Psyche
alle pijlers
Depressietopic - praat mee!
zondag 24 februari 2019 om 22:33
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
zondag 30 juni 2019 om 19:37
@fade. Wat vind zijn behandelaar ervan?
Hier voel ik mij afglijden. Belde sensor en die vrouw zei dat ik de uitslag juist moest vieren.
Dat snap ik wel, maar begin niet voor mijn lol somber te worden. Had ik ook niet verwacht.
Kan eigenlijk alleen maar huilen en in mijn bed liggen (sinds een paar op de bank).
En iedereen verwacht dat ik blij ben.
Ik ben zo klaar met dat telkens afglijden.
Ik had met een vriendin afgesproken, maar die heeft afgezegd. Geen goede timing.
Ik vind het ook weer fijn want wil ook niemand zien. Maar ik weet dat dit niet handig is. Daarom belde ik ook sensor.
Hier voel ik mij afglijden. Belde sensor en die vrouw zei dat ik de uitslag juist moest vieren.
Dat snap ik wel, maar begin niet voor mijn lol somber te worden. Had ik ook niet verwacht.
Kan eigenlijk alleen maar huilen en in mijn bed liggen (sinds een paar op de bank).
En iedereen verwacht dat ik blij ben.
Ik ben zo klaar met dat telkens afglijden.
Ik had met een vriendin afgesproken, maar die heeft afgezegd. Geen goede timing.
Ik vind het ook weer fijn want wil ook niemand zien. Maar ik weet dat dit niet handig is. Daarom belde ik ook sensor.
zondag 30 juni 2019 om 20:23
Herkenbaar. Mijn man wil ook stoppen met zijn ad. Dat heeft hij een paar jaar geleden ook geprobeerd en dat was echt geen succes. Heb hem uiteindelijk bijna gesmeekt weer te starten, we gingen er beide aan onderdoor.FadeToBlack schreef: ↑30-06-2019 12:47Met mij gaat het wat beter, ik ben minder moe.
Echter, mijn man heeft aangekondigd dat hij wil stoppen met zijn medicatie. Hij heeft een bipolaire stoornis en hij heeft een psychose gehad een paar jaar geleden.
Ik merk dat ik het er totaal niet mee eens ben. Ben zo bang dat hij gaat ontregelen. Ik kan het niet relativeren en ik merk dat ik soms denk dat ik niet weet of ik zo verder wil met hem. Terwijl ik me een leven zonder hem nooit kon voorstellen...
Ik zou dit alleen doen in overleg met zijn voorschrijver en met bepaalde afspraken hoewel ik weet dat je je man niet kan verplichten medicatie te nemen.
Het is stoeien he.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 30 juni 2019 om 20:30
Choco, wat goed dat er positief nieuws was vanuit de onderzoeken!
Het wegglijden is lastig en dan is het extra jammer dat je vriendin afzegt. Wel echt heel goed dat je dan sensor belt.
Het slapen lijkt wel een ding met ons zo te lezen. Ik denk dat dat ook wel met het weer te maken heeft. Ikzelf slaap ook korter, onrustiger en gil in mijn slaap.
Ik ben erg erg zenuwachtig voor komende week. Morgen komt mijn begeleidster gelukkig nog dan gaan we nog de laatste voorbereidingen treffen voor de intake dinsdag. Ik hoop ook nog gewoon een stukje met haar te kunnen wandelen en het over de afgelopen dagen te kunnen hebben.
Het wegglijden is lastig en dan is het extra jammer dat je vriendin afzegt. Wel echt heel goed dat je dan sensor belt.
Het slapen lijkt wel een ding met ons zo te lezen. Ik denk dat dat ook wel met het weer te maken heeft. Ikzelf slaap ook korter, onrustiger en gil in mijn slaap.
Ik ben erg erg zenuwachtig voor komende week. Morgen komt mijn begeleidster gelukkig nog dan gaan we nog de laatste voorbereidingen treffen voor de intake dinsdag. Ik hoop ook nog gewoon een stukje met haar te kunnen wandelen en het over de afgelopen dagen te kunnen hebben.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 30 juni 2019 om 21:55
Lijkt me erg lastig als je partner ook iets heeft... Als mijn partner ff niet lekker in z'n vel zit, merk ik dat ik hem probeer te ontlasten, ten koste van mezelf. Gelukkig is ie er met een paar nachtjes slaap meestal weer bovenop. Het lijkt me moeilijk om elkaar juist niet dieper in de put te krijgen als je beide depressief bent. Of werkt het juist positief omdat je elkaar begrijpt en kan steunen?
