Hoe omgaan met twijfelende vriend

11-06-2019 16:02 250 berichten
Hallo

Mijn vriend, die ik 1,5 jaar geleden ontmoet heb, is van nature geen heel zeker persoon en heeft hierdoor, en door wat ervaringen uit het verleden (gescheiden, hartzeer, moeilijke jeugd in oorlogsgebied) af en toe last van jaloezie. Of eigenlijk heeft hij daar behoorlijk last van maar zo nu en dan zo extreem dat hij overreageerd en we met ruzie uit elkaar gaan. Hij voelt zich snel afgewezen en bedreigd door andere mannen. Nu vind ik hém uiteraard de leukste en liefste en interesseren andere mannen mij geen biet. Hij zegt ook dol te zijn op mij. Ik heb ook geen mannelijke vrienden of contacten buiten familie en collega's, hoewel hij hier wel met enige regelmaat naar vraagt.

Het steekt vooral de kop op als we samen uitgaan. Als er een man iets aan me vraagt (eigenlijk altijd een neutrale vraag en geen versierpogingen), staat hij al als een haai naast me met een arm om me heen om duidelijk te maken dat ik zijn meisje ben. Nu stoor ik me daar niet heel erg aan. Uit mezelf leg ik geen contact met andere mannen, maar laatst weekend kwam er een vage bekende bij ons groepje, die me bij vertrek spontaan 2 kussen op de wang gaf. Ik deed dit dus niet uit mezelf, even voor de duidelijkheid. Mijn vriend begon tegen mij te flippen hierover, waar dat goed voor was en dat hij dan ook vrouwen gedag wilde gaan zoenen (als wraak), waarop ik onmiddelijk duidelijk gemaakt heb dat ik geen zin had in dit gedrag van hem. Hij heeft daarna tot de volgende dag geen woord meer gezegd behalve het hoognodige en interesseert zich ook niet dat dat mij verdrietig maakt. Tot ik het zo zat was en naar huis vertrokken ben. Iets wat ik niet graag doe omdat dat betekent dat we een aantal dagen niet meer praten, maar hij liet me voor mijn gevoel geen keus. Hij sprak hierbij zijn twijfels uit over ons verschil in mening over wat acceptabel is en wat niet en over of ik dan wel goed genoeg ben voor hem.

Dit is niet de eerste keer dat ik boos vertrokken ben omdat hij het uiterste in mij tergt met zijn jaloerse gedoe. Ik vind dat gedrag best vervelend, vooral voor hemzelf. Hoe kan hij leren om wat minder primair te reageren, met me te praten over wat hem niet zint, op een manier dat we niet met ruzie uit elkaar gaan? Ik ben die dagen radiostilte en steeds het gevoel krijgen dat ík niet oke ben tamelijk zat. Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft, dat is naast dat ik dol ben op hem ook de reden dat ik tot nu toe geduld heb met hem. Ik wil echter liever niet meer dat dit nog voorkomt. Iemand tips hoe ik het beste met dit gedrag om kan gaan?
Alle reacties Link kopieren
Marlouse schreef:
11-06-2019 19:05
Waarom moet deze man koste wat het kost zo veranderen zodat hij helemaal naar jouw zin is en daardoor zichzelf niet meer kan zijn?
Ik lees nergens dat hij moet veranderen zodat hij helemaal naar haar zin is. Ze hoopt dat hij zodanig verandert dat er enigszins normaal met hem te leven valt, wat nu niet het geval is. Dat gaat niet gebeuren en dan is uitmaken de enige optie, maar is het echt zo onbegrijpelijk voor je dat ze dat niet meteen doet?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
SadButTrue999 schreef:
11-06-2019 18:59
Verrassend! Dát zag ik niet aankomen.

