
Bijna trouwen en nu...?
zondag 5 april 2009 om 06:34
Ik zou toch nog een poosje wachten met het trouwen.
Ik lees bij jou de twijfel en onzekerheid en je zoekt exuses voor het gedrag van je toekomstige echtgenoot.
Als je mijn dochter was en je vertelde me dit dan haalde ik subiet het hele trouwgebeuren terug en sloot je tijdelijk op
Bruine puppyogen en zo lief ,soms een terugval, nee sorry, voor mijn gevoel geen goede basis om daar een huwelijk op te baseren
Ik lees bij jou de twijfel en onzekerheid en je zoekt exuses voor het gedrag van je toekomstige echtgenoot.
Als je mijn dochter was en je vertelde me dit dan haalde ik subiet het hele trouwgebeuren terug en sloot je tijdelijk op
Bruine puppyogen en zo lief ,soms een terugval, nee sorry, voor mijn gevoel geen goede basis om daar een huwelijk op te baseren
zondag 5 april 2009 om 09:03
Nijntjeislief, eerst maak je je twijfel kenbaar en omdat je eigenlijk niets aan de situatie wil veranderen (het huwelijk wil laten doorgaan) ga je nu je eigen minpunten opnoemen zodat forummers jou gaan bekritiseren waardoor jij de twijfel bij jouzelf gaat leggen waardoor je voor jezelf met een gerust hart kan trouwen.
Waardoor je zelf de eindconclusie kan trekken: uiteidelijk valt het wel mee en overal is wat en ik ben een dramaqueen dus we kunnen gewoon trouwen.
Ga niet aan je eerste gevoel voorbij!
Waardoor je zelf de eindconclusie kan trekken: uiteidelijk valt het wel mee en overal is wat en ik ben een dramaqueen dus we kunnen gewoon trouwen.
Ga niet aan je eerste gevoel voorbij!
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.

zondag 5 april 2009 om 09:14
Het klinkt een beetje of jij met mijn ex gaat trouwen, Nijntjeislief...
Precies hetzelfde verhaal. Pc-verslaafd, rare achtergrond in zijn familie waardoor hij 'beschadigd' is opgegroeid, botheid, aggressie (niet eindeloze mishandelingen maar er is wel wat voorgevallen ja), niet kunnen praten en dan maar weglopen, zichzelf heel hard op de borst kloppend dat hij ook eens de vaatwasser leegruimde, 'helpen' in huis, alleen bij hem zat er ook nog druggebruik bij en een dochtertje.
Ik ben ook met 'm getrouwd. Eigenlijk omdat het daarvoor zo baggerslecht ging, en ten tijde van het aanzoek ging het redelijk. Het contrast tussen 'baggerslecht' en 'redelijk' was erg groot, en daardoor nam ik al genoegen met 'redelijk' , ondanks dat het gewoon niet goed genoeg was, om alle bovenstaande redenen.
Gevolg? Ik moest tijdens ons huwelijk op mijn tenen lopen, moest uitkijken met wat ik zei en deed want stel je voor dat ik iets zei wat hem tegen de haren instreek, dan was er weer een conflict met scheldpartijen, of liep hij weg en wilde er gewoon niet over praten. Je kan dus gewoon niet jezelf zijn, je moet jezelf helemaal wegcijferen. Dat je een beetje meeveert om een compromis te zoeken soms is niks mis mee, maar als JIJ alles moet inleveren omdat HIJ niet wil/kan praten of nou eenmaal een kutjeugd had, dan is er iets mis. Ook weet ik dingen aan het feit dat er een kindje was. Mijn dochter is een schatje, maar ze is een moeizame slaper. De wrijving zou ook wel daardoor komen, redeneerde ik.
Ook dat 'ik ben tenslotte OOK irritant' herken ik heel erg. Dat zegt bijna elke vrouw die heeft meegemaakt wat jij en ik hebben meegemaakt. Goedpraten heet dat. Nu heb ik geleerd dat, hoe irritant je ook bent, het NOOIT NOOIT NOOIT een excuus is voor aggressie in wat voor vorm dan ook. Nooit.