Wat betreft slapen kan ik (gelukkig) niet met jullie meepraten. Slapen gaat iets te goed, want ik wil continu slapen en ik kan ook eigenlijk altijd en overal slapen sinds ik deze medicijnen heb. Misschien heb je gewoon ook meer rust nodig als alles zo veel energie kost. Helaas heeft kind wel last van de warmte dus die is nog tot laat aan het zeuren waardoor er van een rustig avondje niks komt.
Wat betreft slapen kan ik (gelukkig) niet met jullie meepraten. Slapen gaat iets te goed, want ik wil continu slapen en ik kan ook eigenlijk altijd en overal slapen sinds ik deze medicijnen heb. Misschien heb je gewoon ook meer rust nodig als alles zo veel energie kost. Helaas heeft kind wel last van de warmte dus die is nog tot laat aan het zeuren waardoor er van een rustig avondje niks komt.
zondag 30 juni 2019 om 21:56
Heuy. Hier ging het weer compleet fout, had ongelooflijk veel drang om mezelf pijn te doen en dat is jammer genoeg ook gelukt. Heb met begeleider rondje gelopen ,want zat helemaal te trillen van de adrenaline denk ik, en om 8 uur had ik nog een IHT bel afspraak.
Kreeg te horen dat ze niks konden doen dus dat ik maar gewoon naar de begeleider moest gaan en daarna naar bed. Ook heb ik woensdag afsluitend gesprek iht en tot die tijd ook geen afspraak meer.
"Mocht het in de tussentijd even wat minder gaan mag je bellen".
Uhm ja nu ben zo suïcidaal als de pest.
Ja daar kan ik op dit tijdstip niets aan doen.
Fuck toch op met je hulp dan.
Ga slapen nu.
Kreeg te horen dat ze niks konden doen dus dat ik maar gewoon naar de begeleider moest gaan en daarna naar bed. Ook heb ik woensdag afsluitend gesprek iht en tot die tijd ook geen afspraak meer.
"Mocht het in de tussentijd even wat minder gaan mag je bellen".
Uhm ja nu ben zo suïcidaal als de pest.
Ja daar kan ik op dit tijdstip niets aan doen.
Fuck toch op met je hulp dan.
Ga slapen nu.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zondag 30 juni 2019 om 21:57
Meiroosje&choco, bedankt.. kon het maar zichtbaar zijn he?
Fade, ja ik was al bezig met voortraject van EMDR (zelf omgevraagd ivm veel last hebben van nachtmerries) daardoor is het balletje gaan rollen om uit te zoeken of het puur van uit mijn persoonlijkheidsstoornis komt, of ook nog PTSS. Het is dus beide, maar beide hebben gedeeltelijk zelfde klachten.. en dat maakt het juist complex, maargoed... ik ga het proberen.
Sinds vrijdag ook een nieuwe medicatie die mijn nachtmerries minder/weg kan maken maar die doet jammer genoeg nog niks
Wat naar dat je man wilt stoppen met zijn medicatie, vertelt hij er ook bij waarom? Als de medicatie niks/te weinig doet zou ik het enigszins kunnen snappen.. maar dan zou ik naar nieuwe opties proberen te kijken.
Ik weet niet veel van bipolaire stoornis, maar volgens mij is het daarmee verstandiger medicatie te blijven slikken toch?
Fade, ja ik was al bezig met voortraject van EMDR (zelf omgevraagd ivm veel last hebben van nachtmerries) daardoor is het balletje gaan rollen om uit te zoeken of het puur van uit mijn persoonlijkheidsstoornis komt, of ook nog PTSS. Het is dus beide, maar beide hebben gedeeltelijk zelfde klachten.. en dat maakt het juist complex, maargoed... ik ga het proberen.
Sinds vrijdag ook een nieuwe medicatie die mijn nachtmerries minder/weg kan maken maar die doet jammer genoeg nog niks
Wat naar dat je man wilt stoppen met zijn medicatie, vertelt hij er ook bij waarom? Als de medicatie niks/te weinig doet zou ik het enigszins kunnen snappen.. maar dan zou ik naar nieuwe opties proberen te kijken.