Maar relatietherapie met jou om een betere band met zijn schare exen en kinderen te krijgen slaat echt nergens op. Wat zei hij over therapie voor zichzelf?
Je hebt hem toch wel gewezen op zijn zieke gedrag, durf je dat of ben je bang voor een corrigerende tik/per ongeluk een knal voor je hoofd?(had je hem maar niet zo boos moeten maken zal hij zeggen als hij weer tegen je praat).
Nou, succes ermee, ik hoop dat hij zonder gezeur accepteert dat het over is.
M.i.v. vandaag.
De reden dat ik er heil in zie of zag en geduld had met hem is omdat hij zeker zelfreflectie laat zien en zich er van bewust is dat hij zich als een lul gedragen heeft naar ieder van zijn exen. Op dat moment dat er tussen hen iets gebeurde wat hem boosmaakte, zat hi zo in zijn eigen boosheid dat hij geen oog had voor de reden, achtergrond en behoefte van de ander. Hij is daarin blijkbaar ontzettend egoistisch. Gisteren heeft hij echt wel mijn verdriet opgemerkt, maar het maakt niet dat hij zich op dát moment bedenkt; oh jee, ik ben niet goed bezig en ik doe wederom de vrouw van wie ik houd pijn met mijn gedrag. Nee, dat besef komt pas als ik hem met zijn gejank en gezeik achterlaat en uit beeld verdwijn.
Alle reacties Link kopieren
Asterid81 schreef:
11-06-2019 19:12
Gisteren heeft hij echt wel mijn verdriet opgemerkt, maar het maakt niet dat hij zich op dát moment bedenkt; oh jee, ik ben niet goed bezig en ik doe wederom de vrouw van wie ik houd pijn met mijn gedrag. Nee, dat besef komt pas als ik hem met zijn gejank en gezeik achterlaat en uit beeld verdwijn.
Dus pas als hij er zelf de negatieve consequenties van ondervindt. Niet eerder dan dat.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Asterid81 schreef:
11-06-2019 18:38
Ik ben 37, hij 38. Hij reageert bij boosheid inderdaad als een klein kind. Therapie hebben we het weleens over gehad. Relatietherapie, om op een constructieve manier met meningsverschillen om te gaan, ook vanwege zijn slechte contact met zijn exen leek me dat heel erg nuttig, met het belang van zijn kinderen in het achterhoofd. Het is er toen niet van gekomen doordat hij het erg druk kreeg met werk en omgangsregelingen. Of misschien vond hij het gewoon niet nodig, denk ik nu.
Waarom moet jij zoveel moeite steken in een relatie waar zoveel mis mee is?
Je kan beter alleen zijn dan met hem samen zijn.
En als je alleen bent, kan je ook leukere mannen ontmoeten, maar zelfs als dat niet gebeurt is het nog beter dan dit.
Het houdt dus niet alleen op bij contact met andere mannen. Je mag ook niet met je vriendinnen afspreken zonder gedoe.

Ik herhaal, wanneer leer jij van de fout dat je hem gelooft dat het dit keer echt niet meer mis zal gaan?

En hij zegt dat hij dit alleen bij jou heeft he? Eigenlijk is het jouw schuld.
Marlouse schreef:
11-06-2019 19:05
Je vind hem de leukste en de liefste, zeg je, maar ik vind het zo eigenlijk helemaal niet klinken. Je accepteert deze man niet zoals hij is en praat heel negatief over hem. De woorden die je gebruikt om hem te omschrijven klinken m.i. erg denigrerend. Waarom moet deze man koste wat het kost zo veranderen zodat hij helemaal naar jouw zin is en daardoor zichzelf niet meer kan zijn? Denk je echt dat hij dat tot z’n tachtigste gaat volhouden?

Je geeft aan dat hij een moeilijke jeugd heeft gehad in een oorlogsgebied. Hij is dus is een ander land opgegroeid. Zou het wellicht kunnen dat zijn gedrag wat meer geaccepteerd is in de cultuur waar hij vandaan komt?
Ik heb meerdere collega’s waarbij de (groot)ouders oorspronkelijk uit een andere cultuur komen, waarbij bv. kuisheid veel hoger in het vaandel staat dan hier. En die zouden, zo schat ik in na meerdere gesprekken met hen over precies dit soort situaties, het gedag van jouw vriend helemaal niet zo negatief en zelfs logisch vinden. Over jouw gedrag zouden ze juist veel negatiever zijn. Ik persoonlijk heb daar een hele andere mening over, maar accepteer hun andere mening natuurlijk wel.

En ook al ligt de oorzaak niet in een andere cultuur, is het niet gewoon zo dat jullie gewoon te verschillend zijn? Laat elkaar dan los zodat ieder de kans krijgt gelukkig te worden met een partner waar deze verschillen van inzicht niet spelen.

