Depressietopic - praat mee!

Zo een nogal verrassend gesprek gehad met mijn nieuwe psychiater.
Ik dacht: kennis maken, medicatie bespreken en een prikformulier krijgen om bloed te laten prikken. Nu afspraak voor over een paar weken en dan de uitkomst van bloedonderzoek bespreken.

Nou zo ging het dus absoluut niet. De psychiater gaf aan dat de mevrouw waar ik de intake heb gehad zich afvroeg of alle klachten wel verklaard konden worden door een persoonlijkheidsstoornis. Zij had aan de psychiater gevraagd of ze een inschatting wilde maken of er ook sprake was van psychotische verschijningen. Dit verbaasde mij, ik herken dit niet en eerder is hier nooit sprake van geweest. Ik was even uit balans door dit begin maar goed even los gelaten en gesprek aangegaan.
De psychiater liet merken dat ze niet tevreden is met de begeleiding die ik heb gekregen vanuit de crisisdienst, ze vind dat ze me nooit zo houden moeten laten gaan.
De wachtlijst voor de therapie die hun mij kunnen bieden is inderdaad een heel jaar. Wel wil ze in dat jaar mijn medicatie gaan wijzigen. Ik slik nu 2 ad en een klassiek antipsychoticum (vanwege gedachtes) zij wilde echter dat ik op den duur overga op een andere ap. Zo vond sowieso dat de dosis te laag was.
Er is een moderner middel met minder bijwerkingen en voor mij heel belangrijk dat is een smelttablet dus kan mijn maagverkleining geen roet in het eten meer gooien.
Ik heb wel aangegeven dat ik bang ben om thuis die wijziging te doen. Afkickverschijnselen zijn erg naar en beginnen met andere ad of ap kan zorgen voor toename (suïcidale) gedachtes. Dit begreep ze en ze zei ook dat er dus eerst een goed plan van aanpak moest komen. Ze heeft vandaag nog gebeld naar de crisisdienst om te kijken wie wat gaat doen en ze belt me morgen om te bespreken wat eruit is gekomen.

Al met al een vrij spannend gesprek merk dat ik erg moe ben. Vanmorgen ook naar een andere tandarts geweest voor die gebroken tand Kon de weg niet vinden en was zo kwaad op mijzelf dat ik mijn nagels in mijn armen gedrukt heb. Dat hielp heel kortdurend wel maar ik weet dat dit geen oplossing is. Wel lekker op de fiets naar psychiater gegaan dus heb vandaag al 30 km gefietst wel lekker even lijfelijk bezig te zijn.
Vanavond heb ik theater, morgen gelukkig niks bijzonders nou ja het huishouden maar das te doen.

@ibi. Heftig zon gesprek! Kon je je uiteindelijk vinden in de plannen

@fade. Gesprek ging goed. Moest heel erg opstarten voor ik een beetje kon communiceren wel. Voel me weer wat meer uit mezelf. En meer structuur. Heb nog een super suffe blik, maar wel weer meer een aanpak. En ook wat meer orde in mijn hoofd.
Heb zelfs een maaltijdsalade gehaald. Heb de hele dag niet aan eten gedacht.

Kokahu: zonde dat je niet van de lionking kon genieten. dat doet zo’n depressie met je. Balen! desalniettemin: super dat je toch gegaan bent.

hondenmens: “andere mensen hebben het slechter” Ja, tuurlijk. Weet je, dat bagatelliseren kan soms heel verhelderend werken. echter, jouw problematiek mag er ook zijn. het hoeft niet weggeveegd te worden. waarom zou je steeds jouw ellende moeten vergelijken met een ander op een weegschaal? waar staat dat? in de wet? dacht het niet. Als jij pijn voelt, jezelf down voelt, dan mag dat gewoon. Daar hoeft geen reden voor te zijn. Je hoeft niet te denken “ja maar….” dit soort “kop op, ellende naast je neerleggen en gaaaaaaan” zorgt er net voor dat je bevriest in je groei. het duwen naar voren maakt iemand die daar niet aan toe is, kapot. Knap iemand die vertelt dat je jezelf niet zo moet aanstellen. jij bepaalt altijd nog zelf hoe je je voelt. draai het eens om. iemand die dolgelukkig is, zeg je daar ook tegen ”luister, er zijn mensen die nog veeeeeel gelukkiger zijn dan jij hoor. denk daar eens aan! niet zo gelukkig zijn hoor!” Hoor je hoe belachelijk dat klinkt? dat bedoel ik.

