Zwanger
alle pijlers
Oh nee....
maandag 27 mei 2019 om 08:10
Geen idee wat ik met dit topic wil maar ik moet het even kwijt...
Begin januari jl. bevallen van ons eerste kind. Zorgeloze zwangerschap, prima bevalling en een voor 'baby begrippen' gemakkelijke baby. So far so good.
In de eerste weken na haar geboorte meermaals geroepen, 'ik wil er nog één'. Impulsief en vast onder invloed van hormonen want ik ben áltijd degene geweest die riep: 'welk stel neemt er nu kinderen zo kort op elkaar'. Heel raar vond ik het. Want waarom zou je jezelf die drukte en de aanslag op je lijf en relatie aandoen....?
Begin deze maand een afspraak gemaakt voor het plaatsen van een spiraaltje. Mijn pilstrip was op, dus over op condooms. Tóch twee keer het risico genomen in the heat of the moment en zelfs daarna nog gegrapt (wie is er nu in één keer zwanger?, nog dommer, dat was ik ook bij ons eerste kind...
) (maar hoe groot is nu de kans dat je twee keer in de eerste ronde zwanger raakt...?)
Jullie voelen 'm aankomen. Vandaag (!!) de afspraak voor het spiraaltje, en vanmorgen dit:
En nu ben ik, ondanks dat het onze eigen schuld is, compleet ontredderd. Er komt niks uit mijn handen, heb er buikpijn van!
Emoties gaan alle kanten op. En mijn man die vind het alleen maar heel erg leuk en snapt niet waarom ik niet zo enthousiast ben. Ik zie en voorzie alleen maar problemen, en voel zelfs schaamte. Dan moet ik straks aan ouders, vriendinnen, collega's en werkgever gaan vertellen dat ik zo snel al weer zwanger ben geraakt, wat zullen ze wel niet denken? Alsof ik onze eerste kind tekort doe.
Man en ik zijn gezond, happy, ons klushuis is op tijd af en beide een goed inkomen, wat is het probleem?
Er is, als alles goed mag gaan, een baby op komst, een zoon of tweede dochter. Wat een fantastisch nieuws. Ik hoop dat dat gevoel de komende weken de overhand gaat nemen.
Had ik al gezegd dat ik niet weet wat ik met dit topic wil? Misschien wat positieve energie deze kant op? Ervaringsdeskundigen die kunnen vertellen dat twee kinderen in 13 maanden tijd ondanks alle hectiek ook leuk is? Of als je denkt: ClaireSophie, jezus wat ben je dom geweest, dan mag je dat ook zeggen. Want dat zijn we ook.
PS: als alles goed gaat er na de bevalling ter plekke een spiraaltje in hè, dat snappen jullie
Begin januari jl. bevallen van ons eerste kind. Zorgeloze zwangerschap, prima bevalling en een voor 'baby begrippen' gemakkelijke baby. So far so good.
In de eerste weken na haar geboorte meermaals geroepen, 'ik wil er nog één'. Impulsief en vast onder invloed van hormonen want ik ben áltijd degene geweest die riep: 'welk stel neemt er nu kinderen zo kort op elkaar'. Heel raar vond ik het. Want waarom zou je jezelf die drukte en de aanslag op je lijf en relatie aandoen....?
Begin deze maand een afspraak gemaakt voor het plaatsen van een spiraaltje. Mijn pilstrip was op, dus over op condooms. Tóch twee keer het risico genomen in the heat of the moment en zelfs daarna nog gegrapt (wie is er nu in één keer zwanger?, nog dommer, dat was ik ook bij ons eerste kind...
) (maar hoe groot is nu de kans dat je twee keer in de eerste ronde zwanger raakt...?) Jullie voelen 'm aankomen. Vandaag (!!) de afspraak voor het spiraaltje, en vanmorgen dit:
En nu ben ik, ondanks dat het onze eigen schuld is, compleet ontredderd. Er komt niks uit mijn handen, heb er buikpijn van!
