
Zwanger, man komt afspraken over taakverdeling niet na.
donderdag 22 augustus 2019 om 11:50
Ik ben op zoek naar ervaringen van andere vrouwen, niet perse naar oordelen van anderen.
Inmiddels ben ik 11 weken zwanger van mijn 1e kind. Mijn man en ik hebben ongeveer hetzelfde inkomen. Voordat ik zwanger werd hebben uitgebreid gesproken over hoe we de taken zouden verdelen etc. Een van de afspraken was dat man vanaf dat ik zwanger was niet meer in het buitenland zou werken en binnen NL max 2 uur reisafstand zou accepteren. Andere afspraak was ook dat we beiden 4 dagen zouden gaan werken.
Inmiddels heeft man aangegeven dat hij 5 dagen blijft werken. In de omgeving waar ik woon moet je helaas nu al de dagen aan de kinderopvang doorgeven. Hierdoor gaat ons kind straks 3 dagen naar de opvang ipv 2 dagen. Daar heb ik mijn inmiddels bij neergelegd. De andere dag komen mijn ouders oppassen bij ons thuis.
Nu heeft man een opdracht via werk op 1,5 uur enkele reis t/m februari vanaf september. Ik kan hem eigenlijk wel vermoorden, hoe bedenkt hij het! En als er files staan kan het nog meer worden dus 4 uur reistijd per dag, dus iedere dag minimaal 12 uur van huis of overnachten. Heb het gegeven voor kennisgeving aangenomen en gedacht kom er later wel op erug.
Na afspraken dat opdracht max 2 uur reistijd per dag zouden zijn en 4 dagen werken
schijnbaar niet meer geldig zijn,realiseer ik mij dat ik er straks waarschijnlijk veelal voorsta mijn kind. Ik ga mij heus wel redden, maar gewoon het idee dat we geen afspraken over zijn werk kunnen maken, maakt mij verdrietig.
Ik baal zo! Heb dit bij vriendinnen zien gebeuren en gezworen dat het mij niet zou overkomen, maar het gebeurd schijnbaar toch.
Ik zou graag in contact komen met andere vrouwen 32-36 uur werken en thuis (bijna) alles zelf moeten doen:
Hoe doen jullie dat?
Wat zijn goede tips?
Of hoe maak ik met mijn afspraken waar hij zich aan houdt?
PS hopelijk draait man nog bij of zie ik door hormonen alles negatief in, maar ben liever voorbereid.
Inmiddels ben ik 11 weken zwanger van mijn 1e kind. Mijn man en ik hebben ongeveer hetzelfde inkomen. Voordat ik zwanger werd hebben uitgebreid gesproken over hoe we de taken zouden verdelen etc. Een van de afspraken was dat man vanaf dat ik zwanger was niet meer in het buitenland zou werken en binnen NL max 2 uur reisafstand zou accepteren. Andere afspraak was ook dat we beiden 4 dagen zouden gaan werken.
Inmiddels heeft man aangegeven dat hij 5 dagen blijft werken. In de omgeving waar ik woon moet je helaas nu al de dagen aan de kinderopvang doorgeven. Hierdoor gaat ons kind straks 3 dagen naar de opvang ipv 2 dagen. Daar heb ik mijn inmiddels bij neergelegd. De andere dag komen mijn ouders oppassen bij ons thuis.
Nu heeft man een opdracht via werk op 1,5 uur enkele reis t/m februari vanaf september. Ik kan hem eigenlijk wel vermoorden, hoe bedenkt hij het! En als er files staan kan het nog meer worden dus 4 uur reistijd per dag, dus iedere dag minimaal 12 uur van huis of overnachten. Heb het gegeven voor kennisgeving aangenomen en gedacht kom er later wel op erug.
Na afspraken dat opdracht max 2 uur reistijd per dag zouden zijn en 4 dagen werken

Ik baal zo! Heb dit bij vriendinnen zien gebeuren en gezworen dat het mij niet zou overkomen, maar het gebeurd schijnbaar toch.
Ik zou graag in contact komen met andere vrouwen 32-36 uur werken en thuis (bijna) alles zelf moeten doen:
Hoe doen jullie dat?
Wat zijn goede tips?
Of hoe maak ik met mijn afspraken waar hij zich aan houdt?