kandijtje: even een knuffel omdat je een scharrel aan je voorbij zag gaan. en blijf meelezen, ook al post je niet. als je dreigt verder af te glijden, gewoon schrijven. wij lezen je. echt, heus. je bent niet alleen hier. Ik schaar me achter Fade: laat het gescharrel aan de haantjes over en kom in het kippenhok bij ons. Onder moeders vleugels is het goed toeven

Maktub: wat fijn dat de opname (deels) geholpen heeft. eenzaamheid is wat de meesten van ons in de depressie bracht. we vechten, maar vaak alleen tegen een heleboel zaken. Een lange adem heb je zeker nodig. Jaren. En begrip. Als dat er niet is, als je partner je alleen laat, dan voelt dat als een dolk in je rug. probleem is dat je die dolk er ook niet uit kunt trekken; je kan er niet bij. dat kan alleen een ander voor je doen. om dan nogmaals de energie uit je tenen te trekken om weer die dialoog aan te zwengelen kan retezwaar zijn. heb je daar nabegeleiding bij?

chocje: Oh, nee! wat een ellende weer. ik herken het deels, dat verlies van cognitieve vermogens. ik weet bijvoorbeeld niet meer wat ik aan het doen ben, dan kijk ik om me heen en sta ik in de supermarkt met mijn lijstje, terwijl ik voor mij gevoel gewoon thuis was. dan ben ik blijkbaar in een waas ergens heen gegaan. soms kan ik ook niet op woorden komen. simpele woorden zoals “Thee” of “glas”. dat is inderdaad ook als ik erg overprikkeld en heel moe ben. kortsluiting in de hersens.

popjess: super, dank je wel! ik kan hier ook wat mee. en woordenkots?( overigens wel een leuk woord, die ga ik erin houden) je komt heel erg goed over!

ettolrahc: super dat je even je neus buiten de deur stak. oh, dat herken ik ook. ik gebruik altijd dubbel de dosis valeriaan (geen valium) en dan maximaal een dag of drie. het lijkt inderdaad alsof mijn lichaam het herkent en zegt:” ik trapte er 1x in maar nu niet meer! Hup, een slapeloze nacht in! “ .

fade: lief dat je aan me denkt

ik zat de laatste dagen vooral met mijzelf in de knoop. moe, hangerig, hoofd vol. deze trend lijkt zich voorlopig door te zetten. ik zal blij zijn als de peut terug is. ik heb een ander inzicht nodig. het lijkt wel, alsof ik mezelf naar de eindstreep (=beslissingen nemen) toe sleep. ik ren er niet naar toe, geen sprint, maar een modderbad waar je doorheen moet, waar je vastgezogen zit. en uiteraard gaat het onweren en sta je in een groot open veld. (bij wijze van, hè, voor de beelddenkers ) Kon ik maar sprinten. ik slaap gelukkig goed, maar let ook heel goed op mijn structuur en dagindeling. doe ik dat niet, dan vrees ik het ergste. ik sta echt in de steigers

voor iedereen:

Jullie zijn zo lief, ik wou dat ik jullie ook kon helpen...

IBIopviva schreef: ↑

22-07-2019 18:09

Zo een nogal verrassend gesprek gehad met mijn nieuwe psychiater.
Ik dacht: kennis maken, medicatie bespreken en een prikformulier krijgen om bloed te laten prikken. Nu afspraak voor over een paar weken en dan de uitkomst van bloedonderzoek bespreken.

Nou zo ging het dus absoluut niet. De psychiater gaf aan dat de mevrouw waar ik de intake heb gehad zich afvroeg of alle klachten wel verklaard konden worden door een persoonlijkheidsstoornis. Zij had aan de psychiater gevraagd of ze een inschatting wilde maken of er ook sprake was van psychotische verschijningen. Dit verbaasde mij, ik herken dit niet en eerder is hier nooit sprake van geweest. Ik was even uit balans door dit begin maar goed even los gelaten en gesprek aangegaan.
De psychiater liet merken dat ze niet tevreden is met de begeleiding die ik heb gekregen vanuit de crisisdienst, ze vind dat ze me nooit zo houden moeten laten gaan.
De wachtlijst voor de therapie die hun mij kunnen bieden is inderdaad een heel jaar. Wel wil ze in dat jaar mijn medicatie gaan wijzigen. Ik slik nu 2 ad en een klassiek antipsychoticum (vanwege gedachtes) zij wilde echter dat ik op den duur overga op een andere ap. Zo vond sowieso dat de dosis te laag was.
Er is een moderner middel met minder bijwerkingen en voor mij heel belangrijk dat is een smelttablet dus kan mijn maagverkleining geen roet in het eten meer gooien.
Ik heb wel aangegeven dat ik bang ben om thuis die wijziging te doen. Afkickverschijnselen zijn erg naar en beginnen met andere ad of ap kan zorgen voor toename (suïcidale) gedachtes. Dit begreep ze en ze zei ook dat er dus eerst een goed plan van aanpak moest komen. Ze heeft vandaag nog gebeld naar de crisisdienst om te kijken wie wat gaat doen en ze belt me morgen om te bespreken wat eruit is gekomen.