Maar goed, ik pikte het dus allemaal, praatte het goed want tenslotte had hij ook zijn lieve momenten, net zoals jij beschrijft. En we zijn getrouwd, en kregen een tweede kindje, een zoon. Ik liet over me lopen en pikte alles en praatte alles goed want ach ja, de arme jongen had zo'n moeilijke start gehad in zijn familie. En OHHH wat heb ik er een energie in gestoken! Wat heb ik erin geinvesteerd! En na een tijdje bleek dat de arme jongen net zoals zijn vader overigens, was vreemdgegaan en toen was voor mij de grens bereikt. Nee, toen pas zag ik in dat de grens al jaren geleden bereikt was, maar dat ik mijn ogen gesloten had ervoor omdat ik in mijn eigen sprookje wilde geloven.
Resultaat: ik lig al maanden in scheiding na een huwelijk van nog geen twee jaar, ik ben alleenstaande moeder van twee kindjes waar ik dus ook echt in mijn eentje voor zorg, hij doet vreselijk moeilijk in het hele scheidingsproces en het is gewoon allemaal heel heftig en zwaar. Geloof me: je komt er makkelijker aan, dan dat je eraf komt.
Ook heb ik inmiddels een nieuwe vriend, en ik val dagelijks van mijn stoel van verbazing want echt waar: ik kan gewoon mezelf zijn bij hem en doen en zeggen wat op dat moment in me opkomt, ik hoef niet op mijn tenen te lopen en mijn woorden op een goudschaaltje te wegen. Het is gewoon zo ontspannen.
Wat ik zeggen wil: je kan van hem houden, zoals ik ook van mijn ex hield (en dat deed ik echt!). Maar, je kan OOK van iemand houden die niet 'goed' voor je is, helaas. Van iemand houden is geen garantie voor een goede relatie en ze leefden nog lang en gelukkig. De liefde kan je ook voor de gek houden.
Kies voor iemand waar je geen twijfels over hebt, waarbij het niet nodig is om excuses te maken of goed te praten. Niet voor minder gaan, alsjeblieft, want dan doe je jezelf tekort en je eventuele toekomstige kinderen ook.
Precies hetzelfde verhaal. Pc-verslaafd, rare achtergrond in zijn familie waardoor hij 'beschadigd' is opgegroeid, botheid, aggressie (niet eindeloze mishandelingen maar er is wel wat voorgevallen ja), niet kunnen praten en dan maar weglopen, zichzelf heel hard op de borst kloppend dat hij ook eens de vaatwasser leegruimde, 'helpen' in huis, alleen bij hem zat er ook nog druggebruik bij en een dochtertje.
Ik ben ook met 'm getrouwd. Eigenlijk omdat het daarvoor zo baggerslecht ging, en ten tijde van het aanzoek ging het redelijk. Het contrast tussen 'baggerslecht' en 'redelijk' was erg groot, en daardoor nam ik al genoegen met 'redelijk' , ondanks dat het gewoon niet goed genoeg was, om alle bovenstaande redenen.
Gevolg? Ik moest tijdens ons huwelijk op mijn tenen lopen, moest uitkijken met wat ik zei en deed want stel je voor dat ik iets zei wat hem tegen de haren instreek, dan was er weer een conflict met scheldpartijen, of liep hij weg en wilde er gewoon niet over praten. Je kan dus gewoon niet jezelf zijn, je moet jezelf helemaal wegcijferen. Dat je een beetje meeveert om een compromis te zoeken soms is niks mis mee, maar als JIJ alles moet inleveren omdat HIJ niet wil/kan praten of nou eenmaal een kutjeugd had, dan is er iets mis. Ook weet ik dingen aan het feit dat er een kindje was. Mijn dochter is een schatje, maar ze is een moeizame slaper. De wrijving zou ook wel daardoor komen, redeneerde ik.
Ook dat 'ik ben tenslotte OOK irritant' herken ik heel erg. Dat zegt bijna elke vrouw die heeft meegemaakt wat jij en ik hebben meegemaakt. Goedpraten heet dat. Nu heb ik geleerd dat, hoe irritant je ook bent, het NOOIT NOOIT NOOIT een excuus is voor aggressie in wat voor vorm dan ook. Nooit.
Maar goed, ik pikte het dus allemaal, praatte het goed want tenslotte had hij ook zijn lieve momenten, net zoals jij beschrijft. En we zijn getrouwd, en kregen een tweede kindje, een zoon. Ik liet over me lopen en pikte alles en praatte alles goed want ach ja, de arme jongen had zo'n moeilijke start gehad in zijn familie. En OHHH wat heb ik er een energie in gestoken! Wat heb ik erin geinvesteerd! En na een tijdje bleek dat de arme jongen net zoals zijn vader overigens, was vreemdgegaan en toen was voor mij de grens bereikt. Nee, toen pas zag ik in dat de grens al jaren geleden bereikt was, maar dat ik mijn ogen gesloten had ervoor omdat ik in mijn eigen sprookje wilde geloven.
