel groot, maar het is wel zo prettig als de wederhelft dat ook heeft.
En beoordelen doe ik er niet op, meer veroordelen.Ik voel me niet aangesproken maar ik vind je, zacht uitgedrukt, nogal kortzichtig.
Voel je je aangesproken, Dikkie?
Ik zeg; vaak
Dus ik begrijp je punt niet....
Een kind dat normaal leert, zou trouwens geen bijles nodig hebben. Maar jij zal dat wel als een luxe extraatje zien, erg verantwoord voor later.
Wat de auto betreft, is die van mij wel groot, maar het is wel zo prettig als de wederhelft dat ook heeft.
En beoordelen doe ik er niet op, meer veroordelen.Ik voel me niet aangesproken maar ik vind je, zacht uitgedrukt, nogal kortzichtig.
