ze wilt niet meer
zondag 29 maart 2009 om 12:20
Graag zou ik mijn verhaal doen om het van me af te schrijven. Elk inzicht of idee van de lezer is van harte welkom want ik ben radeloos.
Op 1 maart 2009 heeft mijn vriendin het uitgemaakt met me en ik ben er helemaal kapot van.
We hebben 4 turbulente jaren gekend, natuurlijk met ups en downs maar met zo'n chemie/klik, we waren een droompaar, begrepen elkaar en spraken dezelfde taal.
Zij kwam uit een huwelijk van 15 jaar en wilde los van god toen ik haar leerde kennen.
Ik was enkele jaren vrijgezel geweest en mijn verhalen uit die tijd maakten dat zij ook dat leven wilde dat ik geleid had.
Zodoende heb ik haar meegenomen op een reis langs parenclubs, sexfeestjes bij mensen thuis, drugsgebruik...ze wilde dit allemaal en ik begreep dat, dus introduceerde ik haar in die wereld.
In 2008 echter ben ik met mijn stomme kop vreemd gegaan en toen begon de ellende.
Ik heb het na 3 dagen met heel veel spijt opgebiecht en daarna is het 3 weken uitgeweest. Ze wilde me niet meer maar gelukkig kreeg ik haar terug na 3 weken van veel praten en er voor haar staan als ze het nodig had.
Ik had echter mezelf zodanig beschadigd door mijn actie dat ik niet langer in het swingersleven wilde staan. Ik had het er moeilijk mee, hoe had ik het kunnen doen? Wat had mij bezield?
Langzaamaan is het toen slechter gegaan tussen ons.
We kregen de mogelijkheid een enorme woning van haar familie te kopen samen en trokken erin, beiden vol spanning en enthousiast kijkend naar de toekomst.
En toch...werd het erger.
Ik had de voorwaarden van de relatie stilzwijgend veranderd, zo zei zij.
Spannend uitgaan wilde ik niet meer en ik begon nu ook moeite te krijgen met haar opgroeiende kinderen van 10 en 6.
Ik wilde wel leuke dingen met ze doen maar ze leken zelf nergens voor te porren.
Alles ging toen bergafwaarts.
Ik trok me steeds meer terug op de zolder om me op mijn hobby's te storten.
Het was zo erg dat ik haar met kerst heb laten zitten, ze moest zelf met de kinderen de kerstboom optuigen. Met oud & nieuw moest ze mij om 23 uur naar beneden roepen of ik er nog gezellig bij kwam zitten.
Ik heb haar voor lief genomen, zo leek het, ik heb haar laten stikken en ze voelde zich de alleenstaande moeder die ze zich die 15 jaar lang in het huwelijk al gevoeld had.
Op 1 januari verzocht ze me het huis alsnog te verlaten omdat ze dacht dat we anders over enkele weken met flinke ruzie uit elkaar zouden gaan.
Ik had hier alle begrip voor en we gingen latten, echter op 1 maart, juist na een heerlijk weekend samen in mijn nieuwe onderkomen, maakte ze het alsnog uit.
Haar hartewens was samen te zijn met een man, in 1 huis, een derde kind van hem te krijgen en bij mij had ze er door alles wat er gebeurd was geen idee/vertrouwen meer in.
Tijdens de relatie heb je de kans je te bewijzen, zegt ze steeds, omdat ik hemel en aarde bewoog om haar te overtuigen dat ik inmiddels beter wist, haar nooit meer zou laten stikken en er vaaf nu meer dn ooit zou staan.
Maar ze wilt niet meer en zegt dat ze zeker weet dat het tussen ons nooit meer goed komt.
Nu wilt ze voorlopig geen relatie meer, ze wilt vrij zijn omdat ze mij te snel na haar scheiding leerde kennen. Ze heeft vanaf haar 16e geen vrijheid gekend en dus wilt ze nu los van god, doen wat zij zelf wilt en leuk vind.
Zo kwam ik er achter dat ze zich vrij snel had aangemeld op een datingsite, voor de praat zei ze. De breuk had haar onzeker gemaakt en ze had behoefte aan aanspraak en bevestiging.
Nu, nog geen maand na de breu, is ze inmiddels met een jongen van die site naar bed gegaan.
Tegen mij loog ze over haar plannen, ze zou gaan stappen met een vriendin afgelopen vrijdag, maar ik ken haar, pikt signalen op en ben met mijn stomme kop naar haar huis gegaan.
Ik moest zien of ze loog of niet.
Ik trof het huis uiterst netjes aan, wierookje en kaarsjes aan, wijnglazen die klaar stonden, de hondjes netjes opgeborgen in een slaapkamer.
En toen betrapte ze me in de woning, en ze was natuurlijk laaiend!
Haar date zou zo komen en nu verpeste ik haar weekend.
Verder zei ze door mijn actie elk grijnte respect voor me kwijt te zijn en dat deed enorme pijn.
Nu wil ze niet meer met me praten, laat staan openhartig vertellen wat ze allemaal uitspookt (terwijl we altijd juist heel open en eerlijk communiceerden met elkaar) en ik ben helemaal radeloos.
Ik ken haar goed. Ze heeft zich aan die jongen gegeven om haar eignwaarde op te vijzelen, en omdat ze het spannend vind maar ook omdat ze nu eenmaal persé foute dingen wil doen zonder dat iemand haar terecht wijst.
Diep in mijn hart hoop ik dat het slechts een fase is en dat ze mij met een paar weken, of na een paar dates gaat missen.
We hadde nzo'n uitermate sterke band altijd, we waren twee handen op 1 buik.
Ik ken haar en weet dat ze na een one night stand vaak direct niks meer te maken wilt hebben met de bewuste persoon.
Zo ook hoop ik dat dat nu het geval blijft, al zal ze met nog veel meer mannen slapen, kennelijk is dat wat ze wilt.
Ik ben helemaal kapot van verdriet.
Mijn lieve vrouw doet het met anderen en ik ben niet meer welkom in haar omgeving. De pijn is bijna niet te verdragen al gaat het iedere dag een klein stukje beter met me, maar de hoop dat het goed komt die is gebleven, bij mij dan.
Ergens spreek ik mezelf steeds toe dat het zo moest zijn.
Dat ik vast niet gelukkig had geworden met haar.
Dat ik niet toe ben aan een gezin wellicht.
Maar dan ga ik het weer goed praten voor mezelf omdat ik nu eenmaal zoveel van haar hou.
Voor nu kan ik alleen maar hopen dat de liefde die we 4 jaar lang gedeeld hebben, ondanks de ups en downs, toch sterk genoeg is om ons uiteindelijk weer samen te krijgen.
Bedankt dat je dit lange verhaal hebt willen lezen.
Nogmaals, elk inzicht is meer dan welkom.
Ik omarm elke hulp en elk bemoedigend woord.
Wie kan mij helpen?
Op 1 maart 2009 heeft mijn vriendin het uitgemaakt met me en ik ben er helemaal kapot van.
We hebben 4 turbulente jaren gekend, natuurlijk met ups en downs maar met zo'n chemie/klik, we waren een droompaar, begrepen elkaar en spraken dezelfde taal.