Resultaat: ik lig al maanden in scheiding na een huwelijk van nog geen twee jaar, ik ben alleenstaande moeder van twee kindjes waar ik dus ook echt in mijn eentje voor zorg, hij doet vreselijk moeilijk in het hele scheidingsproces en het is gewoon allemaal heel heftig en zwaar. Geloof me: je komt er makkelijker aan, dan dat je eraf komt.
Ook heb ik inmiddels een nieuwe vriend, en ik val dagelijks van mijn stoel van verbazing want echt waar: ik kan gewoon mezelf zijn bij hem en doen en zeggen wat op dat moment in me opkomt, ik hoef niet op mijn tenen te lopen en mijn woorden op een goudschaaltje te wegen. Het is gewoon zo ontspannen.
Wat ik zeggen wil: je kan van hem houden, zoals ik ook van mijn ex hield (en dat deed ik echt!). Maar, je kan OOK van iemand houden die niet 'goed' voor je is, helaas. Van iemand houden is geen garantie voor een goede relatie en ze leefden nog lang en gelukkig. De liefde kan je ook voor de gek houden.
Kies voor iemand waar je geen twijfels over hebt, waarbij het niet nodig is om excuses te maken of goed te praten. Niet voor minder gaan, alsjeblieft, want dan doe je jezelf tekort en je eventuele toekomstige kinderen ook.
zondag 5 april 2009 om 09:33
Ik ben na twee pagina's gestopt met lezen. Je doet niets anders dan hem goed te praten. Wie probeer je te overtuigen. Ons? Of jezelf.
Wat ik denk? Jij blijft je hoofd in het zand steken. Jij trouwt met hem. Valt na een paar weken van je roze wolk en over een jaar of twee/drie ben je (hopelijk zonder kinderen) verwikkeld in een vechtscheiding.
Wat ik denk? Jij blijft je hoofd in het zand steken. Jij trouwt met hem. Valt na een paar weken van je roze wolk en over een jaar of twee/drie ben je (hopelijk zonder kinderen) verwikkeld in een vechtscheiding.
zondag 5 april 2009 om 09:35
quote:sannehartje schreef op 05 april 2009 @ 09:14:
Wat ik zeggen wil: je kan van hem houden, zoals ik ook van mijn ex hield (en dat deed ik echt!). Maar, je kan OOK van iemand houden die niet 'goed' voor je is, helaas. Van iemand houden is geen garantie voor een goede relatie en ze leefden nog lang en gelukkig. De liefde kan je ook voor de gek houden.
Kies voor iemand waar je geen twijfels over hebt, waarbij het niet nodig is om excuses te maken of goed te praten. Niet voor minder gaan, alsjeblieft, want dan doe je jezelf tekort en je eventuele toekomstige kinderen ook.Dit zou ik dus in 28 pt uitprinten en elke keer maar weer doorlezen.
Wat ik zeggen wil: je kan van hem houden, zoals ik ook van mijn ex hield (en dat deed ik echt!). Maar, je kan OOK van iemand houden die niet 'goed' voor je is, helaas. Van iemand houden is geen garantie voor een goede relatie en ze leefden nog lang en gelukkig. De liefde kan je ook voor de gek houden.
Kies voor iemand waar je geen twijfels over hebt, waarbij het niet nodig is om excuses te maken of goed te praten. Niet voor minder gaan, alsjeblieft, want dan doe je jezelf tekort en je eventuele toekomstige kinderen ook.Dit zou ik dus in 28 pt uitprinten en elke keer maar weer doorlezen.
zondag 5 april 2009 om 09:35
quote:sannehartje schreef op 05 april 2009 @ 09:14:
Wat ik zeggen wil: je kan van hem houden, zoals ik ook van mijn ex hield (en dat deed ik echt!). Maar, je kan OOK van iemand houden die niet 'goed' voor je is, helaas. Van iemand houden is geen garantie voor een goede relatie en ze leefden nog lang en gelukkig. De liefde kan je ook voor de gek houden.