PS hopelijk draait man nog bij of zie ik door hormonen alles negatief in, maar ben liever voorbereid.
donderdag 22 augustus 2019 om 14:03
beetje laat heredbulletje schreef: ↑22-08-2019 14:02Mensen veranderen doorgaans niet. Kun je beter van te voren uittesten en niet pas als er geen weg meer terug is.
de baby is al onderweg
(misschien past dit topic je niet helemaal)
donderdag 22 augustus 2019 om 14:04
Ja, hij kwam voor 1 dag over naar NL als mijn eisprong was, zodat ik niet voor niks een maand ziek was. Ook bijna alle afspraken (denk 80%) bij fertiliteit is hij meegeweest.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:04
Wat heftig zegLeeuw32 schreef: ↑22-08-2019 13:57Los van de discusisie omtrent de taakverdeling is de keuze voor een tweede een lastige: fysiek kost (vooral) het zwanger worden en zijn fysiek veel van mij. Als er al een kind rondloopt ben ik 1,5 week tot 2 weken per 4 weken compleet afhankelijk van man als ik bezig om zwanger te raken..
Als hij nu al afspraken niet nakomt durf ik er niet op te vertrouwen dat hij het dan wel doet. En ik wil mijn (schoon)ouders over 2 of 3 jaar niet daar mee gaan belasten. Zij worden ook ouder en hebben hun eigen leven.

Ik snap heel goed dat je daar over twijfelt. Ik ben bijna elke zwangerschap uitgeschakeld. Maar dat duurt maar 9 maanden. En niet de onzekere periode van het zwanger worden erbij die heel lang kan duren.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:05
Hij klinkt wel betrokken.
Ik zou proberen rustig met hem te praten, jullie kunnen er vast wel goed uitkomen samen.
donderdag 22 augustus 2019 om 14:06
Het heeft nu een jaar geduurd. Gelukkig inmiddels wel betere begeleiding vanuit ziekenhuis, want viel tussen wal en schip. Ook de wetenschap dat het tijdelijk is maakt het leefbaar, zolang ik anticonceptie gebruik ben ik nagenoeg klachtenvrij.Marloesjuh51 schreef: ↑22-08-2019 14:04Wat heftig zeg![]()
Ik snap heel goed dat je daar over twijfelt. Ik ben bijna elke zwangerschap uitgeschakeld. Maar dat duurt maar 9 maanden. En niet de onzekere periode van het zwanger worden erbij die heel lang kan duren.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:07
Dan is hij dus wel betrokken. Als hij met de afspraken mee kon, dan kan dat ook met belangrijke bezoeken tijdens de zwangerschap.
Ik denk dat het allemaal nog moet indalen bij hem, ga van het weekend rustig het gesprek aan.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:08
Dat klinkt als een goed plan.Leeuw32 schreef: ↑22-08-2019 14:00Kolven tijdens de migraine, moet er niet aandenken. Nee, we hebben een plan klaar liggen en dat geeft rust. Borstvoeding ga ik niet proberen, meteen na bevalling ga ik aan een zware hormoonsuppletie en preventieve migraine medicatie. Ik wil de 1e weken van mijn kind bewust meemaken, dan maar geen borsvoeding.
Aanvallen nu vallen mee overigens, maar we weten niet hoe het verderop gaat zijn.
Ik voel mij juist het beste als ik borstvoeding geef, dan heb ik geen last van hormonale ellende en een super mooie cyclus

Jammer genoeg komt daar altijd weer een eind aan.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:08
Dat snap ik volledig.Leeuw32 schreef: ↑22-08-2019 13:57Los van de discusisie omtrent de taakverdeling is de keuze voor een tweede een lastige: fysiek kost (vooral) het zwanger worden en zijn fysiek veel van mij. Als er al een kind rondloopt ben ik 1,5 week tot 2 weken per 4 weken compleet afhankelijk van man als ik bezig om zwanger te raken..
Als hij nu al afspraken niet nakomt durf ik er niet op te vertrouwen dat hij het dan wel doet. En ik wil mijn (schoon)ouders over 2 of 3 jaar niet daar mee gaan belasten. Zij worden ook ouder en hebben hun eigen leven.
Ik zou de discussie over wel of geen tweede kind dan ook volledig los zien van of man nu wel of niet de afspraken nakomt.