Al met al een vrij spannend gesprek merk dat ik erg moe ben. Vanmorgen ook naar een andere tandarts geweest voor die gebroken tand Kon de weg niet vinden en was zo kwaad op mijzelf dat ik mijn nagels in mijn armen gedrukt heb. Dat hielp heel kortdurend wel maar ik weet dat dit geen oplossing is. Wel lekker op de fiets naar psychiater gegaan dus heb vandaag al 30 km gefietst wel lekker even lijfelijk bezig te zijn.
Vanavond heb ik theater, morgen gelukkig niks bijzonders nou ja het huishouden maar das te doen.

Hmm ik ben nu ook AD en AP aan het slikken, het wisselen zou ik onder streng toezicht doen. Ik ging meermaals per week naar mijn psych om de medicatiewissel ye begeleiden.

hondenmens schreef: ↑

21-07-2019 12:47

Ik vind zoveel dingen oneerlijk in het leven. Als ik over iets klaag wordt soms gezegd dat er mensen zijn die het slechter hebben dan ik. Puur met mijn verstand gezien weet ik dat dat waar is. Ik ben nooit ernstig ziek geweest, ben niet in armoede opgegroeid, nooit fysiek mishandeld (wel psychisch door een juf), heb nooit een kind verloren, mijn lieve moeder leeft nog.
En toch voel ik me vaak down. Door mijn Autisme, hoog gevoeligheid, uiterlijk (vooral lichaamsbouw), onhandigheid.
Ik ben nu vooral boos omdat ik ongesteld moet worden in die tropische hitte. Kan elk moment gebeuren. Dan wil ik alleen maar afkoelen in een zwembad en dat gaat nu niet. Ja, kan wel als je er iets in stopt. Maar toch voelt het niet echt oké om dan te gaan zwemmen. En ongesteld worden in/aan het zwembad wil ik ook niet. Is me al een paar keer gebeurd. Vorige maand kon ik ook al niet zwemmen op die extreme hete dag. Bah! Ik vind vrouw zijn eigenlijk helemaal niet makkelijk.

Ik slik de pil door. Ben eens per half jaar ongesteld denk ik.

Thanks meiroosje!

Over half uur komt mijn woonbegeleider.

Ik ga sterkte irritatie uiten (die als het zo doorgaat einde samenwerking betekenen).

Eigenlijk ben ik niet in staat voor zon gesprek. Maar mijn irritatie is te erg. Hoop dat het de zaken niet verergerd.

Bedankt voor jullie lieve reacties, fijn dat het toch goed is overgekomen
@meiroosje, klinkt als een heel raar woord maar het omschrijft wel het beste soms hoe het eruit wil, maar niet lukt
Knap van je dat je trouwens je ritme probeert goed te houden als je je zo voelt.. is je psycholoog snel terug van vakantie?

Hebben jullie ook zo last van haar uitval? Ik schrik me soms helemaal kapot en vraag me echt af of er nog haren op mijn hoofd blijven.. zie ook echt stukken dunner worden
Mijn hoofdhuid jeukt ook enorm de laatste paar dagen...
Hebben jullie nog tips?
Ik gebruik shampoo zonder die slechte dingen, maar toch blijft het terug komen

Nou heb hem nog niet zo lang. Toen ik mij goed voelde ging het heel goed.
Maar ineens werd ik somber. Toen zei hij daarop: 'iedereen voelt zich weleens een week wat minder in ook.'
Die afspraak kwam niet meer goed.
Later uitgepraat. Dat weer uitgepraat.
En nog geen week later zei in 'ik zit in een lichte terugval'
Toen zei hij 'wat goed dat het geen zware terugval is, hoe heb je dat voor elkaar gekregen?'

Maar net besproken dus. Volgens mij moest hij bijna huilen. Hij was echt aangeslagen en vond mijn feedback terecht. En hij werd er helemaal stilletjes van en ik zag het aankomen. Vond dat ook wel weer sneu.

