Reizen
alle pijlers
Vlucht gemist: deel hier je vreselijke reiservaring
vrijdag 30 augustus 2019 19:56
Getwijfeld of het topic beter op de Relatie-pijler paste, maar denk toch bij Reizen.
As we speak, zit ik op bed in een goedkope, maar een oké hotel. Terwijl ik thuis op de bank had kunnen zitten.....
We hebben ons vlucht gemist. Ik ben rekenzwak en ben niet goed met getallen en cijfers. Dus ook niet met tijd. Mijn brein maakt gekke dingen met cijfers. Het is ook een uur later hier dan in NL. Ik ben met mijn zus en die heeft niet gevraagd/gecontroleerd hoe laat de vlucht ging en hoe laat we dan moesten opstaan etc. We zijn al 3x gevlogen deze vakantie en die deed zij qua planning. Ik heb mij een uur vergist en we waren dus te laat. Mijn zusje zei gelijk dat ze niet haar ticket ging betalen. Ik heb het maar geaccepteerd en we zijn toen in regelmodus gegaan. Het foutje heeft mij meer dan een paar honderd euro gekost.
Ik durf uit angst voor het kapotmaken van de goede band met mijn zusje niet bespreekbaar maken dat zij dit had kunnen voorkomen door te kijken/checken hoe laat we moesten vliegen en hoe laat we dan moeten vertrekken. Dit deden we eigenlijk gedurende de vakantie met alles: check jij nog een keer de Airbnb of we alles hebben, autohuur etc. Ergens denk ik samen uit, is samen thuis. We zijn gelijk dus medeverantwoordelijk voor de reis. Of is dit een rare gedachte, gevoel van mij?
Het volgende is dat ik mij mega klote voel. We hebben allebei de ogen uit onze kop gejankt. Niks verloren behalve ik een hoop geld. We hoefden morgen nergens te zijn. Maandag gaat gewoon ons leven verder.
Maar gedeelde smart is halve smart. Dus wie wilt zijn 'kostbare' reiservaring delen? Wanneer gebeurde er iets en voelde je echt klote? Hoeveel heeft dat grapje gekost? En heel belangrijk, hoe kijk je erop terug?
Ik hoop dat ik mij dan even minder zielig voel op mijn hotelkamer en dat het helpt te relativeren
We hebben ten slotte een hele leuke vakantie gehad, we zijn gezond (lees:niet met de huurauto van een berg afgedonderd. Eng rijden hier. Niks vergeleken met plat Nederland)
As we speak, zit ik op bed in een goedkope, maar een oké hotel. Terwijl ik thuis op de bank had kunnen zitten.....
We hebben ons vlucht gemist. Ik ben rekenzwak en ben niet goed met getallen en cijfers. Dus ook niet met tijd. Mijn brein maakt gekke dingen met cijfers. Het is ook een uur later hier dan in NL. Ik ben met mijn zus en die heeft niet gevraagd/gecontroleerd hoe laat de vlucht ging en hoe laat we dan moesten opstaan etc. We zijn al 3x gevlogen deze vakantie en die deed zij qua planning. Ik heb mij een uur vergist en we waren dus te laat. Mijn zusje zei gelijk dat ze niet haar ticket ging betalen. Ik heb het maar geaccepteerd en we zijn toen in regelmodus gegaan. Het foutje heeft mij meer dan een paar honderd euro gekost.
Ik durf uit angst voor het kapotmaken van de goede band met mijn zusje niet bespreekbaar maken dat zij dit had kunnen voorkomen door te kijken/checken hoe laat we moesten vliegen en hoe laat we dan moeten vertrekken. Dit deden we eigenlijk gedurende de vakantie met alles: check jij nog een keer de Airbnb of we alles hebben, autohuur etc. Ergens denk ik samen uit, is samen thuis. We zijn gelijk dus medeverantwoordelijk voor de reis. Of is dit een rare gedachte, gevoel van mij?
Het volgende is dat ik mij mega klote voel. We hebben allebei de ogen uit onze kop gejankt. Niks verloren behalve ik een hoop geld. We hoefden morgen nergens te zijn. Maandag gaat gewoon ons leven verder.
Maar gedeelde smart is halve smart. Dus wie wilt zijn 'kostbare' reiservaring delen? Wanneer gebeurde er iets en voelde je echt klote? Hoeveel heeft dat grapje gekost? En heel belangrijk, hoe kijk je erop terug?
Ik hoop dat ik mij dan even minder zielig voel op mijn hotelkamer en dat het helpt te relativeren
We hebben ten slotte een hele leuke vakantie gehad, we zijn gezond (lees:niet met de huurauto van een berg afgedonderd. Eng rijden hier. Niks vergeleken met plat Nederland)
vrijdag 30 augustus 2019 23:19
Het huilen is met name vanwege dat ik dus niet raar ben als ik vind dat mijn zusje ook medeverantwoordelijk was voor de reis en dus haar eigen ticket betaal. Samen uit, samen thuis. Samen huilen en later er samen om lachen. Omdat ik diegene ben met de cognitieve belemmering, voelt het alsof het mijn schuld is. En dan draag je zelf de consequenties hiervan. Ik dacht dat ik hier misschien te streng was voor mijzelf en dat blijkt. Dus om te horen dat anderen mijn gevoel delen voelt alsof ik niet gek ben en dat voelt gewoon heel fijn momenteel.aaaanne schreef: ↑30-08-2019 22:25Die twee vetgedrukte herken ik ook
Ik vind het wel leuk iemand te ontmoeten die dit ook heeft. Maar waarom maak je je er zo druk om en moet je nu stilletjes huilen? Helemaal niet nodig toch
Iedereen heeft wel iets raars, de een kan links en rechts niet uit elkaar houden (dat kan ik me dan weer niet voorstellen), de ander kan uberhaupt niet rekenen, de volgende kan niet tegen pinda's, weer een ander heeft altijd elk griepje. Zo belangrijk is het niet. En zo erg is het niet om een vlucht te missen. Stom, vervelend, maar zoals je zelf ook al schrijft: niets echt ergs. Maak er een leuke avond van in plaats van stieke te huilen. of neem samen met je zus een borrel
Ik heb trouwens ook het links en rechts probleem
Maar kan echt oprecht goed autorijden. Als je het mij vraagt, dan wordt het pas een probleem. Geautomatiseerd is het dus wel goed gegaan, maar zodra ik re bewust van wordt kan het verkeerd gaan.
