Kinderen
alle pijlers
Wat kan ik doen?
maandag 6 april 2009 om 16:01
Ik twijfel of ik het onderwerp op relaties of hier moet plaatsen maar denk het meeste te hebben aan de reacties van moeders dus hier maar. Mijn zus heeft een erg slechte relatie. Er wordt tussen haar en haar vriend niet normaal gepraat en als ze elkaar iets willen laten weten gaat dit via de kinderen. Zij en haar vriend zijn het op veel vlakken oneens en ik zie steeds meer dat de kinderen hier tussen in staan. Zo wil vriend de kinderen op een bepaalde sport hebben waar zij tegen is en dus hebben kids helemaal geen sport. Dingen die ze van vriend mogen staat zij niet toe en straft dan de kinderen. Dingen die de 1 stimuleert kraakt de ander af of dwarboomt het zelfs. Maar, en dat is waar ik het moeilijk mee heb, de kinderen zijn uiteindelijk de dupe van alles. Van pa mogen ze alles en van ma mogen ze niks, zo ervaren de kinderen het zelf. Met als gevolg dat pa in hun ogen natuurlijk een lieverd is en ma de kenau. Maar ondertussen veranderen de kids van de lieverds die ze eerst waren naar onhandelbare kinderen. Grote mond en ontzettend druk gedrag wat denk ik ook door de spanningen thuis komt. Eén van de kids vertelt wel eens iets over de situatie thuis en als zo'n kind dan zegt ik doe bij mamma nooit iets goed doet dat pijn. Het klopt ook wel wat hij zegt want zus zit vol frustraties en reageert dat af op de kinderen die dus nooit iets goed kunnen doen. Ik heb al eens geprobeerd er met zus over te praten maar behalve ontzettend boos worden reageert ze er verder niet op. Ik voel me zo ontzettend machteloos want het doet me pijn om te zien hoe deze kinderen lijden onder het geruzie van hun ouders maar heb ook geen idee hoe ik het verder kan aanpakken. Of moet ik me er verder niet mee bemoeien en het gewoon zijn beloop laten?
maandag 6 april 2009 om 16:18
Kan je er met je zus open over praten? Is er nog liefde tussen hen? Ik zou in ieder geval proberen om er met haar over te praten. Voor haar is dat fijn zodat ze haar hart kan luchten. Ik denk dat hun grootste probleem is dat ze niet meer met elkaar praten. Je kan adviseren om dat juist wel te doen. En niet te discussieren waar de kinderen bij zijn. Ze moeten zowiezo 1 lijn in de opvoeding hebben. Er moet wel eens een compromis worden gesloten. Maar het allerslechtste voor een kind is dat hij iets van de 1 wel mag en van de ander niet. Misschien moeten ze in therapie. Dat is natuurlijk alleen zinvol als ze er allebei achter staan.
Sterkte ermee. Ik weet hoe moeilijk het is om iets fout te zien gaan waar je eigenlijk niks mee kan!
Sterkte ermee. Ik weet hoe moeilijk het is om iets fout te zien gaan waar je eigenlijk niks mee kan!
maandag 6 april 2009 om 16:48
Fiba, ik begrijp de reactie van je zus niet.
Als er iemand is van wie ik kritiek het beste kan hebben, dan is het wel van mijn zusje. Zelfs al keurt ze een heleboel dingen af, van haar kan ik het hebben omdat ik wéét dat ze van me houdt en het beste voorheeft met mij en mijn dochter.
Hebben jullie zo'n band met elkaar? Of ooit gehad? Misschien kun je haar kwetsbaarheid zoeken. Het plekje waar geen stekelig hoge muur omheen staat gebouwd. En dat plekje benaderen waarbij je je liefde voor haar en de kinderen uitspreekt en je je zorgen maakt en dat ook dat jou pijn doet om te zien. Natuurlijk mag je er wel iets van vinden vind ik. Jij bent toch hun tante? Jij wil ook graag dat het goed gaat met je neefjes/nichtjes en met je zus natuurlijk.
Probeer anders eens te bedenken hoe je haar kunt bereiken. Misschien eerst via een briefje?
Als er iemand is van wie ik kritiek het beste kan hebben, dan is het wel van mijn zusje. Zelfs al keurt ze een heleboel dingen af, van haar kan ik het hebben omdat ik wéét dat ze van me houdt en het beste voorheeft met mij en mijn dochter.