Kijk eerst maar eens hoe het na deze bevalling gaat en hoe de zorg voor het eerste kind bevalt.
donderdag 22 augustus 2019 om 14:09
Ging niet vanzelf hoor, heeft soms ook wat vloeken en tieren gekost. Nadat ik in het ziekenhuis heb gelegen vanwege uitdrogingsverschijnselen wat minder.
donderdag 22 augustus 2019 om 14:10
Verschilt zo per persoon, ik heb het liefste geen cyclusMarloesjuh51 schreef: ↑22-08-2019 14:08Dat klinkt als een goed plan.
Ik voel mij juist het beste als ik borstvoeding geef, dan heb ik geen last van hormonale ellende en een super mooie cyclus![]()
Jammer genoeg komt daar altijd weer een eind aan.


donderdag 22 augustus 2019 om 14:11
Super fijn dat het “maar “ een jaar was. Al voelt dat denk ik niet zo als je 50% van de tijd uitgeschakeld ben. Dan duurt een jaar best lang...
Hopelijk heb je een goede en fijne zwangerschap, daarna gelijk aan de anticonceptie en kan je fijn genieten van jullie kind.
Ik denk dat het voor mannen toch altijd een beetje anders is totdat ze de baby hebben.
Mijn man werd pas meer betrokken vanaf de derde zwangerschap


donderdag 22 augustus 2019 om 14:11
vivapimpelmees schreef: ↑22-08-2019 13:47Ja, dat gebeurde vroeger nog af en toe he... voor het standaardechotijdperk.
Haha, ik dacht dat je van rond mijn leeftijd was.
I told you walking was idiotic.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:14

Maar met anticonceptie is het compleet veilig en daar kan ik dan weer niet tegen. Daar krijg ik migraine van

donderdag 22 augustus 2019 om 14:14
Ja, hij kwam voor 1 dag over naar NL als mijn eisprong was, zodat ik niet voor niks een maand ziek was. Ook bijna alle afspraken (denk 80%) bij fertiliteit is hij meegeweest.
WTF, dit vinden mensen betrokken?! Zij is elke maand 1,5 tot 2 weken heel ziek en dan vinden jullie het betrokken dat hij een dag - één fucking dag - naar NL komt om te seksen voor de baby? En dat vinden jullie ook onder 'bijstaan' vallen? Echt, mijn kaak ligt op de grond.
Ging niet vanzelf hoor, heeft soms ook wat vloeken en tieren gekost. Nadat ik in het ziekenhuis heb gelegen vanwege uitdrogingsverschijnselen wat minder.
Waarom ben je doorgegaan met het zwangerschapstraject? Want als ik de twee bovenstaande quotes lees wist jij heel goed dat man nou niet bepaald genegen is om je bij te staan, om zelf een stapje harder te lopen voor jou/jullie. Dat hij niet minder wil gaan werken kan dan toch eigenlijk geen verrassing meer zijn.
donderdag 22 augustus 2019 om 14:15
Ik vind het fijn dat dit voor jou/jullie werkt, maar ik zou dit zelf zo ontzettend zwaar vinden. Vooral mentaal denk ik; jullie werken bijna evenveel maar toch moet jij vanuit je werk meteen nog 'aan' staan en koken/kinderen vermaken/badderen etc. En waarschijnlijk de gehele derde shift regelen. Pfoe.ducktales schreef: ↑22-08-2019 13:20Mijn man werkt ook deze tijden al sinds ik zwanger was van de eerste. Hij is ZZP’er en gaat het hele land door. Eerste is onverwacht met 31 weken geboren en hij was er gewoon bij.
Tweede zwangerschap was vanaf begin medisch en elke week op controle en daar is hij nooit mee gegaan omdat het simpelweg niet kon.
Inmiddels zijn ze 3 en 5 en werkt hij nog steeds deze tijden en ik ook 4 dagen. In principe is de zorg voor de kinderen voor mij door de weeks (kinderen brengen, halen, clubjes etc) en man komt binnen lopen als kids gedouched en gegeten op de bank zitten. Dan is het ook tijd voor de kinderen voordat hij wat anders gaat doen.