Als jouw vriend zijn eigen gedrag écht zo problematisch vindt (of zegt hij dit alleen maar omdat jij het niet wil accepteren) dan had hij er allang wat aan kunnen doen en hadden jullie de relatietherapie waarschijnlijk al achter de rug gehad.

Jij bent niet gelukkig in deze relatie. Zijn gedrag is naar jouw (en mijn) maatstaven echt heel problematisch. Dat ga je niet zo makkelijk veranderen. Zeker als jouw vriend daar niet heel gemotiveerd voor is. Dan heb je volgens mij maar twee keuzes, óf aanpassen, óf wegwezen. Ik zou je adviseren om weg te wezen.
Als je goed leest, zou je zien dat ik juist voor hem door het vuur ga en me waar ik kon en in zoverre ik dat toelaatbaar vond aan zijn maatstaven heb aangepast. Ómdat ik bij hem wil zijn, omdat ik hem fantastisch vind verder en omdat ik erin geloof dat hij kan veranderen. Zoals ik al zei; hij is zichzelf er zeer van bewust dat hij geen makkelijke man is. Daarnaast vind ik dat een relatie van 2 kanten moet komen. Hij is dol op mij en ik op hem, dan moet je er samen wat van maken en dat betekent voor mij dat de dingen die hij van mij verwacht, ik ook van hem moet kunnen verwachten, gezien een gelijkwaardige relatie voor mij belangrijk is. Ik geloof (misschien ten onrechte) dat mensen kunnen veranderen. Zijn cultuur vind ik geen excuus voor onacceptabel gedrag of extreme jaloezie. Hij woont het grootste deel van zijn leven in Nederland.
Alle reacties Link kopieren
Heb je het idee dat dit het beste is wat je kan krijgen? Dat je zijn manipulatieve en dwingende gedrag maar moet accepteren, of erger jezelf zo dusdanig aan moet passen zodat hij maar niet ontploft?
Denk je niet dat er relaties mogelijk zijn met mannen die ook heel leuk en lief zijn, maar jou niet zo naar behandelen?

Denk je daadwerkelijk dat dit het beste is wat er voor jou mogelijk is in een relatie?

Er zijn ook relaties waarin je gelukkig kan zijn.

Er zijn ook relaties waarin je wel jezelf kan zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je vriend het liefste ziet dat je in niqaab gaat. Dan kan hij nog wel gaan mekkeren over je blote enkels.

Als je vrijheid je lief is, kies daar ook voor. Dit is geen leuke vriend, maar iemand die jou ziet als zijn bezit. Als je dat niet doen, doet hij zo lelijk, totdat je weggaat en dus de relatie in gevaar komt. En dan doet hij alsof hij berouw heeft.
Het gaat er bij mij niet in dat hij echt spijt heeft. Hij krijgt af en toe van jou geleerd wat hij wel moet doen om zijn zin te krijgen.
Paarsebloem schreef:
11-06-2019 19:17
Waarom moet jij zoveel moeite steken in een relatie waar zoveel mis mee is?
Je kan beter alleen zijn dan met hem samen zijn.
En als je alleen bent, kan je ook leukere mannen ontmoeten, maar zelfs als dat niet gebeurt is het nog beter dan dit.
Op dit moment heb ik absoluut het gevoel dat ik heel veel meer geef dan neem en meer moeite en energie in de relatie steek dan hij. Hij geeft me geregeld het gevoel dat hij twijfelt. Bijvoorbeeld als ik even niet lekker in mijn vel zit omdat ik een rotdag op werk gehad heb, of ongesteld moet worden. Dan denkt hij al gauw dat er iets is, dat het aan hem ligt, dat ik misschien een bepaalde man gesproken heb. Hij heeft vertrouwensissues. Hij kan maar moeilijk geloven dat ik hem écht de liefste en leukste vind, vraagt vaak hoeveel ik van hem houd en hoe het bestaat dat ik zo lief en begripvol ben. Hartstikke lief, maar ik wil andersom ook weleens horen hoeveel hij van mij houdt. Hij zegt wel geregeld dat hij dol is op me, van me houdt en heel blij is met mij in zijn leven. Maar zijn eeuwige getwijfel doet daar dan weer afbraak aan. De dag erna zegt hij dan weer dat hij tijd nodig heeft om na te denken. Ik heb vaak het gevoel dat ik erg mijn best moet doen om hem te verzekeren dat ik gek ben op hem en dat ik een soort jojo ben. Mijn geduld wordt heel erg op de proef gesteld. Als ik niet zoveel om hem zou geven en zou weten hoe leuk hij ook kan zijn was het makkelijk.
Asterid81 schreef:
11-06-2019 19:06
Hij zoekt overal wat achter. Volgens hem wil elke man maar 1 ding. Hij gelooft ook niet in platonische vriendschap tussen man en vrouw. Als ik hem er dan aan herinner dat hij ook een paar platonische vriendinnen heeft waar hij niets van hoeft of mee wil, denkt hij ineens "goh, ohja". Maar misschien vindt hij mij te leuk en te mooi voor hem en is hij bang dat ik iemand anders leuker vindt. Ik heb hem al talloze keren gezegd dat ik hem de leukste vind en dat het enige wat ons kapot kan maken zijn eigen stomme gedrag is.
Hou toch op!