Ik weet niet veel van bipolaire stoornis, maar volgens mij is het daarmee verstandiger medicatie te blijven slikken toch?
-
zondag 30 juni 2019 om 23:01
maandag 1 juli 2019 om 11:52
maandag 1 juli 2019 om 12:47
Hi allemaal,
Ik lees al een tijdje hier mee en zou graag ook mee willen schrijven,
Ben al paar jaar in behandeling voor ptss, depressies en nog een aantal andere dingen. Laatste tijd gaat erg slecht mijn oude behandelaar heeft een andere baan en dus krijg ik een nieuw iemand. Slik ook medicatie ( vaak teveel) en laatste tijd veel nare gedachten, alle dingen overdag kosten enorm veel moeite en energie. Bij mijn therapie word nu de hulp van iht ingeschakeld om een opname te voorkomen, heb er al wel wat over gelezen maar hebben jullie hier toevallig ervaring mee?
Ik lees al een tijdje hier mee en zou graag ook mee willen schrijven,
Ben al paar jaar in behandeling voor ptss, depressies en nog een aantal andere dingen. Laatste tijd gaat erg slecht mijn oude behandelaar heeft een andere baan en dus krijg ik een nieuw iemand. Slik ook medicatie ( vaak teveel) en laatste tijd veel nare gedachten, alle dingen overdag kosten enorm veel moeite en energie. Bij mijn therapie word nu de hulp van iht ingeschakeld om een opname te voorkomen, heb er al wel wat over gelezen maar hebben jullie hier toevallig ervaring mee?
maandag 1 juli 2019 om 18:29
@Kohaku, wat ontzettend klote dat het zo moet gaan! Ik ben echt plaatsvervangend boos, wat een geklooi van de hulpverlening. Vanwege je suïcidaliteit moeten ze je juist extra in de gaten houden, en zou een opname ook nog mogelijk moeten zijn. Bah, ik heb er geen woorden voor.
@Anoniem, welkom hier! Hier heb ik wel ervaring met IHT (niet voor mezelf), maar dat was niet zolang, drie weken. Ik denk dat de anderen je hier meer over kunnen vertellen.
Ben wel een beetje nieuwsgierig: wat is de reden dat je vaak teveel medicatie neemt?
Hoe breng je je dagen door? Heb je een netwerk?
@Choco, wat naar nu weer dat het weer downhill gaat. Echt, ik ken maar weinig mensen die zo snel ontregelen. Wat moet dat vermoeiend voor je zijn, om zo op de rand te leven. Ik kan me voorstellen dat je er wanhopig van wordt. Hopelijk vind je snel weer de weg omhoog. Maar niet té hoog.....
@IBI, morgen is al de intake? Inderdaad spannend. Volgens mij duurt de intake best lang, klopt dat? Ik hoop dat je vannacht een beetje kunt slapen, zodat je enigszins fris en fruitig naar de intake kunt.
@Popjess, merk je al iets van je nieuwe medicatie? Anders misschien toch overleggen over een ander middel?
Hartelijk dank allemaal voor jullie reacties over dat mijn man wil stoppen met zijn medicatie.
Hij gaat het wel in overleg doen met zijn psychiater, en ik ga mee naar de afspraak!
IBI, wat jij schrijft daar ben ik nou juist zo bang voor. Dat hij weer gaat ontregelen, en dat dat niet alleen voor hem heel slecht is, maar ook voor mij. Het maken van afspraken is wel een goede tip. Ik kan hem (helaas) niet dwingen, maar ik heb wel gezegd dat ik er heel veel moeite mee heb en dat ik niet weet hoe het verder moet in de toekomst.
Cupa, jij vroeg hoe dat is, als je allebei een psychische kwetsbaarheid hebt. Simpel: het is verdomde lastig, zeker als we allebei depressief zijn. Je zit dan toch in je eigen zwarte bubbel en hebt niet de energie om de ander te helpen. Bovendien heeft hij ook autisme en dat maakt het communiceren ook vaak lastig.
Popjess, mijn man wil stoppen omdat hij heel vlak wordt door de medicatie (dat herkennen we allemaal wel denk ik), en hij denkt dat met de structuur en signaleringsplan het ontregelen onder de duim gehouden kan worden. Ik heb er een hard hoofd in.