Hij wil het veranderen en ik geloof dat van hem, maar ik ben wel benieuwd of het hem lukt hier wat aan te doen. Want eerder begreep hij het ook maar was het binnen een week weer raak. Wel blij het gesprek te hebben gehad.


Verder is mijn huis weer op orde en heb ik een planning met hem gemaakt voor de komende twee dagen. Dat maakt me weer orderlijker in mijn hoofd. Super fijn.

En nu ga ik dan maar eindelijk eens douchen en mij op het weer kleden
Loop gewoon al een week in dezelfde kleding en dat is een trui. Dus daar moet ook maar een einde aan komen.

@Ibi, herkenbaar van die nagels, dat doe ik ook als ik op een moment van frustratie niet in de gelegenheid ben om te snijden.

Ben echt moe, geen puf om uit bed te komen, ook geen puf om naar m'n bed te gaan. Merk dat ik niet graag met anderen ben hier thuis, wat anders is dan hoe ik mij altijd gedraag dus krijg steeds vragen of het wel goed gaat. Met automutilatie gaat het ook niet goed, ik kom steeds meer in situaties waarbij ik mezelf echt pijn móet doen.

Zie ook erg op tegen de warme week. Heb de baas van het nestje van Mia gemaild of ik volgende week woensdag nog een keer mag komen kijken, dus probeer me daar op te focussen. Misschien dat ik morgen nog even naar de dierenwinkel in de stad ga, als het niet te warm is.

Kandijsuiker schreef: ↑

22-07-2019 23:46

Ik slik de pil door. Ben eens per half jaar ongesteld denk ik.

Wow das weinig. Is het dan niet ineens heel veel bloed?
Dat het alles van 6 menstruaties bij elkaar is.

Ik slik de pil ook door, 3 maanden.
En de pil laat je lijf geen slijmvlies aanmaken, en dat slijmvlies is het bloed wat je verliest. Dus door de pil is dat er niet, dus je bloed gelukkig niet van meerdere maanden.

Ik word juist altijd vrolijker van de zon. Hitte zoals nu vind ik minder fijn, maar die lange warme avonden; heerlijk! Hoewel ik vanmiddag wel de airco op ga zoeken. Als het winter is en het is koud en nat en donker, daar word ik juist depressiever van. Voel me al chagrijnig worden nu ik dit schrijf.
Ik heb nieuwe medicatie en ik voel me echt zoveel beter! Ik heb ineens weer energie, lag ik eerst halve dagen te slapen omdat ik gewoon echt niet wakker kon blijven, kan ik nu dingen doen. En daardoor voel ik me ook veel fijner. Ik hoop dat dit nu ff zo blijft.
Ik zei het al een keer eerder, ik vind het zo moeilijk om op iedereen apart te reageren, ik heb gewoon echt geen overzicht en geheugen, dat is nog steeds niet terug. Maar ik lees over dames die echt keihard werken om overeind te blijven en ondanks alles iedere keer weer de schouders eronder zetten. Fijn dat we elkaar hier kunnen steunen
Sterkte met de hitte!

@cupakoffie. Wat goed om te horen dat het zoveel beter gaat! Veel plezier ermee en let alsnog op je grenzen!

@fade. Tot en met dertig graden vind ik het wel fijn. Daarboven te warm. Maar echt invloed heeft het niet. Als ik heel somber ben vermijd ik wel de zon en sluit ik het weer buiten.

Bij mij lijkt het op te knappen. Ik zie steeds meer mijn eigen blik terug komen en ik kan weer uit mijn woordeb komen (praten is nog wat moeilijker, maar dat merk ik meer en anderen niet meer).
Ben nog heel piekerig.
Zo fijn dat het wat beter gaat want voelde me nogal hulpeloos dat ik gewoon niet goed kon denken.

Ik hoop echt dat dit door gaat zetten. Dat ik straks echt mezelf weer helemaal in de spiegel terug zie.

Sterkte vandaag allemaal, ook met de hitte.

Super fijn Coffee!

Ook fijn dat jij je iets beter voelt, Choco!

Hier heel erg veel last van de warmte, daar is mijn hoofd eigenlijk zo mee bezig dat ik niet echt weet of ik me nou somber voel of niet. Wel houd ik vocht vast en nu ben ik meteen bang dat ik ben aangekomen terwijl ik niet meer eet dan anders, misschien wel minder ook.