Zij kwam uit een huwelijk van 15 jaar en wilde los van god toen ik haar leerde kennen.
Ik was enkele jaren vrijgezel geweest en mijn verhalen uit die tijd maakten dat zij ook dat leven wilde dat ik geleid had.
Zodoende heb ik haar meegenomen op een reis langs parenclubs, sexfeestjes bij mensen thuis, drugsgebruik...ze wilde dit allemaal en ik begreep dat, dus introduceerde ik haar in die wereld.
In 2008 echter ben ik met mijn stomme kop vreemd gegaan en toen begon de ellende.
Ik heb het na 3 dagen met heel veel spijt opgebiecht en daarna is het 3 weken uitgeweest. Ze wilde me niet meer maar gelukkig kreeg ik haar terug na 3 weken van veel praten en er voor haar staan als ze het nodig had.
Ik had echter mezelf zodanig beschadigd door mijn actie dat ik niet langer in het swingersleven wilde staan. Ik had het er moeilijk mee, hoe had ik het kunnen doen? Wat had mij bezield?
Langzaamaan is het toen slechter gegaan tussen ons.
We kregen de mogelijkheid een enorme woning van haar familie te kopen samen en trokken erin, beiden vol spanning en enthousiast kijkend naar de toekomst.
En toch...werd het erger.
Ik had de voorwaarden van de relatie stilzwijgend veranderd, zo zei zij.
Spannend uitgaan wilde ik niet meer en ik begon nu ook moeite te krijgen met haar opgroeiende kinderen van 10 en 6.
Ik wilde wel leuke dingen met ze doen maar ze leken zelf nergens voor te porren.
Alles ging toen bergafwaarts.
Ik trok me steeds meer terug op de zolder om me op mijn hobby's te storten.
Het was zo erg dat ik haar met kerst heb laten zitten, ze moest zelf met de kinderen de kerstboom optuigen. Met oud & nieuw moest ze mij om 23 uur naar beneden roepen of ik er nog gezellig bij kwam zitten.
Ik heb haar voor lief genomen, zo leek het, ik heb haar laten stikken en ze voelde zich de alleenstaande moeder die ze zich die 15 jaar lang in het huwelijk al gevoeld had.
Op 1 januari verzocht ze me het huis alsnog te verlaten omdat ze dacht dat we anders over enkele weken met flinke ruzie uit elkaar zouden gaan.
Ik had hier alle begrip voor en we gingen latten, echter op 1 maart, juist na een heerlijk weekend samen in mijn nieuwe onderkomen, maakte ze het alsnog uit.
Haar hartewens was samen te zijn met een man, in 1 huis, een derde kind van hem te krijgen en bij mij had ze er door alles wat er gebeurd was geen idee/vertrouwen meer in.
Tijdens de relatie heb je de kans je te bewijzen, zegt ze steeds, omdat ik hemel en aarde bewoog om haar te overtuigen dat ik inmiddels beter wist, haar nooit meer zou laten stikken en er vaaf nu meer dn ooit zou staan.
Maar ze wilt niet meer en zegt dat ze zeker weet dat het tussen ons nooit meer goed komt.
Nu wilt ze voorlopig geen relatie meer, ze wilt vrij zijn omdat ze mij te snel na haar scheiding leerde kennen. Ze heeft vanaf haar 16e geen vrijheid gekend en dus wilt ze nu los van god, doen wat zij zelf wilt en leuk vind.
Zo kwam ik er achter dat ze zich vrij snel had aangemeld op een datingsite, voor de praat zei ze. De breuk had haar onzeker gemaakt en ze had behoefte aan aanspraak en bevestiging.
Nu, nog geen maand na de breu, is ze inmiddels met een jongen van die site naar bed gegaan.
Tegen mij loog ze over haar plannen, ze zou gaan stappen met een vriendin afgelopen vrijdag, maar ik ken haar, pikt signalen op en ben met mijn stomme kop naar haar huis gegaan.
Ik moest zien of ze loog of niet.
Ik trof het huis uiterst netjes aan, wierookje en kaarsjes aan, wijnglazen die klaar stonden, de hondjes netjes opgeborgen in een slaapkamer.
En toen betrapte ze me in de woning, en ze was natuurlijk laaiend!
Haar date zou zo komen en nu verpeste ik haar weekend.
Verder zei ze door mijn actie elk grijnte respect voor me kwijt te zijn en dat deed enorme pijn.
Nu wil ze niet meer met me praten, laat staan openhartig vertellen wat ze allemaal uitspookt (terwijl we altijd juist heel open en eerlijk communiceerden met elkaar) en ik ben helemaal radeloos.
Ik ken haar goed. Ze heeft zich aan die jongen gegeven om haar eignwaarde op te vijzelen, en omdat ze het spannend vind maar ook omdat ze nu eenmaal persé foute dingen wil doen zonder dat iemand haar terecht wijst.
Diep in mijn hart hoop ik dat het slechts een fase is en dat ze mij met een paar weken, of na een paar dates gaat missen.
We hadde nzo'n uitermate sterke band altijd, we waren twee handen op 1 buik.
Ik ken haar en weet dat ze na een one night stand vaak direct niks meer te maken wilt hebben met de bewuste persoon.
Zo ook hoop ik dat dat nu het geval blijft, al zal ze met nog veel meer mannen slapen, kennelijk is dat wat ze wilt.
Ik ben helemaal kapot van verdriet.
Mijn lieve vrouw doet het met anderen en ik ben niet meer welkom in haar omgeving. De pijn is bijna niet te verdragen al gaat het iedere dag een klein stukje beter met me, maar de hoop dat het goed komt die is gebleven, bij mij dan.
Ergens spreek ik mezelf steeds toe dat het zo moest zijn.
Dat ik vast niet gelukkig had geworden met haar.
Dat ik niet toe ben aan een gezin wellicht.
Maar dan ga ik het weer goed praten voor mezelf omdat ik nu eenmaal zoveel van haar hou.
Voor nu kan ik alleen maar hopen dat de liefde die we 4 jaar lang gedeeld hebben, ondanks de ups en downs, toch sterk genoeg is om ons uiteindelijk weer samen te krijgen.
Bedankt dat je dit lange verhaal hebt willen lezen.
Nogmaals, elk inzicht is meer dan welkom.
Ik omarm elke hulp en elk bemoedigend woord.
Wie kan mij helpen?
zondag 29 maart 2009 om 12:27
Een psycholoog
Wat ben jij een idioot zeg, en wat verstandig van je vriendin/vrouw om er een punt achter te zetten als ik het zo lees. Ik krijg plaatsvervangende woede in mijn lijf als ik jouw verhaal lees.
Ik vind het zo wonderlijk om te lezen dat jij denkt dat je na alles wat je zélf hebt verwoest nog denkt dat ze wel bij je terug zal komen. En door zo aan haar te hangen en haar leven zo te willen controleren maak je het alleen maar erger.
Wat ben jij een idioot zeg, en wat verstandig van je vriendin/vrouw om er een punt achter te zetten als ik het zo lees. Ik krijg plaatsvervangende woede in mijn lijf als ik jouw verhaal lees.