Kies voor iemand waar je geen twijfels over hebt, waarbij het niet nodig is om excuses te maken of goed te praten. Niet voor minder gaan, alsjeblieft, want dan doe je jezelf tekort en je eventuele toekomstige kinderen ook.Dit zou ik dus in 28 pt uitprinten en elke keer maar weer doorlezen.
Wat ik zeggen wil: je kan van hem houden, zoals ik ook van mijn ex hield (en dat deed ik echt!). Maar, je kan OOK van iemand houden die niet 'goed' voor je is, helaas. Van iemand houden is geen garantie voor een goede relatie en ze leefden nog lang en gelukkig. De liefde kan je ook voor de gek houden.
Kies voor iemand waar je geen twijfels over hebt, waarbij het niet nodig is om excuses te maken of goed te praten. Niet voor minder gaan, alsjeblieft, want dan doe je jezelf tekort en je eventuele toekomstige kinderen ook.Dit zou ik dus in 28 pt uitprinten en elke keer maar weer doorlezen.
zondag 5 april 2009 om 09:41
quote:Oostvogel schreef op 05 april 2009 @ 03:53:
We hebben haar onze levenservaring meegegeven Iry, dat is best veel waard vind ik. Dat in combinatie met haar eigen gevoel. Hoop dat ze hiermee de juiste keuzes maakt. Dat hoop ik van harte. Heb al veel gelezen oa. ook op het oogkleppen en vervolg hierop topic en nog vele andere topics
waar je oprecht lering uit kunt trekken. Mooi medium dit Forum.
Worstel en komt boven, is dat ook jouw motto Iry?
Dan komen we d`r wel. Iry; campari, oostvogel bedankt nog voor jullie berichten. Erg lief dat jullie al die moeite nemen. Heb veel aan jullie berichten gehad. Heb genoeg denkvoer gehad vanacht. haha, na 4 uur slaap zit ik weer op de bank *geeuw*
We hebben haar onze levenservaring meegegeven Iry, dat is best veel waard vind ik. Dat in combinatie met haar eigen gevoel. Hoop dat ze hiermee de juiste keuzes maakt. Dat hoop ik van harte. Heb al veel gelezen oa. ook op het oogkleppen en vervolg hierop topic en nog vele andere topics
waar je oprecht lering uit kunt trekken. Mooi medium dit Forum.
Worstel en komt boven, is dat ook jouw motto Iry?
Dan komen we d`r wel. Iry; campari, oostvogel bedankt nog voor jullie berichten. Erg lief dat jullie al die moeite nemen. Heb veel aan jullie berichten gehad. Heb genoeg denkvoer gehad vanacht. haha, na 4 uur slaap zit ik weer op de bank *geeuw*
zondag 5 april 2009 om 09:44
quote:ijaba schreef op 05 april 2009 @ 06:34:
Ik zou toch nog een poosje wachten met het trouwen.
Ik lees bij jou de twijfel en onzekerheid en je zoekt exuses voor het gedrag van je toekomstige echtgenoot.
Als je mijn dochter was en je vertelde me dit dan haalde ik subiet het hele trouwgebeuren terug en sloot je tijdelijk op
Bruine puppyogen en zo lief ,soms een terugval, nee sorry, voor mijn gevoel geen goede basis om daar een huwelijk op te baserenHaha, mijn ouders zouden dat niet doen hoor. Die gaan er vanuit dat ik de juiste keuze maakt. En steunen me daar bij, ondanks dat het volgens hun dan misschien niet de goede is. Maar ik vertel hier alleen de verkeerde dingen. En daarom verdediging ik hem ook. Als iemand zo'n topic over mij zou openen of van mij part over de buurman geven jullie misschien wel hetzelfde advies als die persoon alleen over de slechte kanten van mij/de buurman verteld. We hebben immers al meer dan 4 jaar een relatie, dus deze is niet gebaseerd op elkaar alleen maar lief en leuk vinden!
Ik zou toch nog een poosje wachten met het trouwen.
Ik lees bij jou de twijfel en onzekerheid en je zoekt exuses voor het gedrag van je toekomstige echtgenoot.