vrijdag 30 augustus 2019 23:20
Ik werk ook met cijfers, dat schreef ik al. En agenda, ja. En checken, ja. Toch wordt ook hier geschreven dat men niet snapt hoe TO zoiets door de war kan halen. Als je het zelf ook doet is het niet raar nee, maar anderen vinden dat wel raar. In elk geval sommige anderen. Irl ken ik niemand die tijden op zo'n soort manier door de war gooit (als het onthouden moet worden) als ik, zelfs al doe ik mijn best het goed te doen.HelloFromTheOtherSide schreef: ↑30-08-2019 23:11Zo uitzonderlijk is dat allemaal niet hoor. Dat soort gedachtengangen heb ik ook en ik werk met cijfers. Dat soort dingen zet je in je agenda met herinnering of dubbel check je.
vrijdag 30 augustus 2019 23:26
Oh god ja, bij engelstalige getallen mondeling kan je me helemaal opvegen.aaaanne schreef: ↑30-08-2019 23:09Jaaa, dat allemaal!!
Creditkaartnummer intypen bij een betaling. Betalingskenmerk. Rekeningnummer.
Mijn ergste ervaring met dit soort dingen was toen ik in een lab in een Engelstalig land was. Een collega daar dacht dat het lekker snel was als hij het apparaat uitlas en de meetwaarden naar mij riep, zodat ik die in kon typen. 45 = fourty-five = vieren-vijftig = (vier eerst opschrijven daarnaast de 5) ohnee andersom ehh... huh
Dat verhaal met het slagersmes is ook geweldig grappig trouwens
Ik ga dan altijd maar mee gebarentalen met mijn handen om het een soort van intern verwerkt te krijgen. 
vrijdag 30 augustus 2019 23:30
Ik snap heel goed dat je zus baalt en niet voor de ticket wil betalen. Het is hoe dan ook jouw schuld. Je wéét dat je daar niet goed in bent en met dyscalculie, zo heet het, moet je het er niet zo op aan laten komen.
Ik heb zelf ook dyscalculie en vraag ook altijd te pas en te onpas of men mij ergens op wil controleren, iets wil regelen etc. Ik laat altijd weten dat cijfers mijn hele zwakke punt zijn.
Nu ook weer maar dat is onschuldig. Ik vertel iets en vermeld vrolijk dat het 32 is nee is 23 (of andersom dus) Als het gaat om tijden onthoud ik de cijfers los, schrijf het in de telefoon met alarm of onthoud het door een rijm (ander deel van je hersens)
Ik vind niet dat je zus moet opdraaien voor jouw nalatigheid.
Ik heb zelf ook dyscalculie en vraag ook altijd te pas en te onpas of men mij ergens op wil controleren, iets wil regelen etc. Ik laat altijd weten dat cijfers mijn hele zwakke punt zijn.
Nu ook weer maar dat is onschuldig. Ik vertel iets en vermeld vrolijk dat het 32 is nee is 23 (of andersom dus) Als het gaat om tijden onthoud ik de cijfers los, schrijf het in de telefoon met alarm of onthoud het door een rijm (ander deel van je hersens)
Ik vind niet dat je zus moet opdraaien voor jouw nalatigheid.
vrijdag 30 augustus 2019 23:33
2 weken geleden nog, hoorden we dat familielid aan de andere kant van de wereld terminaal was. Dus met spoed een ticket gekocht. En met invalide moeder op weg. Met Air France en 2x overstappen. Eerst via Parijs. Op Schiphol netjes op tijd ingecheckt, bleek de vlucht vertraagd. Op de tijd dat ons vliegtuig binnen zou moeten komen, bleek het de vorige vlucht naar Parijs te zijn. Nu heb ik veel in de luchtvaartbranche gewerkt dus ik zag het al fout gaan. Naar de transferdesk gegaan waar ze ons eerst wilden afwimpelen met: Dat regelen ze in Parijs wel. Ik persoonlijk ben meer van pro actief oplossingen zoeken voor het probleem er is. Dus verteld dat een hotel in Parijs en een vlucht de volgende dag geen optie is vanwege stervend familielid. Nou bij hoge uitzondering omgeboekt naar een andere maatschappelij. Maar wel halverwege nog een korte overstap. Nog gemeld aan de transferdesk dat het een korte overstap was waarvan ik twijfelde of dat ging lukken.
Jawel, het was in dezelfde terminal, dat moest kunnen. Eerste vlucht was erg fijn, maar wel 10 minuten te laat, en toen bleek ( in midden Afrika) dat je niet gewoon via een transferhal naar je aansluitende vlucht kon lopen, maar dat je weer helemaal opnieuw door de security moest. Met een invalide moeder....