Ik vind het zo wonderlijk om te lezen dat jij denkt dat je na alles wat je zélf hebt verwoest nog denkt dat ze wel bij je terug zal komen. En door zo aan haar te hangen en haar leven zo te willen controleren maak je het alleen maar erger.
zondag 29 maart 2009 om 12:28
quote:treijntje schreef op 29 maart 2009 @ 12:20:
Graag zou ik mijn verhaal doen om het van me af te schrijven. Elk inzicht of idee van de lezer is van harte welkom want ik ben radeloos.
Op 1 maart 2009 heeft mijn vriendin het uitgemaakt met me en ik ben er helemaal kapot van.
We hebben 4 turbulente jaren gekend, natuurlijk met ups en downs maar met zo'n chemie/klik, we waren een droompaar, begrepen elkaar en spraken dezelfde taal.
Zij kwam uit een huwelijk van 15 jaar en wilde los van god toen ik haar leerde kennen.
Ik was enkele jaren vrijgezel geweest en mijn verhalen uit die tijd maakten dat zij ook dat leven wilde dat ik geleid had.
Zodoende heb ik haar meegenomen op een reis langs parenclubs, sexfeestjes bij mensen thuis, drugsgebruik...ze wilde dit allemaal en ik begreep dat, dus introduceerde ik haar in die wereld.
In 2008 echter ben ik met mijn stomme kop vreemd gegaan en toen begon de ellende.
Ik heb het na 3 dagen met heel veel spijt opgebiecht en daarna is het 3 weken uitgeweest. Ze wilde me niet meer maar gelukkig kreeg ik haar terug na 3 weken van veel praten en er voor haar staan als ze het nodig had.
Ik had echter mezelf zodanig beschadigd door mijn actie dat ik niet langer in het swingersleven wilde staan. Ik had het er moeilijk mee, hoe had ik het kunnen doen? Wat had mij bezield?
Langzaamaan is het toen slechter gegaan tussen ons.
We kregen de mogelijkheid een enorme woning van haar familie te kopen samen en trokken erin, beiden vol spanning en enthousiast kijkend naar de toekomst.
En toch...werd het erger.
Ik had de voorwaarden van de relatie stilzwijgend veranderd, zo zei zij.
Spannend uitgaan wilde ik niet meer en ik begon nu ook moeite te krijgen met haar opgroeiende kinderen van 10 en 6.
Ik wilde wel leuke dingen met ze doen maar ze leken zelf nergens voor te porren.
Alles ging toen bergafwaarts.
Ik trok me steeds meer terug op de zolder om me op mijn hobby's te storten.
Het was zo erg dat ik haar met kerst heb laten zitten, ze moest zelf met de kinderen de kerstboom optuigen. Met oud & nieuw moest ze mij om 23 uur naar beneden roepen of ik er nog gezellig bij kwam zitten.
Ik heb haar voor lief genomen, zo leek het, ik heb haar laten stikken en ze voelde zich de alleenstaande moeder die ze zich die 15 jaar lang in het huwelijk al gevoeld had.
Op 1 januari verzocht ze me het huis alsnog te verlaten omdat ze dacht dat we anders over enkele weken met flinke ruzie uit elkaar zouden gaan.
Ik had hier alle begrip voor en we gingen latten, echter op 1 maart, juist na een heerlijk weekend samen in mijn nieuwe onderkomen, maakte ze het alsnog uit.
Haar hartewens was samen te zijn met een man, in 1 huis, een derde kind van hem te krijgen en bij mij had ze er door alles wat er gebeurd was geen idee/vertrouwen meer in.
Tijdens de relatie heb je de kans je te bewijzen, zegt ze steeds, omdat ik hemel en aarde bewoog om haar te overtuigen dat ik inmiddels beter wist, haar nooit meer zou laten stikken en er vaaf nu meer dn ooit zou staan.
Maar ze wilt niet meer en zegt dat ze zeker weet dat het tussen ons nooit meer goed komt.
Nu wilt ze voorlopig geen relatie meer, ze wilt vrij zijn omdat ze mij te snel na haar scheiding leerde kennen. Ze heeft vanaf haar 16e geen vrijheid gekend en dus wilt ze nu los van god, doen wat zij zelf wilt en leuk vind.
Zo kwam ik er achter dat ze zich vrij snel had aangemeld op een datingsite, voor de praat zei ze. De breuk had haar onzeker gemaakt en ze had behoefte aan aanspraak en bevestiging.
Nu, nog geen maand na de breu, is ze inmiddels met een jongen van die site naar bed gegaan.
Tegen mij loog ze over haar plannen, ze zou gaan stappen met een vriendin afgelopen vrijdag, maar ik ken haar, pikt signalen op en ben met mijn stomme kop naar haar huis gegaan.
Ik moest zien of ze loog of niet.
Ik trof het huis uiterst netjes aan, wierookje en kaarsjes aan, wijnglazen die klaar stonden, de hondjes netjes opgeborgen in een slaapkamer.
En toen betrapte ze me in de woning, en ze was natuurlijk laaiend!
Haar date zou zo komen en nu verpeste ik haar weekend.
Verder zei ze door mijn actie elk grijnte respect voor me kwijt te zijn en dat deed enorme pijn.
Nu wil ze niet meer met me praten, laat staan openhartig vertellen wat ze allemaal uitspookt (terwijl we altijd juist heel open en eerlijk communiceerden met elkaar) en ik ben helemaal radeloos.
Ik ken haar goed. Ze heeft zich aan die jongen gegeven om haar eignwaarde op te vijzelen, en omdat ze het spannend vind maar ook omdat ze nu eenmaal persé foute dingen wil doen zonder dat iemand haar terecht wijst.
Diep in mijn hart hoop ik dat het slechts een fase is en dat ze mij met een paar weken, of na een paar dates gaat missen.
We hadde nzo'n uitermate sterke band altijd, we waren twee handen op 1 buik.
Ik ken haar en weet dat ze na een one night stand vaak direct niks meer te maken wilt hebben met de bewuste persoon.
Zo ook hoop ik dat dat nu het geval blijft, al zal ze met nog veel meer mannen slapen, kennelijk is dat wat ze wilt.
Ik ben helemaal kapot van verdriet.
Mijn lieve vrouw doet het met anderen en ik ben niet meer welkom in haar omgeving. De pijn is bijna niet te verdragen al gaat het iedere dag een klein stukje beter met me, maar de hoop dat het goed komt die is gebleven, bij mij dan.
Ergens spreek ik mezelf steeds toe dat het zo moest zijn.
Dat ik vast niet gelukkig had geworden met haar.
Dat ik niet toe ben aan een gezin wellicht.
Maar dan ga ik het weer goed praten voor mezelf omdat ik nu eenmaal zoveel van haar hou.
Voor nu kan ik alleen maar hopen dat de liefde die we 4 jaar lang gedeeld hebben, ondanks de ups en downs, toch sterk genoeg is om ons uiteindelijk weer samen te krijgen.
Bedankt dat je dit lange verhaal hebt willen lezen.
Nogmaals, elk inzicht is meer dan welkom.