Als je mijn dochter was en je vertelde me dit dan haalde ik subiet het hele trouwgebeuren terug en sloot je tijdelijk op
Bruine puppyogen en zo lief ,soms een terugval, nee sorry, voor mijn gevoel geen goede basis om daar een huwelijk op te baserenHaha, mijn ouders zouden dat niet doen hoor. Die gaan er vanuit dat ik de juiste keuze maakt. En steunen me daar bij, ondanks dat het volgens hun dan misschien niet de goede is. Maar ik vertel hier alleen de verkeerde dingen. En daarom verdediging ik hem ook. Als iemand zo'n topic over mij zou openen of van mij part over de buurman geven jullie misschien wel hetzelfde advies als die persoon alleen over de slechte kanten van mij/de buurman verteld. We hebben immers al meer dan 4 jaar een relatie, dus deze is niet gebaseerd op elkaar alleen maar lief en leuk vinden!

zondag 5 april 2009 om 09:51
Nijntje is lief, té lief denk ik.
Je praat alles wat niet goed voelt goed en ben ook nog eens bereid om alle schuld bij jezelf neer te leggen. Dat is niet goed, en je voelt zelf heel goed aan dat het niet is zoals liefde zou moeten voelen. Vandaar jouw twijfels.
Mijn zus had 7 jaar verkering op het moment dat ze besloten om te trouwen. Want, dat "" was een logische volgende stap"en mijn ouders hebben alles betaald. Eén maand voor de bruiloft (zie je de overeenkomst?) twijfelde ze enorm, ze stond er eigenlijk niet voor 100% achter, maar omdat iedereen hoge verwachtingen had en omdat alles geregeld en betaald was, heeft ze het doorgezet. Jij mag raden hoe dit afliep..de twijfel werd groter en een half jaar later is de scheiding in gang gezet. Grote opluchting, maar eigenlijk had dit voorkomen kunnen worden. (mijn ouders waren daarna not amused en konden dit niet begrijpen, dus beter was het geweest als ze de bruiloft had gecancelled).
Ik zeg, niet doen. Waarom niet in het komende jaar onderzoeken of je dit echt wel wilt, de tijd nemen om uit te zoeken of je relatie steviger kan worden? Als je blijft twijfelen zonder getrouwd te zijn is het makkelijker om te stoppen, maar als je zeker(der) wordt van je zaak is het nog leuker om toch te gaan trouwen!
Ik heb het afgelopen jaar een moeilijke tijd gehad in mijn relatie. Wij willen ook ooit gaan trouwen maar willen nu eerst nog meer stabiliteit en rust in onze relatie voordat we dat doen. Zodat we straks echt volmondig ja kunnen zeggen, uit liefde. En niet om bevestiging te halen uit iets wat nu dus gewoon schijnzekerheid is. Als je eenmaal getrouwd bent verandert er niks, maar sommige mensen kunnen er lui van worden (buit is toch al binnen, ik kan nu lekker achterover gaan hangen).
Waarom wil je trouwen? Wat voegt dat voor jou toe?
Je praat alles wat niet goed voelt goed en ben ook nog eens bereid om alle schuld bij jezelf neer te leggen. Dat is niet goed, en je voelt zelf heel goed aan dat het niet is zoals liefde zou moeten voelen. Vandaar jouw twijfels.
Mijn zus had 7 jaar verkering op het moment dat ze besloten om te trouwen. Want, dat "" was een logische volgende stap"en mijn ouders hebben alles betaald. Eén maand voor de bruiloft (zie je de overeenkomst?) twijfelde ze enorm, ze stond er eigenlijk niet voor 100% achter, maar omdat iedereen hoge verwachtingen had en omdat alles geregeld en betaald was, heeft ze het doorgezet. Jij mag raden hoe dit afliep..de twijfel werd groter en een half jaar later is de scheiding in gang gezet. Grote opluchting, maar eigenlijk had dit voorkomen kunnen worden. (mijn ouders waren daarna not amused en konden dit niet begrijpen, dus beter was het geweest als ze de bruiloft had gecancelled).
Ik zeg, niet doen. Waarom niet in het komende jaar onderzoeken of je dit echt wel wilt, de tijd nemen om uit te zoeken of je relatie steviger kan worden? Als je blijft twijfelen zonder getrouwd te zijn is het makkelijker om te stoppen, maar als je zeker(der) wordt van je zaak is het nog leuker om toch te gaan trouwen!