Uiteindelijk onze aansluiting met minder dan een minuut gemist. Mijn moeder had het niet meer, zo teleurgesteld. Ik haar kalmeren, gezegd dat het nou helaas gewoon zo is, en je er niks tegen doet. Behalve wachten op de volgende vlucht (7 uur later, met een extra overstap, joehoe!) We kregen gelukkig wel wat eten op de luchthaven, waar verder echt niks te doen was. Ik zette mijn telefoon aan, en las dat familielid die nacht al overleden was. Wat verschrikkelijk, dat hele gesleep met alles, je aansluiting missen, vastzitten op een vliegveld halverwege Afrika en dan horen dat je al te laat bent
Toen voelde ik me echt heel erg K.U.T. heb ook echt zitten huilen. Kon me niks schelen. Vervolgens maar gewoon verdergegaan. Iets anders gaat niet. Veel dingen beleefd weer. Zoals een check op Ebola
, Een volgend vliegtuig dat te klein is voor de gate, en dus weer weggesleept moest worden voor er een trap kon komen, een immigratie ambtenaar treffen zonder humor. 'How long are you planning to stay here? Nou hopelijk niet langer dan 2 uur. Vond ze niet grappig. Mijn moeder intussen maar even voorbereid dat de kans dat onze bagage bij ons gebleven was zeer gering zou zijn. En inderdaad, geen bagage te bekennen. Zoekt u dat maar op uw eindbestemming. 'Maar dat moet hier toch altijd opnieuw ingecheckt worden?' Ja, maar misschien hebben ze het wel rechtstreeks gestuurd, het is hier niet dus zoek maar op je eindbestemming. Dus zonder bagage op de laatste vlucht. Op eindbestemming met een omgebouwdecateringtruck uit het vliegtuig gehaald (weer een ervaring rijker), en onze bagage bleek inderdaad ergens anders te zijn dan wij. Rapport op laten maken. Maar we waren er. Alleen een beetje te laat om ons gehuurde apartement in te kunnen. Gelukkig een nacht bij familie kunnen slapen. En we hebben de begrafenis nog gehaald. En we hebben heel veel leuke en aardige mensen ontmoet die we anders nooit ontmoet zouden hebben.
Terugreis was rechtstreeks.....
Ik hoop dat je je nu een beetje beter voelt.
Jawel, het was in dezelfde terminal, dat moest kunnen. Eerste vlucht was erg fijn, maar wel 10 minuten te laat, en toen bleek ( in midden Afrika) dat je niet gewoon via een transferhal naar je aansluitende vlucht kon lopen, maar dat je weer helemaal opnieuw door de security moest. Met een invalide moeder....
Uiteindelijk onze aansluiting met minder dan een minuut gemist. Mijn moeder had het niet meer, zo teleurgesteld. Ik haar kalmeren, gezegd dat het nou helaas gewoon zo is, en je er niks tegen doet. Behalve wachten op de volgende vlucht (7 uur later, met een extra overstap, joehoe!) We kregen gelukkig wel wat eten op de luchthaven, waar verder echt niks te doen was. Ik zette mijn telefoon aan, en las dat familielid die nacht al overleden was. Wat verschrikkelijk, dat hele gesleep met alles, je aansluiting missen, vastzitten op een vliegveld halverwege Afrika en dan horen dat je al te laat bent
Toen voelde ik me echt heel erg K.U.T. heb ook echt zitten huilen. Kon me niks schelen. Vervolgens maar gewoon verdergegaan. Iets anders gaat niet. Veel dingen beleefd weer. Zoals een check op Ebola
, Een volgend vliegtuig dat te klein is voor de gate, en dus weer weggesleept moest worden voor er een trap kon komen, een immigratie ambtenaar treffen zonder humor. 'How long are you planning to stay here? Nou hopelijk niet langer dan 2 uur. Vond ze niet grappig. Mijn moeder intussen maar even voorbereid dat de kans dat onze bagage bij ons gebleven was zeer gering zou zijn. En inderdaad, geen bagage te bekennen. Zoekt u dat maar op uw eindbestemming. 'Maar dat moet hier toch altijd opnieuw ingecheckt worden?' Ja, maar misschien hebben ze het wel rechtstreeks gestuurd, het is hier niet dus zoek maar op je eindbestemming. Dus zonder bagage op de laatste vlucht. Op eindbestemming met een omgebouwdecateringtruck uit het vliegtuig gehaald (weer een ervaring rijker), en onze bagage bleek inderdaad ergens anders te zijn dan wij. Rapport op laten maken. Maar we waren er. Alleen een beetje te laat om ons gehuurde apartement in te kunnen. Gelukkig een nacht bij familie kunnen slapen. En we hebben de begrafenis nog gehaald. En we hebben heel veel leuke en aardige mensen ontmoet die we anders nooit ontmoet zouden hebben.Terugreis was rechtstreeks.....
Ik hoop dat je je nu een beetje beter voelt.
hvm wijzigde dit bericht op 30-08-2019 23:35
0.06% gewijzigd
vrijdag 30 augustus 2019 23:35
Jaren geleden hadden wij vertraging op een vlucht van Bali naar Singapore. Het aansluitende toestel naar Frankfurt had gelukkig ook vertraging, dus die haalden we. Maar we misten daardoor wel de aansluiting naar Amsterdam. In het vliegtuig zeiden de stewardessen dat we aan de gate opgewacht werden en daar verder geholpen zouden worden, maar dat bleek niet het geval. We moesten alsnog naar de gate van het inmiddels allang vertrokken toestel en het daar verder vragen. Dat was in de andere terminal, en dus een pokkeneind lopen. Op zich geen probleem, ware het niet dat ik een behoorlijk ernstige blessure aan mijn enkel had, en dus helemaal niet kon lopen. Een stel dat we ontmoet hadden onderweg regelde echter een rolstoel voor me en zo scheurden we met de groep alsnog het vliegveld over. Eenmaal bij de gate in de tweede terminal, werden we weer terug gestuurd naar de eerste terminal 1, precies 2 gates verder dan waar we net vandaan waren gekomen. Daar ging een vlucht naar NL, en moesten we ons op een wachtlijst laten zetten. Ze konden ons direct al vertellen dat die vlucht vol zou zitten, maar daar konden ze ons daarna dan wel verder helpen. En dus daar gingen we weer, in rap tempo dat pokkeneind weer terug. We kwamen daar aan aan bij een overvolle gate, en het leek wederom een kansloze missie te worden. Totdat... de man van het stel dat de rolstoel voor mij regelde in vloeiend Duits een heel verhaal over medische noodgeval begon, druk wijzend naar mijn enkel die er na inmiddels zo’n 24 uur reizen inderdaad niet best meer uitzag. Lang verhaal kort; we kwamen als laatste bij de gate en zaten als eerste in het vliegtuig. Dat leek mazzel, totdat op Schiphol bleek dat onze koffers natuurlijk niet meegekomen waren. We moesten daarom wachten op de volgende vlucht uit Frankfurt, want daar zouden ze vast in zitten. Niet dus. Uiteindelijk kregen we ze 3 dagen later pas thuisbezorgd, helemaal kapot en zonder onze tax-free aankopen.