Uiteraard houd hij zo veel mogelijk weekenden vrij zodat we dingen samen doen met het gezin en de zomer vakantie is hij ook altijd minimaal 3 weken vrij.
En het gaat prima zo! Toen kinderen kleiner waren ook drie dagen opvang (wel gekozen voor GO) en dat is ook prima.
Wat ik vooral uit dit topic opmaak is dat veel mannen het vooral voor zichzelf erg goed hebben geregeld (ik wil bijna zeggen dat ze meer een ik-instelling dan een wij-instelling lijken te hebben maar dat is te scherp gesteld denk ik) en dat vrouwen met erg veel akkoord gaan/het normaal vinden dat zij voor veel meer werk/zorgtaken opdraaien.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:16
Dat kan je toch achteraf overleggen dan? Ik neem aan dat je niet on the spot bij de vk een beslissing moet maken.
donderdag 22 augustus 2019 om 14:17
Ik snap je Leeuw. Onze afspraak was ook allebei 4 dagen werken en 1 dag voor onze zoon zorgen en 3 dagen kdv. Bijna aan het eind van mijn verlof vond mijn man het toch handiger om 5 dagen te blijven werken. Wel is de 3 dagen kdv blijven staan. Door zijn type werk lukte het hem om extra uren te maken op de andere dagen en tijdens zijn reizen, tijdens de slaapjes etc. Het werkt voor hem en dat onze zoon soms langer achter een Ipad zit dan ik zou doen dat is dan maar zo en was misschien ook zo als hij wel 4 dagen werkte. Maar toen hij het meldde was ik ook ontzettend boos. Ik heb ook meteen aangegeven dat ik niets extra’s ging opvangen op die vrijdag waar hij de zorg heeft, als hij dan bijvoorbeeld op reis zou zijn. Daar houd ik mij niet meer aan, maar dat is inmiddels ook wel weer eerlijk, want man doet tegenwoordig op 4 weekdagen het wegbrengen naar school en ophalen van bso of school, aangezien ik een zwaardere baan ben gaan doen. Dat was hier de echte oplossing toen het steeds schever werd: ik ben gewoon veel minder beschikbaar geworden een periode en daar hebben we toen heel erg ruzie over gehad en toen was het man duidelijk dat hij het daarvoor echt een periode heel makkelijk had gehad en dat dat niet meer zo was. Dus inderdaad echt je tijd pakken en niet van alles regelen en voorkauwen.
Verder zou ik dus zeker 4 dagen blijven werken, daar zeker niet in minderen. Heb ik ook niet gedaan. En ouderschapsverlof kan eigenlijk altijd. Ik heb ook een zware baan, met veel verantwoordelijkheid en die door bijna iedereen als meer dan fulltime wordt beschouwd. En in een echt mannenbedrijf in een mannenwereld. En ik doe het in 4 dagen. Dat kan jouw man ook, echt.
Ik snap dat je heel boos bent dat hij de afspraken niet na komt. Wat je daar tijdens de zwangerschap mee kunt, behalve het hem heel duidelijk vertellen weet ik ook niet.
Verder zou ik dus zeker 4 dagen blijven werken, daar zeker niet in minderen. Heb ik ook niet gedaan. En ouderschapsverlof kan eigenlijk altijd. Ik heb ook een zware baan, met veel verantwoordelijkheid en die door bijna iedereen als meer dan fulltime wordt beschouwd. En in een echt mannenbedrijf in een mannenwereld. En ik doe het in 4 dagen. Dat kan jouw man ook, echt.
Ik snap dat je heel boos bent dat hij de afspraken niet na komt. Wat je daar tijdens de zwangerschap mee kunt, behalve het hem heel duidelijk vertellen weet ik ook niet.
donderdag 22 augustus 2019 om 14:18
Omdat migraine voor veel abstract is. Voordat ik stopte met pil stopte, kende man mij alleen als super zelfstandig en energiek en altijd bezig. Ik dacht dat het zou tijd kosten om te wennen aan iemand chronisch ziek is. Naarmate het langer duurde heeft hij geen klussen meer in het buitenland gedaan bv.S-Groot schreef: ↑22-08-2019 14:14WTF, dit vinden mensen betrokken?! Zij is elke maand 1,5 tot 2 weken heel ziek en dan vinden jullie het betrokken dat hij een dag - één fucking dag - naar NL komt om te seksen voor de baby? En dat vinden jullie ook onder 'bijstaan' vallen? Echt, mijn kaak ligt op de grond.