Ik heb het afgelopen jaar een moeilijke tijd gehad in mijn relatie. Wij willen ook ooit gaan trouwen maar willen nu eerst nog meer stabiliteit en rust in onze relatie voordat we dat doen. Zodat we straks echt volmondig ja kunnen zeggen, uit liefde. En niet om bevestiging te halen uit iets wat nu dus gewoon schijnzekerheid is. Als je eenmaal getrouwd bent verandert er niks, maar sommige mensen kunnen er lui van worden (buit is toch al binnen, ik kan nu lekker achterover gaan hangen).
Waarom wil je trouwen? Wat voegt dat voor jou toe?


zondag 5 april 2009 om 09:56
quote:Nijntjeislief schreef op 05 april 2009 @ 09:44:
[...]
Haha, mijn ouders zouden dat niet doen hoor. Die gaan er vanuit dat ik de juiste keuze maakt. En steunen me daar bij, ondanks dat het volgens hun dan misschien niet de goede is. Maar ik vertel hier alleen de verkeerde dingen. En daarom verdediging ik hem ook. Als iemand zo'n topic over mij zou openen of van mij part over de buurman geven jullie misschien wel hetzelfde advies als die persoon alleen over de slechte kanten van mij/de buurman verteld. We hebben immers al meer dan 4 jaar een relatie, dus deze is niet gebaseerd op elkaar alleen maar lief en leuk vinden!Weten ze wat zich af speelt/speelde in je relatie? Weten ze dat je twijfels hebt?
[...]
Haha, mijn ouders zouden dat niet doen hoor. Die gaan er vanuit dat ik de juiste keuze maakt. En steunen me daar bij, ondanks dat het volgens hun dan misschien niet de goede is. Maar ik vertel hier alleen de verkeerde dingen. En daarom verdediging ik hem ook. Als iemand zo'n topic over mij zou openen of van mij part over de buurman geven jullie misschien wel hetzelfde advies als die persoon alleen over de slechte kanten van mij/de buurman verteld. We hebben immers al meer dan 4 jaar een relatie, dus deze is niet gebaseerd op elkaar alleen maar lief en leuk vinden!Weten ze wat zich af speelt/speelde in je relatie? Weten ze dat je twijfels hebt?
zondag 5 april 2009 om 09:57
Zeg nijntjeislief, volgens mij wil jij in je hart gewoon heel erg graag met deze man trouwen, als ik dat goed lees tussen de regels door! Persoonlijk denk ik dat twijfel kort van te voren heel normaal is en in eerste instantie aangeeft dat je goed over je keuze nadenkt; wat alleen maar goed is toch? Dus zoek je nu wat bevestiging. Eerlijk gezegd denk ik dat niemand hier op een forum waar men jou, je lief, je leven niet persoonlijk kent, je echt goed advies / bevestiging / raad kan geven!! Misschien kun je met iemand praten die jullie wel goed kent, die jou kent. En dan al deze twijfels die je hier eerlijk schrijft, aan die persoon voorleggen. Een goede vriendin, je moeder (als je met haar een goede band hebt tenminste; mijn ervaring is dat mijn moeder me uiteindelijk errug goed kent!!) Of vraag je sowieso af: hoe reageert je omgeving op jullie trouwplannen?? Dat zegt al heel veel denk ik: als de mensen die belangrijk voor je zijn, achter je huwelijk staan, zegt dat veel.
Nou ja, da's mijn mening. En mijn persoonlijke verhaal? Ik ben ruim een half jaar geleden getrouwd met de liefde van mijn leven; met wie ik op lange afstand onze liefdesrelatie heb opgebouwd. Heb mijn baan opgezegd, alle spullen verkocht en ben na ons huwelijk met hem meegegaan naar Verweg. Twijfelen deed ik niet, wel regelmatig denken: doe IK dit?!? Zomaar???? Maar ik wist diep van binnen: dit zit goed. En het is de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt. Tuurlijk is heel veel onzeker en was het een MEGA besluit, maar als je zelf weet dat het goed zit, kun je heel veel aan. In het leven moet je soms een risico durven nemen. En de kans op geluk niet laten lopen!!
Sterkte!!
Nou ja, da's mijn mening. En mijn persoonlijke verhaal? Ik ben ruim een half jaar geleden getrouwd met de liefde van mijn leven; met wie ik op lange afstand onze liefdesrelatie heb opgebouwd. Heb mijn baan opgezegd, alle spullen verkocht en ben na ons huwelijk met hem meegegaan naar Verweg. Twijfelen deed ik niet, wel regelmatig denken: doe IK dit?!? Zomaar???? Maar ik wist diep van binnen: dit zit goed. En het is de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt. Tuurlijk is heel veel onzeker en was het een MEGA besluit, maar als je zelf weet dat het goed zit, kun je heel veel aan. In het leven moet je soms een risico durven nemen. En de kans op geluk niet laten lopen!!