Ik huil niet snel, maar met alle pijn en ellende was die reis me echt teveel!
Ik huil niet snel, maar met alle pijn en ellende was die reis me echt teveel!
vrijdag 30 augustus 2019 23:36
Niet echt een nare ervaring, of nou ja, hangt ervanaf hoe je het bekijkt. Na 4 maanden werken in het buitenland zou ik op 1 maart weer aankomen in Nederland, 's ochtends vroeg. Vlucht van 10 uur ofzo dus vertrek plaatselijke tijd een dag ervoor.
Zoals altijd last van heimwee dus de laatste dagen aftellen dat ik naar huis kon. Bleek februari ineens een dag extra te hebben, want het was een schrikkeljaar. Kwam er wel op de 27ste achter maar wat baalde ik van die ene dag.
Geloof niet dat een dag ooit langer heeft geduurd dat die dag.
Hoewel, toen ik als kind met mijn ouders met de boot en trein naar Londen ging voer er elke 12 uur een boot. Op de terugweg in het hotel kon mijn moeder iets niet vinden, waardoor het tijdschema van mijn vader in de war raakte. Uiteindelijk dus de metro gemist, de trein naar Harwich en dus ook de boot naar Hoek van Holland.
In de haven van Harwich was weinig te beleven, er was geen kluis om de koffer in op te bergen dus mijn ouders wilden ook niet van de haven. En we mochten daar geen pup in want dat mocht pas vanaf 12 jaar en ik was pas 10. Sta je daar, in de winter te bibberen.
Na veel praten van mijn vader mocht ik dan wel een pup in, maar dan mocht ik niet in de buurt van de bar en of de gokkasten komen.
Terwijk mijn broer dus net een week 12 was wel vrij mocht rondlopen.
Ik let dus wel altijd goed op de tijd op tickets, toen mijn lesje wel goed geleerd!
Zoals altijd last van heimwee dus de laatste dagen aftellen dat ik naar huis kon. Bleek februari ineens een dag extra te hebben, want het was een schrikkeljaar. Kwam er wel op de 27ste achter maar wat baalde ik van die ene dag.
Geloof niet dat een dag ooit langer heeft geduurd dat die dag.
Hoewel, toen ik als kind met mijn ouders met de boot en trein naar Londen ging voer er elke 12 uur een boot. Op de terugweg in het hotel kon mijn moeder iets niet vinden, waardoor het tijdschema van mijn vader in de war raakte. Uiteindelijk dus de metro gemist, de trein naar Harwich en dus ook de boot naar Hoek van Holland.
In de haven van Harwich was weinig te beleven, er was geen kluis om de koffer in op te bergen dus mijn ouders wilden ook niet van de haven. En we mochten daar geen pup in want dat mocht pas vanaf 12 jaar en ik was pas 10. Sta je daar, in de winter te bibberen.
Na veel praten van mijn vader mocht ik dan wel een pup in, maar dan mocht ik niet in de buurt van de bar en of de gokkasten komen.
Terwijk mijn broer dus net een week 12 was wel vrij mocht rondlopen.
Ik let dus wel altijd goed op de tijd op tickets, toen mijn lesje wel goed geleerd!
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
vrijdag 30 augustus 2019 23:41
Dan moet ik dus ik onthouden dat ik altijd plaatselijke tijd meekrijg. Dus als ik vanuit Nederland vlieg, dan de vertrektijden van Nederland. Nu vlieg ik vanaf mijn vakantie naar Nederland terug. Was het nu plaatselijke tijd of Nederlandse tijd. Het klinkt super stom, maar dat vergeet ik dus aan de lopende band. Iemand moet mij dus hierbij helpen...... Ik kan maar niet onthouden hoe dat ezelsbruggetje werkt van AM en PM. Ik zoek het op elke keer of iemand legt het uit. Maar gaat elke keer mis.lux- schreef: ↑30-08-2019 22:24Maar, als je in Nederland opschrijft dat je om 10 uur de auto moet wegbrengen, en dat je dan om 11 uur vliegt, dan zijn dat toch de tijden in het nieuwe land?
Ik bedoelde het niet gemeen, ik denk dat je het jezelf gewoon onnodig moeilijk maakt door dat allemaal om te gaan zitten rekenen. Daar zou ik ook van in de war raken, maar het is helemaal niet nodig. Je krijgt altijd de lokale tijd mee. Dus stel ik boek een auto in Japan vanuit mijn huis, via internet, en er staat: om 10u ophalen. Dan moet ik die dus om 10u JAPANSE tijd ophalen. Ik hoef daar verder helemaal niks meer aan te rekenen ofzo. Net zoals dat als mijn vlucht vervolgens om 11 uur is, ik dus om 11 uur JAPANSE tijd ga vliegen.
Als ik naar een andere tijdzone vlieg weet ik meestal niet eens hoeveel tijdsverschil er precies is. Ik pas gewoon mijn horloge aan en ga verder op de lokale tijd. Ik ben me dan helemaal niet meer bewust van Nederlandse tijd.
Ter info. Ik heb 2 universitaire masters afgerond. Ik voel mij soms echt zo stom
Overigens kwam je niet per se gemeen over. Ik denk dat dyscalculie (of een zwakke vorm hiervan) bij hoogopgeleiden onbegrepen is. Ik heb mij vaak gered gewoon. Ben gewoon ook volwassen geworden
vrijdag 30 augustus 2019 23:45
Ante meridiem/Post meridiem.Lovestar schreef: ↑30-08-2019 23:41Dan moet ik dus ik onthouden dat ik altijd plaatselijke tijd meekrijg. Dus als ik vanuit Nederland vlieg, dan de vertrektijden van Nederland. Nu vlieg ik vanaf mijn vakantie naar Nederland terug. Was het nu plaatselijke tijd of Nederlandse tijd. Het klinkt super stom, maar dat vergeet ik dus aan de lopende band. Iemand moet mij dus hierbij helpen...... Ik kan maar niet onthouden hoe dat ezelsbruggetje werkt van AM en PM. Ik zoek het op elke keer of iemand legt het uit. Maar gaat elke keer mis.