Emoties gaan alle kanten op. En mijn man die vind het alleen maar heel erg leuk en snapt niet waarom ik niet zo enthousiast ben. Ik zie en voorzie alleen maar problemen, en voel zelfs schaamte. Dan moet ik straks aan ouders, vriendinnen, collega's en werkgever gaan vertellen dat ik zo snel al weer zwanger ben geraakt, wat zullen ze wel niet denken? Alsof ik onze eerste kind tekort doe.
Man en ik zijn gezond, happy, ons klushuis is op tijd af en beide een goed inkomen, wat is het probleem?
Er is, als alles goed mag gaan, een baby op komst, een zoon of tweede dochter. Wat een fantastisch nieuws. Ik hoop dat dat gevoel de komende weken de overhand gaat nemen.
Had ik al gezegd dat ik niet weet wat ik met dit topic wil? Misschien wat positieve energie deze kant op? Ervaringsdeskundigen die kunnen vertellen dat twee kinderen in 13 maanden tijd ondanks alle hectiek ook leuk is? Of als je denkt: ClaireSophie, jezus wat ben je dom geweest, dan mag je dat ook zeggen. Want dat zijn we ook.
PS: als alles goed gaat er na de bevalling ter plekke een spiraaltje in hè, dat snappen jullie
maandag 27 mei 2019 om 10:02
Gefeliciteerd! Heel nuchter: je bent niet de eerste en ook niet de laatste.
Bij mij zit er iets meer tussen en ook niet helemaal gepland. Na een gecompliceerde eerste zwangerschap met vroeggeboorte (hellp en spoedkeizersnede) was ons geadviseerd om niet zomaar weer zwanger te raken en toen zat ik bij de gyno hm ja ik ben zwanger en nu?
Uiteindelijk een goede zwangerschap gehad gelukkig maar ik/wij (ja ook mijn man) hadden dezelfde gevoelens die jij had en wat zag ik er tegen op, om het mijn werkgever te vertellen omdat ik er met nr 1 uiteindelijk een jaar tussen uit geweest ben en ik net weer aan het werk was. Maar ze waren alleen maar blij en de externe die was ingehuurd is niet meer weg gegaan zodat mocht ik weer eerder dan gepland uitvallen er iemand ingewerkt was.
Ja het is pittig zeker op het begin. Nr 1 ging naar 1 slaapje en nummer 2 zat op twee slaapjes waardoor ik eigenlijk de hele dag wel thuis zat of heel kort weg kon. Daar en tegen of je van 1 of 2 de luier doet, melk maakt etc dat ging moeiteloos in 1 ruk door.
Nu zijn ze 3,5 en net 5 en zijn ze gek op elkaar en kunnen ook samen spelen op redelijk hetzelfde niveau. (uiteraard vinden er hier ook halve moordpartijen plaats) maar hebben we de tropen periode gehad zullen we maar zeggen.
Je hebt nog een tijdje om er aan te wennen en het is zeker niet raar om die gevoelens te hebben en die hebben ook wel even geduurd bij mij maar waar ik mijn reactie mee begon: je bent niet de eerste dus je zal je draai ook wel gaan vinden.
Bij mij zit er iets meer tussen en ook niet helemaal gepland. Na een gecompliceerde eerste zwangerschap met vroeggeboorte (hellp en spoedkeizersnede) was ons geadviseerd om niet zomaar weer zwanger te raken en toen zat ik bij de gyno hm ja ik ben zwanger en nu?
Uiteindelijk een goede zwangerschap gehad gelukkig maar ik/wij (ja ook mijn man) hadden dezelfde gevoelens die jij had en wat zag ik er tegen op, om het mijn werkgever te vertellen omdat ik er met nr 1 uiteindelijk een jaar tussen uit geweest ben en ik net weer aan het werk was. Maar ze waren alleen maar blij en de externe die was ingehuurd is niet meer weg gegaan zodat mocht ik weer eerder dan gepland uitvallen er iemand ingewerkt was.
Ja het is pittig zeker op het begin. Nr 1 ging naar 1 slaapje en nummer 2 zat op twee slaapjes waardoor ik eigenlijk de hele dag wel thuis zat of heel kort weg kon. Daar en tegen of je van 1 of 2 de luier doet, melk maakt etc dat ging moeiteloos in 1 ruk door.