Hebben jullie zo'n band met elkaar? Of ooit gehad? Misschien kun je haar kwetsbaarheid zoeken. Het plekje waar geen stekelig hoge muur omheen staat gebouwd. En dat plekje benaderen waarbij je je liefde voor haar en de kinderen uitspreekt en je je zorgen maakt en dat ook dat jou pijn doet om te zien. Natuurlijk mag je er wel iets van vinden vind ik. Jij bent toch hun tante? Jij wil ook graag dat het goed gaat met je neefjes/nichtjes en met je zus natuurlijk.
Probeer anders eens te bedenken hoe je haar kunt bereiken. Misschien eerst via een briefje?
maandag 6 april 2009 om 16:56
misschien moet je eerst op je zus focussen. Zij zit duidelijk niet lekker in haar vel en laat merken dat je je zorgen om haar maakt. Laat haar weten dat jij er voor haar bent, dat ze haar hart bij jou kan luchten en jou om advies kan vragen. Als dat goed gaat, dan komen die kinderen vanzelf wel een keer ter sprake. Ik denk dat zij op dit moment zelf zo ongelukkig is, dat een gesprek beginnen direct wordt gezien als een aanval op haar. Ze zal zelf ook wel aanvoelen dat ze het niet handig aanpakt met de kinderen, maar kan dat waarschijnlijk nu niet veranderen. Eerst openstaan voor haar gevoelens, haar problemen, en dan later de kinderen erbij betrekken.
still crazy after all these years
maandag 6 april 2009 om 17:16
Heb al vaak een gesprek met haar gehad. Maar dan komt haar vraag: wat moet ik dan doen? Therapie aangeraden maar dat wil haar vriend niet zegt ze en dan laat ze het daarbij. De situatie duurt al jaren maar wordt steeds erger en nu de kinderen groter zijn worden zij er ook in betrokken. Heb zelf ook al gedacht om school of eventueel huisarts in te lichten maar ik weet niet of ik hier goed aan doe.
maandag 6 april 2009 om 17:39
Lastig Fiba, ik zou denken dat je niet zo veel kunt doen, zij staat er overduidelijk niet voor open om iets te veranderen. Ik vraag me vooral af waarom ze nog bij elkaar blijven. Of vooral eigenlijk, waarom hij nog bij haar wil blijven. Ik wil je niet kwetsen, maar je zus klinkt niet echt als een leuke persoon zoals je haar in deze situatie omschrijft. Misschien is dat maar 1 kant van het verhaal, misschien is hij ook geen leuke persoon.
Misschien moet je nog een keer het gesprek met haar aangaan, aangeven wat je hier schrijft, dat de situatie steeds erger wordt en dat het een negatief effect heeft op de kinderen en dat als zij niets doet jij verdere stappen onderneemt. Geen idee wat die verdere stappen zouden moeten zijn.
Als iemand niet wil veranderen dan zal diegene ook niet veranderen. Probleem is echter dat hier kinderen onder lijden en het is moeilijk te beoordelen hoe erg ze hieronder lijden.
Misschien moet je nog een keer het gesprek met haar aangaan, aangeven wat je hier schrijft, dat de situatie steeds erger wordt en dat het een negatief effect heeft op de kinderen en dat als zij niets doet jij verdere stappen onderneemt. Geen idee wat die verdere stappen zouden moeten zijn.
Als iemand niet wil veranderen dan zal diegene ook niet veranderen. Probleem is echter dat hier kinderen onder lijden en het is moeilijk te beoordelen hoe erg ze hieronder lijden.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
maandag 6 april 2009 om 18:00
quote:Supersmollie1 schreef op 06 april 2009 @ 17:39:
Lastig Fiba, ik zou denken dat je niet zo veel kunt doen, zij staat er overduidelijk niet voor open om iets te veranderen. Ik vraag me vooral af waarom ze nog bij elkaar blijven. Of vooral eigenlijk, waarom hij nog bij haar wil blijven. Ik wil je niet kwetsen, maar je zus klinkt niet echt als een leuke persoon zoals je haar in deze situatie omschrijft. Misschien is dat maar 1 kant van het verhaal, misschien is hij ook geen leuke persoon.
Misschien moet je nog een keer het gesprek met haar aangaan, aangeven wat je hier schrijft, dat de situatie steeds erger wordt en dat het een negatief effect heeft op de kinderen en dat als zij niets doet jij verdere stappen onderneemt. Geen idee wat die verdere stappen zouden moeten zijn.