Ter info. Ik heb 2 universitaire masters afgerond. Ik voel mij soms echt zo stom
Overigens kwam je niet per se gemeen over. Ik denk dat dyscalculie (of een zwakke vorm hiervan) bij hoogopgeleiden onbegrepen is. Ik heb mij vaak gered gewoon. Ben gewoon ook volwassen geworden
Post betekent na de middag. Dus na 12 uur ' s Middags.
Ik weet niet hoe laat bij jou de post rondgebracht word. Hier is het in de middag...ezelsbruggetje
vrijdag 30 augustus 2019 23:49
Omg, rekeningnummers inderdaad. Ik hoop gewoon dat iemand een Tikkie stuurt of het in een bericht/mail zet. Als ik moet overtikkenaaaanne schreef: ↑30-08-2019 23:09Jaaa, dat allemaal!!
Creditkaartnummer intypen bij een betaling. Betalingskenmerk. Rekeningnummer.
Mijn ergste ervaring met dit soort dingen was toen ik in een lab in een Engelstalig land was. Een collega daar dacht dat het lekker snel was als hij het apparaat uitlas en de meetwaarden naar mij riep, zodat ik die in kon typen. 45 = fourty-five = vieren-vijftig = (vier eerst opschrijven daarnaast de 5) ohnee andersom ehh... huh
Dat verhaal met het slagersmes is ook geweldig grappig trouwens
Oh ja, ik had zo'n TSA-slot van 3 cijfers. Heel makkelijke code gedaan zodat ik het kon onthouden. En ja hoor, vergeten
Dan denk je dat het iedereen kan gebeuren, maar ik ben echt een ezel die tig keer aan dezelfde steen stoot.En ik moet ook vaak telefoonnummers opschrijven. Paniek als iemand (in het geval van voicemail) 10, 34 zegt in plaats van 1, 0, 3, 4. Tig keer het lange voicemailbericht afgeluisterd.
vrijdag 30 augustus 2019 23:50
Ik check zelf 10000x mn reisplanning als ik alleen reis. Als ik met iemand samen reis, word ik (gevaarlijk) nonchalanter.
Tot op heden zelf geen erge blunders meegemaakt, al was t heeeeel zuur toen ik een keer mijn nieuwe camera op n vliegveld heb laten liggen en nooit meer teruggevonden is. Was zo 400 euro
In mijn nabije omgeving:
-lang weekend Londen boeken mef je hele gezin en er bij t inchecken achterkomen dat je een week te laat bent (vergist in t weekend). Dus 5 tickets en duur hotel verspeeld.
- Na een vlucht op Curacao niet door de douane kunnen omdat je paspoort zoek is, terwijl je die in t vliegtuig nog had. Vliegtuig door gezocht: geen paspoort. Dus 2 uur na aankomst met tzelde toestel terug naar NL (10 uur vliegen), op Schiphol n noodpaspoort maken en vervolgens weer 10 uur vliegen naar Curacao. Na 48 uur eindelijk in je hotel. Kost je dus vakantiedagen, slaap en een extra vliegticket
-je verslapen en je vlucht missen
Probeer je niet gek te maken. Snap dat je je rot voelt, zou ik ook hebben...maar uiteindelijk kun je er niets aan doen, je bent niet de enige...het is wat t is. Probeer er maar t beste van te maken!
Tot op heden zelf geen erge blunders meegemaakt, al was t heeeeel zuur toen ik een keer mijn nieuwe camera op n vliegveld heb laten liggen en nooit meer teruggevonden is. Was zo 400 euro
In mijn nabije omgeving:
-lang weekend Londen boeken mef je hele gezin en er bij t inchecken achterkomen dat je een week te laat bent (vergist in t weekend). Dus 5 tickets en duur hotel verspeeld.
- Na een vlucht op Curacao niet door de douane kunnen omdat je paspoort zoek is, terwijl je die in t vliegtuig nog had. Vliegtuig door gezocht: geen paspoort. Dus 2 uur na aankomst met tzelde toestel terug naar NL (10 uur vliegen), op Schiphol n noodpaspoort maken en vervolgens weer 10 uur vliegen naar Curacao. Na 48 uur eindelijk in je hotel. Kost je dus vakantiedagen, slaap en een extra vliegticket
-je verslapen en je vlucht missen
Probeer je niet gek te maken. Snap dat je je rot voelt, zou ik ook hebben...maar uiteindelijk kun je er niets aan doen, je bent niet de enige...het is wat t is. Probeer er maar t beste van te maken!
vrijdag 30 augustus 2019 23:59
Vorig jaar vloog ik van Laos via Bangkok naar Phuket, maar terwijl ik van mijn aankomst gate naar de vertrekgate liep werd ik overvallen door een enorme aanval van voedselvergiftiging. Ik heb alle wc's onderweg gehad zo ongeveer. Bij de gate aangekomen trok ik nog steeds groen weg en godzijdank was er een wc waar ik ook weer een paar keer naartoe ging. De grondstewardess vroeg of ik toch wel kon vliegen en ik zei nog heel stoer dat het wel ging, maar 2 seconden later ging ik alweer over m'n nek. Toen hebben ze een medic laten komen en ik ben per rolstoel naar de medische post gebracht.
Daar een paar uur aan 'n infuus gelegen en medicatie gehad terwijl mijn oorspronkelijke vlucht uiteraard inmiddels vertrokken was. Thai Airways heeft me echter op 'n latere vlucht die avond gezet en ik ben met rolstoellift het vliegtuig in gebracht, ik kon niet meer op m'n benen staan. Ik heb mij op Phuket ook in rolstoel naar de bagageband laten rijden en naar de taxistandplaats. Helaas had mijn voor één nacht geboekte airportmotel geen beganegrondkamer en moest ik mezelf daar alsnog de trap op slepen. De moteleigenaar was echter zo behulpzaam wat flessen water voor me te halen bij de 7Eleven want ik kon niet meer op m'n benen staan, laat staan de straat nog oversteken.