@Anoniem, welkom hier! Hier heb ik wel ervaring met IHT (niet voor mezelf), maar dat was niet zolang, drie weken. Ik denk dat de anderen je hier meer over kunnen vertellen.
Ben wel een beetje nieuwsgierig: wat is de reden dat je vaak teveel medicatie neemt?
Hoe breng je je dagen door? Heb je een netwerk?
@Choco, wat naar nu weer dat het weer downhill gaat. Echt, ik ken maar weinig mensen die zo snel ontregelen. Wat moet dat vermoeiend voor je zijn, om zo op de rand te leven. Ik kan me voorstellen dat je er wanhopig van wordt. Hopelijk vind je snel weer de weg omhoog. Maar niet té hoog.....
@IBI, morgen is al de intake? Inderdaad spannend. Volgens mij duurt de intake best lang, klopt dat? Ik hoop dat je vannacht een beetje kunt slapen, zodat je enigszins fris en fruitig naar de intake kunt.
@Popjess, merk je al iets van je nieuwe medicatie? Anders misschien toch overleggen over een ander middel?
Hartelijk dank allemaal voor jullie reacties over dat mijn man wil stoppen met zijn medicatie.
Hij gaat het wel in overleg doen met zijn psychiater, en ik ga mee naar de afspraak!
IBI, wat jij schrijft daar ben ik nou juist zo bang voor. Dat hij weer gaat ontregelen, en dat dat niet alleen voor hem heel slecht is, maar ook voor mij. Het maken van afspraken is wel een goede tip. Ik kan hem (helaas) niet dwingen, maar ik heb wel gezegd dat ik er heel veel moeite mee heb en dat ik niet weet hoe het verder moet in de toekomst.
Cupa, jij vroeg hoe dat is, als je allebei een psychische kwetsbaarheid hebt. Simpel: het is verdomde lastig, zeker als we allebei depressief zijn. Je zit dan toch in je eigen zwarte bubbel en hebt niet de energie om de ander te helpen. Bovendien heeft hij ook autisme en dat maakt het communiceren ook vaak lastig.
Popjess, mijn man wil stoppen omdat hij heel vlak wordt door de medicatie (dat herkennen we allemaal wel denk ik), en hij denkt dat met de structuur en signaleringsplan het ontregelen onder de duim gehouden kan worden. Ik heb er een hard hoofd in.
maandag 1 juli 2019 om 18:32
maandag 1 juli 2019 om 18:38
Hier gaat het elke dag wat minder. Eerst was het vooral apathie. Nu sloeg het gisteren om naar somberheid.
Nu voel ik mij per uur somberder worden. Alsof het in mij druppelt om langzaam alles over te nemen.
Vandaag had ik een gesprek met mijn psychiater. Maar dat schoot niet op terwijl het normaal heel goed gaat.
Alles kost ook steeds meer moeite. En ik moet veel huilen.
Vanavond heb ik geen afleiding en het voelt alsof ik de afgrond in aan het gaan ben.
Ik heb nog wel de hoop dat ik er met een paar dagen vanaf ben, maar het ziet er niet zo goed uit op dit moment.
Nu voel ik mij per uur somberder worden. Alsof het in mij druppelt om langzaam alles over te nemen.
Vandaag had ik een gesprek met mijn psychiater. Maar dat schoot niet op terwijl het normaal heel goed gaat.
Alles kost ook steeds meer moeite. En ik moet veel huilen.
Vanavond heb ik geen afleiding en het voelt alsof ik de afgrond in aan het gaan ben.
Ik heb nog wel de hoop dat ik er met een paar dagen vanaf ben, maar het ziet er niet zo goed uit op dit moment.
maandag 1 juli 2019 om 19:08
Ik neem vaak teveel medicatie als ik suïcide gedachten heb of een vervelend iets heb meegemaakt, ik slik ze dan om even niks meer te hoeven voelen,
Heb ook niet echt een groot netwerk weinig mensen hebben iets door.
De dagen probeer ik door te komen door zoveel mogelijk bezig te blijven, veel werken en heb veel therapie momenteel, alles om een opname te voorkomen.
Sterkte allemaal
Heb ook niet echt een groot netwerk weinig mensen hebben iets door.
De dagen probeer ik door te komen door zoveel mogelijk bezig te blijven, veel werken en heb veel therapie momenteel, alles om een opname te voorkomen.