Met automutilatie gaat het helaas niet goed, nog steeds niet. Lang geleden dat mijn arm er zo uit zag, maar op een of andere manier is het wel 'vertrouwd' ofzo.

popjess: jeukende hoofdhuid kan veel oorzaken hebben: roos, of hormonaal. ik had er ook veel last van.
twee dingen: speciale shampoo voor een geirriteerde hoofdhuid. dus niet tegen roos of zonder parfum nee, echt, voor een geirriteerde hoofdhuid. ik heb hem van het merk Boots (=apothekersmerk en dat is niet heel duur, zo'n 4 euro) en je hebt hem van Eucerin. dat is aanmerkelijk duurder.(zo'n 9 euro) dermo capillair shampoo. (ook apotheek)
een snelle oplossing is (en dat meen ik serieus) Eucerin dermo capillair revitaliserende hoofdhuidbehandeling (sue me, dat is echt de hele naam) kost tussen de 13/15 euro bij apotheek. is een flesje met zo'n steektuitje (ff googlen) verminderd de jeuk met stukken. kan ik je aanraden! ik heb het 1 maand dagelijks gebruikt, (moet op vochtig haar) en nu 1x per 2 dagen. nergens last meer van! nee, geen aandelen in boots of eucerin.

haaruitval zelf niet zoveel last van, wel dunner wordend haar door ouderdom. dus slik ik extra vitamines.

chocje, wat fijn dat het beter gaat!

Kokahu: je armen zijn de weerspiegeling van je geestelijke gesteldheid. Ik vind het erg voor je dat dit weer gebeurt. hoe vaak snij je nu? (niet uit sensatiezucht maar misschien zijn er meelezers die wat aan ons hebben) is het vooral op het moment zelf dat het verlichting brengt of vlak erna? zou je er mee willen stoppen? klinkt wat vaag misschien maar soms wil je gewoon niet een gewoonte opgeven hoe erg die ook is. want dat is dan net het enige dat jou nog overeind houdt, of waarmee je de dag doorkomt. zijn er piekjes in de dag die jou nopen om te verminken? of zijn het losse gebeurtenissen?

Cupakoffie: gewoon even fijn dat je er bent.

fade: de hitte is NIET mijn vriend. wordt er doodmoe van. bah. het gedwongen binnen zitten maakt me onrustig. ik heb niet echt een hitteplan, behalve gewoon de TV aan, water onder handbereik en verder niets.

peut is pas over 2 weken terug. dus ff doorbijten.

Meiroosje, ik denk nu 2/3x per week, was toen het nog koeler was buiten wel meer (5/7x pw) maar 'het valt nu sneller op' zegmaar, aangezien ik korte mouwen/broek aan heb. Het is inderdaad een stukje veiligheid, dat is echt wel zo, en ik heb ook echt periodes gehad dat ik zoiets had van 'uhm ik doe er niemand kwaad mee, dus waarom zou ik stoppen'. Maar ook periodes dat ik dacht dat ik er echt van af wilde.

Het is gewoon zo zwaar dat er zo'n vreselijke oorlog in je hoofd zit, en niemand maar dan ook niemand kan zien en voelen wat je op het moment meemaakt.

Mijn moeder zei dat ze dacht dat het voor aandacht was, dat ik mezelf pijn deed, dat deed wel zeer hoor. Dat voelt namelijk niet zo, want ik wil het eigenlijk koste wat kost zo min mogelijk laten zien. Dat kan nu ff totaal niet want ik ga echt van mijn stokje met lange mouwen nu.

@kohaku vaak lees/hoor ik dat mensen denken dat het om aandacht is, maar ik denk dat als zij even 2 keer na denken dat er mogelijkheden zijn waar je veeeel meer aandacht mee zou kunnen krijgen. Ik snijd mijzelf niet, maar vind het erg pijnlijk om te horen als mensen dat zeggen.
Ze moesten eens weten hoe kut je je kunt voelen.. ik heb overigens wel vaak de neiging om iets helemaal kapot te maken maar kan me vaak inhouden.

Weer bijna een dag voorbij, wat kunnen de dagen lang duren zeg pff. Morgen naar het strand toe, kijk er best tegenop maar weet dat het wel goed voor me zal zijn. En vrijdag weer cgt, en wat heb ik daar geeeen zin in. Wil er het liefst mee stoppen maar dan kom ik helemaal niet verder :/
Sollicitatie laat ook lang op zich wachten, denk maar weer verder naar de volgende dan.

Bedankt voor jullie reacties. Vind het nog moeilijk om weer daarop te reageren, dat vergt een bepaald denkwerk wat nu nog moeilijk gaat. Loop ik snel in vast. Sowieso is mijn hoofd zo warrig. Maar ik lees het wel en waardeer het erg.

Ergens vind ik de hitte wel fijn. Nu is iedereen suf en sloom ben ik ten minste niet de enige, haha.