Het heeft me niets gekost, het hele omboeken van de vlucht was service van Thai Airways. De rekening van de medische post heb ik bij m'n verzekering ingediend.
Daar een paar uur aan 'n infuus gelegen en medicatie gehad terwijl mijn oorspronkelijke vlucht uiteraard inmiddels vertrokken was. Thai Airways heeft me echter op 'n latere vlucht die avond gezet en ik ben met rolstoellift het vliegtuig in gebracht, ik kon niet meer op m'n benen staan. Ik heb mij op Phuket ook in rolstoel naar de bagageband laten rijden en naar de taxistandplaats. Helaas had mijn voor één nacht geboekte airportmotel geen beganegrondkamer en moest ik mezelf daar alsnog de trap op slepen. De moteleigenaar was echter zo behulpzaam wat flessen water voor me te halen bij de 7Eleven want ik kon niet meer op m'n benen staan, laat staan de straat nog oversteken.
Het heeft me niets gekost, het hele omboeken van de vlucht was service van Thai Airways. De rekening van de medische post heb ik bij m'n verzekering ingediend.
zaterdag 31 augustus 2019 00:06
Dit! Ik lijk altijd net een idioot want ik zit dan heel lang en moeilijk naar mijn overmaakschermpje te turen om 50x het rekeningnummer en bedrag te lezen, of ik het echt wel goed overgenomen heb.
zaterdag 31 augustus 2019 00:10
Wat 'n nachtmerrie! Hoe kon je dat paspoort nu kwijtraken als je het in het vliegtuig nog had? Hebben ze het naderhand nog teruggevonden?Dobbelst1 schreef: ↑30-08-2019 23:50
- Na een vlucht op Curacao niet door de douane kunnen omdat je paspoort zoek is, terwijl je die in t vliegtuig nog had. Vliegtuig door gezocht: geen paspoort. Dus 2 uur na aankomst met tzelde toestel terug naar NL (10 uur vliegen), op Schiphol n noodpaspoort maken en vervolgens weer 10 uur vliegen naar Curacao. Na 48 uur eindelijk in je hotel. Kost je dus vakantiedagen, slaap en een extra vliegticket
De hel om die hele vlucht nog een keer op en neer te moeten doen!
zaterdag 31 augustus 2019 00:12
Tijdens mijn eerste zomervakantie met mijn man, toen nog vriendje, ik was 19, gingen we met de trein van een dorpje aan het Gardameer naar Venetië. In Venetië aangekomen op het bord opgezocht hoe laat de trein terug zou gaan. Mooie dag in Venetië geweest en ruim op tijd terug op het station, rond 6 uur zou de trein gaan. Maar geen trein, hoe kan dat nou, duurde even voor ik het doorhad, vergeten dat het zondag was, dus een andere dienstregeling, dom.
Bij de informatiebalie gevraagd hoe laat er dan een trein terug ging, om 8 uur. Dus wat gedronken en gegeten in de buurt (de buurt van het station was toen niet echt leuk).
Wij op tijd bij die trein, gaan vast zitten en vragen voor de zekerheid aan de conducteur of dit de goede trein was. Nee, deze trein stopte in Verona en reed dan door als nachttrein naar München. Wij weer uit die trein. Informatiebalie was inmiddels dicht, dan vragen bij de kaartverkoop. Die mevrouw kon ons niet helpen, want ze kon niet zien of er nog een trein ging en toen raakte ik in paniek. Een oude Italiaanse meneer zag dat en vroeg wat er was. Wacht maar even zei hij, hij ging tekeer tegen de mevrouw bij de kaartverkoop en die kon toen ineens wel zien dat er om 00.00 uur nog een trein ging. Inmiddels erg donker, dus wij maar op een verlaten station weer wachten.
Om 3.00 uur waren we terug op de camping.
Bij de informatiebalie gevraagd hoe laat er dan een trein terug ging, om 8 uur. Dus wat gedronken en gegeten in de buurt (de buurt van het station was toen niet echt leuk).
Wij op tijd bij die trein, gaan vast zitten en vragen voor de zekerheid aan de conducteur of dit de goede trein was. Nee, deze trein stopte in Verona en reed dan door als nachttrein naar München. Wij weer uit die trein. Informatiebalie was inmiddels dicht, dan vragen bij de kaartverkoop. Die mevrouw kon ons niet helpen, want ze kon niet zien of er nog een trein ging en toen raakte ik in paniek. Een oude Italiaanse meneer zag dat en vroeg wat er was. Wacht maar even zei hij, hij ging tekeer tegen de mevrouw bij de kaartverkoop en die kon toen ineens wel zien dat er om 00.00 uur nog een trein ging. Inmiddels erg donker, dus wij maar op een verlaten station weer wachten.
Om 3.00 uur waren we terug op de camping.
zaterdag 31 augustus 2019 00:16
Voor heen is 1.5 uur helemaal niet ruim hoor. Ook niet zonder appel.veensteker schreef: ↑30-08-2019 21:04Wij hadden op Atlanta 1.5 uur overstap. Ruim genoeg zou je zeggen. Helaas had ik n appel en banaan in mijn tas. Vergeten op te eten. Een schattig hondje ging bij mij zitten, toen moesten wij naar n ander deel van de douane en alles werd gechecked. Daarna door naar de gate. Bleek daar dat wij n tas hadden laten staan bij de douane. Weer in t treintje terug en helaas, we konden niet meer mee.
Op zaterdag gaan er minder vuchten en we moesten uiteindelijk 5 uur wachten. We konden nog net mee met de laatste vlucht.
We vliegen nu rechtstreeks al moeten we nu wat verder rijden naar onze bestemming.
zaterdag 31 augustus 2019 00:24
We gingen op vakantie naar Vlieland (ik zal een jaar of elf geweest zijn) en aangezien we geen auto hadden gingen we met het OV. Mijn vader had alle bus- en treintijden gecheckt en kwam tot de conclusie dat we eindelijk ook een keer lekker met de vroege boot zouden kunnen.
Wij om kwart over zes de deur uit, flink slepen met de tassen etc maar stond we in ieder geval op tijd bij de bushalte voor de bus van half 7.