Sterkte allemaal
maandag 1 juli 2019 om 22:32
@Fade, nee merk er nog niks van. Einde van de week wel een bel afspraak met mijn psychiater. Misschien dat een verhoging zou helpen, en anders is het helaas pindakaas... 
Dit is/was de enigste optie die ik nog kon proberen voor mijn nachtmerries aan medicijnen.
Hmm dat je man om deze reden wil stoppen kennen de meeste van ons inderdaad! En een dosis lager is ook geen optie? (Als dat mogelijk is natuurlijk) dan is dat afgevlakte gevoel ook minder.
@choco, sterkte
ik hoop voor je dat je niet te ver weg zakt..
@anoniem, Welkom!
Ik heb zelf 2x IHT gehad, 1e keer was on opnamen te voorkomen en dat ik vaker hulp (praten) had en die gene heeft me ook geholpen met wat weer een beetje naar buiten te durven gaan.
En de 2e keer was na een opnamen om verdere opnamen te voorkomen.
Weet je hulp verlening dat je meerdere pillen tegelijk neemt?
@Ibi, veel succes bij je intake!
Morgen komt voor de 1e keer die nieuwe vrouw van de wmo bij mij thuis.. dood eng, al de hele dag zenuwachtig voor. Zit me steeds tegen mezelf te herhalen dat het goed voor me is en dat ik de hulp nodig heb, en dat er geen verwachtingen zijn... maar die klote veeleisende kant en straffende kant willen er vol overheen, en ik wil niet dat die kant wint met als vervolg dat ik nu helemaal naar de klote ben..
Bah het lukt me gewoon bijna niet mezelf iets te 'gunnen'......
Dit is/was de enigste optie die ik nog kon proberen voor mijn nachtmerries aan medicijnen.
Hmm dat je man om deze reden wil stoppen kennen de meeste van ons inderdaad! En een dosis lager is ook geen optie? (Als dat mogelijk is natuurlijk) dan is dat afgevlakte gevoel ook minder.
@choco, sterkte
ik hoop voor je dat je niet te ver weg zakt.. @anoniem, Welkom!
Ik heb zelf 2x IHT gehad, 1e keer was on opnamen te voorkomen en dat ik vaker hulp (praten) had en die gene heeft me ook geholpen met wat weer een beetje naar buiten te durven gaan.
En de 2e keer was na een opnamen om verdere opnamen te voorkomen.
Weet je hulp verlening dat je meerdere pillen tegelijk neemt?
@Ibi, veel succes bij je intake!
Morgen komt voor de 1e keer die nieuwe vrouw van de wmo bij mij thuis.. dood eng, al de hele dag zenuwachtig voor. Zit me steeds tegen mezelf te herhalen dat het goed voor me is en dat ik de hulp nodig heb, en dat er geen verwachtingen zijn... maar die klote veeleisende kant en straffende kant willen er vol overheen, en ik wil niet dat die kant wint met als vervolg dat ik nu helemaal naar de klote ben..
Bah het lukt me gewoon bijna niet mezelf iets te 'gunnen'......
-
maandag 1 juli 2019 om 22:47
Voor iedereen die het nodig heeft het is zo naar dat je bij iedereen de struggels leest qua hulpverlening en medicatie. Was er maar gewoon een concreet bewezen iets dat altijd hielp. Alsof het allemaal nog niet kut genoeg is.
Hier gaat het redelijk, stress neemt toe en ik weet dat ik op de rem moet trappen maar het lukt niet. Zolang het gaat, gaat het denk ik dan. Tot het niet meer gaat. Zo lastig om patronen te doorbreken..
het is zo naar dat je bij iedereen de struggels leest qua hulpverlening en medicatie. Was er maar gewoon een concreet bewezen iets dat altijd hielp. Alsof het allemaal nog niet kut genoeg is.Hier gaat het redelijk, stress neemt toe en ik weet dat ik op de rem moet trappen maar het lukt niet. Zolang het gaat, gaat het denk ik dan. Tot het niet meer gaat. Zo lastig om patronen te doorbreken..
dinsdag 2 juli 2019 om 07:46
popjess: heel veel succes met de mevrouw van WMO
Anoniem: welkom! hoe ervaar je zelf de therapie? Ik heb zelf geen therapie gehad om op name te voorkomen, dus ik heb daar weinig ervaring mee.
Fade: ik heb zelf geen partner met medicatie, maar ik kan me je zorgen heel goed voorstellen. Wat mij opvalt, en dat is bij meerdere hier in dit topic, dat er veel sprake is van clusterproblematiek. Zowel jij als je man zijn depressief /borderline maar hij is ook een autist. de opeenstapeling maakt het denk ik, moeilijker om mee te dealen. wanneer is de afspraak?
kokahu: een een hart onder de riem voor jou
IBIopviva: veel succes bij de intake!
hier is het stabiel. ik verwacht dat dit nog een week gaat aanhouden. dan moet ik weer gaan werken en ik vermoed dat ik dan de klap ga krijgen. vandaag laatste gesprek met de peut voor haar vakantie, dan 4 weken peutloos. Of pootloos, net hoe je het bekijkt. dat is wel beangstigend. je ziet dan ook hoe zeer je op hulp bent gaan vertrouwen en ook hoe je nog lang niet los bent. je bent een kleuter, die nog aan het handje mee moet met oversteken.
voor iedereen vandaag: sterkte !
Anoniem: welkom! hoe ervaar je zelf de therapie? Ik heb zelf geen therapie gehad om op name te voorkomen, dus ik heb daar weinig ervaring mee.
Fade: ik heb zelf geen partner met medicatie, maar ik kan me je zorgen heel goed voorstellen. Wat mij opvalt, en dat is bij meerdere hier in dit topic, dat er veel sprake is van clusterproblematiek. Zowel jij als je man zijn depressief /borderline maar hij is ook een autist. de opeenstapeling maakt het denk ik, moeilijker om mee te dealen. wanneer is de afspraak?
kokahu: een een hart onder de riem voor jou
IBIopviva: veel succes bij de intake!
hier is het stabiel. ik verwacht dat dit nog een week gaat aanhouden. dan moet ik weer gaan werken en ik vermoed dat ik dan de klap ga krijgen. vandaag laatste gesprek met de peut voor haar vakantie, dan 4 weken peutloos. Of pootloos, net hoe je het bekijkt. dat is wel beangstigend. je ziet dan ook hoe zeer je op hulp bent gaan vertrouwen en ook hoe je nog lang niet los bent. je bent een kleuter, die nog aan het handje mee moet met oversteken.
voor iedereen vandaag: sterkte !
dinsdag 2 juli 2019 om 08:07
dinsdag 2 juli 2019 om 10:37
@Anoniem, herkenbaar van die medicatie. Ik heb om die reden ook mijn medicatie niet hier thuis staan. Nadeel is wel dat ik mijn AD voor vanochtend dus ben vergeten, en moet wachten tot er iemand van de begeleiding is :')
Hier gaat het nog steeds kut, morgen ZAG3 gesprek (afsluiting IHT) en zie er erg tegen op. Gisteren zijn mijn ouders nog ff langs geweest, ze zijn er erg boos over dat alles zo gaat met de hulpverlening.
Hier gaat het nog steeds kut, morgen ZAG3 gesprek (afsluiting IHT) en zie er erg tegen op. Gisteren zijn mijn ouders nog ff langs geweest, ze zijn er erg boos over dat alles zo gaat met de hulpverlening.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
dinsdag 2 juli 2019 om 12:08
@meiroosje. Wat naar dat je dat van tevoren weet van je werk en zo pootloos zijn...zijn er dingen die de klap kunnen verminderen? Heb je vast wel over na gedacht. Maar stel hem voor de zekerheid.
@anoniem. Heftig dat je soms teveel mediacatie neemt om niets te voelen. Ooit kende ik iemand die dat ook vaak deed. Die kreeg op een gegeven moment een grote hoeveelheid oxazepam in haar kastje. Zo kon ze dat soort gereguleerd doen bij zulke drang.
Zelf ken ik het teveel mediacatie nemen van vroeger. Heb nu die drang niet meer. Gelukkig, want weet nog dat die strijd zwaar was.
@kohaku. Jammer dat het nog niet beter gaat. Wat voor hulpverlening zou goed voor je zijn? Hoe zou je het willen zien.
Erg zwaar altijd als het met de hulpverlening niet loopt.
@anoniem. Heftig dat je soms teveel mediacatie neemt om niets te voelen. Ooit kende ik iemand die dat ook vaak deed. Die kreeg op een gegeven moment een grote hoeveelheid oxazepam in haar kastje. Zo kon ze dat soort gereguleerd doen bij zulke drang.
Zelf ken ik het teveel mediacatie nemen van vroeger. Heb nu die drang niet meer. Gelukkig, want weet nog dat die strijd zwaar was.
@kohaku. Jammer dat het nog niet beter gaat. Wat voor hulpverlening zou goed voor je zijn? Hoe zou je het willen zien.
Erg zwaar altijd als het met de hulpverlening niet loopt.
dinsdag 2 juli 2019 om 12:17
Hier gaat het steeds slechter.
Vanmorgen kwam mijn woonbegeleiding. Ik zag het helemaal niet zitten omdat ik somber en daardoor ongemotiveerd was.
Ik vertelde hem dat ik somber was en toen zei hij 'iedereen voelt zich weleens een week minder, ik ook'. Ik reageerde direct boos. Hoef ik jullie denk ik niet uit te leggen.
Hij bood oprecht zijn excuses aan en voelde me niet meer boos.
Maar het aller aller laatste beetje motivatie was wel weg. En het lukte me ook niet goed te weten wat ik wilde ect. Hij stelde voor een andere keer terug te komen. Dat hoefde hij geen twee keer te zeggen. Ik heb hem direct buiten gezet en ben in bed gaan liggen.
Nu had ik gisterenavond mijn casemanager gemaild en die mailde net dat hij straks om half twee kan.
Ik kijk er erg tegenop. Zie het nut niet wil me opsluiten in huis.
Maar ga toch in de hoop dat het wat doet en omdat het verstandig is.
Ik voel mij somber door mijn hele lijf. Meer en meer.
Ergens boeit niets mij meer. Toch genoeg om de deur uit te gaan dus (gadver).
Heerlijk die psychische problemen. Waarom ik nog een stap zet is een mij een raadsel.
Vanmorgen kwam mijn woonbegeleiding. Ik zag het helemaal niet zitten omdat ik somber en daardoor ongemotiveerd was.
Ik vertelde hem dat ik somber was en toen zei hij 'iedereen voelt zich weleens een week minder, ik ook'. Ik reageerde direct boos. Hoef ik jullie denk ik niet uit te leggen.
Hij bood oprecht zijn excuses aan en voelde me niet meer boos.
Maar het aller aller laatste beetje motivatie was wel weg. En het lukte me ook niet goed te weten wat ik wilde ect. Hij stelde voor een andere keer terug te komen. Dat hoefde hij geen twee keer te zeggen. Ik heb hem direct buiten gezet en ben in bed gaan liggen.
Nu had ik gisterenavond mijn casemanager gemaild en die mailde net dat hij straks om half twee kan.
Ik kijk er erg tegenop. Zie het nut niet wil me opsluiten in huis.
Maar ga toch in de hoop dat het wat doet en omdat het verstandig is.
Ik voel mij somber door mijn hele lijf. Meer en meer.
Ergens boeit niets mij meer. Toch genoeg om de deur uit te gaan dus (gadver).
Heerlijk die psychische problemen. Waarom ik nog een stap zet is een mij een raadsel.
dinsdag 2 juli 2019 om 22:01
@choco hoe was het bij de casemanager? Heel herkenbaar die opmerking van de begeleider. Door dat soort opmerkingen kan ik ook helemaal onderuit gaan. Als ik me goed voel denk ik laat maar lullen. Maar juist als je je al rot voelt kun je door zo'n opmerking onderuit gaan.
Hier voel ik me ook zwaar klote. Ben in de opbouwende / eruit krabbelende fase en het voelt dan alsof ik alles maar weer moet kunnen. En dat iedereen in mijn omgeving dat vindt. En het liefst ga ik dan weer in bed liggen om helemaal niks meer te hoeven en dan ben ik weer terug bij af. Wordt het ooit wel beter?
Hier voel ik me ook zwaar klote. Ben in de opbouwende / eruit krabbelende fase en het voelt dan alsof ik alles maar weer moet kunnen. En dat iedereen in mijn omgeving dat vindt. En het liefst ga ik dan weer in bed liggen om helemaal niks meer te hoeven en dan ben ik weer terug bij af. Wordt het ooit wel beter?