Sterkte!!

zondag 5 april 2009 om 10:07
Captivating; dat is het verschil met dit verhaal. Jij voelde dat het goed zat, twijfelen deed je niet. Althans niet over het feit OF je wel met deze man wilde trouwen.
En ook mijn ouders kennen mijn zus heel goed, en haar aanstaande ook en vonden het voor haar een logische en goede beslissing..ook al was mijn zus er zelf niet zeker van. Ik vind dat dus niet echt een graadmeter..sorry.
En ook mijn ouders kennen mijn zus heel goed, en haar aanstaande ook en vonden het voor haar een logische en goede beslissing..ook al was mijn zus er zelf niet zeker van. Ik vind dat dus niet echt een graadmeter..sorry.

zondag 5 april 2009 om 10:09
zondag 5 april 2009 om 10:14
quote:kaetje schreef op 05 april 2009 @ 09:56:
[...]
Weten ze wat zich af speelt/speelde in je relatie? Weten ze dat je twijfels hebt?Mijn moeder weet dat hij vaak egoistisch is geweest/bot. En ze zegt pff mannen. Die weet heel veel en ziet het niet zo als ik dat doe. ik ben misschien emotioneel wat zwaarder beladen. Maar deze heeft me zoveel tips gegeven. Ik ben inderdaad soms te lief. Wat zich uit in alles voor hem willen doen, altijd maar rennen want het moest perfect zijn. Totdat mijn moeder zei; hij kan natuurlijk nooit iets voor je doen, als je altijd alles zelf al doet. Moet hem ook de kans geven om.. En tja die kans neemt hij!
[...]
Weten ze wat zich af speelt/speelde in je relatie? Weten ze dat je twijfels hebt?Mijn moeder weet dat hij vaak egoistisch is geweest/bot. En ze zegt pff mannen. Die weet heel veel en ziet het niet zo als ik dat doe. ik ben misschien emotioneel wat zwaarder beladen. Maar deze heeft me zoveel tips gegeven. Ik ben inderdaad soms te lief. Wat zich uit in alles voor hem willen doen, altijd maar rennen want het moest perfect zijn. Totdat mijn moeder zei; hij kan natuurlijk nooit iets voor je doen, als je altijd alles zelf al doet. Moet hem ook de kans geven om.. En tja die kans neemt hij!
zondag 5 april 2009 om 10:16
quote:Julus schreef op 05 april 2009 @ 10:09:
En soms lijkt iemand de perfecte partner, maar weet men niet wat er zich binnenshuis afspeelt (geweld, agressie, etc). Dat levert dan een verkeerd beeld op van de werkelijke situatie.
Kan het een gouden en ideale schoonzoon lijken, maar het gaat erom wat de bruid in spé voelt in de relatie.Ligt er aan hoe goed de band is tussen je ouders/schoonouders.. Ik heb een hele duidelijk lichaamstaal, en mijn ogen spreken boekdelen. Tegen mensen die mij echt kennen hoef ik geen woorden te zeggen, die lezen het wel uit mijn ogen. Mijn ouders zeiden vorige maand nog dat hij zo is veranderd, zoveel liever en respectvoller is geworden. Dus die vinden hem niet de ideale schoonzoon, want deze bestaan niet.
En soms lijkt iemand de perfecte partner, maar weet men niet wat er zich binnenshuis afspeelt (geweld, agressie, etc). Dat levert dan een verkeerd beeld op van de werkelijke situatie.
Kan het een gouden en ideale schoonzoon lijken, maar het gaat erom wat de bruid in spé voelt in de relatie.Ligt er aan hoe goed de band is tussen je ouders/schoonouders.. Ik heb een hele duidelijk lichaamstaal, en mijn ogen spreken boekdelen. Tegen mensen die mij echt kennen hoef ik geen woorden te zeggen, die lezen het wel uit mijn ogen. Mijn ouders zeiden vorige maand nog dat hij zo is veranderd, zoveel liever en respectvoller is geworden. Dus die vinden hem niet de ideale schoonzoon, want deze bestaan niet.