Hij heeft een ontzettende pleaser aan de haak geslagen waarbij hij allerlei rotgedrag kan vertonen en kan doen en laten wat hij wil. En jij die dan weer gaat aaien,paaien, hij die dan weer een lul-verhaal over zijn verleden in de strijd werpt en jij die dan weer medelijden met hem krijgt en over empathisch jezelf aan de kant zet om hem weer vrolijk te hebben.
Tot het volgende zich aandient waarover hij ontstemd is, waarna jij weer vrolijk begint te aaien, paaien en nog maar weer een kans er tegenaan gooit.

Echt hoor, je hebt er niet zoveel werk in gestoken dat een andere meid hier met je harde werk ervan door gaat hoor. Zij gaat er niet met de vruchten vandoor. Net zomin als elk van zijn exen gezorgd hebben dat jij nu een fantastische vent aan de haak hebt geslagen.

jij past je maar aan en past je maar aan. Straks geen werk meer, want mannelijke collega's die hij niet kan controleren. Dan maar binnen blijven, want anders denkt hij dat je buiten zijn blik om het met andere mannen doet. trackers op je telefoon, opname apps op je telefoon, zodat hij kan controleren dat je niet met andere mannen belt. En erop stáán dat hij álles afluistert, uit liefde en om je niet kwijt te raken *kots*

je mag hier gewoon bij weg lopen en voor jezelf gaan kiezen. Want dat doet hij ook.
Alle reacties Link kopieren
Waarom accepteer jij dat jij de rekening oppakt voor een verleden waar je niet eens bij betrokken was?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
"dat ik zoveel geduld en begrip heb, maar ergens moet het wel tot iets gaan leiden".
Dat gaat het niet. Het leidt nergens toe. Hooguit tot jij diepongelukkig bent of hem helemaal spuugzat bent maar bang voor zijn wraakzucht...

"Ik houd erg veel rekening met zijn omstandigheden. Het afgelopen weekend had ik voorgesteld en geboekt, juist om even wat leuks te doen samen en even zijn sores te kunnen vergeten.
En dan is een hoop jaloers gezeik hetgene wat je ervoor terugkrijgt. Ik denk dat dat me extra steekt daarom. Ik merk gewoon dat ik En dan is een hoop jaloers gezeik hetgene wat je ervoor terugkrijgt. Ik merk gewoon dat ik naast heel verdrietig ook wel heel erg boos en gefrustreerd ben over dat hij wat een leuk weekend had moeten zijn, op deze manier zo verpest.