Ik omarm elke hulp en elk bemoedigend woord.
Wie kan mij helpen?
Samengevat: tijdens de relatie gebruikte je drugs, ging je vreemd en loog je tegen haar. Na de relatie ben je haar gaan controleren en heb je in haar woning ingebroken om te zien wat zij van plan was met een andere man.
Dat zijn vijf problemen die voor mij niet alleen reden zouden zijn de relatie voorgoed te verbreken maar in enkele gevallen ook nog aanleiding zouden zijn om aangifte te doen.
Waar haal je het recht vandaan om jezelf toegang tot haar woning te verschaffen nadat je eruit gegooid bent door haar?
Graag zou ik mijn verhaal doen om het van me af te schrijven. Elk inzicht of idee van de lezer is van harte welkom want ik ben radeloos.
Op 1 maart 2009 heeft mijn vriendin het uitgemaakt met me en ik ben er helemaal kapot van.
We hebben 4 turbulente jaren gekend, natuurlijk met ups en downs maar met zo'n chemie/klik, we waren een droompaar, begrepen elkaar en spraken dezelfde taal.
Zij kwam uit een huwelijk van 15 jaar en wilde los van god toen ik haar leerde kennen.
Ik was enkele jaren vrijgezel geweest en mijn verhalen uit die tijd maakten dat zij ook dat leven wilde dat ik geleid had.
Zodoende heb ik haar meegenomen op een reis langs parenclubs, sexfeestjes bij mensen thuis, drugsgebruik...ze wilde dit allemaal en ik begreep dat, dus introduceerde ik haar in die wereld.
In 2008 echter ben ik met mijn stomme kop vreemd gegaan en toen begon de ellende.
Ik heb het na 3 dagen met heel veel spijt opgebiecht en daarna is het 3 weken uitgeweest. Ze wilde me niet meer maar gelukkig kreeg ik haar terug na 3 weken van veel praten en er voor haar staan als ze het nodig had.
Ik had echter mezelf zodanig beschadigd door mijn actie dat ik niet langer in het swingersleven wilde staan. Ik had het er moeilijk mee, hoe had ik het kunnen doen? Wat had mij bezield?
Langzaamaan is het toen slechter gegaan tussen ons.
We kregen de mogelijkheid een enorme woning van haar familie te kopen samen en trokken erin, beiden vol spanning en enthousiast kijkend naar de toekomst.
En toch...werd het erger.
Ik had de voorwaarden van de relatie stilzwijgend veranderd, zo zei zij.
Spannend uitgaan wilde ik niet meer en ik begon nu ook moeite te krijgen met haar opgroeiende kinderen van 10 en 6.
Ik wilde wel leuke dingen met ze doen maar ze leken zelf nergens voor te porren.
Alles ging toen bergafwaarts.
Ik trok me steeds meer terug op de zolder om me op mijn hobby's te storten.
Het was zo erg dat ik haar met kerst heb laten zitten, ze moest zelf met de kinderen de kerstboom optuigen. Met oud & nieuw moest ze mij om 23 uur naar beneden roepen of ik er nog gezellig bij kwam zitten.
Ik heb haar voor lief genomen, zo leek het, ik heb haar laten stikken en ze voelde zich de alleenstaande moeder die ze zich die 15 jaar lang in het huwelijk al gevoeld had.
Op 1 januari verzocht ze me het huis alsnog te verlaten omdat ze dacht dat we anders over enkele weken met flinke ruzie uit elkaar zouden gaan.
Ik had hier alle begrip voor en we gingen latten, echter op 1 maart, juist na een heerlijk weekend samen in mijn nieuwe onderkomen, maakte ze het alsnog uit.
Haar hartewens was samen te zijn met een man, in 1 huis, een derde kind van hem te krijgen en bij mij had ze er door alles wat er gebeurd was geen idee/vertrouwen meer in.
Tijdens de relatie heb je de kans je te bewijzen, zegt ze steeds, omdat ik hemel en aarde bewoog om haar te overtuigen dat ik inmiddels beter wist, haar nooit meer zou laten stikken en er vaaf nu meer dn ooit zou staan.
Maar ze wilt niet meer en zegt dat ze zeker weet dat het tussen ons nooit meer goed komt.
Nu wilt ze voorlopig geen relatie meer, ze wilt vrij zijn omdat ze mij te snel na haar scheiding leerde kennen. Ze heeft vanaf haar 16e geen vrijheid gekend en dus wilt ze nu los van god, doen wat zij zelf wilt en leuk vind.
Zo kwam ik er achter dat ze zich vrij snel had aangemeld op een datingsite, voor de praat zei ze. De breuk had haar onzeker gemaakt en ze had behoefte aan aanspraak en bevestiging.
Nu, nog geen maand na de breu, is ze inmiddels met een jongen van die site naar bed gegaan.
Tegen mij loog ze over haar plannen, ze zou gaan stappen met een vriendin afgelopen vrijdag, maar ik ken haar, pikt signalen op en ben met mijn stomme kop naar haar huis gegaan.
Ik moest zien of ze loog of niet.
Ik trof het huis uiterst netjes aan, wierookje en kaarsjes aan, wijnglazen die klaar stonden, de hondjes netjes opgeborgen in een slaapkamer.
En toen betrapte ze me in de woning, en ze was natuurlijk laaiend!
Haar date zou zo komen en nu verpeste ik haar weekend.
Verder zei ze door mijn actie elk grijnte respect voor me kwijt te zijn en dat deed enorme pijn.
Nu wil ze niet meer met me praten, laat staan openhartig vertellen wat ze allemaal uitspookt (terwijl we altijd juist heel open en eerlijk communiceerden met elkaar) en ik ben helemaal radeloos.
Ik ken haar goed. Ze heeft zich aan die jongen gegeven om haar eignwaarde op te vijzelen, en omdat ze het spannend vind maar ook omdat ze nu eenmaal persé foute dingen wil doen zonder dat iemand haar terecht wijst.
Diep in mijn hart hoop ik dat het slechts een fase is en dat ze mij met een paar weken, of na een paar dates gaat missen.
We hadde nzo'n uitermate sterke band altijd, we waren twee handen op 1 buik.
Ik ken haar en weet dat ze na een one night stand vaak direct niks meer te maken wilt hebben met de bewuste persoon.
Zo ook hoop ik dat dat nu het geval blijft, al zal ze met nog veel meer mannen slapen, kennelijk is dat wat ze wilt.
Ik ben helemaal kapot van verdriet.
Mijn lieve vrouw doet het met anderen en ik ben niet meer welkom in haar omgeving. De pijn is bijna niet te verdragen al gaat het iedere dag een klein stukje beter met me, maar de hoop dat het goed komt die is gebleven, bij mij dan.
Ergens spreek ik mezelf steeds toe dat het zo moest zijn.
Dat ik vast niet gelukkig had geworden met haar.
Dat ik niet toe ben aan een gezin wellicht.
Maar dan ga ik het weer goed praten voor mezelf omdat ik nu eenmaal zoveel van haar hou.
Voor nu kan ik alleen maar hopen dat de liefde die we 4 jaar lang gedeeld hebben, ondanks de ups en downs, toch sterk genoeg is om ons uiteindelijk weer samen te krijgen.