Nu zijn ze 3,5 en net 5 en zijn ze gek op elkaar en kunnen ook samen spelen op redelijk hetzelfde niveau. (uiteraard vinden er hier ook halve moordpartijen plaats) maar hebben we de tropen periode gehad zullen we maar zeggen.
Je hebt nog een tijdje om er aan te wennen en het is zeker niet raar om die gevoelens te hebben en die hebben ook wel even geduurd bij mij maar waar ik mijn reactie mee begon: je bent niet de eerste dus je zal je draai ook wel gaan vinden.
maandag 27 mei 2019 om 10:05
Herkenbaar! Dat heb ik ook heel lang gehad. Dacht er van de week nog aan, dat ik echt niet begrijp dat ik dat dacht haha.Gatekeeper* schreef: ↑27-05-2019 09:52Ik was juist bang dat ik niet zoveel van kind 2 kon houden als dat ik van kind 1 deed. Ik liep over van liefde voor mijn vers geperste baby. Maar in alle eerlijkheid je voelt geen verschil. Een moederhart is groot.
Ik weet dat iemand tegen mij zei je gaat echt ook heel veel van nr 2 houden alleen soms kan je nummer 1 achter het behang plakken en 10 min later is dat nummer 2.
maandag 27 mei 2019 om 10:16
Ik lees hier heel veel jubelverhalen en ik vind het belangrijk enige nuance aan te brengen. Het is niet voor niets dat artsen en gynaecologen aanraden om tenminste 9 mnd- 1 jaar te wachten met zwanger worden. Een zwangerschap is niet niks voor je lichaam en je mag best een beetje zuinig met jezelf omgaan.
maandag 27 mei 2019 om 10:18
Zoiets zeggen tegen iemand die al zwanger ís, in een topic als deze, daar kan je heel schijnheilig over doen, maar dat is gewoon pure valsheid.Maya85 schreef: ↑27-05-2019 10:16Ik lees hier heel veel jubelverhalen en ik vind het belangrijk enige nuance aan te brengen. Het is niet voor niets dat artsen en gynaecologen aanraden om tenminste 9 mnd- 1 jaar te wachten met zwanger worden. Een zwangerschap is niet niks voor je lichaam en je mag best een beetje zuinig met jezelf omgaan.
susan wijzigde dit bericht op 27-05-2019 10:18
2.16% gewijzigd
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 27 mei 2019 om 10:18
TO, laat iedereen maar kletsen, zowel in dit topic, als in je omgeving. Twee kinderen kort na elkaar heeft voor en nadelen, is mijn ervaring. Onze jongens zijn binnen anderhalf jaar geboren, en zeker het eerste jaar na de geboorte van de tweede was druk, en af en toe gewoon zwaar. Maar....wij hebben er ook veel plezier van gehad! Ze hebben samen op zwemles gezeten, zaten in hetzelfde voetbalteam, hebben samen leren fietsen, werden ongeveer gelijktijdig zindelijk, en hadden omdat ze bijna even oud zijn, ook dezelfde interesses. Heel handig met het plannen van uitjes. De eerste jaren waren tropenjaren, maar wij zijn erg blij met het kleine leeftijdsverschil.
Ga er gewoon van genieten, al zal het af en toe met de tong op de schoenen zijn.
Gefeliciteerd met je zwangerschap en maak je geen zorgen om de oudste, die gaat er geen last van hebben. En echt, je houdt van de tweede straks net zoveel!
Ga er gewoon van genieten, al zal het af en toe met de tong op de schoenen zijn.
Gefeliciteerd met je zwangerschap en maak je geen zorgen om de oudste, die gaat er geen last van hebben. En echt, je houdt van de tweede straks net zoveel!
maandag 27 mei 2019 om 10:21
Daar neigde ik ook naar.