En het werd vijf over half zeven
En tien over half
En mijn vader begon al te vloeken en te tieren op de buschauffeur.
Dus ik keek op de tabel en zei: “goh pap, heb je wel bij de vakantieregeling gekeken?”
Had ie dus bij de reguliere dienstregeling gekeken.
Mijn vader duwde mij de huissleutel in de hand en ik moest heel hard naar huis rennen om een taxi te bellen. Uiteindelijk de trein nog gehaald.
We gingen ook altijd het liefst met de laatste boot weer terug naar huis maar om de trein te halen in de haven moest je dan wel zorgen dat je snel van de boot af was. Dat lukte meestal wel. Maar dan deden ze die stomme sluis open. Sta je dan met al je bagage voor de brug te wachten en zie je de laatste trein voor je neus vertrekken. Dat hebben we echt drie keer gehad. Dan moet je dus met al je bagage van Harlingen Haven naar Harlingen lopen. Op zich niet zo ver maar vervelend genoeg. Daar vertrekken dan gelukkig nog wel treinen.
En we hebben een keer gehad dat we een pakketreis hadden geboekt naar Kreta in de herfstvakantie. Die zomer hadden we niet kunnen gaan ivm geboorte van de derde en complicaties. We hadden een bestemming expres uitgezocht op max vier uur vliegen ivm de baby.
Prima vakantie gehad en de laatste avond zitten we in een café vlakbij het hotel en horen we een andere hotelgast ineens zeggen. Krijg nou wat! Hoor net van mijn moeder dat ze op internet ziet dat onze vlucht is veranderd. Maar van de Hostess hadden we niets gehoord. Mobiel internet was toen nog heel sumier. Dus iedereen proberen die hostess te bereiken. Zegt ze: oh ja, dat was ook zo, dat moest ik nog zeggen. Alsof het niet belangrijk was. We zouden eerst ‘s middags vliegen om 13:00 maar nu werd het 7:00 en i.p.v. rechtstreeks gingen ze via Lesbos. Waren we dus zeven uur onderweg in het vliegtuig i.p.v. max 4. En omdat onze vlucht wegens wind-mee ook nog eens te vroeg aan kwam op lesbos en ze daar vertraging hadden moest het ding ook nog een uur in het niks blijven staan. En ik moest zo onwijs nodig plassen maar dat mocht niet op die plek. Dat mocht pas zodra de deuren open gingen voor de andere passagiers. Er waren meer die nodig moesten maar ik mocht eerst omdat ik een kleine baby had. Allemaal boze gezichten
Oh ja, en als je het over domme acties van mijzelf hebt schiet me er toch een te binnen. Toen we in H4 naar Londen gingen zaten we bij school klaar in de bus om te vertrekken. Ik had heel zorgvuldig al mijn spullen ingepakt. Zegt een van de leraren: heeft iedereen zijn paspoort mee?
Shit!!! Mijn paspoort ligt nog thuis Zijn we met die hele bus vol langs mijn huis gereden om mijn paspoort op te halen. Schaamde me dood. Hahaha!
Wij om kwart over zes de deur uit, flink slepen met de tassen etc maar stond we in ieder geval op tijd bij de bushalte voor de bus van half 7.
En het werd vijf over half zeven
En tien over half
En mijn vader begon al te vloeken en te tieren op de buschauffeur.
Dus ik keek op de tabel en zei: “goh pap, heb je wel bij de vakantieregeling gekeken?”
Had ie dus bij de reguliere dienstregeling gekeken.
Mijn vader duwde mij de huissleutel in de hand en ik moest heel hard naar huis rennen om een taxi te bellen. Uiteindelijk de trein nog gehaald.
We gingen ook altijd het liefst met de laatste boot weer terug naar huis maar om de trein te halen in de haven moest je dan wel zorgen dat je snel van de boot af was. Dat lukte meestal wel. Maar dan deden ze die stomme sluis open. Sta je dan met al je bagage voor de brug te wachten en zie je de laatste trein voor je neus vertrekken. Dat hebben we echt drie keer gehad. Dan moet je dus met al je bagage van Harlingen Haven naar Harlingen lopen. Op zich niet zo ver maar vervelend genoeg. Daar vertrekken dan gelukkig nog wel treinen.
En we hebben een keer gehad dat we een pakketreis hadden geboekt naar Kreta in de herfstvakantie. Die zomer hadden we niet kunnen gaan ivm geboorte van de derde en complicaties. We hadden een bestemming expres uitgezocht op max vier uur vliegen ivm de baby.
Prima vakantie gehad en de laatste avond zitten we in een café vlakbij het hotel en horen we een andere hotelgast ineens zeggen. Krijg nou wat! Hoor net van mijn moeder dat ze op internet ziet dat onze vlucht is veranderd. Maar van de Hostess hadden we niets gehoord. Mobiel internet was toen nog heel sumier. Dus iedereen proberen die hostess te bereiken. Zegt ze: oh ja, dat was ook zo, dat moest ik nog zeggen. Alsof het niet belangrijk was. We zouden eerst ‘s middags vliegen om 13:00 maar nu werd het 7:00 en i.p.v. rechtstreeks gingen ze via Lesbos. Waren we dus zeven uur onderweg in het vliegtuig i.p.v. max 4. En omdat onze vlucht wegens wind-mee ook nog eens te vroeg aan kwam op lesbos en ze daar vertraging hadden moest het ding ook nog een uur in het niks blijven staan. En ik moest zo onwijs nodig plassen maar dat mocht niet op die plek. Dat mocht pas zodra de deuren open gingen voor de andere passagiers. Er waren meer die nodig moesten maar ik mocht eerst omdat ik een kleine baby had. Allemaal boze gezichten
Oh ja, en als je het over domme acties van mijzelf hebt schiet me er toch een te binnen. Toen we in H4 naar Londen gingen zaten we bij school klaar in de bus om te vertrekken. Ik had heel zorgvuldig al mijn spullen ingepakt. Zegt een van de leraren: heeft iedereen zijn paspoort mee?