Bedankt dat je dit lange verhaal hebt willen lezen.
Nogmaals, elk inzicht is meer dan welkom.
Ik omarm elke hulp en elk bemoedigend woord.
Wie kan mij helpen?
Samengevat: tijdens de relatie gebruikte je drugs, ging je vreemd en loog je tegen haar. Na de relatie ben je haar gaan controleren en heb je in haar woning ingebroken om te zien wat zij van plan was met een andere man.
Dat zijn vijf problemen die voor mij niet alleen reden zouden zijn de relatie voorgoed te verbreken maar in enkele gevallen ook nog aanleiding zouden zijn om aangifte te doen.
Waar haal je het recht vandaan om jezelf toegang tot haar woning te verschaffen nadat je eruit gegooid bent door haar?
zondag 29 maart 2009 om 12:29
Je bent vreemd gegaan, je hebt haar laten zitten met kerst en met oud en nieuw, het is over nu. Ze wil je niet meer. Toch controleer je haar, komt ongevraagd in huis en je wilt dat ze jou verteld wat ze allemaal uitspookt....
Als ik jou was, zou ik afstand nemen. Gun haar die vrijheid waar ze zo naar smacht.
Sterkte verder...
Als ik jou was, zou ik afstand nemen. Gun haar die vrijheid waar ze zo naar smacht.
Sterkte verder...
zondag 29 maart 2009 om 12:39
Misschien is het slim om wat meer verantwoordelijkheid te nemen voor wat jij hebt gedaan. wat onhandig / dom / fout was? Nu doe je heel zielig en slachtofferig, maar je hebt je ook nogal hufterig gedragen... Een volwassen man ziet dat in en doet daar zijn voordeel mee in verdere relaties. Denk niet dat je deze vrouw terugkrijgt, want het lijkt me dat je het hebt verpest.
zondag 29 maart 2009 om 12:41
Dat je überhaupt nog een sleutel van haar woning hebt verbaast me. Mijn ex-zwager doet precies hetzelfde als jij, en ik heb mijn schoonzus dan ook aangeraden de politie te bellen om melding te maken van stalking. Ik denk dat je mazzel hebt dat je ex-vriendin dat nog niet gedaan heeft.
En dan nog even dit:
Ik ben helemaal kapot van verdriet.
Mijn lieve vrouw doet het met anderen en ik ben niet meer welkom in haar omgeving.
Dat je kapot bent van verdriet: wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten.
Dat 'je lieve vrouw het met anderen doet': dat deed jij ook en nu neem je het haar kwalijk? Hoe hypocriet kun je zijn.
Dat je niet meer welkom bent in haar omgeving: wie kaatst kan de bal verwachten, lijkt me. Je sluit je vrijwillig af van haar en haar kinderen tijdens de kerst (hoe bot kun je zijn?) en oud en nieuw, en nu vind je het vreemd dat zij de bal terugkaatst?
Als je respect wilt van een ander zou je eerst eens een lesje 'hoe respecteer ik iemand' moeten gaan volgen.
En dan nog even dit:
Ik ben helemaal kapot van verdriet.
Mijn lieve vrouw doet het met anderen en ik ben niet meer welkom in haar omgeving.
Dat je kapot bent van verdriet: wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten.
Dat 'je lieve vrouw het met anderen doet': dat deed jij ook en nu neem je het haar kwalijk? Hoe hypocriet kun je zijn.
Dat je niet meer welkom bent in haar omgeving: wie kaatst kan de bal verwachten, lijkt me. Je sluit je vrijwillig af van haar en haar kinderen tijdens de kerst (hoe bot kun je zijn?) en oud en nieuw, en nu vind je het vreemd dat zij de bal terugkaatst?
Als je respect wilt van een ander zou je eerst eens een lesje 'hoe respecteer ik iemand' moeten gaan volgen.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 29 maart 2009 om 12:43
Jullie hadden een relatie waarin seks met anderen etc . OK was , ondanks die optie ging jij vreemd , jij wilde toen geen spannende dingen meer doen terwijl zij jou zo heeft leren kennen en dat kennelijk jouw aantrekkingkracht was of heeft vergroot , daarna stortte jij je op jouw hobby's en ging het niet lekker tussen jou en haar kinderen , sta jij ineens midden in het huis waarin zij woont en denk je haar motieven beter te doorgronden dan zijzelf .
Zo een beetje goed samengevat ?
Ik denk inderdaad dat je tijdens jullie relatie kansen zat hebt gehad om te laten zien wat voor fijne man je bent , waarom zou ze je nu de kans geven te laten zien wie je zou kúnnen zijn ?
Zo een beetje goed samengevat ?
Ik denk inderdaad dat je tijdens jullie relatie kansen zat hebt gehad om te laten zien wat voor fijne man je bent , waarom zou ze je nu de kans geven te laten zien wie je zou kúnnen zijn ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 29 maart 2009 om 12:58
Ik denk ook dat je bij een psycholoog aan moet kloppen.
Jullie waren geweldig samen? Is dat inclusief of exclusief dat bedonderen, vreemdgaan, haar laten zitten, zeuren en zeiken over haar kinderen, haar niet respecteren, huisvredebreuk plegen en claimen?
Daarbij, ze heeft niet tegen je gelogen. Sterker nog, ze hoeft jou helemaal geen uitleg te geven. En ze mag sloeren en hoeren zoveel ze wil. Het is je vrouw niet, het is je ex. En jij bent haar ex dus je hebt uit haar leven (en al helemaal uit haar woning) te blijven. Ze wil je niet meer, en dat heb je zelf veroorzaakt.
Wees eerlijk tegen over jezelf; je bent een lul, of hebt je in ieder geval als een lul tegenover haar gedragen. En ze pikt het niet meer. Goed van haar!
Jullie waren geweldig samen? Is dat inclusief of exclusief dat bedonderen, vreemdgaan, haar laten zitten, zeuren en zeiken over haar kinderen, haar niet respecteren, huisvredebreuk plegen en claimen?
Daarbij, ze heeft niet tegen je gelogen. Sterker nog, ze hoeft jou helemaal geen uitleg te geven. En ze mag sloeren en hoeren zoveel ze wil. Het is je vrouw niet, het is je ex. En jij bent haar ex dus je hebt uit haar leven (en al helemaal uit haar woning) te blijven. Ze wil je niet meer, en dat heb je zelf veroorzaakt.
Wees eerlijk tegen over jezelf; je bent een lul, of hebt je in ieder geval als een lul tegenover haar gedragen. En ze pikt het niet meer. Goed van haar!
zondag 29 maart 2009 om 13:04
je doet nu net alsof jij het slachtoffer bent in de situatie....
jij hebt de fouten gemaakt (en doet dat nu trouwens nogsteeds door ongevraagd haar huis binnen te lopen, en je dus ongevraagd met haar leven te bemoeien)
ze is "jouw vrouw" niet meer, dus ze hoeft jou niet te vertellen wat ze doet en met wie!
jij hebt de fouten gemaakt (en doet dat nu trouwens nogsteeds door ongevraagd haar huis binnen te lopen, en je dus ongevraagd met haar leven te bemoeien)
ze is "jouw vrouw" niet meer, dus ze hoeft jou niet te vertellen wat ze doet en met wie!
zondag 29 maart 2009 om 13:08
zondag 29 maart 2009 om 13:11
Je had haar...hebt haar vertrouwen beschaamd, ze heeft je ruimte en kansen gegeven, je hebt haar op allerlei manieren verschillende keren in de steek gelaten. Ze heeft het gehad met je, ze heeft haar grens aangegeven.IS KLAAR MET JE!, en ze gaat verder met haar leven.