Maar wil toch nog even zeggen dat ik toen mijn oudste 3 maanden was, bij mijn gynaecoloog (in academisch ziekenhuis
) zat met de vraag wat zij van een snelle tweede zwangerschap zou vinden. Zelfs met mijn medische geschiedenis, de reden dat ik überhaupt in een academisch ziekenhuis liep, was dat geen probleem. Inderdaad een licht verhoogde kans op lager (niet: laag) geboortegewicht en vroeggeboorte. Kind is uiteindelijk geboren met 40+1 en woog 3500g.
maandag 27 mei 2019 om 10:22
Tyf toch op met je nuance, niemand zit daar op te wachten noch vraagt erom. TO is niet achterlijk, dit overkomt haar, kindje is welkom, er is gewoon ruimte voor in het gezin, etc.
Je post is ongepast en zolang je dat niet kunt zien ben je minder perfect dan je zelf denkt. Kom pas weer forummen als je ook dat verschil kunt zien.
(Zal je zien dat ik een ban krijg voor een ongepaste post. Het moet dan maar )
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 27-05-2019 10:31
19.23% gewijzigd
maandag 27 mei 2019 om 10:22
Ja en nu? Abortus plegen ofzo?Maya85 schreef: ↑27-05-2019 10:16Ik lees hier heel veel jubelverhalen en ik vind het belangrijk enige nuance aan te brengen. Het is niet voor niets dat artsen en gynaecologen aanraden om tenminste 9 mnd- 1 jaar te wachten met zwanger worden. Een zwangerschap is niet niks voor je lichaam en je mag best een beetje zuinig met jezelf omgaan.
TO vindt het juist zelf ook niet handig. Maar ze is nu eenmaal zwanger.
(Al vind ik de test erg vaag)
maandag 27 mei 2019 om 10:23
Poppy_del_Rio schreef: ↑27-05-2019 10:21Daar neigde ik ook naar.
Maar wil toch nog even zeggen dat ik toen mijn oudste 3 maanden was, bij mijn gynaecoloog (in academisch ziekenhuis
Een mooi tegengeluid voor mevrouw zonnestraal.
maandag 27 mei 2019 om 10:30
Haha gefeliciteerd. Herkenbaar allemaal, maar idd als je het nuchter bekijkt onzin.
Ik ben ook zo één die zich dan druk maakt om wat anderen denken, terwijl een ander het echt niet boeit hoe snel je er weer aan begint.
Draai het om: je dochter is zó fantastisch dat je gelijk weer wilde.
Dat het niet helemaal gepland is gaat niemand wat aan.
En dom dat je niet preciezer was met anticonceptie? Misschien, maar aan de andere kant is het kind gewenst en de basis is prima als ik het zo hoor... Ik ken dommere acties
Laat het bezinken en ga genieten.De tropenjaren zullen pittig zijn, maar aan de andere kant... Als mensen een tweeling aankunnen, kunnen jullie dit ook
Ik ben ook zo één die zich dan druk maakt om wat anderen denken, terwijl een ander het echt niet boeit hoe snel je er weer aan begint.
Draai het om: je dochter is zó fantastisch dat je gelijk weer wilde.
Dat het niet helemaal gepland is gaat niemand wat aan.
En dom dat je niet preciezer was met anticonceptie? Misschien, maar aan de andere kant is het kind gewenst en de basis is prima als ik het zo hoor... Ik ken dommere acties
Laat het bezinken en ga genieten.De tropenjaren zullen pittig zijn, maar aan de andere kant... Als mensen een tweeling aankunnen, kunnen jullie dit ook
maandag 27 mei 2019 om 10:32
Hoewel het nu even schrikken is, komt het allemaal best goed. Ik schaamde me ook toen ik nog studeerde, in een studentenkamertje woonde en iedereen moest vertellen dat ik zwanger was, maar ik kreeg niet eens negatieve reacties. Bij jullie zal dat ook best meevallen, en dan nog.
Het is ook wel weer heel leuk, twee kinderen zo dicht op elkaar.
Ik hoop dat je er snel aan gewend bent. Gefeliciteerd!
Het is ook wel weer heel leuk, twee kinderen zo dicht op elkaar.
Ik hoop dat je er snel aan gewend bent. Gefeliciteerd!