Shit!!! Mijn paspoort ligt nog thuis
Zijn we met die hele bus vol langs mijn huis gereden om mijn paspoort op te halen. Schaamde me dood. Hahaha!
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 31 augustus 2019 00:26
Beter te vroeg dan te laatMonkeyTown schreef: ↑31-08-2019 00:08Ik heb me ook wel eens verrekend en was zo eens 5 (!!) uur te vroeg op de luchthavrn. M vriendje van toen was toen niet zo blij
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 31 augustus 2019 00:33
Wij hadden op Chicago eens 45min overstaptijd. En daar is het niet even van de ene gate naar de andere lopen. En mijn ex-schoonmoeder moest ook nog eens een peuk roken want die had al 7u niet gerookt
Maar je moest eerst best een stuk lopen en vervolgens in een shuttle trein naar de andere kant van het vliegveld. En dan nog weer een hele lange gang door. Wij rennen (nog een geluk dat we niet door de douane hoefden of met bagage hoefden te slepen). We werden nog net niet het vliegtuig in geduwd en mijn schoonvader mocht de deur achter zich sluiten.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 31 augustus 2019 00:37
Wat een verhalen!! Erg herkenbaar ook dat gerommel met die tijden in je hoofd, ik heb dat ook. Laat dit een zeer dure les zijn, driedubbel check voortaan altijd je vluchttijden! Ik check in de aanloop van een reis ook 100 keer bijna dwangmatig de vertrektijd omdat bij mij anders hetzelfde gebeurt.
Ik was toen ik een jaar of 19 was met vrienden op vakantie naar een feesteiland. Hartstikke leuk gehad, en we hadden een nachtvlucht terug. We hadden de hele dag nog op het strand doorgebracht dus ik had in alle haast mijn bagage in mijn koffer gepropt. Bij de douane aangekomen werd ik eruit gepikt en werd mijn hele koffer ondersteboven getrokken. Bleek dat ik een kurkentrekker in de koffer had zitten (hadden we daar gekocht en vond ik zonde om niet mee te nemen). We hadden alleen handbagage mee want jong en weinig geld, dus ALLES zat in de handbagage. Hele genante dingen had ik mee. Zo had ik een erotisch kaartspel gekocht als grapje voor een vriendin thuis, een enorme strip condooms zat erin die mijn zus er in Nederland al in had gestopt (als grap), een lading vuile onderbroeken die ik overal tussen had gepropt in de inpakhaast... Ik schaamde me dood, en als klap op de vuurpijl ontzettend ruzie met een zenuwachtige vriendin die al de hele dag bang was dat we de vlucht zouden missen en ons al een paar keer had gevraagd of we goed hadden gecheckt dat we niks verbodens in onze koffer hadden. Op het nippertje de vlucht gehaald na een paar keer te zijn omgeroepen, die vriendin continu krijsen 'HOE KUN JE ZO DOM ZIJN OM DIE KURKENTREKKER IN JE KOFFER TE DOEN', de rest van de vriendengroep continu lachen. Nu 12 jaar later worden er nog steeds grapjes om gemaakt ('ga je op reis? Heb je genoeg condooms bij je?')
Oh en het enige ezelsbruggetje wat mij helpt in de am / pm ellende: am = at morning
Ik was toen ik een jaar of 19 was met vrienden op vakantie naar een feesteiland. Hartstikke leuk gehad, en we hadden een nachtvlucht terug. We hadden de hele dag nog op het strand doorgebracht dus ik had in alle haast mijn bagage in mijn koffer gepropt. Bij de douane aangekomen werd ik eruit gepikt en werd mijn hele koffer ondersteboven getrokken. Bleek dat ik een kurkentrekker in de koffer had zitten (hadden we daar gekocht en vond ik zonde om niet mee te nemen). We hadden alleen handbagage mee want jong en weinig geld, dus ALLES zat in de handbagage. Hele genante dingen had ik mee. Zo had ik een erotisch kaartspel gekocht als grapje voor een vriendin thuis, een enorme strip condooms zat erin die mijn zus er in Nederland al in had gestopt (als grap), een lading vuile onderbroeken die ik overal tussen had gepropt in de inpakhaast... Ik schaamde me dood, en als klap op de vuurpijl ontzettend ruzie met een zenuwachtige vriendin die al de hele dag bang was dat we de vlucht zouden missen en ons al een paar keer had gevraagd of we goed hadden gecheckt dat we niks verbodens in onze koffer hadden. Op het nippertje de vlucht gehaald na een paar keer te zijn omgeroepen, die vriendin continu krijsen 'HOE KUN JE ZO DOM ZIJN OM DIE KURKENTREKKER IN JE KOFFER TE DOEN', de rest van de vriendengroep continu lachen. Nu 12 jaar later worden er nog steeds grapjes om gemaakt ('ga je op reis? Heb je genoeg condooms bij je?')
Oh en het enige ezelsbruggetje wat mij helpt in de am / pm ellende: am = at morning
zaterdag 31 augustus 2019 07:29
Mijn man heeft onze videocamera eens laten liggen bij een eettentje op een tropisch eiland tijdens onze huwelijksreis. We zaten in een lokaal lijnbusje, die inmiddels zo’n 15-20 min verderop was, toen we daar achter kwamen. Ik raakte in paniek, want het bandje van onze bruiloft zat ook in die tas! De buschauffeur merkte de consternatie op, vroeg wat er aan de hand was, legde dit vervolgens snel uit aan de andere passagiers (zo’n kleine 20 man, schat ik) en keerde met instemming van de hele groep om zodat we de camera konden gaan zoeken. En weer 15-20 minuten later vond mijn man tot mijn grote opluchting de camera inderdaad terug op het terras waar hij hem had laten liggen. Onder luid gejuich van de medepassagiers werd mijn man als een echte held weer in de bus onthaald en konden we de reis voortzetten
Ik weet niet wat ik bijzonderder vond; dat we de camera weer terug hadden, of dat al die wildvreemde mensen zo lief en sportief waren en er echt helemaal niemand moeilijk deed over toch ruim een half uur vertraging.