De manier waarop je over haar praat komt kleinerend op mij over, inbreken in haar huis om te checken en je gelijk te halen vindt ik ronduit creepy en zou voor mij rede geweest zijn om meteen aangifte te doen.
Deal ermee: HET IS OVER. Laat haar met rust en zoek je eigen weg verder.
De manier waarop je over haar praat komt kleinerend op mij over, inbreken in haar huis om te checken en je gelijk te halen vindt ik ronduit creepy en zou voor mij rede geweest zijn om meteen aangifte te doen.
Deal ermee: HET IS OVER. Laat haar met rust en zoek je eigen weg verder.
zondag 29 maart 2009 om 13:13
Waarom zou het goed komen?
Waarom zou zijn in godsnaam jou nog een kans geven?
Wat is er leuk voor haar om met jou in een relatie te zitten. Wat is jou toegevoegde waarde in haar leven.
Volgens mij breng je alleen een hoop pijn narigheid en ellende met je mee.
Als ik haar was zou ik je nooit meer binnen laten.
Waarom zou zijn in godsnaam jou nog een kans geven?
Wat is er leuk voor haar om met jou in een relatie te zitten. Wat is jou toegevoegde waarde in haar leven.
Volgens mij breng je alleen een hoop pijn narigheid en ellende met je mee.
Als ik haar was zou ik je nooit meer binnen laten.
zondag 29 maart 2009 om 13:14
Maar Thee, hoe het ook formeel zit (huis samen gekocht of niet), feit blijft dat ze zijn gaan latten, hij had zijn eigen huis en hun relatie is inmiddels verbroken. Het is dan mijns inziens niet zuiver (en dan zeg ik het nog vriendelijk) om in het huis waar exvriendin woont naar binnen te wandelen om eens even te controleren wat ze uitspookt...
Peas on earth!
zondag 29 maart 2009 om 13:21
Goh! zijn er alleen vrouwen die hier op reageren?
Als je zijn verhaal leest, kun je wel goed zien en begrijpen dat hij zijn daad opgebiecht heeft.. Prachtig toch? Dan is hij toch eerlijk geweest? Wie maakt geen fouten?
HEt vrouwtje zoekt aanleiding om vrij te zijn, haar jeugd in te halen omdat zij van alles instemd, van drugs gebruiken tot parenclubs..Niet zo moeilijk te begrijpen, toch?
Ik kan me realiseren dat deze man zichzelf heeft teruggetrokken om zzij leven op rail te krijgen, maar het vrouwtje miste gewoon want dingen. waarom meldde ze zo snel aan op een datingsite als zij toch vrij wil zijn?
Nee, zij wil niet vrij zijn, maar zij zoekt iemand die accepteert dingen wat zij doet en ik denk dat die neiuwe jongen miss bij haar past. Dat hij bij haar thuis is geweest? Ja, zal ik ook doen! Hij is een dief wanneer hij geen sleutels heeft en wat is gebeurd met het huis, dat jullie samen kochten? Dat mis ik namelijk dus moeilijk te oordelen.
Volgens mij hoef je naar een geestverzorger, maar je moet je realiseren dat goede tijden, slechte tijden kennen. Er is geen ruimte voor je.
ga eens langs de notaris en laat je het akte wijzigen en evt. je vermorgen in het huis opeisen... zij is het niet waard.
Voor de rest, hoop ik dat je nu een ander goed leven heb, verreweg van drugs en parenclubs omdat ik denk dat je nu weet waar je hart ligt!
succes verder@
Als je zijn verhaal leest, kun je wel goed zien en begrijpen dat hij zijn daad opgebiecht heeft.. Prachtig toch? Dan is hij toch eerlijk geweest? Wie maakt geen fouten?
HEt vrouwtje zoekt aanleiding om vrij te zijn, haar jeugd in te halen omdat zij van alles instemd, van drugs gebruiken tot parenclubs..Niet zo moeilijk te begrijpen, toch?
Ik kan me realiseren dat deze man zichzelf heeft teruggetrokken om zzij leven op rail te krijgen, maar het vrouwtje miste gewoon want dingen. waarom meldde ze zo snel aan op een datingsite als zij toch vrij wil zijn?
Nee, zij wil niet vrij zijn, maar zij zoekt iemand die accepteert dingen wat zij doet en ik denk dat die neiuwe jongen miss bij haar past. Dat hij bij haar thuis is geweest? Ja, zal ik ook doen! Hij is een dief wanneer hij geen sleutels heeft en wat is gebeurd met het huis, dat jullie samen kochten? Dat mis ik namelijk dus moeilijk te oordelen.
Volgens mij hoef je naar een geestverzorger, maar je moet je realiseren dat goede tijden, slechte tijden kennen. Er is geen ruimte voor je.
ga eens langs de notaris en laat je het akte wijzigen en evt. je vermorgen in het huis opeisen... zij is het niet waard.
Voor de rest, hoop ik dat je nu een ander goed leven heb, verreweg van drugs en parenclubs omdat ik denk dat je nu weet waar je hart ligt!
succes verder@
zondag 29 maart 2009 om 13:33
quote:noman schreef op 29 maart 2009 @ 13:21:
Goh! zijn er alleen vrouwen die hier op reageren?
Het is een overwegend vrouwenforum, misschien niet zo verwonderlijk dus.
Als je zijn verhaal leest, kun je wel goed zien en begrijpen dat hij zijn daad opgebiecht heeft.. Prachtig toch? Dan is hij toch eerlijk geweest? Wie maakt geen fouten?
Om vervolgens na zijn opbiechten haar helemaal te laten stikken, op zolder te gaan zitten, haar alléén de kerstboom te laten optuigen en met MOEITE bij haar komen zitten met O&N. Ach, wie maakt geen fouten...
HEt vrouwtje zoekt aanleiding om vrij te zijn, haar jeugd in te halen omdat zij van alles instemd, van drugs gebruiken tot parenclubs..Niet zo moeilijk te begrijpen, toch?
Ik kan me realiseren dat deze man zichzelf heeft teruggetrokken om zzij leven op rail te krijgen, maar het vrouwtje miste gewoon want dingen. waarom meldde ze zo snel aan op een datingsite als zij toch vrij wil zijn?
Je mag toch best vrijheid en contact met mannen combineren? Datingsite houdt toch niet meteen een nieuwe relatie in? Ze geeft aan op zoek te zijn naar aandacht.