Waarom ben je doorgegaan met het zwangerschapstraject? Want als ik de twee bovenstaande quotes lees wist jij heel goed dat man nou niet bepaald genegen is om je bij te staan, om zelf een stapje harder te lopen voor jou/jullie. Dat hij niet minder wil gaan werken kan dan toch eigenlijk geen verrassing meer zijn.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:19
Ik neem aan dat zij ook graag 1 kindje wilde. En migraine heb je nou niet bepaald in de hand. Je man kan moeilijk thuis blijven 2 weken per maand elke maand om je hand vast te houden. Dat heeft niets met liefde of betrokkenheid te maken.S-Groot schreef: ↑22-08-2019 14:14WTF, dit vinden mensen betrokken?! Zij is elke maand 1,5 tot 2 weken heel ziek en dan vinden jullie het betrokken dat hij een dag - één fucking dag - naar NL komt om te seksen voor de baby? En dat vinden jullie ook onder 'bijstaan' vallen? Echt, mijn kaak ligt op de grond.
Waarom ben je doorgegaan met het zwangerschapstraject? Want als ik de twee bovenstaande quotes lees wist jij heel goed dat man nou niet bepaald genegen is om je bij te staan, om zelf een stapje harder te lopen voor jou/jullie. Dat hij niet minder wil gaan werken kan dan toch eigenlijk geen verrassing meer zijn.
Ik had dan wel geen migraine maar zat wel in een traject, wat enorm veel tijd en moeite kost. Dan zou ik het ook fijn vinden als mijn man vanaf het buitenland alsnog naar huis zou komen.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:21
Totale onzinCatherineTheGreat schreef: ↑22-08-2019 12:46Ik ben toch echt heel benieuwd (en dit is een serieuze vraag, geen pesterij) of het echt afspraken waren of dat jij deze wensenlijst bij hem hebt neergelegd waarop hij misschien niets zei en dat jij dat als 'mee akkoord gaan' hebt ervaren.
Het gebeurt namelijk wel eens op die manier. Hopelijk bij jullie niet en dan is het jammer dat de afspraken niet zijn vastgelegd.
Overigens: mannen uiten hun oprechte interesse en betrokkenheid bij hun (te verwachten) kind juist door veel en hard te gaan werken om ervoor te kunnen zorgen.
Het zal wel geen populaire visie zijn maar het is biologisch bepaald...
donderdag 22 augustus 2019 om 14:21
Maar dan heeft hij niet alle informatie. Er bestaat een risico dat ik de keuze moet maken tussen medicatie die een beperkte kans heeft dat schadelijk is voor kind of dat ik met uitdroging in het ziekenhuis om. Daar kan ik wel een paar uur mee wachten, maar dan heb ik dat liever meteen.
donderdag 22 augustus 2019 om 14:21
TijdvoorTaart schreef: ↑22-08-2019 12:55Heb alleen OP en laatste pagina gelezen, maar met de info die ik nu heb snap ik dit volkomen.
TO en man maken afspraken (daar kunnen wij van alles van vinden, maar zij hebben dit samen besproken) en man houdt zich er niet aan, zonder enig overleg. Een gezin doe je samen en het is niet de taak van de vrouw om alles op te lossen.
TO wil 4 dagen blijven werken (wat wij mede-vrouwen alleen maar aan zouden moeten moedigen) en haar eigen carrière behouden en partner lijkt nu al haar/zijn carrière, en haar/zijn rol in het gezin, niet als gelijk te zien. Hoe moet dat dan met meerdere kinderen? Wie gaat er dan weer de concessies doen?
Ik snap wel dat TO tegen partner zegt: als dit de toekomst is, dan pas ik
Eens
Je maakt die afspraken toch niet voor niets. Ik ben echt verbijsterd door oplossingen als "dan gaat je kind een dag meer naar de creche, daar krijgt hij/zij niets van" of "dan ga JIJ toch minder werken". Die afspraken zijn er niet voor niets. Dit was de voorwaarde, waaronder TO zwanger werd en ze is net zwanger of hij lapt het al aan z'n laars! lekker dan.