Hoeveel sores van dit dramafiguur ga je nog trekken, nog goedpraten, nog je leven laten verpesten? "En dan is een hoop jaloers gezeik hetgene wat je ervoor terugkrijgt." : hieruit spreekt toch al duidelijk hoe zat je het eigenlijk al bent met hem, hoe klaar je ermee bent!
" Ik denk dat dat me extra steekt daarom. Ik merk gewoon dat ik naast heel verdrietig ook wel heel erg boos en gefrustreerd ben over dat hij wat een leuk weekend had moeten zijn, op deze manier zo verpest."
Het steekt je extra waarschijnlijk omdat je best wel weet dat dit een hopeloze, eindeloze reeks van zeiktoestanden is, wordt en blijft, en het NIET gaat veranderen tot iets goeds.
Hij gaat nog vele pogingen van jou om het goed te houden in jullie relatie verpesten...
Je boosheid en je frustratie zijn in deze ongezonde relatie je alarm, je rode vlaggen: het waarschuwt je dat dit geen goede, fijne, normale relatie is!
Ja ja, hij is lief en leuk, en fijn samen en blablabla...
Maar wordt je echt gelukkig van deze man.... !?
Zie je jezelf nog jaren en jaren aanpassen aan hem met alle toestanden?
Hij gaat niet veranderen, niet echt.
Ach, je kan dat hopen, en van alles in het werk stellen dat dat misschien toch gebeurt, dat hij erover heen groeit of zo....Maar grote kans dat dat niet zo is.
En het zit je nou al niet meer lekker.
Grote eye opener/rode vlag, hij zegt tegen je : "of ik dan wel goed genoeg ben voor hem. "
Dingdong!!!!!
Vraag je heel serieus af of hij wel goed genoeg is voor jou!
Doe jezelf een levensplezier: maak het uit.
She used to say, All those good people
Down on Jubilee Street
They ought to practice what they preach
Jij moet hem steeds bevestigen en als jij niet goed in je vel zit vraagt hij zich af of hij je nog wel wil. Dit resulteert in dat jij de volgende keer wel doet alsof anders twijfelt hij weer aan de relatie.

Ik snap wel waarom je zo dol op hem bent.
Asterid81 schreef:
11-06-2019 19:22
Als je goed leest, zou je zien dat ik juist voor hem door het vuur ga en me waar ik kon en in zoverre ik dat toelaatbaar vond aan zijn maatstaven heb aangepast. Ómdat ik bij hem wil zijn, omdat ik hem fantastisch vind verder en omdat ik erin geloof dat hij kan veranderen. Zoals ik al zei; hij is zichzelf er zeer van bewust dat hij geen makkelijke man is. Daarnaast vind ik dat een relatie van 2 kanten moet komen. Hij is dol op mij en ik op hem, dan moet je er samen wat van maken en dat betekent voor mij dat de dingen die hij van mij verwacht, ik ook van hem moet kunnen verwachten, gezien een gelijkwaardige relatie voor mij belangrijk is. Ik geloof (misschien ten onrechte) dat mensen kunnen veranderen. Zijn cultuur vind ik geen excuus voor onacceptabel gedrag of extreme jaloezie. Hij woont het grootste deel van zijn leven in Nederland.
Maar wil je dan niet graag een liefdevolle relatie waarbij het allemaal wat makkelijker gaat? Nu klinkt het als één groot meeslepend drama waarbij jij je héél erg moet aanpassen, waarbij hij fundamenteel moet veranderen, waarbij jij allemaal dingen vind en verwacht van hem die op mij eerlijk gezegd helemaal niet zo reëel overkomen, niet bij deze man. Het klinkt als een heel moeilijk project, eerlijk gezegd. En je komt best verdrietig over, klinkt moegestreden. Als je heel eerlijk bent tegen jezelf, heb jij er écht vertrouwen in dat jullie relatie ooit heel goed wordt? Dat hij zó gaat veranderen dat imo normaal contact met andere mannen niet zo’n rode lap voor hem zullen zijn?
Je mag er ook gewoon mee stoppen, hè. Concluderen dat dit ‘m niet gaat worden. Stoppen met deze energievretende situatie.
Extreme jaloezie en onacceptabel gedrag veranderen bij een ander lijkt mij eigenlijk ondoenlijk. Ga je het nog 20 jaar, of langer, volhouden om tegen dat gedrag te strijden? Wordt je niet al verdrietig en moe bij alleen al de gedachte?
Alle reacties Link kopieren
Asterid81 schreef:
11-06-2019 19:06
Hij zoekt overal wat achter. Volgens hem wil elke man maar 1 ding. Hij gelooft ook niet in platonische vriendschap tussen man en vrouw. Als ik hem er dan aan herinner dat hij ook een paar platonische vriendinnen heeft waar hij niets van hoeft of mee wil, denkt hij ineens "goh, ohja". Maar misschien vindt hij mij te leuk en te mooi voor hem en is hij bang dat ik iemand anders leuker vindt. Ik heb hem al talloze keren gezegd dat ik hem de leukste vind en dat het enige wat ons kapot kan maken zijn eigen stomme gedrag is.
O zo herkenbaar daar... heb ooit ook precies zo een exemplaar gehad. Inclusief wraakzuchtige gedachtes... en die van mij deed ook alsof ie t zelf inzag...