Nee, zij wil niet vrij zijn, maar zij zoekt iemand die accepteert dingen wat zij doet en ik denk dat die neiuwe jongen miss bij haar past. Dat hij bij haar thuis is geweest? Ja, zal ik ook doen! Hij is een dief wanneer hij geen sleutels heeft en wat is gebeurd met het huis, dat jullie samen kochten? Dat mis ik namelijk dus moeilijk te oordelen.
Jij spoort ook niet, je gaat toch niet 'inbreken' in het huis van je ex omdat je haar wil controlen. Ik vind dat echt ziek in je hoofd. Of je nog sleutels hebt of niet. De relatie is over en je hebt dan niet het recht om in haar omgeving in te breken. Ik zou al mn sloten vervangen hebben en aangifte doen als mijn ex zich zo zou gedragen.
Volgens mij hoef je naar een geestverzorger, maar je moet je realiseren dat goede tijden, slechte tijden kennen. Er is geen ruimte voor je.
ga eens langs de notaris en laat je het akte wijzigen en evt. je vermorgen in het huis opeisen... zij is het niet waard.
WTF
Voor de rest, hoop ik dat je nu een ander goed leven heb, verreweg van drugs en parenclubs omdat ik denk dat je nu weet waar je hart ligt!
succes verder@*kan er echt met alle goede wil van de wereld niet bij*
Goh! zijn er alleen vrouwen die hier op reageren?
Het is een overwegend vrouwenforum, misschien niet zo verwonderlijk dus.
Als je zijn verhaal leest, kun je wel goed zien en begrijpen dat hij zijn daad opgebiecht heeft.. Prachtig toch? Dan is hij toch eerlijk geweest? Wie maakt geen fouten?
Om vervolgens na zijn opbiechten haar helemaal te laten stikken, op zolder te gaan zitten, haar alléén de kerstboom te laten optuigen en met MOEITE bij haar komen zitten met O&N. Ach, wie maakt geen fouten...
HEt vrouwtje zoekt aanleiding om vrij te zijn, haar jeugd in te halen omdat zij van alles instemd, van drugs gebruiken tot parenclubs..Niet zo moeilijk te begrijpen, toch?
Ik kan me realiseren dat deze man zichzelf heeft teruggetrokken om zzij leven op rail te krijgen, maar het vrouwtje miste gewoon want dingen. waarom meldde ze zo snel aan op een datingsite als zij toch vrij wil zijn?
Je mag toch best vrijheid en contact met mannen combineren? Datingsite houdt toch niet meteen een nieuwe relatie in? Ze geeft aan op zoek te zijn naar aandacht.
Nee, zij wil niet vrij zijn, maar zij zoekt iemand die accepteert dingen wat zij doet en ik denk dat die neiuwe jongen miss bij haar past. Dat hij bij haar thuis is geweest? Ja, zal ik ook doen! Hij is een dief wanneer hij geen sleutels heeft en wat is gebeurd met het huis, dat jullie samen kochten? Dat mis ik namelijk dus moeilijk te oordelen.
Jij spoort ook niet, je gaat toch niet 'inbreken' in het huis van je ex omdat je haar wil controlen. Ik vind dat echt ziek in je hoofd. Of je nog sleutels hebt of niet. De relatie is over en je hebt dan niet het recht om in haar omgeving in te breken. Ik zou al mn sloten vervangen hebben en aangifte doen als mijn ex zich zo zou gedragen.
Volgens mij hoef je naar een geestverzorger, maar je moet je realiseren dat goede tijden, slechte tijden kennen. Er is geen ruimte voor je.
ga eens langs de notaris en laat je het akte wijzigen en evt. je vermorgen in het huis opeisen... zij is het niet waard.
WTF
Voor de rest, hoop ik dat je nu een ander goed leven heb, verreweg van drugs en parenclubs omdat ik denk dat je nu weet waar je hart ligt!
succes verder@*kan er echt met alle goede wil van de wereld niet bij*
zondag 29 maart 2009 om 13:34
quote:noman schreef op 29 maart 2009 @ 13:21:
Goh! zijn er alleen vrouwen die hier op reageren?
Als je zijn verhaal leest, kun je wel goed zien en begrijpen dat hij zijn daad opgebiecht heeft.. Prachtig toch? Dan is hij toch eerlijk geweest? Wie maakt geen fouten?
HEt vrouwtje zoekt aanleiding om vrij te zijn, haar jeugd in te halen omdat zij van alles instemd, van drugs gebruiken tot parenclubs..Niet zo moeilijk te begrijpen, toch?
Ik kan me realiseren dat deze man zichzelf heeft teruggetrokken om zzij leven op rail te krijgen, maar het vrouwtje miste gewoon want dingen. waarom meldde ze zo snel aan op een datingsite als zij toch vrij wil zijn?
Nee, zij wil niet vrij zijn, maar zij zoekt iemand die accepteert dingen wat zij doet en ik denk dat die neiuwe jongen miss bij haar past. Dat hij bij haar thuis is geweest? Ja, zal ik ook doen! Hij is een dief wanneer hij geen sleutels heeft en wat is gebeurd met het huis, dat jullie samen kochten? Dat mis ik namelijk dus moeilijk te oordelen.
Volgens mij hoef je naar een geestverzorger, maar je moet je realiseren dat goede tijden, slechte tijden kennen. Er is geen ruimte voor je.
ga eens langs de notaris en laat je het akte wijzigen en evt. je vermorgen in het huis opeisen... zij is het niet waard.
Voor de rest, hoop ik dat je nu een ander goed leven heb, verreweg van drugs en parenclubs omdat ik denk dat je nu weet waar je hart ligt!
succes verder@
Het vrouwtje???
Nou ja, je hele bericht maakt toch al duidelijk dat jij zelf ook een mannetje bent. Stumpert.
Goh! zijn er alleen vrouwen die hier op reageren?
Als je zijn verhaal leest, kun je wel goed zien en begrijpen dat hij zijn daad opgebiecht heeft.. Prachtig toch? Dan is hij toch eerlijk geweest? Wie maakt geen fouten?
HEt vrouwtje zoekt aanleiding om vrij te zijn, haar jeugd in te halen omdat zij van alles instemd, van drugs gebruiken tot parenclubs..Niet zo moeilijk te begrijpen, toch?
Ik kan me realiseren dat deze man zichzelf heeft teruggetrokken om zzij leven op rail te krijgen, maar het vrouwtje miste gewoon want dingen. waarom meldde ze zo snel aan op een datingsite als zij toch vrij wil zijn?
Nee, zij wil niet vrij zijn, maar zij zoekt iemand die accepteert dingen wat zij doet en ik denk dat die neiuwe jongen miss bij haar past. Dat hij bij haar thuis is geweest? Ja, zal ik ook doen! Hij is een dief wanneer hij geen sleutels heeft en wat is gebeurd met het huis, dat jullie samen kochten? Dat mis ik namelijk dus moeilijk te oordelen.
Volgens mij hoef je naar een geestverzorger, maar je moet je realiseren dat goede tijden, slechte tijden kennen. Er is geen ruimte voor je.
ga eens langs de notaris en laat je het akte wijzigen en evt. je vermorgen in het huis opeisen... zij is het niet waard.