En dan kan hij rond die 5 dagen nog vanalles doen, ja, natuurlijk, maar met een reistijd van 2 uur, is hij ook niet de eerste die gebeld wordt bij ziek kind, lijkt me zo.
Denk je dat je alles goed geregeld hebt, ben je nog degene die de verantwoordelijk is, want je, je bent de moeder he.. dan ga je maar korter werken

Ben benieuwd wat man zou zeggen als TO nu kwam met zo'n verhaal.. 'ohja, by the way... ik ga toch 5 dagen werken en door reisafstand ben ik de hele dag weg.. red jij je ermee?"
Later is nu
donderdag 22 augustus 2019 om 14:23
Respect voor jou hoor.aikidoka schreef: ↑22-08-2019 14:17Ik snap je Leeuw. Onze afspraak was ook allebei 4 dagen werken en 1 dag voor onze zoon zorgen en 3 dagen kdv. Bijna aan het eind van mijn verlof vond mijn man het toch handiger om 5 dagen te blijven werken. Wel is de 3 dagen kdv blijven staan. Door zijn type werk lukte het hem om extra uren te maken op de andere dagen en tijdens zijn reizen, tijdens de slaapjes etc. Het werkt voor hem en dat onze zoon soms langer achter een Ipad zit dan ik zou doen dat is dan maar zo en was misschien ook zo als hij wel 4 dagen werkte. Maar toen hij het meldde was ik ook ontzettend boos. Ik heb ook meteen aangegeven dat ik niets extra’s ging opvangen op die vrijdag waar hij de zorg heeft, als hij dan bijvoorbeeld op reis zou zijn. Daar houd ik mij niet meer aan, maar dat is inmiddels ook wel weer eerlijk, want man doet tegenwoordig op 4 weekdagen het wegbrengen naar school en ophalen van bso of school, aangezien ik een zwaardere baan ben gaan doen. Dat was hier de echte oplossing toen het steeds schever werd: ik ben gewoon veel minder beschikbaar geworden een periode en daar hebben we toen heel erg ruzie over gehad en toen was het man duidelijk dat hij het daarvoor echt een periode heel makkelijk had gehad en dat dat niet meer zo was. Dus inderdaad echt je tijd pakken en niet van alles regelen en voorkauwen.
Verder zou ik dus zeker 4 dagen blijven werken, daar zeker niet in minderen. Heb ik ook niet gedaan. En ouderschapsverlof kan eigenlijk altijd. Ik heb ook een zware baan, met veel verantwoordelijkheid en die door bijna iedereen als meer dan fulltime wordt beschouwd. En in een echt mannenbedrijf in een mannenwereld. En ik doe het in 4 dagen. Dat kan jouw man ook, echt.
Ik snap dat je heel boos bent dat hij de afspraken niet na komt. Wat je daar tijdens de zwangerschap mee kunt, behalve het hem heel duidelijk vertellen weet ik ook niet.
Maar het is toch eigenlijk van de zotte dat daar vaak een flinke ruzie aan vooraf moet gaan. Wat verwachten mannen dan als ze aan kinderen beginnen vraag ik me af? Lekker 5 dagen werken, op zaterdag eens mee naar het voetbalveld en 's avonds een knuffel krijgen uit het werk? En niet hoeven nadenken over opvang/ophalen brengen/traktaties/nieuwe winterschoenen/helpen met huiswerk etc.? Blijkbaar zit die "vrouw is hoofdverantwoordelijke en zal wel parttime gaan werken en ik help hier en daar" gedachte erg diep.

donderdag 22 augustus 2019 om 14:24
Is het niet veiliger om met uitdroging in het ziekenhuis te komen?Leeuw32 schreef: ↑22-08-2019 14:21Maar dan heeft hij niet alle informatie. Er bestaat een risico dat ik de keuze moet maken tussen medicatie die een beperkte kans heeft dat schadelijk is voor kind of dat ik met uitdroging in het ziekenhuis om. Daar kan ik wel een paar uur mee wachten, maar dan heb ik dat liever meteen.
Misschien wel een rot reactie. Ik heb meerdere keren HG gehad ( extreme zwangerschapsmisselijkheid, alleen maar stil in bed kunnen liggen enz) en een infuus is zo geprikt, alleen neemt dat de pijn niet weg
