Zwanger
alle pijlers
Oh nee....
maandag 27 mei 2019 om 08:10
Geen idee wat ik met dit topic wil maar ik moet het even kwijt...
Begin januari jl. bevallen van ons eerste kind. Zorgeloze zwangerschap, prima bevalling en een voor 'baby begrippen' gemakkelijke baby. So far so good.
In de eerste weken na haar geboorte meermaals geroepen, 'ik wil er nog één'. Impulsief en vast onder invloed van hormonen want ik ben áltijd degene geweest die riep: 'welk stel neemt er nu kinderen zo kort op elkaar'. Heel raar vond ik het. Want waarom zou je jezelf die drukte en de aanslag op je lijf en relatie aandoen....?
Begin deze maand een afspraak gemaakt voor het plaatsen van een spiraaltje. Mijn pilstrip was op, dus over op condooms. Tóch twee keer het risico genomen in the heat of the moment en zelfs daarna nog gegrapt (wie is er nu in één keer zwanger?, nog dommer, dat was ik ook bij ons eerste kind...
) (maar hoe groot is nu de kans dat je twee keer in de eerste ronde zwanger raakt...?)
Jullie voelen 'm aankomen. Vandaag (!!) de afspraak voor het spiraaltje, en vanmorgen dit:
En nu ben ik, ondanks dat het onze eigen schuld is, compleet ontredderd. Er komt niks uit mijn handen, heb er buikpijn van!
Emoties gaan alle kanten op. En mijn man die vind het alleen maar heel erg leuk en snapt niet waarom ik niet zo enthousiast ben. Ik zie en voorzie alleen maar problemen, en voel zelfs schaamte. Dan moet ik straks aan ouders, vriendinnen, collega's en werkgever gaan vertellen dat ik zo snel al weer zwanger ben geraakt, wat zullen ze wel niet denken? Alsof ik onze eerste kind tekort doe.
Man en ik zijn gezond, happy, ons klushuis is op tijd af en beide een goed inkomen, wat is het probleem?
Er is, als alles goed mag gaan, een baby op komst, een zoon of tweede dochter. Wat een fantastisch nieuws. Ik hoop dat dat gevoel de komende weken de overhand gaat nemen.
Had ik al gezegd dat ik niet weet wat ik met dit topic wil? Misschien wat positieve energie deze kant op? Ervaringsdeskundigen die kunnen vertellen dat twee kinderen in 13 maanden tijd ondanks alle hectiek ook leuk is? Of als je denkt: ClaireSophie, jezus wat ben je dom geweest, dan mag je dat ook zeggen. Want dat zijn we ook.
PS: als alles goed gaat er na de bevalling ter plekke een spiraaltje in hè, dat snappen jullie
Begin januari jl. bevallen van ons eerste kind. Zorgeloze zwangerschap, prima bevalling en een voor 'baby begrippen' gemakkelijke baby. So far so good.
In de eerste weken na haar geboorte meermaals geroepen, 'ik wil er nog één'. Impulsief en vast onder invloed van hormonen want ik ben áltijd degene geweest die riep: 'welk stel neemt er nu kinderen zo kort op elkaar'. Heel raar vond ik het. Want waarom zou je jezelf die drukte en de aanslag op je lijf en relatie aandoen....?
Begin deze maand een afspraak gemaakt voor het plaatsen van een spiraaltje. Mijn pilstrip was op, dus over op condooms. Tóch twee keer het risico genomen in the heat of the moment en zelfs daarna nog gegrapt (wie is er nu in één keer zwanger?, nog dommer, dat was ik ook bij ons eerste kind...
) (maar hoe groot is nu de kans dat je twee keer in de eerste ronde zwanger raakt...?) Jullie voelen 'm aankomen. Vandaag (!!) de afspraak voor het spiraaltje, en vanmorgen dit:
En nu ben ik, ondanks dat het onze eigen schuld is, compleet ontredderd. Er komt niks uit mijn handen, heb er buikpijn van!
Emoties gaan alle kanten op. En mijn man die vind het alleen maar heel erg leuk en snapt niet waarom ik niet zo enthousiast ben. Ik zie en voorzie alleen maar problemen, en voel zelfs schaamte. Dan moet ik straks aan ouders, vriendinnen, collega's en werkgever gaan vertellen dat ik zo snel al weer zwanger ben geraakt, wat zullen ze wel niet denken? Alsof ik onze eerste kind tekort doe.
Man en ik zijn gezond, happy, ons klushuis is op tijd af en beide een goed inkomen, wat is het probleem?
Er is, als alles goed mag gaan, een baby op komst, een zoon of tweede dochter. Wat een fantastisch nieuws. Ik hoop dat dat gevoel de komende weken de overhand gaat nemen.
Had ik al gezegd dat ik niet weet wat ik met dit topic wil? Misschien wat positieve energie deze kant op? Ervaringsdeskundigen die kunnen vertellen dat twee kinderen in 13 maanden tijd ondanks alle hectiek ook leuk is? Of als je denkt: ClaireSophie, jezus wat ben je dom geweest, dan mag je dat ook zeggen. Want dat zijn we ook.
PS: als alles goed gaat er na de bevalling ter plekke een spiraaltje in hè, dat snappen jullie
woensdag 29 mei 2019 om 09:35
Gefeliciteerd! Mijn zoontjes hebben iets meer leeftijdsverschil (ruim 1,5 jaar), maar ik vind het erg leuk! Voordeel is dat de oudste nog slaapt ‘s middags en dat ik nog helemaal weet hoe baby’s zijn. Er zijn ook vast nadelen, maar daarover nadenken heeft nu geen zin meer. Geniet ervan, zo bijzonder zo dicht op elkaar! Nu hopen dat ze het met elkaar kunnen vinden uiteindelijk haha!
woensdag 29 mei 2019 om 09:45
Gefeliciteerd 
Grote kans dat je dochter je later heel erg dankbaar is. Niets leuker voor de kinderen om qua leeftijd dicht bij elkaar te zitten.
En ja, het worden een paar tropenjaren, maar daarna heb jij je handen vrij terwijl je anders heeeeel lang in de luiers zit.
Wel fijn dat je partner hier zo relaxed in staat, zal jou zeker helpen om over de eerste schrik heen te komen.
Grote kans dat je dochter je later heel erg dankbaar is. Niets leuker voor de kinderen om qua leeftijd dicht bij elkaar te zitten.
En ja, het worden een paar tropenjaren, maar daarna heb jij je handen vrij terwijl je anders heeeeel lang in de luiers zit.
Wel fijn dat je partner hier zo relaxed in staat, zal jou zeker helpen om over de eerste schrik heen te komen.
woensdag 29 mei 2019 om 09:53
Nee joh, je eerste is zo leuk, dat je er nog een wilde.ClaireSophie schreef: ↑27-05-2019 08:42En dat heb ik dus altijd fel tegengesproken. Vandaar dat ik ook zo moet wennen. Mijn ideaal was drie jaar ertussen.
Het is zó dubbel. Het is écht onze eigen schuld en natuurlijk wisten we dat dit risico erin zat. En dan toch is daar de schrik, althans bij mij.
Schaamte is misschien niet het juiste woord. Maar het voelt alsof ik ons eerste kind tekort doe, alsof zij niet leuk en bijzonder genoeg is. En dat mensen dat dus ook denken!
Gefeliciteerd!