Voor de rest, hoop ik dat je nu een ander goed leven heb, verreweg van drugs en parenclubs omdat ik denk dat je nu weet waar je hart ligt!
succes verder@
Het vrouwtje???
Nou ja, je hele bericht maakt toch al duidelijk dat jij zelf ook een mannetje bent. Stumpert.
Ja, dat vind ik echt.
zondag 29 maart 2009 om 13:43
Die vrouw was helemaal niet toe aan 'n relatie. Ze wilde gewoon alles gebruiken wat er op haar pad kwam en toevallig was jij daar 1 van. En nu wil ze weer wat anders. Lekker laten gaan, dan ben je gelijk ook van haar kinderen verlost. Laat je in elk geval niet in de val lokken haar zwanger te maken want dan blijf je haar melkkoe terwijl zij de bloemetjes blijft buiten zetten.
Ohja, jouw vreemdgaan verdient natuurlijk geen schoonheidsprijs, maar als je met jan en alleman in 't rond neukt op parenclubs, dan kan dat toch geen big deal meer zijn?
Ohja, jouw vreemdgaan verdient natuurlijk geen schoonheidsprijs, maar als je met jan en alleman in 't rond neukt op parenclubs, dan kan dat toch geen big deal meer zijn?
zondag 29 maart 2009 om 13:46
quote:elninjoo schreef op 29 maart 2009 @ 13:43:
Die vrouw was helemaal niet toe aan 'n relatie. Ze wilde gewoon alles gebruiken wat er op haar pad kwam en toevallig was jij daar 1 van. En nu wil ze weer wat anders. Lekker laten gaan, dan ben je gelijk ook van haar kinderen verlost. Laat je in elk geval niet in de val lokken haar zwanger te maken want dan blijf je haar melkkoe terwijl zij de bloemetjes blijft buiten zetten.
Ohja, jouw vreemdgaan verdient natuurlijk geen schoonheidsprijs, maar als je met jan en alleman in 't rond neukt op parenclubs, dan kan dat toch geen big deal meer zijn?Wat ben jij toch heerlijk voorspelbaar
Die vrouw was helemaal niet toe aan 'n relatie. Ze wilde gewoon alles gebruiken wat er op haar pad kwam en toevallig was jij daar 1 van. En nu wil ze weer wat anders. Lekker laten gaan, dan ben je gelijk ook van haar kinderen verlost. Laat je in elk geval niet in de val lokken haar zwanger te maken want dan blijf je haar melkkoe terwijl zij de bloemetjes blijft buiten zetten.
Ohja, jouw vreemdgaan verdient natuurlijk geen schoonheidsprijs, maar als je met jan en alleman in 't rond neukt op parenclubs, dan kan dat toch geen big deal meer zijn?Wat ben jij toch heerlijk voorspelbaar
Ja, dat vind ik echt.
zondag 29 maart 2009 om 14:01
quote:kathykatinka schreef op 29 maart 2009 @ 13:35:
En over dat huis... waarom zou hij meer recht hebben? Het was toch via haar familie dat ze in dat huis konden gaan wonen?Langzaamaan is het toen slechter gegaan tussen ons.
We kregen de mogelijkheid een enorme woning van haar familie te kopen samen en trokken erin.
Dus hij heeft een deel van zijn vermogen ingestokken en dat huis staat deels op zijn naam in het akte..
quote:Je mag toch best vrijheid en contact met mannen combineren? Datingsite houdt toch niet meteen een nieuwe relatie in? Ze geeft aan op zoek te zijn naar aandacht.Ik had echter mezelf zodanig beschadigd door mijn actie dat ik niet langer in het swingersleven wilde staan. Ik had het er moeilijk mee, hoe had ik het kunnen doen? Wat had mij bezield?
Zij kwam uit een huwelijk van 15 jaar en wilde los van god toen ik haar leerde kennen.
Ik was enkele jaren vrijgezel geweest en mijn verhalen uit die tijd maakten dat zij ook dat leven wilde dat ik geleid had.
het keven dat hij leidde was ook niet geweldig...Hij was slechts in diep en volgens had die vrouw ook haar steentjes bijgedagen om een nieuw leven op te bouwen..tenminst als zij hem waarde was.
Jij spoort ook niet, je gaat toch niet 'inbreken' in het huis van je ex omdat je haar wil controlen. Ik vind dat echt ziek in je hoofd. Of je nog sleutels hebt of niet. De relatie is over en je hebt dan niet het recht om in haar omgeving in te breken. Ik zou al mn sloten vervangen hebben en aangifte doen als mijn ex zich zo zou gedragen.
Hij is volgens mij nog mede-eigenaar en dusheeft diezelfde rechten totdat het akte gewijzigd is.
Volgens mij hoef je NIET naar een geestverzorger, maar je moet je realiseren dat goede tijden, slechte tijden kennen. Er is geen ruimte voor je.
ga eens langs de notaris en laat je het akte wijzigen en evt. je vermorgen in het huis opeisen... zij is het niet waard.
Jij bent niet eens met mij, maar je kunt zien dat het leven dat zij leidden niet goed is.
En over dat huis... waarom zou hij meer recht hebben? Het was toch via haar familie dat ze in dat huis konden gaan wonen?Langzaamaan is het toen slechter gegaan tussen ons.
We kregen de mogelijkheid een enorme woning van haar familie te kopen samen en trokken erin.
Dus hij heeft een deel van zijn vermogen ingestokken en dat huis staat deels op zijn naam in het akte..
quote:Je mag toch best vrijheid en contact met mannen combineren? Datingsite houdt toch niet meteen een nieuwe relatie in? Ze geeft aan op zoek te zijn naar aandacht.Ik had echter mezelf zodanig beschadigd door mijn actie dat ik niet langer in het swingersleven wilde staan. Ik had het er moeilijk mee, hoe had ik het kunnen doen? Wat had mij bezield?
Zij kwam uit een huwelijk van 15 jaar en wilde los van god toen ik haar leerde kennen.
Ik was enkele jaren vrijgezel geweest en mijn verhalen uit die tijd maakten dat zij ook dat leven wilde dat ik geleid had.
het keven dat hij leidde was ook niet geweldig...Hij was slechts in diep en volgens had die vrouw ook haar steentjes bijgedagen om een nieuw leven op te bouwen..tenminst als zij hem waarde was.
Jij spoort ook niet, je gaat toch niet 'inbreken' in het huis van je ex omdat je haar wil controlen. Ik vind dat echt ziek in je hoofd. Of je nog sleutels hebt of niet. De relatie is over en je hebt dan niet het recht om in haar omgeving in te breken. Ik zou al mn sloten vervangen hebben en aangifte doen als mijn ex zich zo zou gedragen.
Hij is volgens mij nog mede-eigenaar en dusheeft diezelfde rechten totdat het akte gewijzigd is.
Volgens mij hoef je NIET naar een geestverzorger, maar je moet je realiseren dat goede tijden, slechte tijden kennen. Er is geen ruimte voor je.
ga eens langs de notaris en laat je het akte wijzigen en evt. je vermorgen in het huis opeisen... zij is het niet waard.
Jij bent niet eens met mij, maar je kunt zien dat het leven dat zij leidden niet goed is.