Als iemand niet wil veranderen dan zal diegene ook niet veranderen. Probleem is echter dat hier kinderen onder lijden en het is moeilijk te beoordelen hoe erg ze hieronder lijden.Ivm herkenbaarheid wil ik niet verder op details ingaan maar het is wel beiden kijven beiden schuld. En zus is zo langzamerhand verandert in een verbitterd mens. Het medeleven met haar is al over (klinkt hard maar heeft z'n reden) maar dat er kids in het spel zijn die niet voor zichzelf kunnen opkomen dat is wat mij nu het meest raakt.
Lastig Fiba, ik zou denken dat je niet zo veel kunt doen, zij staat er overduidelijk niet voor open om iets te veranderen. Ik vraag me vooral af waarom ze nog bij elkaar blijven. Of vooral eigenlijk, waarom hij nog bij haar wil blijven. Ik wil je niet kwetsen, maar je zus klinkt niet echt als een leuke persoon zoals je haar in deze situatie omschrijft. Misschien is dat maar 1 kant van het verhaal, misschien is hij ook geen leuke persoon.
Misschien moet je nog een keer het gesprek met haar aangaan, aangeven wat je hier schrijft, dat de situatie steeds erger wordt en dat het een negatief effect heeft op de kinderen en dat als zij niets doet jij verdere stappen onderneemt. Geen idee wat die verdere stappen zouden moeten zijn.
Als iemand niet wil veranderen dan zal diegene ook niet veranderen. Probleem is echter dat hier kinderen onder lijden en het is moeilijk te beoordelen hoe erg ze hieronder lijden.Ivm herkenbaarheid wil ik niet verder op details ingaan maar het is wel beiden kijven beiden schuld. En zus is zo langzamerhand verandert in een verbitterd mens. Het medeleven met haar is al over (klinkt hard maar heeft z'n reden) maar dat er kids in het spel zijn die niet voor zichzelf kunnen opkomen dat is wat mij nu het meest raakt.
maandag 6 april 2009 om 18:15
Het komt denk ik omdat van de vader alles mag. Je zus wilt je kinderen niet teveel verwennen. Ze wil streng en consequent zijn. Zij wordt dus hoe dan ook als de niet lieve moeder gezien. Terwijl zij juist wil OPVOEDEN! De kinderen hangen tussen vader en moeder in. Tussen wel en geen grenzen! In kan me goed voorstellen dat ze daardoor verbitterd raakt. Zij ziet ook dat het zo fout gaat. Maar ja wat doe je als je man het niet ziet of er niks aan wil doen.
Wat op school vertellen betreft: Ik weet niet of een school hier wat aan kan doen. Misschien kunnen ze de kinderen opvangen. Maar dit is meer iets dat gaat over de thuissituatie.
Ze kan misschien hulp van de huisarts krijgen. Die kan haar misschien helpen. Mijn schoonzus heeft moeite met de opvoeding van haar oudste zoon. Zij gaat nu eens in de twee weken naar de huisarts om te praten. Hij helpt haar met zoeken naar de juiste begeleiding.
Succes
Wat op school vertellen betreft: Ik weet niet of een school hier wat aan kan doen. Misschien kunnen ze de kinderen opvangen. Maar dit is meer iets dat gaat over de thuissituatie.
Ze kan misschien hulp van de huisarts krijgen. Die kan haar misschien helpen. Mijn schoonzus heeft moeite met de opvoeding van haar oudste zoon. Zij gaat nu eens in de twee weken naar de huisarts om te praten. Hij helpt haar met zoeken naar de juiste begeleiding.
Succes
dinsdag 7 april 2009 om 07:13
Zat ook te denken aan wat Gavia postte...
en anders via school het maatschappelijk werk inschakelen?
Ik neem aan dat er op school ook wordt gemerkt dat e.e.a. is veranderd of dat ze onhandelbaarder zijn geworden?
Ik moet eerlijk zeggen dat het wel goed is om externe hulp in te schakelen... Ik vind het wel triest dat mensen over de rug van kinderen hun problemen uitvechten en als jij ziet dat de kinderen hier de dupe van worden dan moet je ingrijpen... wat je relatie ook is met je zus... maar ik begrijp dat die niet erg best is...
en anders via school het maatschappelijk werk inschakelen?
Ik neem aan dat er op school ook wordt gemerkt dat e.e.a. is veranderd of dat ze onhandelbaarder zijn geworden?
Ik moet eerlijk zeggen dat het wel goed is om externe hulp in te schakelen... Ik vind het wel triest dat mensen over de rug van kinderen hun problemen uitvechten en als jij ziet dat de kinderen hier de dupe van worden dan moet je ingrijpen... wat je relatie ook is met je zus... maar ik begrijp dat die niet erg best is...