Ik kan je zeggen... wat ik ook deed... het werd niet minder... alleen erger. O en hij bleek zelf vreemd te gaan (dat had ik echt niet verwacht).

Ik ging door al die gedachtes van hem zelfs aan mijn eigen gedachtegang twijfelen...

Ren alsjeblieft snel weg...

Ik heb er nu 1 die alles oke vind en lacht als een man me eventueel probeert te versieren... hij weet toch dat het niet lukt en anders is ie snel weg.
Alle reacties Link kopieren
Asterid81 schreef:
11-06-2019 18:05
Alleen winkelen, netflixen, uit eten met vriendinnen of wat ik draag, daar bemoeit hij zich niet mee en dat hoeft hij ook zeker niet te proberen. Het gaat enkel om andere mannen, die hij kort, lang, dik, dun, kaal, lelijk, oud, maakt niet uit, als een bedreiging ziet. Kennelijk is zijn eigenwaarde nogal laag?
Dat hoeft hij ook zeker niet te proberen? Wat gebeurt er dan? Tot nu lees ik alleen maar hoe jij aanpast aan zijn eisen en grillen. Dat hij iets niet hoeft te proberen, geloof ik dan ook niet zo... Hij komt overal mee weg.

"dat ik zoveel geduld en begrip heb, maar ergens moet het wel tot iets gaan leiden".


Het heeft al geleid tot dat jij contacten met vrienden en familie hebt veranderd, dat jij je gedrag aanpast uit angst dat je vriend denkt dat er iets met andere mannen hebt. Het heeft ertoe geleid dat jij op je tenen loopt, niet meer chagerijnig kan zijn als je ongesteld moet worden. Kortom, jij bent niet meer jij. En hij? Hij is nog steeds dezelfde persoon met afwijkende paranoïde en jaloerse ideeen.
Alle reacties Link kopieren
" Mijn geduld wordt heel erg op de proef gesteld. Als ik niet zoveel om hem zou geven en zou weten hoe leuk hij ook kan zijn was het makkelijk."
Daar heb je je antwoord. Maak het uit.
Er zijn nog heel veel mannen bij wie je kan ontdekken hoe leuk ze zijn, en lief, en die wel bij je passen en van wie je heel veel kan gaan houden.
Zonder de idioterie die je nu ervaart met die, eh, mag ik het zeggen..., mafklapper met hele nare, enge eigenschappen onder een dun laagje 'leuk en lief en grappig en zogenaamde liefde'.
Je doet het jezelf aan, als je met hem blijft.
Zoals er hier wel gezegd wordt op het forum: Run, Forrest, Run!
She used to say, All those good people
Down on Jubilee Street
They ought to practice what they preach
Alle reacties Link kopieren
Vivavandaag schreef:
11-06-2019 19:51
Hij komt overal mee weg.
Ja precies. De enige consequentie is een paar dagen radiostilte, dagen waarin hij waarschijnlijk toch al zit te mokken, dus hij vindt dat wel prima, aan het einde van die paar dagen weer even schaapachtig "sorry" zeggen en alles is weer koek en ei. Hij weet heus wel dat je het hem toch elke keer wel weer vergeeft. Dat schuldbewuste gedoe zou me op den duur juist op de zenuwen werken: als je het zo goed weet, waarom blijf je het dan doen?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Niet. Ik zou hier niet mee omgaan. Ik vind dit soort vormen van jaloezie (potentieel) gevaarlijk. Sterkte ermee.
Alle reacties Link kopieren
Hij gaat niet veranderen
Hij gaat echt niet veranderen
Geen sprake van dat hij gaat veranderen
Hij zal echt niet veranderen
Misschien voor heel even
Maar hij gaat écht écht écht niet veranderen.
Echt niet.
Geen sprake van.
Beter een half motto....
Alle reacties Link kopieren
" en me waar ik kon en in zoverre ik dat toelaatbaar vond aan zijn maatstaven heb aangepast.- en wat je toelaatbaar vindt is een glijdende schaal waarin jij jezelf gaat verliezen. Hij belooft je nogal wat, wat betreft zich gaan aanpassen aan jouw maatstaven, maar goh, dat is in de praktijk totaal niet gebleken, toch? - en dat gaat ook niet gebeuren, hoeveel geduld en tijd je er ook tegenaan wilt gooien, Tijd van je leven die je kwijt bent aan dit prinsenpareltje
Ómdat ik bij hem wil zijn, omdat ik hem fantastisch vind verder en omdat ik erin geloof dat hij kan veranderen. Zoals ik al zei; hij is zichzelf er zeer van bewust dat hij geen makkelijke man is. Daarnaast vind ik dat een relatie van 2 kanten moet komen. Hij is dol op mij en ik op hem, dan moet je er samen wat van maken en dat betekent voor mij dat de dingen die hij van mij verwacht, ik ook van hem moet kunnen verwachten, gezien een gelijkwaardige relatie voor mij belangrijk is. Ik geloof (misschien ten onrechte) dat mensen kunnen veranderen. Gezien alle problemen, die niet niks zijn!, is de kans zeer groot dat het niet verandert, zelfs erger wordt. Wat moet jij allemaal in het werk stellen in de hoop dat hij verandert? En jawel, zeer grote kans dat je geloof in verandering ten onrechte is....Ga je jaren afwachten en verspillen? - nogmaals, hij is niet de enige man op aarde hè, die van jou kan houden en van wie jij kan houden....Mens, gun jezelf de kans op een betere man! OMFG! Zijn cultuur vind ik geen excuus voor onacceptabel gedrag of extreme jaloezie. Hij woont het grootste deel van zijn leven in Nederland."
Je bent nu nog verliefd. Om oneerbiedig te zeggen, wat wanneer die verliefdheid over gaat...!? Ik gun het je, dat je verliefdheid gauw overgaat en je deze 'vriend', deze 'relatie' gaat zien voor wat hij/ het, echt is: niet normaal en jezelfverliezend, ziekmakend....
Oh en nog wat, het lijkt erop, dat je jezelf in de 'hulpverlenersrol' aan het manoeuvreren bent. Hou daar mee op.
Wees dan op zijn minst een hulpverlener voor jezelf en brei een heel duidelijk eind aan de zieke relatie met deze man.
She used to say, All those good people
Down on Jubilee Street
They ought to practice what they preach
Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft

Nee hoor, hij doet alsof. Want dat zogenaamde inzicht verdwijnt bij de eerstvolgende gelegenheid dat zijn ego wordt gekrenkt.
Asterid81 schreef:
11-06-2019 18:38
Ik ben 37, hij 38. Hij reageert bij boosheid inderdaad als een klein kind. Therapie hebben we het weleens over gehad. Relatietherapie, om op een constructieve manier met meningsverschillen om te gaan, ook vanwege zijn slechte contact met zijn exen leek me dat heel erg nuttig, met het belang van zijn kinderen in het achterhoofd. Het is er toen niet van gekomen doordat hij het erg druk kreeg met werk en omgangsregelingen. Of misschien vond hij het gewoon niet nodig, denk ik nu.
Oh zo'n parel, met kinderen bij meerdere vrouwen en dat nog slecht aanpakken ook.
Alle reacties Link kopieren
Ik waag er nog èèn reactie aan n.a.v. een van je reacties Asterid.
" Het gaat enkel om andere mannen, die hij kort, lang, dik, dun, kaal, lelijk, oud, maakt niet uit, als een bedreiging ziet. Kennelijk is zijn eigenwaarde nogal laag?"
Nope. Het gaat NIET enkel om andere mannen.... Zelfs niet om zijn inderdaad lage eigenwaarde.
Lees al je eigen reacties op je topic nog eens terug.
Wat als een vriendin dat had gezegd, had geschreven? Of een andere viva-forumster?
Wat zou jij dan voor advies geven...????
Kom op, Asterid, je relatie is giftig. Jij bent de enige die er wat aan kan doen om te kappen en jezelf heel wat mooiers te gunnen.
'Your shit, you owe it' ........
Doe er wat aan, maak het uit, of hou op met je relatiegezeur als je zelf ook wel weet dat het foute boel is.
She used to say, All those good people
Down on Jubilee Street
They ought to practice what they preach

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven