Depressietopic - praat mee!

DaCities schreef: ↑

29-05-2020 19:25

Ik kom ook weer meeschrijven. Bij mij is het opeens snel gegaan en zit ik nu voor het eerst echt in een depressie. Ik heb ook gedachtes als was ik maar dood. Ik heb dit nooit eerder gehad en schrik hier erg van. Hebben jullie tips hoe hier mee om te gaan? Hoe lang blijven zulke gedachtes? Wat helpt jullie als je in een depressie zit?

Welkom terug. Ik snap dat je van deze gedachtes schrikt.
Om eerlijk te zijn heb je wat dat betreft niet veel aan mij. Ik heb dergelijke gedachtes sinds ik een tiener was en 95% van de dagen sindsdien zijn deze gedachtes er. Soms hard en vaak soms weinig en fluisterend. Ik heb er echt mee leren om gaan in de loop der jaren.
Maar "normaal" gesproken verwijden de gedachtes weer als de depressie minder wordt.
Wat helpt bij mij?
- een kleine dagplanning maken en me eraan houden
- dag en nachtritme stabiel houden
- elke dag naar buiten al is het een kaart posten of lege flessen wegbrengen
- gezond eten en drinken
- minder van mijzelf verlangen, geen hoge doelen stellen
- proberen sociaal contact te onderhouden
- gesprekken met begeleiding
- rustgevende en/of slaap medicatie in overleg met behandelaar
- kleuren, recepten overschrijven, werken in bullet journal, knuffelen en spelen met onze katten, serie kijken, luisterboek luisteren (in slechte periodes alleen harry potter, zit nu voor de 85ste keer in deel 4), wandelen als het lukt

Heb je begeleiding en/of een behandelaar. Heb je medicatie die je kan ondersteunen?

@Choco: Fijn dat de mail van je psychiater je heeft geholpen. En deze kan je ook weer na lezen als je even in "paniek" raakt ervan.

Leuk dat je samen met die jongen een film hebt gekeken! Gaan jullie vaker afspreken? Of zie je afspreken ook niet meer zitten.

Wel goed trouwens dat je ziet dat je huishouden niet helemaal op orde is en op tijd kan ingrijpen! Dat is vast ook een grote stap die je hebt gemaakt. Is het gelukt om met je begeleider een plan te maken?

@Ibi: Rot om te lezen dat het steeds slechter gaat. Wel heel fijn dat ze echt doorpakken en proberen eerder hulp te kunnen bieden! Dat geeft je misschien ook wel weer een beetje moed.

Dus het is al bijna zeker dat je over 2 weken naar de zorgboerderij kan gaan, aangezien je zegt dat er ruimte is. Heb je zelf "zin" om naar de zorgboerderij te gaan of zie je dit ook wel min of meer als verplichting?

@Fade: Wat knap dat je met zo weinig energie toch 3 dagen gaat werken! Zijn het echt 3 volle werkdagen? Ik kan me voorstellen dat de hoorzitting van het UWV veel stress bij je oproept. Heb je iemand die je daarbij kan helpen?

Wat is eigenlijk de reden dat je een nacht overslaat? Gewoon niet moe of? Heeft je nierfunctie met het afvallen te maken? Maar ik weet hoe frustrerend het is om niet af te vallen, terwijl je dat heel graag wil. Weinig energie maakt het ook zo lastig om te gaan sporten bijv.

@dacities: Welkom terug jammer genoeg. Die gedachten zijn echt heel naar en ik kan er zelf niet zoveel mee doen. Behalve denken dat ik nu wel een erg diepe terugval mee maak.

Wat mij wel helpt is kleuren, dat maakt me rustig en stopt ook het piekeren. Of iig het verminderd het wel. En elke dag een rondje lopen, hoe moeilijk dat ook lijkt. Uiteindelijk vond ik het heel fijn om even buiten te zijn. Maar om je daar toe te zetten is heel lastig, dat weet ik. Mijn moeder ging bijv. altijd mee, want anders had ik het ook niet gedaan.

En gewoon lief voor jezelf zijn. Iets doen waar je blij van wordt of iig waardoor je je iets beter kan voelen. Probeer dat lichtpuntje voor jezelf te vinden. Stel niet te hoge eisen aan jezelf en kijk bijv. 3 afleveringen achter elkaar van een serie op de bank.

Plus een goed dag en nachtritme met structuur helpt. Eerst wilde ik dat nooit inzien en lag ik gerust tot 13.00 in mijn bed. Want dan duurde de dag korter. Jaren later doe ik dat niet meer. Kom op tijd mijn bed uit en ga op een normale tijd weer slapen.

Daarnaast vond ik het "fijn" om mezelf een doel te stellen. Uiteindelijk heb je dan iets om naar toe te werken. Ik mocht uiteindelijk niet meer tussen 10.00 en 17.00 op de bank liggen. Want daar werd ik ook niet beter van. Dus zat ik aan tafel en viel ik iig niet in slaap.

-

@Choco: Ik had vrijdag tot en met dinsdag wel last van een hypomane stemming iig. Heel druk, maar ook op weinig slaap het goed doen. 1x 4 uur geslapen en een kater en ik was helemaal fit. Ik zou gerust kunnen gaan werken. Echt hoe dan?! En van maandag op dinsdag heb ik 5 uur geslapen en ik was topfit en zoveel energie. Dus deze dagen waren wel de extreemste van deze hele periode. Ik ging me wel een beetje zorgen maken omdat weinig slaap toch wel een slecht teken is naar mijn idee.

Maar gelukkig is het allemaal bijgetrokken en nu heb ik gewoon rustige en normale dagen. Zo hoort het volgens mij gewoon te zijn. Ik voel me rustig en goed, zonder rare uitschieters of dat ik heel druk ben of extra veel praat.

Als ik maar een beetje moe raak bijv. omdat ik een les bodypump heb gevolgd ben ik al bang dat ik terugval. Omdat ik het zo erg zou vinden. Dus de angst om terug te vallen is wel regelmatig aanwezig. Maar ik snap idd dat jij het ook herkent omdat het bij jou ook kan wisselen.

@Ibi: Ja misschien heb je gelijk en is het niet helemaal reeel hoor. Alleen je ziet iedereen in je omgeving gewoon "normaal" functioneren en dat is dan toch mijn motivatie om dat ook te kunnen bereiken. Maar ik weet dus idd niet of het helemaal reeel is om dat te kunnen verwachten. Dat ik geen 40 uur kan werken, dat heb ik geaccepteerd. Maar de rest kan ik eigenlijk niet accepteren en dat na 14 jaar. Ik blijf er boos, teleurgesteld, verdrietig en gefrustreerd over als ik in een depressie zit.

Maar voor nu probeer ik er gewoon van te genieten!

Bedankt voor alle reacties en tips tot nu toe! Erg lief

@ibi. Fijn dat je hulpverlening zich zo opstelt. Goed idee van die zorgboerderij. Heb ik ook weleens aan gedacht.

@dacities. Welkom terug. Ik ken dat soort gedachten ook. Hoe lang het duurt verschild. Maar de laatste keer duurde het een week bij mij.

Wat voor mij belangrijk is dat ik open ben naar de hulpverlening en 1 of 2 mensen in mijn omgeving. Een vaak ook 113 bellen.
Verder afleiding zoals de dames hiervoor ook beschreven. Bij mij is dat tv kijken, dagboek schrijven, afspreken met mensen, puzzelen ect..
Helaas is er geen easy fix.
Jammer dat je nu zo depressief bent. Heel veel sterkte.

@shiverr. Ah nu is het dan toch duidelijk dat je last had van een hypomanie en dat de zaak ook normaliseerde. Dat is toch een stap in het herkennen van een normale stemming!

Wel vervelend dat je last had van die hypomanie uiteraard. Inderdaad zo weinig slapen en meer praten klinkt wel hypomaan.

Hopelijk duurt de rust nu langer. Succes!

Hier gaat erg goed. Voel me gewoon gelukkig en mijn energie is ook beter. Heb zin om te verhuizen en heb vertrouwen in de komende tijd. Hoewel ik weet dat het heus niet altijd makkelijk gaat zijn.

Mijn woonbegeleider is echt een goeie. Eindelijk een hulpverlener (naast mijn psychiater) waarmee ik een goede klik heb.
Ook erg fijn om mijn huishouden weer op orde te brengen. En ook mijn eten en mijn geld en mijn zelfzorg.

Ik zie hem dinsdag weer dus dan kunnen we echt even doorpakken.

Vandaag ga ik best veel taakjes doen, maar dat is uiteindelijk wel heel fijn. Oa ook voor twee dagen koken.

Shiverrr schreef: ↑

29-05-2020 20:21

@Choco: Fijn dat de mail van je psychiater je heeft geholpen. En deze kan je ook weer na lezen als je even in "paniek" raakt ervan.



@Ibi: Rot om te lezen dat het steeds slechter gaat. Wel heel fijn dat ze echt doorpakken en proberen eerder hulp te kunnen bieden! Dat geeft je misschien ook wel weer een beetje moed.

Dus het is al bijna zeker dat je over 2 weken naar de zorgboerderij kan gaan, aangezien je zegt dat er ruimte is. Heb je zelf "zin" om naar de zorgboerderij te gaan of zie je dit ook wel min of meer als verplichting?

Over 2 weken mag ik voor kennismaking/rondleiding maar mag pas aan de slag als de indicatie daadwerkelijk rond is. Dat zou dus nog 4 maanden kunnen duren. Maar begeleiding wilde er alvast wat vaart achter zetten voor het geval dat....

Ja ik heb er wel zin in. Het voelt dubbel altijd (heel erg) gedacht dat ik te goed was voor een zorgboerderij of andere indicatie dagbesteding maar nu is het denk ik het beste voor mij. Voelt zeker niet als verplichting het is iets wat ik zelf echt wil en om gevraagd heb.